Σε μια συνέντευξη Τύπου εφ' όλης της ύλης εξελίχθηκε η συνέντευξη που παραχώρησε η Αλ. Παπαρήγα χτες το μεσημέρι στα τοπικά μέσα ενημέρωσης της Ημαθίας. Παρουσίασε τις θέσεις του ΚΚΕ για τα προβλήματα της εργατιάς, της αγροτιάς, την επίθεση του κεφαλαίου και την πρόταση διεξόδου που καταθέτει το Κόμμα για τη συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου ως τη μόνη ρεαλιστική για να επέλθουν αλλαγές σε όφελος του λαού και του τόπου.

Ανάμεσα στα άλλα, η Αλέκα Παπαρήγα κλήθηκε να σχολιάσει τα όσα αποδίδονται στο ΚΚΕ περί άρνησής του να συνεργαστεί με τις δυνάμεις της «αριστεράς», δήθεν επειδή επιδιώκει την ηγεμονία του χώρου. Σαφής ήταν η απάντηση της Αλ. Παπαρήγα:

«Εμείς δεν υιοθετούμε τον όρο "χώρος της αριστεράς". Επομένως πώς να διεκδικήσουμε ηγεμονικό ρόλο, σ' ένα χώρο που δεν αναγνωρίζουμε ότι σήμερα υπάρχει;

Τι ισχυριζόμαστε; Αριστεροί υπάρχουν, αριστερές δυνάμεις υπάρχουν, ο χώρος "αριστερά", όμως, δε λέει τίποτα, σήμερα. Για εμάς υπάρχει αυτό που λέμε οι αντιμονοπωλιακές, αντιιμπεριαλιστικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις.

Τι θα πει αριστερά; Αριστερά είναι μια άποψη πολιτική. Και το ΠΑΣΟΚ λέει ότι είναι αριστερά.

Εμείς ξεκινάμε από το εξής: Εχουμε πολιτική πρόταση που αναφέρεται στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων. Και αφορά τα κινήματά τους, όπως αφορά και τα κινήματα της νεολαίας, των γυναικών, της ειρήνης και τα λοιπά.

Πρέπει να λέμε στο κοινωνικό επίπεδο με ποιους είμαστε. Αυτοί που λένε είσαι συντηρητικός, είσαι αριστερός, κρύβουν τις θέσεις τους πάνω στο ζήτημα των υπαρκτών κοινωνικών αντιθέσεων στην Ελλάδα.

Εμείς ζητάμε συνεργασία με τον εργάτη, ανεξάρτητα αν έχει αντίληψη συντηρητική, μισοσυντηρητική ή όχι. Αλλο πράγμα στα κόμματα. Ολοι όσοι μιλάνε με όρους "πρόοδος", "αριστερά" κτλ., δε λένε τίποτα. Πρέπει να ξεκαθαρίσεις, είσαι με τις αντιμονοπωλιακές δυνάμεις ή με τις δυνάμεις των μονοπωλίων; Από κει θα ξεκινήσουμε τη συζήτηση.

Γιατί δεν τα βρίσκουμε με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ; Οχι γιατί γενικώς είναι συντηρητικά κόμματα, αλλά γιατί εκφράζουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, του μεγάλου κεφαλαίου. Ολα αυτά τα κόμματα που αναφέρεστε, δεν παίρνουν σαν βάση την κοινωνικοταξική διάρθρωση της κοινωνίας, αλλά παίρνουν σαν βάση ορισμένους συμβολικούς πολιτικούς όρους, που, αν θέλετε, σε παλιότερη εποχή είχαν αντίκρισμα κοινωνικό και παίρνουν αυτούς τους πολιτικούς όρους για να μπερδεύουν τον κόσμο. Και για να έχουν θέσεις οι οποίες συμβιβάζονται με την κυρίαρχη πολιτική. Για να λένε "εγώ έχω αριστερή πρόταση".

Εγώ δεν καταλαβαίνω τι θα πει "αριστερή πρόταση". ΄Η θα είσαι με το μεγάλο κεφάλαιο ή θα είσαι με το λαό, ή θα είσαι με τις πολυεθνικές ή θα είσαι με τους λαούς, ή θα είσαι με την ΕΕ, ή θα είσαι με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα της Ευρώπης. ΄Η θα είσαι με το ΝΑΤΟ, ή θα είσαι με τους λαούς των χωρών που καταπιέζονται από το ΝΑΤΟ.

