Γρηγοριάδης Κώστας

Τι έγραφε ο Φ. Παπούλιας στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»; Για τη δήθεν διαφορετική θέση του Χ. Φλωράκη, απ' αυτήν του ΠΓ και της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με την πολιτική των συμμαχιών του Κόμματος και ιδιαίτερα των συνεργασιών στο χώρο των ριζοσπαστικών και αριστερών δυνάμεων.

Ο Φ. Παπούλιας, όμως, δεν ήταν εκεί. Κι έτσι γλίτωσε την «περιποίηση» - προσωρινά τουλάχιστον.

Τις παραπάνω δηλώσεις του Χαρίλαου Φλωράκη, πάντως, τις κατέγραψαν μπόλικοι δημοσιογράφοι, τόσο από εφημερίδες, όσο και από ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μέχρι αργά το βράδυ της Κυριακής, όμως, αρκετοί ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί αναπαρήγαγαν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, το προβοκατόρικο ρεπορτάζ του Φ. Παπούλια, χωρίς κανένας τους να κάνει την παραμικρή αναφορά στη σαφέστατη και κατηγορηματική διάψευση του Χ. Φλωράκη.

Και πέρα απ' αυτά, ούτε στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» υπήρχε η παραμικρή επανόρθωση. Προφανώς, χάριν της ...ενημέρωσης! Εκτός και η απαράδεκτη αυτή στάση της Διεύθυνσης της «Ελευθεροτυπίας» οφείλεται σε άλλους λόγους και εντάσσεται στις συγκεκριμενοποιούμενες - απ' ό,τι μαθαίνουμε - πολιτικές και εκλογικές βλέψεις της...

Η πλαστή και εικονική πραγματικότητα των εντυπώσεων, με βασικό όχημα διάδοσης και μεταφοράς τους την κρατική και ιδιωτική τηλεόραση, αλλά και η πολύμορφη - συνήθως υπόγεια - δράση των κάθε λογής μηχανισμών, κυριάρχησαν στην προεκλογική περίοδο. Οπως - και ακόμη περισσότερο - ανάμεσα στον πρώτο και το δεύτερο γύρο. Και μπορεί οι εκλογές να τέλειωσαν, αλλά η μάχη των εντυπώσεων συνεχίζεται αμείωτη. Το σήμα, για τον τρίτο γύρο αυτής της μάχης, έδωσαν προσωπικά ο Κ. Σημίτης και ο Κ. Καραμανλής, με τις αντίστοιχες προχτεσινοβραδινές δηλώσεις νίκης και τις πανηγυριώτικες περατζάδες από τα αντίστοιχα εκλογικά κέντρα των εκλεκτών τους υποψηφίων.

Και τα λαϊκά προβλήματα; Αυτά, για την ώρα, περιμένουν να κατακάτσει ο κουρνιαχτός της εντυπωσιοθηρίας και της δικομματικής κοκορομαχίας. Αλλωστε, οι νέες τοπικές αρχές αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους, σε δυόμισι περίπου μήνες, από την 1η Γενάρη 2003. Και πολύ γρήγορα θα αποδειχθεί η ορθότητα της προχτεσινής εκτίμησης της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, η οποία σημείωσε: Ο λαός θα έχει να αντιμετωπίσει απέναντί του Τοπικές Αρχές, στην πλειοψηφία, είτε σε δήμους είτε σε νομαρχίες, που θα είναι στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορες, κυρίως, όμως, θα είναι απέναντί του στα μεγάλα προβλήματα.

Τα παραπάνω δεν τα σημειώνουμε μόνον επειδή τα λαϊκά και κοινωνικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται και πολύ περισσότερο δε λύνονται με εντυπώσεις, υποσχέσεις, ρουσφέτια, εκβιασμούς και τις διάφορες παρόμοιες μεθόδους, που χρησιμοποιήθηκαν σε πρωτοφανή έκταση και ένταση στη διάρκεια της πρόσφατης εκλογικής μάχης. Πέρα απ' αυτό, τα σημειώνουμε, για τους εξής λόγους κυρίως:

Πρώτον, γιατί η κυβέρνηση θα συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και, μάλιστα, με μεγαλύτερη ένταση. Το εκλογικό αποτέλεσμα - έλεγαν χτες κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ - αποτελεί εντολή για περισσότερη και εντατικότερη δουλιά από την κυβέρνηση. Και, βέβαια, σ' αυτή την «εντατικότερη δουλιά» συμπεριλαμβάνονται και όσες δημοτικές και νομαρχιακές αρχές εκλέχθηκαν με την υποστήριξη του κυβερνώντος κόμματος. Δεύτερον, γιατί και η ΝΔ κινείται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Χαρακτηριστική ήταν η προχτεσινή δήλωση του Κ. Καραμανλή: «Η Νέα Δημοκρατία είναι δύναμη εμπιστοσύνης, δύναμη ευθύνης και σιγουριάς. Δύναμη, που εκφράζει τη βούληση μιας πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας, που θέλει να προχωρήσουμε πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά», είπε ο αρχηγός της ΝΔ. Τρίτον, γιατί στην ίδια ρότα «σπρώχνουν» οι κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι της χώρας, απαιτώντας την πολύ γρηγορότερη και σε μεγαλύτερη έκταση εφαρμογή των κάθε λογής διαρθρωτικών αλλαγών και «απελευθερώσεων». Και τέταρτον, γιατί συνεχίζεται η ύφεση της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας και το ενδεχόμενο νέου ή νέων πολέμων είναι πάντα μπροστά και ιδιαίτερα πιθανό.

ΕΞΑΚΟΣΙΕΣ τριάντα χιλιάδες ευρώ χάλασε η Φώφη Γεννηματά για τη διαφημιστική της καμπάνια, 750 χιλιάδες ευρώ η Ντόρα Μπακογιάννη, προκειμένου να καταλάβει το θώκο του δημάρχου. Εξακόσιες ενενήντα χιλιάδες ο Τζαννετάκος κι έχασε κι από πάνω. Ο πλέον χαμένος, πάντως, είναι ο Χρ. Παπουτσής κι ας ξόδεψε αρκετά πάνω από 1 εκατ. ευρώ...

Κι αυτά είναι τα φανερά! Φανταστείτε τις «υπόγειες» συμφωνίες προβολής, τη «μαύρη» διαφήμιση, τα έξοδα του Δημοσίου από οργανισμούς, που εμμέσως, πλαγίως, αλλά πολύμορφα και έντονα, βοήθησαν τους υποψήφιους του κυβερνώντος κόμματος. Μιλάμε για μπόλικο χρήμα και ανυπολόγιστο.

Οχι, τίποτε άλλο, μα οι ίδιοι που κατασπατάλησαν αυτά τα χρήματα σε τηλεοπτικά σποτάκια είναι αυτοί, που θα συμφωνήσουν και πάλι σήμερα στη Βουλή - όπως και στη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού - στις γνωστές πολιτικές της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας.

Και η λιτότητα αυτή αφορά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να είστε βέβαιοι. Αυτή ντε, που, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή, ...κέρδισε από αυτές τις εκλογές.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ με τον αρχηγό της ΣΙΑ, Τζορτζ Τένετ, έχει σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Κι όχι μόνον έχει συνάντηση, αλλά μας το ανακοινώνει κιόλας υπερήφανος και μας λέει πως θα συζητήσουν ...«θέματα δημοκρατίας»!

Να θεωρήσουμε ότι η εν λόγω «οργάνωση» έγινε και «δημοκρατικός θεσμός» πλέον ως ...πολέμιος της τρομοκρατίας; Γιατί, σύμφωνα με τη νεότερη ελληνική ιστορία, η ...δημοκρατική συνεισφορά της στην Ελλάδα κορυφώθηκε ...το 1967 και, συγκεκριμένα, στις 21 Απριλίου.

