Την τελευταία φορά που πήγε, ο γιατρός την παρέπεμψε στο «184» για να κλείσει πρώτα ραντεβού. Χτες λοιπόν - 23 Δεκέμβρη 2003 - η συνταξιούχος τηλεφώνησε στο «184» και της έκλεισαν ραντεβού για τις 23 Γενάρη 2004. «Μα θα μείνω χωρίς φάρμακα στις γιορτές και δεν έχω χρήματα να τα αγοράσω», διαμαρτυρήθηκε η συνταξιούχος, προσθέτοντας ότι απ' την τηλεόραση ο πρωθυπουργός έδειξε πως το κλείσιμο του ραντεβού είναι πανεύκολο.
Η απάντηση όμως ήταν πως το κομπιούτερ δείχνει ότι μόνον τότε μπορεί να βρει τον παθολόγο - που η ίδια η συνταξιούχος εύρισκε μόλις τον είχε ανάγκη. Κάτι ξέρουν οι γιατροί, που καταγγέλλουν ότι οι ουρές πια μεταφέρθηκαν στα σπίτια.
«Αν δουλεύουν έτσι όπως διασκεδάζουν, τότε οι Ολυμπιακοί Αγώνες θα πετύχουν σίγουρα». Με αυτή τη φράση, υψηλόβαθμο στέλεχος της «Αθήνα 2004», σχολίασε το τσακίρ κέφι που επικρατούσε την περασμένη Παρασκευή στη χριστουγεννιάτικη εκδήλωση για το προσωπικό της εταιρίας. Και δεν είχε άδικο. Οπως και να 'χει πάντως το πράγμα, τόσο το προσωπικό της Οργανωτικής Επιτροπής, όσο και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι της χώρας, μάλλον, δε θα διασκεδάζουν μετά το τέλος της διοργάνωσης, αφού ο ολυμπιακός λογαριασμός θα είναι υπέρογκος, ενώ πολύ περισσότερο, η παρακαταθήκη των αγώνων θα είναι γεμάτη από περιορισμούς των δικαιωμάτων των πολιτών...
Κάποτε, παρουσίαζαν τους όποιους ληστρικούς εκλογικούς νόμους, που ψήφιζαν, ως εκδοχές της απλής αναλογικής ή αναλογικούς ή αναλογικότερους, κλπ., κλπ., επιχειρώντας να κρύψουν τον καλπονοθευτικό χαρακτήρα τους. Αυτά κάποτε, έστω κι αν αυτό δεν απέχει παρά λίγα σχετικά χρόνια, γιατί τώρα, παρουσιάζουν έναν επίσης ληστρικό και άδικο εκλογικό νόμο και ζητάνε και τα ρέστα κι από πάνω. Και, μάλιστα, χωρίς καθόλου να κρύβουν τον καλπονοθευτικό του χαρακτήρα. Οι 260 έδρες μοιράζονται με την απλή αναλογική και οι 40 δίνονται ρεγάλο στο πρώτο κόμμα, λέει η πρόταση εκλογικού νόμου, που κατέθεσε προχτές η κυβέρνηση στη Βουλή. Γιατί; Επειδή, έτσι θέλει αυτή και ο δικομματικός συνεταίρος της, η ΝΔ. Γιατί, η χώρα και οι εργαζόμενοι πρέπει να πηγαίνουν από Καραμανλή σε Παπανδρέου κι από Παπανδρέου σε Καραμανλή και άντε πάλι απ' την αρχή, με μικρά διαλείμματα Μητσοτάκη και Σημίτη. Και πάει λέγοντας...
«Εξεγερμένη αξιοπρέπεια», έγραφε προχτές ένα από τα πανό των μαθητών, που βρέθηκαν στο πλάι των γονιών τους και εργαζομένων στο Δήμο Ανω Λιοσίων, οι οποίοι απεργούν για τρεις συνεχόμενες βδομάδες, απαιτώντας να μη γίνουν οι 600 απολύσεις που έχει εξαγγείλει ο δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ, Ν. Παπαδήμας. Ενα σύνθημα που μέσα σε δύο λέξεις δείχνει ότι ο αγώνας των εργαζομένων για το δικαίωμα στη δουλιά είναι ο αγώνας για μια στοιχειωδώς τουλάχιστον αξιοπρεπή ζωή. Το πιο στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα που με λύσσα χτυπούν το μεγάλο κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκφραστές.
