Πλατύ κάλεσμα συστράτευσης με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ απηύθυνε από τη Θεσσαλονίκη όπου περιόδευσε χτες και προχτές, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα στους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τη φτωχή αγροτιά, τη νεολαία και υπογράμμισε ότι από τα ίδια τα πράγματα σήμερα απαιτείται εφ' όλης της ύλης ρήξη και αντιπαράθεση, καθώς και η ισχυροποίηση του εργατικού και λαϊκού κινήματος, ο απεγκλωβισμός από τις συμβιβασμένες ηγεσίες και η πολύπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ.

Η Αλέκα Παπαρήγα επισκέφτηκε χτες τη Θεραπευτική Κοινότητα «ΙΘΑΚΗ» στη Σίνδο, όπου συνομίλησε με όλο το προσωπικό καθώς και με τα παιδιά που φιλοξενούνται στην κοινότητα. Ακόμα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επισκέφτηκε το εργοστάσιο της «SIEMENS» στη Θεσσαλονίκη και μίλησε σε συγκέντρωση των εργαζομένων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της ανεργίας στο ενδεχόμενο κλεισίματος του εργοστασίου. Ρεπορτάζ από αυτές τις δύο επισκέψεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ θα έχουμε στο αυριανό φύλλο.

Το μεσημέρι, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ παραχώρησε συνέντευξη Τύπου στην αίθουσα της ΕΣΗΕΜ-Θ.

Για το αν εκτιμά ότι έχουμε - βάσει των δημοσκοπήσεων - μια παλινόρθωση του δικομματισμού και πώς ερμηνεύει το γεγονός ότι ένας κόσμος δεν κάνει το μεγάλο βήμα προς το ΚΚΕ, ρωτήθηκε από δημοσιογράφο η Αλ. Παπαρήγα και επεσήμανε:

«Εμείς ερμηνεύουμε τα πράγματα, παίρνοντας υπόψη το σύνολο των παραγόντων και αυτών που διαμορφώνουν και κατευθύνουν την κοινή γνώμη και τους εργαζόμενους.

Το βέβαιο είναι ότι, παρά τους προβληματισμούς που υπάρχουν και τους ελιγμούς που ενδεχομένως αναζητούνται, η κυρίαρχη τάξη της χώρας μας, η αστική τάξη, οι επιχειρηματίες προτιμούν το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής. Και η Νέα Δημοκρατία προτιμάει να είναι μόνη της στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ το ίδιο. Επομένως θα κάνουν ό,τι μπορούν να του δώσουν ενέσεις ζωής. Αλλά να δούμε το εξής. Πώς θα δώσουν ενέσεις; Μέσω της λαϊκής ψήφου. Αρα η λαϊκή ψήφος είναι αυτή που θα εξασφαλίσει την εναλλαγή ή να έρθει το ΠΑΣΟΚ ή να μείνει η Νέα Δημοκρατία.

Επομένως γι' αυτό εμείς λέμε γκρεμίστε και τα δύο κόμματα και αυτό είναι το μεγαλύτερο χτύπημα στους επιχειρηματίες. Αλλά το θέμα δεν είναι να γκρεμίζεις μόνο, είναι και τι φτιάχνεις.

Γκρεμίστε τα δύο κόμματα και οικοδόμησε αυτό που λέμε το λαϊκό μέτωπο, το κοινωνικοπολιτικό. Μέσα από την εκλογική μάχη, ενισχύοντας το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Γι' αυτό λέμε ότι μπορεί το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας να ψηφιστεί και από αυτούς που θέλουν να ενισχυθεί αυτό το λαϊκό μέτωπο και δεν εκφράζονται από άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Εμείς παλεύουμε να υπάρχουν διεργασίες μέσα στο λαό θετικές και στη νεολαία. Αυτές οι διεργασίες να μη μείνουν έξω από την κάλπη. Να εκφραστούν. Και στις προηγούμενες εκλογές εκφράστηκαν, ως ένα βαθμό. Να εκφραστούν όσο γίνεται. Δεν μπορεί δηλαδή, πηγαίνοντας στην κάλπη, να ξεχνάς τα προβλήματά σου, να ψηφίζεις ό,τι ψήφιζες και την άλλη μέρα να πηγαίνεις υπόμνημα στην εκάστοτε κυβέρνηση να σου λύσει το πρόβλημα. Δε γίνεται αυτό.

Πρέπει ν' αρχίσει το ζήτημα ποια κυβέρνηση, ποια εξουσία να συζητείται, τουλάχιστον, μέσα στο λαό. Και εκείνοι οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι χρειάζεται άλλη εξουσία να κάνουν το βήμα. Αυτοί που δεν το έχουν δει ακόμα, ν' αρχίσουν να προβληματίζονται πάνω σε αυτή τη λύση. Αλλιώς δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.

Οι αγώνες θα πηγαίνουν χαμένοι και θα έχετε και απογοήτευση. Πόσοι αγώνες έχουν γίνει; Ολοι οι νόμοι δεν πέρασαν; Τα νομοσχέδια δεν έγιναν νόμοι; Βεβαίως οι αγώνες αναχαίτισαν. Θα μπορούσαν να είναι χειρότερα. Κερδίζεις χρόνο. Αγοράζει όμως και ο αντίπαλος. Επομένως πρέπει να περάσουμε σε μια καινούρια φάση, να γίνει ένα πρώτο βήμα».

«Αλλωστε, εμείς δεν περιμένουμε ότι ο Σεπτέμβρης φέρνει κάτι καινούριο από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας, όπως το ίδιο συνέβαινε και επί ΠΑΣΟΚ. Τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες το χρόνο έχουμε αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική. Επομένως, τι καινούριο μπορεί να φέρει η Εκθεση της Θεσσαλονίκης;

Από αυτό το βήμα, απευθύνουμε κάλεσμα στους εργατοϋπαλλήλους που πίστεψαν ότι η Νέα Δημοκρατία εξαγνίστηκε ως αντιπολίτευση και την έφεραν σε δύο εκλογικές μάχες πρώτο κόμμα και, με τη βοήθεια του εκλογικού νόμου, στη διακυβέρνηση.

