Σάββατο 27 Αυγούστου 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν κοκκινίζει...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόλις προχτές ο υπουργός Απασχόλησης «καυχόταν» ότι «κατατροπώνει» την ανεργία! Ομως, παρά τους ισχυρισμούς του, το «τέρας», όχι μόνο δεν «κατατροπώνεται» από την κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά θεριεύει κι άλλο. Και για να μην λέμε λόγια, θ' αναφερθούμε σε συγκεκριμένο παράδειγμα. Την ώρα, λοιπόν, που ο Π. Παναγιωτόπουλος έλεγε αυτά, στη Λάρισα βιομηχανίες προχωρούσαν σε μαζικές απολύσεις εργαζομένων - η υαλουργία ΒΑΛΑΒΑΝΗ απολύει 60 και διακόπτει τη λειτουργία της, η ΕΛΛΑΣ ΕΛΕΚΤΡΙΚ πέταξε στο δρόμο 50 και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ υπολειτουργεί λόγω έλλειψης πρώτων υλών και ετοιμάζεται να «σχολάσει» πολλούς - αυξάνοντας κι άλλο τα ποσοστά της ανεργίας στο νομό, που, ήδη, βρίσκονται σε δυσθεώρητα ύψη. Και το ίδιο, βεβαίως, συμβαίνει και σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας, αφού παντού οι βιομήχανοι, στηριζόμενοι στις πλάτες των κυβερνώντων κι αξιοποιώντας την πολιτική της αντιδραστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, απολύουν σωρηδόν χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανένα.

Μπορεί, λοιπόν, να μην έχει πρόβλημα ο «κόκκινος Πάνος» και να μην κοκκινίζει όταν λέει ψέματα, αλλά η πραγματικότητα τον διαψεύδει...

Περί σοβαρότητας

Οι εκτιμήσεις και οι θέσεις του ΚΚΕ για την κατάσταση στο χώρο της Παιδείας και οι σχετικές προτάσεις του είναι γνωστές. Ο «Ριζοσπάστης» έχει γράψει σχετικά πολλές φορές και με διάφορες αφορμές. Ανεξάρτητα και πέρα απ' αυτό όμως, και επειδή αρκετοί χτες ζητούσαν «από το Κράτος να σοβαρευτεί», με αφορμή την εισαγωγή σε ΑΕΙ με βαθμό... 1,5, αναρωτιόμαστε εάν η δική τους σοβαρότητα εξαντλείται στο μέτρο της απόρριψης όσων υποψηφίων παίρνουν βαθμό κάτω από τη βάση. Πιστεύουν, άραγε, ότι το μέτρο αυτό θα βελτιώσει την άσχημη κατάσταση στη δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση; 'Η ξέχασαν ότι ίσχυε παλιότερα το μέτρο αυτό, αλλά τούτο δεν απέτρεψε τη χειροτέρευση της κατάστασης;

Ληστεύουν τους αγρότες και καταναλωτές

Την ακρίβεια στα αγροτικά προϊόντα, ντομάτες κλπ., ξαναθυμήθηκαν και φέρνουν στο προσκήνιο μια σειρά Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Και δε λέμε, καλά κάνουν και διαμαρτύρονται για το δυσβάσταχτο κόστος που πληρώνουν οι καταναλωτές, οι εργαζόμενοι της πόλης και της επαρχίας για την αγορά των απαραίτητων. Ομως, συστηματικά, θελημένα ή αθέλητα, αποφεύγουν να σημειώσουν ότι το άνοιγμα της «ψαλίδας» των τιμών των αγροτικών προϊόντων από τον παραγωγό στην κατανάλωση, το «πληρώνουν» μαζί με τους καταναλωτές και οι αγρότες που πουλάνε κοψοχρονιά στους εμπόρους για να μοσχοπουλήσουν οι τελευταίοι στους λαϊκατζήδες και στους μανάβηδες, οι οποίοι προσθέτουν κι αυτοί το δικό τους ποσοστό. Το κυριότερο είναι πως, ενώ μιλάνε γενικά για τις κυβερνητικές πολιτικές, δε θίγουν την ουσία. Η ασυδοσία των τιμών και η συνεπαγόμενη ακρίβεια διαμορφώνονται στο πλαίσιο της αντιλαϊκής και αντιαγροτικής πολιτικής κυβέρνησης και ΕΕ, των νόμων της αγοράς, των κάθε λογής «απελευθερώσεων» και διαρθρωτικών αλλαγών. Με άλλα λόγια, της ανεξέλεγκτης καπιταλιστικής αγοράς, που ασύδοτα αυξάνει το κόστος παραγωγής στους αγρότες (κάνοντας ακόμα χειρότερη τη θέση τους) κι, από την άλλη, επιτρέπει στους εμποροβιομηχάνους και στους μεσάζοντες να ληστεύουν αγρότες και εργαζόμενους - καταναλωτές μαζί.

