Στη σύσκεψη παρευρέθηκαν εκπρόσωποι 35 φορέων:

Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Αγίων Αναργύρων - Καματερού, Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Πετρούπολης, Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ιλίου, Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Αγ. Αναργύρων - Καματερού - Ιλίου - Πετρούπολης, Σωματείο Συνταξιούχων ΟΑΕΕ, Παράρτημα Αγίων Αναργύρων - Καματερού - Ιλίου - Πετρούπολης, Σύλλογος Γυναικών Πετρούπολης, Σύλλογος Γυναικών Ιλίου, Σύλλογος Γυναικών Αγίων Αναργύρων - Καματερού, Γ' ΕΛΜΕ Δυτικής Αθήνας, Ενωση Γονέων και Κηδεμόνων Πετρούπολης, Ενωση ΕΒΕ Αγίων Αναργύρων - Καματερού, Εξωραϊστικός - Πολιτιστικός Σύλλογος Γεννηματά 2, Εξωραϊστικός - Πολιτιστικός Σύλλογος Δροσούπολης, Εξωραϊστικός - Πολιτιστικός Σύλλογος Πανοράματος, Σύλλογος Τριών Τέκνων Ανω Λιοσίων, Ενωση Γονέων και Κηδεμόνων Ανω Λιοσίων, Σύλλογος Γονέων 2ου ΓΕΛ Ανω Λιοσίων, Σύλλογος Γονέων 3ου ΓΕΛ Ανω Λιοσίων, Εξωραϊστικός - Πολιτιστικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου, Σύλλογος Θεσσαλών Ανω Λιοσίων, Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Ανω Λιοσίων, Συνδικάτο Μετάλλου - Παράρτημα Θριασίου, Ενωση ΕΒΕ Ανω Λιοσίων, Σύλλογος Γυναικών Ανω Λιοσίων, Σύλλογος Γυναικών Ζεφυρίου, ΣΕΒΑ, Σύλλογος Γονέων 1ου ΓΕΛ Αχαρνών, Σύλλογος Γονέων 9ου Δημοτικού Σχολείου Αχαρνών, Εξωραϊστικός - Πολιτιστικός Σύλλογος ΛΑΘΕΑ, Σύλλογος Γυναικών Μενιδίου, Σωματείο Συνταξιούχων Αχαρνών, Ενωση Γονέων Ασπροπύργου. Ακόμη, ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του 6ου Δημοτικού Σχολείου Αγίων Αναργύρων καθώς και μέλη της Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων Αγίων Αναργύρων - Καματερού.

Σε συνάντηση με τους εκπροσώπους 35 φορέων της Δυτικής Αθήνας και της Δυτικής Αττικής για το περιβάλλον μίλησε, την Παρασκευή, Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπας. Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στο Πάρκο Τρίτη, «εμβληματικό» σημείο των προσπαθειών και του αγώνα τόσο των κατοίκων της Δυτικής Αττικής όσο και της σταθερής στήριξης και δράσης του ΚΚΕ για ανοιχτούς ελεύθερους χώρους, ποιότητα ζωής, προστασία του περιβάλλοντος.

Μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Λουίζα Ράζου, Θ. Χιώνης και Γ. Πρωτούλης, οι επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε Ιλιον, Αγίους Αναργύρους - Καματερό, Χαϊδάρι, Πετρούπολη, Ν. Σταματόπουλος, Θ. Σκολαρίκος, Μ. Σελέκος, Β. Σίμος, αντίστοιχα.

Την εκδήλωση άνοιξε η Αθανασία Ζαρκαδούλα, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής και Γραμματέας της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών του ΚΚΕ, η οποία καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, σημειώνοντας πως η πρωτοβουλία αποσκοπεί στην ενημέρωση για τις θέσεις και προτάσεις του Κόμματος και στην ανταλλαγή απόψεων με τους φορείς της περιοχής και πως η επαφή θα συνεχιστεί το αμέσως επόμενο διάστημα καθώς το ΚΚΕ θα βρίσκεται δίπλα στους αγώνες και στα δίκαια αιτήματά τους.

Η Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος είναι μία ακόμα αφορμή για να βγουν συμπεράσματα από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα που ζουν και κατοικούν στην Αττική.

Και το βασικό συμπέρασμα κατά την άποψή μας είναι ότι το «κυνήγι» του κέρδους είναι ασύμβατο με μια ισορροπημένη σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον.