Απευθυνόμαστε στους εργατοϋπαλλήλους, στα λαϊκά στρώματα, στη φτωχή αγροτιά, στους επαγγελματίες που υποφέρουν, οι οποίοι ενδεχομένως να ελπίζουν σήμερα ότι το ΠΑΣΟΚ έγινε λευκή περιστερά όλα αυτά τα χρόνια που είναι αντιπολίτευση. Απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους που αναζητούν μια εναλλακτική λύση. Που αισθάνονται αριστεροί ή είναι αριστεροί χωρίς να έχουν απεμπολήσει τις παραδόσεις της αριστεράς, αλλά και τις βασικές αρχές που οι αριστεροί άνθρωποι είχαν και έχουν και τους λέμε ότι τώρα πια υπάρχουν πολύ περισσότερες εμπειρίες, ότι πρέπει, επειδή είναι καλό για τον τόπο, για τους ίδιους, να συστρατευτούν μαζί με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, τους ΚΝίτες και τις ΚΝίτισσες σε έναν αγώνα για μια ριζική εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού. Σε έναν αγώνα για την ανασύνταξη του εργατικού και του γενικότερου λαϊκού κινήματος. Σε έναν αγώνα για τη συγκρότηση του κοινωνικοπολιτικού λαϊκού μετώπου που το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας προτείνει και το οποίο βεβαίως απευθύνεται ευρύτερα και σε όλους εκείνους που δε συμφωνούν σε όλα με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Δε συμφωνούν π.χ. στο καίριο και κρίσιμο ζήτημα του σοσιαλισμού».

«Πρέπει να ξεμπερδέψουμε με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο ως κομματικούς πολιτικούς φορείς. Γιατί η ιστορία έχει δείξει ότι πολλές φορές τα αστικά κόμματα αλλάζουν όνομα.

Οταν λέμε να καταποντιστούν η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ εννοούμε το εξής πράγμα: Να φέρουμε προοπτικά σε θέση ήττας την ίδια την αστική τάξη της χώρας μας, τα μονοπώλια, το μονοπωλιακό κεφάλαιο, τις μεγάλες επιχειρήσεις. Προς όφελος μιας λαϊκής εξουσίας που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Θα πείτε ίσως, μα με αυτή την πρόταση μοιάζει σαν να αναχωρείτε από τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα. Αυτό το ακούμε από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ΛΑ.Ο.Σ.

Κάθε άλλο. Λέμε αυτό, έχοντας στο νου μας ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει σήμερα από το χέρι μας για τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα. Δεν πρόκειται να ξεχάσω π.χ. το νερό που πίνουν οι κάτοικοι της Βοιωτίας. Το νερό που δεν πίνουν οι κάτοικοι της Αργολίδας.

Δεν μπορώ να ξεχάσω ότι υπάρχουν εργοστάσια που κλείνουν στη Θεσσαλονίκη και οι εργατοϋπάλληλοι βρίσκονται σε απεργία πείνας γιατί νιώθουν άγχος.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε καθόλου ότι οι παιδικοί σταθμοί στοιχίζουν πάρα πολύ και μάλιστα εδώ ο Δήμος Θεσσαλονίκης έχει τον ακριβότερο δημοτικό, τάχα δημόσιο, παιδικό σταθμό. Από τα πιο ακριβά τροφεία σε όλη την Ελλάδα πρέπει να πληρώνονται στο Δήμο Θεσσαλονίκης. Γιατί να τα ξεχάσουμε αυτά; Αυτά είναι που μας παρακινούν στη δράση.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τα προγράμματα STAGE, τα προγράμματα ομηρίας ιδιαίτερα ανθρώπων νέας ηλικίας, που παίρνουν τριακόσια πενήντα ευρώ το μήνα. Ακούω τον ΣΥΡΙΖΑ να λέει για γενιά των επτακοσίων ευρώ. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι με τριακόσια πενήντα ευρώ το μήνα. Υπάρχουν νέοι άνθρωπο με πεντακόσια ευρώ το μήνα, εξακόσια ευρώ το μήνα.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το διαχωρισμό του χρόνου εργασίας σε πραγματικά εργάσιμη και μη εργάσιμη περίοδο που θα έρθει. Την οδηγία Μπολκεστάιν. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις εξευτελιστικές τιμές που παίρνει σήμερα η αγροτιά για προϊόντα που εμείς τα αγοράζουμε πάρα πολύ ακριβά.

Οτι υπάρχουν ακόμα σχολεία πρωί - απόγευμα, και στη Θεσσαλονίκη, ύστερα από τόσα χρόνια. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι το λιμάνι της Θεσσαλονίκης θα ιδιωτικοποιηθεί, το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, επίσης. Ολα τα λιμάνια, τα φιλέτα και τα αεροδρόμια είναι σε πορεία ιδιωτικοποίησης.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τι θα γίνει με την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, που τελικά θα συρρικνωθεί, θα αλλάξει όνομα και θα σώσουμε λέει τους κύκλους της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ. Αυτό μας μάρανε, οι κύκλοι της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ!

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι υπάρχουν νησιά που θεωρούνται άγονα νησιά, άγονη γραμμή και εκεί βάζουν σαπάκια οι εφοπλιστές ή τα αφήνουν χωρίς εφοδιασμό. Τι να ξεχάσουμε; Τους επαγγελματίες που περιμένουν από τον τζίρο που δεν έχουν να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί και πολλές φορές υπάρχουν επαγγελματίες που έχουν λιγότερο και από το εργατικό εισόδημα; Δεν ξεχνάμε τίποτα από αυτά».

