ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ολα καλά, αλλά για ποιους;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν δεν το γνωρίζατε, όλα πάνε καλά και πρίμα σ' αυτήν τη χώρα, που λέγεται Ελλάδα. Η οικονομία αναπτύσσεται και, μάλιστα, με ρυθμούς ανάπτυξης, που υπερβαίνουν το μέσο όρο της ΕΕ. Το ίδιο και η παραγωγικότητα. Οι επενδύσεις παρουσιάζουν υψηλό ρυθμό αύξησης. Το δημόσιο χρέος μειώνεται. Η ανταγωνιστικότητα βελτιώνεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια. Τα χρήματα των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης (ΚΠΣ) ρέουν άφθονα και τώρα θα διαχυθούν σε όλους τους τομείς της οικονομίας, όχι μόνο στα κατασκευαστικά έργα, κλπ., κλπ.

Αυτά είπε χτες ο Κ. Σημίτης, στο βιντεοσκοπημένο μήνυμά του, προς τη συνέλευση του ΣΕΒ. Και δεν τα σημειώνουμε, για να τα διαψεύσουμε. Οχι, κάθε άλλο. Κατά βάση, όλα όσα αναφέρει ο πρωθυπουργός είναι σωστά. Πράγματι, όλα πρίμα πάνε και, μάλιστα, με πρωτοφανείς ρυθμούς για τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες και τους κάθε λογής εκπροσώπους της ολιγαρχίας, τα τελευταία χρόνια. Και δεν τα ανέφερε κι όλα τα ...επιτεύγματα της κυβέρνησης ο Κ. Σημίτης. «Ξέχασε» την εντεινόμενη απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων, την κάθε λογής απελευθέρωση της αγοράς, το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων, κλπ., κλπ.

Μην κοιτάτε, που δεν μπορείτε, να αναγνωρίσετε και τον εαυτό σας, τη δική σας ζωή, μέσα στην ειδυλλιακή εικόνα, που περιγράφει ο πρωθυπουργός. Εσείς δεν είστε βιομήχανοι ή τραπεζίτες...

Αυτές είναι οι ΤV!..

«Θαμμένη» ήταν χτες η σημερινή απεργία από τις τηλεοράσεις! Δε συμφέρει να προβληθεί, ούτε καν να ακουστεί..! Ομως, αυτό δείχνει και τα ταξικά συμφέροντα, που εκφράζουν οι τηλεοπτικοί σταθμοί, κρατικοί και ιδιωτικοί. Ταξικά, όχι μόνον κυβερνητικά! Φανερώνει, όμως, και κάτι ακόμη: Το ΠΑΜΕ είναι ο αυθεντικός εκφραστής των εργατικών συμφερόντων! Το ΠΑΜΕ, όχι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που έχει ξεπουλήσει τους εργάτες και έχει - από χρόνια - οχυρωθεί στην απέναντι όχθη, της ΟΝΕ, του ΕΥΡΩ, του κεφαλαίου, των αντεργατικών διαρθρωτικών αλλαγών και των απελευθερώσεων! Στην όχθη των αντιλαϊκών μονόδρομων! Και οι TV πρώτες και καλύτερες στον αντιλαϊκό ρόλο τους...

Ούτε καν ο ένας στους δύο

Οχι, τα στοιχεία αυτά δεν τα ακούσατε στα χτεσινά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Και όμως είναι κι αυτά αποτελέσματα της ίδιας δημοσκόπησης, που έγινε προχτές πρώτο θέμα και αποτέλεσε αντικείμενο τηλεοπτικών συζητήσεων. Βλέπετε, αυτά δε λένε ποιος «μονομάχος» έρχεται πρώτος και ποιος δεύτερος. Ούτε... προαλείφουν την επόμενη κυβέρνηση της χώρας. Το αντίθετο, αποκαλύπτουν την υπαρκτή κρίση του δικομματισμού και της πολιτικής του.

