Πολλές φορές δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό τι κρύβεται πίσω από κάποιους όρους ή κωδικές ονομασίες φιλομονοπωλιακών επιλογών της ΕΕ και των εθνικών κυβερνήσεων. Η «στρατηγική της Λισαβόνας», για παράδειγμα, υιοθετήθηκε στο όνομα της ανταγωνιστικότητας (του ευρω-κεφαλαίου) ώστε στα επόμενα χρόνια η ευρωοικονομία να φτάσει την αμερικανική! Το τι σημαίνει όμως αυτό στην πράξη για τους εργαζόμενους, γίνεται χειροπιαστό από παρακάτω προχτεσινό τηλεγράφημα: «Πάνω από το 14% των ενηλίκων Αμερικανών δεν είχαν ασφάλιση υγείας τον περασμένο χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία της ομοσπονδιακής στατιστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ. Σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, το 8,9% των παιδιών στις ΗΠΑ δεν είχαν καμία υγειονομική κάλυψη... Σύμφωνα με τη σχετική έκθεση, το 2005, 41,2 εκατομμύρια Αμερικανοί, δηλαδή το 14,2% του πληθυσμού ήταν ανασφάλιστοι. Το 2004 οι ανασφάλιστοι ήταν στα 51,3 εκατομμύρια. Ενδιαφέρουσα, επίσης, είναι η κατανομή των ανασφάλιστων πολιτών ανά πολιτεία, καθώς υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Για παράδειγμα, στη Μασαχουσέτη ανασφάλιστοι είναι μόλις το 6% του πληθυσμού, ενώ στο Τέξας το 24% των κατοίκων δεν έχουν καμία δημόσια ασφάλιση». Η δημιουργία των «δικών μας» ευρω-ανασφάλιστων είναι απλά θέμα χρόνου...
Ποιοι όλοι;
Σε προχτεσινή τοποθέτησή του, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ στο 3ο Αναπτυξιακό Συνέδριο για το Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς, «εξαφάνισε» το ΚΚΕ από τις πολιτικές δυνάμεις, που έχουν τοποθετηθεί για το θέμα των μεταρρυθμίσεων στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Αναφερόμενος, λοιπόν, στη θέση πως η διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων χρειάζεται άλλη διοικητική δομή, ο Π. Κουκουλόπουλος είπε χαρακτηριστικά: «Στη χώρα μας συναντάμε το εξής πολιτικό παράδοξο. Ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός - και κατά την τελευταία συνάντηση με την ΚΕΔΚΕ - τάχθηκε υπέρ της συμπύκνωσης των δήμων, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για "Καποδίστρια 2", ο ΣΥΝ για λιγότερους και ισχυρότερους δήμους, όλοι δηλαδή αναγνωρίζουμε την ανάγκη Αυτοδιοίκηση και Αποκέντρωση, στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων απουσιάζουν παντελώς οι επεξεργασμένες προτάσεις της Αυτοδιοίκησης γι' αυτά τα ζητήματα».
Προφανώς, ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ όταν λέει «όλοι», εννοεί όλους όσοι συμφωνούν με τα σχέδιά του. Και πως όποιος έχει διαφορετική άποψη δεν αξίζει αναφοράς. Ξέρει, άλλωστε, ότι το ΚΚΕ έχει έγκαιρα τοποθετηθεί στο ζήτημα της διοικητικής δομής, κάνοντας σαφές πως οι όποιες αλλαγές σχεδιάζονται και τελικά εφαρμοστούν, στόχο έχουν να εξασφαλίζουν τα κριτήρια της οικονομικής σύγκλισης που θέτει η ΕΕ, αλλά και καλύτερα πλαίσια δράσης του μεγάλου κεφαλαίου.
Τσιμουδιά για την εμπορευματοποίηση
Είκοσι δύο Διοικητές των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας-Πρόνοιας (ΠεΣΥΠ) και των νοσοκομείων την περίοδο 2000-2004 χαρακτηρίζουν «αναχρονισμό για τα διεθνή και ευρωπαϊκά δεδομένα» τις εξαγγελίες του υπουργού Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλου για την κατάργηση των Διοικητικών Υγειονομικών Περιφερειών (ΔΥΠΕ) - όπως μετονόμασε η ΝΔ τα ΠεΣΥΠ του ΠΑΣΟΚ.
