Παπαγεωργίου Βασίλης

Προχτές, ο μέχρι χτες βράδυ υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Σ. Τσιτουρίδης, δήλωσε: «Η δασική νομοθεσία εδράζεται σε έναν πρόσφατο νόμο, ο νόμος αυτός εφαρμόζεται και ήδη έχουμε καταγράψει στο διάστημα της νέας διακυβέρνησης τα όποια προβλήματα έχουν προκύψει από την εφαρμογή του. Προχωρούμε πολύ σύντομα στη λήψη των αναγκαίων διευθετήσεων σε διοικητικό επίπεδο για την εύρυθμη εφαρμογή του νόμου αυτού».

Με άλλα λόγια, τον περασμένο Δεκέμβρη, το νομοσχέδιο ήταν μέχρι και αντισυνταγματικό. Τώρα, όμως, ο νόμος είναι ωραιότατος και, μάλιστα, προχωρούν «πολύ σύντομα στη λήψη των αναγκαίων διευθετήσεων ...για την εύρυθμη εφαρμογή του». Και μετά, ο Γ. Παπανδρέου λέει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει πολιτική και ...όραμα. Προφανώς, ...ντρέπεται να ομολογήσει ότι έχουν την ίδια ακριβώς πολιτική και τα ίδια οράματα...

Σιγήν ιχθύος τηρεί η προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) σχετικά με την υπαναχώρηση της κυβέρνησης από την υπόσχεσή της να αυξήσει την οικονομική συμμετοχή του κράτους στο νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα των δήμων «Θησέας».

Ετσι, παρά τη δέσμευση του υπουργείου Εσωτερικών ότι στο νέο πρόγραμμα, το κράτος θα συμμετέχει με 39% (ψίχουλα δηλαδή), στο νομοσχέδιο που κατέθεσε πριν μια βδομάδα, το εν λόγω ποσοστό μειώθηκε στο 35%.

Ούτε καν γι' αυτή την κοροϊδία δε διαμαρτυρήθηκε η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ, πόσο μάλλον για τη νέα κλοπή στα οικονομικά των δήμων, αφού βαφτίζεται χρηματοδοτικό εργαλείο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ένα πρόγραμμα που στηρίζουν οι ίδιοι οι δήμοι και, βέβαια, θα κληθούν να πληρώσουν οι δημότες, βάζοντας ακόμη βαθύτερα το χέρι στην τσέπη.

Από το 1999 και εδώ, στη διάρκεια της δικτατορίας και στη συνέχεια της «προεδρίας» του, η φτώχεια έχει αυξηθεί κατά 15%, οι δαπάνες για την Παιδεία έχουν μειωθεί στο 2% του ΑΕΠ, ενώ, οι στρατιωτικές δαπάνες έχουν εκτοξευτεί στο 5,5%, τα ιεροδιδασκαλεία πολλαπλασιάζονται, αυξάνεται ο θρησκευτικός φανατισμός κλπ. Ο στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ, όμως, απόλυτος άρχων του Πακιστάν - περί ου ο λόγος - δήλωσε την βδομάδα αυτή, ότι οι ΗΠΑ και οι περί αυτές «σύμμαχες» χώρες κινδυνεύουν «να χάσουν» τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Γιατί; Διότι «δεν αντιμετωπίζουν» τα «ριζικά αίτιά της». Ποια; «Τις πολιτικές διενέξεις, τη φτώχεια και τον αναλφαβητισμό». Ο άνθρωπος, που σ' όλη του την καριέρα ενίσχυσε, όπλισε και χρηματοδότησε για λογαριασμό και με υποστήριξη των ΗΠΑ (και της Σαουδικής Αραβίας, της Βρετανίας, του Ισραήλ κλπ.) τους κάθε λογής εξτρεμιστές «ιερούς πολεμιστές», παραπονέθηκε, επίσης, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο ABC News, ότι οι ΗΠΑ, μετά το 1990, έχουν «εγκαταλείψει» το Πακιστάν, η ηγεσία του οποίου «πάντοτε» υπήρξε «πιστή» στην Ουάσιγκτον...

Αξιος... ο σοφός «σύμμαχος των Αμερικανών» στρατηγός -πρόεδρος...

