Η φαρσοκωμωδία των εκλογών στις ΗΠΑ και η παρωδία της δημοκρατίας δε λέει να τελειώσει. Αφού δεν κατάφεραν ούτε μέσω των δικαστηρίων να αναδείξουν μέχρι τώρα πρόεδρο, επιστρατεύουν τώρα τα... γκάλοπ. Ετσι, προκειμένου να ασκηθεί πίεση στον Αλ Γκορ να τα παρατήσει και να αναγνωρίσει τη «νίκη» του Τζ. Μπους, έχουν βάλει μπροστά τη βιομηχανία των δημοσκοπήσεων, η οποία εμφανίζει ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών θεωρεί ότι ο Αλ Γκορ πρέπει να σταματήσει τις προσφυγές στη Δικαιοσύνη για το εκλογικό αποτέλεσμα και να αναγνωρίσει τη νίκη του αντιπάλου του. Το επόμενο βήμα είναι... να καταργήσουν το λαό και να αναδεικνύουν τον Πρόεδρο τα γνωστά κέντρα εξουσίας. Αυτή θα ήταν και η αποθέωση της δημοκρατίας made in USA. Ομολογουμένως δεν απέχουν και πολύ από αυτό το στόχο, αφού έχουν καταφέρει ο Πρόεδρος να εκλέγεται από το ένα τέταρτο των ψηφοφόρων.
«Αναμφισβήτητα, παρά το κοινωνικό κόστος που δημιούργησε η κυβερνητική πολιτική, η ένταξη στην ΟΝΕ δημιουργεί θετικό πλαίσιο για την πορεία της οικονομίας. Δυστυχώς, όμως, δεν επιβεβαιώνεται η προεκλογική ευφορία του κ. Σημίτη για την "τετραετία του κοινωνικού κράτους". Η σημερινή απεργία στα νοσοκομεία, στην οποία μετέχουν ή και πρωτοστατούν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αντανακλά την απογοήτευση των πολιτών από την έλλειψη δημοκρατικών - μεταρρυθμιστικών αλλαγών. Και ας λέει ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος ότι προωθεί αλλαγές. Οι ασθενείς γνωρίζουν...». Το παραπάνω απόσπασμα είναι από το χτεσινό κύριο άρθρο της «Αυγής» και το επιλέξαμε, γιατί είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, τόσο της αμηχανίας, όσο και των αυταπατών, με τις οποίες αντιμετωπίζει η ηγεσία του ΣΥΝ τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις και, ιδιαίτερα, το ογκούμενο συνεχώς κύμα λαϊκής δυσαρέσκειας και αγανάκτησης, ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Γεγονός, το οποίο στενεύει όλο και περισσότερο τα περιθώρια ελιγμών και κινήσεων της ηγεσίας του ΣΥΝ, καθώς κάνει αντικειμενικά όλο και δυσκολότερη τη λεγόμενη «προγραμματική αντιπολίτευση».
Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι η ΟΝΕ δε δημιουργεί θετικό κλίμα για την πορεία της οικονομίας γενικά, αλλά για την πορεία της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων ειδικά και συγκεκριμένα. Αλλωστε, για να διασφαλιστεί ακόμη περισσότερο η πορεία αυτή, η ΟΝΕ προβλέπει και η κυβέρνηση εξειδικεύει και υλοποιεί μια σειρά από παραπέρα μέτρα, όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, οι αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, στην υγεία, στην παιδεία, κλπ. Οι όποιες «δημοκρατικές-μεταρρυθμιστικές αλλαγές» εννοεί η «Αυγή» μπορούν να χωριστούν σε δυο, βασικά, κατηγορίες: `Η θα είναι πραγματικά προς όφελος του λαού, οπότε θα στραφούν αντικειμενικά ενάντια στα μεγάλα συμφέροντα, στο πλαίσιο και τις κατευθύνσεις της ΟΝΕ, κλπ., κλπ. Οπότε, όπως καταλαβαίνει ο καθένας, μπαίνουν γενικότερα ζητήματα ριζικών αλλαγών στον κοινωνικό και πολιτικό συσχετισμό των δυνάμεων και στην πορεία της χώρας. `Η θα είναι μια πολιτική στην ίδια κατεύθυνση με τη σημερινή, αλλά κάπως λιγότερο αντιλαϊκή, κάπως λιγότερο απάνθρωπη.
Σε ποια από τις δυο κατηγορίες συμπεριλαμβάνει η «Αυγή» τις «δημοκρατικές-μεταρρυθμιστικές αλλαγές» της, κι αν είναι στη δεύτερη - όπως εκτιμάμε εμείς - πού το είδε το δημοκρατικό και μεταρρυθμιστικό τους περιεχόμενο, ακόμη κι αν ήταν δυνατό αυτές να υλοποιηθούν;
Αν μη τι άλλο, όμως, ο Ολυμπιακός παίρνει και κανένα πρωτάθλημα Ελλάδας τα τελευταία χρόνια. Ο Αβραμόπουλος τι κάνει; Μόνο τα δημοτικά τέλη αυξάνει!
Οσο για το Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ και τον Κώστα Καραμανλή, που προχτές το βράδυ κάνανε τοποθετήσεις και αναλύσεις επί του νέου κόμματος Αβραμόπουλου, τι να πούμε; Πώς είναι δυνατόν να απασχολεί τόσο πολύ κάτι που ...δεν υπάρχει; Δηλαδή, αν όντως κάνει κόμμα ο δήμαρχος Αθηναίων, τι πρόκειται να κάνουν;
Αν κι εδώ που τα λέμε θα την πατήσει ο Αβραμόπουλος σαν τον βοσκό που καλούσε στα ψέματα το χωριό σε βοήθεια, μιλώντας για «λύκο στα πρόβατα». Στο τέλος, κανείς δε θα τον πιστεύει.
Κάτι πληροφορίες που διέρρευσαν και θέλουν την ανακοίνωση του νέου κόμματος, να ανακοινώνεται το βράδυ της Πρωτοχρονιάς κάτω από το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο της Πλατείας Συντάγματος, με Αγιους Βασίληδες και τα σχετικά, ελέγχονται ως ανακριβείς.
ΑΝΤΕΧΕΙ, λέει ο Παπαντωνίου, τις διεθνείς κρίσεις η ελληνική οικονομία και δεν είναι η πρώτη φορά που το ακούμε. Ασχέτως τι κάνει η οικονομία πάντως, οι μισθωτοί αυτής της χώρας δεν αντέχουν τις συνεχείς αυξήσεις στα καύσιμα και σε άλλα είδη, όπως και στην αντίστοιχη υποβάθμιση των μισθών. Εκτός, αν όλοι αυτοί δε συμπεριλαμβάνονται στην Εθνική Οικονομία.
Πάντως, θα συνιστούσαμε στον υπουργό να αποφύγει τις προβλέψεις περί του ότι το Χρηματιστήριο έχει κρίση, αλλά θα ανεβεί. Δεν ξέρει την παροιμία, που λέει ότι όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι;
Και, βέβαια, ο Παπαντωνίου «κάηκε» με τις προβλέψεις που έκανε προεκλογικά περί ανόδου στη Σοφοκλέους και, το χειρότερο, «έκαψε» και άλλο κόσμο, που έσπευσε να «επενδύσει» τις οικονομίες του.
Ολ' αυτά, όμως, δεν απέτρεψαν τον βουλευτή του ΣΥΝ Γ. Αμπατζόγλου, να επαναλάβει τις ίδιες, ακριβώς, συκοφαντίες προχτές στη Βουλή, συμπληρώνοντάς τες, μάλιστα, με την προβοκάτσια, πως το σκάνδαλο αποτελεί προίκα προς τον Κόκκαλη, αφού «η συγκεκριμένη εταιρία θα πέσει στην αγκαλιά του». Δεν απέτρεψαν, επίσης, συγκεκριμένου πολιτικού προσανατολισμού και συμφερόντων εφημερίδες, όπως η «Αυγή», η «Ελευθεροτυπία» και η «Αυριανή», να αναπαράγουν τα ψέματα, ως κοινοβουλευτικό... ρεπορτάζ και, μάλιστα, κάτω από τίτλους «"Δώρο" στην "Τυποεκδοτική" ο "Χρυσός Οδηγός"» («Αυγή») ή «Για πώληση της "Τυποεκδοτικής" μιλάει ο βουλευτής του ΣΥΝ Γ. Αμπατζόγλου και εγκαλεί τον ΟΤΕ για την ανάθεση του "Χρυσού Οδηγού" - "Προίκα 330 εκατ. στον Κόκκαλη"» (Ελευθεροτυπία)..!
Πιστεύουν, άραγε, ότι εξυπηρετούν, με τις άθλιες αυτές πρακτικές, το αντι-ΚΚΕ μένος τους ή τις όποιες άλλες σκοπιμότητες έχουν;
Υ.Γ. Θα ήταν πολύ, άραγε, για την πρωινή, την... απογευματινή και την... αυριανή του ΣΥΝ, να αποκαταστήσουν την αλήθεια;
Παρά τα όσα βαρύγδουπα και «πατριωτικά» υποστηρίζει η κυβέρνηση, η πραγματικότητα είναι ότι κινείται στη λογική της διαπραγμάτευσης και του συμβιβασμού με τον Γλύξμπουργκ για τη «βασιλική» περιουσία. Πρώτα απ' όλα ο ίδιος ο Κ. Σημίτης και στη συνέχεια ο εκπρόσωπός του έχουν διακηρύξει σε όλους τους τόνους ότι «η δικαστική διαδικασία δεν τελείωσε». Τι σημαίνει αυτό; Οτι η κυβέρνηση απλά περιμένει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, η οποία είναι δεδομένη με βάση τις αξίες και τις αρχές του εν λόγω οργάνου, όπως φάνηκε από την τελευταία απόφαση, που βάζει την ατομική ιδιοκτησία πάνω απ' όλα. Μετά την προεξοφλούμενη σχεδόν υπέρ του πρώην μονάρχη απόφαση, η κυβέρνηση θα επικαλεστεί τη «νομιμότητα» και στην καλύτερη περίπτωση θα πανηγυρίσει γιατί... «δώσαμε» λιγότερα απ' αυτά που αξιώνει θρασύτατα ο Γλύξμπουργκ. Δεύτερον, η κυβέρνηση βρίσκεται ήδη στη λογική του δούναι και λαβείν, αφού, όπως είπε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σύμφωνα με μελέτες διεθνών οίκων που έχει μισθώσει, η «βασιλική» περιουσία ανέρχεται σε 187 δισ. δρχ., ενώ οι οφειλές του «γαλαζοαίματου» στο δημόσιο ανέρχονται σε 197 δισ. δρχ. Αρα, όπερ έδει δείξαι... Είναι φανερό ότι εμπαίζουν χοντρά τον ελληνικό λαό. Αν θέλουν πραγματικά να τελειώνουν με τον Γλύξμπουργκ, ας συμπεριλάβουν στο υπό αναθεώρηση Σύνταγμα διάταξη, με την οποία θα ξεκαθαρίζεται - εκτός των άλλων - ότι δεν υπάρχει βασιλική περιουσία. Ολα τα άλλα είναι υποκρισία και κοροϊδία.
«Δε δίστασε να παραβιάσει, χάριν του έθνους και του λαού, την κανονική τάξη της Εκκλησίας, που απαγορεύει στους κληρικούς να αναλαμβάνουν κοσμικές φροντίδες και αξιώματα, εκφράζοντας πρόσκαιρα την εκκλησιαστική οικονομία». Η φράση ανήκει στον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Την είπε στην πρόσφατη εκδήλωση της Εκκλησίας, σχετικά με τη στάση της τελευταίας στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και αφορά τον τότε αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό. Δεν τη σημειώνουμε, πάντως, επειδή διαφωνούμε κατηγορηματικά με την εκτίμηση της δράσης του τότε αρχιεπισκόπου, αλλά γιατί μας έβαλε τη σκέψη, ότι και ο νυν αρχιεπίσκοπος παραβιάζει «την κανονική τάξη της Εκκλησίας», ασχολούμενος τόσο συστηματικά με την ανάληψη «κοσμικών φροντίδων».
Μπορεί ο καθένας, βέβαια, να ισχυριστεί, ότι και πάλι γίνεται αυτό χάριν του έθνους και του λαού. Αυτό, όμως, είναι θέμα εκτίμησης και η δική μας βρίσκεται στην αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση.
Ο ένας το χαρακτήρισε «θεόσταλτο δώρο» και ο άλλος δε φείστηκε επιθέτων για να εξάρει την «προσπάθεια» της κυβέρνησης. Για τον δήμαρχο Ρέντη και τον υπουργό Εργασίας μιλάμε και τα όσα είπαν, προχτές, στη διάρκεια εγκαινίων ενός βρεφονηπιακού σταθμού στο χώρο του προαναφερομένου δήμου.
Μα αφού εγκαινιάστηκε ένας βρεφονηπιακός σταθμός δίκιο έχουν, έστω κι αν υπερβάλανε λίγο, ίσως σκεφθείτε. Και θα ήταν βάσιμη η σκέψη σας, αν αυτή ήταν ολόκληρη η αλήθεια. Ολόκληρη η αλήθεια, όμως, έχει ως εξής: Ο προαναφερόμενος βρεφονηπιακός σταθμός, θα χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό μόνο για δύο χρόνια. Μετά, ή πρέπει να κλείσει ή να πληρώσουν όσοι εργαζόμενοι του Δήμου Ρέντη θα έχουν την... τύχη, να στέλνουν εκεί τα παιδιά τους. Και αυτό δε γίνεται μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Πρόκειται, για γενικότερη κυβερνητική επιχείρηση, που στοχεύει στη μεταβίβαση του κόστους της κρατικής αυτής ευθύνης στις πλάτες των εργαζομένων.
Βλέπετε, η κάλυψη των κοινωνικών αναγκών των εργαζομένων και του λαού δεν περιλαμβάνονται στα... ενδιαφέροντα και τις προτεραιότητες του κράτους - επιτελείου των νεοφιλελεύθερων «εκσυγχρονιστών».
Και ασφαλώς αυτά τα μονοπωλιακά μεγαθήρια είναι τα μόνα που δεν έφυγαν «με άδεια χέρια» και από αυτή τη Διάσκεψη. Ισως να ήθελαν κάτι περισσότερο, όπως για παράδειγμα τη λήψη απόφασης για την ελεύθερη «αγορά ρύπανσης», από τις ανεπτυγμένες χώρες, όπως ήταν και η πρόταση των ΗΠΑ. Ομως κι έτσι που ήρθαν τα πράγματα το πεδίο παραμένει ελεύθερο, ώστε στο όνομα της λεγόμενης «ανάπτυξης» να συνεχίζουν να βιάζουν ασύστολα τη φύση, να εκμεταλλεύονται άγρια το περιβάλλον, να «μπουκώνουν» ασύδοτα την ατμόσφαιρα με τα αέρια του «θερμοκηπίου», να σπέρνουν το θάνατο...
Οι γκρίζες αυτές διαπιστώσεις, δυστυχώς, μετατρέπονται πλέον μετά και το φιάσκο της Χάγης σε θλιβερή βεβαιότητα. Μια βεβαιότητα που γίνεται ακόμη πιο μακάβρια για το περιβάλλον, το μέλλον του πλανήτη και την υγεία της ανθρωπότητας, όταν προστεθεί στις υπόλοιπες «πληγές του Φαραώ», όπως αυτή των «τρελών αγελάδων» που βρίσκεται σήμερα στο πρώτο πλάνο της επικαιρότητας ή της μόλυνσης των θαλασσών που είναι πάντα στην ημερήσια διάταξη.
- Ντίνο, με λένε,
και Κοκό
και στο Τατόι
διεκδικώ
ένα σπιτάκι
...δύο μέτρα,
που το 'χω χτίσει
πέτρα, πέτρα!
* * *
Το 'χω αποκτήσει
από παλιά
με τη... δουλιά
του βασιλιά
ναι, από τότε
μου ανήκει,
που την Ελλάδα
είχα τσιφλίκι!
* * *
- Κοκό, τι σπίτι
μας ζητάς,
όταν σε μας
χίλια χρωστάς;
Ως το λαιμό
είσαι στο χρέος,
μα στο «χαρίζουμε»
ευθέως
και στα τσακίδια
κύριε «τέως»!