Πέμπτη 17 Νοέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το «θέατρο»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Βρήκαμε κλειστές, υπαρκτές κλίνες με εξοπλισμό, με κλινοσκεπάσματα, οι οποίες δε λειτουργούν επειδή δε γίνεται η πρόσληψη του αναγκαίου αριθμού νοσηλευτών και νοσηλευτριών» δήλωσε αγανακτισμένος ο Ευάγγ. Βενιζέλος, μετά το διήμερο επισκέψεων στελεχών του ΠΑΣΟΚ σε μονάδες Υγείας και Πρόνοιας σε όλη τη χώρα. Και, βέβαια, περίσσεψε η κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ και την αναισθησία της στο τόσο ευαίσθητο για το λαό θέμα της Υγείας.

Δύο χρόνια προηγούμενα, όμως, υπήρχε και πάλι η ίδια κατάσταση. Μόνον, που τότε έπαιζε η ΝΔ το ρόλο του... ευαίσθητου και κατηγορούσε την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για αναισθησία. Κατά τ' άλλα, και τα δύο κόμματα υποκλίνονται στη λογική του ευρωμονοδρόμου, των «απελευθερώσεων» και των νόμων της αγοράς, της εμπορευματοποίησης και της συνεχούς υποβάθμισης του δημόσιου συστήματος Υγείας και, βέβαια, πιστεύουν ακράδαντα, ότι η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (διάβαζε: κεφαλαιοκρατών) στο χώρο της Υγείας είναι αναντικατάστατη και προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Αφήνουμε σε σας την κριτική στο προαναφερόμενο «θέατρο» των συνεταίρων του δικομματισμού...

Αντιπαραθέσεις

«Ενώ κλιμακώνεται η σύγκρουση με τον ALPHA - Στενές επαφές Μαξίμου με "Ελευθεροτυπία"». Αυτός ήταν ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ του χτεσινού «Εθνους» και ο υπότιτλος συμπλήρωνε: «Αμοιβαία στήριξη με παρελθόν. "Μεσάζων" ο Θοδωρής Ρουσόπουλος στις διαδοχικές συναντήσεις Θανάση Τεγόπουλου - Σεραφείμ Φυντανίδη με τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή». Και μερικές σελίδες παρακάτω, σχόλιο με την υπογραφή Κ.Ε. σημείωνε: «Μείζον ζήτημα ηθικής τάξης (για τη νομική πτυχή θα αποφανθεί η Δικαιοσύνη) ανακύπτει ομολογουμένως για τον εκδότη και τον διευθυντή της "Ελευθεροτυπίας", μετά την εμπλοκή του ονόματος της συζύγου του τελευταίου σε διαμεσολάβηση (μεσιτεία), υπέρ Ολλανδικής εταιρείας, που διεκδίκησε και πήρε Ολυμπιακά έργα από το ελληνικό δημόσιο», κλείνοντας ως εξής: «Η δοσοληψία με το Δημόσιο, ελέω... δημοσιογραφικού κύρους δεν αποτελεί διαπλοκή; 'Η μήπως, όπως λέει και ο λαός, "αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες..."».

Σίγουρα, η συνεχιζόμενη σκανδαλολογία λειτουργεί αποπροσανατολιστικά. Ταυτόχρονα, όμως, δυναμώνει τις αντιπαραθέσεις στο χώρο των συγκροτηματαρχών των ΜΜΕ. Ουδέν κακόν αμιγές καλού, που έλεγαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι...

Θυμήθηκαν... τους ελεύθερους χώρους

«Βάλανε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα», λέει ο λαός μας. Η παροιμία αυτή ήρθε αυτόματα στο μυαλό μας, όταν ακούσαμε την τελευταία ραδιοφωνική διαφήμιση της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Αττικής (ΤΕΔΚΝΑ), η οποία ζητά από το λαό να «αγωνιστεί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση» για να «μην τσιμεντοποιηθούν οι ελεύθεροι χώροι»!

