Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτό είναι το σοβαρότερο και πλέον τραγικό δίδαγμα της τεράστιας καταστροφής, που έπληξε τις χώρες του Ινδικού ωκεανού. Ενα δίδαγμα, που έχει μεγάλη αξία και για τη δική μας χώρα, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές της εμφάνισης σεισμικών παλιρροϊκών κυμάτων στις ελληνικές θάλασσες. «Δυστυχώς, αν και η χώρα μας διαθέτει μεγάλη ακτογραμμή, δεν έχει γίνει η παραμικρή πρόβλεψη για το πώς θα αντιμετωπιστεί ένα παρόμοιο πρόβλημα», σημείωσε προχτές ο σεισμολόγος κ. Παπαζάχος. Ετσι θα συνεχίσουμε;

Τις προάλλες, η Κομισιόν έδωσε στη δημοσιότητα τις προβλέψεις της, για τους αναμενόμενους ρυθμούς ανάπτυξης των χωρών - μελών της ΕΕ στην επόμενη διετία. Σύμφωνα, με τις προβλέψεις αυτές, η Ιρλανδία έρχεται πρώτη ανάμεσα στα (πρώην «15») μέλη της ΕΕ και, σίγουρα, αρκετοί θα σπεύσουν και πάλι, να μιλήσουν για «ιρλανδικό θαύμα», που στηρίζεται στις ιδιωτικοποιήσεις και τις γενναίες φοροαπαλλαγές, τα κίνητρα και τις παροχές προς τους κεφαλαιοκράτες - επενδυτές, κλπ., κλπ. Από τώρα, λοιπόν, τους παραπέμπουμε στα σχετικά στοιχεία της φτώχειας, της υποαπασχόλησης, κλπ., για την ίδια χώρα. Αν δεν το γνωρίζουν, τους πληροφορούμε ότι συναγωνίζονται ...επαξίως τα αντίστοιχα της χώρας μας. Μόνο στα κέρδη των κεφαλαιοκρατών έχει αντίκρισμα το «ιρλανδικό θαύμα»...

Αυτές τις μέρες των γιορτών αρκετά Λύκεια διοργανώνουν «σχολικούς χορούς». Ξέρετε πού γίνονται πολλοί απ' αυτούς; Σε «σκυλάδικα», ή σε «ύποπτα κλαμπς»! Ναι. μαθητές 16 - 18 χρονώ, «γλεντούν» μέχρι πρωίας, σε μέρη που κυκλοφορούν κάθε λογής «ανδράποδα». Θα πείτε: «Μια βραδιά είναι αυτή, δε χάθηκε ο κόσμος» και μπορεί να μας κατηγορήσετε ότι «διυλίζομεν τον κώνωπα και καταπίνομεν την κάμηλον», αφού «το «σκυλάδικο» και το «ναρκωτικό» βρίσκονται καθημερινά μέσα στα σπίτια μας, όπου τα φέρνει η τηλεόραση.

Κατ' αρχήν να πούμε ότι δεν είναι «μια βραδιά», καθώς και πολλές από τις λεγόμενες «εκπαιδευτικές» μαθητικές εκδρομές, καταλήγουν σε κάποια από αυτά τα «μαγαζιά». Αλλά κι αν ακόμα δεχτούμε ότι «το λίγο δε βλάπτει», πρέπει να παραδεχτούμε ότι κανένα όφελος δεν έχουν οι μαθητές - και, γενικότερα, οι νέοι - ερχόμενοι σ' επαφή με τέτοιους χώρους. Κι ας μη μας πουν οι αρμόδιοι πως «μόνοι τους το σκέφτηκαν οι μαθητές κι αυτοί επιλέγουν», γιατί δε θα πρόκειται απλώς για προσπάθεια αποφυγής ευθυνών, αλλά και για αποκάλυψη της ενοχής τους. Διότι κάποιοι ευθύνονται για το πώς σκέφτονται και για το ποιες επιλογές έχουν οι νέοι...