Σύμφωνα, με όσα γράφουν τα χτεσινά «Νέα», ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση εμφανίζεται το 21,6% των ερωτηθέντων και μη ικανοποιημένοι το 76,3%, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά για τη ΝΔ είναι 23,8% και 71,8%. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι οι ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση είναι διαφορετικοί από τους ικανοποιημένους από τη ΝΔ, το άθροισμά τους δε φτάνει ούτε τον έναν στους δύο ερωτώμενους.

Επιβεβαίωση

Ο «Ριζοσπάστης» έχει πολλές φορές τονίσει και υπογραμμίσει, ότι το βασικό πρόβλημα του συστήματος Ασφάλισης είναι η μεγάλη αναντιστοιχία των όποιων παροχών του, με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και τις απαιτήσεις της ζωής. Εχει πολλές φορές γράψει, ότι το γεγονός αυτό -- πέρα από άλλες, πολύμορφες αρνητικές συνέπειες -- γεννά ανασφάλεια και αβεβαιότητα και «σπρώχνει» τους εργαζόμενους στην αγκαλιά των εταιριών ιδιωτικής ασφάλισης. Τέλος, έχει επανειλημμένα γράψει και με συγκεκριμένα στοιχεία αποδείξει, ότι για το όποιο χρηματοδοτικό πρόβλημα έχουν τα σημερινά ασφαλιστικά ταμεία, την ευθύνη φέρουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και η ασυδοσία των μεγαλοεργοδοτών.

Γιατί, τα σημειώνουμε όλ' αυτά; Επειδή επιβεβαιώνονται, πέρα ως πέρα, από την έρευνα της κοινής γνώμης, σχετικά με το Ασφαλιστικό, που δημοσιεύεται στα χτεσινά «Νέα». Συγκεκριμένα, στο ερώτημα, «πόσο αισθάνεστε εξασφαλισμένος/η» το 65% απαντά καθόλου ή λίγο και μόνο το 33% απαντά αρκετά ή πολύ. Επίσης, οι 6 στους 10 ερωτώμενους θεωρούν αρκετά έως πολύ απαραίτητη την ιδιωτική ασφάλιση. Απαντήσεις, οι οποίες βρίσκονται σε ευθεία αναλογία με εκείνες για την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα. Τέλος, στο ερώτημα «ποιος φταίει για την κρίση», το 48% ρίχνει τις ευθύνες στην «κακοδιαχείριση του κράτους» και το αμέσως μετά έρχεται «η αυθαιρεσία της εργοδοσίας» με 15,2%.

Απάντηση στην πρόκληση

To μήνυμα δεν αφήνει πολλά περιθώρια για παρερμηνείες: Το ταξικό κίνημα των εργαζομένων που σήμερα μπαίνει μπροστά στην πάλη ενάντια στο χτύπημα κατακτήσεων από την κυβέρνηση, πρέπει να συκοφαντηθεί ως «διασαλευτής της δημόσιας τάξης»! Ετσι το περιστατικό - που επαναλαμβάνεται συχνά το τελευταίο διάστημα - ασφαλίτες να παρακολουθούν εκδηλώσεις του λαϊκού κινήματος, έρχεται να σταθεί «με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω». Η παραδοχή από τον Κ. Σημίτη μέσα στη Βουλή ότι μυστικός ένοπλος αστυνομικός παρακολουθούσε την απεργιακή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ την 1η Μάη, ήρθε να αντιστραφεί και να εμφανιστούν οι διαδηλωτές ως κοινοί λωποδύτες, που δεν απομόνωσαν τον ασφαλίτη αλλά του «επιτέθηκαν και τον λήστεψαν». Αυτά είχε πει ο πρωθυπουργός και ο κρατικός μηχανισμός καταστολής προχώρησε και σε μέτρα. Κάλεσε το Δήμο Κουμπούρη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, στέλεχος του ΠΑΜΕ και υποψήφιο δήμαρχο στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές να καταθέσει ενάντια στους «ληστοσυμμορίτες». Το αρμόδιο τμήμα «Ασφάλειας Κράτους και Πολιτεύματος» της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας σε σχετική δικογραφία που έχει σχηματιστεί, διατυπώνει τις εξής κατηγορίες: «απρόκλητη σωματική βλάβη, ληστεία, σύσταση και συμμορία, διατάραξη κοινής ειρήνης»!

