ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν μπορούν να το χωνέψουν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Απ' ό,τι φαίνεται, μερικοί το φυσάνε, το φυσάνε και δε λέει να κρυώσει... Ναι, έτσι ακριβώς. Μια ολόκληρη βδομάδα, μετά τις ευρωεκλογές, δεν μπορούν να χωνέψουν τη σημαντική αύξηση του ΚΚΕ και το γεγονός πως ένας στους δέκα ψηφοφόρους έδωσε τη δύναμη της ψήφου του στο ευρωψηφοδέλτιο της αντίστασης, της ανυπακοής και της απειθαρχίας. Κι επειδή, είναι ανίκανοι να βρουν μια ουσιαστική απάντηση - θεωρώντας αδιανόητο ένας εργαζόμενος να προτιμά το ΚΚΕ, αντί του... παραδείσου της ΕΕ και του δικομματισμού - δίνουν εξηγήσεις του τύπου «το ΚΚΕ απολαμβάνει ασυλία από τ' άλλα κόμματα». Γράφουν, ακόμη, για... δεσμούς του ΚΚΕ με τη ΝΔ και προτείνουν - κάνοντας υποτίθεται χιούμορ - να κλειστούν οι κομμουνιστές «σε άσυλο ανιάτων σταλινικών», όπως ο Διόδωρος Κυψελιώτης στο «Βήμα της Κυριακής».

Ας μην... προβληματίζονται τόσο πολύ, θα πάθουν τίποτε...

Τότε και τώρα...

Πριν δέκα - δώδεκα χρόνια θεωρούσαν τη λειτουργία και δράση των εσωκομματικών τάσεων, ως το άπαν της δημοκρατίας σ' ένα κόμμα, της ανανέωσης και του εκσυγχρονισμού του, ενώ κατηγορούσαν το ΚΚΕ, ως αραχνιασμένο, οπισθοδρομικό, συντηρητικό, κλπ., κλπ., επειδή θεωρούσε και θεωρεί την ύπαρξή τους ασυμβίβαστη με την ιδεολογική και πολιτική ενότητα του Κόμματος και την ουσιαστική λειτουργία της εσωκομματικής δημοκρατίας. Σήμερα και αφού δοκίμασαν στην πράξη το... ανανεωτικό φρούτο των τάσεων, όπως και τις διαλυτικές του συνέπειες, έρχονται να ζητήσουν την κατάργησή τους και, μάλιστα, ως βασικό όρο και προϋπόθεση επιβίωσης του ΣΥΝ...

Αυτά παθαίνει όποιος πιστεύει ότι η ανανέωση είναι συνώνυμη με το πέταγμα στο καλάθι των αχρήστων όλων όσα δημιούργησαν οι προηγούμενοι απ' αυτόν...

Η Συνθήκη του «ευρωσυντάγματος»...

Νέα πλημμυρίδα... μεγάλων και ηχηρών λέξεων και συνθημάτων είχαμε τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την έγκριση της Συνθήκης του λεγομένου ευρωσυντάγματος από την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Από τον Κ. Καραμανλή και την κυβέρνηση, μέχρι το ΠΑΣΟΚ και τους κάθε λογής οπαδούς του ευρωμονοδρόμου, θεωρούν το γεγονός ως ένα μεγάλο και ιστορικό βήμα. Οποιος σκύψει και διαβάσει, όμως, τα βασικά σημεία της αντιδραστικής αυτής Συνθήκης, τότε θα καταλάβει ότι έχουν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν οι προηγούμενοι, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τους εργαζόμενους και τους λαούς των χωρών - μελών. Κι αυτό, για τους εξής κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί το λεγόμενο ευρωσύνταγμα αποτελεί τη θεσμική κατοχύρωση των συμφερόντων της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας σε βάρος των εργαζομένων και των λαών. Δεύτερον, γιατί το σύνολο των περιεχομένων στο «ευρωσύνταγμα» αλλαγών (εκλογή προέδρου και υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ. για πέντε χρόνια, κατάργηση δικαιώματος βέτο σε 50 νέους τομείς, τρόπος λήψης αποφάσεων, κλπ. κλπ.) έχουν ολοφάνερο στόχο να καταστήσουν την ΕΕ περισσότερο αποτελεσματική στην προώθηση και εφαρμογή των σημερινών αντιλαϊκών πολιτικών και μέτρων και περισσότερο «ευλύγιστη», ώστε να μην περιορίζονται οι... ελευθερίες και οι δυνατότητες των πλέον «ισχυρών» χωρών - μελών...

