Δε γνωρίζουμε τα συμπεράσματα της «ημερίδας». Γνωρίζουμε, όμως, ότι οι εν λόγω εξορυκτικές επιχειρήσεις - παραγωγής βωξίτη και τσιμέντου - εκμεταλλεύονται δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δημόσιων δασών, τα οποία, αφού απομυζούν ασύδοτα τον πλούτο τους και τα καταστρέφουν, τα παρατάνε στην τύχη τους.
Αλλωστε, το γεγονός, πως επίσημος διοργανωτής της «ημερίδας» ήταν η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, σε συνδυασμό με τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης, την οποία εφαρμόζουν και οι περιφερειάρχες, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για το χαρακτήρα και τους στόχους της.
«Δεν απηχεί κατ' ανάγκη τις απόψεις του ΟΗΕ» ο Κόφι Ανάν, δήλωσε τις προάλλες ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ντ. Ράμσφελντ, με αφορμή τη σαφή απόρριψη, εκ μέρους του ΓΓ του ΟΗΕ, των αμερικανικών ισχυρισμών, ότι τα αντιαεροπορικά πυρά των Ιρακινών ενάντια σε αμερικανικά και βρετανικά πολεμικά αεροσκάφη, τα οποία βομβαρδιζουν συστηματικά ιρακινούς στρατιωτικούς στόχους και αμάχους, αποτελούν «έμπρακτη παραβίαση της απόφασης 1441 του οργανισμού».
Προφανώς, η ηγεσία του Λευκού Οίκου έχει την άποψη, πως η μόνη ικανή και αναγκαία συνθήκη - όπως λένε στα μαθηματικά - για να απηχεί ο Κ. Ανάν τις απόψεις του ΟΗΕ, είναι η εξής: Να συμφωνούν οι ΗΠΑ, με ό,τι δηλώνει ή κάνει. Οπως συμβαίνει, δηλαδή, με το διαβόητο σχέδιο για το Κυπριακό...
Μήπως είχατε σημειώσει κάποια έλλειψη νέων μορφών τζόγου; Μήπως δεν είχατε πού και πώς να ξοδέψετε το υστέρημά σας, ερωτοτροπώντας με τη θεά τύχη και τον πολύμορφο διαφημιστικό βομβαρδισμό του ΟΠΑΠ, που σε κάνει πλούσιο στο άψε σβήσε; Εάν σ' όλ' αυτά και σε διάφορα άλλα, ανάλογα ερωτήματα, απαντάτε θετικά, σας πληροφορούμε, ότι ο ΟΠΑΠ εισάκουσε τις επιθυμίες σας και ανακοίνωσε, χθες, την άμεση κυκλοφορία άλλων δυο παιγνιδιών, ενώ σε λίγους μήνες, θα έχουμε ακόμη δύο. Επομένως, έχουμε και λέμε: Εξι που υπήρχαν μέχρι σήμερα συν δύο τώρα, συν δύο λίγο μετά, σύνολο δέκα παιγνίδια. Τζόγος με τη σέσουλα, δηλαδή και, μάλιστα, νόμιμος, πολυδιαφημιζόμενος, με τη μεγαλύτερη κάθε άλλης επιχείρησης, αλυσίδα υποκαταστημάτων σε όλη την Ελλάδα, σκορπίζοντας απλόχερα ψεύτικες ελπίδες κι όποιον πάρει ο χάρος.
Πάντως, για να μην... αδικούμε τον ΟΠΑΠ, πρέπει να σημειώσουμε πως διαθέτει μέχρι και πρόγραμμα βοήθειας όσων εθίζονται στο τζόγο και ξημεροβραδιάζονται στα προποτζίδικα, ξοδεύοντας όσα έχουν και δεν έχουν. Βέβαια, ειδικό πρόγραμμα, το οποίο επεξεργάστηκε το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Με άλλα λόγια, δηλαδή, να σε κάψω Γιάννη, να σ' αλείψω λάδι, που λέει και η λαϊκή παροιμία...
Γράφει ο «Μικροπολιτικός» των χτεσινών «Νέων»: «Τώρα που μερικοί Ευρωπαίοι άρχισαν να ...κάνουν νερά στην υπόθεση "ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση" - βλέπε Ολλανδία - ε, πώς να το κάνουμε; Είναι θετικό να ακούς τον "πολύ" κ. Τ. Μίλερ, τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα, να εκφράζει τη βεβαιότητά του για το πράσινο φως της Κοπεγχάγης - άλλο τι λένε τα αφεντικά του πίσω από κλειστές πόρτες.
Το 'πε, λοιπόν, και μάλιστα στη Νέα Υόρκη, σε εκδήλωση του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, το οποίο τίμησε τον κ. Μίλερ, παρουσία του υφυπουργού Εξωτερικών κ. Γ. Μαγκριώτη.
