Η πάλη για εκπαίδευση, που θα έχει σκοπό την ολόπλευρη μόρφωση του λαού, αποτελεί κομμάτι της πάλης για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης για την οικοδόμηση του λαϊκού μετώπου |
Ο αγώνας για την Παιδεία είναι αναγκαίος. Και δεν είναι αναγκαίος μόνο για να βάλει εμπόδια ή να καθυστερήσει μέτρα ιδιωτικοποίησής της. Η μη αναθεώρηση του άρθρου 16 και η μη κατάθεση του νέου νόμου - πλαισίου αποτελούν - και σωστά - αιτήματα αιχμής στις κινητοποιήσεις για την Παιδεία. Ο αγώνας όμως δεν ξεκινάει και δε σταματάει εκεί. Γιατί ο οδοστρωτήρας των αντιδραστικών αλλαγών που προωθούνται έρχεται να ολοκληρώσει ένα ήδη ταξικό εκπαιδευτικό σύστημα, ένα εκπαιδευτικό σύστημα διαμορφωμένο και υποταγμένο στις ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Που σε αυτή τη χρονική φάση έρχεται να μεταρρυθμιστεί για να υπηρετήσει τους στρατηγικούς του στόχους στην παραγωγή και την οικονομία, με βάση τους άξονες της στρατηγικής της Λισαβόνας.
Στον αγώνα για την Παιδεία δεν μπορεί να είναι κυρίαρχες οι προτάσεις διατήρησης του εκπαιδευτικού συστήματος. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται ότι δεν μπορείς να μιλάς για υπεράσπιση της δημόσιας Παιδείας - γιατί ούτε σήμερα υπάρχει - αλλά για διεκδίκηση της πραγματικά δημόσιας και δωρεάν Παιδείας. Στη διεκδικητική πάλη αναδεικνύονται αιτήματα για την Παιδεία που έχει ανάγκη και δικαίωμα, που απαιτεί ο λαός και η νεολαία. Για τον προσανατολισμό και το σκοπό του σχολείου, του πανεπιστημίου, της εκπαίδευσης, της έρευνας. Και η ανάδειξη αυτών ακριβώς των αιτημάτων είναι πεδίο σύγκρουσης με την κυρίαρχη πολιτική. Γιατί το σχολείο των λαϊκών αναγκών δε χωράει στον καπιταλισμό.
Στο προσκήνιο μπαίνει εκείνο που πρέπει να αλλάξει στην εκπαίδευση: Ο προσανατολισμός και ο σκοπός της. Να πάψει δηλαδή ο σκοπός της να είναι η συμβολή και της εκπαίδευσης στην αναπαραγωγή ανθρώπων που θα προσαρμόζονται χωρίς αντιρρήσεις και αμφισβήτηση στις υπάρχουσες κοινωνικές δομές. Να πάψει η Παιδεία να είναι το ξεδιάλεγμα των λίγων - συνεχιστών της αστικής τάξης και της κυριαρχίας της από τους πολλούς, που θα συνεχίσουν να αποτελούν τη στρατιά των εκμεταλλευομένων.
Και ο σκοπός της Παιδείας δεν μπορεί να αλλάξει χωρίς βαθύτερες, ριζικές αλλαγές στο πεδίο της οικονομίας και της κοινωνίας. Στο ταξικό σύστημα η Παιδεία είναι ταξική. Φτιαγμένη και προσαρμοσμένη ώστε να εξυπηρετεί την κυρίαρχη τάξη και τη συνέχιση της κυριαρχίας της. Γι' αυτό η κατεύθυνση των μέτρων που προωθούν ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι προς μια εκπαίδευση διαμορφωμένη στις τωρινές ανάγκες του κεφαλαίου. Μια εκπαίδευση που θα παράγει πλήθος εργαζόμενων φτηνών και ευέλικτων και μια χούφτα πολύ υψηλά καταρτισμένων επιστημόνων.
Χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο πετιούνται έξω από το σχολείο, ακόμα και από την υποχρεωτική εκπαίδευση. Χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο τελειώνοντας το σχολείο μπαίνουν σε ένα διαρκές κυνήγι καταρτίσεων και προσόντων, παρακολουθώντας κολέγια και ΙΕΚ και παίρνοντας εφήμερες επιφανειακές γνώσεις. Αυτά τα χιλιάδες παιδιά προέρχονται από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα και αποτελούν την αυριανή εργατική τάξη. Που, χωρίς γνώσεις και μόρφωση, βγαίνουν στην παραγωγή. Δε γνωρίζουν τα δικαιώματά τους, δε γνωρίζουν ιστορία, δε μαθαίνουν φυσικές επιστήμες, δε γνωρίζουν καλά καλά τη γλώσσα τους. Εκείνο που μαθαίνουν είναι ό,τι το κεφάλαιο θεωρεί χρήσιμο για τον αυριανό εργαζόμενο. Δηλαδή, σήμερα, η κατάρτιση και το σεμινάριο, οι σκόρπιες γνώσεις, το αυταπόδεικτο και αέναο της εκμετάλλευσης. Η ευελιξία του αυριανού εργαζόμενου γαλουχείται από το σχολείο. Και συνεχίζει στην ανώτατη εκπαίδευση, που επίσης είναι δεμένη στις ορέξεις του κεφαλαίου. Με τις επιχειρήσεις να παρεμβαίνουν άμεσα, να καθορίζουν τον προσανατολισμό της έρευνας και να ιδιοποιούνται τα αποτελέσματά της.
Οσο η επιστήμη μετριέται με βάση τη συμμετοχή της στην κερδοφορία των επιχειρήσεων και όχι με την κοινωνική αποτελεσματικότητα, τότε καμία αλλαγή δε θα γίνει προς το καλύτερο. Γιατί σκοπός της γνώσης και της επιστήμης είναι να διευκολύνει τη ζωή των ανθρώπων, να είναι εργαλείο καλυτέρευσης και βελτίωσης της καθημερινότητάς τους, της υγείας τους, των όρων δουλιάς.
Ενας τέτοιος όμως προσανατολισμός της γνώσης και της επιστήμης συγκρούεται ευθέως με τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου, της ΕΕ, των κομμάτων του δικομματισμού. Είναι ριζικά αντίθετος με την ίδια τη φύση του εκμεταλλευτικού συστήματος, ριζικά αντίθετος με τον καπιταλισμό. Γιατί η επιστήμη στον καπιταλισμό δεν μπορεί να αναπτυχθεί απρόσκοπτα και ολοκληρωτικά. Καθώς, παρόλο που ο καπιταλισμός χρειάζεται την ανάπτυξή της - σήμερα ίσως περισσότερο απ' ό,τι παλιότερα λόγω της τεράστιας συμμετοχής της επιστήμης στην παραγωγή - την ίδια ώρα βάζει εμπόδια στην ανάπτυξή της. Μέσα από τον ανταγωνισμό και την πατέντα, μέσα από τη χρηματοδότηση της έρευνας εκείνης που έχει άμεσα αποτελέσματα στη βελτίωση της παραγωγής και το παραπέταμα της έρευνας για την παραγωγή νέας γνώσης, μέσα από την απόκρυψη των αποτελεσμάτων της έρευνας αν δε συμφέρουν τις επιχειρήσεις... Ομως η επιστήμη και η τεχνολογία, η γνώση η ίδια είναι κοινωνικό δημιούργημα. Και ως τέτοιο δεν μπορεί να ιδιοποιείται ατομικά.
Εκείνο που έχει ανάγκη ο λαός είναι ένα σχολείο που να προετοιμάζει ανθρώπους που να γνωρίζουν την πραγματικότητα, να μπορούν να την ερμηνεύουν και κυρίως να μπορούν να την αλλάξουν. Και αυτό το σχολείο να αγκαλιάζει και να μορφώνει όλους τους μαθητές. Να φροντίζει ώστε κάθε μαθητής να διαμορφώνει προσωπικότητα με οντότητα.
Η θέση του ΚΚΕ για ενιαία λαϊκή Παιδεία απαντά στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας. Είναι πρόταση που δεν αφορά το απώτερο μέλλον, αλλά το σήμερα. Αποτελεί ώριμη ανάγκη των καιρών.
Απαντάει στην ανάγκη να είναι όλοι οι εργαζόμενοι μορφωμένοι. Οχι να έχουν γενική εικόνα της κατακτημένης ανθρώπινης γνώσης. Οχι να παίρνουν πληροφορίες σα να «σέρφαραν» στο διαδίκτυο ή να ξεφύλλιζαν το αφιέρωμα μιας εφημερίδας. Αλλά να έχουν βασική μόρφωση, μέσα από ένα ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο, συνέχεια δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής. Να έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε μεταλυκειακές επαγγελματικές σχολές ή στην ενιαία ανώτατη εκπαίδευση. Για να αξιοποιηθούν στο έπακρο οι παραγωγικές και πνευματικές δυνατότητες, να αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο η γνώση και η επιστήμη, στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών.