... και τα συμφέροντα των λαών

Τρίτον, γιατί το λεγόμενο ευρωσύνταγμα υιοθετεί το αμερικανικό στρατιωτικό δόγμα του «προληπτικού πλήγματος» εναντίον μιας ή περισσοτέρων χωρών, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ενώ θεσμοθετεί τη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, ως στηρίγματος και συμπληρώματος του ΝΑΤΟ. Αλλωστε, στην ίδια Σύνοδο Κορυφής οι ηγέτες των «25», είτε εκπροσωπούσαν συντηρητικές και κεντροδεξιές δυνάμεις, είτε σοσιαλδημοκρατικές και κεντροαριστερές, συμφώνησαν και συναποφάσισαν - χωρίς πολλά λόγια ή επιφυλάξεις από κάποιους εκ των συμμετεχόντων - μια σειρά μέτρων, που στοχεύουν στην «τρομοθωράκιση» της ευρωένωσης, δημιουργώντας νέους μηχανισμούς καταστολής και ενίσχυσης του ευρω-αστυνομικού κράτους.

Με δυο λόγια, το λεγόμενο ευρωσύνταγμα είναι μια θηλιά στο λαιμό των ευρωπαϊκών λαών, όπως εύστοχα σημείωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ και, πράγματι, το προεκλογικό σύνθημα του Κόμματος, για αντίσταση, απειθαρχία και ανυπακοή, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία και δυναμική.

«Οχι» στη νέα Συνθήκη της ΕΕ

Την Κυριακή 13 του Ιούνη, οι λαοί των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης έστειλαν τα μηνύματά τους προς τις κυβερνήσεις και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών: Ενίσχυση των κομμάτων που είναι κατά της ΕΕ και της πολιτικής της, σε αντίθεση με τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που έχασαν δυνάμεις, μεγάλη αποχή, η οποία στο μεγαλύτερο μέρος της εκφράζει λανθάνουσα αντίθεση στην ΕΕ, καταδίκη των κυβερνητικών πολιτικών, στα κράτη-μέλη, επιλογών που συνδιαμορφώνονται και συναποφασίζονται από τις κυβερνήσεις στην ΕΕ.

Την περασμένη Παρασκευή, στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, οι είκοσι πέντε ηγέτες γύρισαν, για άλλη μια φορά, την πλάτη στους λαούς. Με την έγκριση της νέας Συνθήκης της ΕΕ, στην οποία προσέδωσαν το χαρακτηρισμό «Σύνταγμα», ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά της ΕΕ, επιχειρώντας να θωρακίσουν θεσμικά το αντιλαϊκό οικοδόμημά τους.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων, των τραπεζιτών, του πολέμου, της στρατιωτικοποίησης και της καταστολής με τη νέα Συνθήκη, που συμπυκνώνει όλες τις έως τώρα Συνθήκες της, δίνει ώθηση στα σχέδια των αρχιτεκτόνων της για έναν ενισχυμένο ρόλο στο διεθνές σύστημα του ιμπεριαλισμού και με την καθυπόταξη του «εσωτερικού εχθρού».

Σε αρκετές χώρες-μέλη, είτε γιατί προβλέπεται από τα εθνικά τους Συντάγματα, είτε για άλλους λόγους, θα γίνουν δημοψηφίσματα για το «ευρωσύνταγμα». Στη χώρα μας, μετά την απόρριψη των προτάσεων του ΚΚΕ για δημοψηφίσματα για τις Συνθήκες Μάαστριχτ και Αμστερνταμ, φαίνεται ότι κάποιες πολιτικές δυνάμεις, όπως το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός, αντιμετωπίζουν κατ' αρχήν θετικά το ενδεχόμενο ενός δημοψηφίσματος τώρα.