«Ακριβώς προτείνουμε μια εναλλακτική γραμμή πάλης που τα συνδυάζει ταυτόχρονα όλα. Πίεση, αντίσταση, αντιπολίτευση, διεκδίκηση, αντεπίθεση και με στόχο την ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας.

Δε διαχωρίζονται αυτά. Αυτά π.χ. που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, να βρούμε τρία - τέσσερα ζητήματα και αυτά να γίνουν τα κύρια θέματα για τη διέξοδο! Ποιο να αφήσεις απ' έξω;

Να πιάσουμε τη γενιά των επτακοσίων ευρώ και να αφήσουμε τους ανέργους; Να αφήσουμε τους συμβασιούχους; Να αφήσουμε την οικογένεια των τεσσάρων ατόμων που έχει δώδεκα χιλιάδες ευρώ εισόδημα το χρόνο και δεκατρείς και που δε θεωρείται ότι είναι στο επίπεδο της φτώχειας;

Δεν μπορείς να τα διαχωρίσεις σήμερα, να αφήσεις τις ιδιωτικοποιήσεις, τα εξοπλιστικά προγράμματα τη Λισαβόνα, την Ευρωπαϊκή Ενωση η οποία καθορίζει βάρβαρες πολιτικές.

Να αφήσουμε τον πόλεμο που υπάρχει γύρω μας; Τα κράτη - προτεκτοράτα; Το Κυπριακό; Το Παλαιστινιακό; Το ζήτημα του Ιράκ και του Αφγανιστάν αφορά και την Ελλάδα. Τις εξελίξεις στον Καύκασο;

Επομένως, από τα ίδια τα πράγματα σήμερα χρειάζεται μια γραμμή εφ' όλης της ύλης ρήξης και αντιπαράθεσης. Ενα από τα βασικά κριτήρια σήμερα, για να μπορέσει ο λαός να αναχαιτίσει τα χειρότερα ή για να αποσπάσει κάποιες επιμέρους έστω λύσεις, που ανακουφίζουν από τα πιο οξυμένα προβλήματα, είναι η ισχυροποίηση του εργατικού και του λαϊκού κινήματος, ο απεγκλωβισμός από τις ηγεσίες του συμβιβασμού και της υποχώρησης και η πολύπλευρη ισχυροποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Αυτά είναι δύο βασικά κριτήρια, τα οποία είναι αξεχώριστα μεταξύ τους. Προτάσεις το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας έχει για τα πάντα. Αλλά αυτές οι προτάσεις δεν είναι ξεκρέμαστες και γι' αυτό είναι φερέγγυες.

Ξεκρέμαστες προτάσεις εδώ κι εκεί που φαίνεται ότι λύνουν λαϊκά προβλήματα μπορεί να έχουν όλοι. Το ζήτημα όμως είναι αυτές ακριβώς να δικαιώνονται μέσα από τη γενικότερη στρατηγική. Κι εμείς λέμε το λιγότερο, αντίθεση και ρήξη με τα μονοπώλια, με τις ιμπεριαλιστικές επιλογές».

«Πίσω από αυτή τη γραμμή υπάρχει το "πρόγραμμα μεθαδόνης". Τι εννοώ "πρόγραμμα μεθαδόνης"; Είμαι επηρεασμένη από τη θαυμάσια κοινότητα με τα "στεγνά" προγράμματα της απεξάρτησης που επισκεφτήκαμε τώρα.

Η Νέα Δημοκρατία τι λέει; Το είπε ο πρωθυπουργός: Προτιμώ να χάσω την επόμενη τετραετία, θα περάσουν οι μεταρρυθμίσεις. Είναι η φωνή του πιο σκληρού πυρήνα του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Θέλω να δημιουργήσω προϋποθέσεις οι επιχειρηματίες να βγάζουν υπερκέρδη στην Ελλάδα, για να μπορούν να πάρουν μέρος στη διανομή της πίτας και στον ανταγωνισμό στη Νοτιανατολική Ευρώπη. Αυτό είναι το όνειρο.

Τι έλεγε το ΠΑΣΟΚ προηγούμενα; Η Ελλάδα στο σκληρό πυρήνα. Και λέει σήμερα η Ελλάδα ανταγωνιστική. Τι σημαίνει ανταγωνιστική Ελλάδα; Σημαίνει ότι η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι πρέπει να προσφέρονται σαν ακόμα πιο φθηνή και απαξιωμένη εργατική δύναμη. Να ανέβει η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων. Και δεύτερον, να δημιουργηθούν όλες εκείνες οι προϋποθέσεις εφαρμογής της καταστολής, της βίας, της ιμπεριαλιστικής βίας, προκειμένου οι επιχειρηματίες, σε σύμπραξη με ξένους επιχειρηματίες, να μπορέσουν να επιβιώσουν στη Νοτιανατολική Ευρώπη σαν ισχυροί επιχειρηματίες. Και λοιπόν; Τι κέρδος θα έχει ο ελληνικός λαός για να μην πω τι κέρδος θα έχει ο βουλγαρικός, ο ουκρανικός, ο λαός του Ουζμπεκιστάν κλπ;

Ερχεται η "εναλλακτική πρόταση του ΠΑΣΟΚ". Αυταπάτη. Απάτη. Ιδια πολιτική, αλλά είναι λέει πιο κοινωνική. "Θα είμαι πιο ελαστικός στους φτωχούς", αυτό λέει! Μα ούτε ελαστικότητα στη φτώχεια δεν μπορεί να υπάρχει σήμερα, όταν υποστηρίζεις την ανταγωνιστικότητα.