Βέβαια, ο κ. Μίλερ δε μίλησε μόνον για την Κύπρο. Κατά την προσφιλή του συνήθεια, αναφέρθηκε στα εσωτερικά πράγματα της Ελλάδας. Μίλησε για την επέτειο του Πολυτεχνείου, ανέφερε ότι στην πορεία ήταν από επτά ως οκτώ χιλιάδες άνθρωποι (τους ...μέτρησε;) και σημείωσε ότι από αυτούς, οι περισσότεροι ήταν ΚΚΕ. Για την ακρίβεια, τους είπε... Κιου - Κιου - Ε. Η προφορά τον έφαγε...».
Εμείς αναρωτιόμαστε, αν ο υφυπουργός Εξωτερικών, κ. Γ. Μαγκριώτης, του έδωσε συγχαρητήρια, μετά την ομιλία του, όπως συνηθίζεται σε ανάλογες περιπτώσεις...
Οχι, βέβαια, πως δεν υπάρχουν πολλά και διάφορα σκάνδαλα σε αυτή την ιστορία. Σίγουρα υπάρχουν. Ομως, γιατί να ψάχνει κανείς για σκανδαλάκια, όταν έχει μπροστά του το μεγάλο σκάνδαλο; Οταν το σύνολο των σχετικών κονδυλίων (2,2 δισ. ευρώ), μόνο για την Εθνική Αμυνα δεν πηγαίνουν..;
Εκτός, αν οι κάθε λογής «δυνάμεις ταχείας αντίδρασης» και «ευρωστρατοί», ασχολούνται με την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας και δεν το είχαμε καταλάβει.
Οσο για το ρόλο της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σ' αυτή την ιστορία, όσο πάει και μικραίνει. Τίποτε δεν κατασκευάζεται εδώ, η τεχνογνωσία ανήκει σε άλλους (κάθε άλλο παρά «φίλια» φερόμενους) και γενικώς η εξάρτηση αναπτύσσεται σε όλο της το μεγαλείο.
Α, να μην ξεχάσουμε και τον εξοπλισμό της ελληνικής αστυνομίας που θα φτάσει αισίως τα 600 εκατομμύρια ευρώ. Είναι - λένε - για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά μάλλον θα μας μείνει και στη συνέχεια. Μαντέψτε δε πώς θα χρησιμοποιηθεί.
«ΚΑΘΑΡΟΥΣ» θέλει τους λεωφορειόδρομους, λέει το υπουργείο Μεταφορών, απαντώντας στα αιτήματα των αυτοκινητιστών. Εντάξει αλλά για να περνάει τι ακριβώς;
Τα αυτοκίνητα, των οποίων οι οφειλόμενες δόσεις - θυμίζουμε - αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του χρέους των Ελλήνων στα ευαγή τραπεζικά ιδρύματα που όσο περνάει ο καιρός γιγαντώνεται.
Ομως κάποιος, τα καλλιεργεί και τα ενθαρρύνει όλα αυτά με τις πολιτικές επιλογές του, έτσι δεν είναι;
Μιλάνε για διάφορες ενοποιήσεις, αλλά η ενότητα που προωθούν αφορά στη μηχανή ποδηγέτησης των εργατών. Τη θέλουν πιο σφιχτή. Δεν τους καίγεται καρφί για το τι πραγματικά συμβαίνει στους χώρους δουλιάς, πολλαπλασιάζουν όμως το ένα μετά το άλλο τα Ινστιτούτα ιδεολογικής χειραγώγησης των εργατών. Και σ' αυτή τη διαδικασία - πρέπει να το πούμε - οι του ΣΥΝ πρωτοστατούν. Παριστάνουν τους διαφοροποιημένους την ώρα που μία προς μία τις επιλογές των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ τις έχουν υπογράψει. Δεν είναι τυχαίο ότι οι συνδικαλιστές του ήταν αυτοί που ανέλαβαν κατά κύριο λόγο να αντιμετωπίσουν το ΠΑΜΕ.
Δεν έχουμε καμιά αντίρρηση, ότι η τυχόν επιτυχία των Αμερικανών επιστημόνων μπορεί να βοηθήσει στους παραπάνω τομείς, όπως και σε πολλούς άλλους. Ομως, το σίγουρο είναι ότι το ενδεχόμενο επιστημονικό επίτευγμα - όπως και πολλά άλλα πριν απ' αυτό - θα βρίσκεται στην ιδιοκτησία και τον απόλυτο έλεγχο του μεγάλου κεφαλαίου. Η αξιοποίησή του, επομένως, θα υποταχθεί στις επιδιώξεις και τους σκοπούς του τελευταίου, πρωτίστως για την αύξηση των κερδών του και όχι στο συμφέρον της κοινωνίας. Για παράδειγμα, μπορούμε να πούμε με αρκετή σιγουριά, ότι πρώτα θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή νέων βιολογικών όπλων, παρά για την καταπολέμηση των υπαρχόντων...