Δε νομίζουν, άραγε, οι κυβερνώντες ότι οφείλουν κάποιες εξηγήσεις, για τις επαφές τους με το πιο «μαύρο» κέντρο αποφάσεων που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη;

Κι ας μην κρυφτούν πίσω από ανακοινώσεις περί συναντήσεων «τεχνικού επιχειρησιακού» χαρακτήρα. Γιατί τότε θα πρέπει να μας εξηγήσουν ...τι επιχειρήσεις κάνουν παρέα.

Εκτός και αν το βασικό αντικείμενο της συνάντησης είναι η επικείμενη αναδιάρθρωση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), οπότε κατανοούμε πλήρως τα περί «τεχνικού επιχειρησιακού» χαρακτήρα της...

Σωστά πράττουν όσοι εγκαλούν το ΚΚΕ, διαισθανόμενοι την εν δυνάμει επικινδυνότητα της πολιτικής του για τα δικά τους ταξικά συμφέροντα. Το ΚΚΕ θα μπορούσε κάλλιστα, ακυρώνοντας και την ίδια τη φυσιογνωμία του, να προσφύγει σε εκλογικές συμπράξεις για πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη. Δεν το έκανε. Οι συνεργασίες που εκφράστηκαν στις τοπικές εκλογές είχαν ωριμάσει και δοκιμαστεί στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων, η δυναμική τους αποτυπώθηκε στα εκλογικά ποσοστά και θα επιβεβαιωθεί ξανά και κυρίως στο κρίσιμο πεδίο των κοινωνικών αγώνων αύριο.

Η πραγματική αριστερά, αδιαφορώντας για το όποιο κόστος ή το όποιο πρόσκαιρο όφελος, αρνείται να συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ, να σπείρει αυταπάτες πως ένας δήμαρχος, όσο καλός κι αν είναι, μπορεί να φέρει την ...άνοιξη. Ο Συνασπισμός το δέχτηκε. Την πραγματική αριστερά, της σύγκρουσης με την πολιτική που θέλει την ΤΑ μακρύ χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ ουδέποτε θα δεχόταν να την πριμοδοτήσει. Το Συνασπισμό τον πριμοδότησε και με το παραπάνω, γνωρίζοντας πως θα τον έχει στο πλευρό και όχι απέναντί του. Γι' αυτό το όποιο αποτέλεσμα των εκλογών, θετικό ή αρνητικό για το Συνασπισμό και το ΠΑΣΟΚ (και είναι μάλλον αρνητικό αυτή τη φορά), δεν μπορεί να χρεώνεται θετικά είτε αρνητικά στην αριστερά.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το παραπάνω απόσπασμα θα μπορούσε κάλλιστα να ανήκει σε κάποιο στέλεχος του ΣΥΝ. Αλλωστε, αυτή την πολιτική έχει και αυτή εφάρμοσε στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, κάνοντας διάφορες «κεντροαριστερές» συνεργασίες -της μιας ή της άλλης έκτασης.

Το προαναφερόμενο απόσπασμα, πάντως, ανήκει στον Μ. Παπαϊωάννου, βουλευτή και πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ και δημοσιεύτηκε στο «Βήμα». Και, βέβαια, τόσο αυτός, όσο και η ηγεσία του ΣΥΝ, κάνουν ό,τι μπορούν, για να κρύψουν, πίσω από τα ωραία και μεγάλα λόγια, ότι είναι αντικειμενικά και πρακτικά αδύνατο ένας δήμος ή μια νομαρχία, να εφαρμόσουν φιλολαϊκή πολιτική, για «μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης», κλπ., κλπ., παρά και ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης και της κεντρικής εξουσίας.

Βρίσκουν όμως και τα κάνουν -για να το πούμε λαϊκά- ο κ. Παπαϊωάννου, όπως και τα υπόλοιπα στελέχη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που πιπιλίζουν τα ίδια, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν. Οταν τα ίδια ακριβώς λέει και κάνει ο ΣΥΝ, ντυμένα, μάλιστα, με τη φορεσιά της δήθεν σύγχρονης, ανανεωτικής, αδογμάτιστης και ανοιχτόμυαλης αριστεράς. Οταν τα παραπάνω, βρίσκουν μπόλικη και πολύμορφη στήριξη και προβολή, από διάφορους και κάθε λογής «τρόφιμους» των τηλε-παραθύρων και των άλλων ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ, τότε τα πράγματα γίνονται σχετικά εύκολα για την κυβέρνηση.

