Προχτές ένας τύπος, αφού σκότωσε τη γυναίκα του στη Λάρισα, κατέβηκε στην Αθήνα, και πήγε στο «Αλτερ» για να πει, λέει, στο δελτίο ειδήσεων την είδηση και τους λόγους που τον οδήγησαν στο φόνο. Το καλό κανάλι, που προβάλλει ό,τι ζητάει ο κόσμος, ικανοποίησε την επιθυμία του θεατή - πρωταγωνιστή. Η ζήλια των υπόλοιπων καναλιών για την επιτυχία του «Αλτερ» δεν επέτρεψε να γίνει διακαναλικό το θέμα. Κρίμα. Ούτε πρώτο θέμα έγινε χτες στις εφημερίδες, θαμμένο και ως είδηση. Οπότε προκύπτει το παράδοξο: Το «Αλτερ» προβάλλει αυτό που λέει ότι ζητάει ο κόσμος, ο κόσμος αδιαφορεί γι' αυτό που προβάλλει το «Αλτερ», δηλαδή καταστροφή. Είναι φανερό πως πρέπει να παρθούν ορισμένα δραστικά μέτρα. Το κανάλι να καλέσει τον επόμενο που θα αποφασίσει να σφάξει τη γυναίκα του να πάει μέσα στο στούντιο να το κάνει. Ισως έτσι κεντριστεί το ενδιαφέρον του κοινού κι αρχίσει πάλι να δουλεύει η μηχανή.
Παράνοια; Μπα. Είναι πολύ χειρότερο το να προσπαθείς να αμερικανοποιήσεις έτσι, βίαια, ξετσίπωτα, μια ζωή που ακόμα διατηρεί τις αντιστάσεις της.
Νέο σχεδιασμό για τη λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη Θεσσαλία, εισηγήθηκε στο ΠΕΣΥ της περιοχής ο πρόεδρός του Ηλ. Θεοδώρου, στον οποίο - όπως αναφέρεται - περιλαμβάνονται μέτρα για τη βελτίωση της λειτουργίας των Κέντρων Υγείας και των Περιφερειακών Ιατρείων.
Είναι, όμως, βέβαιο ότι κι αυτές οι υποσχέσεις θα μείνουν στα χαρτιά, αφού η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ - κάθε άλλο παρά ενδιαφέρεται για την αναβάθμιση των υπηρεσιών του «δημόσιου» συστήματος Υγείας. Αντιθέτως, στόχος της είναι η παραπέρα υποβάθμισή τους, ούτως ώστε να αναγκαστεί ο κόσμος να προσφεύγει όλο και περισσότερο στους ιδιώτες - επιχειρηματίες. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι και στη Θεσσαλία, όπως και σ' όλη τη χώρα, «φυτρώνουν», σαν μανιτάρια, ιδιωτικά ιατρικά - κυρίως, διαγνωστικά - κέντρα, τα οποία εκμεταλλεύονται τα πολλά και οξυμένα προβλήματα του «δημόσιου» συστήματος Υγείας, για να κερδοσκοπήσουν ασυστόλως σε βάρος της τσέπης των ασθενών, πουλώντας πανάκριβα, ως εμπορικό προϊόν, την υγεία...
Δε φτάνει που οι νησιώτες βλέπουν πλοίο στα νησιά τους τις γιορτές και το καλοκαίρι, δε φτάνει που, αν, τελικά, καταφέρουν να ταξιδέψουν, τρέμει το φυλλοκάρδι τους ώσπου να φτάσουν στον προορισμό τους, αφού τα περισσότερα ακτοπλοϊκά καράβια είναι τύπου ...«ΣΑΜΙΝΑ», τώρα τους δουλεύουν και από πάνω ψιλό γαζί. Προχτές, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Μ. Κεφαλογιάννης, και ο υφυπουργός Υγείας, Θ. Γιαννόπουλος, εξήγγειλαν με έπαρση ότι ετοιμάζεται νομοθετική ρύθμιση, ώστε αγροτικοί γιατροί να διανύουν την υποχρεωτική υπηρεσία τους και σε πλοία της ακτοπλοΐας.
