Μ' ένα «σμπάρο» πολλά, προπαγανδιστικά, «τρυγόνια», αφού: η «προοδευτική» εφημερίδα «ξεχνά» - και αποκρύπτει, συνεπώς, από τους αναγνώστες της - ότι, καμία έκθεση, καμία μουσειακή συλλογή και κανένα έργο τέχνης, σε οποιαδήποτε εποχή, τα οποία οργανώνονται με την έμμεση ή την άμεση παρέμβαση του κράτους - όπως στην προκειμένη περίπτωση με την «Outlook» - δεν είναι, αντικειμενικά, ξεκομμένα από την αισθητική αντίληψη της κυρίαρχης τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων. «Παρεμπιπτόντως» έχουμε καπιταλισμό, άρα η συνολική αντίληψη που «περνάει» μέσα από τη συγκεκριμένη έκθεση - άσχετα αν εμπεριέχονται και ποιοτικά στοιχεία - εκφράζει τη σαπίλα και την παρακμή του. Εκτός πια αν η «Ελευθεροτυπία» «ζει» στη «χώρα» του... «τέλους των ιδεολογιών» και η τέχνη είναι «ανεξάρτητη» από την ταξικότητα των κοινωνιών. Αντίληψη όμως την οποία δε συμμερίζονται ούτε οι πιο «προχωρημένοι» αστοί διανοούμενοι.

Η ελληνική αστική τάξη μέσω της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας έδωσε το αισθητικό της στίγμα που βασίζεται στην ομολογημένη πολιτική και ιδεολογική της τακτική: «κοινωνική συνοχή» - δηλαδή «ευνουχισμός» του ταξικού αγώνα της εργατικής τάξης - και πολιτιστική «ομογενοποίηση», δηλαδή αισθητική, ιδεολογική και τελικά πολιτική ισοπέδωση των λαών. Αυτό επιδιώκουν με τις εκθέσεις τους, αυτό ψηφίζουν σε αγαστή συνεργασία και «σύμπνοια» σοσιαλδημοκράτες και «νεο»-φιλελεύθεροι στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλωστε, το «αυγό του φιδιού» άρχισε να «ξανασπάει» στον «πλουραλιστικό» ευρωενωσιακό μας κόσμο. Εκτός πια αν ούτε αυτό γνωρίζει η «Ελευθεροτυπία»...