Ανεξάντλητος είναι ο σχετικός κατάλογος. Η κατάργηση του 8ωρου, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η σκληρή μονόπλευρη λιτότητα και η μερική απασχόληση, το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και της δημόσιας περιουσίας, το αντιλαϊκό φορολογικό σύστημα, οι κάθε λογής και συνεχώς αυξανόμενες παροχές, κίνητρα και προνόμια προς τους κεφαλαιοκράτες, η υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, κλπ., κλπ.
Οσο για το φαινόμενο της διαφθοράς, καλύτερα ας μη μιλάνε όλοι όσοι ορκίζονται στο δημόσιο συμφέρον ή, πολύ περισσότερο, στα συμφέροντα του λαού και, την ίδια ώρα, εξυπηρετούν και με τα δυο τους χέρια τα συμφέροντα της ολιγαρχίας.
Μπορεί η παρακάτω αντίφαση να αποσιωπάται και να «θάβεται» τις μέρες αυτές από τα ΜΜΕ και τους κάθε λογής αρθρογράφους και αναλυτές της διαπλοκολογίας, αλλά η χτεσινή συνέντευξη Παλαιοκρασσά την έκανε ακόμη περισσότερο αποκαλυπτική. Χρόνια τώρα, οι μεγάλοι επιχειρηματίες και οι πολυεθνικές «τρώνε» με δέκα μασέλες από τη «Δημόσια» Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ). Οπως, βέβαια, κι από κάθε άλλη λεγόμενη ΔΕΚΟ και το κράτος συνολικά. Και, όμως, το κυβερνητικό νομοσχέδιο για τις πρώην ΔΕΚΟ θεωρεί υπεύθυνους για τις όποιες κακοδαιμονίες τους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις αυτές, «τσεκουρώνει» τα δικαιώματά τους, κάνει ακόμη φτηνότερη την εργατική δύναμη και ανοίγει το δρόμο για την ολοκληρωτική παράδοση των λεγομένων ΔΕΚΟ στους κεφαλαιοκράτες. Προφανώς, για να τρώνε με ακόμη περισσότερες μασέλες...
«Τι κρίμα!», έλεγε ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας «Η Χώρα» του Γ. Τράγκα, συμπληρωμένος από τον υπέρτιτλο «Η ΝΔ στον δρόμο που χάραξε ο Σημίτης...» και τους παρακάτω πλαγιότιτλους: «Η κυβέρνηση βουλιάζει στη δίνη της διαφθοράς και της διαπλοκής. Η υπόθεση Παλαιοκρασσά τσαλακώνει το προφίλ του Καραμανλή. Ο κόσμος πεινάει και αυτοί μοιράζουν δισ. ευρώ στους αρχιδιαπλεκόμενους. Προεκλογικές συμφωνίες με "οικογένειες" και τα συμφέροντα που ρήμαξαν τον τόπο». Και δίπλα στα παραπάνω, υπάρχει η φωτογραφία του μεγαλοεπιχειρηματία Ευάγγ. Μυτιληναίου με τον τίτλο «Ο Ηρακλής της ΔΕΗ» και τους εξής πλαγιότιλους: «Από τις Αθηναϊκές Συμμετοχές στην αγκαλιά του Μαξίμου - Πώς ο "πράσινος" επιχειρηματίας "ντύθηκε στα γαλάζια".»
Και δεν έχουμε αντίρρηση, βέβαια, για όσα παραδέχεται και ομολογεί η φιλοκυβερνητική εφημερίδα, εκτός της εντύπωσης που θέλει να καλλιεργήσει ότι η διαπλοκή και η διαφθορά αφορούν αποκλειστικά και μόνο στους «πράσινους» επιχειρηματίες. Και οι «γαλάζιοι» από την ίδια στόφα είναι φτιαγμένοι. Εκτός και αν πιστεύει κανένας στα σοβαρά ότι υπάρχουν κεφαλαιοκράτες, που θα αναλάμβαναν τις διάφορες δημόσιες προμήθειες και έργα, χωρίς να αποσκοπούν στο μεγαλύτερο δυνατό κέρδος και, ακόμη περισσότερο, βάζοντας από την τσέπη τους. Ετσι, για το καλό του λαού...
