ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Καπιταλισμός σημαίνει ανισότητα

Γρηγοριάδης Κώστας

Στην τεράστια διαφορά ως προς το προσδόκιμο ζωής που υπάρχει ανάμεσα στους κατοίκους των πλουσίων και των φτωχών χωρών του πλανήτη μας, αναφέρεται η ετήσια έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που δόθηκε στη δημοσιότητα. Ο συντάκτης της έκθεσης, Ρόμπερτ Μπιγκ Χολ, συνέκρινε τις ευκαιρίες δυο κοριτσιών που γεννιούνται σήμερα - το ένα στην Αφρική και το άλλο στην Ιαπωνία και κατέληξε στο συμπέρασμα: Το κορίτσι που γεννιέται στην υποσαχάρια Αφρική, αν είναι τυχερό, θα ζήσει μέχρι 36 χρόνια, ενώ ένα κορίτσι που γεννιέται στην Ιαπωνία θα ζήσει 85 χρόνια. Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής το προσδόκιμο ζωής είναι χαμηλότερο από ό,τι ήταν πριν 30 χρόνια.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η μακροημέρευση των πλουσίων δε συνεπάγεται, αυτομάτως, την καλυτέρευση της ζωής των φτωχών - συχνά συμβαίνει το αντίθετο - καθώς τα ανθρώπινα επιτεύγματα στην επιστήμη και στην τεχνολογία - όπως και ο αυξανόμενος συνεχώς παραγόμενος πλούτος - δεν τίθενται στην υπηρεσία του συνόλου της κοινωνίας και της ανθρωπότητας, αλλά στην υπηρεσία μιας μικρής μερίδας ανθρώπων.

Ετσι, για μια ακόμα φορά, αποδεικνύεται η ορθότητα της μαρξιστικής διδασκαλίας, που υποστηρίζει πως όσο αναπτύσσεται ο καπιταλισμός, τόσο βαθαίνουν οι κοινωνικές ανισότητες και οξύνονται οι ταξικές αντιθέσεις...

Η απάντηση των μαθητών

Επισκεπτόμενος, πριν λίγες μέρες, τα Τρίκαλα ο υπουργός Παιδείας Πέτρος Ευθυμίου, δήλωνε πως η κυβέρνηση λύνει τα προβλήματα της εκπαίδευσης γι' αυτό και η εκπαιδευτική κοινότητα είναι ευχαριστημένη. Και μόλις ο υπουργός απήλθε άρχισαν οι καταλήψεις σχολείων της περιοχής, με τους μαθητές να διαμαρτύρονται γιατί τα προβλήματα των σχολείων τους μένουν άλυτα και να εκφράζουν αγωνιστικά την αντίθεσή τους στην εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης.

Χτες, μάλιστα, μαθητές του 2ου και του 3ου Λυκείου και του 1ου, του 2ου και του 4ου ΤΕΕ, που βρίσκονται σε κατάληψη, πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας στους δρόμους της πόλης, που κατέληξε στη Νομαρχία Τρικάλων. Στα συνθήματα των διαδηλωτών μαθητών εκφραζόταν η αντίθεση στο σχολείο - εξεταστήριο, η απαίτηση για ουσιαστική αύξηση των δαπανών για την Παιδεία, η απόφαση να συνεχίσουν τον αγώνα για ουσιαστική μόρφωση, κόντρα στον αυταρχισμό της κυβέρνησης, η οποία κι αυτή τη φορά στέλνει αστυνομικούς στα υπό κατάληψη σχολεία για να εκφοβίσει τους αγωνιζόμενους μαθητές...

Οι περικοπές και τα κέρδη

Ο υπουργός Εργασίας ανακοίνωσε ότι θα πάρει μέτρα περιορισμού των δαπανών Ασφάλισης και Υγείας, όπου δε χρειάζονται. Κι ένας υποψήφιος για περιορισμό τομέας είναι και τα φάρμακα, στο όνομα του περιορισμού της λεγόμενης κατευθυνόμενης συνταγογράφησης από τους γιατρούς. Κι όχι πως δεν υπάρχει η τελευταία, αλλά τα όποια μέτρα της κυβέρνησης δε θα πλήξουν αυτή, αλλά τους ασφαλισμένους και, κυρίως, τους αδύναμους, όπως οι συνταξιούχοι.

