Γρηγοριάδης Κώστας

Ας μας επιτρέψουν, όμως, τόσο οι μεν, όσο και οι δε, να διατηρήσουμε τις επιφυλάξεις μας, για την επιτυχία των στόχων τους. Οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν συσσωρεύσει αρκετή πείρα, από τις μέχρι σήμερα αλλαγές τους. Ας είναι σίγουροι ότι θα βρίσκουν καθημερινά και περισσότερους μπροστά τους...

Η κυβέρνηση δε θα περιμένει τη δικαστική εξέλιξη και προσανατολίζεται, ήδη, σε πολιτική λύση του προβλήματος των αναδρομικών του ΛΑΦΚΑ, έγραφαν χτες ορισμένες εφημερίδες. Και συμπλήρωναν ότι - σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες - τα οικονομικά κυβερνητικά επιτελεία αναζητούν και επεξεργάζονται λύσεις, οι οποίες θα περιλαμβάνουν την απόδοση των αναδρομικών του ΛΑΦΚΑ σε ετήσιες δόσεις, αρχίζοντας από το 2006, επειδή η οικονομία της χώρας δεν αντέχει και πολλά. Χώρια, που βρίσκεται υπό την επιτήρηση των Βρυξελλών και πρέπει να πετύχει τους στόχους της «δημοσιονομικής προσαρμογής».

Να υποθέσουμε, επομένως, ότι οι κυβερνώντες σκέφτονται να επιστρέψουν τα αναδρομικά σε χρονική περίοδο ίση με τα 12 περίπου χρόνια, που καταλήστευαν τους συνταξιούχους με το χαράτσι του ΛΑΦΚΑ; `Η, μήπως, σ' ένα τέτοιο ή παρόμοιο ενδεχόμενο, θέλουν να πιστέψουμε ότι δε σκέφτονται πονηρά και μακάβρια, λογαριάζοντας πόσοι συνταξιούχοι θα ζουν μέχρι τότε για να πάρουν πίσω το σύνολο των αναδρομικών; Οσο για τις διαβόητες αντοχές της οικονομίας, να σημειώσουμε ότι πριν από τρεις μήνες η κυβέρνηση χάρισε 370 δισ. δραχμές σε εργοδότες. Ποσό, που συμπεριλαμβάνει μόνον τα πρόσθετα τέλη προς το ΙΚΑ. Χώρια, οι νέες φοροαπαλλαγές, τα κίνητρα και οι άλλες παροχές. Το σύνολο των αναδρομικών του ΛΑΦΚΑ δεν ξεπερνά τα 300 δισ. δραχμές...

Μια και συνεχίζονται οι δικομματικές «μονομαχίες» στα διάφορα τηλεοπτικά «παράθυρα», σχετικά με τον ΛΑΦΚΑ (Λογαριασμός Αλληλεγγύης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης), θεωρούμε χρήσιμο και σκόπιμο να σας ξαναθυμίσουμε την ιστορία του.

Το συγκεκριμένο χαράτσι θεσμοθετήθηκε το 1992, επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων, με τον αντιασφαλιστικό νόμο 2084/92, τον λεγόμενο και νόμο Σιούφα και είχε καταληκτική ημερομηνία την 31.12.1997. Το ΠΑΣΟΚ, παρότι υποσχόταν προεκλογικά την κατάργηση του «νόμου Σιούφα», όταν έγινε κυβέρνηση τον διατήρησε. Και όχι μόνον. Τον επέκτεινε ακόμη περισσότερο και μαζί του παρέτεινε (το 1998) την ισχύ του χαρατσιού μέχρι το 2001. Το 2002, επίσης, με νέο νόμο, τον λεγόμενο νόμο Ρέππα, την παρέτεινε και πάλι μέχρι το τέλος του 2007. Κι όλ' αυτά, παρά τις συνεχιζόμενες αντιδράσεις των συνταξιούχων.

