Πέμπτη 10 Απρίλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δε βόλεψε το αποτέλεσμα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πώς προσπαθεί να δικαιολογήσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το χάσμα ανάμεσα στη δημοσκοπική από τη μια και την καταγεγραμμένη από την άλλη δύναμή του στο συνδικαλιστικό κίνημα; Με την προσφιλή του μέθοδο, που δεν είναι άλλη από την επίθεση στο ΠΑΜΕ και τη συκοφάντηση του ταξικού κινήματος. Αυτή την τακτική επέλεξε η «Αυτόνομη Παρέμβαση» για να καλύψει την απώλεια της έδρας που είχε στο Εργατικό Κέντρο Χανίων, καταλογίζοντας στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ δήθεν «μαγειρέματα». Σε σχετική της μάλιστα ανακοίνωση αναφέρεται σε νούμερα και ανακαλύπτει «μεθοδεύσεις». Συγκαλύπτει όμως συνειδητά μια κρίσιμη λεπτομέρεια: ότι τα αποτελέσματα των ψήφων που πήραν όλες οι παρατάξεις ήταν αυτά που αποδέχτηκε και ο δικός τους εκπρόσωπος στη διαλογή, ο οποίος ήταν παρών στη διαδικασία, παρουσία και του δικαστικού αντιπροσώπου και της Εφορευτικής Επιτροπής. Κι όταν το αποτέλεσμα δε βόλεψε, «έδεσε» και το σενάριο περί αποκλεισμών...

«Οχι δικαιώματα για τους μετανάστες»

Οι «λαθρομετανάστες» δεν έχουν δικαιώματα, μόνο όσοι είναι νομιμοποιημένοι μετανάστες και αυτοί περιορισμένα. Αυτό ήταν το νόημα της απάντησης του κυβερνητικού εκπροσώπου όταν κλήθηκε να σχολιάσει χτεσινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης «των δουλοπάροικων στα θερμοκήπια της Ηλείας». «Είμαστε χώρα υποδοχής λαθρομεταναστών», ξεκίνησε σαν έτοιμος από καιρό την απάντησή του ο Θ. Ρουσόπουλος, δίνοντας καθαρό στίγμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής τους και συνέχισε στον ίδιο τόνο: «Μάλιστα, αναλογικά με το μέγεθος και τον πληθυσμό μας, είμαστε η χώρα υποδοχής του υψηλότερου αριθμού λαθρομεταναστών το χρόνο. Πέρυσι, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που έκαναν οι αρμόδιοι υπουργοί, ο αριθμός των λαθρομεταναστών ανήλθε στις 112.000»... Και προκειμένου να μην αφήσει καμία αμφιβολία για τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες, που διόλου τυχαία αποκαλεί λαθρομετανάστες, ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει το παραμικρό γιατί «δεν υπάρχει κανενός είδους καταγγελία, η οποία να αναφέρεται σε αυτό το οποίο μου αναφέρετε».

Το συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει δικαιώματα στους μετανάστες. Θα τα κατακτήσουν μόνο με κοινούς αγώνες με την εργατική τάξη της χώρα μας.

Υποκρισία ή εξαπάτηση;

Αφού με την ενοχή της διοίκησης του Δήμου Αθήνας θα «φυτευτούν» τόνοι τσιμέντου στον Ελαιώνα - από το γήπεδο της ΠΑΕ ΠΑΟ, μέχρι τις εμπορικές εγκαταστάσεις του Μπ. Βωβού και το... νέο Δημαρχείο, όπως πρόσφατα εξήγγειλε ο δήμαρχος Νικ. Κακλαμάνης - τώρα, λέει, με πρωτοβουλία της διοίκησης θα φυτέψουν... 300 ελιές στον Ελαιώνα! Μάλιστα, τις 300 αυτές ελιές, θα τις φυτέψουν 300 μαθητές! Και, στο απόγειο της υποκρισίας, αναφέρεται σε σχετικό δελτίο Τύπου του Δήμου: «Με τη δεντροφύτευση η δημοτική αρχή κάνει ένα ακόμη βήμα, υλοποιώντας τη δέσμευσή της για αναβάθμιση και αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος του Ελαιώνα στο πλαίσιο της ανάπλασης της ευρύτερης περιοχής».

