Πρόκειται όμως για σταγόνα στον ωκεανό σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο των νέων βιβλίων. Ενδεικτική τού πόσο κάλπικο είναι το ενδιαφέρον για το τι μαθαίνουν τα παιδιά, εκείνων που κραυγάζουν και κραύγαζαν για το περιεχόμενο των βιβλίων της Ιστορίας, είναι η σιωπή τους για το σύνολο των νέων βιβλίων που βρίθουν από αντιεπιστημονικότητα, αποσπασματικότητα, ιδεολογική μονομέρεια, που βάζουν χέρι ακόμα και στους νόμους των φυσικών και θετικών επιστημών, προκειμένου να καλλιεργήσουν στους μαθητές ιδέες και συμπεριφορές στα μέτρα του συστήματος.
Το νέο δε βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου έχει να επιδείξει και σοβαρότερα προβλήματα. Οπως φαίνεται, δε δίστασαν, τρεις σελίδες παρακάτω, στο χάρτη που εμφανίζει τους νεκρούς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ανά χώρα, να εξαφανίσουν κυριολεκτικά τους 27 εκατομμύρια - σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις - νεκρούς της Σοβιετικής Ενωσης στον αγώνα κατά του φασισμού. Αλλά αυτό δε φαίνεται να ενοχλεί όσους επιχειρούν να ψαρέψουν σε θολά νερά τρεις μέρες πριν από τις εκλογές, πλειοδοτώντας σε εθνικοφροσύνη. Ενοχλεί όμως και πρέπει να ενοχλεί δασκάλους και γονείς που καλούνται πια και την ίδια την αλήθεια να την κάνουν στόχο πάλης.
Το είδαμε κι αυτό: Μπόνους στους κερδοσκόπους ή με άλλα λόγια «ανταμοιβή των επιχειρήσεων που προσφέρουν σε χαμηλές τιμές καλύτερα προϊόντα». Αυτό περιλαμβάνεται μεταξύ των «μέτρων» για την «πάταξη της ακρίβειας» που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ στο κυβερνητικό του πρόγραμμα. Τι άλλο θα δούμε στην προσπάθεια των δύο κομμάτων να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους; Κι αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται γελοίο, καλά θα κάνουμε όλοι μας να πάρουμε πολύ στα σοβαρά τα όσα αναφέρουν και τα δύο μεγάλα κόμματα για το θέμα των τιμών. Από κοντά με την «ενίσχυση του ανταγωνισμού», το «άνοιγμα των κλειστών αγορών», την «ενίσχυση των ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών και της επιτροπής ανταγωνισμού» στα οποία ταυτίζονται πλήρως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το πολύ - πολύ με διαφορετικές διατυπώσεις, τα λαϊκά νοικοκυριά πρέπει να έχουν καθαρό ότι στόχος τους δεν είναι η αντιμετώπιση της ακρίβειας, αλλά η αύξηση των κερδών των μονοπωλίων. Αδιάψευστος μάρτυρας, άλλωστε, η πολιτική που εφάρμοσαν όλα αυτά τα χρόνια που εναλλάσσονται στην εξουσία.
Οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ερίζουν - μεταξύ άλλων - και για το ποιο από τα δύο κόμματα, ως κυβερνήσεις, χειρίστηκαν «καλύτερα» το θέμα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Χαρακτηριστικά, από αυτή την άποψη, είναι και τα άσφαιρα πυρά που αντάλλαξαν, στο «πτώμα» της «Ολυμπιακής», ο αρμόδιος τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ Ντ. Ρόβλιας και ο υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας.
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, σχεδόν δυο ολόκληρες δεκαετίες, έκαναν ό,τι περνά από το χέρι τους για την υπονόμευση και τελικά τη διάλυση της «Ολυμπιακής», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για κερδοφόρες μπίζνες στις ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες. Ωστόσο, παραβλέποντας τις εγκληματικές τους ευθύνες για την πορεία της «Ολυμπιακής», επιχειρούν να αξιοποιήσουν μικροπολιτικά μια χτεσινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (με την οποία λύνονται οριστικά τα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης να ξεπουλήσει ό,τι απέμεινε από την ΟΑ). Στα πλαίσια αυτά, τόσο ο Ντ. Ρόβλιας (ΠΑΣΟΚ) όσο και ο Π. Δούκας (ΝΔ) κάνουν λόγο για «δικαίωση της πολιτικής τους»!
