Οπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι, λέει μια λαϊκή παροιμία. Και κάποια ακόμη πιο παλιά ρήση λέει «φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας». Και οι δυο ταιριάζουν «γάντι» στις σχετικές με το «πάγωμα τιμών» εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Οσο περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις κάνουν παρόμοιες ανακοινώσεις, τόσο περισσότερο να «κουμπώνεστε».

Τα κόλπα είναι πολλά και διάφορα, για να καταφέρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις το... ακατόρθωτο. Για παράδειγμα, όσοι ανακοινώνουν «πάγωμα τιμών» δε δεσμεύονται καθόλου στις τιμές «νέων» προϊόντων. Πλασματικά «νέων», βέβαια. Το προϊόν είναι ακριβώς το ίδιο, το πολύ να αλλάξει η συσκευασία του ή η ονομασία του. Οπως έκανε η βιομηχανία «ΔΕΛΤΑ», η οποία το καλοκαίρι κυκλοφόρησε το «φυσικό χυμό πορτοκάλι» με την ονομασία «Καλημέρα» και με ενδεικτική τιμή λιανικής πώλησης προς τα καταστήματα στα 2,00 ευρώ. Προϊόν, που είναι ίδιο με το παλιότερο «Life» η τιμή του οποίου διατηρήθηκε στα 1,60 ευρώ...

Οι μόνιμοι κάτοικοι της Εσθονίας, που έχουν θεωρητικά - όχι, όμως, και τυπικά - το δικαίωμα της ψήφου, πλησιάζουν το 1.000.000. Απ' αυτούς, στο πρόσφατο δημοψήφισμα για την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ψήφισαν «ναι» οι 369.611 (το 66,92% όσων συμμετείχαν), «όχι» ψήφισαν 182.719 (το 33,08%), έκαναν αποχή περισσότεροι από 200.000 ψηφοφόροι, ενώ άλλο ένα σημαντικό μέρος δεν είχε καν το δικαίωμα της ψήφου. Περίπου το ένα τρίτο (1/3) του συνολικού πληθυσμού της Εσθονίας είναι ρωσόφωνοι και παρότι είναι μόνιμοι κάτοικοι της χώρας, για πολλές δεκαετίες τώρα, δεν έχουν πολιτικά δικαιώματα.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, «ναι στην ένταξη της Εσθονίας στην ΕΕ» ψήφισε μια μικρή σχετικά μειοψηφία του πληθυσμού της χώρας (γύρω στο 36%), αλλά οι Βρυξέλλες - και όχι μόνον - πανηγύρισαν, προβάλλοντας το πλασματικό 66,92%. Οσο για το απαράδεκτο και βαθιά αντιδημοκρατικό καθεστώς της μη απόδοσης των πλέον στοιχειωδών πολιτικών δικαιωμάτων στο ένα τρίτο του πληθυσμού, δε λέει κανείς τους το παραμικρό...

Εντονο προβληματισμό, για το σενάριο ανάκαμψης της οικονομίας των ΗΠΑ, προκαλεί το γεγονός πως οι αμερικανικές επιχειρήσεις «ψαλίδισαν» τον Αύγουστο 93.000 θέσεις εργασίας. Αυτά γράφει η ελληνόφωνη έκδοση ειδήσεων του «Μπι Μπι Σι» και συνεχίζει: Η είδηση εξέπληξε δυσάρεστα τους οικονομολόγους, οι οποίοι είχαν προβλέψει ότι οι θέσεις εργασίας θα αυξάνονταν κατά 12.000 περίπου.

«Τα νούμερα αυτά είναι πραγματικά πολύ άσχημα καθώς υποδεικνύουν συρρίκνωση της απασχόλησης σε κλάδους, όπως αυτός των υπηρεσιών, όπου οι πρόδρομοι δείκτες μάς έκαναν να πιστέψουμε ότι τα πράγματα θα πήγαιναν καλύτερα», δήλωσε στο «Ρόιτερ» η οικονομολόγος Βερονίκ Ρις - Φλορ, αμφισβητώντας «το κατά πόσο ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα τα θετικά στοιχεία που είχαν δημοσιευτεί προηγουμένως».

