Θέμα αξιοπιστίας της αμερικανικής ηγεσίας έθεσαν μια σειρά από αναλυτές, μετά τις προκλητικές δηλώσεις του υπουργού Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ, και του υφυπουργού, Πολ Γούλφοβιτς, όπου, ούτε λίγο-ούτε πολύ, παραδέχτηκαν ότι τα προβαλλόμενα περί κατοχής όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ ήταν απλά και μόνον το κατάλληλο πρόσχημα. Και δε λέμε, και τέτοιο θέμα γεννούν οι κυνικές αυτές ομολογίες. Είναι όμως το λιγότερο. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν είναι ούτε η πρώτη φορά, ούτε η πρώτη αμερικανική ηγεσία, που χρησιμοποιεί ωμά ψέματα, για να προωθήσει τις αντιλαϊκές επιδιώξεις και σχέδιά της. Και πέρα απ' αυτό, η στρατιωτική εισβολή στο Ιράκ δε γίνεται, ούτε στο ελάχιστο, λιγότερο τρομοκρατική και εγκληματική ή παράνομη, ακόμη και αν το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής.

Οι προαναφερόμενες ομολογίες των Αμερικανών αξιωματούχων, όμως, δεν επιβεβαιώνουν μόνον τον ιμπεριαλιστικό, επικίνδυνο, πολεμοκάπηλο χαρακτήρα της αμερικανικής πολιτικής. Γεννούν σοβαρότατα θέματα και για τις ηγεσίες των χωρών, που συμπαρατάσσονται με τις ΗΠΑ στην «αντιτρομοκρατική εκστρατεία» και, ακόμη περισσότερο, για όσες έσπευσαν να παράσχουν τις όποιες «διευκολύνσεις» στην εισβολή στο Ιράκ, όπως, για παράδειγμα, η κυβέρνηση Σημίτη. Αυτή είναι η αλήθεια κι ας παριστάνουν οι κυβερνώντες τους ...ανίδεους.

ΥΓ: Οι νέες δηλώσεις του Ντ. Ράμσφελντ και η γενικότερη επιχείρηση διασκέδασης των σχετικών εντυπώσεων επιβεβαιώνουν ουσιαστικά τις προαναφερόμενες ομολογίες.