Η εγκύκλιος που εξέδωσε πρόσφατα ο διοικητής του Ευαγγελισμού Α. Καρταπάνης δεν αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο της πολιτικής της κυβέρνησης υποστήριξε ο Ν. Κακλαμάνης στη συνάντησή του με την Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ) που έγινε προχτές το βράδυ. Την εγκύκλιο έφερε στη δημοσιότητα ο «Ρ» (18.9.2004) και η λογική της συμπυκνώνεται στο εξής: 'Η πληρώνει ο ασθενής μέσω του ασφαλιστικού ταμείου είτε τοις μετρητοίς ή, αλλιώς, δεν έχει νοσηλεία. Επίσης βάζει τους γιατρούς και τους εργαζομένους του νοσοκομείου να κυνηγούν τον άρρωστο «για την υποχρέωση τακτοποίησης του ασφαλιστικού φορέα πριν τη διενέργεια της σχετικής επεμβατικής πράξεως ή εξέτασης».

Βέβαια, μπορεί ο Ν. Κακλαμάνης να άφησε εκτεθειμένο - στα λόγια - το διοικητή του «Ευαγγελισμού», του αναγνώρισε, όμως, ότι δεν ενεργεί απερίσκεπτα, αφού οι αποφάσεις του στηρίζονται στο θεσμικό πλαίσιο που δημιούργησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Ενα θεσμικό πλαίσιο το οποίο η νυν κυβέρνηση το διατηρεί ολόκληρο και το εφαρμόζει κι ας μην αποτελεί ενδεικτικό στοιχείο της πολιτικής της, σύμφωνα με όσα λέει ο υπουργός Υγείας. Αλλωστε, η ανταποδοτική λογική διαπνέει και τα δυο κόμματα και στο χώρο της Υγείας μεταφράζεται στο «κάποιος πρέπει να πληρώσει» για τη νοσηλεία του ασθενούς - πλην του κρατικού προϋπολογισμού. Κάνουμε λάθος;

Το ξέσπασμα των ξενοδοχοϋπαλλήλων, που κορυφώθηκε με τη μαζική συμμετοχή τους στην απεργία της 19ης του Σεπτέμβρη και στην πορεία τους από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο που κράτησε 6 ώρες, δεν ήταν τυχαίο ούτε προκλήθηκε από έναν ενθουσιασμό της στιγμής. Είναι αποτέλεσμα της επίμονης δουλιάς του ΠΑΜΕ στους χώρους των ξενοδοχείων, που έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια. Η σταθερή επαφή και σχέση με τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, η ζύμωση και η διαφώτιση για την ανάγκη διεκδικητικών αγώνων ως το δρόμο βελτίωσης της θέσης τους και της ικανοποίησης των αιτημάτων τους, έχουν τη δική τους συμβολή στις διεργασίες στη συνείδηση αυτού του κομματιού των εργατών. Η ταξική δράση του ΠΑΜΕ, σε αντιδιαστολή με τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες, καλλιέργησε το έδαφος για να δημιουργηθούν δεσμοί αυξανόμενης εμπιστοσύνης των ξενοδοχοϋπαλλήλων στις δυνατότητές τους και στο ΠΑΜΕ.

Και μπορούν να πάνε την Ιστορία λίγο παραπέρα. Να πολιτικοποιήσουν τον αγώνα τους με τη συμμετοχή τους στο πανελλαδικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας του ΚΚΕ στις 9 του Οκτώβρη. Ολοι μαζί, από το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ και τα άλλα μέτωπα πάλης, με όλα τους τα αιτήματα. Γιατί η αιτία των προβλημάτων τους είναι πολιτική και πολιτική απάντηση θέλει, με το ΚΚΕ μαζί.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ερώτηση: Σας μοιάζει αυτή η κριτική ως αγωνία ...αντιπολιτευόμενου κόμματος ή ως αγωνία για να πετύχει το κυβερνητικό έργο; Από ουσιαστικής άποψης, πάντως, δε θα ήταν καθόλου άτοπο. Για τη συνέχεια του έργου του ΠΑΣΟΚ, μιλάμε.