Οι σύγχρονες ανάγκες για μόρφωση όλου του λαού απαιτούν:
Παιδεία ενιαία. Δηλαδή κοινή, χωρίς κατηγοριοποίηση σχολείων και σχολών. Ενιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας για όλα τα σχολεία, για όλους τους μαθητές και όχι σχολεία πρώτης κατηγορίας για τους γόνους της αστικής τάξης και πολλά άλλα σχολεία τρίτης και τέταρτης κατηγορίας για τα παιδιά των εργατών, των αγροτών και των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού. Για να μην εξαρτάται η γνώση που λαμβάνει ένας μαθητής από το αν ζει στο Ληξούρι ή αν ζει στη Θεσσαλονίκη. Να παίρνουν όλοι οι μαθητές τη γνώση που χρειάζεται ανεξάρτητα από το περιβάλλον τους.
Παιδεία λαϊκή. Δηλαδή να εργάζεται για το συμφέρον της κοινωνίας και του λαού και όχι για το συμφέρον μιας μόνο τάξης.
Παιδεία δωρεάν. Δηλαδή να καλύπτονται για όλους τους μαθητές τα έξοδα από το κράτος και ακόμα να καλύπτονται τυχόν επιπρόσθετες δυσκολίες. Για να μπορεί ο νέος απρόσκοπτα να αφοσιωθεί στη μελέτη.
Είναι φανερό ότι μια τέτοια παιδεία έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού. Η πάλη για εκπαίδευση, που θα έχει σκοπό την ολόπλευρη μόρφωση του λαού, αποτελεί κομμάτι της πάλης για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας, είναι αναπόσπαστο στοιχείο της πάλης για την οικοδόμηση του λαϊκού μετώπου.
Παλλαϊκός συναγερμός για την Παιδεία ηχεί και ήδη πυκνώνουν οι πρωτοβουλίες συντονισμένης και ενιαίας αγωνιστικής δράσης φοιτητών, σπουδαστών, μαθητών, εκπαιδευτικών, εργαζόμενων, γονιών.
Το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας συνεδριάζει σήμερα στις 4.30 μ.μ., για να προγραμματίσει τις αγωνιστικές δραστηριότητες των μαθητών. Η ΟΛΜΕ έχει ήδη κηρύξει 24ωρη απεργία για τις 15 Φλεβάρη, ενώ σε απεργία διαρκείας βρίσκεται η ΠΟΣΔΕΠ.
Στον Πειραιά, 18 σωματεία εργαζομένων, γονείς και μαθητές διοργανώνουν συγκέντρωση ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και το νέο νόμο - πλαίσιο, την Πέμπτη 15 Φλεβάρη, στις 6.30 το απόγευμα, στην πλατεία Κοραή. Ακόμα, προχωρούν σε πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις σε όλους τους δήμους του Πειραιά την εβδομάδα 16-22 Φλεβάρη και συμμετέχουν στο παλλαϊκό συλλαλητήριο στην Αθήνα. Στις παραπάνω πρωτοβουλίες κατέληξαν μετά από κοινή σύσκεψη η Ομοσπονδία Γονέων Πειραιά, σύλλογοι γονέων, οι ενώσεις συλλόγων γονέων Ε΄ Διαμερίσματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Περάματος, το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Πειραιά, γυναικείοι σύλλογοι, το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά, η ΠΕΜΕΝ, ο «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», το Συνδικάτο Οικοδόμων και τα σωματεία: Ελαιουργοσαπουνοποιών, Λογιστών, Ιματισμού, Ηλεκτρολόγων πλοίων, Αμμοβολιστών, Μηχανικών συντηρητών, Επισιτισμού, Εμποροϋπαλλήλων, Αερίων οξυγόνου, Ρυμουλκών, Ιδιωτικής υγείας, Καθαριστριών, AEG και Ναυπηγοξυλουργών. Το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Πειραιά θα συνεδριάσει για να προγραμματίσει τη δράση του στις 16 Φλεβάρη.