Η κίνηση αυτή της κυβέρνησης αποτελεί κατάφωρη πράξη κρατικής τρομοκρατίας, που σκοπό έχει να τσακίσει όσους αντιστέκονται. Δεν είναι τυχαίο ότι η υπόθεση αυτή έρχεται σε μια περίοδο που αναπτύσσονται αγώνες ενάντια στην προσπάθεια κράτους, εργοδοσίας, συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών να «βάλουν στο γύψο» τις διεκδικήσεις των εργατών, να τους πείσουν για το πόσο πρέπει να χάσουν για το καλό της... εθνικής οικονομίας, για... τους νέους εθνικούς στόχους και άλλα ιδεολογήματα που δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να συγκαλύπτουν την ενίσχυση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων ώστε να αυγαταίνουν τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών. Η νέα προκλητική επίθεση κατά του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ και κάθε συνεπούς αγωνιστή, συνιστά νέο βήμα στον αυταρχικό κατήφορο της κυβέρνησης αλλά ταυτόχρονα δείχνει και το φόβο και τον πανικό της από το διογκούμενο εργατικό κίνημα.

Ο φόβος όμως της κυβέρνησης πρέπει να της γίνει καθημερινός εφιάλτης. Οι εργάτες, οι αγρότες, οι νέοι που γνωρίζουν από την καλή τον αυταρχισμό των κατασταλτικών μηχανισμών, των στημένων δικών και της ποινικοποίησης των αγώνων, απαιτείται σήμερα να αντιδράσουν στη νέα κατρακύλα δυναμώνοντας ακόμα περισσότερο το μέτωπο του αγώνα. Στην πανεργατική -πανδημοσιοϋπαλληλική απεργία σήμερα, αλλά και κάθε μέρα, από κάθε μετερίζι. Απαιτείται να αντιδράσει κάθε δημοκρατικός άνθρωπος καλής θέλησης από τώρα πριν ακόμα το αντιδραστικό οπλοστάσιο του κράτους ενισχυθεί κι άλλο. Για να μη συμβεί αυτό που περιγράφει ο προτεστάντης ιερέας Μάρτιν Νιμάιλερ, που δε μιλούσε και δεν αντιδρούσε όταν κατά την περίοδο της ανόδου του Χίτλερ στη Γερμανία, ήρθαν να πάρουν πρώτα τους κομμουνιστές, έπειτα τους εργάτες και τους συνδικαλιστές, έπειτα τους εβραίους και τους καθολικούς, και όταν οι ναζί ήρθαν να πάρουν τον ίδιο, δεν υπήρχε κανείς για να αντιδράσει...

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Τα... ασφαλή

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΧΙ ΕΝΑ, αλλά και 1.000 σύμφωνα για «μεικτά συμβούλια ασφάλειας», αν υπογράψουν ο Τζορτζ Μπους και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι βέβαιο, ότι ούτε ένας κάτοικος αυτού του πλανήτη δεν πρόκειται να νιώσει ασφαλής.

Αλλωστε όταν ζεις σε κάποια χώρα της Ευρώπης, της Ασίας ή της Αφρικής και σε βομβαρδίζουν, το τελευταίο που κοιτάζεις είναι το ποιοι ακριβώς έχουν συνυπογράψει και ποιοι έχουν εκφράσει επιφυλάξεις για το βομβαρδισμό σου.

ΥΠΑΡΧΕΙ η κατάλληλη νομοθεσία! Είναι η απάντηση, που έδωσε χθες - και στο «μπρίφινγκ» και στη Βουλή - ο υπουργός Τύπου Χρήστος Πρωτόπαππας για το θέμα των απλήρωτων επί μήνες εργαζομένων στον ΤΕΜΠΟ και στον ρ/σ «Πλάνετ» που χθες έκαναν 4ωρη κατάληψη του ραδιοφωνικού αέρα.

Τώρα τι σόι «κατάλληλη» νομοθεσία είναι αυτή που επιτρέπει στους εργοδότες στα ΜΜΕ (και στους εργοδότες γενικώς) να καταστρατηγούν κάθε εργασιακό δικαίωμα και να μη δίνουν λογαριασμό πουθενά, μόνο μια «εκσυγχρονιστική» σκέψη μπορεί να το εξηγήσει.

