Αυτή είναι η «κοινωνική υπογραφή» του ΠΑΣΟΚ, όπως ομολογεί και ο πρόεδρός του και πρωθυπουργός. Τα «ψίχουλα» τύπου ΕΚΑΣ για τα εκατομμύρια των εργαζομένων και των συνταξιούχων, για όσους, δηλαδή, δημιούργησαν και δημιουργούν τον πλούτο αυτής της χώρας και τα αμέτρητα δισεκατομμύρια των κερδών, για τις πολυεθνικές και την πλουτοκρατία.
«Η πολυδιάσπαση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης υγείας παραβιάζει την αρχή της ισονομίας των πολιτών και εμποδίζει την πληρέστερη αξιοποίηση των διατιθεμένων πόρων. Με τη δημιουργία του Οργανισμού Διαχείρισης Πόρων Υγείας αποσκοπούμε στη συγκέντρωση των κονδυλίων που τα ταμεία ασφάλισης και το κράτος ήδη δαπανούν για την υγεία. Χωρίς να θίγουμε την οργανωτική αυτοτέλεια των Ταμείων, αλλά με κοινή διαχείριση των πόρων και σταδιακή εναρμόνιση των παροχών, θέτουμε τις βάσεις για ένα ενιαίο και ορθολογικό σύστημα χρηματοδότησης».
Το απόσπασμα είναι από τη χτεσινή ομιλία του Κ. Σημίτη στη Θεσσαλονίκη και αποτελεί τον πρώτο στόχο των κυβερνητικών σχεδίων, περί «ανανέωσης του ΕΣΥ», όπως ο ίδιος και ο υπουργός Υγείας τα παρουσίασαν. Γιατί το ξεχωρίσαμε; Κυρίως, γιατί λέει πολύ καθαρά, ότι η κυβέρνηση θέλει να ισοπεδώσει τις παροχές όλων των ασφαλιστικών ταμείων κάπου στο απαράδεκτο επίπεδο του ΙΚΑ, αφού το τελευταίο θα αποτελέσει τον κορμό του νέου ΕΣΥ. Και μάλιστα γιατί ισχυρίζεται ότι το κάνει αυτό χάριν της ισονομίας των πολιτών...
Ισονομία στη φτώχεια, δηλαδή, για τους πολλούς μη έχοντες... Αυτή είναι η... κοινωνική πολιτική του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ.
«Από το παλιό κρατάμε τη φλόγα και πετάμε τη στάχτη. Από το παλιό κρατάμε το πάθος για αλλαγή και αφήνουμε πίσω μας τα βαρίδια του παρελθόντος». Ετσι απάντησε ο Κ. Σημίτης, από τη Θεσσαλονίκη, στις διαφορετικές φωνές, που έχουν ακουστεί τελευταία στο κυβερνών κόμμα και προχωρώντας παραπέρα έκανε την παρακάτω, ενδιαφέρουσα παρουσίαση του παλιού και του νέου ΠΑΣΟΚ. Διαβάστε τη:
«Η Αριστερά του πελατειακού κράτους, του λαϊκισμού, της εθνικής αγοράς, των κρατικιστικών αντιλήψεων (σ.σ. του κράτους των μονοπωλίων, βέβαια) και της φοβικότητας, είναι μια Αριστερά ψευδεπίγραφη, ξεπερασμένη και μαρμαρωμένη. Είναι μια Αριστερά που έχει στρατηγικά ηττηθεί.
Μια Αριστερά του σύγχρονου κοινωνικού κράτους, μια Αριστερά της κοινωνικής αλληλεγγύης, μια Αριστερά τομών, αλλαγών και συγκρούσεων με κατεστημένα συμφέροντα και παρωχημένες αντιλήψεις, είναι μια ανατρεπτική, δημιουργική, ρηξικέλευθη Αριστερά, μια Αριστερά των νεανικών μας ονείρων, μια Αριστερά του μέλλοντός μας».
Οπως καταλαβαίνετε, τρία είναι τα κοινά και χαρακτηριστικά γνωρίσματα του παλιού και νέου ΠΑΣΟΚ. Η δημαγωγία, η χυδαία εκμετάλλευση της αριστερής φρασεολογίας και η εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου.
