Γρηγοριάδης Κώστας

Τελικά, κάτω από τις έντονες καταγγελίες όλης της αντιπολίτευσης και τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα, η κυβέρνηση έκανε πίσω στα λόγια και - παρότι η τροπολογία ισχύει πλέον, αφού είχε γίνει αποδεκτή από τον υφυπουργό Ανάπτυξης και εκλεγόμενο στη Χαλκιδική, Χρ. Πάχτα, αργά το βράδυ της Τετάρτης και ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία - ο Ν. Χριστοδουλάκης δήλωσε προχτές ότι «θα καταργηθεί με το αμέσως επόμενο νομοσχέδιο»...

Χρειάζεται, άραγε, να αναλύσουμε τι σημαίνουν όλ' αυτά, για το ΠΑΣΟΚ, την κυβέρνηση, την πολιτική της, τα περί «νέου ύφους και ήθους» κλπ., κλπ.; Νομίζουμε πως όχι. Πάντως, δεν ήταν μια «κακιά στιγμή», όπως επιχείρησε να το υποβαθμίσει χτες ο Κ. Γείτονας. Εκτός και με το «κακιά στιγμή», εννοούσε το γεγονός πως τους πήραν μυρουδιά και τους αποκάλυψαν...

Υ.Γ. Η χθεσινοβραδυνη παραίτηση του Χρ. Πάχτα και οσα προηγήθηκαν χθες (ρεπορταζ σε άλλη σελίδα) δεν αλλάζουν στο παραμικρό τα παραπάνω.

Μέχρι τώρα ξέραμε ότι κάνουν αυτή τη «δουλιά» μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών, υπουργείων, νομαρχιών και δήμων. Φαίνεται, όμως, πως η κυβέρνηση έχει βάλει μπροστά όλο τον κρατικό μηχανισμό, όλες τις υπηρεσίες, τους οργανισμούς, κλπ., κλπ. Αλλιώς δεν εξηγείται.

Αναρωτιέστε, βέβαια, για ποια «δουλιά» λέμε. Εξηγούμαστε. Βάζουν τους εργαζόμενους των προαναφερόμενων υπηρεσιών να παίρνουν τηλέφωνο τούς πολίτες και, είτε να τους προσκαλούν σε προεκλογικές συγκεντρώσεις υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ, είτε να ρωτούν αν θέλουν κάποια εξυπηρέτηση, κλπ., κλπ. Απ' ό,τι φαίνεται, μάλιστα, έχουν οργανώσει τη σχετική «δουλιά», διαθέτοντας εξειδικευμένους και κατηγοριοποιημένους καταλόγους ονομάτων, ανάλογα με το επάγγελμα, τον τόπο κατοικίας, τυχόν αιτήσεις τους σε δημόσιες υπηρεσίες, κλπ., ώστε να είναι περισσότερο «αποτελεσματικές» οι «προσκλήσεις». Βλέπετε, οι νέες τεχνολογίες και η μηχανοργάνωση του δημοσίου αναβαθμίζουν πρωτίστως τις κάθε λογής βρώμικες μεθόδους των εκάστοτε κυβερνώντων και κατόπιν την ποιότητα των υπηρεσιών που πρέπει να παρέχουν οι υπηρεσίες στους πολίτες.

Το τελευταίο σχετικό κρούσμα, που μας καταγγέλθηκε, αφορά την κρατική ΕΡΤ. Εργαζόμενος στη ΝΕΤ πήρε τηλέφωνο ηθοποιό - χωρίς καν να γνωρίζονται - και τον προσκάλεσε σε προεκλογική συγκέντρωση υποψηφίου του κυβερνώντος κόμματος.

Εχει να δώσει κάποια εξήγηση η διοίκηση της ΕΡΤ;

«Η ψυχή βγαίνει, αλλά το χούι δε φεύγει», λένε στη Θεσσαλία, και η χτεσινή προεκλογική παρουσία του Κ. Σημίτη στη Λάρισα απέδειξε ότι στο πρόσωπο του αποχωρούντα πρωθυπουργού αυτή η λαϊκή ρήση «πάει γάντι». Μιλώντας χτες βράδυ σε συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ στη θεσσαλική πρωτεύουσα ο Κ. Σημίτης επανέλαβε τα γνωστά κυβερνητικά ψεύδη, επιχειρώντας ν' αναποδογυρίσει την πραγματικότητα μήπως και συγκρατήσει ψήφους.

Είπε, λοιπόν, ότι η κυβέρνησή του έκανε πάρα πολλά καλά για τη Θεσσαλία, πετυχαίνοντας την ανάπτυξη της περιοχής και την επίλυση πολλών λαϊκών προβλημάτων. Ταυτόχρονα, ισχυρίστηκε πως, με την Περιφερειακή Χάρτα Σύγκλισης, που θα διαχειριστεί η υπό τον Γ. Παπανδρέου νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η Θεσσαλία θ' αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο και οι Θεσσαλοί θα δουν ακόμα καλύτερες μέρες. Επέμεινε, δηλαδή, ο οσονούπω «τελειωμένος» πρωθυπουργός στην κυβερνητική τακτική των απατηλών ψευδών και των ανέξοδων υποσχέσεων, χωρίς να δείξει το παραμικρό δείγμα μετάνοιας και αυτοκριτικής.

