ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανεπιθύμητος ο Δρυς

Γρηγοριάδης Κώστας

Με συλλαλητήριο διαμαρτυρίας θα υποδεχτούν οι αγρότες της Καρδίτσας τον υπουργό Γεωργίας, Γ. Δρυ, ο οποίος θα βρίσκεται αύριο, Κυριακή, στην πόλη προκειμένου να συμμετάσχει σε πολιτική εκδήλωση, με θέμα την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ. Την απόφαση για τη διοργάνωση της αγροτικής κινητοποίησης πήρε η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας, η οποία, πριν λίγο καιρό είχε κηρύξει τον Γ. Δρυ ανεπιθύμητο πρόσωπο - «persona non grata» - στην Καρδίτσα.

Στόχος του συλλαλητηρίου είναι να καταδειχτεί η αντίθεση του αγροτικού κόσμου της περιοχής στην αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία διαχειρίζεται, για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης, ο Γ. Δρυς και οι υπόλοιποι της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας. Μια πολιτική που ξεκληρίζει, μαζικά, τους μικρομεσαίους αγρότες της περιοχής, οδηγώντας τους στην ανεργία, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Πρόσθετος λόγος διαμαρτυρίας για τους αγρότες της Καρδίτσας είναι και το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας - με πρωτομάστορα τον Β. Αργύρη, τον λεγόμενο και «ψευδάργυρο» - τους έχει πει, πολλές φορές, ψέματα, δίνοντας απατηλές κι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις ικανοποίησης των αιτημάτων τους, ειδικά για το βαμβάκι.

Απόπειρες «ξεπλύματος»

Αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης και στα παιδιά της που υποφέρουν σημαίνει, αν μη τι άλλο, να μην είσαι μέλος της «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» της «νέας τάξης». Σημαίνει σύγκρουση με τη σημερινή ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα, των ωμών επεμβάσεων και των πολέμων. Γι' αυτό ακούγεται τουλάχιστον υποκριτικό να οργανώνεται συναυλία από την «Πειραιώς Πολιτεία» του κ. Γ. Πανταγιά - χτες στον Πειραιά - με την ορχήστρα «Μίκης Θεοδωράκης», αφιερωμένη στον μαραθωνοδρόμο της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη και με απόδοση των εσόδων στα παιδιά της Παλαιστίνης. Γιατί καμία σχέση δεν μπορεί να έχει η αγωνιστική παράδοση της Αριστεράς, η ζωή και η δράση του ήρωα Λαμπράκη και των συναγωνιστών του με την πολιτική πρακτική του ΠΑΣΟΚ. Η πολιτική της συμμετοχής και συνενοχής σε εγκλήματα κατά λαών δεν ξεπλένεται με δήθεν εκδηλώσεις τιμής στους αγωνιστές και ήρωες του λαού μας.

Ο κ. Βότσης, η Αριστερά...

Ως μάρτυρας υπεράσπισης του Γ. Σερίφη κατέθεσε χτες στη δίκη ο γνωστός και μη εξαιρετέος Γ. Βότσης, ο οποίος είπε πολλά ενδιαφέροντα. Είπε πως «η "17Ν" είναι προβληματική, άκρως προβληματική, με μέλη μη επαρκώς προβληματισμένα». Είπε ακόμη πως «η πεμπτουσία της αριστερής ιδεολογίας είναι ο ουμανισμός. Δε βουτάω το κουμπούρι και ξαπλώνω οποιονδήποτε κάτω». Είπε επίσης πως ήταν πάντα αντίθετος με αυτή την οργάνωση και πως τους αποκαλούσε δολοφόνους όταν δολοφονούσαν. Και πρόσθεσε: «Το μεγαλύτερό τους έγκλημα είναι η δυσφήμιση και της ένοπλης πάλης και της επαναστατικής προοπτικής, όπως, λόγου χάρη, βγαίνει ο Κάστρο την ώρα που κάνουν την επιδρομή οι Αμερικανοί στο Ιράκ και φρίττει η ανθρωπότητα όλη και βρίσκει κάποιους αντιφρονούντες και τους εκτελεί». Οταν, μάλιστα, ρωτήθηκε από τον εισαγγελέα γιατί έκανε τις εκτελέσεις των αντιφρονούντων ο Κάστρο ο ...μέγας υποστηριχτής της επανάστασης Γ. Βότσης απάντησε με στόμφο: «Και η Αριστερά όταν διαχειρίζεται την εξουσία γίνεται εγκληματική και το έχει αποδείξει η Ιστορία. Δεν το λέω εγώ».

