Επιμέλεια Τιτίνα ΔΑΝΕΛΗ

Το τρενάκι του Πηλίου άρχισε να κατασκευάζεται το 1894. Το πρώτο τμήμα της γραμμής Βόλου - Λεχωνιών, μήκους 12 χιλιομέτρων, λειτούργησε το 1895. Το 1903 ολοκληρώθηκε και το υπόλοιπο τμήμα, μήκους 16 χιλιομέτρων, έως τις Μηλιές. Η γραμμή λειτούργησε ως το 1971 και εξυπηρετούσε τις ανάγκες των κατοίκων του Ανατολικού Πηλίου, μετά όμως διεκόπη. Και μετά από πολλά χρόνια, μόλις το 1996, το «αγέραστο» τρενάκι άρχισε πάλι να σφυρίζει ανέμελα, νεανικά, χαρούμενα. Από φέτος την άνοιξη το τρενάκι θα πηγαίνει ακόμη πιο γρήγορα, αφού αποκτά καινούριους ντιζελοκινητήρες, οι οποίοι θα αυξήσουν τη μεταφορική ικανότητα και την αξιοπιστία των δρομολογίων του. Οποιος βρεθεί στο Βόλο ας μην το αναβάλει, πάρτε το τρενάκι ανεβείτε μέχρι τις Μηλιές και ξανακατεβείτε. Θα μας θυμηθείτε. Ισως συναντηθούμε σε κάποιο σταθμό, καθώς το τρενάκι θα σφυρίζει και θα σιγανομουρμουρίζει κάποιον νεανικό εύθυμο σκοπό.

Θα σας ενδιέφερε να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για τα φυτά μας αυτόν τον καιρό; Ναι; Ωραία τότε ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Μάρτης: Θα αλλάξουμε τις γλάστρες των φυτών που μοιάζουν να έχουν εξαντληθεί και αν θέλουμε θα κάνουμε αέριες καταβολάδες σε φίκους και φυλλόδεντρα. Οταν έχει ζέστη μπορούμε να βγάζουμε τα φυτά εσωτερικού χώρου έξω στο μπαλκόνι, αλλά φυσικά να μην ξεχνάμε να τα μεταφέρουμε στη θέση τους το βράδυ. Ακόμη κρύο κάνει. Επίσης, ας αρχίσουμε να πολλαπλασιάζουμε τους κάκτους μας με μοσχεύματα. Τα γεράνια και τα περαγόνια θέλουν καθάρισμα και σκάλισμα.

Απρίλης: Θα φυτέψουμε βολβώδη θερινής άνθησης: κρίνους, μπιγκόνιες, γλοξίνες και ντάλιες τα αποτελέσματα, η μάλλον τους καρπούς των κόπων μας θα τους απολαύσουμε σε λίγους μήνες. Επίσης, να μην ξεχάσουμε να ραντίσουμε την τριανταφυλλιά για να προλάβουμε τη μελίγκρα. Ακόμη είναι η εποχή να φυτέψουμε μόσχευμα από χρυσάνθεμα.

Αν υποθέσουμε ότι έχετε ή έστω ότι ονειρεύεστε να αποκτήσετε μια παρόμοια βιβλιοθήκη. Προσέξτε μια λεπτομέρεια. Την κουρτίνα, που είναι περασμένη από τον εσωτερικό και αόρατο σιδηρόδρομο. Μια κουρτίνα, που εκτός του ότι είναι όμορφη και δίνει προσωπικότητα στο χώρο, ταυτόχρονα είναι και πρακτική γιατί προστατεύει τα βιβλία από τη σκόνη. Επίσης, δώστε λίγη προσοχή στο απλό, λιτό και λυόμενο τραπεζάκι που βοηθά την ανάγνωση, χωρίς να πιάνει χώρο.

...και«μεγάλες απολαύσεις»

Η ώρα της αγκινάρας πλησιάζει, ας την καλωσορίσουμε λοιπόν. Τι λέτε, να ετοιμάσουμε «αρακά με αγκινάρες»; Ωραία ας μην καθυστερούμε.

Ξεφλουδίζουμε τον αρακά, τον πλένουμε και φυσικά τον στραγγίζουμε μέσα στο τρυπητό. Καθαρίζουμε τις αγκινάρες από τα εξωτερικά τους φύλλα και κόβουμε το κοτσάνι τους, ώστε να έχει δυο δάχτυλα μάκρος και τις τρίβουμε με λεμόνι. Τις ρίχνουμε σε αλατισμένο νερό μέσα στο οποίο έχουμε στύψει μισό λεμόνι. Βάζουμε τα κρεμμυδάκια να μαραθούν και προσθέτουμε τις ντομάτες (γίνεται και χωρίς ντομάτα) και τα αφήνουμε να πάρουν βράση. Επειτα θα ρίξουμε τον αρακά. Βάζουμε τον άνηθο, ένα φλιτζάνι νερό, σκεπάζουμε την κατσαρόλα το αφήνουμε να βράσει με το λάδι του. Προσοχή οι αγκινάρες πρέπει να είναι μέσα στην κατσαρόλα με τα κοτσάνια προς τα επάνω...

Θα μας χρειαστούν. 1/4 του κιλού αρακάς, 6 αγκινάρες μέτριες, 1 φλιτζάνι του τσαγιού λάδι, 4 κρεμμυδάκια φρέσκα κομμένα λεπτά, 3/4 του κιλού ντομάτες ώριμες ή μια κουταλιά πελτέ, 2 κουταλιές άνηθος, αλάτι, πιπέρι, ανάλογο νερό και ένα λεμόνι. και καλή μας όρεξη.