Εμφανιζόμενος, λοιπόν, για τελευταία φορά, ως πρωθυπουργός στη Θεσσαλία, ο Κ. Σημίτης δεν ένιωσε την ανάγκη ν' απολογηθεί, ούτε να ζητήσει συγνώμη.

Αλλά κι αν τη ζητήσει, οι Θεσσαλοί δε θα του έδιναν συγχωροχάρτι. Γιατί δεν μπορούν να ξεχάσουν ότι ήταν αυτός που έδινε την εντολή να πάνε τα ΜΑΤ και να ξυλοφορτώσουν αλύπητα τους αγρότες στην Εθνική Οδό, μόνο και μόνο επειδή αγωνίστηκαν στους δρόμους για το ψωμί και το δίκιο.

Οπως δεν ξεχνούν ότι στα 8 χρόνια της πρωθυπουργίας του δεν άκουσε ποτέ τις φωνές αγωνίας, απόγνωσης, οργής και αγανάκτησης των φτωχών και των αδικημένων της Θεσσαλίας. Των εργαζομένων που ξαπόστειλε στην ανεργία, των αγροτών που ξεκλήρισε, των βιοτεχνών που χρεοκόπησε, των νέων που άφησε χωρίς δουλιά και χωρίς μόρφωση, των συνταξιούχων που εξευτέλισε πετώντας τους ένα ξεροκόμματο για να ζήσουν.

Τώρα πώς γίνεται «λογική» ο παραλογισμός και το χοντρό αστείο των παιδικών μας χρόνων μετατρέπεται σε εκλογική τακτική του δικομματισμού; Μόνον έτσι μπορούσε να γίνει, αφού η γενικά παράλογη θέση τους γίνεται ακόμα πιο παράλογη σε εκλογική περίοδο. Αφού είναι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, αλλά, για να συνεχίσουν να το εκπροσωπούν επάξια, πρέπει να βάζουν την πραγματικότητα ανάποδα στην κατακόρυφο και να εμφανίζονται σαν εκπρόσωποι του λαού. Κάπως έτσι, άλλωστε, τους «ζυγιάζει» και τους δίνει «χρίσμα» το κεφάλαιο. Πόσο ικανοί είναι, σε τέτοιες ή σε ανάλογες περιόδους, να «φέρνουν βόλτα» το λαό...

Ολα τα «καινούρια και ανανεωτικά» του δικομματισμού είναι «μελάνι της σουπιάς», για να κρύψουν την ταξική ουσία της πολιτικής τους. Τα αληθινά καινούρια βρίσκονται απέναντι. Στο διαφορετικό κόσμο. Εκεί, όπου βρίσκονται τα λαϊκά συμφέροντα, που δεν πρόκειται ποτέ να είναι τα ίδια με εκείνα του κεφαλαίου. Εκεί που βρίσκεται το ΚΚΕ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως, χτες, στην Κεντρική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας, υπήρχε ...άρωμα ΠΑΣΟΚ. Μόνο στην περίπτωση του Κώστα Σημίτη είδαμε τέτοιο χειροκρότημα με την ανακοίνωση μιας αποχώρησης.

Η διαφορά, βέβαια, των δυο είναι ότι ο μεν Μητσοτάκης επέλεξε σχετικά πιο ελεύθερα να αποχωρήσει χειροκροτούμενος, ενώ ο Σημίτης αποχώρησε χειροκροτούμενος, για να μην αποχωρήσει ...πετροβολούμενος.

Θα είχε ενδιαφέρον, πάντως, να ...επεκτεινόταν ο «ιός» των αποχωρήσεων και να μας αποχαιρετούσαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία από την πολιτική ζωή της χώρας. Τότε να δουν χειροκρότημα που θα «έπεφτε»...

Αυτά, όμως, δε γίνονται, αλλά κατακτιούνται...

ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ, όμως, πεισματικά αρκετά ηλεκτρονικά ΜΜΕ και διάφορες εκπομπές σ' αυτό το θέμα της ανανέωσης. Συνεχίζουν να ρωτάνε, αν προτιμάμε νέους ή ηλικιωμένους πολιτικούς κι αν ναι, αν μας αρέσουν οι 60άρηδες, οι 50άρηδες, οι 40άρηδες ή οι 30άρηδες.

Πρώτη φορά η πολιτική ανάλυση, ομολογουμένως, έχει φτάσει σε τόσο χαμηλό επίπεδο. Το στοιχειώδες σημείο, ότι είναι αδύνατο να ξεχωρίσεις τον πολιτικό από την πολιτική του, μοιάζει έννοια άγνωστη σε ανθρώπους που θέλουν να δηλώνουν ειδήμονες.

