Πάντως, όπως φανέρωσαν και τα μεταμεσονύχτια «πηγαδάκια» της Βουλής, μετά την ομιλία του Κ. Σημίτη, ένα πράγμα είναι πολύ καθαρό στα μυαλά όλων των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ: Η πάση θυσία διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας. Σ' αυτό συμφωνούν όλοι. Αλλωστε, αυτό ήταν και το ουσιαστικό περιεχόμενο της πρωθυπουργικής παρέμβασης. Ο Κ. Σημίτης δήλωσε επισήμως από το βήμα της Βουλής ότι θα κάνει οτιδήποτε προκειμένου «το ΠΑΣΟΚ να είναι πάντα μπροστά». Και μπορεί όλ' αυτά να ντύνονται και να καμουφλάρονται με «αντιδεξιές» ρητορείες και ...φιλολαϊκές διακηρύξεις - ακόμη και το μεγάλο κεφάλαιο «θυμήθηκε» στην ομιλία του ο Κ. Σημίτης - αλλά κανένας τους δεν πιστεύει ότι μια κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου, θα εφαρμόσει διαφορετική πολιτική από τη σημερινή. Αλλωστε, στις ανεπίσημες και ιδιαίτερες συνομιλίες τους δε διστάζουν και να το παραδεχτούν. Ορισμένοι, μάλιστα, παρότι ένθερμοι υποστηρικτές σήμερα του Γ. Παπανδρέου και της αναρρίχησής του στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αναφέρονται στις διαφωνίες και τις αντιπαραθέσεις που είχαν μαζί του στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τον πόλεμο ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, κλπ. Ολα όμως μπαίνουν στο περιθώριο, προκειμένου «να κρατηθεί το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία». Ετσι, για να μην υπάρχει και η παραμικρή αμφιβολία για το χαρακτήρα και τους προσανατολισμούς του σημερινού ΠΑΣΟΚ, είτε με Κ. Σημίτη, είτε με Γ. Παπανδρέου, είτε με οποιονδήποτε άλλον.