ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εύγλωττη ανυπαρξία διαφορών

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν ξέρουμε αν απογοητεύτηκαν οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΔ, αλλά για μας δεν αποτέλεσε την παραμικρή έκπληξη. Αναφερόμαστε στη συζήτηση της «Ελευθεροτυπίας» με τους υποψήφιους δημάρχους Αθηναίων Χρ. Παπουτσή και Ντ. Μπακογιάννη, η οποία δημοσιεύτηκε σε δυο μεγάλες συνέχειες, χτες και προχτές. Μια συζήτηση, της οποίας το κύριο χαρακτηριστικό ήταν η ανυπαρξία της οποιασδήποτε ουσιαστικής, πολιτικής διαφοράς μεταξύ των δήθεν μεγάλων αντιπάλων. Χαρακτηριστική ήταν και η τελευταία ερώτηση της συντάκτριας της «Ε»: «Αφού συμφωνείτε στα περισσότερα, γιατί να ψηφίσει ο κόσμος εσάς, κ. Μπακογιάννη, και όχι τον κ. Παπουτσή; Η ερώτηση ισχύει και για σας, κ. Παπουτσή». Μια ερώτηση, η οποία μεταφράζεται ως εξής, για τον κάθε εργαζόμενο κάτοικο της πρωτεύουσας: Μπορούν να περιμένουν το παραμικρό, είτε από τη μία είτε από τον άλλον, όταν - ακόμη και προεκλογικά - συναγωνίζονται για το ποιος θα είναι ο καλύτερος εκφραστής των «ευρω-μονόδρομων» της λιτότητας και ο αποτελεσματικότερος βοηθός των αντιλαϊκών πολιτικών της κεντρικής διοίκησης και της όποιας κυβέρνησης;

Δεν είδαν, δεν άκουσαν...

Ξεψύχησε το περασμένο Σάββατο το απόγευμα και ο δεύτερος πολύ σοβαρά τραυματίας εργάτης από το δυστύχημα στη ΔΕΗ Μεγαλόπολης. Ηταν 39 μόλις χρονών και πατέρας δυο παιδιών. Οταν έγινε το τραγικό δυστύχημα - έγκλημα, πριν δέκα περίπου μέρες, όλα τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έτρεξαν να καλύψουν τις εξαγγελίες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας για τη δήθεν λήψη αυστηρών μέτρων. Οπως και τις δηλώσεις των εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών, που αγανακτισμένοι τάχα ζητούσαν την απόδοση ευθυνών. Κρατήθηκαν έτσι τα προσχήματα και καλύφθηκαν οι πραγματικοί υπαίτιοι. Ο θάνατος του δεύτερου εργαζόμενου, όμως, αποσιωπήθηκε. Καμιά σχεδόν εφημερίδα, κανάλι ή ραδιόφωνο δεν αναφέρθηκαν σ' αυτό.

Βλέπετε, η τραγική κατάληξη δε συνοδευόταν από δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων και νέες υποσχέσεις. Ο ανείπωτος πόνος των δικών του ανθρώπων δεν ταιριάζει με όσα σερβίρουν καθημερινά οι τηλεοπτικές οθόνες. Δεν ταιριάζει με το ρόλο των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, ως Μέσων Μαζικής Επιτήρησης. Ως επίδοξων επιτηρητών και χειραγωγών της συνείδησης και του τρόπου ζωής μας γενικότερα.

Ο πόλεμος του πετρελαίου

Μπορεί ο Τζ. Μπους να μιλά για το δικτάτορα Σαντάμ και τα δικαιώματα του ιρακινού λαού, αλλά οι αμερικανικές εφημερίδες δεν κρύβουν τα λόγια τους, σχετικά με τις πραγματικές αιτίες του προετοιμαζόμενου πολέμου ενάντια στο Ιράκ. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα, από άρθρο της «Ουάσιγκτον Ποστ», που αναδημοσιεύτηκε στο χτεσινό «Βήμα».

«..."Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα" δηλώνει ο πρώην διευθυντής της ΣΙΑ Τζέιμς Γούλσι, ο οποίος υποστηρίζει αναφανδόν την ανάληψη δράσης για την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία. "Η Γαλλία και η Ρωσία ενδιαφέρονται για το πετρέλαιο. Θα πρέπει να τους πούμε λοιπόν ότι, αν στηρίξουν την εγκαθίδρυση μιας "αξιοπρεπούς" ιρακινής κυβέρνησης, τότε θα τους διαβεβαιώσουμε ότι το νέο καθεστώς και οι αμερικανικές εταιρίες θα επιδιώξουν τη συνεργασία". Αν όμως δεν υποστηρίξουν την ανατροπή του Σαντάμ, τότε, όπως παραδέχεται ο κ. Γούλσι, "θα είναι δύσκολο να πείσουμε τη νέα ιρακινή κυβέρνηση να συνεργαστεί μαζί τους".

