Γρηγοριάδης Κώστας

Αντίστοιχα οι τιμές ορισμένων προϊόντων είναι οι παρακάτω: Ενα τζιν «Levi's 501» στην Ελλάδα κοστίζει 70,1 ευρώ, έναντι 66,3 στη Γαλλία, 72,61 στη Γερμανία και 72,77 στη Βρετανία. Τα «Pampers» σε συσκευασία των 34 τεμαχίων είναι πολύ ακριβότερα στη χώρα μας, αφού κοστίζουν 10,77 ευρώ, έναντι 8,8 στη Γαλλία, 9,8 στη Γερμανία και 8 ευρώ στην Αγγλία. Το σαμπουάν «Pant. Pro V» στοιχίζει 2,35 ευρώ στη χώρα μας, έναντι 2,08 στη Γαλλία, 1,86 στη Γερμανία και 2,54 στη Βρετανία. Το σαπούνι «Dove», μπορεί κανείς να το βρει 0,70 ευρώ στην Ελλάδα, 0,75 στη Γαλλία και στη Γερμανία και 1,26 στη Βρετανία.

Οπως βλέπετε, η πολιτική σύγκλισης των κυβερνώντων έχει φέρει ήδη αποτελέσματα. Οι τιμές έχουν συγκλίνει, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι και τα κέρδη της ολιγαρχίας πετάνε στα ύψη...

Εντάξει, το παραδεχόμαστε. Δίπλα στον ωκεανό της επιλεκτικής ενημέρωσης, της παραπληροφόρησης και της γενικότερης χειραγώγησης των συνειδήσεων, υπάρχει και η... σταγόνα... Μετά από αλλεπάλληλες αποστολές του Δελτίου Τύπου του ΚΚΕ, σχετικά με τον κατάλογο των υποψηφίων νομαρχών σε όλη τη χώρα, που υποστηρίζει το Κόμμα - απευθυνόμενο τη φορά αυτή, μάλιστα, προς τους διευθυντές και αρχισυντάκτες των εφημερίδων προσωπικά. Μετά, από αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα, παρεμβάσεις, κλπ., κλπ., όλες αυτές τις μέρες τώρα, χτες, ορισμένες μόνον εφημερίδες δημοσίευσαν μερικές δεκάδες λιγότερες ή περισσότερες λέξεις. Οι περισσότερες δεν έβαλαν τίποτε απολύτως. Ετσι καταλαβαίνουν την ενημέρωση.

«Είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε στη λέξη ακρίβεια, να επιστρέψει στο καλάθι της νοικοκυράς. Είναι μια κατάκτηση τα τελευταία χρόνια η σταθερότητα στις τιμές». Αυτά δήλωσε προχτές η υποψήφια του ΠΑΣΟΚ, για την υπερνομαρχία Αθήνας - Πειραιά Φώφη Γεννηματά, στη διάρκεια συνάντησής της με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, που χαμογελούσε δίπλα της και κούναγε επιδοκιμαστικά το κεφάλι του.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, βασίλευε η φτήνια και η καλοπέραση για τα λαϊκά στρώματα, τόσα χρόνια. Κάθε χρόνο και πλουσιότεροι γίνονταν οι εργαζόμενοι... Κι όσο, για το... ξαφνικό και... απρόσμενο φαινόμενο της ακρίβειας, η Φ. Γεννηματά και ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, μαζί με τον Ακη Τσοχατζόπουλο, τον Ν. Χριστοδουλάκη και την υπόλοιπη κυβέρνηση, είναι... αποφασισμένοι να... πιάσουν τον ταύρο από τα κέρατα. Θα «ταράξουν» τους βιομηχάνους και τους μεγαλοεπιχειρηματίες στο διάλογο... Ισως, τους υποχρεώσουν και σε καμιά «συμφωνία κυρίων»..!