Ακόμα, στη Θεσσαλονίκη, το Εργατικό Κέντρο, κάτω και από την πίεση των ταξικών δυνάμεων και των συντονιστικών επιτροπών φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων, προχώρησε στην κήρυξη εικοσιτετράωρης πανεργατικής απεργίας την Πέμπτη, 15 Φλεβάρη. Ηδη, 18 ταξικά συνδικάτα, φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, καθώς και καθηγητές, με κοινές συσκέψεις τις προηγούμενες εβδομάδες, έβαλαν μπροστά το καθήκον της κοινής και συντονισμένης αγωνιστικής δράσης για την Παιδεία που έχει ανάγκη ο λαός και η νεολαία.
Τις θέσεις του ΚΚΕ για την επαγγελματική μόρφωση θα παρουσιάσει σήμερα στις 6 το απόγευμα, η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια εκδήλωσης - συζήτησης που θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων της ΚΟΑ (Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου).
Διήμερο κινητοποιήσεων την Τετάρτη 14 και την Πέμπτη 15 Φλεβάρη
Φοιτητές και σπουδαστές, εκπρόσωποι πάνω από 100 συλλόγων από όλη την Ελλάδα (που αντιστοιχούν σε 300 Τμήματα) συναντήθηκαν για να συντονίσουν τη δράση τους την περασμένη Πέμπτη μετά το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Η ανακοίνωση του Πανελλαδικού Συντονιστικού Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων καλεί τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους σε όλη την Ελλάδα, να προχωρήσουν σε νέο γύρο γενικών συνελεύσεων και να ανανεώσουν τις αγωνιστικές τους αποφάσεις, να συνεχίσουν με εβδομαδιαίες καταλήψεις των σχολών τους.
Ακόμα, καλεί στις 14 και 15 Φλεβάρη, Τετάρτη και Πέμπτη, αντίστοιχα, σε διήμερο πανελλαδικής κλιμάκωσης της δράσης, με πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα την Τετάρτη, μέρα έναρξης της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος στην ολομέλεια της Βουλής. Η Πέμπτη, 15 Φλεβάρη, θα είναι επίσης μέρα συλλαλητηρίων και ολοήμερης πολύμορφης δράσης, μέρα παλλαϊκών κινητοποιήσεων σε κάθε πόλη, σε όλη την Ελλάδα. Ακόμα, το Συντονιστικό καλεί τους συλλόγους να συνεχίσουν τις εξορμήσεις σε χώρους δουλιάς, συνοικίες, σχολεία, για ενημέρωση και κάλεσμα σε κοινή πάλη των εργαζομένων και του λαού. Να μπλοκάρουν την επιχειρηματική λειτουργία στις σχολές, με καταλήψεις των γραφείων διασύνδεσης και των ειδικών λογαριασμών έρευνας, καθώς και ακύρωση ημερίδων επιχειρηματικότητας. Επίσης, να προχωρήσουν σε κοινή δράση και συντονισμό με πρωτοβάθμια σωματεία, συνδικάτα και ομοσπονδίες στην κατεύθυνση συγκρότησης πανεκπαιδευτικού - παλλαϊκού μετώπου. Φοιτητές και σπουδαστές προσανατολίζονται σε διοργάνωση συναυλίας και άλλων πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
Οπως υπογραμμίζει η ανακοίνωση του Πανελλαδικού Συντονιστικού, «είναι τόσο μεγάλη η δύναμη των αγώνων μας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν τρομοκρατηθεί τόσο πολύ, ώστε αναγκάζονται να καταφύγουν σε έναν ψευτοκαυγά (βλέπε πρόταση μομφής, δήλωση "αποχώρησης" του ΠΑΣΟΚ από τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος), που χαρακτηρίζεται από την εναγώνια προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να διαχωριστεί - φαινομενικά και διαδικαστικά, γιατί πολιτικά δεν μπορεί - από την κυβέρνηση, πράγμα που υπηρετεί με συνέπεια την προώθηση των μέτρων που εδώ και μήνες καθυστερούμε. Η πραγματικότητα είναι ότι βρέθηκε στη γωνία και από το φοιτητικό κίνημα και τις μορφές πάλης του (συνελεύσεις - καταλήψεις - διαδηλώσεις) και οδηγήθηκε σ' αυτόν τον επικοινωνιακό ελιγμό για να αποκρύψει την ουσιαστική πολιτική του ταύτιση με τη ΝΔ, γιατί και σήμερα η πολιτική του θέση για την αναθεώρηση είναι ακριβώς η ίδια. Το ΠΑΣΟΚ δεν άλλαξε πολιτική θέση, διατηρεί πλήρως τη στρατηγική του συμφωνία με τη ΝΔ και στα ζητήματα της εκπαίδευσης. Αλλωστε, ο Παπανδρέου ήταν σαφής: "...διατηρούμε στο ακέραιο τις προτάσεις μας για την αναθεώρηση του Συντάγματος...". Προσπαθούν να σπείρουν αποπροσανατολισμό και σύγχυση. Κανένας φοιτητής δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί»! Γι' αυτό και το Συντονιστικό ρίχνει το σύνθημα: «Καμία αυταπάτη! Κανένας Εφησυχασμός»!