Αξιωματούχοι της ιρακινής αντιπολίτευσης ξεκαθαρίζουν ότι, όταν έρθουν στην εξουσία, θα επανεξετάσουν όλες τις συμφωνίες που είχαν υπογραφεί με εταιρίες από διάφορα κράτη (Γαλλία, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιταλία, Βιετνάμ, Αλγερία, κ.ά.) πριν από την επιβολή του εμπορικού αποκλεισμού του ΟΗΕ. Ο Αχμέντ Τσαλάμπι, ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Εθνικού Ιρακινού Κογκρέσου που εδρεύει στο Λονδίνο, δηλώνει χαρακτηριστικά: "Οι αμερικανικές εταιρίες θα έχουν σαφέστατα λόγο στο ιρακινό πετρέλαιο"».

Η φιέστα και το χάος

Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν σχετικά με το προχτεσινό απερίγραπτο χάος, που επικράτησε στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας και καταταλαιπώρησε χιλιάδες και χιλιάδες πολύπαθους κατοίκους της πρωτεύουσας. Και δε λέμε, όλα έχουν κάποια βάση. Η έλλειψη οργάνωσης και ενημέρωσης από την πλευρά της κυβέρνησης, σχετικά με τις οδηγίες για την Ευρωπαϊκή Βδομάδα Χωρίς Αυτοκίνητο, είναι ολοφάνερη. Δεδομένη είναι, επίσης, η κακή σχέση του Αθηναίου με τα μέσα μαζικής μεταφοράς και το τεράστιο έλλειμμα κυκλοφοριακής αγωγής. Οπως και άλλα, για παράδειγμα, η γνωστή σε όλους κατάσταση των μέσων μαζικής μεταφοράς και η χαμηλή ποιότητα των παρεχομένων απ' αυτά υπηρεσιών, η χωροταξική κατανομή και οργάνωση των κάθε λογής δραστηριοτήτων στην πρωτεύουσα, η έλλειψη ελεύθερων χώρων και η τσιμεντοποίηση των πάντων, κλπ., κλπ.

Ολ' αυτά έχουν, πράγματι, το μερίδιο ευθύνης τους. Κι αυτά, όμως, δεν έγιναν από μόνα τους. Αποτελούν ορισμένες από τις συσσωρευόμενες συνεχώς συνέπειες των μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενων πολιτικών. Πολιτικές, οι οποίες δεν αλλάζουν, ούτε καν εξωραΐζονται, με όσες βδομάδες χωρίς αυτοκίνητο και οποιεσδήποτε άλλες παρόμοιες φιέστες κι αν οργανώσουν.

Εικόνες...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ οι εικόνες ...απείρου κάλλους στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων (τρόπος του λέγειν, δηλαδή...), με την υπόθεση της «17 Ν» στη θέση της μόνιμης πλέον πρωταγωνίστριας.

Οι ...τρανταχτές αποκαλύψεις έχουν γίνει πλέον υπόθεση καθημερινής ρουτίνας. Το ίδιο και οι κάθε λογής ...αναλύσεις των υποκειμένων, που βρίσκονται φυλακισμένα στον Κορυδαλλό, της συμπεριφοράς και της ψυχοσύνθεσής τους, κλπ., κλπ.

Κι ακόμη, έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας. Η υπόθεση αυτή μπορεί να κρατήσει δύο και τρία χρόνια ακόμη. Ισως και περισσότερα. Εχουμε, επομένως, πολύ μέλλον. Θα ακούσουμε και θα δούμε πολλά «τηλε-σκουπίδια» ακόμη.

ΕΙΚΟΝΕΣ ...απείρου κάλλους, όμως, είχαμε προχτές το πρωί και στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και ευρύτερα. Τα νεύρα χιλιάδων ανθρώπων έσπασαν στην κυριολεξία και κανένας δεν μπόρεσε να φτάσει έγκαιρα στον προορισμό του. Η κυβέρνηση ήθελε, σώνει και καλά, να κρατήσει τα ΙΧ έξω από το δακτύλιο, ενώ οι ιδιοκτήτες των τελευταίων να πάνε μ' αυτά στις δουλιές τους...