«Χθες στο μποϊκοτάζ περάσαμε πολύ ωραία. Το καρότσι της λαϊκής έστεκε σε μια γωνία παραπονεμένο, γιατί, παρ' ότι ήταν η μέρα του, δε θα έβγαινε βόλτα. Η μαμά βρέθηκε σε δίλημμα αφού ήθελε να κάνει γεμιστά, αλλά είχε ξεχάσει να πάρει ντομάτες και μπροστά στον κίνδυνο να προβεί σε αντιλαϊκές διαπραγματεύσεις με τον μανάβη φωνάξαμε όλοι, "ομελέτα, ομελέτα". Ο μπαμπάς, πάλι, είχε ξεχάσει να πάρει τσιγάρα, "θα το κόψω το καταραμένο", μουρμούριζε, αλλά μετά στη γειτονιά κυκλοφόρησε ότι τον είδαν στο περίπτερο. Κατεβάσαμε το διακόπτη το βράδυ να διαμαρτυρηθούμε για τις ΔΕΚΟ, αφού και ο ίδιος ο υπουργός που είναι υπεύθυνος γι' αυτές μας προέτρεψε να το κάνουμε, κι ας ξεπέρασαν φέτος οι αυξήσεις στα τιμολόγιά τους το 15%. Κάτι μου λέει, όμως, πως δε γίνεται να είμαστε όλοι υπέρ του μποϊκοτάζ. Κάποιοι ευθύνονται περισσότερο από τους άλλους. Δεν τους είδαμε στην πορεία, αλλά, μακάρι, να πήραν το μήνυμα». Της Νατάσας Μπαστέα από τη χτεσινή «Στήλη Αλατος» των «Νέων».

Γρηγοριάδης Κώστας

Πίσω από την κυβέρνηση και τους υπουργούς, που δίνουν ρεσιτάλ «ευαισθησίας», από τα τηλεοπτικά κανάλια και τα όργια λαϊκισμού που παρακολουθούμε, αλλά και από τη Νέα Δημοκρατία που βρήκε θέμα να κάνει... αντιπολίτευση, ένα πράγμα είναι «κρυστάλλινο»: Κανείς τους δε θέλει να θίξει την ουσία...

Στην Ελλάδα, που «οικοδομείται εκσυγχρονιστικά» και παντού βλέπεις μπάζα και έργα, το κριτήριο είναι ένα και μοναδικό: Η κερδοφορία αυτών που φτιάχνουν τα έργα και στη συνέχεια αυτών που θα τα εκμεταλλευτούν (πολλές φορές άλλωστε είναι το ένα και το αυτό πρόσωπο).

Και βέβαια, όσο θα ισχύει αυτό, τα ποτάμια θα φουσκώνουν, οι γέφυρες θα πέφτουν, η άσφαλτος θα υποχωρεί, τα ρέματα θα μπαζώνονται, τα εργατικά ατυχήματα στα εργοτάξια θα συνεχίζονται και οι Καψήδες με τους Ευαγγελάτους θα κάνουν «πάρτι» στα δελτία τους.

Πάλι καλά, πάντως, που ο Σκανδαλίδης δε διέταξε να συλληφθούν και καμιά δεκαριά μετεωρολόγοι ως υπεύθυνοι για το φαινόμενο. Θα μπορούσε, μάλιστα, να τους προσαγάγει στη Δικαιοσύνη με την κατηγορία της υπονόμευσης των Ολυμπιακών Αγώνων ή κάτι τέτοιο. Ακόμη και για τρομοκράτες. Τώρα, με το νέο «αντιτρομοκρατικό» νόμο, είναι εύκολες αυτές οι αναγωγές, όπως όλοι καταλαβαίνουν.