Τι περιμένει;

Ο Αύγουστος τελειώνει, όπως όλοι γνωρίζουν, και σε λίγες μόνο μέρες, συγκεκριμένα την 1η Σεπτέμβρη, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να βρίσκονται στις θέσεις τους, στα Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια όλης της χώρας. Το υπουργείο Παιδείας, όμως, δεν έχει ολοκληρώσει ακόμη τις αποσπάσεις από νομό σε νομό των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης (2ος κύκλος), ενώ δεν έχει ανακοινώσει ακόμη τους διορισμούς σε θέσεις μονίμων και σε θέσεις αναπληρωτών (γύρω στους 8.000).

Τι περιμένει, αλήθεια, το υπουργείο Παιδείας και δεν έχει προχωρήσει ακόμη στις διαδικασίες αυτές; Μήπως, π.χ., νομίζει πως είναι λογικό και ανθρωπίνως δυνατό, να ανακοινώσει τους διορισμούς στις 30 Αυγούστου και να απαιτεί από τους νεοδιορισμένους, να βρίσκονται στις θέσεις τους, μετά από 2-3 μέρες, παρότι θα τους διορίσει στην άλλη άκρη της χώρας;

Δικομματικές συμπτώσεις

Διαβάζοντας κανείς τη χτεσινή ομιλία του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή προς την ΚΕ της ΝΔ, εάν προηγουμένως δεν είχε δει τον τίτλο, τότε θα πίστευε ότι διαβάζει ομιλία του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη. Είναι σα να γράφτηκαν από το ίδιο χέρι. Βέβαια, δεν πρόκειται για καμιά αόρατη δύναμη που καθοδηγεί τους πρωθυπουργούς της Ελλάδας, πρώην και νυν. Απλώς, υπηρετούν την ίδια πολιτική, όπως αυτή υπαγορεύεται από τα ίδια υπερεθνικά καπιταλιστικά κέντρα και τις πολυεθνικές. Απλώς, βρισκόμαστε μπροστά σε μιαν εναλλαγή ρόλων των εταίρων του δικομματισμού. Είναι η πολιτική του ευρωμονόδρομου, της στρατηγικής της Λισαβόνας, της πλήρους απελευθέρωσης των μηχανισμών της αγοράς και της όλο και μεγαλύτερης αύξησης των υπερκερδών της πλουτοκρατίας.

Το ίδιο θα αισθανόταν, αν κάποιος διάβαζε και την προχτεσινή ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, προς το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματός του. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, ο Γ. Παπανδρέου κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν έχει σχέδιο και κατεύθυνση, όπως ο Κ. Καραμανλής κατηγορούσε για ατολμία τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτό, για να προσπεράσει το γεγονός ότι βαδίζουν βάσει του ίδιου σχεδίου, ότι υπάρχει πλήρης σύμπτωση στις στρατηγικές επιλογές, που οδηγούν τη χώρα όλο και πιο βαθιά στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και στους νεοταξικούς σχεδιασμούς. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι αν υπάρχει σχέδιο, αλλά τι υπηρετεί αυτό το σχέδιο. Την απάντηση τη δίνουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα, που βιώνουν την αντιλαϊκή - φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ σήμερα και του ΠΑΣΟΚ μέχρι προχτές.

