Δεν είδε και δεν άκουσε η πλειοψηφία των καναλιών και των ΜΜΕ τη μαζική αγωνιστική κινητοποίηση και πορεία στη Βουλή των αναπήρων και εργαζομένων στην ειδική αγωγή, που συσπειρώνονται στην Ενιαία Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα ΑμΕΑ και εργαζόμενων, το περασμένο Σάββατο. Κι ας είχαν ειδοποιηθεί αρκετές μέρες νωρίτερα.

Οπως δεν είδαν και την εκδήλωση μνήμης που πραγματοποίησε η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Αναπήρων στο νοσοκομείο «Σωτηρία», 62 χρόνια μετά τη νύχτα της 30ής Νοέμβρη του 1943, που οι ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών έκαναν πογκρόμ σε 19 νοσοκομεία της Αθήνας, συνέλαβαν 15.000 ανάπηρους της Εθνικής Αντίστασης και εκτέλεσαν 283.

Ούτε μια κουβέντα για ό,τι θυμίζει πως οι ανάπηροι και οι οικογένειές τους μπορούν να αποτελούν μέρος του αγωνιζόμενου λαού. Οτι μπορούν να παλεύουν και όχι να παρακαλάνε για όσα δικαιούνται. Είναι κι αυτή μια πτυχή της «αντικειμενικότητας» και της «πολυφωνίας»...

ΥΓ: Οσες σχετικές εικόνες είδαν το Σάββατο οι τηλεθεατές αφορούσαν σε πορεία του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών, η ηγεσία του οποίου «ανακάλυψε» τα σχετικά προβλήματα, αφού το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε στην αντιπολίτευση και εντάσσει τις πρωτοβουλίες της στο πλαίσιο του δικομματικού καυγά. Το γεγονός αυτό, βέβαια, κάθε άλλο παρά δικαιολογεί την απαράδεκτη και ανεπίτρεπτη στάση των κατασταλτικών δυνάμεων.