Από την πλευρά της η Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) υποστήριξε, ότι τα ασφαλιστικά ταμεία θα εξοικονομούσαν 60 εκατ. ευρώ το χρόνο αν χρησιμοποιούσαν εγχώρια φάρμακα που είναι όμοια ουσιαστικά των επωνύμων που εισάγονται. Επίσης η εταιρία «UNI-FHARMA» - είναι μια απ' τις εταιρίες που έχει αναφερθεί ονομαστικά για υπερσυνταγογράφηση - αναφέρει ότι τα φάρμακά της κοστίζουν 0,5 και 0,7 ευρώ και είναι πρωτότυπα ενώ τα αλλοδαπά είναι πανάκριβα. Κι ενώ η ΠΕΦ εκφράζει την... έγνοια της για τους ασφαλισμένους και την εγχώρια παραγωγή φαρμάκων, «ξεχνά» να αναφέρει ότι τα κέρδη της φαρμακοβιομηχανίας αυξήθηκαν κατά 2.841,9% από το 1997 έως και το 2001. Οπως το «ξεχνά» και η κυβέρνηση, η οποία κλιμακώνει συνεχώς την πολιτική παράδοσης εξόχως κοινωνικών αγαθών, όπως η Υγεία και το Φάρμακο, στους άγριους νόμους της «ελεύθερης αγοράς». Στους εργαζόμενους - ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους «ξεσπάνε» και οι μεν και οι δε...

Ας ανταποδώσουμε

Σαν να τις έχει... δανειστεί από τους κεφαλαιοκράτες, ίσα ίσα για να φέρει σε πέρας τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τις Ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις. Μετά τους αγώνες σκοπεύει να τις «επιστρέψει» στους ιδιώτες για να πλουτίσουν, μετατρέποντας σε εμπόρευμα τις τεράστιες ανάγκες του λαού για άθληση.

Το αντάλλαγμα υποτίθεται ότι θα είναι η συντήρηση και λειτουργία(!), το «αντίτιμο» όμως για το λαό θα είναι μια ακριβοπληρωμένη έως και απλησίαστη ικανοποίηση μιας ανθρώπινης ανάγκης σε εγκαταστάσεις που ο ίδιος έχει πληρώσει για να κατασκευαστούν.

Είναι ένα ακόμη δείγμα της εμπορευματοποίησης που προωθεί βίαια η κυβέρνηση σε όλους τους τομείς κοινωνικής μέριμνας. Από την Υγεία, μέχρι την Παιδεία και τώρα τελευταία τον Αθλητισμό, οι κυβερνώντες φτύνουν στα μούτρα μας τις χαριστικές ρυθμίσεις προς το μεγάλο επιχειρηματικό κεφάλαιο. Τα όποια άλλοθι για την αγωνιστική απραξία - αν υπήρξαν ποτέ - περιορίζονται όλο και περισσότερο. Επιπρόσθετα έρχονται και οι εκλογές. Ας ανταποδώσουμε...

Απαξίωση του γιατρού

Ενδιαφέρουσα και γόνιμη ήταν η συζήτηση που αναπτύχθηκε στην ιδρυτική σύσκεψη της Επιτροπής Υγείας - Πρόνοιας του ΠΑΜΕ στη Λάρισα, σχετικά με την εμπορευματοποίηση της υγείας και τα προβλήματα που προκαλεί στους εργαζόμενους υγειονομικούς. Οπως επισημάνθηκε, ο εργαζόμενος στο χώρο χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις για να «περάσει» η πολιτική μετατροπής της υγείας από κοινωνικό αγαθό και λαϊκό δικαίωμα, σε ακριβό εμπόρευμα κι ατομική ευθύνη. Για να γίνει αυτό, εκτός των άλλων, χρειάζεται να υποβαθμιστεί και ν' απαξιωθεί ο ρόλος του γιατρού, του νοσηλευτή, γενικότερα του υγειονομικού. Κι εκεί οδηγεί η πολιτική των χαμηλών μισθών, των παραλυτικών ελλείψεων σε προσωπικό και τεχνολογικό εξοπλισμό, των ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, των πελατειακών σχέσεων κλπ.