Ιδιαίτερα δύσκολες στιγμές πέρασε τις προάλλες ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, καθώς οι Αμερικανοί δημοσιογράφοι τον βομβάρδιζαν με ερωτήσεις του τύπου: «Αν τα αμερικανικά στρατεύματα δεν μπορούν να προστατεύσουν τις ίδιες τις στρατιωτικές τους βάσεις, πώς είναι δυνατόν οι απλοί Ιρακινοί πολίτες να προσέλθουν με ασφάλεια στα 9.000 εκλογικά κέντρα της χώρας, στις εκλογές της 30ής Ιανουαρίου»; Την ίδια στιγμή, η Επιτροπή Αμυντικής Επιστήμης του αμερικανικού Πενταγώνου εκτιμούσε, σε σχετική εισήγησή της, ότι κάθε επιχείρηση σταθεροποίησης απαιτεί «20 Αμερικανούς ανά 1.000 κατοίκους του τοπικού πληθυσμού». Εφαρμοζόμενη στο Ιράκ η αναλογία αυτή σημαίνει, ότι θα χρειαστούν ...500.000 στρατιώτες.

Κι ενώ, τα πράγματα στο Ιράκ μόνο ρόδινα δεν είναι για τις ΗΠΑ, δεν είναι καλύτερα στο Αφγανιστάν. Εφτά περίπου βδομάδες μετά την εκλογή του εκλεκτού της Ουάσιγκτον, Χαμίντ Καρζάι, στο αξίωμα του Προέδρου και δύο και πλέον βδομάδες μετά την ορκωμοσία του, ο τελευταίος δεν έχει καταλήξει ακόμη στη σύνθεση της νέας του κυβέρνησης. Ο σχηματισμός της τελευταίας μπλέκεται με την ύπαρξη τοπικών πολεμάρχων, φατριών και συμμοριών, καθώς οι τελευταίοι ασκούν την πραγματική εξουσία, έξω από την περίμετρο της Καμπούλ και μερικών ακόμη μεγάλων πόλεων. Κι όλ' αυτά, τρία ολόκληρα χρόνια μετά την αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν, η οποία θα έφερνε δήθεν τη δημοκρατία και την ευημερία στην πολύπαθη αυτή χώρα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κι επειδή πολλοί ανησυχούν για τις συνολικές επιπτώσεις μιας τέτοιας καταστροφής και το ενδεχόμενο να επηρεάσει και την Ελλάδα, ας αναλογιστούν ότι για μια ακόμη χρονιά ελάχιστα ήταν τα κονδύλια της αντισεισμικής προστασίας που διατέθηκαν από τον ελληνικό προϋπολογισμό.

ΝΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ, που μπορούν από τώρα να αντιμετωπίζουν το επερχόμενο 2005 και τις υπόλοιπες χρόνιες με μεγάλη αισιοδοξία. Οπως καταλαβαίνετε, ούτε για τους μισθωτούς μιλάμε, ούτε για τους συνταξιούχους. Στους ...μεγαλο-κατασκευαστές αναφερόμαστε.

Μόλις τα ...10 δισεκατομμύρια ευρώ φθάνουν τα έργα που προτίθεται να προωθήσει το ΥΠΕΧΩΔΕ με χρηματοδότηση του Δ` Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και είναι κάτι παραπάνω από σαφές πως ένα τέτοιο ποσό δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.

Φυσικά, πολλοί θα είναι αυτοί που θα «διαγκωνιστούν» για το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας, όπως όμως έχουμε διδαχθεί τόσα χρόνια, τελικά όλοι βολεύονται, έστω κι αν κάποιοι θα δηλώνουν παραπονεμένοι και ανικανοποίητοι.

Γρηγοριάδης Κώστας

Βεβαίως, θα δημιουργηθούν (όπως μας λένε) και θέσεις εργασίας. Αυτά, όμως, ας τα εξηγήσουν καλύτερα στους εργαζόμενους της περιφερειακής του Βόλου και σε όσους άλλους ακόμη περιμένουν να πληρωθούν από «υπεύθυνους» εργολάβους.

ΣΤΟ ΜΙΣΟ του περσινού επιπέδου βρέθηκε η χριστουγεννιάτικη αγορά, διαμαρτύρονται οι έμποροι και πιο πριν από αυτούς διαμαρτύρονται οι καταναλωτές (έστω κι αν αυτό δεν καταγράφεται πουθενά). Δεν είναι μόνον οι τιμές τσιμπημένες είναι, βλέπετε, και οι μισθοί εντελώς ανεπαρκείς.