Σίγουρα πάντως οι κυβερνώντες είναι «ακατάλληλοι» για να προστατέψουν όχι μόνο τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΕ αλλά και τα δικαιώματα των πολιτών απέναντι στους καναλάρχες κι αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα.

ΜΑΛΛΟΝ σε φόρμα επιδιώκει να κρατιέται ο Λαλιώτης ενόψει γενικότερου προεκλογικού κλίματος. Δεν εξηγείται αλλιώς η συστηματική επαναφορά του θέματος της «Μάγιο Ινβέστμεντ Κορπορέισον» και των σχέσεων με τη ΝΔ, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ομολογουμένως περιμέναμε λίγο μεγαλύτερη φασαρία και σαφώς περισσότερη ποικιλία στο «ρεπερτόριο» του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Στο κάτω - κάτω δεν είναι υπουργός πια στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Τώρα μπορεί να ασχοληθεί με άλλου είδους «μακέτες», εκτός από αυτές των μεγάλων έργων.

`Η, κρύβει τα χαρτιά του ενόψει των δημοτικών εκλογών και των (όποτε γίνουν) βουλευτικών εκλογών. Πάντως, για να καθυστερεί τόσο καιρό, κάτι ετοιμάζει. Εκτός, αν πιστεύετε στα σοβαρά, ότι στο ΠΑΣΟΚ είναι τόσο εκσυγχρονιστές, που δεν τους χρειάζεται το «σκληρό ροκ».

Οι αρνητικές εμπειρίες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θα 'χετε διαβάσει για την πολύ άσχημη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται το άλλοτε φημισμένο στην Ευρώπη βρετανικό δημόσιο σύστημα Υγείας. Ουσιαστικά και όπως ομολογούν οι ίδιοι οι Βρετανοί, κινδυνεύει από άμεση κατάρρευση, καθώς οι κυβερνήσεις των Νέων Εργατικών του Τ. Μπλερ συνέχισαν και επέκτειναν τις νεοφιλελεύθερες και «ανθυγιεινές» πολιτικές της Θάτσερ, υποβαθμίζοντας το δημόσιο σύστημα Υγείας και ενισχύοντας πολύμορφα τον ιδιωτικό τομέα.

Στη Μεγάλη Βρετανία, όμως, δεν κινδυνεύει μόνο το δημόσιο σύστημα Υγείας. Σε άσχημη κατάσταση βρίσκονται και τα Πανεπιστήμια. Διαβάστε την παρακάτω είδηση και θα καταλάβετε: «Τα Βρετανικά Πανεπιστήμια κρίνεται ότι δαπανούν το λιγότερο 1 δισ. αγγλικές λίρες λιγότερες απ' ό,τι χρειάζονται, σε κτιριακές εγκαταστάσεις και εξοπλισμό, σύμφωνα με το BBC News(20.05.2002). Αυξάνοντας το ποσό με το οποίο χρεώνουν επιχειρήσεις και φιλανθρωπικά ιδρύματα για έρευνα, σε επίπεδα μεγαλύτερα του πραγματικού κόστους, μπορεί να αναπληρώσουν το 1/5 της έλλειψης. Ωστόσο αυτό σημαίνει ότι εξακολουθούν να χρειάζονται 800 εκατ. λίρες από το κράτος, ώστε να αποφύγουν την ολοκληρωτική κατάρρευση της υποδομής τους. Προβλέπεται επίσης ότι το αποτέλεσμα της συνεχόμενης έλλειψης επιδοτήσεων, θα είναι η μείωση προσωπικού για τα πανεπιστήμια, τη στιγμή που θα έπρεπε να αναπτύσσονται και να δέχονται περισσότερους φοιτητές».

