Για τις πολιτικές συμμαχίες, ρωτήθηκε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και απάντησε:

«Εμείς έχουμε και προτείνουμε πολιτική συμμαχιών και μάλιστα αυτή η πολιτική συμμαχία έχει ταυτότητα. Δεν είναι γενικώς "εμείς οι προοδευτικοί". Διότι από τη στιγμή που ζούμε σε μια ταξική κοινωνία και ακολουθείται μια ταξική πολιτική, πρέπει να έχει και ορισμένα τέτοια χαρακτηριστικά η συμμαχία.

Ποια είναι η ταυτότητά της; Λέμε ότι εκφράζεται μέσα σ' αυτήν η εργατική τάξη, είναι οι αυτοαπασχολούμενοι που είναι ένα τμήμα των μεσοστρωμάτων, είναι επίσης και η φτωχή αγροτιά. Αυτές είναι οι κοινωνικές δυνάμεις της συμμαχίας. Αρα η βάση του μετώπου είναι αυτά τα κινήματα σε συμμαχία.

Τέτοια συμμαχία δεν υπάρχει. Ο κάθε κλάδος αγωνίζεται χωριστά και σε ορισμένες περιπτώσεις και σε αντιπαράθεση. Μέσα στον κλάδο υπάρχουν εσωτερικές αντιπαλότητες. Μέσα σε ένα χώρο υπάρχουν πολλαπλές εργασιακές σχέσεις και δεν υπάρχουν, ούτε κοινά Σωματεία. Υπάρχουν Σωματεία που δε γράφουν τους ανθρώπους στο χώρο στις γραμμές τους.

Λοιπόν, μην το υποτιμάμε αυτό. Και η συμμαχία των κομμάτων ας το πω έτσι, των προσωπικοτήτων δεν πρόκειται να λύσει το πρόβλημα της κοινωνικής συμμαχίας κάτω. Μια κρούστα θα είναι.

Ταυτόχρονα λέμε ότι με τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις δεν υπάρχει δυνατότητα συμμαχίας, άλλωστε αυτό το λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ, δε λέει κάτι άλλο. Απλώς εκλογικά το χρησιμοποιεί σαν χαρτί αντι-ΚΚΕ, αλλά επί της ουσίας δεν υπάρχει κοινή γραμμή. Μπορεί να συμπέσει σε πέντε ζητήματα. Εδώ, ακόμα και σε διεθνή ζητήματα, όπως στον Καύκασο, τι θέση είχε ο ΣΥΡΙΖΑ; Μπαίνουν όλα τα ζητήματα επί τάπητος, δεν μπορείς να πεις συμφωνώ στους παιδικούς σταθμούς και διαφωνώ σε όλα τα άλλα.

Εμείς πιστεύουμε ότι θα υπάρξουν ανακατατάξεις και θα εκφραστούν πολιτικά και εκείνα τα ριζοσπαστικά τμήματα που, εν πάση περιπτώσει, έχουν παραπλήσιες θέσεις με το ΚΚΕ, αλλά δεν ταυτίζονται σε όλα. Δηλαδή πρέπει να γίνουν ανακατατάξεις.

Δεν μπορεί να γίνει σήμερα πολιτική συμμαχία. Η δυναμική μιας συμμαχίας δεν είναι αυτονόητη, καθαρά πράγματα. Οταν μια συμμαχία είναι καιροσκοπική, θα χάσει. Ακόμα και μια καλή συμμαχία θέλει χρόνο για να λειτουργήσει.

Λοιπόν να το ξεκαθαρίσω. Εάν αυτή τη στιγμή μέσα στο λαό κυριαρχεί η άποψη θέλω μία κυβέρνηση φιλική για το λαό, σημαίνει ότι πρέπει να ξεμπλέξεις με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ κατ' αρχήν. Δεν μπορεί μ' αυτά τα υλικά να περιμένεις μία φιλολαϊκή κυβέρνηση. Και εφ' όσον μιλάμε για κάλπη πρέπει να ξεμπλέξει διά της ψήφου. Οταν μιλάμε για κοινωνικό κίνημα, πρέπει να πετάξει έξω τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους.

Να παρεμποδίσουμε να περάσει ο "Καποδίστριας". Θα είναι μεγάλο όπλο γι' αυτά τα κόμματα. Και εδώ συμφωνούν ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία και Συνασπισμός. Οι διαφωνίες τους είναι για τις ανάγκες μιας αντιπολίτευσης. Ο "Καποδίστριας", η αλλαγή της Διοικητικής Δομής της χώρας έχει πολύ μεγάλη σχέση με τη διείσδυση των μονοπωλίων παντού.

Επομένως, εάν θέλουν μια λαϊκή κυβέρνηση, ο λαός πρέπει να χρησιμοποιήσει τις ευρωεκλογές ή άλλες μάχες σαν ένα πρώτο βήμα προς τα εκεί».