Παπαγεωργίου Βασίλης

Η δημοτική αρχή θα παρέχει την ενημέρωση. Θα είναι ο διαμεσολαβητής ανάμεσα στους δημότες και τις κατασκευάστριες εταιρείες. Ενώ είναι θετικό να καλλιεργείται οικολογική συνείδηση στους εργαζόμενους, με αυτόν τον τρόπο το μόνο που γίνεται είναι η μετάθεση ευθυνών στους κατοίκους και όχι ανάδειξη των πολιτικών ευθυνών που είναι υπαρκτές εδώ και πολλά χρόνια. Παράλληλα, τη στιγμή που το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται και δεν επαρκεί ούτε για τα είδη πρώτης ανάγκης, είναι προκλητικό να προτείνεται από τη διοίκηση του δήμου να φτιάξουν οι εργαζόμενοι ...«ρουφ γκάρντεν» στις ταράτσες τους. Και, μάλιστα, από μια διοίκηση, που κάθε άλλο παρά ευαισθητοποιημένη εμφανίζεται όταν πρόκειται να παραχωρήσει ελεύθερους χώρους σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Γιατί οι ελεύθεροι χώροι απαιτούν κατάργηση της εμπορευματοποίησης της γης, δηλαδή πολιτική εχθρική για τον δήμαρχο και το κόμμα του. Ετσι, λοιπόν, πουλά πράσινες ταράτσες, δηλαδή πράσινα άλογα...

Μεγάλα «χουβαρνταλίκια» έπιασαν την κυβέρνηση, καθώς, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και με κοινή απόφαση των υφυπουργών Παιδείας και Οικονομίας, η οποία θα ισχύσει από την αρχή του επόμενου διδακτικού έτους, αυξάνεται κατά 20% ο μισθός των καθαριστριών - «εργολάβων» των σχολείων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Μάλιστα, σε ανακοίνωση το υπουργείο κάνει λόγο για ικανοποίηση πάγιου αιτήματος του συνόλου των εργαζομένων, πράγμα που βέβαια δεν ισχύει.

Γιατί το πάγιο αίτημα των καθαριστριών διαφέρει κατά πολύ από αυτά που διαπραγματεύονται οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οι περίπου 4.000 καθαρίστριες που δουλεύουν με συμβάσεις μίσθωσης έργου και με μισθούς από 200 έως 450 ευρώ, χωρίς άδειες δώρα και επιδόματα και χωρίς αύξηση, τα τελευταία 6 χρόνια, απαιτούν πλήρη και σταθερή εργασία με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Αυτό όμως είναι αίτημα που δε θέλει καν να συζητήσει η κυβέρνηση, πόσο μάλλον να το διαπραγματευτεί. Οταν, μάλιστα, την «αβαντάρουν» και οι συμβιβασμένες πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα, τότε μπορεί να κάνει λόγο και για «ικανοποίηση πάγιου αιτήματος».

Εγκαίνια του Κέντρου Ασθματος για την καλύτερη αντιμετώπιση και ενημέρωση των ασθματικών ασθενών, που υπολογίζεται ότι στη χώρα μας φτάνουν τους 500.000, έγιναν χτες στο Νοσοκομείο «Σωτηρία». Το Κέντρο, που λειτουργεί καθημερινά από Δευτέρα έως Πέμπτη, φτιάχτηκε, μεταξύ άλλων, όπως ανακοινώθηκε στα εγκαίνια, και με χορηγία της φαρμακευτικής εταιρίας «Novartis». Η οποία βέβαια φαρμακευτική εταιρία κυκλοφορεί στην αγορά φάρμακα για την αντιμετώπιση του άσθματος!

Λίγο καιρό πριν το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου - παρά τις αντιρρήσεις των εργαζομένων - ενέκρινε το αίτημα τού μη κερδοσκοπικού Πανελλήνιου Αθλητικού Σωματείου Γυναικών «Καλλιπάτειρα» για την κατασκευή και τον εξοπλισμό Κέντρου Διάγνωσης και Πρόληψης Υγείας αποκλειστικά για νέους αθλητές σε παλιά πτέρυγα του νοσοκομείου «Σωτηρία».

Πρόκειται για δυο μόνο περιπτώσεις απ' τις δεκάδες που αποδεικνύουν, ότι το «Σωτηρία», όπως συνολικά τα δημόσια νοσοκομεία, έχουν μετατραπεί σε πεδίο ανεξέλεγκτης δράσης των κάθε είδους εταιρειών, ιδιωτών και Μη Κυβερνητικών Οργανισμών (ΜΚΟ) σαν αποτέλεσμα της πολιτικής της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οπου οι εταιρείες και οι ΜΚΟ εμφανίζονται ως «καλοθελητές» για το δημόσιο σύστημα Υγείας, ενώ στην ουσία προωθούν τα κερδοσκοπικά και άλλα σχέδιά τους χρησιμοποιώντας τα δημόσια νοσοκομεία.

