Οσοι, λοιπόν, δεν μπορούν ή δε θέλουν να δουν ποια είναι η ρίζα του προβλήματος και, επομένως, τι πρέπει να γίνει για να ξεριζωθεί, ρίχνουν τις ευθύνες στην κοινωνία...
Περί της «οικουμενικότητας, εκεί που βρίσκει την αληθινή του έκφραση ο απανταχού ελληνισμός», έκανε λόγο σε μήνυμά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Συμβούλιο του Αποδήμου Ελληνισμού στη Θεσσαλονίκη. Και όπως ανέφερε στο ίδιο μήνυμα, ο πατριάρχης θεωρεί ότι η Θεσσαλονίκη «διαδραματίζει σημαντικό ρόλο από παλιά μέχρι και σήμερα».
Να υποθέσουμε ότι σε αυτήν την οικουμενικότητα εμπεριέχεται και το προχτεσινό «ζωηρό ενδιαφέρον» του υφυπουργού Εξωτερικών Μαρκ Γκρόσμαν για το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως και η επίσκεψη του Ελληνοαμερικανού Γερουσιαστή των ΗΠΑ Πολ. Σαρμπάνη, στον αρχιεπίσκοπο Αμερικής (υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο) και η συζήτηση που είχαν περί... εκκλησιαστικών θεμάτων; Θα συμφωνήσουμε, πάντως, ότι η Θεσσαλονίκη συγκεντρώνει το «οικουμενικό» ενδιαφέρον επιχειρηματικών κύκλων - και όχι μόνον... - για τη γνωστή ανοικοδόμηση, όπως λέγεται, των Βαλκανίων..
«Επιθεώρηση» στρατιωτικής μονάδας θύμιζε η επίσκεψη του νέου προέδρου του Γ΄ Περιφερειακού Συστήματος Υγείας-Πρόνοιας, Φ. Σερέτη, στο Θριάσιο Νοσοκομείο, όπως καταγγέλλει η Επιτροπή της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών του νοσοκομείου.
Οπως αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους οι γιατροί, ο Φ. Σερέτης επέπληττε εργαζόμενους του νοσοκομείου για δήθεν «παραπτώματα», ανάμεσα στα οποία ήταν και έγκληση γιατρού για «ανάρμοστη συμπεριφορά στους πολίτες» με βάση το νόμο 2683 επειδή δε φορούσε άσπρη μπλούζα! Οπως σημειώνουν οι γιατροί, η άσπρη μπλούζα δεν αποτελεί κοινά αποδεκτή πρακτική στις διάφορες ευρωπαϊκές ιατρικές κοινότητες, ενώ αντενδείκνυται όταν εξετάζονται ευαίσθητες κατηγορίες ασθενών όπως παιδιά και ψυχιατρικοί ασθενείς.
Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά, αλλά ίσως με τις άσπρες μπλούζες ο Φ. Σερέτης ήθελε να κρύψει τις τρομακτικές ελλείψεις σε νοσηλευτικό, βοηθητικό και τεχνικό προσωπικό, τη δραματική λειτουργία της Γενικής Εφημερίας με μία μόνο χειρουργική κλινική, τη λειτουργία στα όρια της επικινδυνότητας των παθολογικών κλινικών, και πάει λέγοντας.
Αυτά όμως αποτελούν τον εξάψαλμο της λιτότητας στην Υγεία που ανέλαβε απ' τη θέση του να υπηρετήσει ο Φ. Σερέτης. Και τι να πει και, περισσότερο, τι να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα;
Ο Φ. Σερέτης ήταν πρόεδρος στο Περιφερειακό Σύστημα Υγείας Πρόνοιας(ΠεΣΥΠ) Στερεάς Ελλάδας και εσχάτως μετακινήθηκε στη θέση του προέδρου του Γ΄ ΠεΣΥΠ Αττικής - στη θέση του αναγκασθέντος σε παραίτηση Δ. Σερεμέτη.