Αλήθεια, για ποιους «ελεύθερους χώρους» μιλά η ηγεσία της ΤΕΔΚΝΑ; Μήπως της διαφεύγει ότι οι τελευταίοι, στην ουσία, μεγάλοι ελεύθεροι χώροι στο Λεκανοπέδιο έχουν μετατραπεί, με τη συναίνεσή της, σε Ολυμπιακές εγκαταστάσεις; ΄Η δε γνωρίζει ότι οι χώροι αυτοί βρίσκονται ήδη στο δρόμο του ξεπουλήματος στο μεγάλο κεφάλαιο και την επιχειρηματική εκμετάλλευσή τους; Αποκλείεται, αφού και σ' αυτό έκανε «πλάτες» στην κυβέρνηση, όταν είχε ζητήσει να αναλάβουν οι δήμοι «μέρος ή όλο το κόστος συντήρησης και λειτουργίας» των εγκαταστάσεων.

Η υποκριτική στάση της ηγεσίας της ΤΕΔΚΝΑ, όπως εκφράζεται με την τελευταία διαφήμιση, μπορεί να συγκριθεί με όσα έκαναν οι δήμαρχοι των παράκτιων δήμων, και πάλι την περίοδο του ξεπουλήματος των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, όταν από τη μια διοργάνωναν «συναυλίες διαμαρτυρίας κατά του ξεπουλήματος» - όπως έλεγαν - και από την άλλη συμμετείχαν σε συναντήσεις με την αναπληρώτρια υπουργό Πολιτισμού Φ. Πάλλη - Πετραλιά, όπου επί της ουσίας συναινούσαν στο ξεπούλημα...

«Μαθήματα» του Ισραήλ στη Ρωσία;

Τη δοκιμασμένη τακτική του Ισραήλ με το «τείχος ασφαλείας» στα Παλαιστινιακά εδάφη, φαίνεται ότι ζήλεψε και ετοιμάζεται να εφαρμόσει η ρωσική ηγεσία στην Τσετσενία. Αυτό γράφτηκε στην εφημερίδα «Ιζβέστια». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τόσο ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν, όσο και ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας του Ισραήλ, συναντήθηκαν με τον Ντμίτρι Κόζακ, εκπρόσωπο του Προέδρου Πούτιν στη νότια ομοσπονδιακή περιφέρεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην οποία υπάγεται και η Τσετσενία.

Μαζί με τον Κόζακ, κατέφθασαν στο Ισραήλ για να μελετήσουν την εμπειρία του, που «σερβίρεται» με τον τίτλο της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας» στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών και της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (ΟΥΑ) της Ρωσίας. Συνολικά 20 άτομα. Να σημειωθεί πως το φετινό Μάη είχε επισκεφθεί το Ισραήλ και ο Ν. Πάτρουσεφ, σημερινός διευθυντής της ΟΥΑ της Ρωσίας.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του NEWSru.com ο Κόζακ έδειξε ενδιαφέρον για την κατασκευή αντίστοιχου τείχους σε ορισμένα σημεία των διοικητικών συνόρων της Τσετσενίας με τις άλλες περιοχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας.


Ι.Π.

Προδιαγεγραμμένο έγκλημα

Προδιαγεγραμμένη πορεία ιδιωτικοποίησης ακολούθησε χρόνια τώρα η «Ολυμπιακή Αεροπορία». Για την ολοκλήρωση του εγκλήματος, φρόντισαν με τις πολιτικές που εφάρμοσαν, επί σειρά ετών, τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας. Υπηρετώντας και οι δύο εταίροι του δικομματισμού τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τις πολιτικές επιλογές που συνδιαμορφώνουν στις Βρυξέλλες και που απαιτούν την άλωση και του νευραλγικού τομέα των αερομεταφορών από το μεγάλο πολυεθνικό κεφάλαιο.

Ετσι, μπορεί η κυβέρνηση να ανακοίνωσε και επίσημα χτες τον «ενταφιασμό» της ΟΑ, όμως η απόφαση ήταν προειλημμένη και μεθοδικά σχεδιασμένη, τουλάχιστον από τις αρχές της 10ετίας του 1990. Γεγονός που φαίνεται και από το πλήθος επιθέσεων που δέχτηκε από κορυφαία κυβερνητικά στελέχη και των δύο κομμάτων, όπως του Κων. Μητσοτάκη που ως πρωθυπουργός δήλωνε ότι «η Ελλάδα μπορεί να ζήσει και χωρίς την "Ολυμπιακή"» ή του Θ. Πάγκαλου (ως υπουργού Μεταφορών - Επικοινωνιών) που υποστήριζε πως «είναι τρελός όποιος πετά με την ΟΑ»!