Τι άλλο θα ακούσουμε; Αυτοί που με τις αποφάσεις τσιμεντοποιούν και εμπορευματοποιούν μια έκταση άνω των 200 στρεμμάτων, που θα μπορούσε να γίνει μια πολύ καλή όαση πρασίνου στην πνιγμένη στο τσιμέντο πρωτεύουσα, παρουσιάζονται ως οι τιμητές της προστασίας του περιβάλλοντος! Είναι απλά υποκρισία ή πρόκειται για συνειδητή απόπειρα εξαπάτησης;

Κρατικό χρήμα σε «επενδυτές»

Μπόλικο και δωρεάν κρατικό χρήμα συνεχίζει να μοιράζει η κυβέρνηση, μέσω του λεγόμενου «αναπτυξιακού» και άλλων νόμων. Σύμφωνα όμως και με τα επίσημα στοιχεία, το όποιο αποτέλεσμα σε ό,τι αφορά τις λεγόμενες «νέες θέσεις εργασίας» είναι ιδιαίτερα πενιχρό και σε καταφανή δυσαναλογία με το ύψος των επιδοτήσεων. Ασε που μιλούν για τις προσδοκώμενες θέσεις εργασίας χωρίς την ίδια ώρα να κάνουν κουβέντα γι' αυτές που χάνονται.

Ο υφυπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαθανασίου, διαφημίζοντας τις ενισχύσεις ιδιωτικών επενδύσεων σημείωσε ότι η δημόσια δαπάνη στους τομείς του εμπορίου και των υπηρεσιών θα φτάσει σε 1,23 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τον ίδιο η υλοποίηση των επιχειρηματικών σχεδίων «αναμένεται να δημιουργήσει περίπου 15.000 νέες θέσεις εργασίας».

Με άλλα λόγια, η κρατική επιδότηση για κάθε «απασχολήσιμο», φτάνει στα 82.000 ευρώ, προς δόξαν της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματιών...

Το έγκλημα της ιδιωτικοποίησης

Την ώρα που ο «γάμος» του ΟΤΕ με τον γερμανικό κολοσσό «Ντόιτσε Τέλεκομ» έχει μπει στην τελική ευθεία, οι εταίροι του δικομματισμού προσποιούνται ότι ερίζουν για την εκχώρηση του μάναντζμεντ στους Γερμανούς. Στον επίπλαστο αυτό δικομματικό καυγά, μπήκε και η πλειοψηφία της ΟΜΕ - ΟΤΕ, η οποία κήρυξε απεργιακές κινητοποιήσεις, με μοναδικό αίτημα τον «δημόσιο έλεγχο του ΟΤΕ», αφήνοντας στο απυρόβλητο την ίδια την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Λες και σημασία έχει αν την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική θα την επιβάλει Ελληνας ή Γερμανός μάνατζερ! Από κοντά και ο ΣΥΝ, που τώρα άρχισε όψιμα να κάνει λόγο για ...εκποίηση του ΟΤΕ, όταν πριν λίγα χρόνια συζητούσε για τους ...όρους απελευθέρωσης των αγορών! Μάλιστα. Και όλα αυτά υποτίθεται ότι γίνονται, επειδή η «Ντόιτσε Τέλεκομ» πάτησε πόδι στον ΟΤΕ, αποκτώντας μέσω της «Μαρφίν» το 20% του Οργανισμού.