Μπορούσε, πάντως, να δημιουργηθεί κι αλλιώς ένα παρόμοιο ή και ακόμη χειρότερο χάος. Αν - λέμε αν - τα εκατομμύρια των κατοίκων του πολεοδομικού συγκροτήματος της πρωτεύουσας αποφάσιζαν, ξαφνικά, να ανταποκριθούν στην προτροπή της κυβέρνησης και δε χρησιμοποιούσαν τα ΙΧ τους, τότε τι θα γινόταν;

Υπάρχει ο απαραίτητος αριθμός μέσων μαζικής μεταφοράς, για να εξυπηρετήσει τόσο μεγάλο αριθμό επιβατών; Μήπως θα μπορούσαν να εξυπηρετηθούν, έστω, οι μισοί; Οχι, βέβαια. Οπότε καταλαβαίνετε τι θα γινόταν...

Είμαστε σίγουροι, πάντως, ότι οι κυβερνητικοί εγκέφαλοι, που συγκεκριμενοποίησαν και οργάνωσαν τη φιέστα «Ευρωπαϊκή Εβδομάδα χωρίς Αυτοκίνητο» στις συνθήκες της Αθήνας, δεν περίμεναν ούτε αυτό που έγινε, ούτε το προαναφερόμενο ενδεχόμενο. Αλλωστε, όπως όλοι γνωρίζουν, οι κυβερνώντες δεν τα πάνε καθόλου καλά με τα ...ακραία φαινόμενα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν ο «θώκος» γίνεται αυτοσκοπός...

Θα μπορούσε κανείς να πει και να γράψει πολλά για την τακτική του Συνασπισμού μπροστά στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Μερικές φορές, όμως, είναι προτιμότερο να αφήνεις τα γεγονότα να «μιλάνε» και να στοιχειοθετούν την εκτίμηση περί του πολιτικού καιροσκοπισμού που χαρακτηρίζει την ηγεσία του εν λόγω κόμματος, όπως προκύπτει, αν μη τι άλλο, από τις αποφάσεις και τις θέσεις των αρμοδίων οργάνων του κόμματος.

Μια δημοσιογραφική περιπλάνηση ανά την Ελλάδα, για την «αλίευση» στοιχείων ίσως αποδειχτεί εξαιρετικά αποκαλυπτική. Καταρχήν να σημειώσουμε πως σχεδόν στους μισούς δήμους και τις μισές νομαρχίες ο Συνασπισμός επέλεξε να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ. Παραμένει προς απάντηση το ερώτημα πώς αυτή η επιλογή συμβαδίζει με το στόχο για «χτύπημα του δικομματισμού». Αυτό είναι ένα το κρατούμενο, με γενική ισχύ. Ας δούμε, όμως, πώς εκφράζεται η πολιτική τακτική του ΣΥΝ, πώς μεταφράζονται στην πράξη οι κεντρικές του αποφάσεις, τουλάχιστον στη Λέσβο.

Εχουμε και λέμε λοιπόν: Ο υποψήφιος νομάρχης που στηρίζει ο ΣΥΝ είναι ο Π. Μυριτζής. Στο μακροσκελές βιογραφικό του που φιλοξενείται σε προεκλογικό του φυλλάδιο, δε βρέθηκε χώρος για την αναφορά της κομματικής του προέλευσης, αλλά βρέθηκε χώρος για τη φωτογραφία του υπουργού Αιγαίου Ν. Σηφουνάκη, ο οποίος παρέχει και πιστοποιητικό αξιοσύνης στον Π. Μυριτζή. Φωτογραφία που προς στιγμήν δημιούργησε παρεξηγήσεις, μιας και αρκετοί νόμισαν πως ο Ν. Σηφουνάκης κατεβαίνει για νομάρχης. Να σημειώσουμε, απλά και μόνο για να συμπληρωθεί η εικόνα, πως η ΝΕ του ΠΑΣΟΚ είχε αποφασίσει να στηρίξει στη νομαρχία τον Βουνάτσο, πλην όμως το βράδυ της περασμένης Δευτέρας παραιτήθηκε ο γραμματέας της ΝΕ, λόγω των σχετικών με τις εκλογές διαφωνιών, που έχουν προκύψει και ο αντικαταστάτης του συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο του υποψηφίου του ΣΥΝ Π. Μυριτζή. Ως εκ τούτου, μάλλον προστέθηκε μια ακόμα νομαρχία στον κατάλογο των συνεργασιών ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ.