Επί της ουσίας τώρα, στόχος της τελεσίδικης κυβερνητικής απόφασης - να βάλει «λουκέτο» στην ΟΑ και στη θέση της να ιδρύσει μια μικρή αεροπορική εταιρία - εξακολουθεί να είναι η ικανοποίηση των απαιτήσεων των «επενδυτών» και η παράδοση της περιουσίας του ομίλου εταιριών της ΟΑ σε ιδιώτες. Επακόλουθα της πολιτικής ιδιωτικοποίησης της ΟΑ είναι:

Πρώτον, η ιδιωτικοποίηση της ΟΑ θα έχει αντίκτυπο στην ασφάλεια των πτήσεων, στις τιμές των αεροπορικών εισιτηρίων, καθώς και στην αεροπορική σύνδεση περιοχών, κυρίως ακριτικών, οι οποίες με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια, κρίνονται «ασύμφορες». Κοντολογίς, το ξεπούλημα της ΟΑ, που αναμφίβολα εξυπηρετεί το ιδιωτικό κεφάλαιο, θα έχει άμεσες αρνητικές συνέπειες: Για τους εργαζόμενους, που θα μειωθούν δραστικά και όσοι παραμείνουν στην εργασία τους, θα εργάζονται σε καθεστώς «σκληρής εκμετάλλευσης». Για την ασφάλεια των πτήσεων και το κόστος των αερομεταφορών. Για το επιβατικό κοινό, που θα κληθεί να χρυσοπληρώνει αεροπορικές υπηρεσίες, τις οποίες θα καθορίζει ο ιδιώτης, με αποκλειστικό γνώμονα το κέρδος και όχι βέβαια τις ανάγκες του ελληνικού λαού.

Δεύτερον, η χειροτέρευση της θέσης σε όλα τα επίπεδα (ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, οικονομικό), όσων τελικά εργαστούν στη νέα εταιρία, η οποία «θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικές αρχές, με αμοιβές και εργασιακούς όρους της αγοράς και ιδιώτη μάνατζερ». Παράλληλα, χιλιάδες εργαζόμενοι θα μείνουν μετέωροι, όπως συμβαίνει σε κάθε ιδιωτικοποίηση. Αλλωστε, οι αρχικές πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις περί «προστασίας των δικαιωμάτων των εργαζομένων» και «κανένας μα κανένας δε θα μείνει στο δρόμο», άρχισαν ήδη να ανασκευάζονται. Τώρα, στην κυβέρνηση κάνουν λόγο για εργαζόμενους που θα ενταχθούν στον ΟΑΕΔ, για εργαζόμενους (εποχικούς) τους οποίους «η πολιτεία δεν οφείλει να τους κάνει μόνιμους υπαλλήλους του Δημοσίου». Στρώνουν δηλαδή το έδαφος για τις επερχόμενες απολύσεις εργαζομένων.

Το ξεπούλημα της ΟΑ δεν είναι μονόδρομος. Μονόδρομος είναι η Δημόσια Ολυμπιακή ενταγμένη σε ενιαίο φορέα μεταφορών, που θα λειτουργεί σε όφελος του λαού που προϋποθέτει όχι οικονομία των επιχειρηματιών αλλά λαϊκή οικονομία. Αυτό, βέβαια, σημαίνει και πάλη για τη λαϊκή εξουσία, όπου τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής θα είναι λαϊκή περιουσία.


Νίκος ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ

Τα ... θρησκευάμενα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΕΓΑΛΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ των θρησκευομένων στην Ελλάδα, όπως ισχυρίζεται η παγκόσμια έρευνα της «Γκάλοπ Ιντερνάσιοναλ» και ο κ. Χριστόδουλος θα χαμογελάει ευχαριστημένος. Ισως και λίγο πονηρά...

Το 86% των Ελλήνων δηλώνουν θρησκευάμενοι, ανεξάρτητα εάν πηγαίνουν σε τόπους λατρείας ή όχι, σημειώνει η σχετική έρευνα, η οποία έγινε σε 66 χώρες των πέντε ηπείρων και σε δείγμα 53.749 ατόμων.

Το ποσοστό της χώρας μας κατατάσσει την Ελλάδα όγδοη στον κόσμο και πρώτη ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες, ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο δηλώνουν θρησκευάμενοι το 66% των ερωτώμενων.