Να σημειώσουμε, ότι τους τελευταίους μόνο μήνες έχουν χαθεί στις ΗΠΑ πάνω από μισό εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Οσο για την επίσημη αντίδραση της αμερικανικής κυβέρνησης, ο υπουργός Οικονομίας, Τζον Σνόου, δήλωσε ότι «πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να ενθαρρύνουμε τις επιχειρήσεις να προχωρήσουν σε προσλήψεις». Ο,τι ακριβώς κάνουν και οι ανά τον κόσμο κεντροδεξιές, κεντροαριστερές και λοιπές κυβερνήσεις, μαζί και η δική μας.

Γιατί, η αντίφαση βρίσκεται ακριβώς στο ότι και το πιο σκληρό «πόθεν έσχες» αφήνει αλώβητη τη μήτρα της αναπαραγωγής ενός συστήματος, που νομιμοποιεί την αδικία εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, κατοχυρώνει τα προνόμια μιας μικρής ολιγαρχίας, διαιωνίζει την εκμετάλλευση.

«Η τιμή του πολιτικού κόσμου κρίνεται από τα συμφέροντα που αυτός υπηρετεί», τονίζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του, τον περασμένο Ιούλη, προσδιορίζοντας και τον τρόπο που ο ελληνικός λαός, ο κάθε πολίτης μπορεί να ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενας συγχωριανός του Χότζα παραπονιόταν συνεχώς, ότι ζουν πολύ στενάχωρα αυτός και η πολυμελής οικογένειά του στο μικρό και φτωχικό καλύβι τους. Βαρέθηκε, λοιπόν, ο Χότζας να τον ακούει και του λέει μια μέρα: Εάν κάνεις ό,τι σου πω, πολύ σύντομα το πρόβλημά σου θα έχει λυθεί.

Σύμφωνοι Χότζα μου τού λέει ο πρώτος, περιμένοντας με αδημονία τη σωτήρια συμβουλή από τον σοφό συγχωριανό του. Του λέει, λοιπόν, ο Χότζας: Βάλε και το γαϊδούρι σου μέσα στο καλύβι κι έλα να με βρεις σε μερικές μέρες.

Εμεινε εμβρόντητος ο χωρικός, αλλά πήγε και το έκανε. Περιττό να πούμε, ότι σε μερικές μέρες πήγε στον Χότζα καταγανακτισμένος, αλλά έμεινε... δυο φορές εμβρόντητος, όταν άκουσε τον Χότζα να του λέει ατάραχος: Βάλε και τις κότες σου στο καλύβι...

Για να μην τα πολυλέμε, η ίδια σκηνή επαναλήφθηκε αρκετές φορές, μέχρι που όλα τα ζωντανά του χωρικού «μετακόμισαν» στο μικρό καλυβάκι, μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του και τους υπερήλικες γονείς του. Κι αφού, έμειναν έτσι αρκετές μέρες, για να καταλάβουν καλά τι θα πει ασφυξία, τότε ο Χότζας του επέτρεψε να βγάζει σιγά σιγά και ένα ένα τα ζώα από το καλύβι.

Πριν ακόμη βγουν όλα τα ζώα από το σπίτι, ο χωρικός αισθανόταν ήδη άνετα. Κι όταν βγήκαν όλα, βρήκε τον Χότζα και του είπε: Χότζα μου είχες δίκιο. Αισθάνομαι σαν βασιλιάς...

Θυμηθήκαμε το παραμύθι αυτό, καθώς τις μέρες αυτές, κυβέρνηση και ΝΔ συναγωνίζονται σε προεκλογικές υποσχέσεις, φιλοδωρήματα και ελεημοσύνες προς όλους όσοι βαρυγκωμούν απ' τις βαριές συνέπειες της πολιτικής, που και τα δυο αυτά κόμματα υπηρετούν και εφαρμόζουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ζήτημα ...συμπεριφοράς θέτει η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), με παρέμβασή της, για το θέμα των αυξήσεων, καταγγέλλοντας ότι προβάλλεται η μεγάλη εταιρία που ανακοίνωσε «πάγωμα» των τιμών, ενώ είχε προβεί αμέσως πριν σε αυξήσεις.