Μα, στον ΟΤΕ, από το 1996 άρχισαν να παραχωρούνται «πακέτα μετοχών», σε κάθε λογής αρπακτικά του ιδιωτικού τομέα. Πού ήταν άραγε τότε όλοι αυτοί που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους; Είναι πασίδηλο ότι επιχειρούν να θολώσουν τα νερά, υποκρινόμενοι τους «μαχητές» κατά της ιδιωτικοποίησης του Οργανισμού. Ελα, όμως, που οι ιδιωτικοποιήσεις είναι πολύ πρόσφατη ιστορία. Τόσο πρόσφατη που δεν αφήνει κανένα περιθώριο για υποκρισία. Οι αντιπολιτευτικές σήμερα «κραυγές» του ΠΑΣΟΚ που εκχώρησε στο ιδιωτικό κεφάλαιο πάνω από το 60% του ΟΤΕ, πέρα από υποκρισία, είναι επιπλέον και ωμή πρόκληση για τον ελληνικό λαό. Οσο για τον ΣΥΝ, που τώρα μιλά για «ξεπούλημα», έχει και αυτός μεγάλες ευθύνες. Κατ' αρχήν, επειδή ουσιαστικά υιοθέτησε τη λογική της απελευθέρωσης των αγορών και ως δείγμα εκσυγχρονισμού δέχτηκε τις ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ. Αλλωστε, όλα αυτά τα χρόνια, τα συνδικαλιστικά του στελέχη στον ΟΤΕ, τις περισσότερες φορές συντάχθηκαν με τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μόνο που βρήκε να προσάψει ο ΣΥΝ στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όταν το 1998 προχώρησε στη δεύτερη φάση της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ, είναι ότι «παραβιάζει τις δικές της δεσμεύσεις» για το ποσοστό. Και ασκώντας ακόμα πιο ...προωθημένη κριτική τα στελέχη του ΣΥΝ, έψεγαν την τότε κυβέρνηση ότι έχει «εγκαταλείψει την προετοιμασία του ΟΤΕ, με κίνδυνο να μην μπορέσει να ανταποκριθεί στην πλήρη απελευθέρωση της τηλεπικοινωνιακής αγοράς».

Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων γενικά έχει πολλούς θιασώτες. Είναι όλοι αυτοί που στον πυρήνα της σκέψης τους έχουν την κυνική θεωρία ότι τα πάντα αποτελούν εμπόρευμα που αγοράζεται και πουλιέται. Στην αντίπερα όχθη, συμπαρατάσσονται όσοι πρεσβεύουν αρχές και αξίες. Οσοι θεωρούν ότι η ενέργεια, οι μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες κλπ. αποτελούν κοινωνικό αγαθό, μέσω των οποίων καλύπτονται οι βασικές ανάγκες της κοινωνίας.

Υπ' αυτήν την έννοια, για τους εργαζόμενους στον ΟΤΕ, αλλά και γενικότερα, υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: Ο ένας της «απελευθέρωσης» και της «ιδιωτικοποίησης», που οδηγεί αναπόδραστα σε διάφορες «Ντόιτσε Τέλεκομ». Και ο άλλος, του αποφασιστικού αγώνα με στόχο την ανατροπή της εφαρμοζόμενης πολιτικής και τη διεκδίκηση αποκλειστικά δημόσιου και ενιαίου φορέα τηλεπικοινωνιών, ο οποίος θα αποτελεί λαϊκή περιουσία.


Νίκος ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ

Τα νομισματοπιστωτικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΓΧΩΘΗΚΑΝ ΟΙ «εγκέφαλοι» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου διότι - λένε - οι τράπεζες παγκόσμια μπορεί να χάσουν, λέει, μέχρι και 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, λόγω επισφαλών δανείων.

Μάλιστα, ζητάνε από τις κυβερνήσεις να πάρουν άμεσα μέτρα, αλλιώς - λένε - θα πληγεί η οικονομία.

Μιλάμε τώρα για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που ανά τακτά χρονικά διαστήματα ζητάει αλλαγές στα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης με τα οποία συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι χάνουν πολύ περισσότερα.

Είναι ανέκδοτο - στην καλύτερη περίπτωση - το να διαμηνύουν ότι σήμερα κινδυνεύουν τα τραπεζικά ιδρύματα που κάθε χρονιά παρουσιάζουν τεράστια υπερκέρδη.

Μόνο η απληστία τους κινδυνεύει και η λογική που θέλει την κερδοφορία τους να αυξάνεται εις τους αιώνας των αιώνων.

ΜΑΖΕΥΤΗΚΕ το Πολιτικό Συμβούλιο της Νέας Δημοκρατίας χτες κι αφού συζήτησαν όλοι μαζί συμφώνησαν και αποφάσισαν ότι αποτελούν μια ...εκπληκτική κυβέρνηση.