Ερχεται ο Συνασπισμός. Συγκεντρώνει την προσοχή του σε μερικά ζητήματα για ψηφοθηρία καθαρά, σε υπαρκτά ζητήματα, το αναγνωρίζουμε. Κοιτάζει: πού μπορώ να πάρω ψήφους; Ενα κομμάτι της νεολαίας, άρθρο 16. Μπορώ να πάρω ψήφους σε ένα κομμάτι της νεολαίας, η γενιά των 700 ευρώ. Δεν υπάρχουν τα νέα ζευγάρια, δεν υπάρχουν - όπως είπα προηγούμενα - η αγροτιά, οι μικρομεσαίοι. Και προτείνει "μεθαδόνη" κυριολεκτικά. Το χάπι, δηλαδή, της διαχείρισης της φτώχειας, όπου αυτή τη διατηρεί, την κρύβει λίγο. Αλλά η φτώχεια δεν κρύβεται.

ΛΑ.Ο.Σ: Τσόντα στη Νέα Δημοκρατία, στην πολιτική της. Απόδειξη μάλιστα είναι ότι και στην Ευρωπαϊκή Ενωση και παντού, ό,τι ψηφίζει το κεφάλαιο, ψηφίζει και ο ΛΑ.Ο.Σ., με εξαίρεση το θέμα της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η εναλλακτική λύση δεν είναι να στριμώξει ο ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ και να δεχτεί όρους συνεργασίας με ηγεμονία του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η Νέα Δημοκρατία να δεχτεί να πάρει ο ΛΑ.Ο.Σ. μέρος στην κυβέρνηση.

Να το πω καθαρά: Και μια κυβέρνηση κομμουνιστική, δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα αν δε λύσει το πρόβλημα της ρήξης και της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων. Δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Διότι ό,τι και να κάνει, θα υπάρχει η μονοπωλιακή ιδιοκτησία, τα μονοπώλια τα οποία θα λένε "δεν υποχωρώ".

Δεν τους πείθεις, τους ανατρέπεις. Η ανατροπή μπορεί να γίνει σε ένα βράδυ; Οχι. Γραμμή αντίστασης, αντεπίθεσης, ρήξης και ανατροπής.

Αυτή η γραμμή είναι που μπορεί να σε γλιτώσει από τα χειρότερα και να σου φέρει και τη λύση προοπτικής.

Η μόνη λύση που μπορεί να προτείνουν τέτοιες κυβερνήσεις, είναι το εξής πράγμα: να πάρουν από έναν κλάδο ένα επίδομα και να το δώσουν σε έναν άλλο. Μια τέτοια διαχείριση. Να πάρουν κάποια κονδύλια, ας πούμε από την Πελοπόννησο, και να τα φέρουν στη Χαλκιδική, δηλαδή να αφαιρέσουν από ένα τμήμα των εργαζομένων να το δώσουν σε άλλο. Τέτοιες λύσεις θέλουμε; Οχι».

«Αυτός είναι ο πυρήνας της πολιτικής πρότασης του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και υπάρχει η εξής ευκαιρία σήμερα: το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας προχωράει στο 18ο Συνέδριό του με δυο σημαντικά θέματα. Το ένα είναι το γενικό πολιτικό θέμα της Ελλάδας, το κίνημα, πού πάμε, τι θα γίνει αύριο. Το δεύτερο είναι για το Σοσιαλισμό. Το πρώτο κείμενο το ενέκρινε η Κεντρική Επιτροπή, θέλει λίγη δουλειά για την καλύτερη ολοκλήρωσή του, τελείωσε η εσωκομματική συζήτηση στο Κόμμα για το θέμα του Σοσιαλισμού και τώρα η Κεντρική Επιτροπή θα πάρει υπόψη όλη τη συζήτηση που έγινε και θα παραδώσει στο δημόσιο διάλογο το δεύτερο θέμα.

Με το πρώτο απαντάμε σε προβλήματα του σήμερα και του αύριο, με το δεύτερο απαντάμε στα ερωτήματα που μη κομμουνιστές βάζουν, που καταλαβαίνουν ότι η καπιταλιστική παλινόρθωση έφερε μεγάλη ζημιά σε όλη την ανθρωπότητα. Απαντάμε τι πρόβλημα ήταν αυτό. Και διδασκόμαστε τόσο από τη μεγάλη και αναντικατάστατη προσφορά του Σοσιαλισμού, όσο και από τα λάθη τα οποία εμφανίστηκαν από ένα σημείο και μετά, σε μια πορεία που ο Σοσιαλισμός περνούσε σε μια φάση ανάπτυξης, αφού οικοδόμησε τις βάσεις του.

Είναι ζητήματα που απαντούν και στο σήμερα και στο αύριο και δεν υπάρχουν απαντήσεις του σήμερα, αν δεν έχεις καθαρά χαρτιά για το αύριο. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας σήμερα, έχοντας μεγαλύτερη απαιτητικότητα από τον εαυτό του, νιώθει την ανάγκη να ανταποκριθεί στις προσδοκίες ενός μεγάλου μέρους των εργαζομένων, που αν θέλετε δεν είναι κομμουνιστές, όμως καταλαβαίνουν ότι από το χέρι του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας περνάνε πολλά».

«Ξεκαθαρίζω: Περνάνε πολλά, δεν περνάνε τα πάντα. Εμείς δεν εμφανιζόμαστε σαν το φάρμακο για όλες τις ασθένειες. Αυτό που μπορεί να κάνει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι να συμβάλει ακόμη πιο πολύ στη λαϊκή συμπαράταξη, στη συσπείρωση, στην κοινωνική συμμαχία και, αν θέλετε, με τις αλλαγές και τις διεργασίες στη συνείδηση που θα προκύψουν, να συμβάλει και στην αλλαγή του πολιτικού χάρτη της χώρας, στην εμφάνιση νέων - να συμβάλει, όχι να φτιάξει το ίδιο - στην πολιτική έκφραση ριζοσπαστικών δυνάμεων, που σήμερα λείπει.