Ακόμα, το Συντονιστικό ξεκαθαρίζει: «Στους δρόμους θα κριθεί το δίκιο! Μαζί με το λαό θα τους σταματήσουμε! Το φοιτητικό κίνημα κάνει πρόταση μομφής ενιαία προς ΠΑΣΟΚ - ΝΔ κλιμακώνοντας τους αγώνες του». Και συνεχίζει, τονίζοντας ότι «αποδεικνύεται από αυτές τις εξελίξεις ότι ο αγώνας του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος μπορεί να έχει αποτέλεσμα και να καταγράφει νίκη όταν βαδίζει μαζί με το λαό και έχει σαφή στόχευση στην πολιτική Ευρωπαϊκής Ενωσης, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ».
Motion Team |
Ιδιαίτερα μετά τη Συνδιάσκεψη Κορυφής στη Λισαβόνα, η πορεία προσαρμογής της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς επιταχύνεται, επειδή έτσι απαιτεί η όξυνση της ανταγωνιστικότητας των οικονομιών των τριών ιμπεριαλιστικών πόλων. Στο όνομα της «ποιότητας» και της «ανανέωσης» βαθαίνει η αντιδραστική τομή στην εκπαίδευση με κύριο χαρακτηριστικό την ιδιωτικοποίησή της και την εμπορευματοποίηση της γνώσης.
Κατά τη γνώμη μας απαιτείται συλλογική πάλη για τη συνολική ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης και της κοινωνίας και όχι «αγώνες» μόνο για επιμέρους και δευτερεύοντα ζητήματα, αφού μοναδική προϋπόθεση για τη δική μας πρόταση είναι το σχολείο εκείνο που θα διαμορφώνει προσωπικότητες «ελεύθερες» κι «ανεξάρτητες», με συνείδηση των πραγματικών συμφερόντων τους στην κοινωνία. Το σχολείο αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Βασικό Υποχρεωτικό Σχολείο, που ανυποχώρητα έχουμε προβάλλει σαν κυρίαρχο αίτημα. Σχολείο που δεν ανήκει στο μακρινό μέλλον, αλλά αποτελεί ζωτική ανάγκη του σήμερα, γιατί είναι το μόνο που μπορεί να απαντήσει στην πολυδιάσπαση και ταξική διαφοροποίηση της εκπαίδευσης και να ανταποκριθεί στην ώριμη απαίτηση για τον εξοπλισμό της νεολαίας με ουσιαστικά εφόδια για τη ζωή. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια τοποθετούμε και το ρόλο του εκπαιδευτικού, που κατά τη γνώμη μας πρέπει να είναι μονόπλευρα προσανατολισμένος στην πάλη για την ενιαία, δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση όλου του λαού και για τη συμβολή του στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων. Για εμάς και δε φοβόμαστε να το πούμε αυτό, είναι απαραίτητη η αδιάκοπη ιδεολογική και πολιτική πάλη για συνολική αλλαγή του εκπαιδευτικού μας συστήματος, στην κατεύθυνση της καθιέρωσης του ενιαίου δωδεκάχρονου σχολείου. Και ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο απαιτεί και αλλαγή συσχετισμών σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.
* Το άρθρο είναι απόσπασμα από ανακοίνωση που κατατέθηκε στην Ημερίδα της ΟΓΕ για την Παιδεία.