Οσο απαξιώνεται ο ρόλος του υγειονομικού, τόσο περισσότερο θα εκλείπει και η ανάγκη του καλά αμειβόμενου, του καλά καταρτιζόμενου εργαζόμενου, ανεξαρτήτως ειδικότητας, κατηγορίας ή εργασιακής σχέσης. Οσο τα πάντα υποτάσσονται στην ανταποδοτικότητα, τόσο θα υπάρχει ανάγκη μείωσης του λεγόμενου εργατικού κόστους και αντί των μονίμων θα προτιμούνται οι μερικώς απασχολούμενοι, οι ανασφάλιστοι κλπ. Οσο η ανεργία θα πιέζει, τόσο θα συμπιέζονται τα εισοδήματα, θα χειροτερεύουν οι συνθήκες εργασίας, θ' αυξάνεται ο αυταρχισμός της εργοδοσίας, στο δημόσιο και στο ιδιωτικό σύστημα υγείας. Και, βεβαίως, όλα αυτά τα προβλήματα δεν μπορεί παρά να έχουν αντανάκλαση στους ασθενείς, καθώς θα υποβαθμίζονται οι υγειονομικές παροχές.

Κι είναι αλήθεια ότι, τα τελευταία χρόνια, παρατηρούμε να μειώνεται το κύρος και ν' αμφισβητείται το ήθος των εργαζομένων στο χώρο της υγείας. Πολλοί από τους ασθενείς που έρχονται στο γιατρό, δεν τον εμπιστεύονται, όπως παλιότερα, δε δείχνουν τον απαιτούμενο σεβασμό προς το πρόσωπό του και, πολλές φορές, ούτε την αναγκαία ευγένεια. Και δεν αμφισβητούν τόσο την επιστημονική επάρκεια και την ιατρική ικανότητά του, όσο την υπευθυνότητα έναντι της επιστήμης του, την ειλικρίνεια προς τον άρρωστο, την τιμιότητά του. Ετσι δημιουργείται η εντύπωση, η οποία σιγά σιγά εμπεδώνεται ως πεποίθηση, ότι «όλοι οι γιατροί βλέπουν τον ασθενή σαν πελάτη», «όλοι παίρνουν φακελάκι», «όλοι τ' αρπάζουν από τις φαρμακευτικές και άλλες εταιρίες». Κάτι, βεβαίως, που δεν ισχύει και δε θα μπορούσε να ισχύει, επειδή κάποιοι ελάχιστοι μπορεί και να το κάνουν.

Αλλά, αυτή η εντύπωση δε δημιουργείται τυχαία κι ούτε μόνο εξαιτίας κάποιων υπαρκτών περιστατικών, που έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Είναι το αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης προπαγάνδας, η οποία εκπορεύεται «άνωθεν» κι αποσκοπεί στη δυσφήμιση των υγειονομικών, στην απαξίωσή τους στην κοινωνία, ούτως ώστε ευκολότερα να μετατρέπονται σε «άβουλους» υπηρέτες της πολιτικής εμπορευματοποίησης της υγείας. Σ' αυτή την πολιτική είναι ανάγκη ν' αντισταθούν οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας, μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, προβάλλοντας, ταυτόχρονα, την απόφασή τους ν' αγωνιστούν για ενιαίο, δημόσιο, δωρεάν σύστημα υγείας που καλύπτει όλους τους Ελληνες. Κι εδώ, με δεδομένη τη συμβιβαστική τακτική της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος των υγειονομικών, έχει πολλά να προσφέρει το ΠΑΜΕ...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα ζωηρά...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε, ΚΑΛΑ ας μη μας υπόσχεται δα και «ζωηρή συζήτηση» για τον προϋπολογισμό ο Κώστας Σημίτης, τη Δευτέρα, οπότε και θα κλείσει η σχετική διαδικασία με τις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών. Αλλωστε, δε φημίζεται και τόσο για τη ...ζωηράδα του.