Για να ξανάρθουμε, πάντως, στο ...πονηρό χαμόγελο του κ. Χριστόδουλου, θα σημειώναμε ότι το προαναφερόμενο ποσοστό δε σημαίνει οπωσδήποτε και ανάλογο κύρος στην Εκκλησία και την ηγεσία της. Ούτε συνεπάγεται τη λαϊκή υποστήριξη σε σχέδια και επιδιώξεις, που θέλουν την Εκκλησία να παίζει σοβαρό ρόλο στις εξελίξεις του τόπου. Αλλωστε, είναι γνωστές οι σχετικές έρευνες της κοινής γνώμης, που φέρνουν την πλειοψηφία της να συμφωνεί με τον πλήρη διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας.

Οπως σημειώνουν οι ειδικοί, η θρησκευτική πίστη είναι κυρίως θέμα παράδοσης, που έχει διαμορφωθεί στο πέρασμα των προηγούμενων αιώνων και χιλιετιών. Με άλλα λόγια και ανεξάρτητα του όποιου θρησκευτικού δόγματος, η πίστη στο υπερφυσικό έχει οικοδομηθεί και ζυμωθεί στην κοινωνική συνείδηση, στη διάρκεια όλων των μέχρι σήμερα εκμεταλλευτικών κοινωνιών.

Κι όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, όσο και αν σχετίζονται μεταξύ τους, είναι διαφορετικό ζήτημα η θρησκευτική πίστη, η πίστη στο υπερφυσικό, στο θείο ή το ιερό και άλλο ζήτημα η εκμετάλλευση της πίστης αυτής, από τους όποιους επιτήδειους, θρησκόληπτους ή φανατικούς, σε βάρος των λαών και των συμφερόντων τους.


Γρηγοριάδης Κώστας

Τέλος, ένα αξιοπερίεργο στοιχείο της ίδιας έρευνας έρχεται από το Ισραήλ. Μόλις το 33% των ερωτηθέντων στη χώρα αυτή δήλωσε θρησκευάμενο, ενώ ένα 13% δήλωσε πεπεισμένο άθεο και το υπόλοιπο δήλωσε αδιάφορο για τη θρησκεία.

Το ΠΑΣΟΚ, οι μεταρρυθμίσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και των ραγδαίων τεχνολογικών αλλαγών, όλες οι οικονομίες - και η ελληνική - χρειάζονται τομές και μεταρρυθμίσεις. Μεταρρύθμιση όμως είναι ό,τι τελικά προσφέρει καλύτερες και φθηνότερες υπηρεσίες, ό,τι ενισχύει τις προσωπικές και οικογενειακές προοπτικές ανάπτυξης, ό,τι δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας, ό,τι ενισχύει το εισόδημα και το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Δεν είναι η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, η κατάργηση δικαιωμάτων, η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων και η αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού».

Αυτά λέει - μεταξύ άλλων - το Πολιτικό Συμβούλιο (ΠΣ) του ΠΑΣΟΚ, σε προχθεσινή του ανακοίνωση, όπου διευκρινίζει τις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θέμα των μεταρρυθμίσεων. Εάν αναρωτιέστε, τώρα, γιατί όλες οι μεταρρυθμίσεις, που προώθησε το ίδιο κόμμα, όταν ήταν κυβέρνηση, είχαν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα, θα βρείτε την απάντηση παρακάτω:

Πρώτον, τα παραπάνω λέγονται απλά και μόνο για λαϊκή κατανάλωση. Δεύτερον, στο πλαίσιο του σύγχρονου καπιταλισμού, του ευρωμονόδρομου και του άγριου επιχειρηματικού ανταγωνισμού, μόνο μιας κατεύθυνσης μεταρρυθμίσεις μπορούν να εφαρμοστούν και αυτές έχουν πραγματικά στο μυαλό τους οι κυβερνώντες, είτε είναι «πράσινοι», είτε «γαλάζιοι». Αυτές, που ενισχύουν τις επιχειρήσεις και τους κεφαλαιοκράτες, σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.

