Τετάρτη 22 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Συνειδητή επιχείρηση διαστρέβλωσης

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ΚΚΕ έχει κατηγορηματικά ξεκαθαρίσει εδώ και πολύ καιρό και, μάλιστα, επανειλημμένα ότι στις προσεχείς δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές δεν κάνει την παραμικρή άμεση ή έμμεση συνεργασία με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ή το ΣΥΝ, είτε στον πρώτο, είτε στο δεύτερο, είτε σε όποιον άλλο γύρο. Το ΚΚΕ βρίσκεται στην άλλη άκρη και αντιμάχεται την αντιλαϊκή πολιτική του ευρωμονόδρομου της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει καμιά σχέση με τη διγλωσσία και τις κεντροαριστερές αυταπάτες του ΣΥΝ. Υποστηρίζει πανελλαδικά τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια συνεργασίας, μαζί με το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και την Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών. Οσοι γράφουν και ξαναγράφουν (π.χ. εφημερίδα «Εθνος»), περί σεναρίων συνεργασίας της ΝΔ και του ΚΚΕ σε έναν ή περισσότερους δήμους ή νομαρχίες απλά και μόνον επιχειρούν - και, μάλιστα, συνειδητά - να διαστρεβλώσουν και να συκοφαντήσουν τις ξεκάθαρες θέσεις του Κόμματος και να σκορπίσουν σύγχυση στα λαϊκά στρώματα.

Και μη μας αντιτείνουν ότι ο γραμματέας Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΝΔ δήλωσε την υποστήριξη της τελευταίας στον υποστηριζόμενο από το ΚΚΕ νυν και υποψήφιο δήμαρχο της Καρδίτσας. Την παραμικρή δικαιολογία δεν έχουν. Το ΚΚΕ έχει από καιρό καταγγείλει, τόσο τα «παιγνίδια» της ΝΔ και τις ιδιοτελείς στοχεύσεις της, όσο και την... πονηρή εκμετάλλευσή τους, εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ.

Βιομήχανοι και Κεντροαριστερά...

Πυρ και μανία είναι ο Ιταλός πρωθυπουργός, Σ. Μπερλουσκόνι, με τους συναδέλφους του της Ενωσης Βιομηχάνων της χώρας. Ο λόγος είναι απλός. Οι βιομήχανοι, όπως είναι φυσικό και ευκολονόητο, βλέπουν τα συμφέροντά τους αυτή τη φορά, να προωθούνται πιο αποτελεσματικά από την Κεντροαριστερά του Ρ. Πρόντι. Πήραν ό,τι πήραν από τον «καβαλιέρε» και τώρα σκοπεύουν να χρεώσουν τη συνέχεια των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην Κεντροαριστερά. Γι' αυτό και διάφορες εφημερίδες και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που ελέγχονται από σημαίνοντα μέλη της Ενωσης Βιομηχάνων (πχ «Κοριέρε ντε λα Σέρα», «Μεσαντζέρο» κ.ά.) στάζουν μέλι τον τελευταίο καιρό για την Κεντροαριστερά. Αλλωστε, αυτός δεν είναι ο ρόλος των όποιων κεντροαριστερών σχημάτων; Οταν τα «δεξιά» πολιτικά σχήματα «μπουκώνουν» στην προώθηση των συμφερόντων της αστικής τάξης, έρχονται τα κεντροαριστερά και ανεβαίνουν πάλι οι ταχύτητες... Προς γνώση και συμμόρφωση, γιατί το έργο αυτό είναι χιλιοϊδωμένο και όχι μόνο στην Ιταλία...

Τα σύμφυτα...

Κι όμως έγινε και απόφαση της ΚΠΕ του Συνασπισμού, παρά τις αντιρρήσεις ορισμένων, το τμήμα της εισήγησης της ΠΓ που χαρακτήριζε την ανεργία «σύμφυτο του καπιταλισμού»! Και δε διαφωνούμε. Πράγματι σάρκα από τη σάρκα του καπιταλισμού είναι η ανεργία. Και δε θα εκλείψει, παρά μόνο όταν εκλείψει αυτό το σύστημα.