Πριν απ' όλα, ένα δημοψήφισμα πρέπει να έχει ως προϋπόθεση μια ανοιχτή χωρίς περιορισμούς δημόσια συζήτηση και μια αντιπαράθεση εφ' όλης της ύλης για την Ευρωπαϊκή Ενωση, τις πολιτικές της και τις συνέπειές τους και τις θέσεις των κομμάτων σ' αυτά. Το δημοψήφισμα δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να χρησιμοποιηθεί ως προκάλυμμα της ευρωυποταγής για την υφαρπαγή της λαϊκής έγκρισης υπέρ του ευρωμονόδρομου. Επομένως, το πρόβλημα δεν είναι η τοποθέτηση κάθε κόμματος για το αν θα γίνει δημοψήφισμα αλλά το «όχι» στο λεγόμενο ευρωσύνταγμα. Σε κάθε «ευρωσύνταγμα» και όχι μόνο στο συγκεκριμένο, το οποίο μπορεί να αρνηθεί, π.χ., ο ΣΥΝ γιατί θέλει ένα διαφορετικό στα πλαίσια πάντα του ευρωμονόδρομου.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που εξ αρχής τάχθηκε κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τονίζοντας ότι αυτός ο οργανισμός από τη φύση και το χαρακτήρα του στρέφεται κατά των συμφερόντων των λαών. Στις πρόσφατες ευρωεκλογές προέβαλε τις πάγιες θέσεις του, τονίζοντας την ανάγκη της ανυπακοής και της αντίστασης στην ΕΕ.

Υπό το πρίσμα αυτό το ΚΚΕ τοποθετήθηκε και στο «ευρωσύνταγμα», τονίζοντας ότι «το "ευρωσύνταγμα", που αποφάσισε τελικά η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ, αποτελεί την ανώτερη θεσμική θωράκιση της δικτατορίας της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας και θηλιά στο λαιμό των ευρωπαϊκών λαών». Με τη θέση αυτή καλεί τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους εμπόρους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία σε μέτωπο κοινής πάλης στην προοπτική μιας Ευρώπης της ισότιμης συνεργασίας, της αλληλεγγύης, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σοσιαλισμού.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Τα ευρω-τρομοκρατικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΘΕΣΗ θα πάρουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σήμερα το απόγευμα στη Βουλή για τον νέο «τρομονόμο», μένει να το δούμε. Τι θέση όμως πήρε το ΠΑΣΟΚ ξέρουμε, και όχι μόνο επειδή οι εισηγητές του δήλωσαν ότι συμφωνούν στην ουσία...

Το ξέρουμε, επίσης, γιατί ό,τι και να λένε τώρα (διότι αντιπολίτευση είναι, κάτι πρέπει να λένε), τον «τρομονόμο» Νο 2 αυτοί τον ετοίμασαν. Εκτός αν κανείς πιστεύει ότι ο Φ. Πετσάλνικος συμμετείχε στις σχετικές διασκέψεις της ΕΕ ως ...υπερασπιστής των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Αν ήταν έτσι θα είχε προφανώς καταψηφίσει και τον «τρομονόμο» Νο 1, κάτι που προφανώς δεν έκανε, αλλιώς ...κάτι θα είχαμε ακούσει!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τίποτε... Ακόμη και οι ...Αμερικανοί μάς έχουν πάρει χαμπάρι και σχολιάζουν οι εφημερίδες τους το υπέρογκο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων που πρόκειται να πληρώσουν οι Ελληνες λόγω της ...«παράδοσής τους».

Αυτοί εννοούν την παράδοση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ομως, μάλλον την «παράδοση» της υπόθεσης στις εταιρίες προμηθειών για θέματα ασφάλειας και γενικώς σε όποια πολυεθνική έκανε καλύτερη προσφορά θα πληρώσουμε. Και θα πληρώσουμε ακριβά...