Λιγότερη κατά 70.000 τόνους ήταν η εγχώρια παραγωγή αγελαδινού γάλακτος, από το όριο των 821.000 τόνων που ήταν η ποσόστωση παραγωγής για τη χώρα μας κατά τη γαλακτοκομική περίοδο 2007-8. Οι Ελληνες αγελαδοτρόφοι δεν μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν το σύνολο της εθνικής ποσόστωσης, παράγοντας περίπου 750.000, σύμφωνα με τα πρώτα προσωρινά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Οι διαρκείς αυξήσεις στο κόστος παραγωγής που σημειώθηκαν την περασμένη χρονιά - και θα συνεχίσουν να γίνονται, όπως υποδεικνύουν όλες οι σχετικές προβλέψεις - δεν επέτρεψαν στους μικρομεσαίους αγελαδοτρόφους να εξαντλήσουν τα όρια της παραγωγής τους, τα οποία βεβαίως πρέπει να σημειωθεί ότι είναι πολύ πιο κάτω από τις πραγματικές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας, αλλά και τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας.

Είναι και αυτό ένα από τα πολλά αρνητικά αποτελέσματα της νέας ΚΑΠ, που διώχνει από το επάγγελμα τους μικρομεσαίους παραγωγούς, υποκαθιστώντας το κενό που αφήνουν, από τις μεγάλες γαλακτοπαραγωγικές μονάδες και φυσικά τις εισαγωγές.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γιατί όσο κι αν προσπαθούν να μας παρουσιάσουν όλη αυτή την ιστορία σαν ...δείγμα «εθνικής υπερηφάνειας» της κυβέρνησης Καραμανλή, δεν είναι δυνατόν να ξεχάσουμε την ουσία της.

Για κέρδη ιδιωτικών ομίλων μιλάμε. Αυτοί είναι που «καίγονται» για την κατασκευή των αγωγών, αυτοί είναι που θα τους εκμεταλλευτούν, όπως και την παροχή φυσικού αερίου αμέσως μετά.

Οπότε στην ουσία της υπόθεσης διαφωνίες δεν υπάρχουν. Ολοι για τις πολυεθνικές της Ενέργειας δουλεύουν.

Τα χρονοδιαγράμματα και οι προτεραιότητες, φυσικά, είναι ...διεκδικήσιμα και αντικείμενο ανταγωνισμού. Ομως, αυτό δε συνιστά ούτε διαφωνία και πολύ περισσότερο ...υπεράσπιση εθνικών συμφερόντων.

ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ για την ακρίβεια; Υπάρχει ...ανεξάρτητη αρχή, που ασχολείται με το θέμα. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Η ...κλασική πλέον αυτή απάντηση δόθηκε χτες στη Βουλή από το υπουργείο Ανάπτυξης. Και θεωρούν, μάλιστα, ότι ...αποστόμωσαν όποιον έχει ανησυχίες.

Μόνο που για κάθε τομέα σ' αυτήν τη χώρα υπάρχει πλέον μία «ανεξάρτητη αρχή».

Και για τα μέσα ενημέρωσης έχουμε, και για την Ενέργεια έχουμε, και για τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα έχουμε.

Προφανώς όμως, η χρησιμότητά τους είναι να καθιστούν τις κυβερνήσεις ...ανεξάρτητες από τα προβλήματα.

Μιλάμε για το πιο ...συνταγματικό άλλοθι που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Γιατί προβλέπεται, βλέπετε, η δημιουργία τους και στο Σύνταγμα.

Κι αν βρεθεί και κανένας σε αυτές τις επιτροπές που λέει τα πράγματα ως έχουν, είτε αναγκάζεται να παραιτηθεί, είτε γίνεται ...μόνιμη μειοψηφία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που εισέβαλαν στη χώρα, με την πρόφαση να την «απελευθερώσουν» και να τη «σώσουν», φέρνοντας «ειρήνη και σταθερότητα», πέρα από το ότι έχουν γίνει καθεστώς κατοχής εδώ και έξι χρόνια, είναι αυτοί που επιλέγουν να βομβαρδίζουν νύχτα κατοικημένες περιοχές και όχι μόνο, σκοτώνοντας αμάχους και παιδιά, τους οποίους στη συνέχεια βαφτίζουν «Ταλιμπάν» για τη ...δημιουργία εντυπώσεων. Αυτοί που επιβάλλουν κλίμα τρομοκρατίας στη χώρα λοιπόν και αποδεδειγμένα οδηγούν μεγάλη μερίδα κόσμου, που παλαιότερα δεν είχε καμία σχέση με τους «Ταλιμπάν», να οργανωθεί στις τάξεις των ανταρτών, με στόχο την απομάκρυνσή τους, προκειμένου να παραχαράξουν τα όσα πραγματικά συμβαίνουν και να καλύψουν τα δικά τους εγκλήματα, κάνουν «έρευνες», για να αποδείξουν ότι η δική τους δολοφονική ιμπεριαλιστική πολιτική είναι λιγότερο «θανάσιμη» απ' ό,τι των «Ταλιμπάν»... Λες και γίνεται διαγωνισμός για το χειρότερο εγκληματία. Για να μη μιλήσουμε για την «άνθηση» στην περίοδο της κατοχής της καλλιέργειας οπιούχων... Ομως, στο συγκεκριμένο ζήτημα του Αφγανιστάν, υπάρχει και ένα άλλο τεράστιο ζήτημα για τη χώρα μας. Ενώ γίνονται όλα αυτά τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα, Ελληνες στρατιωτικοί συμμετέχουν στις δυνάμεις κατοχής με ευθύνη αρχικά της προηγούμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της τωρινής της ΝΔ. Είναι πάγιο και υπερώριμο το αίτημα επιστροφής όλων των ελληνικών στρατευμάτων που βρίσκονται έξω από τα σύνορα της χώρας.