... και η «17Ν»

Θα μπορούσαμε να μην κάνουμε κανένα σχολιασμό των προαναφερομένων. Τα λεγόμενα του κυρίου αυτού είναι αρκετά για να τον χαρακτηρίσουν. Αλλά επειδή πρέπει να υπάρχει και η μνήμη, του θυμίζουμε τα εξής: Οταν η «17Ν» είχε σκοτώσει τον αρχιβασανιστή Μάλιο ο Γ. Βότσης την υπερασπιζόταν ως εξής από τις στήλες της «Ελευθεροτυπίας» (Πέμπτη 16/12/1976): «Με πιστόλι δε γίνονται πολιτικές δολοφονίες μέσα στο δρόμο από "επαγγελματίες" γιατί πρέπει να πλησιάσουν πολύ τον στόχο και συνεπώς οι δυνατότητες διαφυγής είναι περιορισμένες. Μπορούν να γίνουν μόνο από τολμηρούς (μέχρις αποκοτιάς) και αποφασισμένους για όλα - και τέτοια δείγματα ανθρώπων μόνο η επαναστατική αριστερά έχει».

Τι είναι άραγε ο κ. Βότσης; Πολιτικά ανισόρροπος ή πολιτικά αγύρτης;

ΥΓ: Σε ό,τι αφορά στην Κούβα και στους όρους διεξαγωγής της σύγχρονης ταξικής πάλης, στους οποίους και η περίπτωση αυτή υπάγεται, θεωρούμε περιττό να σημειώσουμε το παραμικρό. Εχουν ειπωθεί και γραφτεί τόσα πολλά...

Τερτίπια!!!

Οι προχτεσινές συντονισμένες δηλώσεις του υπουργού και του υφυπουργού Αμυνας των ΗΠΑ δεν τους ξέφυγαν κατά λάθος. Ακόμα και να μην είχαν σκεφτεί από μόνοι τους τις αντιδράσεις, πράγμα απίθανο για ανθρώπους με τόση εμπειρία, έχουν και άξιους συμβούλους και επιτελεία, που τους προετοιμάζουν τόσο το πνεύμα των δηλώσεων όσο και για τις πιθανές αντιδράσεις. Αρα, όταν βγήκαν την ίδια μέρα και οι δυο και παραδέχτηκαν πως η ιστορία με τα όπλα μαζικής καταστροφής του Ιράκ, ήταν αέρας κοπανιστός και άλλοθι για να εξαπολύσουν την ιμπεριαλιστική δολοφονική επίθεσή τους είχαν σχέδιο.

Μπορεί να απέβλεπαν σε μια προετοιμασία μιας κοινής γνώμης, να σκέπτεται με ιμπεριαλιστική συνείδηση, κάτι σαν «αφού ήταν για το συμφέρον των ΗΠΑ, τώρα κομμάτια να γίνει...». 'Η έστω στο πιο, τάχα, ουδέτερο αλλά το ίδιο επικίνδυνο όσον αφορά τις συνέπειες, «τέλος καλό, όλα καλά...». Μπορεί και να ήταν προσπάθεια να αποκτήσουν κάποιο προβάδισμα στον εσωτερικό αγώνα εξουσίας, που πάντα γίνεται ανάμεσα στους εκπροσώπους των τόσο μεγάλων μονοπωλιακών συμφερόντων. Μπορεί και να ήταν ένα μήνυμα προς συμμάχους - ανταγωνιστές και πιθανούς μελλοντικούς στόχους, πως κάνει ό,τι θέλει η ιμπεριαλιστική δύναμη και δε δίνει λογαριασμό. Κάτι σαν «σκοτώνω και δεν πληρώνω...». Η συγκυρία ήταν ιδανική, με δεδομένο πως είχαν μόλις πριν λίγες μέρες πάρει το συγχωροχάρτι από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για το έγκλημα που διέπραξαν στο Ιράκ. Μπορεί και να ήταν και όλοι αυτοί οι λόγοι μαζί, ή και άλλοι, που ίσως δεν πάει τώρα το μυαλό. Πάντως σίγουρα λάθος δεν έκαναν.