Σε κοινή ανακοίνωσή τους αναφέρουν: «Η Περιφερειακή οργάνωση του Συστήματος Υγείας όμως, δεν αποτελεί μόνο διοικητική παρέμβαση, αλλά πολιτική που υποστηρίζει την παροχή υπηρεσιών υγείας πλησιέστερα στον πολίτη, αντιμετωπίζει άμεσα και αποτελεσματικά τα όποια προβλήματά του και αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε γεωγραφική περιφέρεια στην ανάπτυξη του τομέα της υγείας».
Κι αφού κατάφεραν τόσα για τον πολίτη, γιατί την τελευταία δεκαετία ο έρμος άρρωστος να ταλαιπωρείται στις ουρές και να πληρώνει απ' την τσέπη του το 47% των συνολικών δαπανών για την υγεία; Τόσο το «αποκεντρωμένο» - του ΠΑΣΟΚ - όσο και το «συγκεντροποιημένο» - της ΝΔ - δημόσιο σύστημα υγείας που υπηρετεί την εμπορευματοποίηση, αποτελούν επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων την ώρα της ανάγκης, όπως ακριβώς επιτάσσουν τα ευρωπαϊκά πρότυπα...
Επιλεκτικές αιχμές
Αιχμές για σκοπιμότητες στην απόφαση της Επιτροπής Ανταγωνισμού να επιβάλει πρόστιμο στην 3Ε (Coca Cola) άφησε πριν κάνα δυο μέρες ο πρόεδρος της εταιρίας Γ. Δαυίδ. Διερωτήθη, στη διάρκεια της γενικής συνέλευσης των μετόχων της εταιρίας, για τη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί ο ...καθυστερημένος κατά τρία χρόνια έλεγχος από την επιτροπή για το εάν η 3Ε συμμορφώθηκε με την από το 2002 απόφασή της και είπε ότι αυτό δημιουργεί «εύλογα ερωτηματικά». Μάλιστα, και λογικά από την πλευρά του ο άνθρωπος, εγκάλεσε την Επιτροπή Ανταγωνισμού ότι στη διάρκεια εξέτασης της υπόθεσης δεν έλαβε υπ' όψη συμφωνία(!) μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού και της Coca Cola, που αφορά στη συμπεριφορά της σε ζητήματα «ανταγωνισμού» σε 13 χώρες. Από πού κι ως πού, κύριοι, σου λέει, αγνοείτε κορυφαία συμφωνία μεταξύ ενός πολυεθνικού κολοσσού και κοτζάμ Ευρωπαϊκής Επιτροπής;
Πάντως, ο κύριος πρόεδρος δεν είπε λέξη για το γεγονός ότι το πρόστιμο που του επέβαλε η Επιτροπή είναι σταγόνα στον ωκεανό των καθαρών κερδών της πολυεθνικής, ούτε βεβαίως έβγαλε τσιμουδιά για την πρόσφατη μεθόδευση της εταιρίας να βγάλει στο δρόμο 100 εργαζόμενους με τη μέθοδο της ...οικειοθελούς αποχώρησης.
Μ' αφορμή τη βαθμολόγηση
Η συνολική εικόνα της εκπαίδευσης, το πόσο αυτή απέχει από τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, ξεδιπλώνεται αυτές τις μέρες με αφορμή και την ανακοίνωση των βαθμολογιών για την εισαγωγή σε ΑΕΙ-ΤΕΙ αλλά και τις μεγάλες κινητοποιήσεις που έχουν αναδείξει την Παιδεία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Φέρνει στην επιφάνεια τα ζητήματα των εξετάσεων επιλογής, το περιεχόμενο του σχολείου το οποίο αφήνουν πίσω οι υποψήφιοι, το ζήτημα σε ποια ανώτατη εκπαίδευση θα εισαχθούν και ποιο θα είναι το επαγγελματικό τους μέλλον, αλλά και το τι διεξόδους προσφέρει αυτό το σύστημα σε όσους δεν καταφέρουν να κατακτήσουν μια θέση σε μία σχολή ή τμήμα.
Από φέτος, ισχύει η καθιέρωση της βαθμολογικής βάσης του 10 ως προϋπόθεση για να εισαχθεί κάποιος στην ανώτατη εκπαίδευση. Κάτι, που η κυβέρνηση εμφάνισε σαν κίνηση ποιοτικής αναβάθμισης της εκπαίδευσης, και το οποίο τροφοδοτεί μία προσπάθεια να μετατεθεί η ευθύνη - για την αποτυχία του εκπαιδευτικού συστήματος να παρέχει πλήρη και ολοκληρωμένη γενική παιδεία - στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς, που δεν πλήρωσαν αρκετά στα φροντιστήρια και τα «ιδιαίτερα» προκειμένου τα παιδιά τους να περάσουν τη βάση.