Επιτυχημένη - είπαν - η παρουσία τους στο Βουκουρέστι, εξαιρετική η νομοθεσία τους για το Ασφαλιστικό, υπέροχα τα σχέδιά τους για τις αλλαγές που ετοιμάζουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Εν ολίγοις, μπορεί η πολιτική τους να έχει δυσαρεστήσει τους πάντες, ακόμη και τους δικούς τους ψηφοφόρους, αλλά από αυτοπεποίθηση βρίσκονται σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Μόνο που για να τη διατηρήσουν, καλό είναι να συζητάνε μόνο μεταξύ τους. Αν κάνουν κανένα αστείο και εκφράσουν αυτές τις απόψεις τους στην κοινωνία τούς περιμένουν πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις.

«ΟΙ ΗΠΑ δεν παρέχουν επίσημη αναγνώριση γλώσσας ή εθνότητας» μας διευκρίνισε χτες το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφορικά με τις δηλώσεις Φριντ περί «μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας».

Ομως ουδείς μπορεί να καταλάβει τι εννοούν. Δεν παρέχουν ...τώρα και θα παρέχουν αύριο; Εχουν το δικαίωμα να ορίζουν τα έθνη, αλλά μας κάνουν τη χάρη και δεν το ασκούν;


Γρηγοριάδης Κώστας

Ο,τι κι αν εννοούν, ένα είναι βέβαιο: Η παρεμβατική πολιτική τους συνεχίζεται στα Βαλκάνια και στα σίγουρα αυτό δεν είναι για καλό...

Κοινή γλώσσα και συμφέροντα

Γρηγοριάδης Κώστας

«Το μήνυμα των καιρών είναι ξεκάθαρο: Σε έναν κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα δεν αρκεί η αντιμετώπιση των προβλημάτων, που άφησε το παρελθόν. Χρειάζεται να συνειδητοποιηθεί από όλους ότι η αντίθεση στις αλλαγές, η αντίδραση στις μεταρρυθμίσεις είναι βαθιά συντηρητική αντίληψη, που καθηλώνει τον Τόπο στο χτες. Χρειάζεται να τολμούμε τις μεταρρυθμίσεις, που αξιώνει το μέλλον» (Κ. Καραμανλής στο συνέδριο του «Εκόνομιστ»). «Η αβεβαιότητα και το αρνητικό κλίμα στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον καθιστούν ακόμα πιο έντονες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη για την ταχεία προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν αναγκαία προϋπόθεση για τη βελτίωση του μακροοικονομικού περιβάλλοντος, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας της οικονομίας, τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και την προσέλκυση επενδύσεων», τόνισε ο Ν. Νανόπουλος - διευθύνων σύμβουλος της «Eurobank»). Καμία έκπληξη φυσικά δεν προκαλεί η κοινή γλώσσα που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός με τους τραπεζίτες για τη στήριξη των μεταρρυθμίσεων. Απλά παραθέτουμε τα παραπάνω αποσπάσματα για να μην ξεχνιέται το κυρίαρχο: Οτι οι «μεταρρυθμίσεις» υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας - ας μη διαφεύγει ότι το 2007 οι περίπου 300 εισηγμένες εταιρείες στο χρηματιστήριο κατέγραψαν κέρδη ρεκόρ ύψους 11 δισ. ευρώ - και κατεδαφίζουν τα εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων. Ολα τ' άλλα είναι φύκια για μεταξωτές κορδέλες.

Ασπιρίνη...

Το αστείο ποσό των 89,7 εκατομμυρίων ευρώ αναμένεται να δοθεί το επόμενο διάστημα - με τη σχετική γραφειοκρατία - από το Ταμείο Αλληλεγγύης της ΕΕ για την ενίσχυση των πυρόπληκτων περιοχών ολόκληρης της χώρας. Μπροστά στις πραγματικές ανάγκες των πυρόπληκτων και τις μακροχρόνιες συνέπειες που θα τους ακολουθούν - ειδικά όσον αφορά τους μικρομεσαίους αγρότες - η ενίσχυση αυτή έχει τόση αξία, όσο μια ασπιρίνη σε... καρκινοπαθή!

Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με τις εκτιμήσεις κρατικών αρμόδιων υπηρεσιών οι ζημιές, μόνο για το Νομό Ηλείας, ανέρχονται περίπου στα 650 εκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή το ποσό της ενίσχυσης που προσφέρει η ΕΕ, για ολόκληρη τη χώρα, όχι μόνο δεν καλύπτει τις καταστροφές ενός μόλις νομού, αλλά ούτε το 1/7 των ζημιών που έχει υποστεί.