... και ο αντιλαϊκός κατήφορος

Κι επειδή, κάποιοι μπορεί να διατηρούν ακόμη ορισμένες αμφιβολίες, παραθέτουμε άλλο ένα απόσπασμα της ίδιας ανακοίνωσης του ΠΣ του ΠΑΣΟΚ:

«Η απελευθέρωση αγορών, οι μετοχοποιήσεις και οι ιδιωτικοποιήσεις των τελευταίων ετών έχουν αλλάξει την ισορροπία δημόσιου - ιδιωτικού τομέα, αλλά και ευρύτερα το ρόλο του κράτους στην οικονομία. Στις νέες συνθήκες και στο πλαίσιο της εσωτερικής ευρωπαϊκής αγοράς χρειάζεται μια νέα, σύγχρονη πρόταση για το πώς παρέχονται ποιοτικές καθολικές δημόσιες υπηρεσίες στους πολίτες από δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς.

Οι οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις σημαίνουν ότι σήμερα η ευθύνη πλέον του κράτους μπορεί να έγκειται στην εγγύηση των συνθηκών παροχής αγαθών και υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος και όχι απαραίτητα στη δημόσια παραγωγή τους μέσω της επιχειρηματικής του δραστηριοποίησης και στο δημόσιο χαρακτήρα των επιχειρήσεων. Ο ρόλος του δημοσίου δε μεταφράζεται απαραίτητα στην παραγωγή υπηρεσιών άμεσα από το κράτος, αλλά πολλές φορές στον έλεγχο υπέρ του πολίτη των υπηρεσιών που παρέχονται από την αγορά. Στο νέο περιβάλλον συνεπώς είναι απαραίτητο να συνθέτουμε κράτος και αγορά σε όφελος της κοινωνίας».

Με άλλα λόγια, το ΠΑΣΟΚ θέλει την παράδοση των πάντων στους κεφαλαιοκράτες και την αγορά και το κράτος σε ρόλο τροχονόμου της επιχειρηματικής ασυδοσίας και κερδοσκοπίας. Ομολογούμε ότι η θέση αυτή είναι περισσότερο... ολοκληρωμένη κι από τις αντίστοιχες της ΝΔ...

Οι στόχοι της ανανέωσης

Πρώτον, θέλει να δώσει την εντύπωση μιας ουσιαστικής και ολόπλευρης ανανέωσης, ενός νέου ΠΑΣΟΚ, το οποίο υποτίθεται πως έχει πάρει τα μηνύματα της εκλογικής ήττας του 2004 και επανέρχεται δριμύτερο, για να υπερασπιστεί δήθεν τα συμφέροντα του λαού. Δεύτερον, θέλει να διασφαλίσει πλήρως την ηγετική του θέση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, παραμερίζοντας όλους όσοι διαθέτουν σήμερα τις όποιες δυνατότητες αμφισβήτησής της, με τον έναν ή άλλον τρόπο. Και τρίτον, θέλει να διαμορφώσει ένα στελεχικό δυναμικό, που θα μπορεί να υπερασπίζεται και να προβάλλει - και, μάλιστα, ως φιλολαϊκές... - τις ακόμη περισσότερο συντηρητικές και αντιλαϊκές θέσεις, που διαμορφώνουν και δημοσιοποιούν τα επιτελεία της Χαριλάου Τρικούπη τον καιρό αυτό, χωρίς τα όποια «βαρίδια» του παρελθόντος.

Αυτοί είναι οι βασικοί λόγοι - και, ταυτόχρονα, στόχοι - της στελεχικής ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ, που κήρυξε προχτές ο πρόεδρός του και βρήκε ιδιαίτερη προβολή απ' όλες τις προσκείμενες στην αξιωματική αντιπολίτευση εφημερίδες. Γι' αυτό το λόγο προαγγέλλει «αποστρατεύσεις» των παλαιών στελεχών, πρώτα και κύρια, πρώην υπουργών και κυβερνητικών στελεχών. Γι' αυτό τηρεί αποστάσεις από τον Κ. Σημίτη και τη λογική του τελευταίου, περί «συνέχειας του εκσυγχρονισμού».

Η άλλη απαξίωση...