Στις 19.1.2004 το Ελεγκτικό Συνέδριο κρίνει παράνομη την παρακράτηση, μετά από σχετική προσφυγή συνταξιούχων. Αμέσως μετά και ενώ η χώρα βρισκόταν σε προεκλογική περίοδο, τόσο ο Κ. Καραμανλής, όσο και ο Γ. Παπανδρέου, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, υπόσχονται και οι δυο την κατάργηση του ήδη «νεκρού» και παράνομου με δικαστική απόφαση ΛΑΦΚΑ.

Σήμερα, τόσο οι μεν όσο και οι δε κάνουν πως δε γνωρίζουν τίποτε για... το φόνο.

Κι αφού διαβάσατε το ιστορικό του ΛΑΦΚΑ, διαβάστε τώρα και τις προχτεσινές δηλώσεις και αντιδηλώσεις του Συντονιστή του Τομέα Κοινωνικών Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ, Θανάση Τσούρα και του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, Ευάγγ. Αντώναρου, για να συμπληρώσετε την εικόνα της δικομματικής χοντρής κοροϊδίας.

Ο πρώτος δήλωσε: «Η πρωτοφανής μεθόδευση και ο εμπαιγμός εκατοντάδων χιλιάδων συνταξιούχων, στο θέμα του ΛΑΦΚΑ, απέδειξε για μία ακόμη φορά, ότι μόνο η λέξη "αναξιοπιστία" χαρακτηρίζει την πολιτική της ΝΔ. Οι Ελληνες συνειδητοποιούν καθημερινά, πως αυτή η κυβέρνηση διαμορφώνει συνθήκες όπου το κράτος όχι μόνο δε σέβεται τον πολίτη, αλλά αντίθετα και ανερυθρίαστα τον εξαπατά. Αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να περιοριστεί στη δήθεν θυσία του κ. Γούλα. Οι ηθικοί αυτουργοί θα πρέπει να απολογηθούν στο λαό».

Και ο δεύτερος απάντησε: «Αντί το ΠΑΣΟΚ να καταργήσει το ΛΑΦΚΑ από το 1998, όπως όφειλε, ψήφισε ειδικό νόμο για να συνεχιστεί η φορολόγηση των συνταξιούχων έως το 2007. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έβαλε οριστικό τέλος σ' αυτή την κλοπή τον περασμένο Ιούλιο, προστατεύοντας τα συμφέροντα των συνταξιούχων. Τώρα στο ΠΑΣΟΚ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα αυτοί που ξεδιάντροπα επί πολλά χρόνια όχι μόνο χαράτσωναν τους συνταξιούχους αλλά τους έδερναν και από πάνω».

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ σήμερα να βρίσκεται στην αντιπολίτευση, αλλά στόχος του παραμένει και από τη θέση αυτή η στήριξη και η προάσπιση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Με το κείμενο των πολιτικών του θέσεων έρχεται ακριβώς να υπηρετήσει αυτό το στόχο. Εξάλλου η καθιέρωση των «απασχολήσιμων» εργαζομένων, η ψήφιση αντιασφαλιστικών νόμων, γενικά η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είναι «έργα» των κυβερνήσεών του.

Το συνέδριο λοιπόν του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιείται για να επικυρώσει όχι μόνον τη συναίνεσή του αλλά και τη βοήθειά του στην προσπάθεια συνέχισης της υπέρ του κεφαλαίου πολιτικής από τη ΝΔ και συγχρόνως να επιβεβαιώσει την αποκήρυξη κάθε λαϊκής κινητοποίησης που μπορεί να σταθεί εμπόδιο σ' αυτή την προσπάθεια σε συνδυασμό με την επιδίωξή του να συμβάλλει αποφασιστικά στην ενσωμάτωση του λαού στο σύστημα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Τι θα πει, δηλαδή, ο πρωθυπουργός «ενημερώθηκε αργότερα»; Μετά το κόλπο, θέλουν να πουν; Ακόμη κι έτσι, όμως, είναι ο πρωθυπουργός υπεύθυνος για όσα κάνουν οι υπουργοί του;

Μήπως είναι ...άσχετος από την οικονομική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνησή του και βασίζεται στη μείωση των παροχών προς τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους (με την παράλληλη φυσικά ενίσχυση των επιχειρηματιών και κεφαλαιοκρατών γενικώς);

Αλλωστε στην πολιτική ...ποτέ δεν είναι αργά. Η κυβέρνηση ωραιότατα μπορεί να νομοθετήσει την άμεση καταβολή των αναδρομικών και να αποδείξουν οι πάντες τις καλές τους προθέσεις, εάν αυτές υπάρχουν.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η σωματική τιμωρία στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σύμφωνα με ρύθμιση που κατέθεσε το υπουργείο Παιδείας και βέβαια ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι απαράδεκτες τέτοιου είδους ...μεσαιωνικές «μέθοδοι».