Αραγε, θα ...βγουν στο προσκήνιο τότε οι κάθε λογής αρμόδιοι να μας μιλήσουν για τις «μεγάλες αξίες» και όλα τα σχετικά που λένε τώρα ή θα αποσυρθούν διακριτικά, αφού φυσικά εμφανιστούν στην τελετή λήξης, αφήνοντας τα περαιτέρω στους οικονομικούς υπουργούς;

ΑΝΤΕ πάλι θέμα υποψηφιότητας Σημίτη για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πιθανόν μάλιστα με πρωτοβουλία της κυβέρνησης, όπως τουλάχιστον άφησε να εννοηθεί ο Θοδωρής Ρουσόπουλος.

Οχι πως θα τα πήγαινε άσχημα στη θέση αυτή ο πρώην πρωθυπουργός. Ούτως ή άλλως και ως Ελληνας πρωθυπουργός τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών πολυεθνικών προωθούσε (όταν δεν προωθούσε αυτά των αμερικανικών).

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομως, οι εγχώριοι «ευρωπαϊστές» μάλλον κοκορεύονται την ώρα που απλά αναζητούν τους «σχηματισμούς» που θα συνταχθούν στην ΕΕ, όχι για την αναζήτηση προσώπου, αλλά για την εξισορρόπηση συμφερόντων.

«Πρόβες»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Πρόβες» ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων κάνει συνεχώς η αστυνομία, εφαρμόζοντας νέες μεθόδους για την αντιμετώπιση του λαϊκού κινήματος. Και όσο πλησιάζουμε στις μέρες των Αγώνων, τόσο πιο άγριους θα βλέπουμε τους αστυνομικούς, ενώ, πολύ φοβούμαστε ότι στη διάρκεια της Ολυμπιάδας θα γίνουμε μάρτυρες ενός πρωτοφανέρωτου αστυνομικού αυταρχισμού, σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής, αλλά και της πολιτικής ζωής. Αλλωστε, η κυβέρνηση δεν κρύβει ότι, προκειμένου να έχει ασφαλείς αγώνες - όπως εντέλλονται οι ΗΠΑ και οι άλλοι «σύμμαχοι» και «εταίροι» - είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι - όπως και επισήμως δήλωσε ουσιαστικά ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Γ. Βουλγαράκης - οι κυβερνώντες θα ζητήσουν από την αστυνομία, την πείρα που θ' αποκτήσει, προετοιμαζόμενη και δρώσα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να τη χρησιμοποιήσει στο μέλλον για τη βιαιότερη κι αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των λαϊκών αγώνων. Διότι αντιλαμβάνονται πως, αμέσως μετά την Ολυμπιάδα κι ενώ θ' αρχίζουν να μπαίνουν σ' εφαρμογή τα σκληρά αντιλαϊκά της μέτρα, το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα θ' αναπτύξει και θα εντείνει τους αγώνες, για την υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων και για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

«Πέθανε» ο Ξένιος Ζευς;

Αν πάρουμε υπόψη ότι από τις 8.156 αιτήσεις για παροχή πολιτικού ασύλου, που έχουν υποβληθεί, φέτος, στις αρμόδιες ελληνικές αρχές, ικανοποιήθηκε μόνο μία (!) θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι στη χώρα του Ξένιου Διός έχει χαθεί, παντελώς, το πνεύμα της φιλοξενίας και της ανθρωπιάς.

Ομως, το ζήτημα δεν αφορά στο... χαρακτήρα των Ελλήνων, αλλά σχετίζεται με το πνεύμα υποταγής και συμμόρφωσης προς τις υποδείξεις των ξένων αφεντικών, που χαρακτηρίζει τους εκάστοτε κυβερνώντες. Διότι, οι ελληνικές κυβερνήσεις και σ' αυτό το θέμα ακολουθούν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία, όπως και οι ΗΠΑ, κάνει ό,τι μπορεί για να εμποδίσει την είσοδο πολιτικών προσφύγων - όπως και γενικότερα μεταναστών από εμπόλεμες περιοχές και φτωχές χώρες - στο ευρωπαϊκό έδαφος.