Μπορεί ο Θεόδ. Πάγκαλος, αλλά και άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και υπουργοί της κυβέρνησης, τόσο πριν από την προχτεσινή συνεδρίαση της Βουλής, όσο και μετά απ' αυτή και την παρέμβαση του Κ. Σημίτη, να έμεναν σταθεροί και απαρασάλευτοι ότι το ΠΑΣΟΚ έχει πρόεδρο και πρωθυπουργό και μ' αυτόν θα δώσει την εκλογική μάχη, αλλά οι χτεσινές φιλοκυβερνητικές εφημερίδες έχουν άλλη γνώμη. Χαρακτηριστικότερη όλων η «Αυριανή» είχε χτες τον παρακάτω πρωτοσέλιδο τίτλο: «Μεγάλος ηγέτης ο Σημίτης, θα μεγαλουργήσει και στην Ευρώπη - ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ - Συναγερμός νίκης στο ΠΑΣΟΚ, επιστρέφουν όλοι στη Δημοκρατική Παράταξη - Ενθουσιασμός σε ολόκληρη τη χώρα».
Οπως καταλαβαίνετε, μερικοί όχι μόνον επιμένουν να προσφέρουν κουτόχορτο στο λαό, αλλά του το φωνάζουν και κατάμουτρα...
Οσο για τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ... μάλλον την ομιλία του Σημίτη στη Βουλή για τον προϋπολογισμό περίμεναν. Ως τρομαγμένοι ποντικοί τρέχουν δεξιά κι αριστερά (και σε τηλεοπτικά παράθυρα βεβαίως) αναζητώντας μια «εξέλιξη» Μεσσιανικού χαρακτήρα!
Φυσικά τίποτε από αυτά που σκέπτονται, ελπίζουν, εκτιμούν, προσδοκούν, υποστηρίζουν, μηχανεύονται ή προωθούν δεν έχει να κάνει με την πολιτική του κόμματός τους.
Ξαφνικά το τι προτείνει και το τι κάνει το κόμμα τους περνά σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην «προσωπολογία» που βέβαια εστιάζεται στα πρόσωπα του Κώστα Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου.
Ο τελευταίος το έχει πει άλλωστε: Θα αναλάβει τις ευθύνες του αν χρειαστεί. Οπως τις ανέλαβε τότε που έκανε επισκέψεις στις αραβικές πρωτεύουσες παπαγαλίζοντας τα λόγια του Τζορτζ Μπους περί τρομοκρατίας.
Το ερώτημα όμως ποιος θα αναλάβει τις ευθύνες για τις ιδιωτικοποιήσεις που συνεχίζονται, για την ακρίβεια, τη φτώχεια και την ανεργία, παραμένει αναπάντητο. Εδώ δυστυχώς δεν υπάρχει η ανάλογη προθυμία.
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ Νέα Δημοκρατία, όλο απαξιοί να ασχοληθεί με το θέμα και προτάσσει τα γκάλοπ που τη θέλουν πρώτο κόμμα και όλο μέσα στη φημολογία και το παιγνίδι της διαδοχής του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται.
Επισήμως δηλώνουν αδιάφοροι, όμως όποιον από τους βουλευτές και τα στελέχη της αν ρωτήσεις έχει έτοιμη μια... μακρόπνοη πολιτική ανάλυση που εξηγεί τα φαινόμενα. Βλέπετε, όσο και να θέλουν να δηλώσουν το αντίθετο, αυτού του είδους η πολιτική αντιπαράθεση τους έλκει, μακριά από κάθε ουσιαστικό πρόβλημα, κι έτσι δεν μπορούν να αντισταθούν, αφού τους ταιριάζει γάντι.