Πλην όμως το πραγματικό πρόβλημα της βίας που ασκείται στους μαθητές αυτής της ηλικίας, δεν είχε κατά κύριο λόγο να κάνει με τη βίαιη συμπεριφορά εκπαιδευτικών λειτουργών.

Γιατί φυσικά η χειρότερη βία είναι τα σχολεία χωρίς υποδομές, η μετατροπή των μαθητών σε «ρομποτάκια» που παπαγαλίζουν βιομηχανικά αποσπασματικές γνώσεις και η ζωή «σπίτι - σχολείο - φροντιστήριο». Ολα αυτά χωρίς να προσθέσουμε την αβεβαιότητα και την ανεργία των νέων.

Πάντως ...στην ανάγκη (δηλαδή όταν υπάρχουν κινητοποιήσεις) υπάρχουν και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που φέρνουν εισαγγελείς στα σχολεία, που έχουν εφαρμόσει στο παρελθόν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θα του θυμίσουμε, λοιπόν, τρία πράγματα: Πρώτον, το ΚΚΕ ήταν και είναι κατηγορηματικά υπέρ μιας πολιτικής πλήρους ανεξιθρησκίας, όπως και του ολοκληρωτικού διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας και δεν πρόκειται ποτέ να συναινέσει σε ενέργειες, που στρέφονται στην αντίθετη κατεύθυνση, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Δεύτερον, το ΚΚΕ δεν είχε ποτέ αυταπάτες, σχετικά με το χαρακτήρα και το ρόλο των θεσμών του καπιταλιστικού κράτους, όπως η Εκκλησία, η Δικαιοσύνη, η «τέταρτη εξουσία», κλπ. Κι έχει ξεκάθαρα πει τη γνώμη του, για την ουσία της κρίσης τους. Τρίτον, «δεν έχουμε φίλους», ούτε όσους προωθούν τον «κοσμοπολιτισμό» της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης (όπως, η αφεντιά του), ούτε όσους αντιμάχονται τους προηγούμενους -όσο τους αντιμάχονται...- από θέσεις εθνικιστικές, οπισθοδρομικές, έως και σκοταδιστικές (όπως, ο αρχιεπίσκοπος). Προτιμάμε να κοιτάμε μπροστά και να παλεύουμε, για μια Ελλάδα, όπου θα κάνει κουμάντο η εργατική τάξη και ο λαός της, απαλλαγμένοι από κάθε είδους πολιτικές, οικονομικές, ιδεολογικές και πολιτιστικές αλυσίδες.

«Για να ελαφρύνουμε λίγο την ατμόσφαιρα, θα σημειώσουμε ότι η εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Λ. Καρατζά, υποστήριξε και πάλι την ...πρωτότυπη ιστορική άποψη του κόμματός της, σύμφωνα με την οποία για τα ναρκωτικά ευθύνεται ο καπιταλισμός, και δη ο ιμπεριαλισμός!..». Ετσι, κλείνει το ρεπορτάζ της χτεσινής «Αυγής», σχετικά με την προχτεσινή παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης για το 2004, της «Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών». Και σε ό,τι αφορά την παρουσίαση της έκθεσης και την παρέμβαση της εκπροσώπου του ΚΚΕ, είχαμε ρεπορτάζ στο χτεσινό φύλλο του «Ρ». Σε ό,τι αφορά, όμως, την «ελαφριά ατμόσφαιρα» του ρεπορτάζ της «Αυγής», η στήλη έλαβε την απάντηση της Λ. Καρατζά προς τον συντάκτη της πρώτης και τη δημοσιεύει:

«Κύριε

Διάβασα προσεκτικά την παρατήρησή σας, ότι η άποψη, που εξέφρασα για τις αιτίες που οδηγούν στα ναρκωτικά, είναι "η ...πρωτότυπη, ιστορική άποψη του ΚΚΕ". Πράγματι, το ΚΚΕ ισχυρίζεται ότι για το ξεχαρβάλωμα των ανθρώπων φταίει ο καπιταλισμός. Βλέπεις, το ΚΚΕ είναι μαρξιστικό κόμμα. Τι άλλο να πει;

Επειδή, όμως, εγώ θέλω να ανοίξω τα μάτια μου, σας παρακαλώ να μου εξηγήσετε τις απόψεις του δικού σας κόμματος. Λέτε να ισχύει, όντως, η ιστορική άποψη ότι για την τοξικομανία φταίει ο Ερμής που είναι ανάδρομος; Σας υπόσχομαι να μελετήσω διεξοδικά το νέο βιβλίο της κ. Παπαπέτρος και αν σας βολέψει στείλτε μου και αυτό του Πιτ Παπαδάκη, που προφανώς εσείς συμβουλεύεστε».

Προσφάτως, η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ υπέγραψε μία κατάπτυστη συμφωνία με τη διοίκηση του ΟΤΕ. Μέρος αυτής της συμφωνίας προβλέπει την αναγνώριση πλασματικού χρόνου υπηρεσίας, προκειμένου 5.200 εργαζόμενοι να μπορούν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα «εθελουσίας εξόδου» και, ακόμη, ότι το μελλοντικό προσωπικό του ΟΤΕ θα προσλαμβάνεται «με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, του οποίου η πρόσληψη, η εξέλιξη, η αμοιβή και η καταγγελία της σύμβασης εργασίας θα τύχει ιδιαίτερης ρύθμισης», το περιεχόμενο της οποίας θα εξεταστεί από μεικτή επιτροπή (εκπροσώπων του ΟΤΕ και της Ομοσπονδίας), η οποία θα πρέπει να ολοκληρώσει το έργο της εντός τριών μηνών.

Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ αποδέχτηκε και την «εθελούσια έξοδο» και την κατάργηση της μονιμότητας στον ΟΤΕ και τη μετατροπή του τελευταίου σε πιλότο αντιδραστικών αλλαγών των εργασιακών σχέσεων σε όλες τις πρώην ΔΕΚΟ. Ηθελε και προσδοκούσε, όμως - για ευνόητους λόγους - το μεν πρώτο, που έχει ανάγκη και νομοθετικής μεταρρύθμισης, να γίνει τώρα και το δεύτερο να ολοκληρωθεί και να επισημοποιηθεί σε τρεις μήνες.

Χάλασαν, όμως, τα σχέδια της πλειοψηφίας της ΟΜΕ - ΟΤΕ, στην προχτεσινή συνάντησή της με το διοικητή του ΟΤΕ και τον υπουργό Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφη. Για τους δικούς του λόγους ο τελευταίος και, προφανώς, λειτουργώντας με τη λογική «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους», απαίτησε την εδώ και τώρα ολοκληρωτική κατάληξη και στα δυο σημεία της συνολικής συμφωνίας ΟΜΕ - ΟΤΕ και της επιχείρησης. Και για την αναγνώριση πλασματικού χρόνου, ώστε να υλοποιηθεί η «εθελούσια έξοδος», και για την κατάργηση της μονιμότητας. Κατόπιν αυτού και αφού «στράβωσε» η επικοινωνιακή τακτική της πλειοψηφίας του ΟΜΕ - ΟΤΕ, η τελευταία διαφώνησε και «σκίζοντας τα ρούχα» της, μιλά για αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Χρειάζεται, άραγε, μετά απ' όλ' αυτά, να σημειώσουμε, πόσο επιτακτικά αναγκαίο είναι οι εργαζόμενοι του ΟΤΕ, να πάρουν στα δικά τους χέρια την υπόθεση και να παλέψουν ενάντια στα προαναφερόμενα σχέδια και επιδιώξεις;