Ενας «άγνωστος» καλά στημένος μηχανισμός κατέβασε προχτές το βράδυ σχεδόν όλα τα πανό και τα «κινέζικα» στην περιοχή του Δήμου Παλαιού Φαλήρου, που προπαγάνδιζαν το κάλεσμα στο αυριανό Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ. Ανάλογα περιστατικά σε βάρος του ΠΑΜΕ έχουν σημειωθεί και πάλι στον ίδιο Δήμο. Αρμόδιος υπηρεσιακός παράγοντας του Δήμου όταν ρωτήθηκε από εργαζόμενο αν ο Δήμος έδωσε εντολή να κατεβούν τα πανό, δήλωσε άγνοια, «κάνοντας τον Κινέζο». Να υπενθυμίσουμε ότι η συγκεκριμένη δημοτική αρχή προσφάτως είχε, ουσιαστικά, απαγορεύσει τη συμμετοχή των συμβασιούχων στην απεργία των εργαζομένων στους παιδικούς σταθμούς. Κοντή γιορτή. Αύριο θα πάρουν την απάντησή τους.

Δύο πράγματα θα μπορούσε να σημειώσει κανείς που «συμπίπτουν» με το προχτεσινοβραδινό μακελειό στο Αμμάν της Ιορδανίας. Το πρώτο ότι χτες ξεκίνησε την περιοδεία της στη Μέση Ανατολή η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις. Θα επισκεφθεί το Μπαχρέιν, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και την Παλαιστίνη...

Το δεύτερο αφορά στο προχτεσινό άρθρο του οργάνου της αμερικανικής πλουτοκρατίας, της εφημερίδας «Νιου Γιορκ Τάιμς», που ούτε λίγο ούτε πολύ θεωρεί τον Τζ. Μπους «βαρίδι» στα σχέδια των επίδοξων κοσμοκρατόρων. «Υστερα από την καταστροφική επίσκεψη του Προέδρου Μπους στη Λατινική Αμερική, είναι τρομακτικό να συνειδητοποιεί κανείς ότι η προεδρία του έχει ακόμη τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί», γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα και προσθέτει: «Μια κυβέρνηση χωρίς ατζέντα και χωρίς ανταγωνιστικότητα θα ήταν αρκετά δύσκολο να γίνει ανεκτή στο εσωτερικό μέτωπο. Αλλά ο υπόλοιπος κόσμος απλώς δεν μπορεί να αντέξει μια αμερικανική κυβέρνηση τόσο κακή για τόσο μεγάλο διάστημα». Και το άρθρο καταλήγει: «Το κεντρικό πρόβλημα δεν είναι ο Καρλ Ρόουβ ή ο υπουργός Οικονομικών Τζον Σνόου ή ακόμη και ο Ντόναλντ Ράμσφελντ. Το πρόβλημα είναι ο ίδιος ο Πρόεδρος Μπους».

Η πίεση στον Μπους να κάνει «κάτι», για να γίνει «ανεκτός» είναι πράγματι αφόρητη...

«Οι στόχοι τους οποίους πρέπει να πετύχουμε είναι λίγο ως πολύ γνωστοί. Προκύπτουν από την πολιτική της ΕΕ, τη στρατηγική της Λισαβόνας και τη δουλιά που έχει γίνει στη διάρκεια της οκταετίας για τη διαμόρφωση των επιχειρησιακών προγραμμάτων των ΚΠΣ». Η παραπάνω φράση ανήκει στον Κ. Σημίτη και αποτελεί ένα μικρό μόνο μέρος της πρόσφατης ομιλίας του, στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του. Σίγουρα, όμως, θα την υπογράφουν τόσο ο Γ. Παπανδρέου όσο και ο Κ. Καραμανλής. Ιδιαίτερα, εάν συνοδευτεί από φράσεις του τύπου «τα όσα κατέκτησε η χώρα μπορούν ακόμη εύκολα να αλλάξουν, αν τα κόμματα συνεχίζουν να ασπάζονται συντεχνιακά αιτήματα ή και απόψεις ειδικών ομάδων, προσπαθώντας έτσι να διευρύνουν το εκλογικό τους ακροατήριο».

