Κι αν αναρωτιέστε, γιατί συμβαίνει αυτό, μια άλλη διαπίστωση του κ. καθηγητή δίνει -εμμέσως αλλά σαφώς- την απάντηση. Για να ανταποκριθεί το κράτος στις ανάγκες -έστω στο επίπεδο, που έχει κατακτήσει σήμερα ο εργαζόμενος πληρώνοντας- θα πρέπει να οργανώσει αντίστοιχης ποιότητας προσφορά υπηρεσιών, γεγονός που συνεπάγεται ένα σημαντικό οικονομικό κόστος. Με άλλα λόγια, η κυβερνητική πολιτική συντήρησης των πάμπολλων ανεπαρκειών και ελλείψεων, όπως και της χαμηλής ποιότητας των δημοσίων υπηρεσιών υγείας -ιδιαίτερα στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας- «σπρώχνει» τα λαϊκά νοικοκυριά στον ιδιωτικό τομέα. Στην πραγματικότητα αποτελεί μια πολιτική ιδιωτικοποίησης της Υγείας.
Μια ακόμα απάντηση στους θιασώτες της «ελεύθερης αγοράς» ετοιμάζουν όπως όλα δείχνουν οι αυτοκινητοβιομηχανίες, μετά την περίφημη «απελευθέρωση» και στο χώρο της εμπορίας αυτοκινήτου που τυπικά άρχισε την 1η Οκτώβρη. Αυτό φανερώνουν οι εκτιμήσεις που εκφράζουν δημόσια εκπρόσωποι του χώρου. Ενα ελάχιστο δείγμα αποτελούν οι δηλώσεις του προέδρου των εισαγωγέων αυτοκινήτων Α. Ανδρικόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο είναι πιθανό οι αυτοκινητοβιομηχανίες να επιβαρύνουν την εργοστασιακή τιμή με ένα ποσοστό 4% έως 6%, όπως υπολογίζει ο ίδιος, σαν αποτέλεσμα του «ανταγωνισμού» που εντείνεται από την «απελευθέρωση». Κι αυτό είναι μόνον η αρχή...
Εχετε, μήπως, την εντύπωση ότι μόνο στην Ελλάδα αρμέγεται με κάθε λογής, νόμιμους και παράνομους, τρόπους το δημόσιο χρήμα από τους μεγαλοσχήμονες και τους κεφαλαιοκράτες; Αν ναι, έχετε μεγάλο λάθος. Μπορεί, στη χώρα μας, να γίνεται ορισμένες φορές με χοντροκομμένο τρόπο και να δημιουργεί το γεγονός αυτό λαθεμένες εντυπώσεις - βοηθούμενο και από τις αυταπάτες, που καλλιεργούν οι οπαδοί της «διαφάνειας» - αλλά η αλήθεια είναι ότι παντού τα ίδια, λίγο -πολύ, γίνονται. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά. Αλλωστε, το καπιταλιστικό κράτος -μαζί με τις εκάστοτε κυβερνήσεις- υπάρχει για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Στις ΗΠΑ, λοιπόν, η αμερικανική κυβέρνηση πληρώνει τα καύσιμα που εισάγονται στο Ιράκ, για τις εκεί ανάγκες των δυνάμεων κατοχής, τρεις φορές περισσότερο από το κανονικό. Το γεγονός κατάγγειλαν βουλευτές του Δημοκρατικού Kόμματος, δίνοντας και τα ανάλογα στοιχεία. Η εισαγωγή βενζίνης στο Ιράκ, που παράγεται στο διπλανό Κουβέιτ, κατάγγειλαν οι βουλευτές, κοστίζει στην κυβέρνηση 2,65 δολάρια το γαλόνι, ενώ η ιρακινή πετρελαϊκή εταιρία «ΣΟΜΟ» πληρώνει στο Κουβέιτ μόνον 97 σεντς ανά γαλόνι για να εισάγει την ίδια βενζίνη.
Το φαινόμενο, βέβαια, έχει την ...εξήγησή του. Η εταιρία, που έχει αναλάβει την προμήθεια των δυνάμεων κατοχής με καύσιμα, είναι η διαβόητη «Χαλιμπάρτον», πρόεδρος της οποίας ήταν ο νυν αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Ντικ Τσένι...
Η παραίτηση του Γιώργου Ζιάκα από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Θεσσαλικού Θεάτρου δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά σ' αυτό το θέατρο, το οποίο, επί δημαρχίας του αείμνηστου Αρ. Λαμπρούλη, αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση σ' όλη τη χώρα, για το δημιουργικό και πρωτοποριακό πολιτιστικό του έργο.