Αυτή η θέση, "πρόοδος", "αριστερά" κτλ., είναι θα έλεγα όρος πολιτικός, αλλά που κρύβει προγραμματικές θέσεις. Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσω. Η συμμαχία, λοιπόν, που προτείνουμε εμείς, δεν έχει ούτε "αριστερό" τίτλο, ούτε "προοδευτικό" τίτλο. Είναι συμμαχία των συγκεκριμένων κοινωνικών δυνάμεων, στο κοινωνικό και στο πολιτικό επίπεδο.

Το "αριστερά", ξαναλέω, δε λέει τίποτα. Και να σας πω και κάτι άλλο. Η αριστερά τα τελευταία χρόνια, και στην Ελλάδα σήμερα και στην Ευρώπη, έχει μέσα και δυνάμεις που είναι εναντίον της ύπαρξης και δράσης κομμουνιστικών κομμάτων. Αυτό είναι το καινούριο στο λεγόμενο αριστερό χώρο. Ποτέ η αριστερά στο παρελθόν δεν είχε αντικομμουνισμό. Υπάρχουν αριστεροί που δεν είναι κομμουνιστές, είναι άλλο πράγμα αυτό».

«Εδώ στην Ελλάδα», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «είχαμε και την εξής ιδιομορφία. Ποια είναι η ιδιομορφία στην Ελλάδα που "παίζουν" οι κύριοι του ΣΥΝ και ο Μπανιάς και οι άλλοι; Η αριστερά στην Ελλάδα εμφανίστηκε ως πολιτικός συσχετισμός, σε συνδυασμό με την παρανομία του ΚΚΕ. Με την απαγόρευση του ΚΚΕ. Και πάρα πολλοί, κάτω από το φόβο καλύφθηκαν με τον όρο "αριστερά".

Σε αυτή την αριστερά που υπήρχε, υπήρχαν δυνάμεις αριστερές, υπήρχαν δυνάμεις που πραγματικά, ας πούμε, δεν μπορούσαν να εμφανιστούν σαν κομμουνιστές, αλλά υπήρχαν και δυνάμεις που συνδύασαν την εμφάνιση της αριστεράς με τη διάλυση και την αυτοδιάλυση των κομμουνιστικών κομμάτων, αξιοποιώντας και την περίοδο της παρανομίας. Και αξιοποιώντας και τα λάθη του ΚΚΕ, που διέλυσε τις κομματικές του οργανώσεις στην Ελλάδα. Καλλιεργήθηκε, λοιπόν, εξ αντικειμένου και ένα κλίμα ότι η αριστερά πρέπει να υποκαταστήσει το ΚΚΕ.

Εμείς λέμε: Υπάρχουν κομμουνιστές που αντικειμενικά είναι και αριστεροί, αλλά υπάρχουν αριστεροί που δεν είναι υποχρεωμένοι να είναι κομμουνιστές. Και μπορούμε να συνεργαστούμε μαζί τους. Αυτή η θέση πήρε το αποκορύφωμά της στη συγκρότηση του ΣΥΝ. Ομως, στους κόλπους του ΣΥΝ αναπτύχθηκε η άποψη η αριστερά να υποκαταστήσει την αυτοτέλεια των κομμάτων και την αυτοτέλεια του ΚΚΕ. Αρα, η έννοια "αριστερά" στην Ελλάδα έχει θετικότατη ιστορική φόρτιση, αλλά έχει και περιεχόμενα μη προοδευτικά. Για συγκεκριμένους ιστορικούς λόγους.

Πάμε στο σήμερα. Οι απόψεις που προβάλλουν αυτές οι δυνάμεις, είναι απόψεις διαφορετικές από αυτές του ΚΚΕ, αυτό δεν είναι φοβερό. Αφού δεν είναι κομμουνιστές, θα έχουν και διαφορετικές απόψεις. Συνδυάζονται - και υπάρχει και μέσα στα ντοκουμέντα τους - με την άποψη ότι σήμερα έχει ξεπεραστεί η αναγκαιότητα ύπαρξης ενός ΚΚΕ. Δεν μπορείς να κάνεις συμμαχίες με κάποιους που θεωρούν ότι δεν μπορείς να υπάρχεις. Δε λέω φυσικά ότι ισχυρίζονται να μην υπάρχουμε και με το νόμο».