Με την εφαρμογή του μέτρου, περισσότεροι θα μείνουν εκτός ανώτατης εκπαίδευσης - έτοιμη πελατεία των ιδιωτικών ΙΕΚ - αφού, η καθιέρωση βάσης - όπως και η στρόφιγγα βαθμού δυσκολίας των θεμάτων που επιλέγονται κάθε φορά - ρυθμίζει το πόσοι θα εισάγονται τελικά στην ανώτατη εκπαίδευση. Οσο για την κινδυνολογία για κλείσιμο τμημάτων της περιφέρειας τα οποία μέχρι πέρσι δέχονταν σπουδαστές με βαθμούς κάτω από τη βάση, στην πραγματικότητα αυτό που αναδεικνύει είναι το ζήτημα της αλόγιστης ίδρυσης σχολών και τμημάτων χωρίς υποδομές και αντικείμενο, μόνο και μόνο για την καλλιέργεια ψεύτικων ελπίδων στους νέους που σπουδάζουν, αφού πολλές σχολές είναι χωρίς επαγγελματικό αντίκρισμα.
Οι βαθμολογίες των υποψηφίων που ανακοινώθηκαν προχτές δεν προσφέρονται για συμπεράσματα για το επίπεδο της εκπαίδευσης. Και αυτό γιατί οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι εξετάσεις επιλογής και ταξινόμησης στις σχολές και τα τμήματα της ανώτατης εκπαίδευσης, με κριτήρια που δεν αποτιμούν πραγματικές γνώσεις αφού τέτοιες δεν παρέχονται. Το λύκειο - προθάλαμος για την εισαγωγή στα ΑΕΙ - είναι έτσι φτιαγμένο ώστε, να μη δίνει γενικές γνώσεις και στέρεες βάσεις για την ολόπλευρη ανάπτυξη προσωπικοτήτων αλλά προσανατολίζεται στην ελεγχόμενη εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο.
Αυτό που τελικά αναδεικνύεται και από τη διαδικασία της επιλογής για την ανώτατη εκπαίδευση είναι η ανάγκη για ριζικές αλλαγές στην παιδεία που ακολουθεί πορεία υποβάθμισης, με τις «δεξιότητες» να κερδίζουν έδαφος σε βάρος της ολόπλευρης μόρφωσης. Για Παιδεία δημόσια και δωρεάν, στην υπηρεσία των αναγκών του λαού που θα παρέχει σε όλους υψηλού επιπέδου γνώσεις. Μέσα από ένα σχολείο δωδεκάχρονο, ενιαίο, δημόσιο και δωρεάν που θα διαμορφώνει πρώτα από όλα ανθρώπους ικανούς να παίρνουν την τύχη τους στα χέρια τους. Για υψηλού επιπέδου επαγγελματικές σχολές μετά το δωδεκάχρονο και ενιαία ανώτατη εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν που θα δίνει επιστημονική γνώση και ειδίκευση και δε θα είναι παραμάγαζο των επιχειρήσεων με πτυχία διαβατήρια για την ανεργία. Αλλά όλα αυτά απαιτούν λαϊκό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης για ριζικές ανατροπές σε επίπεδο πολιτικής και εξουσίας.
Μαρίνα ΚΑΛΙΓΕΡΗ
Φορο-λεηλασία
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ, όσο και ...απαράδεκτα, τα στοιχεία της Εφορίας. Σύμφωνα με το υπουργείο Οικονομίας, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι πληρώνουν για φέτος φόρους αυξημένους σχεδόν κατά 30% και, φυσικά, καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των λεγόμενων δημοσίων εσόδων.
Ετσι μπορούμε να λέμε ότι δεν είμαστε «κορόιδα» γενικώς και αορίστως, αλλά με βάση πολύ συγκεκριμένα στοιχεία, που δε σηκώνουν αμφισβήτηση και αποδεικνύουν με το παραπάνω το ποιος «πληρώνει το μάρμαρο» σ' αυτήν τη χώρα.
Την ίδια ώρα, οι Ανώνυμες Εταιρίες δεν ξέρουν ποια ...φοροαπαλλαγή να διαλέξουν, αφού πέρα από τη μείωση της φορολογίας τους απολαμβάνουν και ένα ολόκληρο δίκτυο επιδοτήσεων, αφορολόγητων επενδύσεων, νομικών τερτιπιών, που τους επιτρέπει ακόμη και να παίρνουν από την Εφορία.