Πάντως, επειδή πολύ μιλάνε οι κυβερνώντες για αναβάθμιση της πολιτικής προστασίας, για θυμηθείτε τα αυτά σε λίγο καιρό όταν θα έρθει στη δημοσιότητα ο προϋπολογισμός. Εκεί θα δείτε και την «αύξηση» των δαπανών, και τα κονδύλια προς τους δήμους, και γενικώς την αξιοπιστία τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Περίσσεψαν οι τέτοιες ή παρόμοιες απόψεις, τις τελευταίες μέρες. Ακόμη και «απλά μαθήματα» καπιταλιστικής πολιτικής οικονομίας έγιναν από ραδιοφωνικούς σταθμούς και ακούγοντάς τα, νόμιζες, ότι βρισκόσουν μερικούς αιώνες πίσω, στην προμονοπωλιακή καπιταλιστική εποχή.

Το μόνο που... ξέχασαν οι προαναφερόμενοι φιλολογούντες, είναι η σχετική ιστορία με τον Χότζα. Μάλλον, κάποια φαινόμενα ακρίβειας ήθελε να αντιμετωπίσει και ο συμπαθής πρωταγωνιστής των σχετικών ιστοριών και κάποια μέρα αποφάσισε, να σταματήσει να δίνει άχυρα στο γαϊδούρι του. Μόλις, όμως, ο γάιδαρος... έμαθε να μην τρώει, ψόφησε από ασιτία...

Για να καταλάβετε, όμως, τη δύναμη των «καταναλωτών», θα σας αναφέρουμε ένα ακόμη παράδειγμα. Το περισσότερο πλατιάς κατανάλωσης προϊόν σε όλο τον πλανήτη βρίσκεται σε διαρκή διατίμηση. Η πραγματική τιμή του, είτε μένει σταθερή - ορισμένες φορές μειώνεται κιόλας - είτε αυξάνεται ελάχιστα και, πάντως, αρκετά πιο κάτω από τον ρυθμό αύξησης των τιμών στα άλλα προϊόντα.

Μιλάμε για το «προϊόν» της όπου Γης εργατικής τάξης, την εργατική δύναμη. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες και γενικότερα η ολιγαρχία του πλούτου - οι «καταναλωτές», δηλαδή, της εργατικής δύναμης - κρατάνε την τιμή του «προϊόντος» σε μόνιμη διατίμηση, παρά τους σχετικούς αγώνες των εργαζομένων, τις απεργίες κλπ.

Μα και το φαινόμενο αυτό στο νόμο της προσφοράς και ζήτησης εντάσσεται, θα μας πουν οι οπαδοί της ελεύθερης αγοράς. Για παράδειγμα, η τιμή της εργατικής δύναμης επηρεάζεται από την αύξηση της προσφοράς (είσοδος γυναικών στην «αγορά εργασίας», μεταναστών, νέων κλπ.) ή από τη μείωση της ζήτησης (ένταση βαθμού εκμετάλλευσης όσων εργάζονται και μείωση ή και «πάγωμα» προσλήψεων, μαζικές απολύσεις κλπ.). Ας μας επιτρέψουν, να σημειώσουμε ότι η εξήγηση είναι περισσότερο κι από επιδερμική. Η δύναμη των μεγαλοβιομηχάνων «καταναλωτών» βρίσκεται στο γεγονός πως έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής. Με άλλα λόγια, επειδή κατέχουν την εξουσία.

Πρόσφατη είναι η προσπάθεια εντυπωσιοθηρίας του υπουργού Παιδείας, με αφορμή την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ και, ιδιαίτερα, την αναμενόμενη για φέτος πτώση τους. Κι ενώ ο Π. Ευθυμίου μιλούσε για «ισορροπίες» και επιχειρούσε να παρουσιάσει μια εξωραϊσμένη εικόνα για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας -παρά τη γνωστή σε όλους κατάσταση κρίσης σ' αυτά - ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Χρ. Πάχτας, πετσόκοβε δραστικά τα κονδύλια του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων του έτους 2002 για τα πανεπιστήμια.