Δε λέμε, και βέβαια θα πρέπει να υπάρχουν γιατροί στα επιβατηγά πλοία. Ομως, το να λες, όπως οι υπουργοί, ότι το κυβερνητικό αυτό μέτρο θα συμβάλει, ώστε:«Να δίνουμε υπηρεσίες τέτοιες που να είναι αναβαθμισμένες, αλλά και παράλληλα να δίνουμε το αίσθημα της ασφάλειας σ' αυτούς που μπαίνουν στα πλοία μέσα», πάει πολύ. Εκατό γιατρούς να έχει το ...«εκατοντάχρονο» «ΜΙΛΕΝΑ», τι αίσθημα ασφάλειας μπορεί να νιώθει αυτός που ταξιδεύει με την οικογένειά του;
ΥΓ: Αν καταλάβαμε καλά την κυβερνητική εξαγγελία, οι γιατροί στα πλοία της ακτοπλοΐας θα πληρώνονται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δηλαδή, από τους φορολογούμενους. Τούτο, βέβαια, δε θα αποτρέψει τους εφοπλιστές από το να αυξήσουν τις τιμές των εισιτηρίων, αφού ...αναβαθμίζονται οι παρεχόμενες υπηρεσίες. Κάνουμε λάθος;
Οτι η κυβέρνηση της ΝΔ θα ενδιαφερόταν να «βολέψει» τα «δικά» της παιδιά, το ξέρουν όλοι - το είχε, άλλωστε, εκμυστηρευτεί, προεκλογικά, ο «μαρτυριάρης» Βύρων Πολύδωρας - κι απ' αυτή την άποψη οι σχετικές δηλώσεις του υφυπουργού Εσωτερικών Θ. Νάκου δεν προκάλεσαν έκπληξη (Οσο για τις «σφοδρές αντιδράσεις» του ΠΑΣΟΚ, ούτε αυτές εκπλήσσουν, καθώς οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι φωνάζει για να μην «ξεβολευτούν» τα «δικά» του παιδιά και για να δείξει ότι, δήθεν, κάνει αντιπολίτευση).
Ομως, τον ισχυρισμό του υφυπουργού ότι «τα παιδιά των "δεξιών" είναι καλύτερα από τα άλλα», μάλλον δεν τον περιμέναμε. Οχι τόσο επειδή πιστεύαμε ότι, τη σήμερον, ακόμα και οι «περιορισμένης ευθύνης» υφυπουργοί γνωρίζουν πως η εξασφάλιση εργασίας δεν είναι υπόθεση του διαβόητου και αμερικανόθρεφτου «α-ι-κιου», αλλά ανθρώπινο δικαίωμα και υποχρέωση της πολιτείας, αλλά γιατί θεωρούσαμε ότι ένα κυβερνητικό στέλεχος πρέπει να κρατάει μια κάποια σοβαρότητα, καθώς ακόμα και η «δεξιά» χαζομάρα έχει τα όριά της. Αν και υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν καμιά εκτίμηση για το «δεξιό μυαλό»...
Ο ισχυρισμός ότι με νομοθετικές ρυθμίσεις θα σπάσει η διαπλοκή, ισοδυναμεί με τον άτοπο ισχυρισμό ότι δια νόμου και χωρίς να υπάρχει ανάλογη πολιτική βούληση και συσχετισμοί, θα μπορούσε να καταργηθεί δια νόμου το αστικό κράτος, η κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου και η διείσδυσή του σε όλους τους θεσμούς και λειτουργίες της κοινωνίας. Αυτοί που οικοδόμησαν, επεκτείνουν και συντηρούν, το κράτος της εκμετάλλευσης, της χωρίς όρια κερδοσκοπίας του κεφαλαίου, το κράτος υπηρέτη της πλουτοκρατίας και των ταξικών διακρίσεων, αυτοί που καθημερινά τροφοδοτούν την διαπλοκή κράτους και μεγάλου κεφαλαίου, είναι οι ίδιοι που δήθεν καταδικάζουν τη διαπλοκή και λένε ότι δια νόμου θα την πατάξουν.