Δείτε για παράδειγμα το Πάρκο Τρίτση, που βρισκόμαστε σήμερα, και το οποίο αποτελεί ανάσα πρασίνου για τους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας, συνολικά του Λεκανοπεδίου.

Θα μπορούσε να είναι στολίδι για την περιοχή, εάν υπήρχε επαρκής, σταθερή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, εάν γίνονταν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα για τις ανάγκες λειτουργίας, συντήρησης και φύλαξής του.

Ολα αυτά, βέβαια, τα έχουμε αναδείξει και με το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που σταθερά διοργανώνεται στο πάρκο από το 2010.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά και θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για να ενισχυθεί η πάλη του λαού της Αττικής ενάντια στην καταστροφή του περιβάλλοντος.

Με πολλούς από εσάς έχουμε ξαναβρεθεί στη μεγάλη κινητοποίηση δεκάδων φορέων στα Ανω Λιόσια, συνέχεια των προηγούμενων, η οποία αποτέλεσε σταθμό στον αγώνα για να κλείσει ο ΧΥΤΑ Φυλής και να υπάρξει διαχείριση των απορριμμάτων σε όφελος του λαού.

Αγώνας που αναπτύσσεται, σε κοινή δράση με τους κατοίκους άλλων περιοχών της Αττικής, που επίσης πλήττονται από την πολιτική στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπως είναι το Γραμματικό.

Στη Δυτική Αθήνα και τη Δυτική Αττική αποτυπώνονται με μεγαλύτερη ένταση οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής διαχρονικά των κυβερνήσεων.

Με τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, με τα κλειστά μικρομάγαζα, με την υγεία και την ποιότητα ζωής να χαντακώνεται από τη χωματερή στη Φυλή που λειτουργεί για 60 χρόνια, με τις απώλειες λαϊκής περιουσίας, λαϊκών κατοικιών, καλλιεργειών εκατοντάδων χιλιάδων στρεμμάτων και υποδομών από τις πλημμύρες, με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να μετρούν ακόμα και νεκρούς.

Πίσω από τις κατά καιρούς κυβερνητικές διακηρύξεις για την προστασία του περιβάλλοντος, κρύβεται ο βασικός στόχος: Να διευρυνθεί ο ζωτικός χώρος του κεφαλαίου για την κερδοφόρα επένδυση των υπερσυσσωρευμένων κερδών του και όχι φυσικά να παρθούν όλα τα μέτρα για προστατευτεί η ζωή του λαού.

Για αυτό σε όλη την Αττική είχαμε και έχουμε μια σειρά περιβαλλοντικά εγκλήματα:

• Στο Μάτι και στη Μάνδρα, με δεκάδες νεκρούς.
• Στην Πειραϊκή για τα κέρδη της COSCO.
• Στο Πέραμα με τα «καζάνια του θανάτου».
• Στο Κερατσίνι με τη βρώμα και τις επικίνδυνες ουσίες από τη λειτουργία της «Oil One».
• Στο Πάνειο Ορος, οπού προωθείται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
• Στις παραλίες που έχουν μετατραπεί σε αυλές ξενοδοχείων, στις απλησίαστες για τους πολλούς, οργανωμένες ακτές.

Οι ελεύθεροι χώροι και οι χώροι πρασίνου θεωρούνται πολυτέλεια γιατί δεν φέρνουν χρήμα.

Η αντιλαϊκή πολιτική, πέρα από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και της υγείας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, μπορεί να έχει και περαιτέρω τραγικές συνέπειες, όπως για παράδειγμα μπορεί να συμβεί στην περίπτωση ενός σεισμού, όπου στην περιοχή μας εδώ δεν υπάρχουν στοιχειώδεις ελεύθεροι χώροι για να συγκεντρωθούν με ασφάλεια οι κάτοικοι.

Φίλες και φίλοι,

Το προηγούμενο διάστημα, η κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω πανδημίας, προχώρησε στην ψήφιση του νόμου με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας», συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Το νομοσχέδιο συγκέντρωσε την καταδίκη των οργανώσεων και των φορέων που ασχολούνται με την προστασία του περιβάλλοντος.

Παρά τον ...ωραίο τίτλο του και παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων κομμάτων να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται ειλικρινώς για το περιβάλλον, όλοι τους στην πράξη προωθούν τις μπίζνες, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στα λαϊκά στρώματα, στο περιβάλλον, στα δάση.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχάνων, ο γνωστός ΣΕΒ, ένα χρόνο νωρίτερα από την ψήφιση του νέου νόμου, σε Δελτίο του, «υποδείκνυε» στην τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - που πρώτη «δίδαξε» τι σημαίνει «fast track» περιβαλλοντική αδειοδότηση - τι πρέπει να κάνει με το περιβάλλον, ζητώντας «ταχύτερη αδειοδότηση για περισσότερες επενδύσεις»!!!

