«Στην 85η επέτειο ενός κόμματος δεν ταιριάζουν ευχετήρια κείμενα με περιεχόμενο ανάλογο με εκείνο των προσωπικών γενεθλιακών εορτών. Ταιριάζουν κείμενα πολιτικά, ιδιαίτερα από αυτούς που προέρχονται από "ταξικά" ή, για μένα, πολιτικά αντίπαλους χώρους.

Στα τελευταία 85 χρόνια της Ιστορίας αυτού του τόπου είχαμε το θάρρος να κοιταχτούμε αντιμέτωποι στα μάτια αλλά και να πληρώσουμε γι' αυτή μας την επιλογή. Μία μάλλον ατυχή επιλογή που οδήγησε όμως τους περισσότερους πολίτες στην πολιτική αυτογνωσία και στον αμοιβαίο σεβασμό.

Η στάση των 85 χρόνων οδήγησε και στην εκτίμηση του ΚΚΕ ως πολιτικού φορέα για τη σταθερότητα της ιδεολογικής του επιλογής, την προσήλωση στην υπεράσπιση των συμφερόντων των μη προνομιούχων, τις κρυστάλλινες θέσεις, τη μαχητικότητα, την εντιμότητα και την αφοσίωση των στελεχών του. Κι ακόμη περισσότερο, στην πρόσφατη περίοδο, για τις πατριωτικού χαρακτήρα και αντιπολεμικές θέσεις που υπερασπίστηκε.

Το ΚΚΕ σήμερα αισθάνομαι πως λειτουργεί ως ο έλεγχος της πολιτικής μας συνείδησης, δικής μας και του συστήματος. Αλίμονο σε ένα σύστημα και στην εξουσία που δε διαθέτει έλεγχο. Και αν οι πολίτες αποφασίσουν πως ο έλεγχος πρέπει να μεγαλώσει και να γίνει συνείδηση, τούτο πια δε (με) φοβίζει. Αρκεί στην πράξη να υπάρχει πάντα ο έλεγχος. Γνωρίζω ότι και η μαρξιστική θεωρία τον προβλέπει».