Ως πρόεδρος του ΠεΣΥΠ της Στερεάς Ελλάδας έχει στο ενεργητικό του τη συγκρότηση της πρώτης - σε νοσοκομείο - Ανώνυμης Εταιρίας που προκήρυξε διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίηση των μαγειρείων του νοσοκομείου Λαμίας. Οταν έφτασε στον Πειραιά, μια απ' τις πρώτες ενέργειές του ήταν να στείλει ένα έγγραφο με ημερομηνία 1.12.2003 προς το Τζάνειο νοσοκομείο με το οποίο βάζει περιορισμούς στις συνεντεύξεις Τύπου των εργαζομένων και ουσιαστικά τις απαγορεύει ή τις θέλει ελεγχόμενες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι η απόφαση αυτή - όπως αποκάλυψε ο «Ρ» στις 5.12.2003 - είναι η ίδια εγκύκλιος που είχε στείλει 6 Ιούλη 1992, (επί κυβέρνησης ΝΔ τότε) ο τότε γεν. γραμματέας του υπουργείου Υγείας, Ι. Πιερουτσάκος, στο Γενικό Νοσοκομείο Χαλκίδας. Το μόνο που έκανε ο Φ. Σερέτης, ήταν να διορθώσει ιδιοχείρως τα σημεία εκείνα που πρέπει να προσαρμοστούν στη δομή των ΠεΣΥΠ.
Υστερα απ' όλα αυτά η στήλη δεν έχει παρά να προτείνει ο Φ. Σερέτης να ενταχτεί στο επιτελείο του Θ. Πάγκαλου για να κατατροπώσει την επάρατη Δεξιά...
Το γεγονός ότι αυτού του είδους η πολιτική οδηγεί στην αύξηση της ανεργίας δεν πέρασε από κανενός το μυαλό και φυσικά ουδείς ομολόγησε ευθέως (ούτε βέβαια και ο Ελληνας πρωθυπουργός στη συνέντευξη του) πως είναι επιδιωκόμενη η περαιτέρω χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων.
Με τη μερική απασχόληση επιχειρούν να μοιράσουν την ανεργία στα δύο, όμως, φαίνεται πως χρειάζεται ...ακόμα περισσότερη διαίρεση. Στα τέσσερα, στα έξι, στα οκτώ και όπου πάει.
ΣΕ ΥΠΕΡΟΓΚΑ ύψη (τριπλάσια από το Σίδνεϊ) θα φθάσει το κόστος της «ασφάλειας» των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως για πολλοστή φορά ομολόγησε χτες ο Γιώργος Φλωρίδης και βέβαια μόνο ευχάριστο δεν είναι αυτό.
Οχι απλώς για τα χρήματα που θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι, αλλά και για τους μηχανισμούς που ...θα μας μείνουν. Γιατί όπως ακριβώς σκέπτονται την αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων κάπως θα πρέπει να εκμεταλλευτούν και τα κάθε λογής «ασφαλίτικα» δίκτυα που θα στήσουν.
Εναντίον ποιου θα χρησιμοποιηθούν φυσικά δε θέλει ερώτημα. Σίγουρα όχι εναντίον αυτού που λέμε «έγκλημα», αλλά εναντίον αυτών που τους αμφισβητούν και διαπράττουν (κατά τη γνώμη τους) το μεγαλύτερο έγκλημα...
Εκτός, αν όλος ο θεσσαλικός κάμπος στηρίζει την αναθεώρηση της ΚΑΠ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά... ντρέπεται να το πει. Οι αγρότες, πάντως, δε φημίζονται για την ντροπαλοσύνη τους.