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε τον αντιλαϊκό χαρακτήρα αυτού του νομοσχεδίου - «τερατουργήματος» για το περιβάλλον, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την κυβέρνηση της ΝΔ, που με την «ευκαιρία» της πανδημίας συνεχίζει να περνάει με διαδικασίες «fast track» ό,τι αντιλαϊκό - αντεργατικό μέτρο είχε απομείνει εκτός μνημονιακών νόμων.

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ καταψήφισε το νομοσχέδιο, προκαλώντας μάλιστα ονομαστική ψηφοφορία, από την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ «έστριψε διά της αποχής», για να μην ξεσκεπαστεί περισσότερο, αφού ουσιαστικά θα έπρεπε να πάει κόντρα σε όλα αυτά που υπηρέτησε ως κυβέρνηση ο ίδιος.

Αλήθεια, πόσο «φιλική» για το περιβάλλον και τον λαό της Αττικής είναι μια νομοθεσία, που μεταξύ άλλων:

• Δίνει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν τουριστικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στον πυρήνα των Εθνικών Δρυμών της Πάρνηθας και του Σουνίου.
• Πρακτικά ευτελίζει την έννοια της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, με τις εξπρές αδειοδοτήσεις κάθε είδους που θα ανατίθενται και σε ιδιώτες.
• Ανοίγει τον δρόμο για περαιτέρω επέκταση επενδύσεων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), τόσο ως επενδύσεις σε περιοχές της Αττικής, «σπέρνοντας» με ανεμογεννήτριες και τα βουνά της Αττικής, όσο και μέσα στον οικιστικό ιστό (ΑΠΕ σε κτίρια).
• Επανέρχεται το ζήτημα των «οικιστικών πυκνώσεων», λίγους μήνες μετά την απόρριψή του από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Αυτά και αρκετά άλλα ζητήματα καταδεικνύουν το γεγονός ότι ο πρόσφατα ψηφισμένος νόμος θυσιάζει τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Η κυβέρνηση της ΝΔ σε μια σειρά από τομείς, όπως η Ενέργεια, οι προστατευόμενες περιοχές «Νatura», οι δασικοί χάρτες, βαδίζει στο δρόμο που άνοιξαν οι προηγούμενοι από αυτήν.

• Ενισχύεται και νομικά η δυνατότητα της ολοκληρωτικής εκχώρησης της αποκομιδής των απορριμμάτων στον ιδιωτικό τομέα.
• Αφαιρούνται αρμοδιότητες τόσο από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής όσο και από τα Δημοτικά Συμβούλια.
• Για την κατασκευή των, κατά τ' άλλα, «πράσινων σημείων», επιτρέπονται παρεκκλίσεις από τις πολεοδομικές διατάξεις.
• «Νομιμοποιούνται» 25 θέσεις για την προσωρινή λειτουργία Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) σε δήμους της Αττικής.

Η εμπειρία βέβαια έχει δείξει ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού»...

Στη γειτονιά σας προβλέπονται 4 τέτοιοι Σταθμοί: 2 στο δήμο Πετρούπολης και 2 στο δήμο Αγίων Αναργύρων - Καματερού.

Με διάταξη του Νόμου, επιταχύνεται η περιβαλλοντική αδειοδότηση της νέας χωματερής στη Φυλή, αλλά και της επιχειρούμενης νέας επέκτασης της ήδη υπάρχουσας.

Με απλά λόγια, διευκολύνεται το νέο έγκλημα στη Δυτική Αθήνα και στη Δυτική Αττική, με την κατασκευή νέας χωματερής με ελάχιστη χωρητικότητα 4.000.000 κυβικών μέτρων.

Εγκλημα, το οποίο σταθερά αναδεικνύει το ΚΚΕ με μια σειρά πρωτοβουλίες, με Ερωτήσεις στη Βουλή, με αιτήματα στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής και στα Δημοτικά Συμβούλια της περιοχής, με τη μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν οι εκλεγμένοι περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.

Την ίδια στιγμή, κυβέρνηση και Περιφέρεια έχουν το θράσος να υψώνουν τη σημαία της ανακύκλωσης, με την Περιφερειακή Αρχή να ονομάζει το 2020 «έτος ανακύκλωσης»!