Κατά τ' άλλα, η προχτεσινή ομιλία του πρώην πρωθυπουργού ανέδειξε τις πολιτικές διαφορές του ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ, όπως γράφουν μερικές χτεσινές εφημερίδες, παραλείποντας, βέβαια, να σημειώσουν πως εννοούν τις όποιες διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στη «γαλάζια» και την «πράσινη» εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Η απόκρυψη αυτής της πραγματικότητας καθιστά το ΣΥΝ υπόλογο απέναντι στους συμβασιούχους. Με την τακτική αυτή διευκόλυνε και διευκολύνει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να περάσουν την αντιλαϊκή τους επίθεση, καλλιέργησε τον εφησυχασμό, έβαλε επιπλέον εμπόδια στην ανάπτυξη ενός ταξικού διεκδικητικού αγώνα από τους χιλιάδες συμβασιούχους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τέτοιες πρωτοβουλίες φαίνεται πως τις προτιμάει η κυβέρνηση. Πρώτον, γιατί ...φαίνονται και, δεύτερον, γιατί είναι τσάμπα.

Δε θα είχε, όμως, πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη ο πολίτης ακόμη και σε μια «ξερή» κυβερνητική ανακοίνωση για το θέμα, αν οι αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου της δημόσιας υγείας ήταν όπως έπρεπε στελεχωμένες κι αν οι δαπάνες του προϋπολογισμού για το θέμα ήταν στο ύψος των πραγματικών αναγκών;

Η απάντηση στο ερώτημα είναι, φυσικά, θετική και πολύ λογική. Ομως, ουδείς από τους κυβερνώντες πρόκειται να το παραδεχτεί. Δε συνάδει, βλέπετε, η πραγματικότητα με την εικόνα του «κράτους δίπλα στον πολίτη», που θέλουν να καλλιεργήσουν.

Μόνο, που ο μέσος Ελληνας δε βλέπει μόνο τηλεόραση και τα βιώματά του από το χώρο της Υγείας δεν είναι καθόλου μα καθόλου καλά.

ΕΝΑ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ γεγονός συνέβη χτες στις Βρυξέλλες. Οι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής πραγματοποίησαν απεργία. Εγινε, μάλιστα, και συγκέντρωση στην είσοδο του κεντρικού κτιρίου της Επιτροπής, με τη συμμετοχή εκατοντάδων υπαλλήλων.

Το ακόμη περισσότερο αξιοσημείωτο, όμως, ήταν το αντικείμενο της απεργίας. Η τελευταία, λοιπόν, έγινε σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους συμβασιούχους συναδέλφους τους, οι οποίοι, όπως υποστηρίζουν τα συνδικάτα των ευρωϋπαλλήλων, έχουν χειρότερη αντιμετώπιση από ό,τι οι συμβασιούχοι των ιδιωτικών εταιριών.

Σημειώστε ότι - σύμφωνα με τα συνδικάτα των ευρωϋπαλλήλων - η Κομισιόν απασχολεί περίπου 3.000 συμβασιούχους, κατά κανόνα με ανανεώσιμες τρίμηνες συμβάσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θυμάστε, που σημειώναμε, ότι η διαβόητη απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ, για μη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές και αγώνα κατά του δικομματισμού, είναι ένα φύλλο συκής και μόνον; Ορίστε και η πρώτη, χεροπιαστή απόδειξη. Στο Δήμο Νέου Ψυχικού οι τοπικές οργανώσεις των δυο κομμάτων συναντήθηκαν και συμφώνησαν να συνεργαστούν στις δημοτικές εκλογές του 2006. Σε κοινή ανακοίνωσή τους, μάλιστα, αφού ρίξουν τις ευθύνες για «την όξυνση των προβλημάτων και την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των πολιτών» αποκλειστικά και μόνο στη «σημερινή, υποστηριζόμενη από τη ΝΔ δημοτική αρχή», ενημερώνουν ότι «αποφασίστηκε κατ' αρχήν να προχωρήσει η συνεργασία και να οριστεί νέα συνάντηση για να συζητηθούν θέματα προγραμματικών αρχών».