Δεν είδε και δεν άκουσε η πλειοψηφία των καναλιών και των ΜΜΕ τη μαζική αγωνιστική κινητοποίηση και πορεία στη Βουλή των αναπήρων και εργαζομένων στην ειδική αγωγή, που συσπειρώνονται στην Ενιαία Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα ΑμΕΑ και εργαζόμενων, το περασμένο Σάββατο. Κι ας είχαν ειδοποιηθεί αρκετές μέρες νωρίτερα.
Οπως δεν είδαν και την εκδήλωση μνήμης που πραγματοποίησε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων στο νοσοκομείο «Σωτηρία», 62 χρόνια μετά τη νύχτα της 30ής Νοέμβρη του 1943, που οι ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών έκαναν πογκρόμ σε 19 νοσοκομεία της Αθήνας, συνέλαβαν 15.000 ανάπηρους της Εθνικής Αντίστασης και εκτέλεσαν 283.
Ούτε μια κουβέντα για ό,τι θυμίζει πως οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους μπορούν να αποτελούν μέρος του αγωνιζόμενου λαού. Οτι μπορούν να παλεύουν και όχι να παρακαλάνε για όσα δικαιούνται. Είναι κι αυτή μια πτυχή της «αντικειμενικότητας» και της «πολυφωνίας»...
ΥΓ: Οσες σχετικές εικόνες είδαν το Σάββατο οι τηλεθεατές αφορούσαν σε πορεία του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών, η ηγεσία του οποίου «ανακάλυψε» τα σχετικά προβλήματα, αφού το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην αντιπολίτευση και εντάσσει τις πρωτοβουλίες της στο πλαίσιο του δικομματικού καυγά. Το γεγονός αυτό, βέβαια, κάθε άλλο παρά δικαιολογεί την απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη στάση των κατασταλτικών δυνάμεων.
Οι «γαλάζιοι» τα ρίχνουν όλα στους «πράσινους» και στο λεγόμενο «σύστημα ΠΑΣΟΚ». Και δε λέμε, γνώρισαν μέρες μεγάλης ...δόξας τα σχετικά φαινόμενα επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, αλλά οι αιτίες τους είναι βαθύτερες από τις πράγματι μεγάλες επιδόσεις των «πράσινων» σε μίζες και ρουσφέτια. Αλλωστε, τόσο η διαπλοκή, όσο και η διαφθορά, προϋπήρχαν του ΠΑΣΟΚ...
Οι «πράσινοι» τα ρίχνουν όλα στους «γαλάζιους», αφού οι τελευταίοι κυβερνούν σήμερα, και υπόσχονται την εφαρμογή κι άλλων μέτρων διαφάνειας και ελέγχου, όταν ξανάρθουν στην εξουσία. Οσο για το παρελθόν και τα έργα τους, αποφεύγουν να μιλήσουν, όπως ο διάβολος το λιβάνι...
Και οι πλέον ...ψύχραιμοι και ...αντικειμενικοί κάνουν λόγο για φαινόμενα, που διαπερνούν το σύνολο του πολιτικού κόσμου, αφού σε όλα τα κόμματα υπάρχουν - ή μπορεί θεωρητικά να υπάρξουν - ηθικοί ή ανήθικοι πολιτικοί, κλπ., κλπ.
Οπως καταλαβαίνετε, όλοι τους θέλουν να κρύψουν ότι η διαπλοκή κράτους - εκάστοτε κυβέρνησης και κεφαλαιοκρατών ήταν και είναι αναπόσπαστο στοιχείο του καπιταλιστικού συστήματος. Η ρίζα της βρίσκεται στο γεγονός πως οι αστικές πολιτικές δυνάμεις εκπροσωπούν και στηρίζουν τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών και του συστήματος, όπως και στην πολύμορφη στήριξη των τελευταίων προς τις πρώτες.
Αυτή είναι η πολιτική ουσία της διαπλοκής και αυτό δεν αλλάζει, είτε αυτή εμφανίζεται με ακραία σκάνδαλα διαφθοράς, είτε με την καθημερινή πολιτική των εκάστοτε κυβερνώντων, σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Είτε εκφράζεται με νόμιμο, είτε με παράνομο τρόπο. Αλλωστε, οι ίδιοι φτιάχνουν και τους νόμους...
Διθύραμβοι για το ...«άνθος», όπως το χαρακτήρισαν, του εθελοντισμού ακούστηκαν χτες σε εκδήλωση του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τη βράβευση εθελοντών και εθελοντικών οργανώσεων απ' όλη την Ελλάδα.