Μάλιστα, η ΕΣΕΕ αναφέρει ότι «η δημιουργία ολιγοπωλιακού περιβάλλοντος θα βλάψει ανεπανόρθωτα την ελληνική, πρωτογενή και δευτερογενή, παραγωγή και θα εξοστρακίσει τις "ενοχλητικές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις"». Μόνο, που η ΕΣΕΕ αποφεύγει έστω και την παραμικρή νύξη για τις πραγματικές αιτίες που δημιουργούν την ακρίβεια και επιτρέπουν στα πολυκαταστήματα να δρουν ασύδοτα. Και το κάνει αυτό, επειδή η ίδια επιδοκιμάζει ουσιαστικά αυτόν τον τρόπο λειτουργία της αγοράς, ελπίζοντας μόνο να λειτουργήσει θετικά για ορισμένα από τα μέλη της, φυσικά τα πιο ισχυρά, που ελπίζουν να σταθεροποιήσουν τη θέση τους δίπλα στα πολυεθνικά και ντόπια μεγαθήρια.

Αυτός, εξάλλου, είναι και ο λόγος που η ηγεσία της ΕΣΕΕ είναι υπέρ της παραπέρα απελευθέρωσης του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, ενώ ανέχεται την πρακτική των πωλήσεων κάτω ή στο κόστος και των προσφορών που κάνουν οι μεγάλες αλυσίδες.

Το αυτοκίνητο δεν είναι πλέον πολυτέλεια, είναι μια ανάγκη, είχε πει ο Κ. Σημίτης, όταν ανακοίνωσε τη μείωση του τέλους ταξινόμησης, υποσχόμενος «φτηνά» αυτοκίνητα στους εργαζόμενους. Η αλήθεια, βέβαια, είναι διαφορετική. Κι όχι μόνο, γιατί η μείωση του τέλους ταξινόμησης - και αντίστοιχα της τιμής των ΙΧ - είναι μικρή έως αμελητέα στα αυτοκίνητα μέχρι 1.600 κυβικά. Κυρίως, γιατί τίποτε δεν άλλαξε στους παράγοντες, που δημιουργούν καθημερινά την όλο και μεγαλύτερη οικονομική ασφυξία της μεγάλης πλειοψηφίας των μισθοσυντήρητων και μεροκαματιάρηδων (χαμηλές αμοιβές, ακρίβεια ζωής, ανασφάλεια, κλπ., κλπ.). Οσο για τα αφειδώς προσφερόμενα τραπεζικά δάνεια, με τους γνωστούς τοκογλυφικούς όρους, πίσω από τις ειδυλλιακές διαφημίσεις, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Μόνο στο οκτάμηνο Γενάρη - Αυγούστου, ο αριθμός των αιτήσεων κατάσχεσης αυτοκινήτων, επειδή οι ιδιοκτήτες τους καθυστέρησαν τις δόσεις, έφθασαν τις 10.000, σημειώνοντας σημαντική αύξηση συγκριτικά με πέρυσι (7.500).

Και μην ξεχνάτε, όσοι «γλυκοκοιτάζετε» τα σχετικά τραπεζικά δάνεια, ότι μέχρι την ολική εξόφλησή τους η κυριότητα του αυτοκινήτου ανήκει στην τράπεζα και ο δανειολήπτης θεωρείται απλός χρήστης. Επίσης, η παραμικρή ασυνέπεια (καθυστέρηση δόσης, μη πληρωμή ασφαλίστρων ή τελών, κλπ.) δίνει στην τράπεζα το δικαίωμα αφαίρεσης της χρήσης και να θεωρήσει το μέρος του δανείου, που έχει αποπληρωθεί, ως μίσθωμα για την περίοδο χρήσης και αποζημίωση για τη φθορά και τις βλάβες του αυτοκινήτου...