Προφανώς, έχοντας οι άνθρωποι δεδομένες τις γενικότερες κοινές πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ και τη συμπόρευσή τους στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κι αφού ξεκαθάρισαν - όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες - ποιος θα ηγηθεί του συνδυασμού και, επομένως, ποιος θα καθίσει στην καρέκλα του δημάρχου, αφήσανε τα υπόλοιπα για αργότερα...

Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ και οι φιλικές προς αυτό εφημερίδες («Βήμα», «Νέα» και όχι μόνον...), βρίσκουν δίκαια και υποστηρίζουν τώρα τα μισθολογικά και άλλα αιτήματα των εκπαιδευτικών και των άλλων δημοσίων υπαλλήλων; Για παράδειγμα, υποστηρίζουν το αίτημα της ΑΔΕΔΥ, για εισαγωγικό κατώτερο μισθό στο Δημόσιο στο ύψος των 1.200 ευρώ, από περίπου 700 που είναι σήμερα; Κι αν ναι, γιατί πριν από δύο ή τρία μόνο χρόνια, είχαν αρνητική στάση στις τότε, κατά πολύ μικρότερες από τη σημερινές, διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών και των άλλων δημοσίων υπαλλήλων; `Η, μήπως, αν το ΠΑΣΟΚ επανέλθει στην κυβερνητική εξουσία στις επόμενες εκλογές, θα ικανοποιήσει αυτά τα αιτήματα;

Μα δεν ντρέπονται, να υποκρίνονται τόσο εξόφθαλμα και προκλητικά..;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κι όλ' αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα, που τα τελευταία χρόνια έχει ξεπεράσει ακόμη και τις ΗΠΑ στην ωριαία παραγωγικότητα της εργασίας και προβάλλεται ως παράδειγμα του «ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους». Ποια είναι η αλήθεια που κρύβεται από πίσω; Ο σύγχρονος καπιταλισμός και η λογική του «ευρωμονόδρομου», είτε με την κεντροαριστερή, είτε με την κεντροδεξιά ή όποια άλλη έκφρασή της, οξύνουν στο έπακρο τις κοινωνικές ανισότητες και αδικίες. Κάνουν τους λίγους κεφαλαιοκράτες συνεχώς πλουσιότερους και ισχυρότερους και τους πολλούς φτωχούς ακόμη περισσότερους και φτωχότερους. Και η πορεία αυτή δεν αντιστρέφεται με «μπαλώματα» και «ασπιρίνες», χωρίς τις αναγκαίες ριζικές πολιτικές αλλαγές.

Πράγματι, ο τρόπος γραφής σ' ένα σημείο του προχτεσινού σχολίου, σχετικά με τον δήμαρχο Βύρωνα και την καθιέρωση δημοτικής αστυνομίας, δημιουργούσε την εντύπωση ότι όλες οι παρατάξεις συμφώνησαν στο μέτρο αυτό. Δικαιολογημένα, επομένως, η «Ενωτική Παμβυρωνιώτικη Δημοτική Κίνηση» (ΕΠΔΚ) μας υπενθυμίζει ότι ήταν και είναι αντίθετη. Πράγματι, έτσι έχουν τα πράγματα. Αλλωστε, στο ίδιο σχόλιο γίνονταν αναφορά στις δυνάμεις που είχαν αντιταχθεί και κατάφεραν να ματαιώσουν την καθιέρωση του προγράμματος «εθελοντή - αστυνομικού», πριν από αρκετούς μήνες. Ανάμεσα στις τελευταίες βρισκόταν και η ΕΠΔΚ, παίζοντας, μάλιστα, πρωταγωνιστικό ρόλο.