Προφανώς, δεν έχει ή δε θέλει να καταλάβει ότι η τελευταία και άκρως αρνητική εξέλιξη αποτελεί άλλη μια συνέπεια της καταστροφικής για τα συμφέροντα των εργαζομένων λογικής του «κοινωνικού διαλόγου» και της ταξικής συναίνεσης, που χρόνια τώρα ακολουθεί η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ. Προφανώς, δεν έχει ή δε θέλει να καταλάβει ότι αυτός ακριβώς είναι ο βασικός στόχος και η ουσία του «κοινωνικού διαλόγου»: Ο ευνουχισμός του ταξικού προσανατολισμού της εργατικής τάξης, η αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού της κινήματος, η πολύμορφη υπονόμευση της ενότητας και η πολυδιάσπασή της, η καλλιέργεια αντιλήψεων ταξικής συνεργασίας και κοινωνικού εταιρισμού, η αλλοτρίωση, ο συμβιβασμός και η υποταγή της στους κεφαλαιοκράτες. Με άλλα λόγια, όλα όσα προαπαιτούνται, για να μπορούν οι κεφαλαιοκράτες να επιβάλλουν τους συνεχώς επαχθέστερους όρους εκμετάλλευσης και ξεζουμίσματος της εργατικής δύναμης.
Προφανώς, ο πρόεδρος και η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ είναι ανίκανοι να απεγκλωβιστούν από τη μέχρι σήμερα καταστροφική για τους τραπεζοϋπαλλήλους πορεία τους. Οι τελευταίοι, όμως, μπορούν και πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους...
Φανταζόμαστε, πως τόσο οι σημερινοί κυβερνώντες, όσο και οι προκάτοχοί τους, θα είναι ικανοποιημένοι. Οι στόχοι της ανάπτυξης (των επιχειρηματικών κερδών) και της σύγκλισης (των τιμών και της ακρίβειας) με τις άλλες καπιταλιστικές χώρες πηγαίνουν πρίμα. Οπως φανερώνει η ετήσια έρευνα του «Εκόνομιστ», για τις ακριβότερες μεγάλες πόλεις του κόσμου, η Αθήνα τα πηγαίνει μια χαρά. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, το κόστος ζωής στην Αθήνα έχει ήδη φτάσει στο 90% εκείνου της Νέας Υόρκης. Αρα, συγκλίνουμε πλέον με τις ΗΠΑ, την πλέον αναπτυγμένη καπιταλιστικά χώρα του πλανήτη. Κι επιπλέον, το 2001 βρισκόμασταν στην 79η θέση της λίστας των 128 πόλεων, ενώ, τώρα, έχουμε αισίως κατακτήσει την 54η θέση, κάνοντας ένα μεγάλο άλμα 25 ολόκληρων θέσεων μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια. Αρα, προχωράμε μπροστά και, μάλιστα, με γρήγορους ρυθμούς.
Αντε και σ' ανώτερα...
Στην πεπατημένη της «καλύτερης» ή «χειρότερης» διαχείρισης κινείται η κριτική της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων για το σχέδιο νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), για το οποίο έληξε προχτές η προθεσμία του «δημόσιου διαλόγου».
Με επιμέρους παρατηρήσεις και επιχειρήματα του τύπου «παράλληλα δεν υιοθετεί τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νέα προγραμματική περίοδο 2007 - 2013», η ΚΕΔΚΕ προτείνει τροποποιήσεις, ...απαιτεί την αναφορά στον «εθνικό στόχο για συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ κατά 20,1% στη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2010 και κατά 29% το 2020» και κάπου εκεί επισημαίνει ότι πρέπει να ευνοηθούν από τις διατάξεις και οι μικροί παραγωγοί, ενώ κάνει λόγο και για χωροταξικές καταστρατηγήσεις.
Αυτό που δεν κάνει, ούτε συνειδητά, ούτε από ...λάθος, είναι να αντιμετωπίσει το σχέδιο νόμου, ως μέρος της γενικότερης πολιτικής παράδοσης στους ιδιώτες και ειδικά στο μεγάλο κεφάλαιο - με ακόμη ευνοϊκότερους όρους από ό,τι μέχρι σήμερα - της παραγωγής ηλεκτρισμού και από ΑΠΕ. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έκανε τα πρώτα σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και η ΚΕΔΚΕ ήταν στο πλευρό και της τότε κυβέρνησης. Εμπρός, λοιπόν, για τις νέες ...Κεφαλονιές, αλλά με ...τροποποιήσεις!