Μ' ένα «σμπάρο» πολλά, προπαγανδιστικά, «τρυγόνια», αφού: η «προοδευτική» εφημερίδα «ξεχνά» - και αποκρύπτει, συνεπώς, από τους αναγνώστες της - ότι, καμία έκθεση, καμία μουσειακή συλλογή και κανένα έργο τέχνης, σε οποιαδήποτε εποχή, τα οποία οργανώνονται με την έμμεση ή την άμεση παρέμβαση του κράτους - όπως στην προκειμένη περίπτωση με την «Outlook» - δεν είναι, αντικειμενικά, ξεκομμένα από την αισθητική αντίληψη της κυρίαρχης τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων. «Παρεμπιπτόντως» έχουμε καπιταλισμό, άρα η συνολική αντίληψη που «περνάει» μέσα από τη συγκεκριμένη έκθεση - άσχετα αν εμπεριέχονται και ποιοτικά στοιχεία - εκφράζει τη σαπίλα και την παρακμή του. Εκτός πια αν η «Ελευθεροτυπία» «ζει» στη «χώρα» του... «τέλους των ιδεολογιών» και η τέχνη είναι «ανεξάρτητη» από την ταξικότητα των κοινωνιών. Αντίληψη όμως την οποία δε συμμερίζονται ούτε οι πιο «προχωρημένοι» αστοί διανοούμενοι.
Η ελληνική αστική τάξη μέσω της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας έδωσε το αισθητικό της στίγμα που βασίζεται στην ομολογημένη πολιτική και ιδεολογική της τακτική: «κοινωνική συνοχή» - δηλαδή «ευνουχισμός» του ταξικού αγώνα της εργατικής τάξης - και πολιτιστική «ομογενοποίηση», δηλαδή αισθητική, ιδεολογική και τελικά πολιτική ισοπέδωση των λαών. Αυτό επιδιώκουν με τις εκθέσεις τους, αυτό ψηφίζουν σε αγαστή συνεργασία και «σύμπνοια» σοσιαλδημοκράτες και «νεο»-φιλελεύθεροι στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλωστε, το «αυγό του φιδιού» άρχισε να «ξανασπάει» στον «πλουραλιστικό» ευρωενωσιακό μας κόσμο. Εκτός πια αν ούτε αυτό γνωρίζει η «Ελευθεροτυπία»...
Το «μεγάλο χρηματιστηριακό κόλπο» του 1999 - 2000 ήρθε και πάλι στο προσκήνιο, με τη χτεσινή αποκάλυψη της «Καθημερινής». Σύμφωνα, με όσα έγραψε η εφημερίδα διεξάγεται ήδη με παραγγελία του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου μυστική προκαταρκτική δικαστική έρευνα «σε έντεκα συνολικά εταιρίες, οι οποίες, σύμφωνα με καταγγελίες που έφθασαν στον Αρειο Πάγο, φέρονται να πρωταγωνίστησαν στο χορό της Σοφοκλέους».
Στο έγγραφο της εισαγγελικής παρέμβασης περιγράφονται πράξεις απάτης και παραβάσεις της χρηματιστηριακής νομοθεσίας και ζητείται να ερευνηθούν μεθοδεύσεις χειραγώγησης μετοχών, εκμετάλλευσης εσωτερικής πληροφόρησης, προσυμφωνημένες εικονικές συναλλαγές, τεχνητή άνοδο τιμών, απατηλή διασπορά φημών και άλλα. Ανάμεσα στις 11 εταιρίες, οι οποίες ερευνώνται, συμπεριλαμβάνονται και η Λάμψα Α.Ε., Γενική Αποθηκών (η οποία έχει μετονομαστεί σε Εθνική Ακινήτων), ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, η Αλτεκ και άλλες.
Σε αναμονή των εξελίξεων, λοιπόν, καθώς το όλο θέμα δεν είναι μόνο δικαστικό, ούτε αφορά μόνο στις όποιες μεγάλες εταιρίες και τα όποια «παιγνίδια» τους.
Πάντως, σε αναμονή των εξελίξεων, σας δίνουμε ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία από το έγγραφο της εισαγγελικής παρέμβασης, όπως τις αποκαλύπτει η «Καθημερινή»:
«Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη (ΔΟΛ): Σε διάστημα δυόμισι μηνών (Αύγουστος - Οκτώβρης 1999) η μετοχή εκτινάχτηκε κατά 802%, με αποτέλεσμα η κεφαλαιοποίηση του ΔΟΛ από 211 δισεκατομμύρια δραχμές να αναρριχηθεί στα 2 τρισεκατομμύρια δρχ., ξεπερνώντας και τη χρηματιστηριακή αξία τραπεζών... Ζητείται να ερευνηθεί ποιοι κερδοσκόπησαν».