Πάμε παρακάτω: Η Μάρω Μπουρνού, μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ, είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος με το συνδυασμό του Α. Χατζηκομνηνού, υποψηφίου της ΝΔ. Συμπεραίνουμε πως το πρόγραμμα και οι θέσεις της ΝΔ για την ΤΑ την εκφράζουν απολύτως. Επίσης, συμπεραίνουμε πως αυτή η επιλογή «ανεβάζει» τον ΣΥΝ στα μάτια του λαού της Λέσβου, παρά τις προσπάθειες της τοπικής οργάνωσης ΚΚΕ να «τον χτυπήσει», όπως η ίδια κατήγγειλε με μένος πολλές φορές, τοποθετούμενη στις συνεδριάσεις της ΚΠΕ του κόμματός της.

Ο λεσβιακός λαός συζητάει πολύ για τη στάση άλλων στελεχών του ΣΥΝ σε άλλους δήμους. Ακούγονται πολλά π.χ. για τη στήριξη που παρέχει παράγοντας της Δεξιάς στον υποψήφιο του ΣΥΝ στον Δήμο της Αγ. Παρασκευής, όπως και πολλά λέγονται για αλισβερίσια αλληλοϋποστήριξης με τη ΝΔ π.χ. στη Βρίσα.

Αυτά μόνο στη Λέσβο. Να είναι, άραγε, εξίσου ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές οι επιλογές σε άλλους δήμους και σε άλλες νομαρχίες της χώρας; Σε κάθε περίπτωση, ποιος μίλησε για προγράμματα και θέσεις, για πολιτική συνέπεια κ.ο.κ.;

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Το κριτήριο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Να αγωνιστούν «εναντίον του δικομματισμού, του νεοφιλελευθερισμού και της νέας τάξης πραγμάτων», κάλεσε προχτές ο Μ. Γλέζος τους πολίτες, πλαισιωμένος από βασικά στελέχη του ΣΥΝ και της ΚΕΔΑ, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, για την παρουσίαση του προγράμματος του συνδυασμού «Ενεργοί Πολίτες». Μια διακήρυξη, η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κατ' αρχή θετική, εάν δεν περιείχε μια έντονη δόση διγλωσσίας και υποκρισίας. Ο ΣΥΝ, το μόνο κόμμα, που στηρίζει το συνδυασμό «Ενεργοί Πολίτες» -και, επομένως, υποτίθεται πως εγγυάται τις προαναφερόμενες και όποιες άλλες διακηρύξεις- υποστηρίζει, ταυτόχρονα, κοινούς με το ΠΑΣΟΚ συνδυασμούς και υποψήφιους στις μισές περίπου νομαρχίες και σε δεκάδες δήμους σε όλη τη χώρα.

Πώς γίνεται τώρα, και να αγωνίζεσαι ενάντια στο δικομματισμό και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του και να συνεργάζεσαι με τον έναν πόλο του, μόνο η ηγεσία του ΣΥΝ μπορεί να το εξηγήσει... Εμείς, απλώς σημειώνουμε, ότι η πράξη και όχι τα λόγια είναι το πλέον αλάνθαστο κριτήριο.

Παράταιρα παντρολογήματα...

Στο πάντρεμα του λεγόμενου «κοινωνικού ιστού ασφάλειας» προγραμμάτων, όπως η «Βοήθεια στο Σπίτι» για τους ηλικιωμένους και ανάπηρους, με την εξάρθρωση της τρομοκρατίας - και με στέφανα τις κουλούρες της ΟΝΕ - προχώρησε χτες στο Ζάππειο ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης.

Στο χαιρετισμό του σε τελετή παράδοσης αυτοκινήτων στους δήμους για το προαναφερόμενο πρόγραμμα αναφέρθηκε και στο θέμα της τρομοκρατίας. Η συστηματική προσέγγιση του στόχου, το σχέδιο και η δουλιά, φέρνει αποτελέσματα, είπε ο πρωθυπουργός για να προσθέσει: «Σήμερα, στην κοινωνία μας, είναι λογικό το ενδιαφέρον να είναι στραμμένο στην επιχείρηση ενάντια στην τρομοκρατία, καθώς πέφτει διαρκώς περισσότερο φως στο φαινόμενο». Συνδέοντας, μάλιστα, «τη συστηματική εργασία με σχέδιο και σοβαρότητα» που κάνει η κυβέρνηση σε αυτό το θέμα, ισχυρίστηκε, ότι με τον ίδιο τρόπο εργάζεται για τη δημιουργία του κοινωνικού ιστού ασφάλειας.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η κυβερνητική αντιλαϊκή πολιτική αναπαράγει καθημερινά και σε μεγαλύτερη συνεχώς έκταση έναν κοινωνικό ιστό... ανασφάλειας. Οσο για τα παρόμοια προγράμματα, όχι μόνον αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων, αλλά και δεν αντιμετωπίζουν τις αιτίες, που προκαλούν τα φαινόμενα της κοινωνικής περιθωριοποίησης.