Ναι, ακριβώς έτσι. Δε φτάνει, δηλαδή, που έπρεπε να φτάσει τέλος Αυγούστου, για να εγκρίνουν το πρόγραμμα του 2002, αλλά και «κρέμασαν» τα πανεπιστήμια, αφού τους ενέκριναν τελικά πιστώσεις, οι οποίες είναι κατά 57% κάτω από τις αντίστοιχες του 2001 και ακόμη περισσότερο απ' όσα τους είχαν υποσχεθεί στις αρχές του χρόνου. Συγκεκριμένα, οι σχετικές πιστώσεις του 2001 ανέρχονταν στα 92,048 εκατ. ευρώ και οι φετινές στα 39,439 εκατομμύρια. Γεγονός, το οποίο θα έχει δραματικές συνέπειες στα προγράμματα ανάπτυξης και υποδομών των ΑΕΙ, ενώ σε όλους είναι γνωστό το οξύτατο κτιριακό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, τόσο τα κεντρικά πανεπιστήμια, όσο και αρκετά της περιφέρειας.

Ενα από τα ...γενναία και ...φιλολαϊκά μέτρα της φορολογικής μεταρρύθμισης - τρόπος του λέγειν... - που ανακοίνωσε προχτές ο Κ. Σημίτης είναι και η κατάργηση του χαρτοσήμου στα συμβόλαια των ασφαλιστικών εταιριών. Λέτε, μόλις το συγκεκριμένο μέτρο τεθεί σε εφαρμογή, οι τελευταίες να προχωρήσουν και στην αντίστοιχη μείωση των τιμών στα συμβόλαιά τους; Οχι, βέβαια. Απλώς, το ...φιλολαϊκό μέτρο είναι, στην πραγματικότητα, προς όφελος των μεγάλων ασφαλιστικών εταιριών. Οπως και αρκετά άλλα.

• Δεν αντισταθμίζουν στο ελάχιστο τις απώλειες, που είχαν τα λαϊκά εισοδήματα από την εισοδηματική πολιτική λιτότητας των τελευταίων χρόνων και από τις συνεχείς ανατιμήσεις.
• Αποβλέπουν, όπως δηλώνουν οι ίδιοι οι κυβερνώντες, στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, δηλαδή, στην παραπέρα ενίσχυση των επιχειρήσεων και των αφεντικών τους.
• Στην καλύτερη περίπτωση - όπως επίσης δηλώνουν οι κυβερνώντες - το συνολικό «όφελος» μοιράζεται κατά 50% ανάμεσα στη συντριπτική πλειοψηφία των φορολογουμένων και μια χούφτα επιχειρηματίες.
• Ωφελούν περισσότερο τα υψηλά εισοδήματα, ενώ οι ανακοινώσεις για τις πολύτεκνες οικογένειες αποτελούν ακόμα μια κυβερνητική κοροϊδία.
• Μειώνουν παραπέρα την προοδευτικότητα της άμεσης φορολογίας, που τείνει πια να εξομοιωθεί με το χαρακτήρα που έχουν οι έμμεσοι φόροι, αφού παραμένουν πλέον μόνον τέσσερα φορολογικά κλιμάκια.
• Εξομοιώνουν, ανεξάρτητα εισοδήματος, την έκπτωση φόρου, που θα ισχύει για διάφορες οικογενειακές δαπάνες.
• Τέλος, η κυβέρνηση αφήνει ανοιχτό το σενάριο επιβάρυνσης των εργαζομένων με άλλες μορφές φορολογίας, ώστε να καλυφθεί το κόστος των μέτρων που ανακοινώθηκαν.

Οι τιμές στα ύψη,

επάνω

και στον πάτο

οι μιστοί

και το ερώτημα

που κάνω

«τι θα φάω,

κυρ Κωστή;»

***

Ε, λαέ

παλιομουρμούρη,

της ΟΝΕ φάε

τ' αγγούρι

και το «ευρώ»

από πάνω χάψε

και την γκρίνια

πλέον πάψε.

***

Κι αν τυχόν

μωρέ, κολίγα,

όλ' αυτά

σου είναι λίγα

φάε τις τράκες

και τα βάρη

κι άντε κάνε μου

τη χάρη.

Με αυτά

ζωή και κότα

βρε περνάς

και χειροκρότα!