Το γεγονός ότι ο καταξιωμένος καλλιτέχνης και από τους πρωτεργάτες του Θεσσαλικού Θεάτρου παραιτείται, καταγγέλλοντας παρεμβάσεις του δημάρχου Λάρισας, Κ. Τζανακούλη, στο έργο του, προκαλεί ανησυχία για την πορεία των πολιτιστικών πραγμάτων στην περιοχή. Πολύ περισσότερο, που οι παρεμβάσεις αφορούν και στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας του, αλλά και στον ορισμό του ρεπερτορίου και, γενικότερα, στον καθορισμό της καλλιτεχνικής «γραμμής» του, καθώς λέγεται ότι ο δήμαρχος και οι περί αυτόν θέλουν το θέατρο να ανεβάζει πιο «ελαφρά» έργα, με πρωταγωνιστές περισσότερους τηλεοπτικούς αστέρες.
Οι ανησυχίες γίνονται πιο έντονες, αν σκεφτεί κανείς ότι ο δήμαρχος μάλλον αρέσκεται να συναναστρέφεται και να «συναλλάσσεται» με εκπροσώπους της λεγόμενης υποκουλτούρας, παρά με καλλιτέχνες - υπηρέτες του πολιτισμού. Κι αυτό φάνηκε, όταν θέλησε να έχει επίσημη συνάντηση με τον Σωκράτη του «Φέιμ Στόρι» κι όταν συμφώνησε με την καλοπληρωμένη παρουσία του Λε - Πα στο παζάρι της Λάρισας...
Και ανεξαρτήτως απ' όσα πρεσβεύουν οι κυβερνώντες και οι συγχρωτιζόμενοι με αυτούς συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι, ας κατανοήσουν ότι μπορούν να πετύχουν πολλά... Αρκεί να πάρουν στα δικά τους χέρια την υπόθεση του αγώνα τους. Από το περιεχόμενό του, μέχρι την οργάνωσή του και τις μορφές του.
ΕΔΩ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΜΕ το ενδεχόμενο να ...μεταφέρει ο Λαλιώτης το χαρτοφύλακα της Χρύσας Αράπογλου ήταν κάτι που δεν περιμένει ποτέ να το δει όποιος ξέρει μερικά πράγματα περί ΠΑΣΟΚ. Μάλλον «μυστήρια», λοιπόν, είναι η απορία ορισμένων για την άρνηση του πρώην γραμματέα να συμμετάσχει στον τομέα της «επικοινωνιακής πολιτικής», όπως ζήτησε ο Πάγκαλος.
Οπως και να έχει το πράγμα, πάντως, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε και ...επίδειξη δημοκρατίας την αποπομπή εν μια νυκτί του γραμματέα της ΚΕ τους και σήμερα ο Πρωτόπαππας να τον κατηγορεί -εμμέσως πλην σαφώς - για άρνηση συστράτευσης στην προεκλογική εκστρατεία.
Οχι πως έχουμε καμιά συμπάθεια στη μεθοδολογία ή στις εκάστοτε πολιτικές επιλογές του πρώην υπουργού ΠΕΧΩΔΕ (το αντίθετο μάλιστα). Απλά αξίζει να το παρατηρήσει κανείς...
ΥΒΡΙΣΤΗΣ του Πατριαρχείου ο Μητσοτάκης, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του Φαναρίου εν Ελλάδι, Μητροπολίτη Περγάμου, επειδή έκανε λόγο για «εθνικές παραμέτρους» στην κόντρα με τον Αρχιεπίσκοπο. Μάλλον θα έχει ενδιαφέρον αυτή η κόντρα...
Πάντως, είναι περίεργο πώς ένας άνθρωπος με εγνωσμένες ικανότητες πολιτικής ανάλυσης, όπως ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ, είδε μόνο ...μερικές από τις διάφορες «εθνικές παραμέτρους» της ιστορίας.
Μάλλον, το πρόβλημα - και τότε και τώρα - βρισκόταν στο μπέρδεμα των όποιων «εθνικών» με τα εκκλησιαστικά...
Ο λόγος γίνεται για τα στοιχεία, που δημοσιεύτηκαν στον Κυριακάτικο «Ριζοσπάστη» και αφορούν στην πείνα στις βορειοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Πρόκειται για τις πολιτείες εκείνες, που λίγα χρόνια πριν εμφανίζονταν ως «καινούριοι παράδεισοι» και είχαν αναβιώσει το παλιό παραμύθι του αμερικανικού ονείρου για τα «λεφτά, που τρέχουν στους δρόμους...». Η συγκυρία ήταν ευνοϊκή για το ξαναστήσιμο του μύθου, αφού εκεί είχαν πάει να επενδύσουν πολλές από τις εταιρίες της νέας τεχνολογίας και υπόσχονταν την «άλλου τύπου ανάπτυξη...».