Χοντραίνει το παιχνίδι των τραπεζών γύρω από την απόσπαση μεριδίων από την πολλά υποσχόμενη, για τους ίδιους, τραπεζική αγορά. Οι μεταξύ τους διαγκωνισμοί έχουν στόχο την παραπέρα αφαίμαξη λαϊκών εισοδημάτων, μέσω και των ποικιλώνυμων δανείων προς τα καταχρεωμένα νοικοκυριά.

Ενόψει της νέας μετοχοποίησης που η κυβέρνηση της ΝΔ δρομολογεί για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ), οι Εθνική Τράπεζα και Γιούρομπανκ (όμιλος Λάτση) έσπευσαν να αγοράσουν, μέσω χρηματιστηρίου, από 6% η κάθε μια. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, προς την ίδια κατεύθυνση έχει κινηθεί και η Τράπεζα Πειραιώς. Οι τραπεζίτες ορέγονται τη μάζα των δανείων που έχει στο χαρτοφυλάκιό του το ΤΤ. Ομως, το επίδικο ζήτημα είναι το ύψος των καταθέσεων στο ΤΤ που ξεπερνά τα 11 δισ. ευρώ. Για τις καταθέσεις των νοικοκυριών - αυτή τη φτηνή μάζα χρήματος - οι τραπεζίτες «ακονίζουν μαχαίρια». Σκοπεύουν να αξιοποιήσουν τις φτηνές καταθέσεις προκειμένου να τροφοδοτήσουν παραπέρα το δανεισμό ή και να υπηρετήσουν στόχους, όπως νέες εξαγορές, διείσδυση σε γειτονικά κράτη κ.ά.

Επί της ουσίας, αυτό που κάνουν, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά να αποσπούν ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια από τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο. Η εφαρμοζόμενη κρατική πολιτική είναι σύμφυτη με τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου. Για τα λαϊκά στρώματα η μόνη διέξοδος που προβάλλει είναι η ριζική αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων στην κατεύθυνση της λαϊκής οικονομίας - εξουσίας.

Σε ένα πανεπιστήμιο όπου αλωνίζουν οι επιχειρήσεις δεν έχουν θέση το φοιτητικό κίνημα και η συνδικαλιστική δράση. Αυτό, φαίνεται, είχαν στο μυαλό τους στην ΑΣΟΕΕ και αποφάσισαν σε συνεδρίαση της Συγκλήτου να αποσύρουν τα ταμπλό των φοιτητικών παρατάξεων! Μια ρύθμιση που επιδιώκει τη φίμωση του φοιτητικού κινήματος, πλάι στις αντιδραστικές αλλαγές που προωθούνται στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο: Λίστες συγγραμμάτων, πιστωτικές μονάδες, προαπαιτούμενα μαθήματα, αλλαγές στα προγράμματα σπουδών.

Ωστόσο, ταγμένες στο παιχνίδι του αποπροσανατολισμού, συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις (βλέπε ΕΑΑΚ) χρησιμοποιούν ...περίεργες ταχτικές απέναντι στην αντιδραστική στάση της Συγκλήτου, όπως είναι η «αφαίρεση» υπολογιστή και άλλων υλικών από το γραφείο του πρύτανη ως ...αντίποινα. Ετσι βλέπουν το κίνημα. Ο πρύτανης δεν έχασε ευκαιρία και προχώρησε σε ένα ιδιότυπο «λοκ άουτ»: Αποχή των καθηγητών από τα μαθήματα και «λουκέτο» στις γραμματείες. Αλλωστε, οι πρυτανικές αρχές έχουν ξεκάθαρα απειλήσει τους φοιτητές ότι ...όποτε κινητοποιούνται δε θα γίνονται μαθήματα!

Εκείνο που μπαίνει για ακόμα μια φορά στο επίκεντρο είναι η ανάγκη το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα να μην αποπροσανατολίζεται, να δίνει τη μάχη για όλα τα ζητήματα που καίνε τους φοιτητές. Και, μαζί με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, να πορευτεί αγωνιστικά, να διεκδικήσει τα δικαιώματα νέων και μεγαλύτερων στη δουλειά και στην ασφάλιση, να περιφρουρήσει το άσυλο ως κατάκτηση του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος.