Παρασκευή 5 Μάρτη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κράχτες υποταγής...

Γρηγοριάδης Κώστας

Εχασε τη φωνή του και κατάπιε τη γλώσσα του ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ όταν ρωτήθηκε χτες το πρωί (στον «Αθήνα 9,84») αν θα ήθελε να ανατρέψει τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Μετά από παύσεις γεμάτες νόημα, ιδού η απάντηση που έδωσε ο Γ. Παναγόπουλος: «Υπό την προϋπόθεση ότι θα ακολουθήσει μια άλλη πολιτική (σ. σ. η κυβέρνηση). Δηλαδή, εννοώ ότι θα μπορούσε, δεν θέλω να πτωχεύσει η χώρα, ουδείς το θέλει και αντιλαμβάνεστε ότι είναι και ένας μύθος...». Και συμπλήρωσε: «Προφανώς θα έπρεπε να πάρουμε μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά έκανε (σ. σ. η κυβέρνηση) λάθος στο μείγμα της οικονομικής πολιτικής που ακολούθησε και στον τρόπο που το διαχειρίστηκαν πολιτικά κάτω από τις πιέσεις».

Εύκολα αντιλαμβάνεται ο κάθε εργαζόμενος ότι μόνο ένα καθαρό «όχι» στα αντιλαϊκά μέτρα δε λέει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Αντίθετα προπαγανδίζει υπέρ της αναγκαιότητάς τους και διαφοροποιείται ψελλίζοντας ορισμένες μπούρδες περί «μείγματος πολιτικής». Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ δεν οργανώνουν τον αγώνα των εργαζομένων για την ανατροπή των μέτρων, αλλά για την αποδοχή τους...

Τρέχουν να κρυφτούν

Η απόφαση της ΠΑΣΚ να ματαιώσει την απεργία του κλάδου στις 17 του Φλεβάρη, επικαλούμενη «την άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας», και ενώ ήταν ήδη γνωστά τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση, ξεσήκωσε τη γενική κατακραυγή των εργαζομένων. Σε αρκετές περιοχές, εργαζόμενοι στις Εφορίες μαζεύουν υπογραφές καταγγέλλοντας τη συμβιβασμένη πλειοψηφία του κλάδου τους και παίρνουν αποφάσεις για κινητοποιήσεις κόντρα στον εφησυχασμό και την αδράνεια που θέλει να επιβάλει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Σ' αυτή την κατεύθυνση εξέδωσε ειδική ανακοίνωση για «τη στάση της ΔΑΣ», προκειμένου να τα βάλει δηλαδή με τις αγωνιστικές δυνάμεις που αποκαλύπτουν τον πυρήνα της επίθεσης και πρωτοστατούν στην οργάνωση των εργαζομένων. Τίποτα όμως δε λέει για όσα επικαλέστηκε τη μέρα της απεργίας καλώντας τους εργαζόμενους να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια επειδή αυτό επιβάλλει η κατάσταση της οικονομίας. Δηλαδή, η αγωνία του κεφαλαίου να γλιτώσει την κερδοφορία του.

Προσπαθώντας μάλιστα να γλιτώσει την οργή που μεγαλώνει ενάντια στη στάση της και μη μπορώντας να αντιπαρατεθεί στα επιχειρήματα και τα αιτήματα που προβάλλουν οι ταξικές δυνάμεις, καταφεύγει σε χυδαίο αντικομμουνισμό. Ετσι προσπαθεί ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός να κρύψει ότι υπηρετεί τους εργοδότες όπως τα πιστά σκυλιά τον αφέντη τους...

Δεν είδαν, δεν άκουσαν

«Ακούω για αντιδράσεις που δεν υπάρχουν», είπε χτες από τον Πειραιά ο Θ. Πάγκαλος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, απαντώντας σε ερώτηση για τις κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα. Ο ένας (Γ. Παπανδρέου) κυκλοφορεί στο δρόμο και βρίσκει ανθρώπους που τον παρακαλάνε να τους κόψει ένα μισθό για την πατρίδα. Ο άλλος (Θ. Πάγκαλος) δε βλέπει πουθενά αντιδράσεις. Και οι δυο τους προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι είναι μαγική εικόνα οι δεκάδες χιλιάδες των εργαζομένων που απεργούν και κατεβαίνουν στους δρόμους, αντιπαλεύουν τα βάρβαρα μέτρα. Κόβουν την πραγματικότητα στα μέτρα τους γιατί δεν τους βολεύει. Και όσο περνάνε οι μέρες, τόσο πιο άβολη θα γίνεται για την κυβέρνηση...

Γενικολογίες εκ του πονηρού

Παρέχοντας διαρκή και σταθερή στήριξη στην κυβέρνηση και την πολιτική της, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας επιμένει στη στάση του ακόμη και μετά την ανακοίνωση των πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων, τα οποία έχουν χαρακτήρα «καρμανιόλας» και για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμπορους.

Μάλιστα, το παραδέχεται και το ίδιο στην ανακοίνωσή του για τα νέα μέτρα, σημειώνοντας ότι εκτός των άλλων, θα πλήξουν κύρια τις μικρότερες επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή, όμως, αποφεύγει να αναφέρει ότι τα νέα μέτρα αποτελούν πλήγμα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, μιλώντας γενικόλογα για σοβαρές «κοινωνικές διαστάσεις του ζητήματος».

Στο τέλος, το μόνο που ψελλίζει απέναντι σε αυτή την κατάσταση, είναι η «έντονη ανησυχία» του για το αν θα αποδώσουν τα μέτρα ή αν θα οδηγήσουν σε μείωση των εσόδων του Δημοσίου.

Μ' αυτή τη... συνταρακτική ανακοίνωση, «μνημείο» για όλους αυτούς που «μασάνε» τα λόγια τους, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο τοποθετείται επί της ουσίας στο πλευρό των «νεκροθαφτών» των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ.

Χωρίς ενδοιασμό και δίχως οίκτο!

Ο δραματικός τόνος, με τον οποίο ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τα πιο βαριά, σκληρά και βάναυσα αντιλαϊκά μέτρα που λαμβάνει κυβέρνηση στη χώρα μας σε όλη τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, είναι «εκ του πονηρού». Η έκφραση λύπης και οδύνης από τον Γ. Παπανδρέου δεν πείθει και, συνάμα, προκαλεί. Ο ίδιος και η κυβέρνησή του καθόλου δε λυπούνται που τα φτωχά λαϊκά στρώματα καλούνται να πληρώσουν τη «λυπητερή». Ως συνεπείς πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης και πρόθυμοι υπηρέτες των συμφερόντων της πλουτοκρατίας, δεν μπορούν να έχουν - και δεν έχουν - «καλά αισθήματα» για την εργατική τάξη, το φτωχό λαό. Αλλωστε, έχουμε να κάνουμε με σχεδιασμένη και εφαρμοσμένη ταξική πολιτική και σ' αυτή δε χωρούν συναισθήματα και ευαισθησίες.

Η πρωθυπουργική ρήση «δεν ήταν απλώς επιλογή, αλλά και ανάγκη» είναι, εν πολλοίς, παραπλανητική, καθώς αφήνει να εννοηθεί ότι μπορεί τα μέτρα να εξυπηρετούν και λαϊκή ανάγκη. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για συγκεκριμένη ταξική επιλογή, που υπηρετεί συγκεκριμένη «ανάγκη» των καπιταλιστών. Και, φυσικά, ουδείς «ανάγκασε» την κυβέρνηση. Η «φιλοσοφία» και η «λογική» αυτών των μέτρων υπήρχαν στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και πολλές από τις τωρινές αποφάσεις είχαν, από τότε, προαναγγελθεί, χωρίς να έχουν εκδηλωθεί ούτε οι «εκβιασμοί των αγορών», ούτε οι «πιέσεις των εταίρων». Οσον αφορά στις κυβερνητικές αιτιάσεις ότι «άλλα περιμέναμε και άλλα βρήκαμε μετά τις εκλογές», δεν είναι παρά φτηνές δικαιολογίες κι αποτελούν «προφάσεις εν αμαρτίαις».

Η «ανάγκη», που, πράγματι, υπάρχει και στην οποία ανταποκρίνονται τα κυβερνητικά μέτρα, είναι η εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Και για να γίνει αυτό - ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία που εκδηλώνεται η καπιταλιστική οικονομική κρίση - δεν υπάρχει άλλος τρόπος, παρά να μπει βαθιά το χέρι του καπιταλιστικού κράτους στην τσέπη των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, να παρθούν πίσω βασικές εργατικές - λαϊκές κατακτήσεις, για τις οποίες χρειάστηκαν σκληροί και μακρόχρονοι αγώνες και χύθηκε πολύ αίμα, να συντριβούν τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, χωρίς ενδοιασμό και δίχως οίκτο και είναι πρόκληση να ισχυρίζεται πως τάχα «μοιράζει δίκαια τα βάρη».

Η απάντηση των εργαζομένων, του ελληνικού λαού στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων δεν μπορεί παρά να δοθεί στους δρόμους. Εκεί πρέπει και μπορούν να κριθούν τα πάντα και οι πάντες. Το ΚΚΕ καλεί σε γενικό παλλαϊκό ξεσηκωμό για να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα της κυβέρνησης και της ΕΕ, τονίζοντας ότι αυτά δεν είναι προσωρινά και πως θα 'ρθουν κι άλλα. Το «δίλημμα» που υπάρχει για τα λαϊκά στρώματα δεν είναι το «ή πληρώνει ο λαός, ή πτωχεύει η πατρίδα», όπως λέει η κυβέρνηση και όσοι την στηρίζουν, αλλά το «ή πληρώνει η πλουτοκρατία, ή πτωχεύει ο λαός», που φωνάζουν, ήδη, ως σύνθημα αγώνα, στους δρόμους οι κομμουνιστές. Κι αυτό το σύνθημα χρειάζεται να το φωνάζουν στους δρόμους, μυριάδες και διαρκώς...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Και αντιλαϊκά μέτρα και κοροϊδία από πάνω...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΘΡΑΣΟΣ! Οχι μόνο πήραν τα μέτρα που πήραν, αλλά από χτες προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να ...χαιρόμαστε με αυτά!

Μπορεί - λένε - να χάνουμε κάποια χρήματα, αλλά είναι ...μικρό το κακό και ελάχιστο το τίμημα, αφού μας χειροκροτάει όλος ο πλανήτης.

Ενθουσιασμένες - κραυγάζουν - οι αγορές. Σε πελάγη ευτυχίας πλέουν τα διεθνή χρηματιστήρια. Τον πατριωτισμό μας εξάρουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα για να μας ...φιλήσουν όλοι οι επίτροποι της Κομισιόν!

Για τους ...διθύραμβους απέναντι στην εκπληκτική «υπευθυνότητα» του Γιώργου Παπανδρέου, δεν το συζητάμε. Πλήθος οι «αναλυτές» και λοιποί εντεταλμένοι, που αποθεώνουν το κουράγιο και την τόλμη του.

Μιλάμε, δηλαδή, για κοροϊδία ολκής. Για επικοινωνιακό σχέδιο, που προϋποθέτει πως οι αποδέκτες του έχουν όχι απλά μειωμένη, αλλά ανύπαρκτη νοημοσύνη.

Τους πληροφορούμε λοιπόν - όλους αυτούς- πως αν νομίζουν ότι ο Ελληνας εργαζόμενος έχει καμία διάθεση να γίνει διεθνές παράδειγμα ...κορόιδου και θύματος, έχουν κάνει μεγάλο λάθος.

Πώς να το κάνουμε, δεν είναι η Ελλάδα ο παγκόσμιος φάρος της βλακείας. Πώς να το κάνουμε...

ΠΑΝΤΩΣ, ΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ, απορούμε με την ένταση των απειλών του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ. «Μην διανοηθείτε να διαφοροποιηθείτε γιατί καήκατε», είναι το μήνυμα...

Μα, γιατί φοβούνται τόσο τη σοσιαλιστική Κοινοβουλευτική τους Ομάδα; Προς τι τόσο μεγάλη καχυποψία ότι θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση για προσωπικό όφελος, προσδοκώντας πολιτικά κέρδη στο μέλλον;

Εμείς νομίζαμε ότι είναι όλοι τους ενωμένοι. Μια ομάδα με όραμα, προσηλωμένη σε ένα μόνο στόχο: Να πάει την Ελλάδα μπροστά...


Γρηγοριάδης Κώστας

Μάλλον λάθος θα καταλάβαμε...

Αθλιοι και επικίνδυνοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την μπαγκέτα του αντικομμουνισμού σήκωσε ξανά χτες ο ΣΚΑΪ φιλοδοξώντας να διευθύνει αυτός το προβοκατόρικο παραλήρημα πολλών ραδιοτηλεοπτικών σταθμών με αφορμή τη συμβολική κατάληψη του υπουργείου Οικονομικών από το ΠΑΜΕ. Τα γνωστά παπαγαλάκια της πρωινής ραδιοφωνικής ζώνης, με πρώτο και καλύτερο τον Πορτοσάλτε, αλλά και μετά το μεσημέρι η Κ.Ακριβοπούλου, απηύθυναν διαρκώς συστάσεις στην αστυνομία να επέμβει για να καταστείλει την κατάληψη στο υπουργείο. Κι όταν είδαν κι απόειδαν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η αστυνομία δεν επεμβαίνει, επειδή υπάρχει συνεννόηση ανάμεσα στην ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και στον Μ. Χρυσοχοΐδη. Μέχρι εκεί φτάνει η αθλιότητά τους. Το γεγονός μάλιστα ότι η ίδια προβοκατόρικη αηδία ακούστηκε και από άλλα Μέσα, δείχνει καθαρά ότι πρόκειται για επεξεργασμένη προβοκάτσια, την οποία αναμάσησαν τα πρόθυμα παπαγαλάκια. Το μίσος τους για το ΠΑΜΕ δείχνει το μίσος τους για το λαό και τα δικαιώματά του. Μιλάνε σαν να απευθύνονται σε ανθρώπους που τρώνε κουτόχορτο και προσπαθούν να σπιλώσουν, να συκοφαντήσουν τις πολιτικές και συνδικαλιστικές εκείνες δυνάμεις που πρωτοστατούν στην οργάνωση της λαϊκής αντίστασης. Είναι αδίστακτοι και πωρωμένοι. Σε βαθμό μάλιστα τέτοιο που να γίνονται επικίνδυνοι.

«Πράσινη» εξαπάτηση

Μόνο «σοσιαλιστικοί» εγκέφαλοι, που έχουν εκπαιδευτεί, για να παραπλανούν και να εξαπατούν τα λαϊκά στρώματα, θα μπορούσαν να επινοήσουν ένα τέτοιας ασύλληπτης ...σχιζοφρένειας επιχείρημα. Οτι, δηλαδή, τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα και η πολιτική που εφαρμόζεται δεν είναι πολιτική του ΠΑΣΟΚ! Το είπε πρώτος ο Γ. Παπανδρέου στο Υπουργικό Συμβούλιο, απαντώντας ...στην ανησυχία της Μ. Ξενογιαννακοπούλου ότι «τα μέτρα κινούνται στα όρια της φυσιογνωμίας του ΠΑΣΟΚ». «Είναι πέρα από την φυσιογνωμία μας αλλά είναι μέτρα έκτακτης ανάγκης», ήταν η «αφοπλιστική» απάντηση του πρωθυπουργού. Τη σκυτάλη πήρε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Σ. Ξυνίδης, που με κάθε σοβαρότητα δήλωσε χτες ότι «κανένας μέσα στο ΠΑΣΟΚ δεν υποστηρίζει ότι τα μέτρα είναι πολιτική ΠΑΣΟΚ» (!)... Προκειμένου να νομιμοποιήσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα και να εκβιάσουν τη λαϊκή συναίνεση δε διστάζουν να υποστηρίξουν και τα πλέον απίθανα πράγματα. Το πλέον εξωφρενικό είναι ότι θέλουν να δείξουν πως δεν πρόκειται να επιτρέψουν να μαγαριστεί η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση από τέτοια βάρβαρα μέτρα. Είναι μακριά νυχτωμένοι. Ο εργαζόμενος λαός γνωρίζει πολύ καλά τι εστί ΠΑΣΟΚ και πως οι κυβερνήσεις του βρέθηκαν πάντα στην πρωτοπορία για την κατεδάφιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και στις επιχειρήσεις υφαρπαγής του λαϊκού εισοδήματος.

Δημοσιογραφική αθλιότητα

Η αθλιότητα ορισμένων δημοσιογράφων, από αυτούς που έχουν αναλάβει εργολαβικά να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους προκειμένου να δεχτούν αγόγγυστα την ολοκληρωτική λεηλασία των εισοδημάτων τους, ξεπερνάει κάθε όριο. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που με τη μεγαλύτερη ευκολία και θράσος «πουλάνε» τόσο χοντροκομμένα ψέματα, που αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν στις μέρες μας να υποτιμούν τόσο πολύ τη νοημοσύνη όσων τους ακούν ή τους διαβάζουν.

Το παράδειγμα με τον Χρ. Κώνστα, αυτόν που κάνει σχόλια για την οικονομία στο δελτίο ειδήσεων του ΑΛΤΕΡ, είναι από τα χαρακτηριστικά. Ο τύπος, χρησιμοποιώντας μάλιστα και σχετικά σχεδιαγράμματα, την παραμονή της ανακοίνωσης των μέτρων έφτασε στο σημείο να ...εξηγήσει ότι η Ελλάδα πάει από το κακό στο χειρότερο επειδή το 2009 το κονδύλι για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων ήταν κατά 13 δισεκατομμύρια μεγαλύτερο απ' ό,τι το 2007!!!

Το ...«αποκλειστικό ρεπορτάζ» ήταν ψευδές από την αρχή μέχρι τέλος. Για ενημέρωση των τηλεθεατών του ΑΛΤΕΡ, να σημειώσουμε ότι με βάση τα αναλυτικά στοιχεία των κρατικών προϋπολογισμών των αντίστοιχων χρόνων το κονδύλι για τους μισθούς το 2007 ήταν όλο κι όλο 15,7 δισ. ευρώ, ενώ το 2009 διαμορφώθηκε στα 18,3 δισ. ευρώ.

Αύξηση, λοιπόν, στη διετία υπήρχε, η οποία όμως δεν ήταν 13 όπως έλεγε το ρεπορτάζ, αλλά λιγότερο και από 3 δισ. ευρώ, διαφορά που υποδηλώνει «πάγωμα» των μισθών αν υπολογίσουμε ότι και ο αριθμός των εργαζομένων αυξήθηκε, και το ΑΕΠ σημείωσε αύξηση, και ο πληθωρισμός του 2009 ήταν αυξημένος σε σχέση με το 2007.

Κι όμως. Αντί ο εν λόγω δημοσιογράφος να αναρωτηθεί πώς οι εργαζόμενοι τα βγάζουν πέρα με μειωμένους ουσιαστικά μισθούς, αξιοποίησε το κατασκευασμένο του ρεπορτάζ για να πείσει ότι είναι αναγκαίο να μειωθούν ακόμα παραπέρα οι μισθοί.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης

Τα τύμπανα της αστικής προπαγάνδας χτυπούν κάθε μέρα τον ίδιο σκοπό για να δικαιολογήσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση: Λένε: «Τα μέτρα είναι απαραίτητα για να σωθεί η πατρίδα. Είναι σκληρές αλλά αναγκαίες οι αποφάσεις για να μη χρεοκοπήσει η χώρα. Πρέπει να γίνουν θυσίες, γιατί αυτή είναι η αναγκαία θεραπεία για να σωθούμε από την καταστροφή». Κάθε μέρα, κάθε ώρα στα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, αναπαράγεται αυτή η επιχειρηματολογία. Με τέτοια ψέματα τα επιτελεία και οι μηχανισμοί της άρχουσας τάξης επιχειρούν να φτιάξουν κοινωνική συνείδηση, κοινωνική ψυχολογία, που να ανεχτεί τα σημερινά μέτρα και να δεχτεί εκείνα που θα έρθουν σύντομα και θα χτυπούν ακόμα πιο σκληρά δικαιώματα και κατακτήσεις που έχουν κερδηθεί με αίμα και αγώνες.