Η προστασία της λαϊκής υγείας βρίσκονταν στο κέντρο της προσοχής των πρώην σοσιαλιστικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης. Οι πάντες γνωρίζουν, για παράδειγμα, τα σχετικά επιτεύγματα της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Σήμερα, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Σύμφωνα με πρόσφατη επίσημη ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Υγείας, ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από φυματίωση στη Ρωσία είναι περίπου 119.000, οκτώ έως δώδεκα φορές μεγαλύτερος από εκείνον στη Δυτική Ευρώπη. Η αναλογία των φυματικών προς τον πληθυσμό είναι 83 ανά 100.000 κατοίκους, ενώ στη Δυτική Ευρώπη είναι επτά έως δέκα κρούσματα ανά 100.000 άτομα.
«Τα στοιχεία του 2005 δείχνουν μια αύξηση της θνησιμότητας, η οποία αγγίζει ιδιαίτερα τον ενεργό πληθυσμό, από 40 έως 59 ετών», δήλωσε η υψηλόβαθμη αξιωματούχος του υπουργείου Εκατερίνα Κακορίνα, ενώ το πρακτορείο ειδήσεων «Ρία - Νοβόστι» αναφέρει ότι το 2004 περίπου 26.000 άνθρωποι πέθαναν από φυματίωση στη Ρωσία. Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στην πρώην Σοβιετική Ενωση επιβεβαιώνει το γνωμικό που λέει, ενός κακού μύρια έπονται.
Αλλωστε, η συμφωνία παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση και τα κρατικά ΜΜΕ ως επίτευγμα, αφού θα έχουμε, υποτίθεται, φτηνό λογισμικό και διάφορα άλλα ...ωφελήματα. Οποιος πιστέψει τα προαναφερόμενα, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Μπιλ Γκέιτς θα γίνει ...φτωχότερος - έστω και λίγο. Οπως όλοι γνωρίζουν, όμως, με ριζικά διαφορετικές τακτικές έχει γίνει ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο.
Πέρα απ' αυτό, όμως, δε γνωρίζουν οι αρμόδιοι του υπουργείου Οικονομίας ότι τέτοιου είδους συμφωνίες δημιουργούν πολύ συγκεκριμένες εξαρτήσεις; `Η, κάνουμε λάθος ότι η «Μάικροσοφτ» αναλαμβάνει, ουσιαστικά, να αναπτύσσει προς όφελός της οτιδήποτε έχει να κάνει με τις νέες τεχνολογίες (και) στην Ελλάδα;
Εκτός πια και αν ο προαναφερόμενος επιχειρηματικός κολοσσός αποφάσισε ξαφνικά να μη χρησιμοποιεί τα συστήματα των νέων τεχνολογιών, για να αλυσοδένει τις χώρες και να τις ξεζουμίζει στον αιώνα τον άπαντα. Δυστυχώς, όμως, η διεθνής φήμη της δε συνηγορεί σε κάτι τέτοιο.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ θεωρήσουμε ...σαφέστατη τη δήλωση του πρωθυπουργού για το Κόσσοβο, μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Σερβίας, Μπ. Τάντιτς; Τι σημαίνει, δηλαδή, λύση «στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας» και όχι «προϊόν υποβολής ή υπαγόρευσης;».
Δεύτερον, ποιος νομίζουν οι κυβερνώντες ότι υποβάλλει ή υπαγορεύει στα Βαλκάνια; Γιατί δε μας λένε καθαρά την άποψή τους, αντί να κάνουν ...γαργάρα την ορθή θέση υπέρ της μη αλλαγής συνόρων;
Γιατί, φυσικά, όλοι ξέρουμε ποιοι είναι οι υποβολείς, που δε μιλάνε απλώς, αλλά παίρνουν συγκεκριμένες αποφάσεις και πιέζουν προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις: Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση...
«Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι ο εκδημοκρατισμός της παγκοσμιοποίησης», τόνισε ο Γ. Παπανδρέου, τις προάλλες στην παρθενική του ομιλία, ως πρόεδρος της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας. Κι αφού παραδέχτηκε ότι «δεν μπορεί να έχουμε πραγματική δημοκρατία στον κόσμο αυτό, όταν υπάρχει μαζική συγκέντρωση κεφαλαίου στα χέρια των λίγων. Μαζική συγκέντρωση δύναμης στα χέρια των λίγων... όταν τα ΜΜΕ ελέγχονται από συμφέροντα και μεγάλες επιχειρήσεις», πρότεινε και το «φάρμακο»: Να υπάρξουν υπεύθυνοι και περισσότερο δημοκρατικοί θεσμοί σε παγκόσμιο επίπεδο, που θα μπορούν να επηρεάζουν την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.