Οταν, όμως, οι βασικές λειτουργίες του κράτους υπηρετούν την κυριαρχία του κεφαλαίου πάνω στην κοινωνία, τότε θα ήταν τελείως παράλογο και υποκριτικό να ισχυριστεί κάποιος ότι θα αλλάξει αυτή τη σχέση υπέρ της διάρρηξης αυτών των δεσμών. Εξάλλου, κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό έχουμε συστατικά στοιχεία του οποίου είναι όλα τα παραπάνω.
Από την άλλη το ίδιο το κράτους με τους μηχανισμούς του, για λογαριασμό της πλουτοκρατίας απορροφά την όποια ρύθμιση και εξισορροπεί τα πράγματα. Ετσι, τη θέση του ενός «βασικού μετόχου» θα την πάρει ο άλλος «βασικός μέτοχος», που δεν είναι βέβαια ο λαός αλλά άνθρωποι της ίδιας τάξης με τον αρχικό «βασικό μέτοχο». Χρειάστηκαν μόνο λίγες μέρες και πριν καν τεθεί σε εφαρμογή ο νόμος περί «βασικού μετόχου» για να διευθετηθούν οι όποιες αναταράξεις. Αλλαξαν, εικονικά, χέρια κάποιες επιχειρήσεις που λόγω κολύμματος δεν μπορούσαν να πάρουν το «πιστοποιητικό διαφάνειας». Αυτό ήταν όλο.
Ολα αυτά επιβεβαίωνουν τη βασική αλήθεια: Η διαπλοκή έχει ταξικό χαρακτήρα και μόνο ως τέτοια μπορεί να αντιμετωπιστεί. Τα υπόλοιπα είναι σκιαμαχίες.
Φυσικά μιλάμε πάντα για όσους παίρνουν επίδομα και, επομένως, «Δώρο Πάσχα». Αν δεν το γνωρίζετε, οι δικαιούχοι ανέρχονται περίπου στους μισούς όλων όσοι είναι καταγραμμένοι στον ΟΑΕΔ. Χώρια, όσοι δεν είναι καν γραμμένοι!
Ολοι όσοι δε θα πάρουν ούτε καν τα ψίχουλα του επιδόματος και του «Δώρου Πάσχα», ας τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν. Αυτά λέει με την πράξη της η κυβέρνηση. Τα λόγια μην τ' ακούτε, είναι τζάμπα...
Ολοι αυτοί - κατά τον Γιώργο Αλογοσκούφη και το οικονομικό επιτελείο - πρέπει να προσβλέπουν στην «ανάπτυξη» που έρχεται και στις νέες επενδύσεις που θα προσελκυστούν στην Ελλάδα. Μόνον που «παροχές» προς τις εταιρίες βλέπουν πολλές, θέσεις εργασίας καμία.
ΛΙΤΟΤΗΤΑ «εις τον αιώνα των αιώνων» βλέπει η συντριπτική πλειοψηφία των ερωτηθέντων σε πρόσφατο γκάλοπ που δημοσιεύτηκε για την οικονομία και φυσικά δεν έχει άδικο. Προφανώς οι υποσχέσεις για «καλύτερες μέρες» δε γίνονται πιστευτές.
Οπως είναι λογικό επίσης η πλειοψηφία - στο ίδιο γκάλοπ - ζητά κοινωνικές παροχές και είναι αντίθετη στα φορολογικά μέτρα. Μόνο που - πώς να το κάνουμε - οι καταστάσεις δεν αλλάζουν όταν περιμένει κανείς στον καναπέ για να τον πάρουν τηλέφωνο να πει τη γνώμη του.
Αλλωστε αυτές οι δημοσκοπήσεις μόνο για να αναδειχτεί η γνώμη του πολίτη δε γίνονται. Ως εργαλεία για καλύτερη «επικοινωνιακή πολιτική» χρησιμεύουν, μήπως και χρυσωθεί το χάπι.
