Παπαγεωργίου Βασίλης

Βέβαια, ο Ν. Κωνσταντόπουλος δεν ήταν εξίσου σαφής, στα όσα είπε προχτές στη Βουλή. Βασικά, κατηγόρησε τον Κ. Σημίτη και την κυβέρνηση, ότι «πατά σε δυο βάρκες», ότι έχει μια τακτική «... ας τη βγάλουμε καθαρή, χωρίς να πολυεκτεθούμε, ας κοιτάξουμε να τα έχουμε καλά με όλους και βλέπουμε». Και, βέβαια, δεν αναφέρθηκε καθόλου στο γεγονός, πως η κυβέρνηση συμμετέχει ήδη στην προετοιμασία του πολέμου, παρέχοντας όλες τις απαιτούμενες από τις ΗΠΑ διευκολύνσεις. Δικαιολογημένα η «Αυγή» έβαλε τίτλο στο σχετικό ρεπορτάζ «Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ - Δε νοείται ουδετερότητα μπροστά στον πόλεμο».

Ακούστηκαν σε εκπομπές του ραδιοσταθμού «Φλας» με αφορμή την παραίτηση του πολιτικού συμβούλου της αμερικάνικης πρεσβείας Μπ. Κίσλινγκ:

Ο Μ. Ανδρουλάκης, όπως ο ίδιος είπε, τον συναντούσε συχνά από χρόνια. Τον εκτιμούσε σαν καλό αρχαιολόγο και φιλέλληνα και τον έφερε σαν παράδειγμα «της άλλης Αμερικής...». Βέβαια, επειδή πάντα διατηρούσε επιφυλάξεις και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, τον συναντούσε πάντα σε δημόσιο χώρο...

Η Μ. Δαμανάκη σε άλλη εκπομπή είπε επίσης, πως τον γνώριζε πολύ καλά. Ηξερε πως η δουλιά του δεν αφορούσε μόνο τα κόμματα της Αριστεράς, αλλά το σύνολο του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Εκανε την εκτίμηση, πως η ατμόσφαιρα στην πρεσβεία άλλαξε με την άφιξη του Τ. Μίλερ και σημείωσε, ότι αδίκως έχει κατηγορηθεί η ίδια, μετά την 11η του Σεπτέμβρη, πως επιδιώκει να δημιουργήσει μια «αμερικάνικη αριστερά»...

«Οχι μόνο προωθούμε τη "μόνιμη" εργασία, αλλά προσπαθούμε να βοηθήσουμε, ώστε να είναι υψηλό το μέγεθός της». Αυτό δήλωσε, χωρίς κανένα δισταγμό, χτες, εκπρόσωπος των εταιριών ...προσωρινής απασχόλησης - κοινώς «ενοικίασης» εργαζομένων - οι οποίες κερδίζουν από τη διεξαγωγή και επέκταση του σύγχρονου σκλαβοπάζαρου.

Επιχειρώντας ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας MANPOWER να κερδίσει τις εντυπώσεις για λογαριασμό του κλάδου του, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι ποσοστό 20 - 30% των προσωρινά απασχολουμένων μονιμοποιούνται στις θέσεις, στις οποίες τοποθετούνται.

Ακολούθως όμως, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η εταιρία του αναγκάζει τους εργαζόμενους να υπογράψουν σύμβαση εργασίας, στην οποία, μεταξύ άλλων, προβλέπεται ότι δεν επιτρέπεται να δεχτούν την πρόσληψή τους από την επιχείρηση στην οποία τοποθετήθηκαν, εάν δεν περάσουν τρεις μήνες από το τέλος της εργασίας τους σ' αυτήν ως «ενοικιαζόμενοι»!!! Ετσι, όχι μόνον καταρρέει ο αστείος ισχυρισμός ότι στηρίζουν την ...πλήρη απασχόληση, όταν το κέρδος τους προκύπτει από την προσωρινή, αλλά αποκαλύπτεται και ο συστηματικός τρόπος, με τον οποίο εκβιαστικά διατηρούν τους εργαζόμενους σε καθεστώς «ενοικίασης».

Αυτά είναι τα κατορθώματα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και των συνδικαλιστικών ηγεσιών, που στήριξαν και τη συγκεκριμένη αντεργατική επιλογή της...