Ο ελληνικός λαός δε συμφωνεί μ' αυτή την τακτική. Οχι μόνο γιατί εξακολουθεί να διαπνέεται από τα αισθήματα του Ξένιου Διός, αλλά και γιατί δεν ξεχνά ότι πολλοί Ελληνες που, στο παρελθόν - και στο πρόσφατο - ήταν κυνηγημένοι στη χώρα μας, έφυγαν για άλλες χώρες, όπου ζήτησαν και πήραν πολιτικό άσυλο, σώζοντας τη ζωή τους και βοηθούμενοι να οργανώσουν την αντίσταση στα ανελεύθερα καθεστώτα...

Οι «αντιπολιτευόμενοι»...

Εχει μεγάλη πλάκα να παρατηρεί κάποιος το πόσο γρήγορα οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μετατρέπονται, από «συμφωνούντες κυβερνητικούς», σε «φλύαρους αντιπολιτευόμενους». Χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι βουλευτές του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης που εκλέγονται στη Θεσσαλία, οι οποίοι συναγωνίζονται εαυτούς και αλλήλους, για το ποιος θα καταθέσει πιο γρήγορα και πιο πολλές Ερωτήσεις στη Βουλή, ζητώντας από την κυβέρνηση της ΝΔ να λάβει, «εδώ και τώρα», μέτρα υπέρ των αγροτών. Μάλιστα, ως πιο δραστήριος προς αυτήν την κατεύθυνση εμφανίζεται ο Φ. Χατζημιχάλης, πρώην υφυπουργός Γεωργίας, ο οποίος, μαζί με τους Β. Αργύρη και Γ. Δρυ, είχαν χαρακτηριστεί σαν «νεκροθάφτες» της ελληνικής αγροτιάς, καθώς εφάρμοζαν, κατά γράμμα, με ζήλο και με συνέπεια, την αντιαγροτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Φυσικά, πολιτικοί είναι, τη «δουλιά» τους κάνουν - άλλωστε αυτού του είδους η αντιπολίτευση ούτε δύσκολη είναι, ούτε και αποτελεσματική - θα πρέπει, όμως, να ξέρουν ότι ο αγροτικός κόσμος δεν αποτελείται από αφελείς και «λωτοφάγους», που γρήγορα κι εύκολα ξέχασαν τι έλεγαν και τι έπρατταν οι ίδιοι άνθρωποι, όταν, πριν από λίγο καιρό, το κόμμα τους ήταν στην κυβέρνηση...

Εκατομμυριούχοι είναι το 30% των μελών της αμερικανικής Βουλής των αντιπροσώπων, καθώς 123 μέλη της διαθέτουν τουλάχιστον ένα εκατομμύρια δολάρια. Παρόμοια είναι η αναλογία εκατομμυριούχων και στην αμερικανική Γερουσία. Κι όλ' αυτά, σύμφωνα με το «πόθεν έσχες» των Αμερικανών βουλευτών και γερουσιαστών κι ενώ, το ποσοστό των εκατομμυριούχων στο σύνολο του αμερικανικού πληθυσμού είναι κάτω του 1%.

Σημειώνουμε το γεγονός, όχι γιατί μας φαίνεται ιδιαίτερα αξιοπερίεργο, αλλά για προβληματισμό όλων όσοι περιμένουν ακόμη τις ιδέες του Γ. Παπανδρέου, περί ανασυγκρότησης του ΠΑΣΟΚ...

Παλλαϊκό καθήκον η απόκρουσή του

Ο νέος «τρομονόμος» της κυβέρνησης της ΝΔ σήμανε την ώρα της ευθύνης για κάθε προοδευτικό άνθρωπο και της ανάληψής της για την απόκρουση αυτού του εκτρώματος. Σήμερα, από τη συγκέντρωση που διοργανώνει η «Δημοκρατική Συσπείρωση» δεν πρέπει να λείψει κανείς, για να ακουστεί πιο δυνατά το «όχι» στον «τρομονόμο», για να διαμηνύσουμε προς κάθε κατεύθυνση πως δε θα επιτρέψουμε να μπουν στο γύψο δημοκρατικά λαϊκά δικαιώματα, κατακτημένα με πολύχρονους αγώνες.