Ποια όμως είναι η πραγματικότητα σήμερα;

Λιγότερο από το 15% των σκουπιδιών ανακυκλώνεται και το υπόλοιπο θάβεται.

Ο στόχος που μπαίνει είναι το 2030 να ανακυκλώνεται το 50%, εάν και εφόσον...

Η όποια ανακύκλωση αναπτύσσεται ως επικερδής μπίζνα, που εκμεταλλεύεται τη διάθεση των λαϊκών νοικοκυριών να συμμετέχουν στην ανακύκλωση, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα φτηνή πρώτη ύλη (μέταλλα, χαρτί, πλαστικά) σε μερίδα του κεφαλαίου.

Αυτή είναι η περίφημη «κυκλική οικονομία», που λανσάρει η Ευρωπαϊκή Ενωση και δεν έχει καμιά σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες και τις δυνατότητες που υπάρχουν για διαχείριση των απορριμμάτων σε όφελος του λαού.

Με το πρόσθετο κόστος - το οποίο συνεπάγεται η χωριστή συλλογή και μεταφορά τους - να μετακυλίεται μέσω της τοπικής δημοτικής φορολογίας στις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Οι κορόνες της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία της δημόσιας υγείας είναι υποκριτικές.

Το αίσχος της χωματερής στη Φυλή, που όχι μόνο δεν κλείνει αλλά συνεχώς επεκτείνεται και έχει εξελιχθεί σε υγειονομική βόμβα, έχει τις υπογραφές και των δυο τους.

Δεν νοιάζονται για τους ανθρώπους και το περιβάλλον.

Δεν «ιδρώνει το αυτί τους» από τα συγκλονιστικά ευρήματα επιστημονικών και στατιστικών μελετών, στις οποίες αποτυπώνεται με συγκεκριμένα στοιχεία η όλο και μεγαλύτερη απειλή για την ανθρώπινη υγεία από τη λειτουργία του ΧΥΤΑ στη Φυλή.

Δεν «ιδρώνει το αυτί τους» από την επιβάρυνση στον υδροφόρο ορίζοντα και στην κοντινή παραλία στο Σέσι του Γραμματικού.

Οι κυβερνήσεις αλλάζουν, αλλά το αίσχος της Φυλής παραμένει, παρά τις προεκλογικές εξαγγελίες, γιατί ο προσανατολισμός παραμένει ο ίδιος: Τα σκουπίδια είναι χρυσός για το κεφάλαιο, ακόμα και εάν η εκμετάλλευσή τους υποβαθμίζει την υγεία του λαού και το περιβάλλον.

Ο τζίρος που προβλέπεται για την επόμενη 5ετία, χωρίς δηλαδή τα διασφαλισμένα κέρδη από τη λειτουργία των ΜΕΑ σε ένα βάθος 20ετίας, είναι 1 δισ. ευρώ.

Γι' αυτό και λένε ότι δεν θα ανεχθούν καθυστερήσεις, εκμεταλλευόμενοι τα αδιέξοδα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει με την πολιτική τους.

Η εσωτερική σύγκρουση των διαφόρων επιχειρηματικών λόμπι και η δυνατότητα επηρεασμού που έχουν σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, με μοναδικό στόχο το κέρδος, είναι αυτά που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις στην επεξεργασία στερεών αποβλήτων και όχι η ικανοποίηση των σημερινών κοινωνικών και λαϊκών αναγκών.

Γι' αυτό σήμερα χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στο νέο έγκλημα που προωθείται σε βάρος του λαού της Αττικής.

Να βγουν συμπεράσματα από τη στάση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, των περιφερειακών και δημοτικών αρχών. Πρόκειται για όλους αυτούς που αποδέχονται τα κριτήρια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και βάζουν πλάτη στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, είναι ανάμεσά τους διάφοροι που ντύνονται σήμερα με την προβιά των «οικολόγων» στα λόγια, που δεν αμφισβητούν όμως στο ελάχιστο την ουσία της πολιτικής που ασκείται.

Φίλες και φίλοι,

Οι αγώνες που έχουν αναπτυχθεί είναι ελπιδοφόροι και μπορούν να δυναμώσουν.

