Βρίσκουν όμως και τα κάνουν -για να το πούμε λαϊκά- ο κ. Παπαϊωάννου, όπως και τα υπόλοιπα στελέχη της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, που πιπιλίζουν τα ίδια, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν. Οταν τα ίδια ακριβώς λέει και κάνει ο ΣΥΝ, ντυμένα, μάλιστα, με τη φορεσιά της δήθεν σύγχρονης, ανανεωτικής, αδογμάτιστης και ανοιχτόμυαλης αριστεράς. Οταν τα παραπάνω, βρίσκουν μπόλικη και πολύμορφη στήριξη και προβολή, από διάφορους και κάθε λογής «τρόφιμους» των τηλε-παραθύρων και των άλλων ηλεκτρονικών και έντυπων ΜΜΕ, τότε τα πράγματα γίνονται σχετικά εύκολα για την κυβέρνηση.

Το γεγονός αυτό, όμως, αποκαλύπτει και τις τεράστιες ευθύνες του ΣΥΝ. Αποκαλύπτει την απλόχερη βοήθεια που δίνει στην κυβέρνηση και την πολιτική της. Αποκαλύπτει το ρόλο του, στην επιχείρηση εγκλωβισμού των εργαζομένων στις παγίδες, τις αυταπάτες και τα ψευτοδιλήμματα του δικομματικού νεοφιλελευθερισμού. Αποκαλύπτει πόσο μακριά βρίσκεται η πολιτική του απο τον ριζοσπαστισμό και την ανατρεπτικότητα, που χαρακτήριζαν πάντα τις θέσεις και την πολιτική της αριστεράς.