Επίσης, είναι εξοργιστικό το γεγονός πως - όπως διατείνεται το Ταμείο Αλληλεγγύης - μέρος των χρημάτων αυτών θα χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη στεγαστικών αναγκών των πυροπλήκτων, όταν οι στεγαστικές ανάγκες υπάρχουν εδώ και περίπου οχτώ μήνες, χωρίς να έχει γίνει μέχρι στιγμής οτιδήποτε. Μάλιστα, το εγχώριο Ταμείο Αποκατάστασης Πυροπλήκτων, τα χρήματα του οποίου έχουν συγκεντρωθεί κατά βάση από το υστέρημα του λαού (περίπου 162 εκατομμύρια ευρώ), έχει αποδεσμεύσει ελάχιστα ποσά προς εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού. Αξίζει να σημειωθεί πως από τα περίπου 1.100 καμένα κτίσματα στην Ηλεία και τους αντίστοιχους δικαιούχους, ούτε δέκα έχουν καταφέρει να συγκεντρώσουν το απαιτούμενο χαρτομάνι για να πάρουν την άδεια και ακολούθως τα λειψά χρήματα που δικαιούνται.

Τόση και τέτοια η βοήθειά τους...

«Οικογενειακή» εκμετάλλευση...

«

Η SPRIDER STORES αντιμετωπίζει το ανθρώπινο δυναμικό της, όπως άλλωστε και όλες οι εταιρείες του Ομίλου Χατζηιωάννου, σαν οικογένεια. Αναγνωρίζοντας ότι οι εργαζόμενοι αποτελούν κύριο και πρωταρχικό παράγοντα της συνεχούς αναπτυξιακής της πορείας, η SPRIDER STORES διασφαλίζει ένα περιβάλλον που προάγει σταθερά την πρόοδο και την εξέλιξη»... Η παραπάνω ανακοίνωση ανήκει στην εταιρεία που απασχολεί περισσότερους από 1.000 εργαζόμενους και πριν από μερικές βδομάδες απέλυσε μια εργαζόμενη από κατάστημά της στην Κρήτη επειδή συμμετείχε σε πανεργατική απεργία για το Ασφαλιστικό, καλώντας τους συναδέλφους της να κάνουν το ίδιο.

Η αλυσίδα αριθμεί συνολικά 72 καταστήματα, τα δέκα από τα οποία βρίσκονται στο εξωτερικό (ΠΓΔΜ, Πολωνία, Κύπρο Βουλγαρία, Ρουμανία). Το 2007 η εταιρεία κατέγραψε αύξηση τζίρου κατά 35,6% σε σχέση με το 2006 - στα 128,1 εκατ. ευρώ, από 94,4 εκατ. ευρώ. Την ίδια χρονιά τα καθαρά κέρδη της αυξήθηκαν κατά 192,8% - στα 24,4 εκατ. ευρώ, από 8,3 εκατ. ευρώ. Η ίδια η εταιρεία δηλώνει ότι στοχεύει μεταξύ άλλων στην «κατάκτηση ηγετικής θέσης στον κλάδο του λιανεμπορίου», κατέχοντας για την ώρα το 4,2% του μεριδίου αγοράς, ενώ επιδιώκει την αύξησή του στο 12%.

Είναι φανερό ότι αυτά τα μεγέθη δεν προέκυψαν από παρθενογένεση. Είναι αποτέλεσμα της εκμετάλλευσης των χιλιάδων εργαζομένων, που με θράσος η εργοδοσία αποκαλεί «οικογένεια», και οι οποίοι μετράνε ήδη μια απολυμένη συνάδελφό τους επειδή διεκδίκησε το δικαίωμά της στην απεργία.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Απέναντι στις «μεταρρυθμίσεις»

Κανένα περιθώριο για αυταπάτες δεν αφήνει το μήνυμα που έστειλε ο Κ. Καραμανλής από το συνέδριο του «Εκόνομιστ»: Οι δρομολογημένες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις θα προχωρήσουν με ακόμα πιο ταχείς ρυθμούς. Κανένας εφησυχασμός και χαλάρωση δεν υπάρχει για την κυβέρνηση, διαβεβαίωσε το εκλεκτό ακροατήριό του, παραθέτοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα για το επόμενο διάστημα.