Ετσι, το κοινωνικο-πολιτικό μέτωπο να είναι γέννημα της πάλης, των διεργασιών, των επιλογών που οι ριζοσπαστικές δυνάμεις οφείλουν να κάνουν, απεγκλωβισμένες από τις λογικές των μονοδρόμων της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, της ευρω-ενωσιακής πορείας, της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, όλα αυτά δηλαδή τα ιδεολογήματα τα οποία πάνε να συγκαλύψουν μια σκληρή πραγματικότητα και να δημιουργήσουν στο λαό την εντύπωση ότι δεν μπορεί να νικήσει.

Προϋπόθεση είναι το εξής πράγμα: Πέρα από τις αυταπάτες, ένα μεγάλο μέρος του λαού και της νεολαίας να ξεμπλέξει με το αίσθημα του φόβου ότι έχει απέναντί του έναν αντίπαλο που δεν μπορεί να τον νικήσει. Οι ηττημένοι πρέπει να γίνουν αύριο νικητές και το μπορούμε. Αυτό το ρόλο θέλουμε να παίξουμε, να βοηθήσουμε δηλαδή σε μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες του λαού, για να συνειδητοποιήσει ακριβώς ότι έχει τη δύναμη και για την τελική νίκη».

Σε ερώτηση αν το ΚΚΕ σκέφτεται να αναλάβει κάποια πολιτική πρωτοβουλία σχετική με τα θέματα της επικαιρότητας, π.χ. τις υποθέσεις των ομολόγων της Μονής Βατοπεδίου, των κ.κ. Βουλγαράκη και Παυλίδη κ.ά., η Αλ. Παπαρήγα είπε:

«Επειδή με τσιγκλήσατε με τη Μονή Βατοπεδίου. Δυστυχώς, βεβαίως, σκάνδαλα υπάρχουν. Καταρχήν, τα περισσότερα σκάνδαλα είναι νόμιμα. Η σύμφυση κράτους και μονοπωλίων είναι η ουσία του συστήματος. Είναι νόμιμα. Μέσα από αυτή τη σύνθεση υλοποιείται και μέσα από πρόσωπα. Και τα πρόσωπα βάζουν το χέρι στο μέλι.

Το δεχόμαστε; Οχι δεν το δεχόμαστε. Ούτε τα νόμιμα σκάνδαλα θέλουμε ούτε αυτά που γίνονται κάτω από το τραπέζι, αλλά να ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Οι αποκαλύψεις σκανδάλων συμβαίνουν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Το θέμα του Βατοπεδίου, απ' ό,τι ξέρω έχει βγει τουλάχιστον από την τοπική οργάνωση εδώ του κόμματος, προ πολλού. Το αναδείξαμε και δεν έγινε θέμα. Και έγινε θέμα τώρα. Γιατί ήρθε τώρα η ευαισθησία; Το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας και της μοναστηριακής το έχουμε θέσει ανοιχτά πολλές φορές και επειδή πολλές φορές μπορεί να χάνεται σε άλλα, το θέσαμε ειδικά με αφορμή τις πυρκαγιές στην Πάρνηθα.

Και είπαμε καθαρά, δεν αναγνωρίζουμε, ακόμα και αν υπάρχουν χαρτιά νομιμοποίησης, καμία περιουσία εκκλησιαστική σε δάση, σε παραλίες, σε βουνά, σε δασικές περιοχές.

Διότι σε μία Ελλάδα που έχει καμένα δάση πρέπει να αναγνωριστούν οι δασικές περιοχές, να γίνουν δάση, έστω και μετά από εκατό χρόνια. Αυτά πρέπει να περάσουν στο λαό. Η εκκλησία, οι μοναχοί και τα μοναστήρια δεν μπορούν να εμπορεύονται περιουσίες και, βεβαίως, και κόμματα και υπουργοί να συνδράμουν σε αυτή την περίπτωση. Είτε γιατί βγάζουν μίζα είτε γιατί θέλουν να αποκτήσουν εκλογική πελατεία ή δεν ξέρω τι.

Εδώ είμαστε καθαροί. Με αυτή την έννοια βεβαίως είμαστε ευαίσθητοι, έχουμε βγάλει και ανακοίνωση γι' αυτό, αλλά δε δεχόμαστε το εξής πράγμα: Να υποκαθίσταται η κριτική της στρατηγικής των κομμάτων με τα σκάνδαλα.

Διότι τώρα συνέχεια έχουμε σκάνδαλα. Και ακούω: Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης. Το μεγαλύτερο σκάνδαλο της δεκαετίας του '90.

Γιατί, ότι πάει να πουληθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης δεν είναι σκάνδαλο; Το ότι πουλήθηκε το λιμάνι του Πειραιά δεν είναι σκάνδαλο; Οτι οι υποδομές της χώρας πωλούνται δεν είναι σκάνδαλο; Οτι η απεξάρτηση από τα ναρκωτικά περνάει στις ιδιωτικές εταιρείες και στους ψυχιάτρους δεν είναι σκάνδαλο;

Δηλαδή, πρέπει να βγάλει ένας υπουργός ένα κότερο από μία επιχείρηση για να γίνει σκάνδαλο; Δυστυχώς, και τα σκάνδαλα χρησιμοποιούνται στην αντιπαράθεση μεταξύ των άλλων κομμάτων. Με στόχο τι; Είτε διατήρηση της κυβέρνησης είτε ανάκτηση κυβερνητικής εξουσίας ή συμμετοχή στην κυβέρνηση. Θα το πω καθαρά. Τι να κάνουμε; Η πολιτική ζωή του τόπου δυστυχώς καθορίζεται από ζητήματα τέτοια τα οποία αποτραβούν από το κύριο».