...Συγχαρητήρια στους εργαζόμενους των ΕΛΠΕ, λέει ότι έδωσε η διοίκηση του ομίλου, για τα υπερκέρδη της οικονομικής χρήσης του περασμένου έτους. Η ίδια όμως -αυτή που σήμερα αποδίδει συγχαρητήρια στους εργαζόμενους- το περασμένο καλοκαίρι, τους έσερνε στα δικαστήρια για να χαρακτηριστεί η απεργία που πραγματοποιούσαν κατά του ξεπουλήματος παράνομη και καταχρηστική. Η ίδια αυτή διοίκηση, τότε, εμμέσως πλην σαφώς άφηνε να εννοηθεί ότι οι εργαζόμενοι υπονόμευαν την επιχείρηση και ότι εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των ανταγωνιστών της. Η ίδια αυτή διοίκηση, τώρα επιχειρεί πραξικοπηματικά να αλλάξει το καθεστώς του προσωπικού ασφαλείας, ώστε η όποια κινητοποίηση να μην έχει αντίκτυπο στα κέρδη του ομίλου, απειλώντας μάλιστα να προσφύγει και στα δικαστήρια. Ανάλογη των κερδών και η υποκρισία των διοικούντων τον όμιλο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βεβαίως, αυτοί κάτι τέτοιο υποστηρίζουν και, μάλιστα, παρουσιάζουν την έκτακτη Σύνοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έγινε με πρωτοβουλία Σημίτη, σαν ...ανάχωμα στον πόλεμο. Το ότι η υπογραφή τους υφίσταται κάτω από ένα κείμενο - τελεσίγραφο προς το Ιράκ και, μαζί με διάφορα άλλα, ανοίγει την πόρτα στον πόλεμο, προφανώς το προσπερνούν.

Εκτός πια κι αν το χρέος του ΠΑΣΟΚ στο φιλειρηνικό κίνημα εξοφλήθηκε με την παρουσία του Λαλιώτη στα συλλαλητήρια, οπότε μπορούμε να γελάσουμε με την ησυχία μας...

ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ, ήταν ...ειλικρινής ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Οντως, Γαλλία και Γερμανία δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία για τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, όπως δηλώνουν ότι δείχνουν για το Ιράκ. Κι όχι μόνον αυτό. Επαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στο διαμελισμό της πρώην Γιουγκοσλαβίας και, επομένως, φέρουν τις πρώτες ευθύνες για όσα επακολούθησαν!

Μόνο που αν τη συνεχίσει κανείς αυτήν την ανάλυση κανένα λόγο δε βρίσκει να εμπλέκεται η Ελλάδα στον πόλεμο των συμφερόντων του πετρελαίου και της οικονομικής κυριαρχίας, που σήμερα έχει σαν στόχο το Ιράκ, όπως ζητά η Νέα Δημοκρατία.

ΜΑΛΛΟΝ κουραστικές έχουν καταντήσει αυτές οι ...κοντρίτσες γενικώς και αορίστως μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Για υπερβάσεις έλεγε ο Καραμανλής, δέσμια των επικοινωνιολόγων, απαντούσε ο Χρήστος Πρωτόπαππας.

Θεωρούν, μήπως, ότι ο μέσος Ελληνας πολίτης έχει ανάγκη όλη αυτήν την ιστορία ή, μήπως, νομίζουν ότι θαυμάζει τη ρητορική τους δεινότητα; Το ότι τσακώνονται στο όνομά του, τους βεβαιώνουμε ότι δε λέει απολύτως τίποτε...

Γρηγοριάδης Κώστας

Από τα παραπάνω, βέβαια, ο καθένας καταλαβαίνει ότι οι απόψεις του Τζ. Κίσλιγκ απέχουν αρκετά απ' αυτές της λαοθάλασσας που διαδήλωσε στις 15 Φλεβάρη έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία. Τούτο, όμως, αφ' ενός δε μειώνει τη σημασία της ενέργειάς του και αφ' ετέρου είναι επόμενο, για ένα διπλωμάτη με 20 χρόνια καριέρα και «τόσο εμποτισμένο από την κουλτούρα του υπουργείου Εξωτερικών», όπως γράφουν και οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης». Αλλωστε, ο Τζ. Κίσλιγκ δεν είναι ενάντια στην πολιτική της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, αλλά στη συγκεκριμένη τακτική του Τζ. Μπους. Η επιστολή παραίτησης, όμως, αποκαλύπτει τις αντιθέσεις μέσα στους κυρίαρχους κύκλους των ΗΠΑ, που έρχονται με ένταση στο προσκήνιο, κάτω και από την πίεση της παγκόσμιας κατακραυγής κατά του πολέμου.

Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα της επιστολής - παραίτησης: «Η τραγωδία της 11ης Σεπτεμβρίου μας άφησε ισχυρότερους από πριν, συναθροίζοντας γύρω μας έναν τεράστιο διεθνή συνασπισμό που για πρώτη φορά θα συνεργαζόταν με συστηματικό τρόπο εναντίον της απειλής της τρομοκρατίας. Αντί όμως να αξιοποιήσει αυτές τις επιτυχίες και να οικοδομήσει επάνω σε αυτές, αυτή η κυβέρνηση επέλεξε να μετατρέψει την τρομοκρατία σε εσωτερικό πολιτικό εργαλείο, στρατολογώντας μια διαλυμένη και σε μεγάλο βαθμό ηττημένη Αλ Κάιντα, ως γραφειοκρατικό σύμμαχό της. Προκαλούμε δυσανάλογα μεγάλη τρομοκρατία και σύγχυση στο μυαλό του κόσμου συνδέοντας αυθαίρετα τα άσχετα μεταξύ τους προβλήματα της τρομοκρατίας και του Ιράκ... Η 11η Σεπτεμβρίου δεν έβλαψε τόσο τον ιστό της αμερικανικής κοινωνίας όσο φαινόμαστε αποφασισμένοι να το κάνουμε οι ίδιοι...».

Μόνον των Αμερικανών ομοίων τους υπολείπονται πλέον οι πλουσιότεροι Ρώσοι, σύμφωνα με τον ετήσιο σχετικό κατάλογον που δημοσιεύει το γνωστό αμερικανικό περιοδικό του κεφαλαίου, «Φορμπς», για τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Το περιοδικό δημοσιεύει κάθε χρόνο τα ονόματα όσων ξεπέρασαν το ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε «εισοδήματα» την προηγούμενη χρονιά. Σύμφωνα, λοιπόν, με χτεσινό δημοσίευμα της ρωσικής, φιλοκυβερνητικής εφημερίδας «Ισβέστια», στο φετινό κατάλογο εμφανίζονται 17 Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι κεφαλαιοκράτες (σε σύνολο 500 ονομάτων), αριθμός που τους φέρνει στη δεύτερη θέση μετά τους Αμερικανούς.

Ενα ακόμη αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι, την προηγούμενη χρονιά, στον κατάλογο του «Φορμπς» υπήρχαν «μόλις» 7 Ρώσοι δισεκατομμυριούχοι. Δηλαδή, εμφανίστηκαν 10 νέα πάμπλουτα «τζάκια» σε ένα μόλις χρόνο! Επιπλέον, για πρώτη φορά φέτος, εμφανίζεται στην 26η θέση Ρώσος «επιχειρηματίας», ο Μιχαήλ Χοντορκόβσκι, με 8 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο ίδιος, το 1999 παρουσίαζε «εισόδημα» 2,4 δισ. δολάρια και το 2002 «μόλις» 3,7 δισ. δολάρια. Η «Ισβέστια» εκτιμά ότι αυτοί οι «νέοι επιχειρηματίες» απλώς ...«έπαιξαν και κέρδισαν». Με την ίδια λογική, τα ...«υπόλοιπα» 150 εκατομμύρια Ρώσων «έπαιξαν και έχασαν». Με τη διαφορά, όμως, ότι ούτε καν τη δυνατότητα να «παίξουν» δεν έχουν: Ενας μέσος Ρώσος μισθωτός με 25 χρόνια συνεχούς δουλιάς δεν ξεπερνά τα 70 ευρώ το μήνα εισόδημα, με τις τιμές στα βασικά είδη να αγγίζουν πολλές φορές τα ελληνικά επίπεδα. Ενώ αυτοί οι «λαμπροί νέοι επιχειρηματίες» λυμαίνονται τον πλούτο, που δημιούργησε με μόχθο και αίμα ο ρωσικός λαός. «Καλωσήρθατε» στον «ελεύθερο» κόσμο...