Σχετικά με τον τηλεοπτικό σταθμό «Αλτερ» (συμφερόντων τότε της «Αλτεκ») στο εισαγγελικό έγγραφο ζητείται να εξακριβωθούν: «... Οι συνθήκες πραγματοποίησης του φορολογικού ελέγχου οκτώ χρήσεων της εταιρίας Αλτερ, που ήταν απαραίτητο να προηγηθεί, για να καταστεί εφικτή η εισαγωγή της στο Χρηματιστήριο. Ο έλεγχος αυτός ζητείται, γιατί στον Αρειο Πάγο έφθασε έγγραφη καταγγελία, σύμφωνα με την οποία ο φορολογικός έλεγχος και των οκτώ χρήσεων "... περατώθηκε εντός βδομάδας και μάλιστα σε χώρο εκτός της αρμόδιας ΔΟΥ και των γραφείων της ελεγχόμενης εταιρείας..."».
Κι όπως καταλαβαίνει ο καθένας, τα προαναφερόμενα δεν είναι ούτε καν ένα πολύ μικρό μέρος της κορυφής του παγόβουνου...
Πίσω από τις διαφωνίες, κρύβονται έντονοι ανταγωνισμοί μεταξύ των «μεγάλων δυνάμεων» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με αντικείμενο τον έλεγχο και τον καθορισμό των εξελίξεων στην Ενωση των είκοσι πέντε κρατών - μελών, μετά την ένταξη και των δέκα νέων κρατών - μελών, την 1η Μάη του 2004. Την ίδια στιγμή τους ενώνει η άκρατη επιθετικότητα ενάντια στους λαούς.
Ενα από τα χαρακτηριστικά του «Ευρωσυντάγματος» είναι η προσπάθεια να θεσμοθετήσει τον καπιταλισμό ως ισόβιο σύστημα. Αυτή η αντιιστορική θέση, μια άλλη όψη της θέσης περί του τέλους της Ιστορίας, δείχνει την πρόθεση των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων να κατοχυρώσουν και να θωρακίσουν θεσμικά την εξουσία τους στο διηνεκές, θέτοντας ουσιαστικά, στα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης υπό διωγμό την ταξική πάλη.
Για να πετύχουν αυτό το στόχο, επιστρέφουν στον πρωτόγονο αντικομμουνισμό, ενώ επιχειρούν να περιστείλουν (μέσω και του θεσμού των «ευρωπαϊκών κομμάτων») τη δραστηριότητα κομμουνιστικών κομμάτων και άλλων δυνάμεων που δε συμφωνούν, ή αντιμάχονται την πολιτική της ΕΕ.
Με την ιστορική αισιοδοξία, για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος, για την τελική νίκη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, για το σοσιαλιστικό μέλλον της ανθρωπότητας, οι κομμουνιστές σηκώνουν, για άλλη μια φορά, τις σημαίες τους και καλούν τους λαούς στον τίμιο αγώνα ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ενωση, για την αποδυνάμωσή της, αγώνα για την πολιτική και κοινωνική απελευθέρωση.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το χτεσινό πρωτοσέλιδο της «Ελευθεροτυπίας», το οποίο παραθέτει τρεις φωτογραφίες από αριστουργήματα της αρχαίας γλυπτικής τέχνης υπό τον «ηχηρό» τίτλο «Ασεμνα - Γκρεμίστε τα!». Φαινομενικά, ο τίτλος απευθύνεται στον σκοταδισμό του θρησκευτικού φανατισμού και των άλλων, φασιστικού τύπου, εκφάνσεων - στις οποίες όμως ενέδωσε η κυβέρνηση - ωστόσο τα πράγματα δεν είναι καθόλου «αθώα». Διότι αν ιδωθεί ως σύνολο το παραπάνω πρωτοσέλιδο με το σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας, προκύπτει μία έμμεση πλην όμως σαφέστατη σύγκριση μεταξύ των παραπάνω γλυπτών, όχι μόνο με τα γνωστά έργα της έκθεσης, αλλά με την έκθεση «Outlook» εν γένει!