Πάντως, όπως φανέρωσαν και τα μεταμεσονύχτια «πηγαδάκια» της Βουλής, μετά την ομιλία του Κ. Σημίτη, ένα πράγμα είναι πολύ καθαρό στα μυαλά όλων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ: Η πάση θυσία διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας. Σ' αυτό συμφωνούν όλοι. Αλλωστε, αυτό ήταν και το ουσιαστικό περιεχόμενο της πρωθυπουργικής παρέμβασης. Ο Κ. Σημίτης δήλωσε επισήμως από το βήμα της Βουλής ότι θα κάνει οτιδήποτε προκειμένου «το ΠΑΣΟΚ να είναι πάντα μπροστά». Και μπορεί όλ' αυτά να ντύνονται και να καμουφλάρονται με «αντιδεξιές» ρητορείες και ...φιλολαϊκές διακηρύξεις - ακόμη και το μεγάλο κεφάλαιο «θυμήθηκε» στην ομιλία του ο Κ. Σημίτης - αλλά κανένας τους δεν πιστεύει ότι μια κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, θα εφαρμόσει διαφορετική πολιτική από τη σημερινή. Αλλωστε, στις ανεπίσημες και ιδιαίτερες συνομιλίες τους δε διστάζουν και να το παραδεχτούν. Ορισμένοι, μάλιστα, παρότι ένθερμοι υποστηρικτές σήμερα του Γ. Παπανδρέου και της αναρρίχησής του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αναφέρονται στις διαφωνίες και τις αντιπαραθέσεις που είχαν μαζί του στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τον πόλεμο ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, κλπ. Ολα όμως μπαίνουν στο περιθώριο, προκειμένου «να κρατηθεί το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία». Ετσι, για να μην υπάρχει και η παραμικρή αμφιβολία για το χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς του σημερινού ΠΑΣΟΚ, είτε με Κ. Σημίτη, είτε με Γ. Παπανδρέου, είτε με οποιονδήποτε άλλον.
«Ε, λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος (σ.σ. ο Κ. Σημίτης) δεν είναι καθόλου υποχρεωμένος να μπει σε μια κουβέντα, μόνο και μόνο επειδή του το ζητούν πέντε κομπλεξικοί και δέκα λαμόγια. Θα πει αυτό που θέλει, όταν το θελήσει και με τον δικό του τρόπο». Αυτά έγραφε στη στήλη του ο Ι.Κ. Πρετεντέρης στο χτεσινό «Βήμα» και μας δημιούργησε την απορία σε ποια κατηγορία συμπεριλαμβάνει τον Γ. Παπανδρέου, στους κομπλεξικούς ή στα λαμόγια..;
Κάθε χρόνο στη Ρωσία περίπου 250.000 γονείς διώκονται, εξαιτίας της μη τήρησης των υποχρεώσεών τους απέναντι στα παιδιά τους. Αυτό δήλωσε σε συνέντευξή του στο ITAR-TASS ο Σεργκέι Σάντριν, υφυπουργός Εσωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Το πρόβλημα της βίας σε βάρος των παιδιών είναι στη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία ένα ιδιαίτερα επίκαιρο θέμα. Οπως παραδέχτηκε ο Ρώσος αξιωματούχος, κάθε χρόνο εκδικάζονται στα δικαστήρια της χώρας 20.000 προσφυγές του κράτους σε βάρος γονιών, με τις οποίες το κράτος ζητά να στερηθούν οι γονείς τα γονικά τους δικαιώματα. Μόνο στις μισές από αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς καταφέρνουν να διατηρήσουν την επίβλεψη των παιδιών τους.
Μόνο στην περσινή χρονιά η αστυνομία χρειάστηκε να επέμβει σε 2.500 περιπτώσεις για να γλιτώσει παιδιά από τη βίαιη συμπεριφορά των γονιών τους. Επίσης σε άλλες 12.500 περιπτώσεις η αστυνομία πήρε παιδιά από οικογένειες που δεν είχαν τα στοιχειώδη για να μπορέσουν να τα μεγαλώσουν, με αποτέλεσμα να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή ή την υγεία των παιδιών. Αυτά στη χώρα, που θεωρούνταν πριν ελάχιστες δεκαετίες ως το βασίλειο των παιδιών.
Καλήν ημέραν άρχοντες
και κάντε μας τη χάρη
όσο το συντομότερο
να πάρετε ποδάρι,
να φύγετε
απ' το σβέρκο μας
και πάνω απ' την πλάτη,
γιατί πλέον το βγάλατε
σε βάρος μας το μάτι!
***
Καλήν ημέραν άρχοντες
σκληροί και μπαταξήδες
που χρόνια μας ρημάζετε
σαν να 'σαστε ακρίδες,
καλήν ημέραν άρχοντες
ψεύτες και θεατρίνοι
αυτά τα κάλαντα
ο λαός ψάλλει
κι ίσια σας φτύνει!