Αφού έδωσαν τη συμβολή τους για το ξεπούλημα της ΔΕΗ, βάζοντας φαρδιά πλατιά τις υπογραφές τους, έρχονται τώρα οι συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της ΓΕΝΟΠ και αποφασίζουν απεργία, γιατί αποκλείεται η ΔΕΗ από τη σταθερή ασύρματη τηλεφωνία. Η απεργία θα πραγματοποιηθεί στις 20 του Νοέμβρη και θα γίνει και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων!
Οταν ο Εξαρχος και η ομάδα του, εν κρυπτώ, έβαζαν την υπογραφή τους για τη διάλυση της ΔΕΗ, δεν τα είχαν σκεφτεί αυτά, ή μήπως κάτι άλλο, πάλι εν κρυπτώ μελετάνε; Διότι, όταν βλέπουν οι εργαζόμενοι τη συγκεκριμένη πλειοψηφία να προτείνει απεργιακές κινητοποιήσεις, το καλύτερο θα ήταν να... ψαχτούν.
Μήπως γιατί τότε θα έχει γίνει γνωστό ποιος θα είναι ο νέος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και ο νέος υπουργός Εξωτερικών; Μάλλον δεν είναι και τόσο άσχετες οι ημερομηνίες...
Γιατί είναι ανεξάρτητες οι συνομιλίες, βέβαια, και δεν υπάρχει παρέμβαση του διεθνούς παράγοντα και όλα τα σχετικά, αλλά αυτά φυσικά δεν ισχύουν για τις ΗΠΑ, και προφανώς κάποιοι εκτιμούν ότι χωρίς αυτούς... δουλιά δε γίνεται.
ΤΗΝ ΕΚΑΝΕ και πάλι... Οι κάτοικοι του Κουρουπητού της Κρήτης φταίνε για το πρόστιμο που επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ενωση για την εγκατάσταση μονάδας συμπίεσης απορριμμάτων. Ετσι τουλάχιστον είπε χτες ο Κώστας Λαλιώτης...
Προφανώς, η κυβέρνηση που λειτούργησε και σε αυτό το θέμα με τη λογική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», που δεν ενημέρωσε έγκαιρα και σωστά, που δεν έβγαλε τα πρέποντα κονδύλια για τις απαλλοτριώσεις και διάφορα άλλα ανάλογα, δε φταίει σε τίποτε...
Πού το πάνε άραγε εκεί στο ΥΠΕΧΩΔΕ; Μήπως θέλουν τώρα το πρόστιμο να χρεωθεί και να πληρωθεί από την Τοπική Αυτοδιοίκηση;
Αφήνουμε δε το αν έχει δικαίωμα η ΕΕ να επιβάλλει πρόστιμα για τέτοιους λόγους με την κατηγορία της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος, όταν μόνον οι μη εκραγείσες βόμβες των αεροπλάνων τους από το βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας αποτελούν μια από τις χειρότερες εστίες μόλυνσης της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων.
Αλλά, είπαμε, όσα λέει η ΕΕ θεωρούνται δεδομένα και δεν αμφισβητούνται. Τα προβλήματα των κατοίκων της περιοχής είναι που πάντα... σηκώνουν διάλογο και γίνονται αντικείμενο αμφισβήτησης. Ο καθένας, βλέπετε, κάνει τις επιλογές του.
Το 1998 ήταν η πιο ζεστή χρονιά της τελευταίας δεκαετίας και η τελευταία δεκαετία η πιο θερμή της χιλιετίας. Αν δε ληφθούν μέτρα, η θερμοκρασία σε 100 χρόνια θα αυξηθεί από 1,5 ως 6 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή όσο αυξήθηκε τα τελευταία 10.000 χρόνια!