Ομως... Οταν θες να λέγεσαι «αριστερό κόμμα» και πλασάρεσαι σαν τέτοιο. Οταν θες να εμφανίζεσαι υπέρμαχος των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων. Οταν ιεραρχείς την ανεργία ως το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα του κόσμου που υποτίθεται ότι υπερασπίζεσαι και εφόσον τη θεωρείς σύμφυτη του καπιταλισμού, τότε τι πιο λογικό απ' το να μιλήσεις και για την ανάγκη ανατροπής του και να παλέψεις γι' αυτήν; Ο Συνασπισμός, όμως, προτιμά να καλλιεργεί αυταπάτες και ψεύτικες ελπίδες, για μια «εναλλακτική πολιτική», που... θα κάνει τον σύγχρονο καπιταλισμό ανθρώπινο και την ευρωένωση των πολυεθνικών μοχλό προώθησης και εφαρμογής της «βιώσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής προστασίας και της απασχόλησης». Κι όλ' αυτά, μαζί με τους νόμους της αγοράς, την ελευθερία (διάβαζε: ασυδοσία) δράσης του κεφαλαίου, τον εντεινόμενο συνεχώς επιχειρηματικό ανταγωνισμό και όλα όσα προβλέπουν το Μάαστριχτ, η ΟΝΕ κλπ., κλπ..

Προφανώς, η ανεργία δεν είναι το μόνο σύμφυτο. Η περίπτωση του ΣΥΝ, για παράδειγμα, αποδείχνει, ότι η υποκρισία και η διγλωσσία είναι σύμφυτα του οπορτουνισμού.

Ούτε καν φραστικά

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, την προηγούμενη Πέμπτη απαίτησε, ανάμεσα στα άλλα, οι εργοδότες να έχουν το δικαίωμα να προχωρούν σε «ευέλικτες» απολύσεις χωρίς αποζημιώσεις και αιτιολογία, τάχτηκε υπέρ του «γαλλικού μοντέλου» και εκθείασε την προεκλογική πρόταση του Γ. Παπανδρέου για 4χρονη ανασφάλιστη εργασία.

Από την προηγούμενη Πέμπτη μέχρι και χτες ο Γ. Παπανδρέου πραγματοποίησε δυο κεντρικές ομιλίες στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, μίλησε σε συγκέντρωση στο Αγρίνιο και τοποθετήθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της περιοδείας του στην Αιτωλοακαρνανία, αλλά ούτε μια φορά δεν εξέφρασε τη διαφωνία του με τις προτάσεις του ΣΕΒ, επιλέγοντας γενικά και αόριστα να υποστηρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ τάσσεται κατά της «φτηνής εργασίας»...

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, δεν τόλμησε ούτε φραστικά να εναντιωθεί στις απαιτήσεις των μεγαλοβιομηχάνων. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, όταν ο ίδιος - αναφερόμενος ειδικά στους νέους ανθρώπους - έχει προτείνει την επέκταση της «μερικής» και «προσωρινής» απασχόλησης και τη «μαύρη» εργασία, συνδράμοντας στην προώθηση της πολιτικής που θα εξασφαλίσει φτηνά νεανικά εργατικά χέρια στο μεγάλο κεφάλαιο.

Το δίκιο δε χαρίζεται

Το τελευταίο διάστημα, κορυφαία στελέχη των δύο κομμάτων που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία, κάνουν δημόσιες δηλώσεις για την... κατανόηση που υποτίθεται πως δείχνουν για τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι. Το ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας, αναφέρεται στις εισοδηματικές και γενικότερες αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας, που μόλις τώρα ανακάλυψε και κατηγορεί την κυβέρνηση από τη θέση της αντιπολίτευσης. Από τη ΝΔ, οι υπουργοί Οικονομίας και Ανάπτυξης Γ. Αλογοσκούφης και Δ. Σιούφας, αναλύουν την έξαρση της ακρίβειας που προκάλεσε η αντικατάσταση της δραχμής από το ευρώ και λένε ότι οι μισθοί και συντάξεις στην Ελλάδα υπολείπονται σημαντικά του μέσου όρου της ΕΕ.