• Για να κλείσει οριστικά το αίσχος της χωματερής, να αναπλαστεί η έκταση και να αποδοθεί στους κατοίκους.
• Για να μη γίνουν νέα εγκλήματα τύπου Φυλής σε άλλες περιοχές όπως το Γραμματικό.
• Για να υιοθετούνται επιστημονικά κριτήρια για τις χωροθετήσεις των όποιων ρυπογόνων δραστηριοτήτων.
• Για να μη «σπέρνονται» Σταθμοί Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην Αττική.
• Για να μην προχωρήσουν οι σχεδιασμοί για καύση απορριμμάτων.
• Για να προωθηθεί ουσιαστικά και όχι στα λόγια η ανακύκλωση.
• Για να μην υπάρχει επιβάρυνση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, για να πληρώσει μόνο το μεγάλο κεφάλαιο.
• Για να διασφαλιστούν όλοι οι εργαζόμενοι στον τομέα αυτό, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες, με την άνοδο της τεχνολογίας και την εξέλιξη της επιστήμης, να υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων σε όφελος του λαού από έναν ενιαίο κρατικό φορέα, στο πλαίσιο ενός ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, όπου κριτήριο θα είναι η προστασία της υγείας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.

Ο λαός είναι ανάγκη να υπερασπιστεί το σύνολο των δικαιωμάτων του. Ο αγώνας του θα αποκτά δυναμική, όταν συγκρούεται με τους μονοπωλιακούς ομίλους και το κράτος τους, την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κατευθύνσεις της.

Οταν συγκεντρώνει δυνάμεις για τον μοναδικό δρόμο που μπορεί να εγγυηθεί τη φιλολαϊκή αξιοποίηση του περιβάλλοντος, με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι το καπιταλιστικό κέρδος:

Την εργατική εξουσία, που είναι η μόνη πραγματική εξουσία του λαού. Στο πλαίσιο αυτής της εξουσίας θα αναπτυχθεί μια σταθερή, συμβατή σχέση μεταξύ του εργαζόμενου ανθρώπου και της φύσης.

Ο συνεχής, ενωμένος, αντιμονοπωλιακός, αντικαπιταλιστικός αγώνας όλων μας είναι η καλύτερη τιμή, η καλύτερη υπόσχεση και στη σημερινή Παγκόσμια Μέρα του Περιβάλλοντος.

Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό ο Στ. Ζωγραφάκης, πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης του Πάρκου Τρίτση, ο οποίος καλωσόρισε την πρωτοβουλία, σημειώνοντας την ανάγκη να διαφυλαχτεί το Πάρκο ως δημόσιο αγαθό και χαιρετίζοντας τις προσπάθειες του ΚΚΕ για την προστασία του περιβάλλοντος.

Το λόγο πήραν επίσης εκπρόσωποι φορέων και σωματείων για σύντομες παρεμβάσεις.

Η Αλεξάνδρα Σμυρλή, από την Ενωση Γονέων Ανω Λιοσίων και Φυλής, μίλησε για το τεράστιο πρόβλημα της χωματερής, η ύπαρξη της οποίας για 60 χρόνια αποτελεί, όπως σημείωσε, τη ναυαρχίδα της υποβάθμισης στην περιοχή. «Η χωματερή ήδη φτάνει μια ανάσα απ' τον οικισμό Γεννηματά. Μιλάνε για ανάπτυξη. Εμείς μιλάμε για ζωή. Η ανάπτυξη που επικαλούνται είναι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που ανταγωνίζονται ποιος θα πάρει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας. Είναι αδίστακτοι, δεν υπολογίζουν τη ζωή και την υγεία μας. Είμαστε όμως και εμείς αποφασισμένοι να τους χαλάσουμε τα σχέδια», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Η Ελένη Καμαρινοπούλου, απ' το Σωματείο ΟΤΑ Αγίων Αναργύρων - Καματερού, ευχαρίστησε το ΚΚΕ για την πρωτοβουλία και την πρόσκληση, και αναφέρθηκε στο πρόσφατο νομοσχέδιο που αφορά την Τοπική Διοίκηση, σημειώνοντας ότι αποφάσεις όπως αυτές για τους σταθμούς μεταφόρτωσης, για τη διευκόλυνση διαδικασιών απευθείας εκχώρησης σε ιδιωτικές εταιρείες της αποκομιδής των απορριμμάτων κ.ά. έχουν στον πυρήνα τους την ανάγκη τα συσσωρευμένα κεφάλαια να επενδυθούν και να διοχετευτούν σε νέους κερδοφόρους τομείς. Τόνισε πως «η καλύτερη συμβολή μας στη συγκεκριμένη Μέρα είναι να προχωρήσουμε σε έναν συλλογικό, ανυποχώρητο αγώνα», που «να αναδεικνύει τον πραγματικό αντίπαλο».