Το γεγονός αυτό, όμως, αποκαλύπτει και τις τεράστιες ευθύνες του ΣΥΝ. Αποκαλύπτει την απλόχερη βοήθεια που δίνει στην κυβέρνηση και την πολιτική της. Αποκαλύπτει το ρόλο του, στην επιχείρηση εγκλωβισμού των εργαζομένων στις παγίδες, τις αυταπάτες και τα ψευτοδιλήμματα του δικομματικού νεοφιλελευθερισμού. Αποκαλύπτει πόσο μακριά βρίσκεται η πολιτική του απο τον ριζοσπαστισμό και την ανατρεπτικότητα, που χαρακτήριζαν πάντα τις θέσεις και την πολιτική της αριστεράς.

Απλώνονται οι μαθητικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας για το νέο εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας των σχολείων. Και αποτελούν μια υγιή και σφριγηλή αντίδραση του μαθητόκοσμου στην προσπάθεια της κυβέρνησης, και γενικότερα του κατεστημένου, να πλήξει το δικαίωμα της νεανικής αμφισβήτησης κι αγωνιστικής διεκδίκησης για ένα καλύτερο σχολείο, με πρόσχημα τα όποια ζητήματα εμφάνισης και συμπεριφοράς.

Βέβαια, η αρχή ενός νέου αγώνα των μαθητών - όπως ήταν αναμενόμενο - «θάφτηκε» από τα ΜΜΕ. Και δε φταίει ούτε η συγκυρία των τοπικών εκλογών, ούτε και το «ενδιαφέρον» του κόσμου για την εξέλιξη της υπόθεσης της «17Ν», που δήθεν «αναγκάζουν» τα ΜΜΕ να «πετάξουν» εκτός «επικαιρότητας» ένα τέτοιο «θέμα». Η επιλογή του «θαψίματος» είναι ενσυνείδητη πράξη, καθώς οι αρμόδιοι γνωρίζουν ότι η προβολή του «θέματος» θα «φουντώσει» τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Αλλά ό,τι και να κάνουν δε θα μπορέσουν να κρύψουν, για πολύ, το νέο μαθητικό ξεσηκωμό, καθώς ήδη το σύνθημα «θέλουμε σχολεία δημοκρατικά κι όχι θερμοκήπια με μαθητές φυτά», που συγκλονίζει και εξεγείρει το μαθητόκοσμο, ακούγεται πολύ δυνατά στα σχολεία και στους δρόμους του αγώνα...

Εννιά αρμοδιότητες - και σημαντικές μάλιστα - για το Συμβούλιο Διοίκησης σε κάθε νοσοκομείο περιγράφει ο νόμος 2889/2001 που φέρει τον ψευδεπίγραφο τίτλο της «βελτίωσης και εκσυγχρονισμού του ΕΣΥ».

Ομως στο νοσοκομείο «Μεταξά» φαίνεται ότι το Συμβούλιο Διοίκησης έχει αναλάβει και αρμοδιότητες... παρκαδόρου. Ετσι μόνο δικαιολογείται η ενασχόλησή του και η σχετική απόφασή του για τις θέσεις των αυτοκινήτων των γιατρών στο πάρκινγκ του νοσοκομείου. Λόγω έλλειψης θέσεων αποφάσισε να μην επιτρέπει το πάρκινγκ από άλλους γιατρούς στις θέσεις των διευθυντών, έστω κι όταν αυτές είναι άδειες.

Από Συμβούλιο Διοίκησης έγινε... συμβούλιο παρκαρίσματος. Μιλάμε, δηλαδή, για πολύ εκσυγχρονισμό του συστήματος...