Συζήτηση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου έγινε χτες στη ΝΕΤ και στην εκπομπή του Μ. Κοττάκη «Η άλλη άποψη». Συμμετείχαν μεταξύ άλλων, ο Λευτέρης Ζαγορίτης, ο Αγγελος Μοσχονάς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ολοι δηλαδή οι ...μπαρουτοκαπνισμένοι της εξέγερσης και ...οι σύγχρονοι φορείς της επικαιρότητας και των μηνυμάτων του ξεσηκωμού, όπως έχουν αδιαμφισβήτητα αποδείξει με την πρακτική τους. Σα δεν ντρεπόμαστε λίγο...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Δικομματική πρόκληση στο λαό

Πρόκληση στη νοημοσύνη του ελληνικού λαού, είναι ο δικομματικός σκυλοκαυγάς για διάφορα λαϊκά προβλήματα. Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, όπου, πιο συστηματικά και συντονισμένα, εκπρόσωποι από τη μια της κυβέρνησης της ΝΔ και από την άλλη του ΠΑΣΟΚ, συναγωνίζονται σε υποκρισία γύρω από τα θέματα της ακρίβειας, της υγείας και της διαφθοράς.

Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο αλλά όσο η αντιλαϊκή πολιτική, οδηγεί πιο πλατιές λαϊκές μάζες σε νέα αδιέξοδα, τόσο η συμπεριφορά αυτή γίνεται πιο προκλητική και αποτελεί ύβρη, που για να την εκστομίσει κάποιος χρειάζεται απύθμενο θράσος. Μιλάνε αυτοί - τα κόμματα της πλουτοκρατίας - που με την πολιτική την οποία ασκούν και υπηρετούν επί δεκαετίες, έχουν δημιουργήσει και συντηρούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Μιλάνε αυτοί, οι πρώην και οι επόμενοι, από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που ευθύνονται για την ακρίβεια, την ανεργία, την κατεδάφιση του δημόσιου συστήματος παιδείας, υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Μιλάνε αυτοί που μέσα από τα σπλάχνα τους βγαίνει η διαφθορά. Αυτοί που εφαρμόζουν την πολιτική που υπαγορεύει η ντόπια πλουτοκρατία και τα πολυεθνικά μονοπώλια και που τώρα, νυν και πρώην υπουργοί, τσακώνονται για το ποιου κόμματος από τα δύο η πολιτική θα αντιμετωπίσει τάχα τις συνέπειές της.

Ο θόρυβος που προκαλούν, αποτελεί μέγιστη υποκρισία προκειμένου να αποκοιμήσουν τους εργαζόμενους που ολοένα και περισσότερο κατανοούν ότι η πολιτική τους ευθύνεται για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Δηλαδή φωνάζουν οι κλέφτες των λαϊκών συμφερόντων για να φοβηθεί ο νοικοκύρης και να λουφάξει. Είναι προπέτασμα καπνού με πολλαπλή στόχευση. Επιζητούν και προκαλούν τη μεταξύ τους και χωρίς ουσία «αντιπαράθεση» για να καλύψουν την ουσία της δικής τους στρατηγικής συμπόρευσης. Να αποκρύψουν ότι η φιλομονοπωλιακή πολιτική που αμφότεροι ασκούν είναι η αιτία όλων των δεινών λαού και νεολαίας.

Ντόρος πολύς για το τίποτα. Με κούφια λόγια προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι δεν έχει άλλη επιλογή, από το να εμπιστεύεται πότε τη Σκύλλα και πότε της Χάρυβδη του δικομματισμού. Ομως, για τους εργαζόμενους και τη νεολαία, η μοιρολατρία της αποδοχής της σημερινής κατάστασης δεν είναι μονόδρομος. Εξάλλου, αυτό είναι και το βαθύτερο νόημα της σημερινής μέρας. Αυτός είναι ο δρόμος που χάραξε ο Νοέμβρης του '73. Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου αυτό διδάσκει εδώ και 32 χρόνια, πως το τσάκισμα της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού αποτελεί προϋπόθεση για την αντίσταση και την αντεπίθεση σε όφελος του λαού.

Η μαζική συμμετοχή στη σημερινή πορεία στην αμερικανική πρεσβεία αποτελεί βήμα αυθεντικής έκφρασης της λαϊκής καταδίκης της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Είναι η φωνή αντίστασης και συσπείρωσης, που συμπυκνώνει την ανάγκη οι εργαζόμενοι, η νεολαία, τα μικρομεσαία λαϊκά στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, να απεγκλωβιστούν από την πολιτική και την ιδεολογία των κομμάτων του κεφαλαίου και της ΕΕ και να διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις για τη συγκρότηση του δικού τους λαϊκού μετώπου πάλης, μαζί με το ΚΚΕ το οποίο πρέπει να δυναμώσουν, που θα παλέψει για μια άλλη πορεία του τόπου, για τη λαϊκή εξουσία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