Από τους πανηγυρισμούς οπαδών του ΚΚ στην Ομόνοια μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών του 2004

«Οπως τον συμφέρει ο καθένας. Οι ευρωεκλογές είναι βαθύτατα πολιτικές. Διότι σήμερα είναι καθοριστική η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στην Ελλάδα. Με την εξής έννοια όμως: Οχι ότι είναι μια εισαγόμενη πολιτική, αλλά είναι μια πολιτική που οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετείχαν στη διαμόρφωσή της ενεργά. Επομένως, κρίνεται η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι κυβερνήσεις και τα κόμματα, τι θέση έχουν απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ενωση και με αυτή την έννοια η ψήφος παίζει πάρα πολύ μεγάλο ρόλο και για τις εξελίξεις για το κίνημα. Για να βγει δυναμωμένο το κίνημα πρέπει να χάσουν ψήφους τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Τώρα, θέλετε να το πείτε δημοψήφισμα; θέλετε να το πείτε εφαλτήριο καταδίκης και εφαλτήριο δυναμώματος του κινήματος; πείτε το έτσι. Εμείς πάντως στη μάχη θα δώσουμε γενικότερο πολιτικό χαρακτήρα και εθνικό και πανευρωπαϊκό. Οσο εξαρτάται από εμάς. Και δεν κοροϊδεύουμε τον κόσμο.

Το ΠΑΣΟΚ λέει δε φταίει η Ευρωπαϊκή Ενωση φταίει η Νέα Δημοκρατία. Θέλει να εξαγνίσει την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ή και όταν κάνει μια κριτική κάνει στο νεοφιλελευθερισμό γενικά και αφηρημένα, ενώ νεοφιλελεύθερα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι ίδια γεύση.

Το ίδιο κάνει και ο ΣΥΡΙΖΑ και, μπορώ να σας πω, μέσα στη Βουλή ακόμα πιο ανοιχτά από το ΠΑΣΟΚ. Εδώ πρόκειται για μεγάλη εξαπάτηση του λαού. Αφήνει την πόρτα ανοιχτή, δηλαδή, όταν θα είναι αυτός σε μια κυβέρνηση να εφαρμόσει την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. τα ίδια. Δεν τον ταυτίζω ιδεολογικά με το Συνασπισμό, αλλά αν εξαιρέσει κανείς έναν ηγεμονισμό που έχει τι εκφράζει; Διαμαρτύρεται στην Ευρωπαϊκή Ενωση γιατί π.χ. οι Ελληνες επιχειρηματίες δεν έχουν περιούσια θέση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αυτό εκφράζει ο Καρατζαφέρης.

Επομένως, όλα κινούνται μέσα στη λογική του ευρωμονόδρομου. Για να μη σας πω ότι στελέχη των κομμάτων αυτών έξω ψηφίζουν το ίδιο με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Οπως έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ με τα κολέγια. Οταν βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι άκρως κοσμοπολίτες. Οταν έρχονται στην Ελλάδα, επειδή το λαϊκό κίνημα εμφανίζει μια άνοδο, φοράνε το τζιν και γίνονται ακτιβιστές».

Για τις πολιτικές συμμαχίες, ρωτήθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και απάντησε:

«Εμείς έχουμε και προτείνουμε πολιτική συμμαχιών και μάλιστα αυτή η πολιτική συμμαχία έχει ταυτότητα. Δεν είναι γενικώς "εμείς οι προοδευτικοί". Διότι από τη στιγμή που ζούμε σε μια ταξική κοινωνία και ακολουθείται μια ταξική πολιτική, πρέπει να έχει και ορισμένα τέτοια χαρακτηριστικά η συμμαχία.

Ποια είναι η ταυτότητά της; Λέμε ότι εκφράζεται μέσα σ' αυτήν η εργατική τάξη, είναι οι αυτοαπασχολούμενοι που είναι ένα τμήμα των μεσοστρωμάτων, είναι επίσης και η φτωχή αγροτιά. Αυτές είναι οι κοινωνικές δυνάμεις της συμμαχίας. Αρα η βάση του μετώπου είναι αυτά τα κινήματα σε συμμαχία.

Τέτοια συμμαχία δεν υπάρχει. Ο κάθε κλάδος αγωνίζεται χωριστά και σε ορισμένες περιπτώσεις και σε αντιπαράθεση. Μέσα στον κλάδο υπάρχουν εσωτερικές αντιπαλότητες. Μέσα σε ένα χώρο υπάρχουν πολλαπλές εργασιακές σχέσεις και δεν υπάρχουν, ούτε κοινά Σωματεία. Υπάρχουν Σωματεία που δε γράφουν τους ανθρώπους στο χώρο στις γραμμές τους.

Λοιπόν, μην το υποτιμάμε αυτό. Και η συμμαχία των κομμάτων ας το πω έτσι, των προσωπικοτήτων δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα της κοινωνικής συμμαχίας κάτω. Μια κρούστα θα είναι.

Ταυτόχρονα λέμε ότι με τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις δεν υπάρχει δυνατότητα συμμαχίας, άλλωστε αυτό το λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, δε λέει κάτι άλλο. Απλώς εκλογικά το χρησιμοποιεί σαν χαρτί αντι-ΚΚΕ, αλλά επί της ουσίας δεν υπάρχει κοινή γραμμή. Μπορεί να συμπέσει σε πέντε ζητήματα. Εδώ, ακόμα και σε διεθνή ζητήματα, όπως στον Καύκασο, τι θέση είχε ο ΣΥΡΙΖΑ; Μπαίνουν όλα τα ζητήματα επί τάπητος, δεν μπορείς να πεις συμφωνώ στους παιδικούς σταθμούς και διαφωνώ σε όλα τα άλλα.