Οσο για τους μικρομαγαζάτορες και τους μικρομεσαίους, αυτοί έχουν μπλέξει για τα καλά, αφού το υπουργείο Οικονομίας και θέλει και έχει τους τρόπους να τους ξεζουμίζει κανονικά. Οι μηχανισμοί φορολογικού ελέγχου, άλλωστε, γι' αυτούς έχουν θεσμοθετηθεί.
ΔΗΛΑΔΗ, τώρα εμείς πρέπει να το ...πιστέψουμε αυτό; Οτι, δηλαδή, ο διευθύνων σύμβουλος του ΟΤΕ, Παναγιώτης Βουρλούμης, είναι στα μαχαίρια με τον υπουργό Μεταφορών Μιχάλη Λιάπη, επειδή ο τελευταίος τον εμποδίζει να αλλάξει τον κανονισμό προσωπικού του οργανισμού;
Οχι πως μας κάνει καμιά εντύπωση το να υπάρχει αντιπαράθεση ανάμεσα σε δυο κυβερνητικά στελέχη. Ούτε η πρώτη φορά που βλέπουμε κάτι τέτοιο είναι, ούτε η τελευταία. Ομως, ότι όλα αυτά γίνονται για το ...καλό των εργαζομένων, ουδείς το πιστεύει.
Αλλωστε, οι κυβερνώντες έχουν αποσαφηνίσει εδώ και πολύ καιρό τι επιδιώκουν για τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ και τα εναπομείναντα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα είναι για τα καλά στο στόχαστρο.
Γρηγοριάδης Κώστας
Καταστροφικά ... «ανέκδοτα»
Γρηγοριάδης Κώστας
Είναι γνωστό ότι ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, αρέσκεται στο να λέει ανέκδοτα. Προφανώς με αυτή τη λογική, εξήγγειλε τους τελευταίους κυβερνητικούς σχεδιασμούς - που πατούν ακριβώς πάνω στα χνάρια αυτών του ΠΑΣΟΚ - σύμφωνα με τους οποίους στο πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού θα γίνει το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης, μέσω της ...οικοπεδοποίησης 1.000 στρεμμάτων και με το «φύτεμα» εκεί μιας πόλης άνω των 10.000 κατοίκων!
Αλλά το «ανέκδοτο» είχε και συνέχεια: Πολλά από τα εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που θα εισπραχτούν, δήλωσε ο υπουργός, θα χρησιμοποιηθούν για το γκρέμισμα πολυκατοικιών σε υποβαθμισμένες περιοχές του Λεκανοπεδίου για να γίνουν «πράσινο»! Και το λέει αυτό εκπρόσωπος μιας κυβέρνησης, που, όχι μόνο δεν προστατεύει, αλλά ξεπουλά στο μεγάλο κεφάλαιο και τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της Αθήνας. Θυμίζουμε, μάλιστα, ότι την ίδια ακριβώς ιδέα είχε εκφράσει και η Ντόρα Μπακογιάννη και, μόλις ανέλαβε δήμαρχος, φρόντισε - σε συνεργασία με την υπουργό του ΠΑΣΟΚ Β. Παπανδρέου - να ικανοποιήσει τις ορέξεις των Βωβών για τσιμεντοποίηση του κτήματος Θων...
Ο μόνος, φυσικά, που δε γελάει μ' αυτά τα ανέκδοτα είναι ο λαός της πρωτεύουσας, που βλέπει το νέφος να χτυπάει διαρκώς «κόκκινο» και να του αναλογούν μόλις 2 τ.μ. «πράσινο», έναντι 9 τ.μ. που είναι διεθνώς αποδεκτό για μία μεγαλούπολη. Και θα δώσει την απάντηση που πρέπει σε όλους αυτούς που τον εμπαίζουν και στις δημοτικές εκλογές που πλησιάζουν.