Θα μπορούσαμε, επίσης, να πούμε ότι μοιάζει και με κριτική προπονητή ποδοσφαίρου, σχετικά με το πώς θα κατέβει η ομάδα του στο γήπεδο. Θυμηθείτε σχετικές δηλώσεις, που γίνονται μετά τους αγώνες και θα καταλάβετε.

ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ η οικονομική απογραφή, που πραγματοποιεί το υπουργείο Οικονομίας, δηλώνει η αντιπολίτευση και η κυβέρνηση υπερθεματίζει για την αξιοπιστία της. Κι όλοι μαζί ψάχνουν το πόσο είναι το δημόσιο έλλειμμα...

Το πρόβλημα όμως - θα τους λυπήσουμε - δε φαίνεται να απασχολεί τόσο τον μέσο Ελληνα πολίτη. Αυτός με το έλλειμμα της τσέπης του ασχολείται (Ιδίως όταν ακούει για νέους φόρους, που θα το διευρύνουν).

Τι θα έλεγαν να ασχοληθούν με αυτό, τόσο η Νέα Δημοκρατία, όσο και το ΠΑΣΟΚ; Δεν κάνουν μια απογραφή για ελλείμματα που δημιούργησαν στα ασφαλιστικά ταμεία; Για τις απώλειες που έχουν υποστεί οι μισθοί την τελευταία 10ετία; Για την αγοραστική δύναμη των συντάξεων; Για το πού πήγαν οι κάθε είδους επιδοτήσεις προς τους επιχειρηματίες;

Φαίνεται, όμως, ότι τα παραπάνω δεν αποτελούν ...στοιχεία της εθνικής οικονομίας. Οπότε, ούτε ενδιαφέρουν, ούτε απασχολούν...

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ομάδα μαθαίνουμε ότι «στήνει» η Νέα Δημοκρατία, με πρωτοβουλία του Βαγγέλη Μεϊμαράκη. Κι όταν η «επικοινωνία» αρχίζει να αντικαθιστά την πολιτική, όλοι καταλαβαίνουμε ποιο είναι το πρόβλημα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Χρειάστηκαν τέσσερις μήνες, λοιπόν, για να καταλήξει η έρευνα πως «δεν προκύπτει πειθαρχική ευθύνη σε βάρος οιουδήποτε Αστυνομικού και η υπόθεση με απόφασή μας τέθηκε στο αρχείο». Αναμενόμενη η απάντηση. Η ΕΛ.ΑΣ. δεν ευθύνεται για τίποτα. Ούτε για τα καταστραμμένα εκλογικά περίπτερα, ούτε για τους ξυλοδαρμούς μεταναστών, για κανένα εν ολίγοις από τα έκτροπα που σημειώνονται μετά από κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα κάτω από τη μύτη της.

Οπως γνωρίζουμε - άλλωστε, το γνωρίζει και ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας, που στοιχειωδώς παρακολουθεί τις εξελίξεις - οι ετήσιοι ρυθμοί αύξησης του παραγόμενου πλούτου (αλλιώς ΑΕΠ) δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητοι, τα προηγούμενα χρόνια. Οπως γνωρίζουμε, επίσης, την ίδια περίοδο, τα φορολογικά βάρη των λαϊκών στρωμάτων αυξήθηκαν, ενώ οι δαπάνες μισθών και συντάξεων, όπως και αυτές της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας, κλπ., στην καλύτερη περίπτωση συντήρησαν τη μιζέρια, αν δε μειώθηκαν, σε πραγματικούς όρους. Με άλλα λόγια, τόσα χρόνια τώρα, τα δημόσια έσοδα αυξάνονταν και, μάλιστα, με ιδιαίτερα ικανοποιητικούς ρυθμούς, ενώ τα έξοδα (αυτά, που αφορούν στα λαϊκά στρώματα) παρέμεναν στην καλύτερη περίπτωση στάσιμα.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, με αφορμή την εντεινόμενη συνεχώς φιλολογία, περί «άδειων ταμείων», «υπέρογκων ελλειμμάτων» και «μαύρων τρυπών». Και δε μας διαφεύγει το γεγονός, βέβαια, πως η φιλολογία αυτή συμπίπτει με την επικείμενη κατάθεση του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2005. Ετσι ή αλλιώς, πάντως, οι κυβερνώντες και όσοι άλλοι μιλούν ακατάπαυστα τον καιρό αυτό για «μαύρες τρύπες» έχουν δυο στοιχειώδεις υποχρεώσεις: Πρώτον, να ονομάσουν αυτούς που ωφελήθηκαν από τη διαφαινόμενη τεράστια αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου. Και, δεύτερον, να στείλουν στους ίδιους το «λογαριασμό» των δημόσιων ελλειμμάτων και χρεών.