Αυτήν την πολιτική, προάγουν η προτροπή του Κ. Καραμανλή «να ξεκολλήσουμε τη χώρα από την αδράνεια, τη στασιμότητα, τη συντήρηση», ο στόχος για «ισχυρή οικονομία», οι αναφορές στη «νέα εποχή», στις «αναγκαίες μεταρρυθμίσεις», στις «πολιτικές με επίκεντρο τον άνθρωπο», αλλά και στα «προβλήματα που έρχονται από το παρελθόν». Η χρήση σε διάφορα πρόσωπα του ρήματος «εκσυγχρονίζω». Επίσης το παράγγελμα «δε γυρίζουμε πίσω», όπως και τα περί «βελτίωσης της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας» και η «γεφύρωση κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων». Ολα αυτά, που θύμιζαν Σημίτη, όπως και το μήνυμα του Κ. Καραμανλή προς τους πέραν του Ατλαντικού «συμμάχους» ότι «διευρύνουμε και αναβαθμίζουμε τη συνεργασία μας με τις ΗΠΑ για την προώθηση κοινών συμφερόντων», που είναι η σύγχρονη έκδοση του «ευχαριστούμε τους Αμερικανούς» του Κ. Σημίτη μετά τα Ιμια, δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες.

Το δικομματικό παιχνίδι των φραστικών μονομαχιών δεν μπορεί να σκιάζει τη συμπόρευση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, ο Κ. Καραμανλής το είπε χτες καθαρά: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να χάνει άλλο τον καιρό της. Η στρατηγική των μεταρρυθμίσεων δεν εγκαταλείπεται». Η προειδοποίηση αυτή σαφώς και δεν απευθύνεται στο ΠΑΣΟΚ, εξάλλου ο πρόεδρός του, Γ. Παπανδρέου, δεν έκανε καμία αναφορά στις κυβερνητικές «μεταρρυθμίσεις». Η απειλή απευθύνεται προς τους εργαζόμενους, οι οποίοι διαθέτουν ένα πολύ ισχυρό όπλο: Να γυρίσουν τις πλάτες και στους δύο και να αναπτύξουν το δικό τους συνδικαλιστικό και πολιτικό αγώνα, με στόχο την ουσιαστική αλλαγή των συσχετισμών, την ανατροπή της αντιλαϊκής αυτής πολιτικής, είτε με γαλάζιο είτε με πράσινο περιτύλιγμα, και τη ριζική αλλαγή πορείας, στο δρόμο της Λαϊκής Οικονομίας και της Λαϊκής Εξουσίας.

Τα καταγραφόμενα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΩΣΤΕ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ της εγκληματικότητας βρίσκονται και θα λειτουργούν στους δρόμους οι γνωστές ηλεκτρονικές κάμερες - χαφιέδες, κατά τον Γιώργο Βουλγαράκη! Αραγε, οι διαδηλωτές που «απαθανατίζονται» στο κέντρο της Αθήνας ποιο ...έγκλημα κάνουν και έχουν ...την τιμή να καταγράφονται;

* * *

O ΕΝΑΣ «θα κάνει μεταρρυθμίσεις» και ο άλλος έχει «εναλλακτική πρόταση» (αλλά για τις ίδιες ...μεταρρυθμίσεις)! Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, μας έβαλαν τις μέρες αυτές σε ...φθινοπωρινό κλίμα, δίνοντάς μας ένα σαφές δείγμα, με τις δημόσιες παρεμβάσεις των προέδρων τους, για το σκηνικό που θα «απολαύσουμε» τους επόμενους μήνες.