Λάθος όμως δεν έκαναν και την άλλη, αμέσως επόμενη μέρα, όταν εμφανίζονται «να μαζεύουν καλούμπα...». Ο Ντ. Ράμσφελντ βγήκε σε συνέντευξη και βεβαίωσε πως τελικά έχει την πεποίθηση πως θα βρουν όπλα μαζικής καταστροφής!!! Μάλιστα πήγε να ισχυριστεί με έναν τρόπο πως... ήδη έχουν ανακαλύψει. Λέγεται πως κάτι ανάλογο ψέλλισε στους δημοσιογράφους και ο ίδιος ο Πρόεδρος Τζ. Μπους. Με άλλα λόγια, μέτρησαν αντιδράσεις τη μία μέρα και την άλλη κάνουν το λογαριασμό και τα μαζεύουν, ενώ όμως έχουν κυλήσει οι εντυπώσεις από τις προηγούμενες δηλώσεις και ως ένα βαθμό έχουν κάνει τη δουλιά τους. Τώρα, που ίσως τα μέτρησαν διαφορετικά, δεν αποκλείεται να πάνε και να γεμίσουν καμιά αποθήκη με σάκους χημικά και να ανακοινώσουν τις επόμενες μέρες: «ΕΥΡΗΚΑ...». Ετσι κι αλλιώς κατοχή έχουν στη χώρα και μάλιστα από τις πιο σκληρές.

Κανένα απ' αυτά τα τερτίπια δεν μπορεί να κρύψει την ουσία της ιμπεριαλιστικής φύσης. Εκαναν την επέμβαση για να αρπάξουν τον υλικό πλούτο της χώρας και να εκμεταλλευτούν τη γεωστρατηγική της θέση. Ετσι έκαναν πάντα και έτσι θα κάνουν, όσο υπάρχουν σαν εκμεταλλευτικό εγκληματικό σύστημα.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα ... αναπτυξιακά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ μάς είχε συνηθίσει να κάνει διάφορες δουλειές, αλλά ...τώρα «ξεπλένει» και ...καζάνια πετρελαίων! Για την υπόθεση της «ΠΕΤΡΟΛΑ» και τη συγχώνευση με τα ΕΛΠΕ μιλάμε φυσικά, όπου το ξέπλυμα των χρεών και των προβλημάτων που δημιούργησαν οι ιδιοκτήτες της αναλαμβάνει καθ' ολοκληρίαν ο Ελληνας φορολογούμενος.

Μια εταιρία, που έχει στοιχίσει δεκάδες ανθρώπινες ζωές (δεν ξεχνιέται φυσικά το διαβόητο και ακόμα ανεξιχνίαστο δυστύχημα), που μόλυνε όσο καμία άλλη το περιβάλλον, διακινδυνεύοντας εκατοντάδες χιλιάδες ζωές, τώρα μας φορτώνει και τα χρέη της, με το υπουργείο Ανάπτυξης να χειροκροτά.

Τα περί αναπτυξιακών κινήσεων από την πλευρά των «Ελληνικών Πετρελαίων» και τα περί ανεξάρτητων αποφάσεων των αρμοδίων μόνο μειδιάματα μπορούν να προκαλέσουν. Εδώ βλέπουμε τι σημαίνει πραγματικά «διαπλοκή»

Παρεμπιπτόντως, αναδεικνύεται και η κενότητα της κόντρας των τελευταίων εβδομάδων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας για την όλη κατάσταση, αφού είναι καταφανές ότι σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις αμφότεροι μπερδεύονται στα τεκταινόμενα, ο καθένας με τον τρόπο του.