Η ενεργητική και συλλογική αντίδραση στην κατάσταση είναι μάλλον το καλύτερο «γκάλοπ», μια και αυτός που αγωνίζεται όχι μόνο δίνει τις απαντήσεις που θέλει, αλλά θέτει και τα πραγματικά ερωτήματα, όπως και τα αιτήματά του.
Τη στιγμή αυτή, βέβαια, παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας κάποιας επίλυσης του χρόνιου αυτού προβλήματος. Οπως, όμως, έλεγε το ΚΚΕ πριν από δεκατρία χρόνια και λέει και σήμερα, το θέμα του ονόματος είναι δευτερεύον. Αλλα είναι τα σοβαρά. Από την άποψη αυτή, δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι η προωθούμενη λύση έχει ως φορέα τις ΗΠΑ και εντάσσεται στους γενικότερους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις των τελευταίων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων. «Διαπλέκεται» με το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου και είχε, ως προϋπόθεση - όπως όλα δείχνουν - τη συμπαράταξη της ελληνικής κυβέρνησης στην προωθούμενη από τους Αμερικανούς ανεξαρτητοποίησή του. Η προωθούμενη λύση του ονόματος της ΠΓΔΜ, επομένως, είναι «σημαδεμένη» από τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στα Βαλκάνια, ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις «μεγάλες» ευρωενωσιακές δυνάμεις, κύρια τη Γερμανία και τη Γαλλία. Οπως και απ' όλα όσα οι αντιθέσεις αυτές συνεπάγονται...
Ολα όσα αναφέρονται στο προηγούμενο σχόλιο σημαίνουν, με απλά λόγια, ότι ακόμη κι αν απολήξει σε λύση το θέμα της ονομασίας, τα γενικότερα και σοβαρότερα προβλήματα παραμένουν. Ισως και να περιπλεχτούν ακόμη περισσότερο, καθώς οξύνονται οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και εντείνονται οι ανταγωνισμοί για το μοίρασμα ζωνών επιρροής και αγορών.
Διαπίστωση, η οποία δικαιώνει και φέρνει αντικειμενικά στο προσκήνιο τις σχετικές θέσεις του ΚΚΕ: Η υπεράσπιση και οικοδόμηση της ειρήνης, της ασφάλειας και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή μας - όπως και σε κάθε άλλη περιοχή του κόσμου - είναι άρρηκτα συνυφασμένη με την αποφασιστική απόκρουση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και της λογικής του «διαίρει και βασίλευε», με την υπεράσπιση των αρχών της διατήρησης των υπαρχόντων συνόρων και της μη επέμβασης της μιας χώρας στα εσωτερικά της άλλης, τη χειραφέτηση των βαλκανικών λαών και τον απεγκλωβισμό τους από τους κάθε λογής εγχώριους και ξένους «προστάτες», την ενίσχυση της μεταξύ τους φιλίας και συνεργασίας, στη βάση της ισοτιμίας και του αμοιβαίου οφέλους.
Αυτά έλεγε πριν δεκατρία χρόνια το ΚΚΕ. Τις θέσεις αυτές υπερασπίστηκε με συνέπεια όλ' αυτά τα χρόνια, καθώς οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών μακέλευαν την πρώην Ο.Δ. της Γιουγκοσλαβίας. Τα ίδια λέει και σήμερα.
Και να θέλεις ν' αγιάσεις δε σ' αφήνουν, λέει ένα παλιό λαϊκό γνωμικό. Το ίδιο ακριβώς δε μας αφήνει και η «Αυγή». «Δικαιώνεται η έγκαιρη παρέμβαση του ΣΥΝ για σύνθετη ονομασία», έλεγε ο χτεσινός υπότιτλος του πρωτοσέλιδου θέματός της, που ήταν αφιερωμένο στο θέμα της ΠΓΔΜ, ενώ ο υπέρτιτλος σημείωνε: «Μπροστά στο αδιέξοδο που οδήγησαν οι εθνικιστικές εξάρσεις».