* * *

Επίσης, αφού αλληλοκατηγορήθηκαν για ...πτώση του επιπέδου της πολιτικής αντιπαράθεσης, λόγω χαρακτηρισμών και προσωπικών επιθέσεων, «συμφώνησαν» ότι το θέατρο θα συνεχιστεί και θα συνεχίσουν να τσακώνονται για τα ίδια και τα ίδια και με τον ίδιο ανούσιο και βαρετό τρόπο.

* * *

Η Νέα Δημοκρατία θα λέει ότι για όλα φταίει η κατάσταση που παρέλαβε από το ΠΑΣΟΚ και η αξιωματική αντιπολίτευση πως η κυβέρνηση προχωρά χωρίς σχέδιο και μπούσουλα, καταλύοντας τις υποδομές που με τόσο κόπο δημιούργησε.

* * *

Ποιος τα πιστεύει όλα αυτά; Μάλλον κανείς. Ετσι είναι και στο θέατρο. Γνωρίζεις ότι το σενάριο του έργου που παρακολουθείς δεν έχει κατ' ανάγκη να κάνει με πραγματικά στοιχεία.

* * *

ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ υπόλοιπη Ελλάδα το απόγευμα η Αίγινα και η Υδρα, και οι κάτοικοι των νησιών δικαίως διαμαρτύρονται. Απ' ό,τι φαίνεται, η «απελευθέρωση» της ακτοπλοΐας δε θίγει μόνο τα νησιά της άγονης γραμμής, αλλά, αντιθέτως, μετατρέπει σε άγονη περιοχή ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα.

* * *

Αυτά, την ώρα που οι επιδοτήσεις προς τους ακτοπλόους εφοπλιστές (έμμεσες και άμεσες) έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Μήπως σε λίγο θα ζητήσουν (και θα πάρουν) ενίσχυση των πλοίων με αγορά από το Δημόσιο όλων των διαθέσιμων εισιτηρίων, για να κάνουν ένα δρομολόγιο το μήνα;


Γρηγοριάδης Κώστας

* * *

Και να φανταστείτε ότι ακόμη δεν έχει αρχίσει η χειμερινή περίοδος, οπότε η τουριστική κίνηση, ουσιαστικά, εξαφανίζεται. Ποιος ξέρει τότε τι θα δούμε...

Εναλλαγή ρόλων

Γρηγοριάδης Κώστας

Τον Κ. Σημίτη, πριν μερικά χρόνια, όταν ήταν πρωθυπουργός της χώρας και κήρυσσε τον εκσυγχρονισμό, θύμισε έντονα χτες ο Κ. Καραμανλής, στη διάρκεια της ομιλίας του στην ΚΕ της ΝΔ. Κι αυτό όχι, μόνο ή κυρίως, επειδή χρησιμοποίησε κατά λέξη τα ίδια συνθήματα («Η Ελλάδα αλλάζει»). Πρώτα και κύρια, επειδή περιέγραψε την ίδια ουσιαστικά αντιλαϊκή πολιτική - αυτή που καταδίκασε η πλειοψηφία του λαού στις περσινές εκλογές - και την υποστήριξε με τα ίδια επιχειρήματα. Και δεύτερον, γιατί επιχείρησε -όπως έκανε και ο Κ. Σημίτης - μια ολοκληρωτική διαστροφή της σκληρής και συνεχώς επιδεινούμενης πραγματικότητας για τα λαϊκά στρώματα.

Για να συμπληρωθεί τώρα το δικομματικό σκηνικό και η πλήρης εναλλαγή των ρόλων απομένει να βγει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και να κάνει λόγο για πρωθυπουργό που δεν ξέρει σε ποια χώρα βρίσκεται, όπως έλεγε παλιότερα η ΝΔ, για πρωθυπουργό που βρίσκεται κλεισμένος σε γυάλινο πύργο, κλπ.