Αν σε κάτι δικαιώθηκαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αυτό είναι η υπονόμευση και απαξίωση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», διευκολύνοντας έτσι - σε πρώτη φάση - τη δραστηριοποίηση των ιδιωτικών αεροπορικών εταιρειών στην Ελλάδα, ώστε να ακολουθήσει το πλήρες ξεπούλημά της.
Το καλύτερο «μαύρισμα» των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - και για την εγκληματική τους στάση στην ΟΑ - είναι η κόκκινη ψήφος με την ουσιαστική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Εμείς τότε, από όλα αυτά, οφείλουμε να συμπεράνουμε ότι και οι δύο είναι κατά της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών και - σύμφωνα με τις διακηρύξεις τους - κατά της αύξησης των ορίων γενικώς και της μείωσης των συντάξεων ή της αύξησης των εισφορών.
Η μόνη απορία που μένει να λυθεί είναι η εξής απλή: Αφού τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας - που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση - έχουν τόσο φιλολαϊκές θέσεις για το Ασφαλιστικό, πώς γίνεται να ισχύουν 3 (τουλάχιστον) αντιασφαλιστικοί νόμοι σε αυτή τη χώρα;
Πώς γίνεται, αφού ο δικομματισμός έχει τέτοιες απόψεις, να καταστρέφουν την Κοινωνική Ασφάλιση ο νόμος Σιούφα (της ΝΔ) και ο νόμος Ρέππα (του ΠΑΣΟΚ), ενώ είχαμε και προσπάθεια να περάσει ο νόμος Γιαννίτση, περιμένουμε, δε, και το περίφημο «πόρισμα Αναλυτή»;
Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: 'Η και οι δύο έχουν μετανιώσει για την εμμονή τους στις πολιτικές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την Ασφάλιση ή, απλούστατα, μας δουλεύουν «ψιλό γαζί». Αλλά η εμμονή τους στις πολιτικές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, δηλαδή του κεφαλαίου, είναι αμετάκλητη...
Είναι «σημαντικά αυτά που μας ενώνουν με το ΚΚΕ», είπε στην ομιλία του ο Α. Αλαβάνος. Αλλά ποια είναι αυτά; Δεν είπε. Μήπως η εκ των υστέρων ρήση ότι δεν έπρεπε να ψηφίσουν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ; Γιατί αυτό το λένε, αλλά επιμένουν στην πολιτική ενοποίηση της ΕΕ και στις κοινές πολιτικές. Με κοινωνικό πρόσωπο τάχα, δηλαδή με καλούς καπιταλιστές. Μήπως στο κρίσιμο ζήτημα της οικονομίας; Μα, μιλούν για συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία, στην Παιδεία, στην Πρόνοια. Ούτε εδώ θέτουν ζήτημα κατάργησης της επιχειρηματικής δράσης. Μιλούν για ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Ο,τι λένε και οι αυθεντικοί διαχειριστές της καπιταλιστικής οικονομίας. Μιλούν για ανάπτυξη και αναδιανομή, με τον άνθρωπο πάνω από τα κέρδη και δεν είναι ενάντια στα κέρδη και τους ιδιοκτήτες τους. Ποια κοινά, λοιπόν; Αλλά όταν παριστάνεις κάτι που δεν είσαι στην πραγματικότητα, προκειμένου να εξαπατήσεις, σπέρνεις λόγια που δεν τα πιστεύεις, κάτι παραπάνω, είσαι αντίθετος, όπως έχουν εκφράσει άλλα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι ειλικρινείς λέγοντας ότι τίποτα το κοινό δεν έχουν με το ΚΚΕ. Και κάτι παραπάνω: Δημιουργείς συνειρμούς, όπως με τις σημαίες με τα σφυροδρέπανα, που κουνούσαν στην προχτεσινή κεντρική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, για «ψάρεμα στα θολά νερά»...