Πέρα από τις ποιητικές εκφράσεις, που «ξεχείλιζαν» ευαισθησία, και αυτή η εκδήλωση είχε πολύ συγκεκριμένο στόχο: Να ενοχοποιήσει συνολικά την κοινωνία για την εξαθλίωση ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού. Εξαθλίωση, που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και της διάλυσης των όποιων δημόσιων δομών Πρόνοιας στήριζαν τη λαϊκή οικογένεια. Η κυβέρνηση της ΝΔ - όπως και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - συστηματικά αποποιείται της ευθύνης της να παρέχει αποκλειστικά δημόσιες, υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Πρόνοιας και απευθύνει, ταυτόχρονα, κάλεσμα «ευαισθητοποίησης» στις ιδιωτικές εταιρίες, που χτίζουν κοινωνικό προφίλ μέσω της λεγόμενης Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και στους εθελοντές.
Ετσι, με την εξαίρεση κάποιων ανθρώπων που πραγματικά προσφέρουν απ' το περίσσευμα ψυχής, «ανθίζει» η συναλλαγή και η ψευτοφιλανθρωπία σε αυτούς τους χώρους και οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη τις υπηρεσίες Πρόνοιας μαραζώνουν στο περιθώριο, αφού οι κυβερνήσεις αρνούνται τη φροντίδα που τους οφείλουν.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εφαρμόζοντας την ισχύουσα σήμερα Κοινοτική Οδηγία για την οργάνωση του χρόνου εργασίας, δικαίωσε την περασμένη βδομάδα ένα δάσκαλο για άτομα με ειδικές ανάγκες, εργαζόμενο σε ίδρυμα της Γαλλίας που φιλοξενεί νεαρούς ανθρώπους με αναπηρίες, ο οποίος απολύθηκε εξαιτίας διαφωνιών στον ορισμό της «πραγματικής εργασίας» που προσέφερε κατά τη διάρκεια βραδινής επιφυλακής, σε δωμάτιο του ιδρύματος.
Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η «κατάσταση επιφυλακής» (εφημερία) νοείται ως χρόνος εργασίας, επισημαίνοντας ότι η νυχτερινή βάρδια σε ίδρυμα φιλοξενίας ανθρώπων με αναπηρίες λογίζεται ως εργάσιμος χρόνος. Κατά συνέπεια, προστίθεται στις άλλες βάρδιες και το άθροισμα δεν πρέπει να ξεπερνά τις 48 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως για κάθε εργαζόμενο. Η οδηγία στην οποία στηρίχτηκε η απόφαση είναι ολωσδιόλου αντιδραστική για τους εργαζόμενους, με τη μόνη διαφορά ότι δεν υπήρχε ακόμα - όταν θεσπίστηκε - η ...πρόνοια να «μπει χέρι» στους κανόνες που διέπουν το χρόνο επιφυλακής (εφημερίας) των εργαζομένων.
Για όσους τυχόν θαμπώθηκαν από το... φιλεργατικό της απόφασης, αξίζει να θυμίσουμε τα εξής: Εχουν υπάρξει και στο παρελθόν ανάλογες δικαστικές αποφάσεις, που δικαίωναν εργαζόμενους σε θέματα εφημεριών στα νοσοκομεία και απαιτούσαν η «επιφυλακή» να λογίζεται σαν εργάσιμος χρόνος. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους για τον οποίο η ΕΕ αποφάσισε να τροποποιήσει προς το χειρότερο την προηγούμενη οδηγία για τον εργάσιμο χρόνο, εισάγοντας τους όρους «ενεργός» και «ανενεργός» (και άρα απλήρωτη) περίοδος του χρόνου εργασίας.
Παρά τα φραστικά φτιασιδώματα, η διάκριση πέρασε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (με την υπερψήφιση της γνωστής «Εκθεσης Σέρκας») και οσονούπω θα γίνει και επίσημη οδηγία της ΕΕ και, επομένως, το νομοθετικό πλαίσιο για τις μελλοντικές αποφάσεις και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Ποιοι, ανάμεσα σε άλλους, νομιμοποίησαν με την ψήφο τους στις επιμέρους τροπολογίες τη διάκριση του χρόνου εργασίας; Οι ευρωβουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Ετσι, για να μην ξεχνιόμαστε...