Η μόνη διέξοδος

Δε φτάνει που χρησιμοποιούν χρήματα του ΛΑΕΚ (Λογαριασμός Απασχόλησης και Επαγγελματικής Κατάρτισης), δηλαδή των εργαζομένων, για να ενισχύσουν τους εργοδότες και να επεκτείνουν τη μερική απασχόληση, στο πλαίσιο του διαβόητου μέτρου «ενίσχυσης της απασχόλησης». Εχουν και θράσος από πάνω. Προχτές, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου των υπουργών Απασχόλησης και Ανάπτυξης, ο τελευταίος παρουσίασε τη μερική απασχόληση ως την καλύτερη επιλογή των ανέργων, προκειμένου να έχουν χρόνο να ασχοληθούν με την οικογένειά τους ή με άλλα ενδιαφέροντα..!

Ας το πάρουν υπόψη τους, τόσο οι εργαζόμενοι όσο και οι άνεργοι και πολύ περισσότερο, όσοι ψήφισαν ΝΔ και στήριξαν τις ελπίδες τους σ' αυτή. Εμείς, πάντως, θα συνεχίσουμε να επιμένουμε ότι μία και μόνη διέξοδος υπάρχει: Να στείλουν τον κ. Σιούφα και όλους όσοι πρεσβεύουν και προωθούν την ίδια πολιτική, είτε γαλάζιους είτε πράσινους είτε ροζ, στα σπίτια τους, να ασχοληθούν με τις οικογένειές τους και τα χόμπι τους...

Το τείχος της ντροπής... .

Associated Press

Μπορεί, αρκετές μέρες τώρα, τα φώτα της δημοσιότητας να έχουν στραφεί στη διαδικασία εκκένωσης 25 οικισμών και στα επεισόδια μεταξύ ισραηλινού στρατού και εποίκων στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά η πραγματικότητα της Μέσης Ανατολής δε σημαδεύεται μόνον, ή, κυρίως, απ' τα γεγονότα αυτά. Πολύ περισσότερο, για παράδειγμα, σημαδεύεται από το τείχος της ντροπής, που συνεχώς επεκτείνεται. Μια μικρή άποψη του πανύψηλου αυτού τσιμεντένιου τείχους βλέπεται στη διπλανή φωτογραφία. Το σύνθημα, που είναι γραμμένο πάνω του, λέει «Ισραηλινά διαμερίσματα με αμερικάνικα χρήματα» και στη βάση του περπατά μια ομάδα Κορεατών, που έκαναν πρόσφατα πορεία διαμαρτυρίας από την Ιερουσαλήμ μέχρι τη Βηθλεέμ, ζητώντας την κατεδάφισή του. Είναι ένα τείχος, που όχι μόνο χωρίζει στα δυο γειτονιές, συγγενείς, φίλους και λαούς. Οχι μόνο θέλει να μαντρώσει τους πόθους και τις ελπίδες των Παλαιστινίων για λευτεριά και ανεξαρτησία, και, μάλιστα, μέσα στην ίδια τους τη γη. Αποτελεί, επίσης, την αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι η αποχώρηση ενός μέρους των Ισραηλινών εποίκων, κάθε άλλο παρά σημαίνει πως άλλαξε πολιτική η ηγεσία του Ισραήλ και βρήκε το δρόμο της η δίκαιη λύση του παλαιστινιακού προβλήματος.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στάχτη στα μάτια

Ο βαθμός 1,5 που καταγράφηκε στη γερμανική φιλολογία χρησιμοποιείται σαν αφορμή για να ξεσπάσει το μένος γύρω από το «επίπεδο» των εισακτέων και να εμφανιστεί στη συνέχεια ως σωτηρία το «δεκάρικο», ως βαθμός εισαγωγής, ως προϋπόθεση για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ.