Τις επόμενες δεκαετίες, εξαιτίας αυτού του φαινομένου, αυξάνεται ο κίνδυνος να πλημμυρίσουν πολλές γνωστές παραθαλάσσιες πόλεις, ενώ θα κινδυνεύσουν άμεσα με αφανισμό από τις πυρκαγιές σημαντικές εκτάσεις τροπικών δασών του Αμαζονίου, τον «πνεύμονα της Γης» όπως δίκαια έχουν χαρακτηριστεί.
Πώς εξηγείται η σιωπή του Θ. Πάγκαλου; Τρία τινά μπορεί να συμβαίνουν: `Η θεωρεί τη δημόσια συζήτηση επί του θέματος «κουτσομπολιό σεξουαλικού περιεχομένου», οπότε και καλώς δεν ασχολείται, ή δε θέλει να καταγγείλει τον «πολιτισμό» των στριπτίζ - πάρτι όπου πρωταγωνιστούν φοιτητές της ΠΑΣΠ, φοβούμενος μήπως κάποιος του υπενθυμίσει τα δικά του «σουξέ» όταν, σαν «ο μεγάλος τραγουδιστής», τραγουδούσε στην παράδοση Οτσαλάν, ή συμφωνεί με τους «νταβατζήδες» και τους «ματάκηδες», θεωρώντας ότι ο «πολιτικός εκσυγχρονισμός» της κυβέρνησης, που επιτρέπει το «ξεγύμνωμά» της μπροστά στ' αφεντικά των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, συνδέεται με τον «πολιτιστικό μοντερνισμό» κάποιων από τη φοιτητική παράταξη της νεολαίας ΠΑΣΟΚ, που επιτρέπει τη μεταφορά του στριπτίζ από τα ειδικά μαγαζιά, στις πανεπιστημιακές αίθουσες...
Για μια άλλη, όμως, υπόθεση πολιτιστικού περιεχομένου - και συγκεκριμένα για το Αρχαίο Θέατρο της Λάρισας - ο Θ. Πάγκαλος μίλησε δημοσίως. Ο υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε «τοπικά καθάρματα» - πάντα περιέχουν την απαιτούμενη πολιτιστική αγένεια οι φράσεις που χρησιμοποιεί, αλλά, εν προκειμένω, ενοχλούν λιγότερο - τους Λαρισαίους που είχαν χτίσει πριν από χρόνια πάνω από το Αρχαίο Θέατρο της πόλης και τώρα, μετά την κατεδάφιση της πολυκατοικίας για ν' ανακαλυφτεί το θέατρο, ζητούν ν' αποζημιωθούν. Δείχνει, οπωσδήποτε, μια ευαισθησία για την αρχαία πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας και μια πολιτιστική ανωτερότητα - έναντι κάποιων Νεοελλήνων που διέπονται από απολίτιστα, κερδοσκοπικά ένστικτα - η παραπάνω δήλωση του Θ. Πάγκαλου. Πλην, όμως, είναι και εκ του πονηρού, αφού κάτι θέλει να κρύψει. Διότι, ενώ ο υπουργός κατηγορεί άλλους, καταλογίζοντάς τους τοπικό «πολιτιστικό έλλειμμα», ο ίδιος και το υπουργείο του συμβάλλουν τα μάλα ώστε να διευρυνθεί ακόμα περισσότερο το πανελλαδικό «πολιτιστικό έλλειμμα», καθυστερώντας, απαράδεκτα και προκλητικά, τη συνέχιση της χρηματοδότησης, για να ολοκληρωθεί η ανακάλυψη του αρχαίου θεάτρου της Λάρισας...
Πριν ενάμιση χρόνο το ΝΑΤΟ, κατέστρεφε τα πάντα, βομβαρδίζοντας τη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Μετά το τέλος των βομβαρδισμών, έμειναν το εμπάργκο και οι οικονομικές κυρώσεις, μέχρι να ανατραπεί ο Μιλόσεβιτς. Μόλις επιτεύχθηκε και αυτό, σπεύδουν τώρα οι κάθε λογής «φιλεύσπλαχνοι» να «ανοικοδομήσουν» δήθεν, τη χώρα, το λαό της οποίας δολοφόνησαν.
Η ελληνική κυβέρνηση, που συμμετείχε πολύμορφα σαν μέλος του ΝΑΤΟ στην καταστροφή, επιδιώκει τώρα να γίνει και συμμέτοχος στην «ανοικοδόμηση», προκειμένου να αποσπάσει το δικό της μερίδιο από την πολεμική λεία. Αυτό το σκοπό έχει η επίσκεψη του υπουργού Ανάπτυξης στη γειτονική χώρα. Η μικροϊμπεριαλιστική υπεροψία όμως που επιδεικνύει η ελληνική κυβέρνηση στις γειτονικές χώρες, πήρε απάντηση από τους θιγόμενους γειτονικούς λαούς μας που έκαναν σύνθημα το «έξω οι Ελληνες». Βέβαια, τα «ελατήρια» μπορεί να είναι και «ταπεινά» ορισμένες φορές -μια και οι ανταγωνιστές πολλοί και πολλά τα «παιγνίδια» - όπως σωστά, όμως, λέει ο λαός «καπνός χωρίς φωτιά, δεν υπάρχει»...
Καθόλου καλές σχέσεις με τη δημοκρατία δεν έχει ο Γ. Παπαντωνίου. Ο βίος και η πολιτεία του σαν υπουργού Εθνικής Οικονομίας, μάλλον διακρίνεται από υψηλές δόσεις αυταρχισμού, ευνοιοκρατίας και τη δημιουργία αυλοκολάκων που τον περιβάλλουν.
Τελευταίο κρούσμα το ταξίδι του υπουργού σε βαλκανικές πρωτεύουσες, όπου εκτός από τους... απαραίτητους μεγαλοεπιχειρηματίες, θα τον συνοδέψει και ομάδα δημοσιογράφων. Και το θέμα δεν είναι ότι υπήρξε και πάλι επιλογή συγκεκριμένων δημοσιογράφων της αρεσκείας του, ή της αρεσκείας του περιβάλλοντός του (υπεύθυνος φέρεται ο κ.Λουκοπουλος που έχει εκλεγεί και στο ΔΣ του μορφωτικού ιδρύματος της ΕΣΗΕΑ) με αποκλεισμό εφημερίδων μη αρεστών στον υπουργό. Το θέμα είναι ότι ούτε καν ανακοινώθηκε ότι θα συνοδέψουν δημοσιογράφοι τον υπουργό. Ολα δηλαδή οργανώθηκαν στη σκιά, μια και το φως δεν πολυαρέσει στον υπουργό. Και δεν είναι η πρώτη φορά που αποκλείονται εφημερίδες με το έτσι θέλω και με τον «Ρ» πρώτο και καλύτερο.
Στην τελευταία σύνοδο του ΔΝΤ στην Πράγα, παρατηρήθηκε το φαινόμενο από τον ίδιο εκδοτικό οργανισμό να συμμετέχουν τρεις δημοσιογράφοι (ένας του ημερήσιου φύλλου, ένας του κυριακάτικου και ένας του οικονομικού φύλλου), ενώ αποκλείστηκαν τελείως πολλές εφημερίδες, και ο «Ρ» φυσικά. Η πρακτική του υπουργού δίνει την εντύπωση ότι έχει παρά το πλευρό του ομάδα δημοσιογράφων, η οποία νέμεται, από τις ειδήσεις του υπουργείου μέχρι και τα ταξίδια, τα οποία φαίνεται ότι χρησιμοποιούνται σαν στοιχείο συναλλαγής και υποταγής στο μεγάλο φεουδάρχη.
Ως εδώ
και μη παρέκει
πάρτε όλοι
το «ντουφέκι»,
βγείτε σύσσωμοι
στους δρόμους
και «φωτιά»
στους νέους νόμους!
*
Ως εδώ,
και μη πιο πέρα,
ας υψώσουμε
παντιέρα,
δεν αντέχει
κι άλλα η ράχη,
για το «Μέτωπο»
και «μάχη»!
*
Ως εδώ,
δεν πάει άλλο,
παρατράβηξαν
τον «μπάλο»,
μπρος, τα «άρματα»
φοράμε
κι, άντε, κόσμε,
σήκω, ΠΑΜΕ!