Θα κάνει πάντως - υποθέτουμε - ό,τι καλύτερο μπορεί και το κυριότερο θα επιδιώξει να στήσει έναν μεγάλο δικομματικό καυγά με μπόλικες προεκλογικές κορόνες.

Οσο για το τι εννοούσε λέγοντας πως θα δώσει απάντηση στις αιτήσεις της Νέας Δημοκρατίας για πρόωρες εκλογές, θα το μάθουμε επίσης. Αλλωστε, είναι γνωστό ότι και οι εκλογές, όπως και πολλά άλλα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών, γίνονται «παιγνίδι» στις προεκλογικές τακτικές της κυβέρνησης.

ΩΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ...διαφωνεί με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για τις δηλώσεις του επιτίμου περί «σφιχτού ζωναριού» μετά τις εκλογές. Θα μεταφέρει λέει τις ανάγκες στη μείωση των δημόσιων εξόδων και δαπανών.

Γίνεται όμως αυτοί οι δυο να έχουν ...τόσο διαφορετικές πολιτικές εκτιμήσεις για ένα κεντρικό και κορυφαίο πολιτικό θέμα όπως η οικονομία; Περίεργο ακούγεται και μάλλον σε ...άσχετους απευθύνεται ο αρχηγός της ΝΔ.

Αλλωστε και η πολιτική Μητσοτάκη του 1993 (με τις ιδιωτικοποιήσεις και όλα τα σχετικά) για το ...νοικοκύρεμα του κράτους μιλούσε. Ο,τι ακριβώς λέει, δηλαδή, σήμερα ο Κώστας Καραμανλής. Χώρια, που η μείωση των δημοσίων δαπανών «σφίξιμο ζωναριού» σημαίνει κι αυτή...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το μόνο άξιο να παρατηρηθεί όμως είναι πως σε αυτή τη χώρα, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος κατάφεραν να εφαρμόσουν στο εύρος που επιθυμούν τέτοια πράγματα.

Βλέπετε αυτή την ...κατάκτηση της πλήρους υλοποίησης μιας δεξιάς πολιτικής, η «μοίρα» την επιφύλασσε στο ΠΑΣΟΚ, που αναμφιβόλως στάθηκε «αντάξιό» της.

Προσπάθεια εγκλωβισμού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το σύνολο των φορέων της Μαγνησίας προσκλήθηκαν να συμμετάσχουν στις συναντήσεις με τον Γ. Παπανδρέου, που επισκέφτηκε το νομό. Ανάμεσα στους προσκεκλημένους και το Εργατικό Κέντρο Βόλου (ΕΚΒ), κι έχει ενδιαφέρον ν' αναφέρουμε πώς απάντησαν στην πρόσκληση - με ανακοίνωσή τους στα ΜΜΕ - οι πέντε συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ που συμμετέχουν στο ΔΣ του ΕΚΒ.

Αφού επισημαίνουν ότι τέτοιες προσκλήσεις, σ' αυτή τη χρονική στιγμή, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ στόχο έχουν ν' αποπροσανατολίσουν και να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στα δίχτυα του δικομματισμού, τονίζουν: Η αντεργατική πολιτική εφαρμόζεται από την κυβέρνηση - από τους υπουργούς της κι όλους τους βουλευτές της - στηρίζεται από την αξιωματική αντιπολίτευση, σιγοντάρεται από τους ΣΥΝεταίρους τους και δε μεταρρυθμίζεται με λίγο «καλό καπιταλισμό» και με «τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη». Τέτοιες πολιτικές ανατρέπονται με το συντονισμένο αγώνα όλων των πλατιών λαϊκών στρωμάτων και την απόρριψη της μοιρολατρίας, της ενσωμάτωσης στη λογική του εφικτού των κερδών της ολιγαρχίας, που σκόπιμα καλλιεργούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των προαναφερόμενων δυνάμεων...

Παίρνουν τα μέτρα τους

Μπορεί ακόμη ο Λευκός Οίκος να μην έχει ανακοινώσει δημόσια το χρόνο και ιδιαίτερα τον τόπο, όπου θα δικαστεί ο Σ. Χουσεΐν, αλλά μια σειρά πληροφορίες συνηγορούν, ότι αυτό θα γίνει από ιρακινό δικαστήριο, ώστε, και ο πλήρης έλεγχος της διαδικασίας να είναι εξασφαλισμένος, και να χρησιμοποιηθεί η δίκη ως μοχλός ενίσχυσης του διορισμένου από τους ιμπεριαλιστές Κυβερνητικού Συμβουλίου. Προς αυτή την κατεύθυνση οδηγούν οι επανειλημμένες τελευταία δηλώσεις εκπροσώπων του Συμβουλίου, που φέρονται σίγουροι ότι η δίκη θα γίνει στο Ιράκ. Στην ίδια κατεύθυνση, επίσης, οδηγεί η προχτεσινή ανακοίνωση του εκπροσώπου της κατοχικής Προσωρινής Αρχής, Νταν Σένορ. Σύμφωνα με την τελευταία, η Προσωρινή Αρχή έχει οργανώσει και πραγματοποιεί ταχύρυθμα σεμινάρια μετεκπαίδευσης Ιρακινών νομικών. Ηδη, έχουν ολοκληρώσει το σεμινάριο 100 Ιρακινοί δικαστές και δικηγόροι.

Με άλλα λόγια, οι Αμερικανοί παίρνουν τα μέτρα τους. Κι έχουν, βέβαια, τους λόγους τους. Ας μη ξεχνάμε, ότι ο Σ. Χουσεΐν είναι παλιός γνωστός και για πολλά χρόνια «συνεργάτης» τους. Επομένως, γνωρίζει πολλά. Μια ελαχιστότατη απόδειξη αποτελεί και η διπλανή φωτογραφία, που εικονίζει τον σημερινό υπουργό Αμυνας των ΗΠΑ, Ντ. Ράμσφελντ (εκπρόσωπο του προέδρου Ρ. Ρήγκαν τότε) και τον Σ. Χουσεΐν, να επικυρώνουν διά χειραψίας, το Δεκέμβρη του 1983, τη συμφωνία αμερικανικής οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας στο Ιράκ, για τον πολύχρονο πόλεμό του με το Ιράν.

Λακκούβες...

«Το status quo και το αβγό! Συνήθως δε γίνεται ν' ανατρέψεις το πρώτο, χωρίς να σπάσεις πολλά απ' το δεύτερο. Το αντίθετο επιχειρεί ο Γιωργάκης! Με αποτέλεσμα ένα ημερήσιο πρόγραμμα κάπως βεβαρημένο....

8 με 10 π.μ. τον καλεί το τζιμνάζιουμ, 10 π.μ. με 12 μ. τον καλεί η Ιστορία, 12 μ. με 3 μ.μ. τον καλεί το κόμμα (3 με 5 μ.μ. τον καλεί μια μικρή σιέστα), 5 με 8 μ.μ. τον καλεί ο λαός και 8 με 10 μ.μ. τον διαβεβαιώνει τον κ. Σημίτη ότι δεν τον καλεί η Ιστορία, το κόμμα και λαός!

Εχει γίνει ο Γιωργάκης κάτι σαν τις λακκούβες της εθνικής οδού. Ολο τις κλείνουν κι αυτές όλο κι ανοίγουν. Χάσκουν...». Του Στάθη, από τον «ναυτίλο» του στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία».

Η υπερχρέωση των νοικοκυριών

Αυτή η πολιτική δεν πάει άλλο. Και είναι απορίας άξιο πώς ακόμη δεν έχει σπάσει ο κόμπος, που έχει φτάσει στο χτένι, πριν από πολύ καιρό. Αναφερόμαστε στη λαίλαπα της αντιλαϊκής πολιτικής άγριας επίθεσης στα λαϊκά εισοδήματα, που εφαρμόζεται σε «γαλοζοπράσινες» παραλλαγές τα τελευταία 14, τουλάχιστον, χρόνια. Χαρακτηριστικό δείγμα γραφής αυτής της πολιτικής αποτελεί και η υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών στις τράπεζες. Η εικόνα που γνωρίζαμε πριν 20 ή και 10 χρόνια - με τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους να επισκέπτονται τις τράπεζες, για να αποταμιεύσουν κάτι από το υστέρημά τους - αποτελεί μακρινό παρελθόν. Τα τελευταία χρόνια μειώνεται δραστικά ο αριθμός όσων έχουν ακόμη τη δυνατότητα να αποταμιεύουν κάποιο ποσό στις τράπεζες, ενώ αυξάνεται, ραγδαία, ο αριθμός εκείνων που προσφεύγουν στον τραπεζικό δανεισμό για να ικανοποιήσουν κάποια από τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης των οικογενειών τους.

Αδιάψευστος μάρτυρας, τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, σύμφωνα με τα οποία την τελευταία τριετία, το ποσοστό αύξησης των δανείων των νοικοκυριών ήταν 126,3%. Και περιλαμβάνει δάνεια στεγαστικά, καταναλωτικά, προσωπικά και άλλα δάνεια των νοικοκυριών (σπουδών, εορτοδάνεια, πιστωτικές κάρτες κλπ.). Από το 2002 μέχρι το 2003, ο δανεισμός των νοικοκυριών (με πιστωτικές κάρτες ή στεγαστικά - καταναλωτικά και άλλα δάνεια στις τράπεζες για την κάλυψη των αναγκών τους) αυξήθηκε κατά 21,4 δισ. ευρώ (ήτοι πάνω από 7 τρισεκατομμύρια δραχμές)!

Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι ο πρωθυπουργός και τα στελέχη της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - που υποστηρίζουν πως παράλληλα με την «ισχυρή οικονομία» ισχυροποιήθηκαν (δηλαδή αυξήθηκαν) και τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων - ψεύδονται ασύστολα. Αυτό που ισχυροποιήθηκε είναι τα κέρδη και υπερκέρδη για τους τραπεζίτες και το μεγάλο κεφάλαιο, με την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Πώς είναι δυνατό να αυξάνονται τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων και παράλληλα να αυξάνεται ο δανεισμός τους στις τράπεζες, ενώ οι λαϊκές αποταμιεύσεις να παραμένουν καθηλωμένες; Δε νομίζουμε ότι υπάρχει λογικός άνθρωπος - τουλάχιστον από το χώρο των ανθρώπων του μόχθου και της δουλιάς - που θα προτιμούσε να καλύψει τις στοιχειώδεις ανάγκες (αγορά σπιτιού για να απαλλαγεί από το βραχνά του ενοικίου, ή για να κάνει ολιγοήμερες διακοπές για ξεκούραση κλπ.) με δάνεια από την τράπεζα, αν μπορούσε να τα καλύψει με το εισόδημά του.

Οι εργαζόμενοι στο σύνολό τους, μαζί μ' αυτούς που νιώθουν τη θηλιά των τραπεζικών χρεών να σφίγγει όλο και περισσότερο γύρω από το λαιμό τους, έχουν κάθε λόγο να εκφράσουν με κάθε τρόπο την αντίθεσή τους σ' αυτή την πολιτική, από την οποία οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι τραπεζίτες, το μεγάλο κεφάλαιο και οι κάθε είδους υπηρέτες τους. Ενας από τους τρόπους καταδίκης είναι - μαζί με τους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες - να καταψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και όσους υπερασπίζονται τη συγκεκριμένη πολιτική και να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές.

Κοκορομαχίες

Αγριες «μάχες» έχουμε

πάλι των δυο κοκόρων,

«μάχες»

που προ των εκλογών

στήνονται κατά κόρον.

***

Ορμάει ο ένας πετεινός

στο άλλο πετεινάρι,

και κόσμος γύρω αφελής

επάνω τους ποντάρει.

***