Και εντάξει, ας πούμε ότι το «έγκαιρο» είναι θέμα εκτίμησης και η «Αυγή» εκτιμά ότι ο ΣΥΝ, ο οποίος στην αρχή συμμετείχε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια και μετά άλλαξε θέση, έκανε το τελευταίο έγκαιρα... Στο πρωτοσέλιδο θέμα, όμως, διαβάζουμε: «Η κατάληξη αυτή, έπειτα από μια μακρά περίοδο εθνικιστικής αδιαλλαξίας, δικαιώνει τη θέση που είχε εξ αρχής υποστηρίξει ο ΣΥΝ υπέρ της αναζήτησης μιας σύνθετης ονομασίας».
Ε, όχι κι «εξ αρχής», παιδιά. Πριν από δεκατρία χρόνια, η τότε ηγεσία του ΣΥΝ αναφερόταν απαξιωτικά στο ΚΚΕ, επειδή το τελευταίο είχε αντιταχθεί στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, λέγοντας: «...πλην Λακεδαιμονίων». Και δε νομίζουμε ότι μόνον εμείς τα θυμόμαστε. Κι εσείς τα θυμάστε. Απλά, αποδείχνετε στην πράξη τον καιροσκοπισμό και την πολιτική αναξιοπιστία σας.
ΥΓ: Χτες, ο Λ. Κύρκος (ο δράστης του «...πλην Λακεδαιμονίων») στην τηλεόραση της ΝΕΤ ξεσπάθωσε για την άλλοτε εθνικιστική υστερία και τον παραλογισμό, χωρίς την παραμικρή αυτοκριτική διάθεση. Κάτι ήξερε ο Κ. Μητσοτάκης, όταν έλεγε «ποιος θα θυμάται σε δέκα χρόνια...»...
Το Σωματείο Καπνού «Η ΣΜΥΡΝΗ» έχει μόλις 9 ψηφίσαντες. Με άλλα λόγια, είναι «σφραγίδα». Κι όμως, αυτό ...είναι το λιγότερο, αν προστεθεί το γεγονός πως ο πρόεδρός του, αν και είναι συνταξιούχος από το 2003, θα είναι και αντιπρόσωπος στο τακτικό συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (ΕΚΠ)! Ετσι αποφάσισε η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΠ, και συγκεκριμένα οι συνδικαλιστές των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Ο εν λόγω συνδικαλιστής συμμετείχε και πέρσι, επίσης με απόφαση της πλειοψηφίας, στο εκλογοαπολογιστικό συνέδριο του ΕΚΠ. Που σημαίνει ότι ψήφισε τόσο για την εκλογή διοίκησης, όσο και γι' αυτή των αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ. Αυτό αποτελεί ένα πολύ μικρό αλλά χαρακτηριστικό δείγμα των μεθόδων που επιστρατεύει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός ώστε να είναι ...πλειοψηφία σε ΕΚΠ, ΓΣΕΕ και πάει λέγοντας...
Οχι οι εμπνευστές και οι υπέρμαχοι της ιδέας για εργασία μέχρι τα βαθειά γεράματα, δεν ανησυχούν για τους 536.571 ανέργους που είναι εγγεγραμένοι στις καταστάσεις του ΟΑΕΔ, τον προηγούμενο μήνα. Δεν τους νοιάζει για το «δικαίωμα στην εργασία» αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων, η πλειοψηφία των οποίων είναι νέοι, ή στην ποιο παραγωγική τους ηλικία. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν για τους χιλιάδες «απασχολήσιμους», για τις εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες που η «δημοκρατία τους» τις εχει εξ'ορισμού αποκλείσει στα τέσσερα ντουβάρια του σπιτιού. Και δεν καταγράφονται ούτε στο εργατικό δυναμικό. Αυτοί δεν εχουν δικαιώματα. Γι' αυτούς, τους συγκεκριμένους ανθρώπους, «το δικαίωμα στην εργασία» υπάρχει μόνο στα χαρτιά.