Ενας συγχωριανός του Χότζα παραπονιόταν συνεχώς, ότι ζουν πολύ στενάχωρα αυτός και η πολυμελής οικογένειά του στο μικρό και φτωχικό καλύβι τους. Βαρέθηκε, λοιπόν, ο Χότζας να τον ακούει και του λέει μια μέρα: Εάν κάνεις ό,τι σου πω, πολύ σύντομα το πρόβλημά σου θα έχει λυθεί.
Σύμφωνοι Χότζα μου τού λέει ο πρώτος, περιμένοντας με αδημονία τη σωτήρια συμβουλή από τον σοφό συγχωριανό του. Του λέει, λοιπόν, ο Χότζας: Βάλε και το γαϊδούρι σου μέσα στο καλύβι κι έλα να με βρεις σε μερικές μέρες.
Εμεινε εμβρόντητος ο χωρικός, αλλά πήγε και το έκανε. Περιττό να πούμε, ότι σε μερικές μέρες πήγε στον Χότζα καταγανακτισμένος, αλλά έμεινε... δυο φορές εμβρόντητος, όταν άκουσε τον Χότζα να του λέει ατάραχος: Βάλε και τις κότες σου στο καλύβι...
Για να μην τα πολυλέμε, η ίδια σκηνή επαναλήφθηκε αρκετές φορές, μέχρι που όλα τα ζωντανά του χωρικού «μετακόμισαν» στο μικρό καλυβάκι, μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του και τους υπερήλικες γονείς του. Κι αφού, έμειναν έτσι αρκετές μέρες, για να καταλάβουν καλά τι θα πει ασφυξία, τότε ο Χότζας του επέτρεψε να βγάζει σιγά σιγά και ένα ένα τα ζώα από το καλύβι.
Πριν ακόμη βγουν όλα τα ζώα από το σπίτι, ο χωρικός αισθανόταν ήδη άνετα. Κι όταν βγήκαν όλα, βρήκε τον Χότζα και του είπε: Χότζα μου είχες δίκιο. Αισθάνομαι σαν βασιλιάς...
Θυμηθήκαμε το παραμύθι αυτό, καθώς τις μέρες αυτές, κυβέρνηση και ΝΔ συναγωνίζονται σε προεκλογικές υποσχέσεις, φιλοδωρήματα και ελεημοσύνες προς όλους όσοι βαρυγκωμούν απ' τις βαριές συνέπειες της πολιτικής, που και τα δυο αυτά κόμματα υπηρετούν και εφαρμόζουν.