Μερικά παραδείγματα
Πριν μερικά χρόνια, το ΠΑΣΟΚ, άρχισε την επίθεση και οι φοιτητές απαντούσαν με διαδηλώσεις ενάντια στη Διακήρυξη της Μπολόνια... |
...Σήμερα, με κυβέρνηση ΝΔ, η επίθεση συνεχίζεται, όπως και η αντεπίθεση του κινήματος |
Φροντίζουν, λοιπόν, οι όποιες «αλλαγές» ή «μεταρρυθμίσεις» στην εκπαίδευση να υπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου. Ο κοινός σκοπός τους οδηγεί και σε ίδιες ακριβώς πολιτικές, σε ίδια ακριβώς μέτρα. Με τον ίδιο τρόπο, δε, προσπαθούν να παραπλανήσουν και τον κόσμο. Αφού ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ παραδέχονται ότι τα μέτρα που παίρνουν είναι άκρως αντιλαϊκά, ρητορεύουν περί ευκαιριών και περί ποιότητας στην εκπαίδευση.
Η συμφωνία της πολιτικής τους ήταν βέβαια αναμενόμενο να εκφραστεί, αφού ακόμα και τα προεκλογικά τους προγράμματα έμοιαζαν σαν δυο σταγόνες νερό. Να, λοιπόν, γιατί είναι απαραίτητη η μομφή και στους δυο:
Από αυτές τις αποφάσεις, που συνυπογράφουν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, εκπορεύεται η κατεύθυνση της εκπαιδευτικής πολιτικής των κυβερνήσεών τους, που είναι κοινή τόσο για τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και για την κυβέρνηση της ΝΔ. Από αυτές τις αποφάσεις εκπορεύονται ακόμα και τα συγκεκριμένα μέτρα που παίρνονται στην εκπαίδευση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν μια βδομάδα, η ίδια η υπουργός στη Βουλή, απευθυνόμενη προς το ΠΑΣΟΚ, ρωτούσε (για να δείξει πως ό,τι σχεδίαζε το ΠΑΣΟΚ τελικά το υλοποίησε η ΝΔ): «Γιατί επί τόσα χρόνια σταθήκατε αδύναμοι να φέρετε στη Βουλή το νόμο για την ποιότητα και την αξιολόγηση στην εκπαίδευση; Γιατί επί τόσα χρόνια αδυνατούσατε, το Διεθνές Πανεπιστήμιο που δήθεν θέλατε να φτιάξετε, να το κάνετε; Γιατί επί τόσα χρόνια αφήσατε την αναγνώριση τίτλων σπουδών με απίστευτα σκάνδαλα και κατηγορίες, αφού σταθήκατε ανίκανοι να αλλάξετε ακόμα και το ΔΙΚΑΤΣΑ; Γιατί επί τόσα χρόνια αρνηθήκατε να στηρίξετε τη διά βίου εκπαίδευση;».
Δηλαδή, είτε με πράσινο είτε με μπλε μανδύα, η πολιτική τού «κάθε πόλη και Πανεπιστήμιο, κάθε χωριό και ΤΕΙ» συνεχίζεται και μαζί της συνεχίζεται η δραματική υποβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης, με τμήματα που δεν έχουν επιστημονικό αντίκρισμα, δεν έχουν κτίρια, δεν έχουν καθηγητές κ.ο.κ.
Προσθέτουμε, δε, ότι το νομοθετικό πλαίσιο των μεταπτυχιακών καταρτίστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ το 1992, η οποία όρισε ότι μπορούν τα μεταπτυχιακά να έχουν δίδακτρα. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που ακολούθησαν, διατήρησαν στο ακέραιο το νόμο αυτό και μάλιστα επί των ημερών τους εμφανίστηκαν στα δημόσια πανεπιστήμια μεταπτυχιακά προγράμματα που κόστιζαν ακόμα και 5.000 ευρώ! Μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ είχε εμφανίσει πριν πέντε χρόνια κάποια νομοσχέδια για τα μεταπτυχιακά (που ποτέ δεν έφτασαν μέχρι τη Βουλή) στα οποία άφηνε τη δυνατότητα να υπάρχουν δίδακτρα.
Τέτοια παραδείγματα μπορούν να βρεθούν πολλά ακόμα. Και όπως η ΝΔ, μόλις ανέλαβε κυβέρνηση, έβαλε στην άκρη την όποια κριτική έκανε ως αντιπολίτευση, έτσι και οι «υψηλοί τόνοι» του ΠΑΣΟΚ σήμερα για τα θέματα της Παιδείας θα γίνουν πολύ εύκολα ψίθυροι αν το κόμμα βρεθεί στην κυβέρνηση, αφού θα συνεχίσει με τη σειρά του την ίδια ακριβώς πολιτική.