Η Σταυρούλα Κονταργύρη, απ' το Συντονιστικό Μαθητών Πετρούπολης, μίλησε για τη στήριξη των μαθητών στα δίκαια αιτήματα των ταξικών σωματείων και φορέων ενάντια στη χωματερή. «Οι μαθητές δεν θα ανεχτούμε να ζούμε με τον καρκίνο, θέλουμε καθαρό αέρα, σύγχρονα σχολεία (...) Θέλουμε πάρκα και χώρους άθλησης. Δεν θα ανεχτούμε να υποβιβάζεται καθημερινά η ζωή μας. Το σύνθημα "Δεν θα μας γεμίσουν καρκίνο για τα κέρδη τους" αγκαλιάστηκε από χιλιάδες μαθητές», σημείωσε αναφερόμενη στις πρωτοβουλίες του Συντονιστικού.

Η Ζωή Μανιά, αντιπρόεδρος του 15μελούς του 3ου ΓΕΛ Ανω Λιοσίων και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Φυλής, υπογράμμισε ότι οι μαθητές μιας περιοχής που πνίγεται στα σκουπίδια και τις αρρώστιες δεν κάθονται με σταυρωμένα χέρια, κινητοποιούνται, οργανώνουν διαμαρτυρίες, με πιο πρόσφατη το κλείσιμο με τη βοήθεια σωματείων και φορέων της λεωφόρου ΝΑΤΟ, ενώ αναφέρθηκε και στην προσπάθεια από τη δημοτική αρχή «να περάσει την άποψη και σε μικρούς και σε μεγάλους ότι η ανάπτυξη της περιοχής μας εξαρτάται από τη χωματερή».

Ο Νίκος Κατσιγιάννης, από το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, αναφέρθηκε στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος του λαού της περιοχής, όχι μόνο από τη χωματερή αλλά συνολικά από την πολιτική που ασκείται, προσθέτοντας: «Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, ξεκάθαρη και η δική μας στάση. Παλεύουμε ενωμένοι, μαζικά, δυναμικά, απέναντι σε όλη αυτήν την κατάσταση (...) για το κλείσιμο αυτού του αίσχους που καταστρέφει πέρα από το περιβάλλον και τις ζωές μας καθημερινά».

Ο Θ. Χαμαλίδης, απ' το Σωματείο Εργαζομένων Δήμου Φυλής και μέλος του ΔΣ του ΕΔΣΝΑ, χαιρέτισε την εκδήλωση σε έναν χώρο που, όπως είπε, το ΚΚΕ με τις παρεμβάσεις του απ' το 2010 έχει αναδείξει και διασώσει όχι μόνο όσον αφορά το περιβάλλον αλλά και την πολιτιστική και πολιτική προσφορά. Αναφέρθηκε επίσης στην προσπάθεια του ΚΚΕ να ξεπεραστεί το πρόβλημα της χωματερής που εδώ και 30 χρόνια ταλανίζει τους κατοίκους, με τις ευθύνες αποκλειστικά κυβερνήσεων και Τοπικής Διοίκησης. «Προκειμένου να έχουν ελεύθερα τα χέρια τους καταργούν Δημοτικά Συμβούλια, Περιφερειακά Συμβούλια, περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και σε λίγο θα έχουμε και στην Ακρόπολη ανεμογεννήτριες», σημείωσε χαρακτηριστικά. Τόνισε την αποφασιστικότητα κατοίκων και φορέων να συνεχίσουν τον αγώνα, ξέροντας ποιοι είναι φίλοι και σύμμαχοι και ποιοι απέναντι, διαμηνύοντας «σε κάποιους που όψιμα παριστάνουν τους φίλους» ότι «κανείς δεν ξεχνάει τι έκαναν όταν είχαν θέσεις ευθύνης».

Ο Δ. Κοντός, από την Ενωση Γονέων και Κηδεμόνων Πετρούπολης, αναφέρθηκε στην προσπάθεια των Ενώσεων, των Συλλόγων Γονέων, των μαθητών, των εκπαιδευτικών, να τεθεί σε προτεραιότητα το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, σημειώνοντας για τον ΧΥΤΑ Φυλής: «Ολος ο προγραμματισμός που γίνεται δεν είναι για να φύγει, όπως λένε ο περιφερειάρχης και η προηγούμενη περιφερειάρχης, η σημερινή αλλά και η προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά για να παραμείνει». «Αρα λοιπόν εμείς βάζουμε ως θέμα το κλείσιμο όλων των εγκαταστάσεων, και της χωματερής και αυτών που σχεδιάζονται», σημείωσε και τόνισε πως «θα πρέπει να πυκνώσουν οι αγώνες, οι παρεμβάσεις, να γίνει όσο το δυνατόν πιο μαζική αυτή η διαδικασία υπεράσπισης της ζωής μας και του περιβάλλοντος».