Προφανώς, έτσι θα βαδίσουμε προς τις εκλογές, με το «άρρωστο» κλίμα της ανούσιας και αποπροσανατολιστικής δικομματικής αντιπαράθεσης να κλιμακώνεται συνεχώς και να επιχειρεί την περιθωριοποίηση, τόσο των σοβαρών λαϊκών και κοινωνικών προβλημάτων, όσο και των πραγματικών και κρίσιμων ερωτημάτων, που μπαίνουν μπροστά στις εκλογές. Οι εργαζόμενοι, πάντως, έχουν συσσωρεύσει μπόλικη πλέον πείρα στις τρεις δεκαετίες από τη μεταπολίτευση και μπορούν να βάλουν τα δικά τους ερωτήματα: Περιμένουν ουσιαστική απάντηση και λύση στα συνεχώς οξυνόμενα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, είτε από μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είτε από μια της ΝΔ; Εάν απαντούν όχι, τότε το κρίσιμο ερώτημα των επόμενων εκλογών δε βρίσκεται στο ποια κυβέρνηση θα συνεχίσει να τους βασανίζει, αλλά - το λιγότερο - πώς εξασφαλίζονται οι αποτελεσματικότεροι όροι και προϋποθέσεις άμυνας και αντίστασης.
Από τη μια έχουμε το πρόγραμμα «Τρόφιμα για ανάπτυξη», μέσα από το οποίο ο Λευκός Οίκος, αλλά και αμερικανικές πολυεθνικές, εξυπηρετούν τους πολιτικούς και άλλους στόχους τους, με το μανδύα της ...φιλανθρωπικής δραστηριότητα. Από την άλλη, έχουμε μια χώρα και συγκεκριμένα την Αλβανία, όπου είναι αδιαμφισβήτητη η αμερικανική επιρροή και δεν υπάρχει η παραμικρή νομοθεσία, σχετικά με τρόφιμα που προέρχονται από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.
Τι μας κάνουν όλ' αυτά; Το εξής: Την περασμένη βδομάδα το πλοίο «Λίβερπουλ» έφθασε στο λιμάνι του Δυρραχίου, προερχόμενο από τις ΗΠΑ και ξεφόρτωσε το πρώτο φορτίο των 10.000 τόνων αλεύρι σόγιας γενετικά τροποποιημένης, ενώ σε λίγες μέρες αναμένεται να φθάσει και δεύτερο φορτίο 16.000 τόνων καλαμποκιού, επίσης γενετικά τροποποιημένου. Ολ' αυτά γίνονται στα πλαίσια του προγράμματος «Τρόφιμα για ανάπτυξη». Οι αντιδράσεις μιας σειράς οικολογικών και άλλων οργανώσεων, για τους κινδύνους που συνεπάγονται οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, έπεσαν στο κενό και, ήδη, το πρώτο φορτίο έχει πάρει το δρόμο προς την κατανάλωση.
Κι αν νομίζετε, πως μόνον ο αλβανικός λαός γίνεται πειραματόζωο των αμερικανικών πολυεθνικών, κάνετε μεγάλο λάθος. Ποιος μπορεί να αποκλείσει, ότι μέρος των προαναφερομένων ποσοτήτων δε θα εισαχθούν στην Ελλάδα, είτε ως πρώτη ύλη, είτε ως συστατικό διαφόρων προϊόντων;
Ακούραστος ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος, κατά την επίσκεψή του στην τουριστική έκθεση «Φιλοξένια» στη Θεσσαλονίκη, μίλησε για τον Τουρισμό σε γεύματα, ημερίδες, εγκαίνια και όπου αλλού χρειάστηκε. Και ήταν πολλές οι σχετικές ανάγκες και πολλά αυτά που είχε να πει, καθώς στο κυβερνητικό «δισάκι» κρύβονται πολλά λεφτά και νέα προνόμια για το μεγάλο τουριστικό κεφάλαιο.
Αλλά και εκεί που δεν προβλέπονται παροχές και ενισχύσεις, η προπαγάνδα και η δημαγωγία έρχονται να καλύψουν τα κενά για να μη μείνει κανείς ...παραπονεμένος. Ετσι, όταν ήρθε η στιγμή να μιλήσει ο υπουργός για τον Αγροτουρισμό, τόνισε μεταξύ άλλων: «Δίνουμε τη δυνατότητα στον Ελληνα αγρότη, μέσα από την πολιτική αγροτουρισμού, να εξελιχθεί σε ένα μικρομεσαίο επιχειρηματία». Αυτό θα πρέπει να ήταν και το καλύτερο - επίσημο - «ανέκδοτο» που ακούστηκε στην προαναφερόμενη τουριστική έκθεση.
Εχουμε ισχυρότατες αμφιβολίες, όμως, αν οι αγρότες στον Παλαμά και στους Σοφάδες της Καρδίτσας θα 'χουν το κουράγιο να γελάσουν με το κυβερνητικό χιούμορ, καθώς στους μεγάλους κάμπους προσπαθούν με κόπο και ιδρώτα να ζήσουν από τη γη τους, τη μη αξιοποιήσιμη τουριστικά.
Αγέλαστοι, όμως, θα έμειναν και οι μικροί ΕΒΕ, που βρίσκονται υπό διωγμόν από την κυβερνητική πολιτική.