Και να που αυτή ακριβώς τη στιγμή, καθώς ρίχναμε μια ματιά στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα μηνιαία εφημερίδα «Τα Νέα της Τέχνης» (τεύχος του Φλεβάρη) διαβάζουμε την είδηση που μας πληροφορεί ότι η έκθεση με τα έργα του Ζαν - Βαπτίστ Σιμεόν Σαρντέν( 1699-1779) θα μεταφερθεί και στο Λονδίνο και θα φιλοξενηθεί από τη Βασιλική Ακαδημία. Η έκθεση θα αρχίσει στις 11 του Μάρτη και διαρκέσει μέχρι τις 29 του Μάη. Οποιος από σας που μας διαβάζει βρεθεί για κάποιο λόγο στο Λονδίνο εκείνη την περίοδο, ας μην αμελήσει να επισκεφτεί την εκπληκτική αυτή έκθεση που θα τον γεμίσει με θεία τέχνη.

Ο Σαρντέν γεννήθηκε στις 2 Νοέμβρη του 1699 και πέθανε σε ηλικία 80 ετών στις 6 του Δεκέμβρη του 1779, αφήνοντας πίσω του ένα εκπληκτικό έργο.

Μετά από τους καταστροφικούς, αλλά τελικά νικηφόρους, πολέμους κατά των Περσών και την ολική καταστροφή της Αθήνας, μετά από απόφαση του Θεμιστοκλή, το 478 π.Χ. η Αθήνα οχυρώθηκε με ένα νέο τείχος, που περιέβαλε και διεύρυνε την πόλη προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο νέος οχυρωματικός περίβολος έφερε μεγάλες αλλαγές σε όλη την Αθήνα και ιδιαίτερα στο Δήμο των Κεραμέων, τον οποίον χώρισε στα δύο. Το ένα μέρος βρισκόταν τώρα μέσα και το άλλο έξω από την οχύρωση. Η μια πύλη έγιναν δύο: Η «Ιερά Πύλη» και το «Δίπυλο». Αυτά τα λίγα, τα ελάχιστα, μάς έρχονται στο νου καθώς σιωπηλοί και, νιώθοντας μια έντονη συγκίνηση, περπατάμε μέσα στον Κεραμεικό στην «Οδό των Τάφων», στην «Ιερά Οδό» στην Ιερά Πύλη, στο Δίπυλο, στην Αγορά. Το Προάστιο είναι η οδός, που βγαίνει από την Ιερά Πύλη και διασχίζει τον Κεραμεικό και, σύμφωνα με τις επιγραφές, είναι η «Ελευσίνια Οδός». Ο λαός, αντίθετα, την ονομάζει «Ιερά Οδό» γιατί ήταν ο δρόμος που ακολουθούσε η μεγάλη πομπή των μυστηρίων της Δήμητρας για την Ελευσίνα.

Και πάλι εδώ, μαζί είμαστε για να πιούμε ένα κοκτέιλ. Στην πραγματικότητα είμαστε εδώ για να ξέρουμε τι σύνεργα είναι απαραίτητα, σύνεργα που θα μας χρειάζονται για να το ετοιμάζουμε. Ας ρίξουμε μια ματιά σε όλα εκείνα με τα οποία πρέπει να εφοδιαστούμε. Εχουμε και λέμε:

Ενα δοχείο με παγάκια, ένα σέικερ, ένα μίξερ (ειδικό για κοκτέιλ), ένα μπολ, ένα ανοιχτήρι για μπουκάλες, ένα ανοιχτήρι για κονσέρβες, ένα λεμονοστύφτη, μια τανάλια ειδική για το άνοιγμα της σαμπάνιας, ένα κοφτερό μαχαίρι, ένα πιρούνι, ένα κουτάλι, ένα μικρό τρίφτη, μια μηχανή που θρυμματίζει τον πάγο, ένα ηλεκτρικό μίξερ ή σύρμα με ρόδα και ένα δοσόμετρο. (Πρόκειται για ένα γυάλινο ποτήρι που έχει χαραγμένες τις διάφορες ποσότητες.)

Τώρα ας δούμε ποια είναι εκείνα τα ποτά που είναι απαραίτητα για κοκτέιλ: Τζιν, Ουίσκι σκοτσέζικο και αμερικάνικο, Κονιάκ, Βερμούτ ντράι, Βερμούτ κλασικό, Ρούμι λευκό, Βότκα ρώσικη, Κουραχάο, Περνό, Καμπάρι, Κουαντρό, Σαρτρέζ (κίτρινη - πράσινη), Μέντα (πράσινη - λευκή) και τέλος Γκραν Μαρνιέ. Και από σιρόπια : Βύσσινο και Φράουλα. Επίσης θα πρέπει να έχουμε Αγκοστούρα, Μπίτερ Ορενς, Ζάχαρη, Μοσχοκάρυδο, Πιπέρι, Αλάτι, Κανέλα και Worcester sauce. Δε θα μας λείπουν ποτέ τα λεμόνια, πορτοκάλια, οι οδοντογλειφίδες για τις ελιές και τα καλαμάκια για τα λονγκ ντρινκς!

Λοιπόν, τι λέτε; Μήπως ήρθε η στιγμή να ετοιμάσουμε κάτι εύκολο; Αν ναι, τότε ας κάνουμε το «Λιβ ιτ το μι», τουτέστιν «Αστο σε μένα».

3/4 Τζιν, 1/4 γάλα, 1/8 χυμός βύσσινο, παγάκια. Θα τα χτυπήσουμε όλα μαζί στο σέικερ και θα σερβίρουμε. Και εις υγείαν.