... των βρετανικών πανεπιστημίων

Η προαναφερόμενη είδηση, όμως, δεν είναι αποκαλυπτική μόνο για την κατάσταση των πανεπιστημίων στη Μεγάλη Βρετανία. Εχει άμεση σχέση με το παρόν και το μέλλον της ανώτατης εκπαίδευσης σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ, μαζί και τη δική μας. Και τούτο, γιατί οι διαβόητες αναδιαρθρώσεις, που ξεδιπλώνονται τον καιρό αυτό σε όλες αυτές τις χώρες, έχουν ως πρότυπο το βρετανικό μοντέλο. Η εμπειρία της Μεγάλης Βρετανίας αποδείχνει, ότι η μετατροπή της επιστημονικής έρευνας σε εμπόρευμα και η υποταγή της στις πολυεθνικές, η εξάρτηση των πανεπιστημίων από τις μεγάλες επιχειρήσεις, η επιβολή διδάκτρων, κλπ., -- πέρα από τον αντιλαϊκό και αντιεκπαιδευτικό τους χαρακτήρα -- δεν είναι ικανά να λύσουν τα προβλήματα υποχρηματοδότησης και υποβάθμισης των πανεπιστημίων.

Αραγε, αυτά τα προβλήματα των βρετανικών πανεπιστημίων γιατί δε διορθώθηκαν με την «αξιολόγηση», που εφαρμόζεται στη Βρετανία εδώ και δεκαετίες; Και γιατί, άραγε, η «αξιολόγηση» και η λειτουργία των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια θα «σώσουν» τα ελληνικά πανεπιστήμια;

Στο... Χρηματιστήριο το FBI

Η είδηση μεταδόθηκε από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Σύμφωνα με αυτή, λοιπόν, πράκτορες του FBI έδιναν, έναντι αμοιβής βέβαια, εμπιστευτικές πληροφορίες σε αναλυτές χρηματιστηριακών εταιριών, οι οποίοι τις αξιοποιούσαν, για να κερδοσκοπούν στο Χρηματιστήριο. Οι εμπιστευτικές πληροφορίες αφορούσαν επιχειρήσεις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο και βρίσκονταν στις βάσεις δεδομένων του FBI.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, στη χώρα της... ελευθερίας, της... δημοκρατίας, κλπ., κλπ., το FBI παρακολουθεί και συλλέγει στοιχεία, σχετικά με τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Φανταστείτε, τι κάνει με όσους εκδηλώνουν την αντίθεσή τους στην «αντιτρομοκρατική» εκστρατεία του Τζ. Μπους...

Τρέχα γύρευε...

«Να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι», λέει μια λαϊκή παροιμία και ταιριάζει γάντι στην τακτική της κυβέρνησης, η οποία, από τη μια, εφαρμόζει τη γνωστή πολιτική απελευθέρωσης της ασυδοσίας των πολυεθνικών και των μεγάλων επιχειρήσεων και, από την άλλη, παίρνει ...μέτρα για τη δήθεν αντιμετώπιση των συνεπειών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα όσα ανακοίνωσε πρόσφατα ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Χρ. Θεοδώρου, σχετικά με τα «κέντρα εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών» μεταξύ καταναλωτών και επιχειρήσεων. Το κέντρο αυτό - σύμφωνα με τον υφυπουργό - ενταγμένο στο πλαίσιο του «Ευρωπαϊκού Δικτύου Εξωδικαστικής Επίλυσης Διαφορών», θα «βοηθάει το δυσαρεστημένο καταναλωτή με πληροφόρηση και υποστήριξη στην προσφυγή του στο εξωδικαστικό εναλλακτικό σύστημα επίλυσης διαφορών στη χώρα όπου εδρεύει η επιχείρηση, από την οποία προμηθεύτηκε τα (σ.σ. ελαττωματικά) προϊόντα ή τις υπηρεσίες». «Πάρ' τ' αβγό και κούρευτο», δηλαδή...

