«Η πρώτη μας προτεραιότητα είναι ο εκδημοκρατισμός της παγκοσμιοποίησης», τόνισε ο Γ. Παπανδρέου, τις προάλλες στην παρθενική του ομιλία, ως πρόεδρος της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας. Κι αφού παραδέχτηκε ότι «δεν μπορεί να έχουμε πραγματική δημοκρατία στον κόσμο αυτό, όταν υπάρχει μαζική συγκέντρωση κεφαλαίου στα χέρια των λίγων. Μαζική συγκέντρωση δύναμης στα χέρια των λίγων... όταν τα ΜΜΕ ελέγχονται από συμφέροντα και μεγάλες επιχειρήσεις», πρότεινε και το «φάρμακο»: Να υπάρξουν υπεύθυνοι και περισσότερο δημοκρατικοί θεσμοί σε παγκόσμιο επίπεδο, που θα μπορούν να επηρεάζουν την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη.

Με άλλα λόγια, να συνεχιστεί ανενόχλητη η μαζική συγκέντρωση κεφαλαίων και δύναμης στα χέρια λίγων, ο έλεγχος των ΜΜΕ από συμφέροντα και μεγάλες επιχειρήσεις, κλπ., κλπ., αλλά να τους βάλουμε μερικούς φερετζέδες ακόμη, όπως οι δήθεν Ανεξάρτητες Αρχές, οι επιτροπές και τα βήματα «κοινωνικού διαλόγου». Αντε και μερικά ψίχουλα ακόμη, για τους εργαζόμενους... Κι όλα αυτά, για να αποτραπεί η συνειδητοποίηση από την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους - τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου - ότι «πραγματική δημοκρατία» θα έχουμε, όταν πάρουν στα χέρια τους τα μέσα παραγωγής ή τα ΜΜΕ, στέλνοντας τους καπιταλιστές στο καλάθι των αχρήστων.