Ετσι κι αλλιώς, συμπίπτουν στο ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων στην ολιγαρχία. Οπως και σε πολλά ακόμη. Και πολύ μικρή σημασία έχει για τους εργαζόμενους - για να μην πούμε καμιά - αν τα ΕΛΠΕ θα καταλήξουν στην «ΠΕΤΡΟΛΑ» ή στη «ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ»...

ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ευρωπαϊκών ασφαλιστικών ταμείων δηλώνει ότι ζήλεψε ο υπουργός Εργασίας Δημήτρης Ρέππας και μας τα έφερε χτες ως παράδειγμα μιλώντας σε ημερίδα. Εκεί, λέει, η συμμετοχή των ασφαλισμένων στην αγορά φαρμάκων φθάνει το 50%...

Με τέτοια πρότυπα που έχουν στο μυαλό τους, καταλαβαίνετε πού το πάνε. Μόνο που κάθε άλλο παρά θετικά πρόκειται να αντιμετωπίσουν το θέμα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, που, ούτως ή άλλως, βλέπουν την περίθαλψή τους να υποβαθμίζεται.

Γρηγοριάδης Κώστας

Μάλιστα, τέτοιες δηλώσεις είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές, όταν γίνονται καλοκαίρι. Βλέπετε, όλες οι «πονηρές» τροπολογίες και νομοσχέδια μεσοκαλόκαιρο ετοιμάζονται και κατατίθενται. Και το συγκεκριμένο υπουργείο μάς έχει συνηθίσει σε δυσάρεστες εκπλήξεις.

Κυνικές ομολογίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θέμα αξιοπιστίας της αμερικανικής ηγεσίας έθεσαν μια σειρά από αναλυτές, μετά τις προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ, και του υφυπουργού, Πολ Γούλφοβιτς, όπου, ούτε λίγο-ούτε πολύ, παραδέχτηκαν ότι τα προβαλλόμενα περί κατοχής όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ ήταν απλά και μόνον το κατάλληλο πρόσχημα. Και δε λέμε, και τέτοιο θέμα γεννούν οι κυνικές αυτές ομολογίες. Είναι όμως το λιγότερο. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν είναι ούτε η πρώτη φορά, ούτε η πρώτη αμερικανική ηγεσία, που χρησιμοποιεί ωμά ψέματα, για να προωθήσει τις αντιλαϊκές επιδιώξεις και σχέδιά της. Και πέρα απ' αυτό, η στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ δε γίνεται, ούτε στο ελάχιστο, λιγότερο τρομοκρατική και εγκληματική ή παράνομη, ακόμη και αν το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής.

Οι προαναφερόμενες ομολογίες των Αμερικανών αξιωματούχων, όμως, δεν επιβεβαιώνουν μόνον τον ιμπεριαλιστικό, επικίνδυνο, πολεμοκάπηλο χαρακτήρα της αμερικανικής πολιτικής. Γεννούν σοβαρότατα θέματα και για τις ηγεσίες των χωρών, που συμπαρατάσσονται με τις ΗΠΑ στην «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» και, ακόμη περισσότερο, για όσες έσπευσαν να παράσχουν τις όποιες «διευκολύνσεις» στην εισβολή στο Ιράκ, όπως, για παράδειγμα, η κυβέρνηση Σημίτη. Αυτή είναι η αλήθεια κι ας παριστάνουν οι κυβερνώντες τους ...ανίδεους.

ΥΓ: Οι νέες δηλώσεις του Ντ. Ράμσφελντ και η γενικότερη επιχείρηση διασκέδασης των σχετικών εντυπώσεων επιβεβαιώνουν ουσιαστικά τις προαναφερόμενες ομολογίες.

Σκόπιμη διαστρέβλωση

Δεκαπέντε μήνες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και ορισμένοι επιμένουν ακόμα να διαστρεβλώνουν συνειδητά τη θέση του ΚΚΕ απέναντι στο κορυφαίο «αθλητικό» γεγονός. Χαρακτηριστικό αυτής της στάσης ήταν και το περιστατικό στην ιδιαίτερα επιτυχημένη εκδήλωση που διοργάνωσε την περασμένη Τετάρτη η «Δημοτική Ενότητα Αμαρουσίου» για τον Ολυμπιακό Εθελοντισμό. Δημοσιογράφος από τοπική εφημερίδα άφησε να εννοηθεί ότι η σημερινή στάση του ΚΚΕ απέναντι στους Αγώνες έρχεται σε αντίφαση με την τοποθέτησή του την περίοδο που η Αθήνα διεκδικούσε τους Αγώνες, το 1997.

Τι κι αν το ΚΚΕ κατ' επανάληψη έχει τοποθετηθεί εντός και εκτός Βουλής, με ομιλίες, παρεμβάσεις αλλά και αγώνες. Και η πάγια θέση του είναι ο συνεχής και αδιάκοπος αγώνας ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της εμπορευματοποίησης, της καταστροφής του περιβάλλοντος και της εκμετάλλευσης από τις πολυεθνικές-χορηγούς. Κάτι που επισήμανε και στην εκδήλωση της «Δημοτικής Ενότητας» ο Μπάμπης Ζιώγας, επικεφαλής της παράταξης. «Το ΚΚΕ - είπε - αντιτίθεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα οδηγήσουν σε οδυνηρές συνέπειες για το περιβάλλον, τα εργασιακά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες. Και, φυσικά, εκείνο που αντιπαλεύουν οι κομμουνιστές δεν είναι τα ιδανικά του Ολυμπισμού και του αθλητισμού, αλλά η αισχρή εκμετάλλευσή τους από τους κεφαλαιοκράτες, προκειμένου να αυξήσουν τα ήδη υπέρογκα κέρδη τους».

Οι παραδόσεις

Δεν έχασε την ευκαιρία ο αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος. Η επέτειος των πεντακοσίων πενήντα χρόνων ήταν προχτές, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης και, πέρα από τις σχετικές εκδηλώσεις μνήμης που διοργάνωσε, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στις «παραδόσεις και τους θρύλους», ότι «πάλι με χρόνια και καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι». Και δε λέμε, βέβαια, καλό είναι να διαφυλάττονται οι παραδόσεις, αλλά σε αρμονία με τη γνώση της ιστορίας και της κοινωνικής εξέλιξης. Αλλιώς...

Ενα υγιέστατο και όμορφο κοριτσάκι βάρους 3.250 γραμμαρίων έφεραν χτες μεσημέρι στο φως η συντρόφισσα (και συνάδελφος του Διεθνούς Τμήματος του «Ριζοσπάστη») Κλωντίν Χέσπερ και ο σύντροφός της (μας) Παναγιώτης Παλαβός. Εχουν τις καλύτερες ευχές μας! Να το χαίρονται!

Απαράγραπτο χρέος

Καρφί» στα μάτια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, το νησί της επανάστασης. Ποτέ δε συμβιβάστηκαν με το γεγονός ότι μέσα στην αυλή τους υπάρχει μια εστία αντίστασης, μια φωτιά που φωτίζει τα σοσιαλιστικά ιδεώδη και ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων του μόχθου όπου Γης, μια καθημερινή υπενθύμιση και επιβεβαίωση της δύναμης που κρύβει κάθε λαός που αποφασίζει να πάρει την τύχη του στα δικά του χέρια. Και ποτέ δεν έκρυψαν την επιθυμία τους να ξεμπερδέψουν με τη σοσιαλιστική Κούβα.

Μεθοδικά όλο το τελευταίο διάστημα προετοιμάζουν το έδαφος για την κορύφωση της επιθετικότητάς τους που ως σήμερα εκδηλωνόταν με οικονομικά, ιδεολογικά και πολιτικά μέσα, αλλά αθέμιτα μέσα, και που αύριο όλα δείχνουν ότι μπορεί να εκδηλωθεί και με στρατιωτικά. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν είναι μόνος του. Συνεπικουρείται από τον ευρωπαϊκό που χωρίς προσχήματα πλειοδοτεί στην αντικουβανική προπαγάνδα. Η κυβέρνηση της Ελλάδας δεν αποτελεί δυστυχώς την εξαίρεση, όπως επίσης και ο ΣΥΝ από τη δική του σκοπιά, αφού απεχθάνεται τον υπαρκτό σοσιαλισμό.

Ομως και η Κούβα δεν είναι μόνη της. Εχει στο πλευρό της, τους λαούς του κόσμου. Φαίνεται αυτό καθημερινά και στη χώρα μας όπου πληθαίνουν οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον αγωνιζόμενο λαό της και στην κυβέρνησή του. Δε φτάνουν όμως. Η αλληλεγγύη στην Κούβα πρέπει να προσλάβει διαστάσεις ευθέως ανάλογες της ιμπεριαλιστικής προκλητικότητας που εκδηλώνεται εναντίον της. Το νησί της επανάστασης τούτη την ώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε χρειάζεται τη συμπαράσταση όλων, κάθε προοδευτικού ανθρώπου.

Κι όχι μόνο γιατί αυτό προστάζει το διεθνιστικό μας καθήκον. Το καθήκον κάθε ανθρώπου που δεν ανέχεται τ' άδικο. Ας αναρωτηθούμε όλοι μας: Είναι η Κούβα το τέλος; Σίγουρα δεν είναι η αρχή. Αυτή χάνεται στα βάθη του χρόνου, αλλά δεν ξεχνιέται. Δεν ξεχνιέται, ούτε συγχωρείται η ροή του αίματος που προκάλεσε η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Η ζωή, η εμπειρία, η κοινή λογική λέει, πως αν οι λαοί με την πάλη τους δε γράψουν «τέλος» στις θηριωδίες του καπιταλισμού, τότε η μοίρα των Γιουγκοσλάβων, των Ιρακινών, θα είναι η μοίρα των Κουβανών και γιατί όχι και η δική μας.

Ας κάνουμε λοιπόν ό,τι περνά από το χέρι μας για να γραφτεί μια ώρα αρχύτερα αυτό το τέλος. Αποφασιστικά, μαχητικά οφείλουμε να υπερασπίσουμε το λαό της Κούβας και το δικαίωμά του να χαράζει ο ίδιος τη ρότα του. Να καταδικάσουμε το ελέω «θεού» και δύναμης «δικαίωμα» των ιμπεριαλιστών να επεμβαίνουν όπου προστάζουν τα συμφέροντά τους. Να υπερασπιστούμε τη σοσιαλιστική επανάσταση που τόσο βάναυσα συκοφαντείται γιατί τόσο πολύ φοβίζει την πλουτοκρατία. Ετσι μόνο υπερασπίζουμε και το δικό μας δικαίωμα να αποφασίσουμε για τη ζωή και το μέλλον μας, έτσι μόνο απομακρύνουμε κινδύνους που απειλούν κι εμάς κι όλους τους λαούς του κόσμου, όμοιους μ' αυτούς που απειλούν σήμερα τους Κουβανούς.

Ας δώσουμε όλοι το «παρών» μας στο κίνημα αλληλεγγύης προς την Κούβα. Η παρουσία μας είναι επένδυση και για μας. Είναι επένδυση σίγουρης απόδοσης σ' ένα μέλλον ειρηνικό, με λαϊκή ευημερία, σ' έναν κόσμο όπου οι λαοί θα έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για όλα όσα τους αφορούν.

Δάνεια

Δίχως όρια οι μπάνκες πλέον

δάνεια θα δίνουν,

δίχως όρια τον κόσμο

θ' αφαιμάσσουν και θα γδύνουν,

μια θα παίρνει ο φουκαράκος

δέκα πίσω θα επιστρέφει,

το κεφάλαιο τον κοσμάκη

δίχως οίκτο θα αλέθει!

* * *

Δίχως όρια οι μπάνκες

θα προσφέρουν, λέει, χρήμα