Εμείς πιστεύουμε ότι θα υπάρξουν ανακατατάξεις και θα εκφραστούν πολιτικά και εκείνα τα ριζοσπαστικά τμήματα που, εν πάση περιπτώσει, έχουν παραπλήσιες θέσεις με το ΚΚΕ, αλλά δεν ταυτίζονται σε όλα. Δηλαδή πρέπει να γίνουν ανακατατάξεις.

Δεν μπορεί να γίνει σήμερα πολιτική συμμαχία. Η δυναμική μιας συμμαχίας δεν είναι αυτονόητη, καθαρά πράγματα. Οταν μια συμμαχία είναι καιροσκοπική, θα χάσει. Ακόμα και μια καλή συμμαχία θέλει χρόνο για να λειτουργήσει.

Λοιπόν να το ξεκαθαρίσω. Εάν αυτή τη στιγμή μέσα στο λαό κυριαρχεί η άποψη θέλω μία κυβέρνηση φιλική για το λαό, σημαίνει ότι πρέπει να ξεμπλέξεις με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κατ' αρχήν. Δεν μπορεί μ' αυτά τα υλικά να περιμένεις μία φιλολαϊκή κυβέρνηση. Και εφ' όσον μιλάμε για κάλπη πρέπει να ξεμπλέξει διά της ψήφου. Οταν μιλάμε για κοινωνικό κίνημα, πρέπει να πετάξει έξω τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους.

Να παρεμποδίσουμε να περάσει ο "Καποδίστριας". Θα είναι μεγάλο όπλο γι' αυτά τα κόμματα. Και εδώ συμφωνούν ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία και Συνασπισμός. Οι διαφωνίες τους είναι για τις ανάγκες μιας αντιπολίτευσης. Ο "Καποδίστριας", η αλλαγή της Διοικητικής Δομής της χώρας έχει πολύ μεγάλη σχέση με τη διείσδυση των μονοπωλίων παντού.

Επομένως, εάν θέλουν μια λαϊκή κυβέρνηση, ο λαός πρέπει να χρησιμοποιήσει τις ευρωεκλογές ή άλλες μάχες σαν ένα πρώτο βήμα προς τα εκεί».

Motion Team

«Εμείς δεν ξεκινάμε με το ότι είναι δεδομένο το πολιτικό κλίμα. Βεβαίως, κυρίαρχο πολιτικό κλίμα υπάρχει. Ομως αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μετακινηθεί ο άξονας της συζήτησης.

Από το αν θα είναι το ΠΑΣΟΚ πρώτο ή δεύτερο Κόμμα ή η Νέα Δημοκρατία, από το αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα συμπράξει ή δε θα συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ, από το αν ο ΛΑ.Ο.Σ. θα είναι συμπαίκτης με τη Νέα Δημοκρατία, ή αν θα γίνει νέο κόμμα και διάφορα που ακούγονται, να μετακινηθεί ο άξονας της συζήτησης στην εναλλακτική λύση που χρειάζεται ο λαός και από αυτή τη σκοπιά να σταθμιστούν και οι σημερινές πολιτικές εξελίξεις.

Γίνεται λόγος από τους πάντες για ύφεση, για κρίση. Πραγματικά η Ελλάδα είχε ανεβασμένους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης και προβλέπουμε ακριβώς ότι θα περάσει σε κύκλο κρίσης. Θα είναι συγχρονισμένη με τις άλλες χώρες; Θα είναι πρώιμη; Αυτό δεν μπορούμε να το καθορίσουμε. Αυτό είναι σοβαρό ζήτημα και αυτό το αντιμετωπίζει και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΕΒ και ο ΣΕΒ της Μακεδονίας κλπ.

Οικονομική κρίση σημαίνει να έχω καθαρό και ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο. Ο λαός. Από την κρίση μπορεί να χάσουν και κάποιοι επιχειρηματίες και κάποιοι θα βγουν ακόμη περισσότερο κερδισμένοι. Το εργατικό και το λαϊκό κίνημα πρέπει να είναι σε πλήρη ετοιμότητα και η ετοιμότητα συνδέεται και με τη συμπαράταξη με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Αυτό το πολιτικό κλίμα πρέπει να κυριαρχήσει. Η κρίση θα είναι πολύ βαθιά, ή σχετικά βαθιά. Επομένως, και η εκλογική μάχη πρέπει να αξιοποιηθεί σωστά. Είναι μια σημαντική στιγμή μέσα σε έναν κύκλο σοβαρών εξελίξεων τα επόμενα χρόνια. Θα έλεγα η μεγάλη πλειοψηφία του λαού πρέπει να σκεφτεί πάρα πολύ σοβαρά».

«Μπαίνει ένα ζήτημα το οποίο μπορώ να πω ότι δεν πρόκειται να παίξει κανένα ρόλο στην ταξική πάλη και στο λαϊκό κίνημα. Θα γίνει Συνέδριο του Κόμματος, βεβαίως θα βγει μια νέα Κεντρική Επιτροπή, νέα όργανα και τα όργανα αποφασίζουν σε όλη την κλίμακα του Κόμματος τον καταμερισμό και τη διάταξη των στελεχών.

Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, και το υπογράφω, θα βγει δυναμωμένο και από αυτήν τη συνεδριακή διαδικασία, η οποία είναι πάρα πολύ σοβαρή λόγω των θεμάτων που έχει. Εχει όλα τα επίκαιρα ζητήματα, έχει την αυτοεξέταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και ξέρετε εμείς είμαστε πάντα πολύ αυστηροί και τώρα θα είμαστε ακόμη πιο αυστηροί.