Το περίφημο «δώρο» των Χριστουγέννων όλοι γνωρίζουμε ότι έχει την εξής μαγική ιδιότητα: Να εξαφανίζεται λίγες μέρες μετά, αφού το παραλάβει ο μέσος μισθωτός. Πόσα πια να «μπαλώσει» ένας έξτρα μισθός;

Γρηγοριάδης Κώστας

Κι επειδή ο δημοσιογράφος επιμένει στις «αλλαγές», με δεδομένη την καταψήφιση του «σχεδίου» από τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων, ο Τ. Μίλερ... εξηγεί: «...Το ερώτημα, λοιπόν, η διπλωματική πρόκληση, είναι πως, από τη μια πλευρά, θα παραμείνουμε στις παραμέτρους του Σχεδίου Ανάν και από την άλλη θα φθάσουμε από το 76% του "όχι" σε λιγότερο από 50%. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι εύκολο αλλά δεν είναι αδύνατο».

Οταν η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση και η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ τάσσονται, αναφανδόν και δημοσίως, υπέρ της εκπαίδευσης και της δράσης των αστυνομικών, σύμφωνα με τα αμερικανικά πρότυπα, γιατί μετά παραξενεύονται μερικοί που κάποιοι από δαύτους συμπεριφέρονται και ενεργούν σαν τους σερίφηδες στην Αγρια Δύση; Και ποιον κοροϊδεύει ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, δηλώνοντας ότι έχουμε «δημοκρατική αστυνομία», όταν «όργανα» βασανίζουν αθώους κι ανυπεράσπιστους μετανάστες, εισβάλλουν σε σχολεία και τρομοκρατούν μαθητές, φακελώνουν συνδικαλιστές, προσβάλλουν δημάρχους; Και ποιον πείθει, κάνοντας τον ανήξερο, όταν δηλώνει ότι η αμερικανική εκπαίδευση των αστυνομικών - όπως και οι χαφιεδοκάμερες - αξιοποιείται και μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες;

Οι «μπάτσοι» που «αφηνίασαν» δεν είναι ιδιόρρυθμοι, ούτε τρελοί, αλλά από εκείνους που δείχνουν «υπερβάλλοντα ζήλο» στην υλοποίηση των «άνωθεν εντολών». Κι αν τους «μαλώνει» ο Γ. Βουλγαράκης δεν το κάνει γιατί διαφωνεί, επί της ουσίας, με τις ενέργειές τους, αλλά επειδή είναι «άγαρμποι» και μπορεί να του χαλάσουν το «ήρεμο, δημοκρατικό και συναινετικό πολιτικό προφίλ» που «χτίζει» για τον εαυτό του και τον πρωθυπουργό...

ΥΓ: Η πρόσφατη «επιδρομή» των «αναρχικών» στο Αστυνομικό Τμήμα του Αγ. Παντελεήμονα δε μειώνει στο παραμικρό τη σημασία των παραπάνω. Μάλλον, το αντίθετο συμβαίνει...

Θυμάστε ποιο ήταν το κυριότερο και άκρως εκβιαστικό επιχείρημα Αμερικανών, Βρετανών και υπόλοιπων εκπροσώπων της ΕΕ, όπως και εγχώριων οπαδών του «σχεδίου Ανάν», πριν διενεργηθούν τα δημοψηφίσματα στην Κύπρο; Αν όχι, σας το θυμίζουμε εμείς. Ελεγαν, λοιπόν, σε συγχορδία οι προαναφερόμενοι και με το ανάλογο απειλητικό ύφος ότι τυχόν απόρριψη του «σχεδίου Ανάν» σημαίνει «μη λύση» και το οριστικό βάλτωμα του Κυπριακού, δηλαδή, την οριστικοποίηση της διχοτόμησης. Σημείωναν, μάλιστα, την ύπαρξη σχετικού άρθρου, σύμφωνα με το οποίο το «σχέδιο Ανάν» παύει να υφίσταται, εάν απορριφθεί από τη μία ή και τις δύο πλευρές. Τώρα, οι ίδιοι ακριβώς, που τότε έλεγαν τα παραπάνω, ξεδιπλώνουν ολόκληρη επιχείρηση για την επαναφορά στο προσκήνιο του «σχεδίου Ανάν».

Το γεγονός δε φανερώνει μόνο την υποκρισία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και το αμετανόητο του χαρακτήρα τους. Φανερώνει, επίσης, και τις δυνατότητες της λαϊκής πάλης. Αρκεί η τελευταία να είναι σωστά προσανατολισμένη και να μην εγκλωβίζεται στις παγίδες και τα ψεύτικα διλήμματα.