Τέλος, στη συγκέντρωση διαβάστηκε μήνυμα του Μπ. Στεργιανού, προέδρου του Εκπολιτιστικού - Εξωραϊστικού Συλλόγου Γεννηματά, ο οποίος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί για έκτακτους λόγους, όπου μεταξύ άλλων σημειώνει: «Στο συγκεκριμένο οικισμό, εργατικές κατοικίες, κατοικούν εργαζόμενοι, πολύτεκνοι, που δουλεύαμε μία ζωή και όταν μας κληρώθηκαν τα σπίτια δεν φανταζόμαστε ποτέ ότι αυτά θα ήταν μία ανάσα από το καρκίνωμα της χωματερής. Στον συγκεκριμένο οικισμό επιπλέον περνάνε πάνω από τα σπίτια μας οι γραμμές υπερύψηλης τάσης της ΔΕΗ. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ακόμα δεν μας έχουν παραχωρηθεί τα οριστικά παραχωρητήρια των σπιτιών μας. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, περιφερειακές αρχές και η δημοτική αρχή Φυλής ανανεώνουν συνεχώς την παράταση της χωματερής. Είναι μία καθαρά εγκληματική ενέργεια σε βάρος της υγείας όλων των κατοίκων της περιοχής μας». Καλεί δε σε αγώνα «για το κλείσιμο, την απομάκρυνση του καρκινώματος».

Σε μέρα δράσης και διεκδίκησης για καλύτερη ποιότητα ζωής για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, για προστασία της υγείας και του φυσικού περιβάλλοντος μετατράπηκε η 5η Ιούνη, Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος. Εκατοντάδες μαζικοί φορείς σε όλη τη χώρα, που συντονίζουν τη δράση τους ενάντια στην εγκληματική πολιτική κυβερνήσεων, τοπικών - περιφερειακών αρχών, αστικών κομμάτων και της ΕΕ, ανέδειξαν τα σοβαρά προβλήματα της υποβάθμισης της ζωής, τον βαρύ «φόρο» που πληρώνουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα για να θωρακίζεται η καπιταλιστική κερδοφορία.

Μια δράση που με κλιμάκωση και πολύμορφες πρωτοβουλίες αναπτύσσεται εδώ και βδομάδες από σωματεία και άλλους φορείς, που αντιπαρατίθενται και με τον περιβαλλοντοκτόνο νόμο της ΝΔ, με τον οποίο δίνεται το «πράσινο φως» στα μονοπώλια για να ξεσαλώνουν σε βάρος δασών, ελεύθερων χώρων, παραλιών, για να δηλητηριάζουν τον αέρα που αναπνέει ο λαός.

Η κορύφωση όλης αυτής της δραστηριότητας στις 5 Ιούνη περιλάμβανε παραστάσεις διαμαρτυρίας, δράσεις ενημέρωσης, συναυλίες και άλλες πρωτοβουλίες, αφήνοντας παρακαταθήκη για την κλιμάκωση της πάλης για την προστασία της ζωής των εργαζομένων.

ΛΑΡΙΣΑ

Μετά από ένα πλατύ άνοιγμα σε χώρους δουλειάς, γειτονιές, σχολεία και στέκια νεολαίας, οι συγκεντρώσεις της Παρασκευής αποτέλεσαν ένα σημαντικό σταθμό στον αγώνα που δίνουν ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία της Θεσσαλίας ενάντια στο έγκλημα της καρκινογόνου καύσης απορριμμάτων, στα σχέδια που προβλέπουν την παράδοση των βουνοκορφών των Αγράφων στους επιχειρηματικούς ομίλους, στη ρύπανση του Πηνειού ποταμού. Οπως κατήγγειλαν μάλιστα οι μαζικοί φορείς, οι εξελίξεις αυτές έχουν την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων και των δυνάμεών τους στην Τοπική Διοίκηση, που διαμορφώνουν και εφαρμόζουν όλο το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

ΒΟΛΟΣ

Στις κινητοποιήσεις παρευρέθηκαν αντιπροσωπείες των αντίστοιχων Τομεακών Επιτροπών του ΚΚΕ, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Με τα πανό που έγραψαν και ζωγράφισαν επιτόπου, με τα συνθήματά τους έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα και ενάντια στην καρκινογόνα καύση. Ενώ είπαν για άλλη μια φορά «όχι» στη «διαβούλευση» που στήνουν διάφοροι «πρόθυμοι» με στόχο το «ξεδόντιασμα» των αιτημάτων του λαού της περιοχής.