Βάλτε τους φρένο
Πάντως, μη νομίζετε ότι οι αναφερόμενες στο προηγούμενο σχόλιο εξαγγελίες του κ. Σουφλιά θα μείνουν μόνο λόγια. Οταν πρόκειται για την εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων και την ανάπτυξη (των επιχειρηματικών κερδών), η κυβέρνηση και το κράτος δουλεύουν ρολόι. Ετσι, λίγες μέρες μετά τις πρόσφατες υπουργικές εξαγγελίες, ανέλαβε την προώθηση της «δουλιάς» η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ), η οποία πραγματοποίησε και σχετική σύσκεψη, με τη συμμετοχή των δημάρχων Αλίμου (ΝΔ), Γλυφάδας (ΠΑΣΟΚ), Αργυρούπολης (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) και Ελληνικού (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ). Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, που εκδόθηκε μετά τη σύσκεψη, η ΚΕΔ επιδιώκει «τη δημιουργία εσόδων από τη διαχείριση του ακινήτου». Οι παριστάμενοι στη σύσκεψη δήμαρχοι κλήθηκαν «να καταθέσουν οι ίδιοι προτάσεις χωροθέτησης δραστηριοτήτων» κι απ' ό,τι μάθαμε, η μόνη ένστασή τους ήταν να αποφευχθούν «οχλούσες χρήσεις» για τους κατοίκους. Προφανώς, για ευνόητους και ...προεκλογικούς λόγους. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, απ' όσα πληροφορηθήκαμε, ουδείς σήκωσε το ανάστημά του και διεκδίκησε την υλοποίηση των πάμπολλων υποσχέσεων, περί μητροπολιτικού πάρκου. Είπαμε, προέχει η ανάπτυξη (των κεφαλαιοκρατικών κερδών)...
Ας τα 'χουν όλ' αυτά υπόψη τους οι εργαζόμενοι της Αθήνας και, ιδιαίτερα, των προαναφερόμενων δήμων. Οι εκλογές του Οκτώβρη αποτελούν μια πρώτης τάξης ευκαιρία, για να βάλουν φρένο σε όλους όσοι θέλουν να κάνουν τη ζωή στην πρωτεύουσα εντελώς ανυπόφορη.
Τα ... κατορθώματα του καπιταλισμού
Οι «άθλιοι» των παραγκουπόλεων στον πλανήτη θα ανέρχονται σε 1,4 δισεκατομμύρια το 2020, υπολογίζει η υπηρεσία του ΟΗΕ για την κατοικία, επισημαίνοντας ότι οι κυβερνήσεις ενισχύουν μια μη αναστρέψιμη αστικοποίηση παρά επιδιώκουν να τη σταματήσουν. Σήμερα, η Γη έχει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ανθρώπους συγκεντρωμένους στις παραγκουπόλεις, δηλαδή σχεδόν ένας κάτοικος πόλης στους τρεις, υπογραμμίζει το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για τις ανθρώπινες κατοικίες (UN-Habitat) στην έκθεσή του για την κατάσταση των πόλεων του κόσμου 2006 - 2007. Ο πληθυσμός στις παραγκουπόλεις αυξάνεται κατά 2,2% ετησίως, κυρίως στη Μαύρη Αφρική όπου το ποσοστό της ετήσιας αύξησης ξεπερνά το 4,5%, σύμφωνα με την έκθεση αυτή που εκδίδεται ανά διετία. Είναι αυτή μια μόνο πλευρά της κατάστασης αθλιότητας - μαζί με τη φτώχεια, την ανεργία, τον υποσιτισμό, την ανύπαρκτη περίθαλψη τις τραγικές συνθήκες, απλώς, επιβίωσης - για δισεκατομμύρια ανθρώπους που διαμορφώνει και προοιωνίζεται ο καπιταλισμός, η ιμπεριαλιστική νέα τάξη της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης. Για την οποία, ο ίδιος ο ΟΗΕ προδιαγράφει πως θα χειροτερέψει η κατάσταση σε βάρος των εργαζομένων. Κι ας ξελαρυγγιάζονται οι όπου Γης «ανανεωτές» και σοσιαλδημοκράτες πως μπορεί με την ιμπεριαλιστική - κεφαλαιοκρατική κυριαρχία ο άνθρωπος να είναι «πάνω από τα κέρδη»! Ομως, όσο υπάρχει καπιταλισμός και κεφαλαιοκρατικά κέρδη, αυτά δε συμβιβάζονται με την εξυπηρέτηση των ανθρώπινων σύγχρονων αναγκών. Μόνο με ανατροπή του καπιταλισμού - ιμπεριαλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού μπορεί να αντιμετωπιστούν τα τεράστια παγκόσμια κοινωνικά κλπ. προβλήματα σε όφελος των εργαζομένων και, γενικότερα, των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια, ευτυχώς υπάρχει η προοπτική του επιστημονικού σοσιαλισμού για την οποία αγωνίζονται τα κομμουνιστικά - εργατικά κόμματα.
Οι «ευνοημένοι» της Κοινωνικής Ασφάλισης
Κυβέρνηση και ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας καθένας το ρόλο που του αναλογεί, έχουν ήδη δρομολογήσει τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. Σ' αυτή την κατεύθυνση, λίγες μόνο μέρες μετά τη δεύτερη κοινή συνεδρίαση των επιτροπών Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, με θέμα το ασφαλιστικό, οι υπουργοί Οικονομικών και Απασχόλησης απέστειλαν ήδη επιστολές προς τους «κοινωνικούς εταίρους» να συμμετέχουν στην «επιτροπή των εμπειρογνωμόνων» που θα ασχοληθεί με την καταγραφή της κατάστασης στην Κοινωνική Ασφάλιση και θα προτείνει τις «λύσεις» - όχημα για τις νέες ανατροπές. Στο στόχαστρο έχουν ήδη «κλειδωθεί» οι γυναίκες, οι νέοι σε ηλικία εργαζόμενοι και βέβαια τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Ενώ ακολουθεί η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η αύξηση των εισφορών των εργαζομένων, μέσω και της ενίσχυσης της ιδιωτικής ασφάλισης.
Τα συμπεράσματα και αυτής της «επιτροπής» είναι προδιαγεγραμμένα. Θα προστεθούν και θα ενισχύσουν τα αντιδραστικά επιχειρήματα για την «ανταγωνιστικότητα», το «αδιέξοδο των ταμείων», τη γήρανση του πληθυσμού. Θα αξιοποιηθούν για να συγκαλυφτούν ακόμα περισσότερο οι μόνοι και πραγματικοί υπεύθυνοι για την κατάσταση που βρίσκονται σήμερα τα Ταμεία, που δεν είναι άλλοι από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Η «επιτροπή» θα επιχειρήσει να βάλει το δικό της καθοριστικό λιθαράκι στη χειραγώγηση των εργαζομένων, να στρώσει το έδαφος για τις προαποφασισμένες αλλαγές σε βάρος τους. Η ίδια η λειτουργία της στόχο έχει να ντύσει με το μανδύα της κοινωνικής συναίνεσης τα προωθούμενα αντιασφαλιστικά μέτρα, να ενισχύσει την προπαγάνδα γύρω από τον αντεργατικό «κοινωνικό διάλογο».
Οι εργαζόμενοι ξέρουν καλύτερα από τον καθένα ότι δε χρωστάνε σε κανέναν. Το ζούνε από πρώτο χέρι οι 125.000 συνταξιούχοι του ΙΚΑ που παίρνουν σύνταξη μέχρι 390 ευρώ και οι δυο στους τρεις κάτω από 540 ευρώ. Την ίδια ώρα που οι βεβαιωμένες οφειλές των εργοδοτών προς το ΙΚΑ, εκτινάχτηκαν στα 3,2 δισ. ευρώ από τα 2,2 δισ. ευρώ, που ήταν το 2002 και η εισφοροδιαφυγή σε καθημερινή βάση ξεπερνάει τα 6.000.000 ευρώ τη μέρα. Αυτή είναι η κατάσταση στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό των 5,5 εκατομμυρίων ασφαλισμένων και συνταξιούχων και δε χρειάζονται «εμπειρογνώμονες» για να τη διαπιστώσουν και να βρουν το φταίχτη. Αλλωστε, κανείς «ειδικός» δεν πρόκειται ποτέ να πει στους εργαζόμενους ότι ο αντιασφαλιστικός νόμος Ρέππα, η βάση της σημερινής νέας επίθεσης, επιβαρύνει κάθε χρόνο το ΙΚΑ με 1,1 δισ. Την ίδια ώρα που, από τα 803 εκατομμύρια ευρώ που πλήρωσε το Ιδρυμα στους φαρμακοβιομήχανους το 2002, φέτος θα καταβάλει το ποσό των 1.353 εκατομμυρίων ευρώ.
«
Ευνοημένοι» στο σημερινό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης υπάρχουν και δεν είναι άλλοι από τους μεγαλοεργοδότες, τα συμφέροντα των οποίων στηρίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τις πλάτες και της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Εκεί είναι που πρέπει να στρέψουν τα πυρά τους οι εργαζόμενοι. Παλεύοντας με το ΠΑΜΕ ενάντια στον «κοινωνικό διάλογο», στα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα και διεκδικώντας ασφάλιση και συντάξεις στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών τους.
Feeds