Η απεργία

Σηματοδοτεί κάτι ξεχωριστό η σημερινή πανεργατική απεργία. Είναι η τέταρτη κατά σειρά σύγκρουση που γίνεται με καθαρά ταξικούς όρους, μετά τις απεργίες στις 3 και στις 18 του Απρίλη και την Πρωτομαγιά. Δείχνει ότι σημαντικά - όλο και περισσότερα - τμήματα της εργατικής τάξης ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου για έναν διαρκή αγώνα για ζητήματα εξαιρετικής σημασίας. Για την Ασφάλιση, το μεροκάματο, τις εργασιακές σχέσεις, το Φορολογικό και άλλα ακόμη. Για όλα αυτά που από την πλευρά της η ηγεσία της ΓΣΕΕ επιλέγει το δρόμο ενός στημένου «κοινωνικού διαλόγου», μέσα από τον οποίο διαρκώς οι εργαζόμενοι χάνουν. Από κινητοποίηση σε κινητοποίηση επαναβεβαιώνεται πως οι δυο κόσμοι, αυτός του κεφαλαίου και των υπηρετών του κι αυτός της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, βρίσκονται σε διαρκή ανειρήνευτη πάλη, που διεξάγεται με όλο και πιο οξυμένα χαρακτηριστικά.

Στον κόσμο του κεφαλαίου κυβέρνηση και ΣΕΒ επαναβεβαίωσαν χτες τον άρρηκτο δεσμό τους. Στην ετήσια Γενική Συνέλευση των βιομηχάνων, ο πρωθυπουργός κατέδειξε τους εκπροσώπους του κεφαλαίου ως καθοριστικούς παράγοντες της πορείας του τόπου. Ανέδειξε την «ανταγωνιστικότητα», τη λέξη-έννοια που παραπέμπει ευθέως στο στόχο για όλο και μεγαλύτερα κέρδη, σε ρυθμιστή των εξελίξεων, κριτή των πολιτικών. Και σ' αυτό το στόχο υποτάσσεται η επιμονή της κυβέρνησης στην αντιασφαλιστική πολιτική της. Κάνει καθημερινά καθαρό ότι θα επιμείνει στη διαμόρφωση των προϋποθέσεων μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Οτι θέτει στη διάθεση του κεφαλαίου νόμους και αστυνόμους, ρυθμίσεις, διατάξεις, υπηρεσίες. Εξάλλου, δεν είναι μόνη της σε αυτή την προσπάθεια. Η ΝΔ βοηθάει ζητώντας επίσπευση για το Ασφαλιστικό. Στα πλαίσια των αναγκών αυτού του κόσμου, από τη χτεσινή συνάντηση της ΓΣΕΕ με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ αυτό που μένει είναι η διαβεβαίωση των εργατοπατέρων ότι θα παραμείνουν στο πλευρό της κυβέρνησης και της πολιτικής της, μέχρι το τέλος.

Το ποιο θα είναι αυτό το «τέλος», βέβαια, εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες για το μεροκάματο. Εξαρτάται από τον κόσμο της δουλιάς, που βρίσκεται μόνιμα στο στόχαστρο κυβέρνησης και κεφαλαίου. Που τον σέρνουν στα δικαστήρια, όπως τους ναυτεργάτες χτες, και κρίνουν τον αγώνα του για μια καλύτερη Ασφάλιση, για να πιάσει τόπο ο ιδρώτας, «παράνομο και καταχρηστικό»! Κι αυτό γίνεται σε μια στιγμή που η φράση «η Ασφάλιση στο απόσπασμα» δε μιλά για κάποιο αόριστο αύριο, αλλά περιγράφει μια άμεση πραγματικότητα. Με «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις, που δεν επιτρέπουν να μαζευτούν τα ένσημα. Με ήδη αυξημένα τα όρια ηλικίας και τις συντάξεις λειψές. Με την Υγεία να στοιχίζει όλο και περισσότερα και να δίνει όλο και λιγότερα.

Μέρος, λοιπόν, αυτής της ανειρήνευτης πάλης η σημερινή απεργία καταγράφεται ήδη ως σημαντική σελίδα στην ιστορία του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Κι έχουμε κάθε λόγο όλοι «του από δω κόσμου» να τη λαμπρύνουμε.

Η λύση

Ξεσηκώσου βιοπάλη,

αγωνίσου, δώσε πάλη

λύση άλλη

δεν υπάρχει,

εργατιά μου,

απ' τη «μάχη».

* * *

Ξεσηκώσου,

αγρότη, εργάτη,

πριν σου φάνε

και το μάτι,