Η πραγματικότητα είναι ότι η ολομέτωπη επίθεση ενάντια στα δικαιώματα του λαού βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη εδώ και πολλά χρόνια στη βάση της στρατηγικής της Λισαβόνας. Στο πλαίσιο αυτό έχει καταρτιστεί, υπό την άμεση καθοδήγηση της Κομισιόν, το «εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων», που όπως είπε ο πρωθυπουργός αποτελεί τον «οδικό άξονα» για τις προωθούμενες «μεταρρυθμίσεις» στη χώρα μας. Στην ατζέντα των επόμενων βδομάδων και μηνών, ταυτόχρονα με την εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου, προχωρά η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, της «Ολυμπιακής», του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, του ΟΣΕ, των λιμανιών, των αεροδρομίων, η εκχώρησης της ανώτατης παιδείας και έρευνας στα μονοπώλια κ.ο.κ. Οι νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, με τη γενίκευση της ελαστικοποίησής τους στο πλαίσιο της περιβόητης flexicurity είναι ψηλά στις προτεραιότητες του κυβερνητικού επιτελείου το επόμενο διάστημα. Παράλληλα, επισπεύδεται και ο «Καποδίστριας 2» με τη συναίνεση, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, της ΚΕΔΚΕ...

Η κυβέρνηση έχει διασφαλίσει την ένθερμη υποστήριξη της πλουτοκρατίας που φροντίζει να τη «θωρακίσει», εννοείται πρόσκαιρα, από το πολιτικό κόστος, αλλά και από ανεπιθύμητες «αναδιπλώσεις» και συμβιβασμούς. Είναι χαρακτηριστική η τρομερή φασαρία που προκλήθηκε με αφορμή τη δήθεν «ρωγμή» που σημειώθηκε στο ασφαλιστικό εξαιτίας της «συμφωνίας Αλογοσκούφη με τους εργαζόμενους στην Τράπεζα της Ελλάδας». Σταθερός σύμμαχος και φανατικός υποστηρικτής των «μεταρρυθμίσεων» το ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος του οποίου, μιλώντας χτες στην ίδια εκδήλωση, εναπέθεσε τις ελπίδες του για ένα δικαιότερο κόσμο σε «μια νέα προοδευτική κυβέρνηση στις Ηνωμένες Πολιτείες» και στις «υγιείς και ανταγωνιστικές αγορές χρήματος και κεφαλαίου»...

Το συμπέρασμα βγαίνει εύκολα. Αν δεν προχωρήσει άμεσα η ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, η κατάσταση θα γίνεται ολοένα και πιο εφιαλτική για τους εργαζόμενους και το λαό. Δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο στα λαϊκά στρώματα να δώσουν βάση στα παιχνίδια αναμόρφωσης του αντιδραστικού πολιτικού σκηνικού και εξωραϊσμού της βαρβαρότητας της κυρίαρχης πολιτικής. Η χειραφέτηση από την πολιτική και τα κόμματα της πλουτοκρατίας είναι επείγουσα προϋπόθεση για την αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων και την προώθηση της εναλλακτικής πρότασης διεξόδου του ΚΚΕ, της λαϊκής εξουσίας για τη λαϊκή οικονομία.

Κανείς δεν αγνοεί τις δυσκολίες και δεν τρέφει αυταπάτες για την πορεία αυτή. Ομως, όπως έχει επανειλημμένα τονιστεί από το ΚΚΕ, δεν υπάρχουν και εύκολες λύσεις προς όφελος του λαού. Ο αγώνας είναι και θα είναι δύσκολος. Αλλά οι δυσκολίες από τη λαίλαπα των μεταρρυθμίσεων που έρχονται, με δεδομένη τη δεινή ως τώρα θέση των εργαζομένων, θα είναι και περισσότερες και μεγαλύτερες. Το ίδιο και οι θυσίες τους που θα είναι σε βάρος τους. Η πάλη για τη λαϊκή εξουσία λοιπόν αποτελεί μονόδρομο, προκειμένου να μην οδηγηθεί το λαϊκό κίνημα σε νέους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, αλλά και για να μην ανακοπούν οι αναζητήσεις διεξόδου προς όφελος του λαού.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