Επομένως, θα βγούμε δυναμωμένοι και θα αντιμετωπίσουμε και τη μάχη των ευρωεκλογών από πολύ καλύτερες θέσεις. Αλλωστε, τα κόμματα του ευρωμονόδρομου αν δεν καταδικαστούν σε αυτήν την εκλογική μάχη, θα σηκώσουν μύτη ακόμη μεγαλύτερη και ακριβώς επειδή βρισκόμαστε μπροστά σε εξελίξεις, πρέπει η Ευρωπαϊκή Ενωση να δεχτεί χτύπημα από όλους τους λαούς. Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου τα ξέρετε. Είναι όλα τα άλλα. Αυτά πρέπει να δεχτούν χτύπημα.

Από καλύτερες θέσεις θα δώσουμε τη μάχη. Και η μάχη δεν είναι ενός προσώπου. Σε εμάς, η δύναμη του Κόμματος είναι το Κόμμα, η συλλογικότητά του. Θα έχει θετική επίπτωση το Συνέδριο ακριβώς γιατί θα βγούμε πιο δυναμωμένοι».

Για το τι εξελίξεις βλέπει σε περίπτωση που κανένα απ' τα δύο μεγάλα κόμματα δεν αποσπάσει την αυτοδυναμία στις εκλογές, η Αλ. Παπαρήγα σημείωσε:

«Γιατί αυτά τα κόμματα έχουν προβλήματα; Κρίση το ΠΑΣΟΚ, αλλά και σοβαρά προβλήματα η Νέα Δημοκρατία. Μπορεί αυτά να φαίνονται ότι εκδηλώνονται μέσα από αντιπαραθέσεις προσώπων ή μέσα από σκάνδαλα.

Εμείς δίνουμε την εξής εκτίμηση: Κατ' αρχήν η σοσιαλδημοκρατία έχει κρίση μεγάλη, γιατί ταυτίστηκε σε όλη την Ευρώπη με τα φιλελεύθερα κόμματα και αυτό δημιουργεί μια κρίση. Η ουσία πάντως των δυσκολιών που έχουν είναι ότι δεν μπορούν με την ίδια ευκολία που χειραγωγούσαν το λαό, να περνάνε με την ίδια ευκολία αυτή την πολιτική. Συναντάνε αντιστάσεις. Ακόμα και αν αποσπούν την ψήφο του λαού, δεν έχουν την εμπιστοσύνη του λαού.

Δυσκολεύονται επίσης, να χρησιμοποιήσουν εκείνους τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούσαν πριν 20 - 30 χρόνια για να καθησυχάζουν το λαό, για να ρουσφετολογούν ή να δημιουργούν ή να αμβλύνουν κάπως την οξύτητα των προβλημάτων. Δεν μπορούν να χρησιμοποιούν αυτά τα εργαλεία, γιατί σήμερα είμαστε σε μία διαφορετική φάση, απελευθέρωσης της αγοράς.

Παλιότερα τι έκανε το ΠΑΣΟΚ; Διεύρυνε τις προσλήψεις στις ΔΕΚΟ και γενικότερα στη δημόσια διοίκηση. Και έφερε, ας πούμε, μέσα στο κράτος, ας το πω έτσι, στον κρατικό μηχανισμό ένα μέρος του λαού που ήταν αποκλεισμένο.

Αυτό δημιούργησε σταθερή δουλειά. Σε ορισμένα πράγματα καλύτερες συνθήκες από τον ιδιωτικό τομέα και αυτό δημιουργούσε αυταπάτες. Είχε τη δυνατότητα να δώσει κάποιες αυξήσεις. Σήμερα, αυτά τα εργαλεία που είχαν οι κυβερνήσεις δεν τα έχουν, οι ίδιες οι κυβερνήσεις τα απαρνήθηκαν στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ως εκφραστές των συμφερόντων των μονοπωλίων, δεν μπορούν να παρέμβουν σήμερα.

Μπορούν να παρέμβουν σήμερα στις τιμές της ΔΕΗ; Τι κάνει ο κ. Φώλιας; Καλεί τους επιχειρηματίες και τους παρακαλεί να μην ανεβάσουν τις τιμές, δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο. Δηλαδή, έχουν συμφωνήσει να μην μπορούν, για να το ξεκαθαρίσω. Το ίδιο συνέβαινε και με το ΠΑΣΟΚ, συμφωνίες κυρίων.

Επομένως, τα εργαλεία που είχε το σύστημα που ζούμε, να αμβλύνει τα προβλήματα ορισμένων κλάδων, ορισμένων τομέων, ορισμένων περιοχών και έτσι να ελέγχει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, δεν τα έχει. Και αυτή η δυσκολία αντανακλάται μέσα στα κόμματα και στη διαμάχη των κομμάτων, αυτή είναι η ουσία.

Και το λέμε: Εχουμε την ενεργή παρέμβαση των βιομηχάνων, οι οποίοι τώρα παρεμβαίνουν πιο ενεργά, και των εφοπλιστών κλπ., στην πολιτική ζωή. Βλέπετε παίρνουν αποστάσεις, δεν είναι όπως παλιά που χάιδευαν το εκάστοτε κόμμα εξουσίας. Τώρα έχουν δύο κόμματα εξουσίας, τους κάνουν κριτική και στους δύο, προσπαθούν να τα πιέσουν να μην υποχωρήσουν προσωρινά σε κάποιες απαιτήσεις του λαϊκού κινήματος, να επιταχύνουν τις μεταρρυθμίσεις.

Από τη μια μεριά, λοιπόν, έχουμε το λαό το δυσαρεστημένο, από την άλλη μεριά έχουμε τις ανάγκες του κεφαλαίου, άρα και τα δύο αυτά κόμματα έχουν δυσκολία. Τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης σου λέει έχουν ένα πιο εύκολο παιχνίδι. Οταν θα μπουν στην κυβέρνηση, αν μπουν σε μια τέτοια κυβέρνηση, θα έχουν τα αντίστοιχα προβλήματα, γιατί σε δύο βάρκες δεν μπορείς να πατάς».