Πότε, επιτέλους, θα καταλάβουν ότι οι πολιτικές επιλογές και στόχοι είναι αυτοί που καθορίζουν και την επιλογή των προσώπων; Οντως, αν έχεις ως πολιτικό στόχο την «ένταξη στην ΟΝΕ» ή γενικώς τη διαχείριση όσων ζητούν οι ΕΕ και οι ΗΠΑ, έναν Σημίτη, έναν Παπανδρέου ή έναν Καραμανλή θα χρειαστείς, επιλέγοντας μόνο το ...στιλ. Αν θέλεις κάποια άλλη κατεύθυνση, όμως;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τι γίνεται στην πράξη; Τα τεράστια αυτά ποσά τσεπώνονται από τους αετονύχηδες της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», αλλά η ανεργία μένει στο ...ύψος της.

Βέβαια, η ηλικία της προαναφερόμενης, δήθεν ρηξικέλευθης, «νέας ιδέας» του Γ. Παπανδρέου πλησιάζει τα 70 χρόνια. Κι αυτό γιατί από το 1918, που ιδρύθηκε το ΚΚΕ και έγραψε στις σημαίες του και την Κοινωνική Ασφάλιση, στα μέσα της δεκαετίας του 1930 και μετά από σκληρούς αγώνες έγινε δυνατό να μπουν στην Ελλάδα τα θεμέλια της υποχρεωτικότητας της ασφάλισης, ως αναπόσπαστου στοιχείου της εργασίας. Στην ουσία, η «νέα ιδέα» του Γ. Παπανδρέου θέλει να γυρίσει την ελληνική κοινωνία εβδομήντα τουλάχιστον χρόνια πίσω. Οπως ακριβώς απαιτούν οι μεγάλες ασφαλιστικές εταιρίες και οι άλλες πολυεθνικές. Οπως ακριβώς κάνουν οι αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις (ευλυγισία, κινητικότητα, μερική απασχόληση, κλπ.), οι οποίες καταργούν το σταθερό ωράριο - και μαζί του τη σταθερή αμοιβή, τη σταθερή ασφάλιση, κλπ., κλπ. - και ξεθεμελιώνουν μια σειρά από, κατακτημένα με σκληρούς αγώνες και αίμα, δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Στην πραγματικότητα και σε τελευταία ανάλυση, τόσο οι προαναφερόμενες «νέες ιδέες», όσο και οι αντίστοιχες, μέχρι σήμερα, αντεργατικές πρακτικές της κυβέρνησης, δεν είναι πρόχειρες και αποσπασματικές, όπως λέει αμήχανα η ηγεσία της ΝΔ. Είναι μέτρα, που ικανοποιούν τις ανάγκες «εκσυγχρονισμού» του συστήματος, το κυνηγητό των καπιταλιστικών κερδών και το μονοπωλιακό ανταγωνισμό. Ταυτόχρονα, όμως, αποκαλύπτουν την πορεία αντιδραστικοποίησης του σύγχρονου καπιταλισμού και το βαθμό όξυνσης των αξεπέραστων αντιφάσεών του.

Προχτές, η «Καθημερινή» ασκούσε κριτική στο λαϊκισμό του Γ. Παπανδρέου, με αφορμή την «ιδέα» περί ανασφάλιστης προσωρινής εργασίας των νέων. Χτες το «Βήμα» ασκούσε κριτική στον Κ. Καραμανλή, με αφορμή την προεκλογική υπόσχεση του τελευταίου να θεωρούνται πολύτεκνες και οι οικογένειες με τρία παιδιά.

Δίκιο έχουν και οι δυο. Πράγματι, εκτός πολλών άλλων, οι Γ. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλής είναι λαϊκιστές και δημαγωγοί. Με άλλα λόγια, είναι πολιτικοί απατεώνες...

Τις επιδόσεις του ιδιωτικού τομέα στις τουριστικές επιχειρήσεις εκθείασε ο υπουργός Ανάπτυξης σε τοποθέτησή του στη Βουλή, επιβεβαιώνοντας την εμμονή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στην παράδοση της δημόσιας τουριστικής περιουσίας στο μεγάλο κεφάλαιο. Πολιτική, στην οποία συναινούν και οι «παλιοί» και οι «νέοι» στο κυβερνών κόμμα, όσο και οι δικομματικοί αντίπαλοί τους.

«Ο ιδιωτικός τομέας του τουρισμού μας αναδεικνύεται σε πρωταθλητή, συγκροτώντας το 75% της οικονομίας του ελληνικού τουρισμού», είπε ο Α. Τσοχατζόπουλος. Αυτό που δεν είπε είναι πως αυτές οι λαμπρές επιδόσεις (με άλλα λόγια, τα μπόλικα κέρδη) οφείλονται στις ανεκτίμητες εγκαταστάσεις και τα εδάφη που εκχώρησε η κυβέρνηση στους ιδιώτες, οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη δημόσια (δηλαδή, λαϊκή) περιουσία, σε βάρος του λαού για να «μεγαλουργήσουν».

Αυτά είναι τα έργα και οι ημέρες τού μέχρι σήμερα ΠΑΣΟΚ. Αυτά πρεσβεύει και ο υποψήφιος αρχηγός του. Αυτά ετοιμάζονται να κάνουν και οι επίδοξοι διάδοχοί του, που υπερασπίζονται την ικανότητά τους να ασκήσουν την ίδια πολιτική, με... καλύτερο τρόπο...