Στον κατάλογο εκείνων που... αναγνωρίζουν τα προβλήματα των εργαζομένων - για τους δικούς του λόγους ο καθένας - θέλησε να προστεθεί χτες και ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Ο κ. Κυριακόπουλος, που την περασμένη βδομάδα βάφτιζε «γενναιόδωρες» τις ονομαστικές αυξήσεις 2,8% στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δήλωσε με νόημα: «Είναι αναμφισβήτητο ότι υπάρχει ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που μπορεί να δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με 1.000 ευρώ. Ξέρω πολύ καλά τι συμβαίνει, δεν είμαι εκτός της κοινωνίας». Παρέβλεψε βέβαια ή αγνόησε σκόπιμα, ότι οι δυσκολίες είναι ακόμη μεγαλύτερες για τους πάνω από 1,5 εκατομμύριο μισθωτούς και συνταξιούχους που ζουν με εισόδημα μέχρι 500 ευρώ το μήνα!

Αν νομίσετε πως ο πρόεδρος του ΣΕΒ και τα κορυφαία στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων υποφέρουν από «κρίση ειλικρίνειας», κάνετε λάθος. Εκ του πονηρού και για λόγους ψηφοθηρίας, στελέχη του ΠΑΣΟΚ λένε ορισμένα πράγματα με το όνομά τους ή και τα φουσκώνουν, ομολογώντας έτσι δημόσια αλήθειες τις οποίες αμφισβητούσαν όταν ήταν στην κυβέρνηση. Ο,τι δηλαδή γινόταν όταν η ΝΔ ήταν στην αντιπολίτευση και το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση. Απλώς, σήμερα, έχουν αλλάξει οι ρόλοι.

Εκ του πονηρού είναι και η κατανόηση που δείχνουν τα στελέχη της ΝΔ στους οικονομικά ασθενέστερους, με τις αναφορές τους στα προβλήματα που προκαλούνται από την ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς - συντάξεις. Με τις ομολογίες αυτές, επιδιώκουν, αφ' ενός, να ρίξουν το ανάθεμα μόνο στο «κακό» ΠΑΣΟΚ, και, αφ' ετέρου, εφαρμόζοντας την ίδια ακριβώς πολιτική, προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους να κάνουν... υπομονή και να δουλέψουν σκληρά, ώστε να προσβλέπουν σε «κοινωνικό μέρισμα», όταν και εφόσον «μεγαλώσει η κοινωνική πίτα» και η «ανταγωνιστικότητα»!

Στην κυβέρνηση της ΝΔ, στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, στους βιομηχάνους και όλους εκείνους που υπηρετούν πιστά αυτό το σύστημα εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και μας λένε προκλητικά «δίκιο έχετε αλλά πού να το βρείτε», οι εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να δώσουν την κατάλληλη απάντηση. Μπορούν και πρέπει να αναζητήσουν το δίκιο τους, μέσα από τον αγώνα και το συντονισμό της πάλης για την ανατροπή αυτών των πολιτικών και την κατάργηση της ίδιας της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Τα μεταναστευτικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΟΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ «κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας» της έλειπαν της κυβέρνησης. Κι όμως, ο υπουργός Εσωτερικών, Προκόπης Παυλόπουλος, δήλωσε περήφανος για την ασκούμενη μεταναστευτική πολιτική. Εκσυγχρονίστηκε, λέει...

Να υποθέσουμε ότι θεωρεί ιδιαίτερα «σύγχρονη» τη «μαύρη» απασχόληση (διάβαζε: ξεζούμισμα) αλλοδαπών σε οικοδομές και ναυπηγεία με μισθούς πείνας και χωρίς ασφάλιση, ενώ για μέτρα ασφαλείας δεν τίθεται καν ζήτημα...

`Η, μήπως, είναι «σύγχρονες» οι ατέλειωτες ουρές αλλοδαπών στις νομαρχίες, όπου εκατοντάδες οικονομικοί μετανάστες ταλαιπωρούνται από απίστευτες γραφειοκρατικές διαδικασίες και πολύ συχνά γίνονται θύματα αετονύχηδων;

Το μόνο που σίγουρα έχει εκσυγχρονιστεί - κι αυτό θα το αναγνωρίσουμε στην κυβέρνηση - είναι τα κατασταλτικά μέτρα εναντίον τους. Η αστυνομία συνεχίζει τις «σκούπες» με πιο σύγχρονα και αποτελεσματικά συστήματα.