Η κυβέρνηση της ΝΔ, περηφανεύεται - μεταξύ άλλων - ότι με τις αλλαγές που προώθησε η ίδια στην πρώτη τετραετία στο φορολογικό σύστημα, μείωσε την άμεση φορολογία για τους εργαζόμενους και εν γένει τους οικονομικά ασθενέστερους. Στα πλαίσια αυτά, ακούσαμε από τον εκπρόσωπο Τύπου της ΝΔ, να περηφανεύεται επειδή με την αύξηση του αφορολόγητου ποσού και άλλα μέτρα, «3,3 εκατομμύρια Ελληνες δεν πληρώνουν πια φόρους» ενώ άλλα «2,5 εκατομμύρια Ελληνες πληρώνουν λιγότερο φόρο»! Στην ουσία, οι προπαγανδιστές της κυβερνητικής πολιτικής, λένε τη μισή αλήθεια (αυτή που βολεύει) και αποσιωπούν την άλλη μισή (που είναι πικρή), όπως έκαναν - και συνεχίζουν να κάνουν - και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Πρώτ' απ' όλα, γιατί ακόμη και με βάση τα δικά τους στοιχεία, πάνω από 2.000.000 άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο φτώχειας.
Και μπορεί τα στελέχη της ΝΔ να περηφανεύονται για την ισχνή μείωση των άμεσων φόρων που θέσπισαν στην πρώτη τετραετία διακυβέρνησης (κυρίως για τους χαμηλόμισθους), κάνουν όμως «γαργάρα» τα φορολογικά βάρη που πρόσθεσαν για τους εργαζόμενους με την αύξηση των έμμεσων φόρων που βαρύνουν το ίδιο πλούσιους και φτωχούς. Εμφανίζουν, δηλαδή, σαν «φιλολαϊκή» τη φορολογική πολιτική, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι το εξής: Για κάθε ένα (1) ευρώ που χαρίζουν στους εργαζόμενους από την άμεση φορολογία τους παίρνουν πίσω διπλάσια και τριπλάσια, με την έμμεση φορολογία με τις αυξήσεις που επέβαλαν στο ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα καύσιμα και τα τσιγάρα...
Το αποτελεσματικότερο «μαύρισμα» στους μονομάχους των γαλαζοπράσινων φορομπηχτικών πολιτικών, είναι να βγουν από την κάλπη των εκλογών της 16ης Σεπτέμβρη όσο γίνεται περισσότερα «κόκκινα ψηφοδέλτια».
Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι δεν πρέπει να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια μπρος στην αρνητική κατάσταση που διαμορφώνουν σε βάρος τους από κοινού ΕΕ, κυβερνώντες και βιομήχανοι - πολυεθνικές. Δεν πρέπει να «καταπιούν» τη δικομματική προεκλογική κοροϊδία. Η πολιτική που ακολουθείται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στηρίζει κραυγαλέα το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια και όπως φάνηκε και το λεγόμενο καρτέλ γάλακτος, που καταρράκωσε τις τιμές παραγωγού. Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι οφείλουν να αντισταθούν και να εντείνουν τον αγώνα τους, αν θέλουν να υπάρξουν και να συνεχίσουν να παράγουν χωρίς να είναι τα μόνιμα θύματα μιας άγριας εκμετάλλευσης από τους εμποροβιομηχάνους και τα μονοπώλια. Γιατί όποιος κι αν βγει στην κυβέρνηση από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δε θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο για δαύτους.
Οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι καλούνται να παλέψουν για τη δημιουργία των παραγωγικών συνεταιρισμών, που προτείνει το ΚΚΕ. Βέβαια, η λύση των παραγωγικών συνεταιρισμών που θα στηρίζονται πολύπλευρα από το κράτος προϋποθέτει σύγκρουση με τα μεγάλα και οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα στο χώρο της κτηνοτροφίας, αλλά και της μεταποιητικής βιομηχανίας. Επίσης, προϋποθέτει αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων, για να εφαρμοστεί μια αγροτική πολιτική που θα στηρίζεται στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς και θα αναπτύσσει τη γεωργία και την κτηνοτροφία, με κριτήριο τα συμφέροντα του λαού και των μικρομεσαίων κτηνοτρόφων. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη δυναμική στήριξη και υπερψήφιση του ΚΚΕ!