... το μπαράζ και...

Κατανοούμε, βέβαια, ότι η χτεσινή παρουσία του Κ. Σημίτη στην εκδήλωση για τη «Βοήθεια στο Σπίτι» εντάσσεται στο προπαγανδιστικό μπαράζ της κυβέρνησης για την προβολή της «κοινωνικής πολιτικής» της, μπροστά στις δημοτικές εκλογές.

Προχτές ο υπουργός Υγείας, Κ. Στεφανής, έδωσε συνέντευξη Τύπου, λέγοντας «υπάρχω», για να αποκρούσει δήθεν τα σχόλια που θέλουν το υπουργείο Υγείας άπρακτο. Χτες είχαμε την εκδήλωση για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι», ως απόδειξη δήθεν της ιδιαίτερης ευαισθησίας της κυβέρνησης προς τις ευαίσθητες ομάδες των ηλικιωμένων και των αναπήρων. Σήμερα θα έχουμε «επιστημονική ημερίδα» για τον ένα χρόνο λειτουργίας του Α΄ Περιφερειακού Συστήματος Αττικής (Α΄ ΠεΣΥ) και αύριο αρχίζει διημερίδα για το νέο Σώμα των Επιθεωρητών Δημόσιας Υγείας και Πρόνοιας.

Μύλος από εκδηλώσεις δηλαδή. Αλλά τα ράντζα και οι λίστες αναμονής, όπως παραδέχτηκε προχτές ο Κ. Στεφανής, εξακολουθούν να υπάρχουν. Οι ηλικιωμένοι οδηγούνται στο περιθώριο και λιμοκτονούν με τις συντάξεις πείνας. Οι ανάπηροι βιώνουν τον αποκλεισμό ενώ τα επιδόματα που παίρνουν είναι εξευτελιστικά.

Μια τέτοια πολιτική, όσα επικοινωνιακά φτιασιδώματα κι αν δεχτεί, ούτε κατ' επίφαση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κοινωνική.

... η πραγματικότητα

Είναι η τρίτη φορά που ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, προσπαθεί να επιδείξει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τους ηλικιωμένους, με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι».

Πριν έξι χρόνια (18.6.1996) εμφανίστηκε σε ένα ΚΑΠΗ του Περιστερίου με κουστωδία υπουργών για την έναρξη λειτουργίας του προγράμματος. Στις 22.1.2000, στο Ολυμπιακό Στάδιο, επιχείρησε έναν απολογισμό, χωρίς στοιχεία για τον αριθμό εκείνων που δέχονται τις υπηρεσίες του προγράμματος.

Το ίδιο πρόβλημα είχε και η χτεσινή παρουσία. Ελειπαν τα στοιχεία για τους αποδέκτες των υπηρεσιών στα 284 προγράμματα, που εφαρμόζονται σε 253 δήμους. Κατά προσέγγιση το υπουργείο Υγείας υπολογίζει ότι κάθε πρόγραμμα προσφέρει τις όποιες υπηρεσίες σε 80 άτομα. Δηλαδή, συνολικά μιλάμε για -το πολύ- 20.000 άτομα, τη στιγμή που οι ανάγκες σε υπηρεσίες Πρόνοιας είναι πολύ μεγαλύτερες, τόσο σε ποσότητα όσο και ποιότητα.

Βέβαια, ο Κ. Σημίτης, έκανε λόγο για πρόγραμμα -σταθμό. Θα μπορούσε, αν είχε τις απαραίτητες προϋποθέσεις (σταθερότητα, επαρκή χρηματοδότηση, μόνιμο προσωπικό) και δεν αποτελούσε μια ακόμη κυβερνητική επιχείρηση ...στάχτης στα μάτια των εργαζομένων.