Οσο για τις άλλες υπηρεσίες που δρουν στην Ελλάδα δεν είναι να λέμε και πολλά πολλά. Η περίφημη ιστορία με τις απαγωγές Πακιστανών και η αποκάλυψη για 5 χιλιάδες συλλήψεις αλλοδαπών για λογαριασμό των Βρετανών παραμένουν πρόσφατα γεγονότα.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ για καταστολή, όμως, σας πληροφορούμε ότι το υπουργείο Δημόσιας Τάξης ανακοίνωσε την ενίσχυση των αστυνομικών υπηρεσιών Αθήνας, Θεσσαλονίκης και επαρχίας με στόχο την «ενδυνάμωση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών».

Με βάση όμως τις τελευταίες εικόνες που έχουν στο μυαλό τους οι Ελληνες πολίτες και συγκεκριμένα τα ΜΑΤ να επιτίθενται αναίτια σε διαδηλωτές, μάλλον για αίσθημα ανασφάλειας μπορούμε μόνο να μιλάμε.

Είναι σαφές ότι σε αυτή τη χώρα για να ασχοληθεί στα σίγουρα και άμεσα μαζί σου η αστυνομία μόνο ένα πράγμα έχεις να κάνεις: Με κάποιον τρόπο να διαδηλώσεις ή να αντισταθείς στις πολιτικές που εφαρμόζονται.

Σε κάθε άλλη περίπτωση (αν δηλαδή ένας πολίτης αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα) ...όλα παίζονται και το αποτέλεσμα είναι αμφίβολο.

Το δημόσιο χρέος και οι ευθύνες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με το δημόσιο χρέος ασχολείται ο Ν. Νικολάου στην «Καθημερινή» και αφού σημειώσει, ότι τον Ιανουάριο του 1996 ο Κ. Σημίτης το παρέλαβε στα 86,88 δισ. ευρώ και το παρέδωσε στις 31.12.2003 στα 167,72 δισ. ευρώ, υπογραμμίζει τα εξής: «Γιατί διπλασιάστηκε το χρέος; Πρώτον, γιατί οι προϋπολογισμοί του κράτους παρέμειναν ελλειμματικοί, δεύτερον, γιατί έγιναν προκλητικές σπατάλες στις παραγγελίες πολεμικού υλικού, υπερτιμολογήσεις στα δημόσια έργα, κλπ. και τρίτον, γιατί η διαφθορά λεηλάτησε τους κρατικούς πόρους. Ας απολογηθεί λοιπόν γι' αυτά το ΠΑΣΟΚ κι ας εξηγήσει ο πρόεδρός του ποιοι ευθύνονται για τη ζημιά στους πολίτες».

Με άλλα λόγια, ο διπλασιασμός του δημόσιου χρέους οφείλεται, πρώτα και κύρια, στην καταλήστευση του δημοσίου χρήματος από το μεγάλο κεφάλαιο, ελέω της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Και, μάλιστα, αυτό έγινε σε μια οκταετία μονόπλευρης λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, διόγκωσης των φορολογικών βαρών στα λαϊκά στρώματα και παρά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ.

Τι αποδείχνουν τα παραπάνω; Πρώτον, τα ελλείμματα είναι η άλλη όψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, όπως τόνισε πρόσφατα η Αλέκα Παπαρήγα. Δεύτερον, το ΠΑΣΟΚ έχει τεράστιες ευθύνες για «τη ζημιά στους πολίτες». Τρίτον, άλλες τόσες - τουλάχιστον - ευθύνες φέρει η ΝΔ, αφού, παίρνοντας τη σκυτάλη από το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο θέλει να μαζέψει από τους εργαζόμενους, όσα μοίρασε το ΠΑΣΟΚ στους κεφαλαιοκράτες, αλλά συνεχίζει και στον ίδιο δρόμο της πολύμορφης εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους.

Σκέτη αυταπάτη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είχαμε καιρό να διαβάσουμε ή να ακούσουμε περί «ουδέτερης ταξικά κρατικής εξουσίας και κράτους» στον καπιταλισμό, και μάλιστα από αυτοπαρουσιαζόμενους ως αριστερούς, γι' αυτό και σημειώνουμε το γεγονός. Γράφει το χτεσινό κύριο άρθρο της «Αυγής», με αφορμή τις πρόσφατες εξελίξεις στη Γαλλία και τις μεγάλες κινητοποιήσεις της νεολαίας και των εργαζομένων: «Ουσιαστικά πρόκειται για παροπλισμό ή παράλυση του κράτους - της συλλογικής πολιτικής οργάνωσης - μπροστά στα οικονομικά προβλήματα: από εργαλείο διεύθυνσης της οικονομίας εκπίπτει σε όργανο ταξικής κυριαρχίας, εξασφάλισης των συμφερόντων ενός τμήματος της κοινωνίας». Και το άρθρο καταλήγει ως εξής: «Οι κοινωνικοί αγώνες - σαν τον γαλλικό - δεν περιορίζονται μόνο στην ανατροπή ενός αντεργατικού μέτρου. Ανοίγουν πολύ ευρύτερες προοπτικές».