Για όλους εκείνους που συναντήθηκαν με τους κομμουνιστές και πορεύτηκαν μαζί τους σε δύσκολους δρόμους.
Που πάλεψαν από το ίδιο μετερίζι για το δικαίωμα στη δουλιά, στο μεροκάματο, στη σύνταξη, στη μόρφωση.
Μάχη με το ψηφοδέλτιο, ούτε λεπτό χαμένο μέχρι και την Κυριακή.
Να μιλήσουμε μαζί τους για το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ και τη δύναμή του.
Για κείνον που τον πνίγει η αμφισβήτηση για την πολιτική που συνθλίβει δικαιώματα και κατακτήσεις. Για κείνον που αγανακτεί από τους πρασινογάλαζους Φιλιππικούς πάνω από το κουφάρι των κατακτήσεών του και είναι έτοιμος να κάνει το βήμα για πρώτη φορά.
Για κείνον που βλέπει στο ΚΚΕ τον πρωτοπόρο συναγωνιστή στην αλυσίδα της απεργίας, στο μπλόκο για το ξερίζωμα από τη γη, στη μάχη ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου. Σε κάθε μικρή και μεγάλη μάχη για την Παιδεία, την Υγεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα, το περιβάλλον.
Για κείνον που διατηρεί τις διαφωνίες του, αλλά αναγνωρίζει στο Κόμμα τη συνέπεια μιας δύναμης που δε νερώνει το κρασί της, δεν υπογράφει δήλωση υποταγής.
Για κείνον που αντιλαμβάνεται πως προοδευτικό είναι ό,τι προάγει τη λαϊκή ευημερία, ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες, αντιστοιχεί τη ζωή της εργατικής λαϊκής οικογένειας με το επίπεδο της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
Και πως, αντίθετα, συντηρητικό είναι ό,τι γυρίζει τον άνθρωπο και την Ιστορία πίσω. Ο,τι πασχίζει να συσσωρεύσει ολοένα και περισσότερο πλούτο στα χέρια μιας χούφτας καπιταλιστών.
Για κείνον που αντιλαμβάνεται ότι το εργατικό λαϊκό κίνημα και τα καθήκοντά του είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αντιμετωπίζεται με όρους εφήμερους και καιροσκοπικούς.
Που σκέφτεται την επόμενη μέρα και ανησυχεί πραγματικά για το πώς η πάλη θα γίνει πιο αποτελεσματική.
Πώς θα ανοίξουν νέοι δρόμοι, πιο ριζοσπαστικοί, πιο ελπιδοφόροι, που θα φτάνουν μέχρι την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Για κείνον που θέλει αύριο να δυσκολέψει τη δικομματική εναλλαγή και τα σχέδιά της. Και ξέρει με πολιτικούς και καθαρούς όρους να κρίνει την μπέσα ενός κόμματος που δεν τον απογοήτευσε, δεν τον πρόδωσε. Δεν του λέει σήμερα πράγματα διαφορετικά από αυτά που του έλεγε χτες.
Για όλους αυτούς καμιά αστοχία δεν επιτρέπεται την Κυριακή. Δε δικαιολογείται καμιά ψήφος χαμένη σε λύσεις ανέξοδες και ανώδυνες γι' αυτούς που μας μαυρίζουν τη ζωή. Δε δικαιολογείται κανείς απ' όλους αυτούς να αφήσει την ψήφο του ανεκμετάλλευτη. Ολες οι ψήφοι στο ΚΚΕ μοντάρουν τη δύναμη αντίστασης στα χειρότερα, τη δύναμη αντεπίθεσης.
Για όλους αυτούς, για όλους μας, να είναι η ψήφος κόκκινη! Κατ' ευθείαν στο στόχο!