Με άλλα λόγια, να συνεχιστεί ανενόχλητη η μαζική συγκέντρωση κεφαλαίων και δύναμης στα χέρια λίγων, ο έλεγχος των ΜΜΕ από συμφέροντα και μεγάλες επιχειρήσεις, κλπ., κλπ., αλλά να τους βάλουμε μερικούς φερετζέδες ακόμη, όπως οι δήθεν Ανεξάρτητες Αρχές, οι επιτροπές και τα βήματα «κοινωνικού διαλόγου». Αντε και μερικά ψίχουλα ακόμη, για τους εργαζόμενους... Κι όλα αυτά, για να αποτραπεί η συνειδητοποίηση από την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους - τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου - ότι «πραγματική δημοκρατία» θα έχουμε, όταν πάρουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής ή τα ΜΜΕ, στέλνοντας τους καπιταλιστές στο καλάθι των αχρήστων.
Τέλος πάντων, κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα μπορούσε κάποιος να πει. Πράγματι, θα ήταν έτσι, εάν οι νέες εκτιμήσεις τους για τα ΤΣΑ, ακολουθούνταν κι από ορισμένα συμπεράσματα από τη μέχρι σήμερα πορεία τους και δεν αποτελούσαν, απλά και μόνο, μια προσπάθεια αποστασιοποίησης των ευθυνών τους. Εάν δε συνέχιζαν στην πορεία συμπόρευσης με τη σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, θεωρώντας, μάλιστα, ότι μπορεί και πρέπει να οργανώσει την αντίσταση της εργατικής τάξης...
Ακόμη και η κοροϊδία έχει τα όριά της... Ο νομάρχης Κεφαλλονιάς - Ιθάκης και εκλεκτός της κυβέρνησης, Δ. Λευκαδίτης, με πρόσφατη ανακοίνωσή του, ...«ευχαριστεί θερμά» (!) την κυβέρνηση και τους αρμόδιους υπουργούς «για την αμέριστη συμπαράστασή τους και τη λήψη μέτρων για την ανακούφιση των πληγέντων κατοίκων των νησιών μας από τη θεομηνία και την παρατεταμένη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος»!
Ορισμένες φορές, τα σχόλια είναι περιττά. Κι ορισμένες άλλες, ό,τι και να πεις είναι λίγο. Οταν η διοίκηση του νομού, που τα δύο νησιά του βυθίστηκαν στο σκοτάδι για εφτά μέρες, ευχαριστεί την κυβέρνηση για την «αμέριστη συμπαράστασή της». Οταν αντί να κηρύξει το νομό σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης - όπως οι συνθήκες και η κοινή λογική επιβάλλουν - κάνει λόγο για «θεομηνία» που έπληξε το νησί. Οταν καταστρέφεται το βιος και η περιουσία δεκάδων μικροεπαγγελματιών - όπως αποκαλύπτει η αποστολή του «Ρ» στα νησιά - και η αιρετή διοίκηση του νομού απλώς βγάζει μια ανακοίνωση, όπου καταμετρά τα ...μέτρα της κυβέρνησης, τότε έχουμε τη δεύτερη περίπτωση.
«Αυτό είναι το πρόσωπο της Δεξιάς: Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Και αυτή είναι μια ξεκάθαρη διαφορά (με την Αριστερά)». Αυτά ισχυρίζεται ο Ντ' Αλέμα, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, συνεργάτης του Ρ. Πρόντι και στέλεχος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς», σε συνέντευξή του στα χτεσινά «Νέα». «Ξεχνά», βέβαια, ότι το ίδιο ακριβώς έγινε και στη διάρκεια της δικής του πρωθυπουργίας, με συνέπεια την απογοήτευση των Ιταλών ψηφοφόρων από την κεντροαριστερή κυβέρνηση της «Ελιάς» και την ανάδειξη του Μπερλουσκόνι στον πρωθυπουργικό θώκο της Ιταλίας. Το γεγονός πως ο Μπερλουσκόνι αποδείχτηκε ακόμη χειρότερος από τους κεντροαριστερούς, δε δικαιώνει τους τελευταίους και, πολύ περισσότερο, δεν τους μετατρέπει σε υπερασπιστές των λαϊκών συμφερόντων και της κοινωνικής προόδου. Πόσο μάλλον, όταν τόσο οι μεν, όσο και οι δε, κινούνται και εφαρμόζουν την πολιτική του ευρωμονόδρομου, των καπιταλιστικών διαρθρωτικών αλλαγών, των κάθε λογής «απελευθερώσεων» και των νόμων της αγοράς, κλπ., κλπ. Για να μην αναφέρουμε ότι ο Ντ' Αλέμα έβαλε ως πρωθυπουργός «πλάτες» στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, ενώ ο Μπερλουσκόνι έκανε την Ιταλία κατοχική δύναμη του Ιράκ...