Στο πλαίσιο αυτής της βρώμικης προπαγάνδας, προβάλλουν και κάτι άλλο. Λένε: «Είναι σκληρά τα μέτρα αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Τι να γίνει; Τι να κάνει η κυβέρνηση;». Αν τα πάρει από την πλουτοκρατία θα φύγουν οι επιχειρήσεις στο εξωτερικό. Βεβαίως, επιχειρήσεις πήγαν στο εξωτερικό και σε περιόδους μεγάλης ανάπτυξης. Δεν βάζουν τυχαία τέτοια διλήμματα. Εχουν στόχο να παγιδεύσουν το λαό να υποταχτεί στα μέτρα λεηλασίας του. Και αυτή τη λογική τη «στολίζουν» με φράσεις όπως: «Για να πετύχουμε τον εθνικό στόχο πρέπει να συστρατευθούμε»... Λες και ο εργάτης, ο φτωχός αγρότης, ο συνταξιούχος, ο αυτοαπασχολούμενος έχει τον ίδιο «εθνικό στόχο» με τον βιομήχανο, τον τραπεζίτη και τον εφοπλιστή. Η αλήθεια είναι μία: Το καπιταλιστικό σύστημα υπάρχει, γιατί ο κεφαλαιοκράτης κλέβει κάθε μέρα στα γιαπιά, στα εργοστάσια, στα βαπόρια, τον κόπο του εργάτη. Το καπιταλιστικό σύστημα λειτουργεί με ζητούμενο την συνεχόμενη αύξηση του ποσοστού κέρδους. Και πάντα θα πίνει ακόμα περισσότερο εργατικό αίμα για να δώσει παράταση στην ύπαρξή του... Αυτή η κατάσταση αποκαλύπτει όχι μόνο τη σαπίλα και τον παρασιτισμό του καπιταλιστικού συστήματος αλλά και τα ιστορικά του όρια.

Λένε όλοι οι «προστάτες του συστήματος». Δίκιο έχει το ΚΚΕ, τα μέτρα χτυπούν το λαό. Αλλά τι άλλο μπορεί να γίνει; Απέναντι στην πραγματικότητα που προσπαθεί να επιβάλει το μεγάλο κεφάλαιο, υπάρχει άλλος δρόμος ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης που έχει νόμο την κάλυψη όλων των κοινωνικών αναγκών. Για να γίνει αυτό πρέπει να περάσει η εξουσία από τα χέρια των καπιταλιστών στα χέρια της εργατικής τάξης. Που μαζί με τους συμμάχους της, θα οικοδομήσει τη νέα κοινωνία, το σοσιαλισμό. Θα οργανώσει τη λαϊκή οικονομία με κοινωνική ιδιοκτησία στα βασικά μέσα παραγωγής και τη γη, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - κοινωνικό έλεγχο.

Οι σημερινές συνθήκες από μόνες τους βάζουν επιτακτικά αυτό το ζήτημα. Γιατί μόνο σε μια τέτοια κοινωνία, με τέτοια οργάνωση της οικονομίας, θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας, θα εξασφαλιστεί δουλειά με δικαιώματα για όλους, θα εξασφαλιστεί το δικαίωμα όλων σε δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, η πρόσβαση στην Αθληση, στον Πολιτισμό. Αυτό μπορεί να γίνει. Αλλά για να γίνει, πρέπει κάθε εργάτης που παλεύει σήμερα για να μην κοπεί ο μισθός του, να μην σφαγιασθεί το εισόδημά του, να πιστέψει ότι η δύναμή του - αν τη χρησιμοποιήσει σωστά - φτάνει και περισσεύει για να τελειώσει μια και καλή με τους εκμεταλλευτές του...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