Συνηθίζεται, εδώ και χρόνια, ο νικητής να κάνει και δηλώσεις. Ομως, προχτές, μετά τον τελικό των 100 μέτρων ελεύθερο στην κολύμβηση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες, δηλώσεις, εκτός του Χρήστου Ταμπαξή, έκανε και η γνωστή κυρία του ελληνικού λαϊκού - και όχι μόνον - τραγουδιού, Νατάσσα Θεοδωρίδου. Γιατί; Επειδή συμμετείχε ως εθελόντρια στους Παραολυμπιακούς της κολύμβησης και συνόδευε τον ασημένιο παραολυμπιονίκη...

Κι έτσι, το πρόσωπο της προχτεσινής μέρας δεν ήταν ο αθλητής, αλλά η Νατάσσα Θεοδωρίδου, που έκανε δηλώσεις στα κανάλια για την ευτυχία που ένιωσε, παρά τη συγκίνηση που την έπνιγε...

Οπως σημείωναν τα ρεπορτάζ των τηλεοπτικών καναλιών, αλλά και αρκετά δημοσιεύματα, η γνωστή αοιδός προσπάθησε να κρύψει την παρουσία της και να κρατήσει χαμηλούς τους τόνους. Τούτο, όμως, δεν έγινε δυνατό. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, μάλιστα, δεν ήταν λίγα τα αυτόγραφα που μοίρασε, αλλά και οι φωτογραφίες που έβγαλε. Μιλάμε για τρομερή προσπάθεια...

Ευρωπαϊκή Ημέρα χωρίς Αυτοκίνητο ήταν η χτεσινή και ο Δήμος Αθηναίων μοίρασε φυλλάδια, καλώντας τους κατοίκους της πρωτεύουσας να μην χρησιμοποιήσουν τα αυτοκίνητά τους. Τους καλούσε, να πάρουν τα μέσα μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ), αγνοώντας, ότι ένα Μετρό - και αυτό, με αρκετές «ατέλειες» και όχι ακόμη ολοκληρωμένο - δε φέρνει την άνοιξη. Να μην παρκάρουν παράνομα, τη στιγμή που δεν υπάρχουν χώροι παρκαρίσματος και όσα πάρκινγκ υπάρχουν, κοστίζουν πανάκριβα. Να σέβονται τους λεωφορειοδρόμους, όταν οι δρόμοι δεν επαρκούν ούτε για τα μισά αυτοκίνητα, απ' όσα κινούνται καθημερινά.

Το ερώτημα, τελικά είναι, αν πιστεύουν στο δήμο, ότι με καμπανιακές τέτοιες «εκδηλώσεις», θα μειώσουν το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Μάλλον, όχι, αν κρίνουμε από τον υποτονικό χαρακτήρα της καμπάνιας. Αλλωστε, δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά, που «γιορτάζεται» η Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο και τα ανύπαρκτα αποτελέσματα είναι γνωστά σε όλους. Και δεν μπορούσε, να είναι διαφορετικά, όταν, τόσες δεκαετίες τώρα και για 365 μέρες κάθε χρόνο, εφαρμόζεται μια πολιτική συγκέντρωσης και στοιβάγματος λαϊκών στρωμάτων στην υδροκέφαλη πλέον πρωτεύουσα, προώθησης του ΙΧ και υποβάθμισης των μέσων μαζικής μεταφοράς.

Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, γιορτές σαν τη χτεσινή, δεν αντιμετωπίζουν στο ελάχιστο το οξύτατο κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας. Ούτε καν, ως φύλλο συκής της πολιτικής των κυβερνώντων, δεν μπορούν να χρησιμεύσουν...