Ρίχνουν, έτσι, στάχτη στα μάτια χιλιάδων μαθητών που κόπιασαν και γονιών που ξόδεψαν ήδη πολλά στα φροντιστήρια. Που ακόμα και αν έχουν πετύχει το «πολυπόθητο», να περάσουν στο πανεπιστήμιο, είναι ακόμα στην αρχή του Γολγοθά (ακολουθούν πολλοί ακόμη κόποι και έξοδα). Κι ακόμα χειρότερα, τώρα αρχίζει ο δρόμος μέσα από τον οποίο θα βιώσουν πως τόσος κόπος, τόσο κόστος, τόσος ανταγωνισμός, είναι για να βρεθούν αντιμέτωποι με προγράμματα σπουδών χαμηλού επιπέδου και τελικά με πτυχία-διαβατήρια για την ανεργία. Για να γίνουν έρμαια των πιστωτικών μονάδων και της επανακατάρτισης, για να γίνουν λάστιχο και να δουλέψουν με μισά δικαιώματα για ένα κομμάτι ψωμί.

Ολοι αυτοί, που υποκριτικά σηκώνουν σκόνη για το χαμηλό επίπεδο των μαθητών, συγκαλύπτουν το γεγονός ότι η παρεχόμενη, ήδη από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, μόρφωση είναι τουλάχιστον ανεπαρκής. Κρύβουν ενώ γνωρίζουν την αλήθεια ότι οι πανελλήνιες εξετάσεις από μόνες τους δεν αποτυπώνουν την πραγματική ικανότητα του κάθε μαθητή. Η ζωή έχει να δείξει διαμάντια και διαμάντια ανάμεσα στους «αγράμματους» και μπόλικους στούρνους με πτυχίο. Οι εξετάσεις μπορούν να αποτυπώσουν το ξετίναγμα στο πορτοφόλι μιας οικογένειας, την επιτυχία ενός συστήματος παπαγαλισμού, την πολλή δουλιά - πράγματι - που έχει κάνει ένας μαθητής για να τα βγάλει πέρα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν καταγράφουν ικανούς και ανίκανους. Η ίδια η βαθμολογία στο γραπτό είναι άμεση συνάρτηση του βαθμού δυσκολίας των θεμάτων - κι αυτό καθορίζεται πάντα με βάση το τι θέλει να έχει ως αποτέλεσμα η κάθε κυβέρνηση κάθε χρόνο. Οι ίδιοι μαθητές που φέτος έπιασαν 1,5 του χρόνου μπορούν να εμφανιστούν με 15.

Ο θόρυβος γύρω από τις βάσεις προετοιμάζει το έδαφος ώστε μια σειρά μαθητών να επιλέξουν εξ αρχής το δρόμο της ιδιωτικής παιδείας. Φτιασιδώνει ένα σύστημα εκπαίδευσης ευθυγραμμισμένο με τους κανόνες που ορίζει το μεγάλο κεφάλαιο σε ένα παιχνίδι εξ αρχής προσαρμοσμένο στις απαιτήσεις της καπιταλιστικής αγοράς. Ετοιμάζει το κλίμα για την παραπέρα κλιμάκωση του ανταγωνισμού, την ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση της κάθε λογής παραπαιδείας.

Η λύση στο πρόβλημα της εκπαίδευσης, που θα εξυπηρετεί το λαό, τα λαϊκά στρώματα, τους μαθητές και φοιτητές που προέρχονται από αυτά, βρίσκεται σε ένα σύστημα εκπαίδευσης αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου γνώσεις για όλους, ανεξάρτητα από τις οικονομικές δυνατότητες. Πρώτα και κύρια, μ' ένα ενιαίο, δωδεκάχρονο σχολείο, που θα παρέχει τις βασικές γνώσεις στο μαθητή και θα καλλιεργεί αρετές και αξίες. Μέσα από μια ενιαία ανώτατη εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, που θα παρέχει ολόπλευρη επιστημονική γνώση και ειδίκευση. Που θα αναπτύσσει τις ικανότητες των νέων προκειμένου να μπορούν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη προς όφελος της κοινωνίας, προς όφελος του λαού. Ολ' αυτά, όμως, προϋποθέτουν κι άλλου τύπου εξουσία και οικονομία. Γονείς και παιδιά καλό είναι, παράλληλα με την «ακαδημαϊκή» παιδεία, να εκπαιδεύονται ήδη και σ' αυτόν τον άλλο δρόμο, που οδηγεί πράγματι στην πρόοδο.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