Προφανώς, αυτές οι «πολύ ευρύτερες προοπτικές» συνοψίζονται στο στόχο να σταματήσει η έκπτωση του κράτους σε όργανο ταξικής κυριαρχίας και ...να ξαναγίνει μια ταξικά ουδέτερη «συλλογική πολιτική οργάνωση» και «εργαλείο διεύθυνσης της οικονομίας». Πράγματι, πολύ ...ευρύτερος ο στόχος παιδιά. Σκέτη αυταπάτη...

Προσκλητήριο για πλιάτσικο

«Πυλώνα της Υγείας» χαρακτήρισε τον ιδιωτικό τομέα ο υφυπουργός Υγείας Θ. Γιαννόπουλος, μιλώντας στο 9ο Συνέδριο του «Rich clab» - του μεγαλύτερου δικτύου ασφαλιστικών πρακτόρων στην Ελλάδα και στην Κύπρο - που πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Τρικκαίων.

Κι αυτός ο χαρακτηρισμός έρχεται, για μια ακόμα φορά, να επιβεβαιώσει την κυβερνητική απόφαση για ολόπλευρη στήριξη των επιχειρηματιών που εισβάλλουν στο χώρο της Υγείας για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος των ασθενών και των ασφαλιστικών Ταμείων τους. Ταυτόχρονα, στην πρόθεση της κυβέρνησης είναι και η παραπέρα υποβάθμιση της Κοινωνικής Ασφάλισης ώστε ν' ανοίξει διάπλατα ο δρόμος για τη μαζική «εισβολή» και την «κατάληψη» του δημόσιου συστήματος Υγείας από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

Αναπτύσσοντας στο συνέδριο το θέμα «Ιδιωτική Ασφάλιση και Εθνικό Σύστημα Υγείας», ο Θ. Γιαννόπουλος ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί για τη στήριξη της ιδιωτικής ασφάλισης, λέγοντας ότι οι ασφαλιστές μπορούν να βοηθήσουν τον πολίτη στις υπηρεσίες Υγείας, καλύπτοντας «με τον καλύτερο δυνατό τρόπο» τις... αγωνίες και τις ανάγκες του. Κανονικό προσκλητήριο για πλιάτσικο δηλαδή σε ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο τομέα της Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης...

Διογκώνεται η παραπαιδεία

«Ιδιαίτερα» για τις ιδιαίτερες απαιτήσεις σας! Δεν πρόκειται για κάτι... πονηρό, αλλά ούτε και κάτι αθώο. Μετά τις ιερόδουλες και τις μασέζ, μετά τις οικιακές βοηθούς, μετά τους υδραυλικούς και τους ηλεκτρολόγους, τώρα ιδρύθηκε και το πρώτο οργανωμένο Κέντρο Ιδιαίτερων Μαθημάτων, που φέρνει τον καθηγητή στο σπίτι μ' ένα απλό τηλεφώνημα. Πρόκειται για ένα Κέντρο, το οποίο συνεργάζεται με καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων και ανάλογα με τις «ανάγκες», στέλνει καθηγητή στο σπίτι σας για ιδιαίτερα μαθήματα, ενώ όπως αναφέρεται στο ιλουστρασιόν διαφημιστικό φυλλάδιο προσφέρεται υποστήριξη σε παιδιά με ειδικές ανάγκες και βοήθεια σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Με λίγα λόγια, η παραπαιδεία όχι απλώς δε χτυπιέται, αλλά διογκώνεται, εκσυγχρονίζεται και... συγκεντροποιείται. Και οι λαϊκές οικογένειες πορεύονται στο Γολγοθά τους, σε... δόξα της «γαλαζοπράσινης» πολιτικής υποβάθμισης και εμπορευματοποίησης της δήθεν δημόσιας και δήθεν δωρεάν Παιδείας...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
ΟΧΙ στη «δημοκρατία» τους!

Οταν η κυβέρνηση Μπους αυτοανακηρύσσεται παγκόσμιος θεματοφύλακας της δημοκρατίας, οι λαοί σ' όλο τον κόσμο (και στις ίδιες τις ΗΠΑ) πρέπει να ανησυχούν για έναν επιπλέον λόγο. Οταν, μάλιστα, ο Αμερικανός Πρόεδρος και το επιτελείο του, μαζί με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δηλώνουν αποφασισμένοι να επιβάλουν τη «δημοκρατία» τους σ' όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, ο κίνδυνος του παγκόσμιου στρατιωτικού νόμου είναι άμεσος.

Τα τελευταία χρόνια, με μεγαλύτερη ένταση, μετά την 11η Σεπτέμβρη του 2001, οι δυνάμεις της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης, εκτός των άλλων, ανέλαβαν (για λογαριασμό των πολυεθνικών) να αξιολογούν και να βαθμολογούν τη δημοκρατικότητα κάθε χώρας. Κριτήριο είναι ο βαθμός υποτέλειας και προσαρμογής της χώρας (και του λαού της) στα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια. Τώρα, λοιπόν, οι αρχιτέκτονες της δημοκρατίας του Γκουαντάναμο, του Αμπού Γκράιμπ, των ιπτάμενων φυλακών, των βασανιστηρίων, των κατά συρροήν εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, των ιμπεριαλιστικών πολέμων, των στρατιωτικοφασιστικών πραξικοπημάτων, των αιματοβαμμένων δικτατοριών, της αστυνομοκρατίας, της κατάργησης των στοιχειωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και καταπίεσης, γίνονται τιμητές της δημοκρατικότητας...

Γι' αυτούς, μια χώρα είναι δημοκρατική, όταν ο λαός της εκλέγει κυβέρνηση, που είναι πρόθυμη να δώσει γην και ύδωρ στις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους «πρόθυμους συμμάχους» τους. Ετσι, ανακηρύσσουν «εχθρούς της δημοκρατίας» τους Προέδρους και τις κυβερνήσεις της Λευκορωσίας, των Παλαιστινίων, της Βενεζουέλας και άλλων χωρών που αναδείχτηκαν με κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Διαδικασίες, ασύγκριτα πιο αδιάβλητες από τις διαδικασίες με τις οποίες ο Μπους «εκλέχτηκε» Πρόεδρος των ΗΠΑ, τον οποίον ψήφισαν, με βάση τα αποτελέσματα, λιγότερο από το 16% των Αμερικανών πολιτών, που έχουν δικαίωμα ψήφου, αλλά και από άλλες χώρες της ονομαζόμενης «δημοκρατικής Δύσης»! Και απειλούν, μάλιστα, όσες χώρες και κυβερνήσεις αντιστέκονται, τους λαούς αυτών των χωρών ότι θα τιμωρηθούν γιατί επέλεξαν έναν άλλο δρόμο, από αυτόν της υποταγής και της ένταξής τους στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς!

Οι απολογητές της αστικής δημοκρατίας εξανίστανται, όταν οι κομμουνιστές θέτουν το θεμελιώδες ερώτημα: «Δημοκρατία για ποιον;». «Μα φυσικά, για όλους!», απαντούν υποκριτικά, ενώ γνωρίζουν ότι σε όλες τις ιστορικές περιόδους η απάντηση ήταν άλλη. Διαφοροποιημένη σε κάθε στάδιο της κοινωνικής εξέλιξης, πάντα υπέρ της εκάστοτε κυρίαρχης τάξης.

Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, σ' όλες τις χώρες του κόσμου, μακριά από τις αυταπάτες που γεννούν οι υποστηρικτές και υπάλληλοι της δικτατορίας των μονοπωλίων, καλούνται να αναζητήσουν και να κατακτήσουν με τον αγώνα τους, μέσα από την καθημερινή πάλη, τη δική τους δημοκρατία. Τη δημοκρατία, που καταργεί την εκμετάλλευση και τον πόλεμο, που βάζει τέρμα στην κυριαρχία του κεφαλαίου, που εγγυάται την ελεύθερη έκφραση και τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού και όχι μιας φούχτας χρυσοκάνθαρων, που απελευθερώνει τις δυνάμεις της δημιουργίας και της προόδου.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