Στην πεπατημένη της «καλύτερης» ή «χειρότερης» διαχείρισης κινείται η κριτική της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων για το σχέδιο νόμου του υπουργείου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ), για το οποίο έληξε προχτές η προθεσμία του «δημόσιου διαλόγου».

Με επιμέρους παρατηρήσεις και επιχειρήματα του τύπου «παράλληλα δεν υιοθετεί τις προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νέα προγραμματική περίοδο 2007 - 2013», η ΚΕΔΚΕ προτείνει τροποποιήσεις, ...απαιτεί την αναφορά στον «εθνικό στόχο για συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ κατά 20,1% στη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2010 και κατά 29% το 2020» και κάπου εκεί επισημαίνει ότι πρέπει να ευνοηθούν από τις διατάξεις και οι μικροί παραγωγοί, ενώ κάνει λόγο και για χωροταξικές καταστρατηγήσεις.

Αυτό που δεν κάνει, ούτε συνειδητά, ούτε από ...λάθος, είναι να αντιμετωπίσει το σχέδιο νόμου, ως μέρος της γενικότερης πολιτικής παράδοσης στους ιδιώτες και ειδικά στο μεγάλο κεφάλαιο - με ακόμη ευνοϊκότερους όρους από ό,τι μέχρι σήμερα - της παραγωγής ηλεκτρισμού και από ΑΠΕ. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έκανε τα πρώτα σημαντικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και η ΚΕΔΚΕ ήταν στο πλευρό και της τότε κυβέρνησης. Εμπρός, λοιπόν, για τις νέες ...Κεφαλονιές, αλλά με ...τροποποιήσεις!