Δε σημειώνουμε τα παραπάνω για να υποβαθμίσουμε τη μεγάλη σημασία του πειράματος των Αμερικανών επιστημόνων. Ούτε πρέπει να εκληφθούν ως μια προσδοκία ενδεχόμενης αποτυχίας τους. Κάθε άλλο. Ετσι κι αλλιώς, εκατομμύρια επιστήμονες ασχολούνται με την έρευνα σε όλο τον κόσμο και η παραγωγή κάθε λογής επιτευγμάτων και ανακαλύψεων είναι δεδομένη και καθημερινή, έχοντας, ήδη, πάρει απροσμέτρητες διαστάσεις και ανοίγοντας τεράστιες και πολύμορφες δυνατότητες στον άνθρωπο.
Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός, πως το διεθνές κεφάλαιο και οι κάθε λογής ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί έχουν θέσει τις διαδικασίες αυτές κάτω από τον έλεγχό τους. Ενας έλεγχος, που γίνεται καθημερινά και περισσότερο ασφυκτικός, στα πλαίσια των κάθε λογής πολιτικών ιδιωτικοποίησης και των προγραμμάτων πρόσδεσης των πανεπιστημίων και των ερευνητικών κέντρων στο άρμα των μεγάλων επιχειρήσεων και των πολυεθνικών.
Και το πρόβλημα αυτό δεν μπορεί να βρει ουσιαστική και ριζική λύση, με αυταπάτες περί θεσμικών μέτρων ελέγχου και διαφάνειας, ή εξανθρωπισμού του σύγχρονου καπιταλισμού και της δράσης των πολυεθνικών. Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, και το πρόβλημα αυτό - όπως και πολλά ακόμη - είναι πρωτίστως θέμα εξουσίας.
Δύο μήνες έχουν περάσει από τις εκλογές στη Γερμανία. Τότε, το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του κ. Σρέντερ είχε αποσπάσει το 38% των ψήφων και με τη συνεργασία των «πρασίνων» (περίπου 9%) σχημάτισαν κοινοβουλευτική πλειοψηφία και κυβέρνηση. Σήμερα, οι δημοσκοπήσεις φέρνουν το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα το πολύ στο 25% και με τάση συνεχούς μείωσης. Πού οφείλεται αυτή η κατάρρευση; Στο γεγονός πως όλο και περισσότεροι ψηφοφόροι του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος αισθάνονται, ήδη, προδομένοι και βαθιά απογοητευμένοι.
«Δεν πρόκειται να υπάρξουν φορολογικές αυξήσεις, γιατί κάτι τέτοιο είναι παράλογο...», έλεγε προεκλογικά ο Γκ. Σρέντερ. Και μέσα στους δύο μήνες, έχουν ανακοινωθεί νέοι φόροι και αυξήσεις στα τσιγάρα, στο αλκοόλ, στη βενζίνη, στο φυσικό αέριο, στις ασφάλειες, στις περιουσίες και τα ακίνητα, στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ ο υπουργός Οικονομικών «ανακαλύπτει» συνεχώς και νέα ελλείμματα και «μαύρες τρύπες». Προεκλογικά, ο Γκ. Σρέντερ και ο Γ. Φίσερ (των «πρασίνων») ήταν αναφανδόν κατά του ενδεχόμενου πολέμου ενάντια στο Ιράκ. Σήμερα, υποστηρίζουν την τελευταία απόφαση - τελεσίγραφο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αναθερμαίνουν τις σχέσεις τους με τον Τζ. Μπους και ήταν ένθερμοι υποστηρικτές, στην πρόσφατη ΝΑΤΟική Σύνοδο Κορυφής της Πράγας, στην παραπέρα μετατροπή της λυκοσυμμαχίας σ' ένα σύγχρονο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό χωροφύλακα και καταπιεστή των λαών.
Εχει μεγάλη σημασία τις επόμενες έξι μέρες να ολοκληρωθούν όλες οι διαδικασίες, που θα προετοιμάσουν και θα εξοπλίσουν όλους γι' αυτήν τη μεγάλη μάχη, σε οργανωτικό και πολιτικό επίπεδο. Διεξοδική συζήτηση για την αναγκαιότητά της, για τους στόχους, σχεδιασμός της δουλιάς, καθορισμός των συγκεκριμένων μέτρων που πρέπει να ληφθούν, όπως υποδεικνύει η εμπειρία, αλλά και τα νέα δεδομένα, διακίνηση των κουπονιών σε μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, αλλά και στους φίλους τους.
Θα καθίσουν στο τραπέζι
βιζαβί
Τούρκοι και Γκρέκοι
κι από κάτω
απ' το τραπέζι
το γνωρίζεις
ποιος θα στέκει,
ναι, το βρήκες,
φίλε, διάνα,
θα 'ναι η Δύση
που 'ναι «μάνα»
στις απάτες η ρουφιάνα!
* * *
Θα καθίσουν στο τραπέζι
και ο διάλογος
θ' αρχίσει
και αντί για τους επάνω
οι από κάτω
θα βρουν «λύση»
και το μαύρο συνδικάτο
θε να κάνει,
πάνω κάτω,
το νησί προτεκτοράτο!