Η ευρύτερη δυνατή συσπείρωση και ενεργοποίηση με κάθε τρόπο σ' αυτή την κατεύθυνση είναι απαράβατο χρέος. Γιατί είναι προσχηματικοί οι λόγοι που επικαλείται η κυβέρνηση περί αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας». Θέλουν να αποτρέψουν τη λαϊκή αντίσταση, τη δυνατότητα του λαού να παλεύει, να αποτρέπει αντιλαϊκά μέτρα, να διεκδικεί τα δίκια του. Θωρακίζουν την εξουσία των πλουτοκρατών απέναντι στο λαϊκό εργατικό κίνημα. Εκεί αποσκοπεί ο «τρομονόμος».

Κάθε δημοκράτης, προοδευτικός άνθρωπος πρέπει να αφήσει τη ματιά του να διεισδύσει και να δει τι κρύβεται πίσω από τον κουρνιαχτό της τρομο-υστερίας, που σκόπιμα προκαλείται για να πέφτουν στα μαλακά επικίνδυνα μέτρα για το λαό και τα δικαιώματά του. Για να αμβλύνονται οι αντιδράσεις, αφού συνοδεύεται πάντα από το - σε απειλητικούς τόνους - μήνυμα «κάτσε φρόνιμα». Σήμερα, όμως, κανείς δεν πρέπει να κάτσει φρόνιμα. Ως και οι πέτρες πρέπει να ξεσηκωθούν απέναντι στο εκτρωματικό νομοθέτημα, να μην περάσει αβρόχοις ποσί, να μη βρεθούμε προ τετελεσμένων όταν ο κουρνιαχτός κατακαθίσει.

Από τη στάση του καθένα κρίνονται πολλά. Υπερασπιζόμενοι σήμερα θεμελιώδη δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες προστατεύουμε όλο το οικοδόμημα των εργασιακών δικαιωμάτων και λαϊκών κατακτήσεων. Ας ρίξουμε μια ματιά στην ειδησεογραφία των ημερών. Η σύνοδος κορυφής της ΕΕ πρόσταξε να επιταχυνθεί η εφαρμογή των αποφάσεων της Λισαβόνας, που συνιστούν συντριπτικά πλήγματα σε εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Η κυβέρνηση ήταν εκεί. Είπε «ναι». Σύντομα αυτό το «ναι» θα πάρει τη μορφή σφοδρής αντιλαϊκής αντεργατικής επίθεσης. Και θέλουν παροπλισμένο το κίνημα για να μην το βρουν μπροστά τους. Θέλουν τις λιγότερες δυνατές αντιστάσεις και συγχρόνως τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν όσες θα υπάρξουν. Ο «τρομονόμος» εμπλουτίζει το οπλοστάσιό τους. Να μην το επιτρέψουμε.

Για τον «τρομονόμο» μιλάνε ήδη πολλοί. Κορυφαίοι νομικοί και συνταγματολόγοι προειδοποιούν πως ανοίγει τους «ασκούς του Αιόλου». Ο καθένας μπορεί να ανιχνεύσει στις γραμμές του τους κινδύνους. Η κατανόηση όμως της επικινδυνότητάς του δεν αρκεί. Χρειάζεται να βρει απέναντί του και να συντριβεί στον κυματοθραύστη της λαϊκής πάλης. Η απόκρουσή του αναδεικνύεται σε επιτακτική ανάγκη. Σε καθήκον, απέναντι στο οποίο κανείς δε δικαιούται να κλείνει τα μάτια. Είναι στο χέρι μας να μη νομιμοποιηθεί σε καμία λαϊκή συνείδηση, να μην επιτραπεί η εφαρμογή του στην πράξη.