Δεδομένη επέμβαση

Η ιμπεριαλιστική επέμβαση δεν είναι κάτι, που ...πρόκειται να γίνει στο Ιράκ. Γινόταν και γίνεται, τόσο στο Ιράκ, όσο και σχεδόν στον κόσμο ολόκληρο. Για παράδειγμα, με την πολιτική του εμπάργκο, χιλιάδες παιδιά του Ιράκ πεθαίνουν καθημερινά και αυτό είναι ιμπεριαλιστική επέμβαση. Επίσης, η γύρω περιοχή βρίσκεται σε μόνιμη αναστάτωση, καθόλου άσχετη από τα σχέδια των ΗΠΑ και αυτό είναι ιμπεριαλιστική επέμβαση. Επίσης, δεκάδες χώρες, είτε με τη μορφή του «τραβάτε με κι ας κλαίω... αλλά θυμηθείτε με στη μοιρασιά», είτε με ψυχρό υπολογισμό, είτε ακόμα και με το ζόρι, ευθυγραμμίζονται με τα αμερικάνικα αρπαχτικά σχέδια και είναι και αυτό ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Οι όποιοι χειρισμοί, ή και υπαρκτές αντιθέσεις, αναβάλλουν, ή φέρνουν πιο κοντά τη στρατιωτική επέμβαση, μέσα στα πλαίσια της δεδομένης ιμπεριαλιστικής επέμβασης, που γίνεται καθημερινά και ποικιλότροπα σε ολόκληρη την περιοχή και στον κόσμο ολόκληρο. Αυτό συμβαίνει, γιατί, πίσω από τους χειρισμούς, πίσω από την καλή ή κακή λειτουργία των λεγόμενων διεθνών θεσμών, πίσω ακόμα και από τις ανθρώπινες θελήσεις ή και ξεχωριστές επιδιώξεις, λειτουργεί η φύση του κόσμου των μονοπωλίων. Επεμβαίνει για να υπάρχει, υπάρχει μόνον εφ' όσον επεμβαίνει, ακόμα και αν οι τέτοιες επεμβάσεις, αργά ή γρήγορα, μπορεί να οδηγήσουν το ιμπεριαλιστικό σύστημα στη μελλοντική καταστροφή του. Δεν μπορεί να κάνει αλλιώς από το να σκοτώνει για να μην ξεψυχήσει, αλλά, σκοτώνοντας, ετοιμάζει και την εξαφάνισή του.

Γι' αυτό οι πρόσφατοι χειρισμοί στον ΟΗΕ, όπως και η όποια καθυστέρηση πετύχει (αν πετύχει) το Ιράκ, με την αποδοχή των επιθεωρητών άνευ όρων, μπορεί να είναι καθρέφτης κάποιας πραγματικότητας, αλλά δεν είναι η ίδια η πραγματικότητα. Μπορεί, δηλαδή, να αντανακλώνται πάνω του, για όποιον μπορεί να τις διακρίνει, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, οι πρακτικές δυσκολίες για άμεσο στρατιωτικό χτύπημα, ακόμα και οι εύστοχες, ή άστοχες, κινήσεις κάποιων στην πολιτική σκακιέρα, αλλά η πραγματικότητα είναι η ίδια η ιμπεριαλιστική φύση, που σπρώχνει πάντα, σε τελευταία ανάλυση, τις εξελίξεις. Αλλωστε, η επιμονή των ΗΠΑ, αλλά από κοντά και της Βρετανίας, ακόμα και μετά την επιστολή του υπουργού Εξωτερικών του Ιράκ προς τον ΟΗΕ, αυτό το νόημα έχει. Πίσω από τις κινήσεις, στην επιφάνεια ακούν το «κάλεσμα της άγριας φύσης» του συστήματος που υπηρετούν.

Γι' αυτό, τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα δεν εξαρτώνται κύρια από το «κρύο - ζεστό», που οδηγούν την κοινή γνώμη οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και επιμέρους χειρισμοί. Για παράδειγμα, μέχρι χτες ήταν σίγουρη η άμεση στρατιωτική επέμβαση, ενώ σήμερα μοιάζει να είναι σε παράταση. Οι λαοί πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση για να ανατρέπουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που είναι δεδομένα, και μέσα από αυτόν το συντονισμένο κοινωνικοπολιτικό αγώνα τους, να αλλάζουν συσχετισμούς, για να τινάξουν από πάνω τους ολόκληρο το εκμεταλλευτικό σύστημα, με όλες τις μορφές των επεμβάσεών του.

Μποϊκοτάζ

Μποϊκοτάρω

κάθε μπαμπέση,

που μου φοράει

στα ίσια «φέσι»,

όρκο σας κάνω

πως όσο ζήσω

ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται

πια να «ψωνίσω»!

***

Μποϊκοτάρω,

σας το δηλώνω