Στη συγκέντρωση παρευρέθηκαν ο βουλευτής του ΚΚΕ Λεων. Στολτίδης και ο Σωτ. Αβραμόπουλος, περιφερειακός σύμβουλος Κ. Μακεδονίας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Μίλησαν η Ειρήνη Σεϊτανίδου, εκ μέρους του Συλλόγου Γυναικών Ευόσμου, ο Λεωνίδας Ναθαναηλίδης, εκ μέρους της Ομοσπονδίας Ενώσεων Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας, η Γιώτα Βαρυτιμιάδου, εκ μέρους του Συλλόγου Ποντίων Ευόσμου «Παναγία Κρεμαστή», και ο Γιώργος Τσαγκάρης, γραμματέας του Συλλόγου ΟΤΑ Ν. Θεσσαλονίκης.

Η Ειρήνη Σεϊτανίδου διαμήνυσε ότι «δεν συμβιβαζόμαστε με τις επικίνδυνες ουσίες που απειλούν την υγεία μας και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίζει με εμάς και τις οικογένειές μας!». Κατήγγειλε το ρόλο παλιών και νέων διοικήσεων των δήμων της περιοχής που, όπως είπε, «έδειξαν από την αρχή την πρόθεσή τους απέναντι στα "ΕΛΠΕ". Είτε καλλιεργούν στάση αναμονής και συνεργασίας είτε προσπαθούν να διευκολύνουν την αδειοδότηση της νέας μονάδας».

Η Γιώτα Βαρυτιμιάδου κατήγγειλε ότι ο δήμος «αντί να πιέσει ώστε να λυθεί το πρόβλημα της δυσοσμίας ασχολείται με το πώς θα επιβάλει χαράτσια στους πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους σπρώχνοντάς τους στις χορηγίες των βιομηχανιών».

Ο Λεωνίδας Ναθαναηλίδης τόνισε ότι «η φυσική θέση ενός γονιού βρίσκεται στο δρόμο του αγώνα, δίνοντας το παράδειγμα στις επόμενες γενιές. Δεν περιμένουμε ούτε λεπτό! Δεν μπορεί κανείς να παίζει με την υγεία των παιδιών μας και τη δική μας!».

Καλύβια

Με σύνθημα «Μας γεμίζουν καρκίνο για τα κέρδη τους» και με κεντρικά αιτήματα «Να κλείσει τώρα ο ΧΥΤΑ Φυλής, όχι άλλα εγκλήματα στην Αττική» πραγματοποιήθηκαν, την Παρασκευή το βράδυ, συγκέντρωση και συναυλία με το μουσικό σύνολο «Ρωμιοσύνη» και την Νατάσσα Μποφίλιου, στην κινητοποίηση που διοργάνωσαν οι Συντονιστικές Επιτροπές Δυτικής Αττικής και Δυτικής Αθήνας στη συμβολή των λεωφόρων Φυλής και Θηβών.

Γραμματικό

Στη συγκέντρωση έκανε παρέμβαση η Χαρά Κατσούδα, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γονέων Αττικής και της Συντονιστικής Επιτροπής Καματερού.

Παραβρέθηκαν ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Περιφέρεια Αττικής, ο Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, οι ευρωβουλευτές του Κόμματος Κώστας Παπαδάκης και Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος.

Δυτική Αθήνα

Με κεντρικό σύνθημα «Ούτε στο Γραμματικό ούτε στη Φυλή, να κλείσει τώρα η χωματερή» το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής πραγματοποίησε μαζική κινητοποίηση στο χώρο όπου έχει στηθεί ο νέος σκουπιδότοπος της Αττικής, στο Γραμματικό, απαιτώντας το κλείσιμο της χωματερής.

Στην κινητοποίηση συμμετείχαν μεταξύ άλλων δεκάδες φορείς της περιοχής, ο πρόεδρος της Κοινότητας Βαρνάβα, Σπύρος Ηλίας, καθώς και κάτοικοι που έδωσαν μαζικό «παρών». Της συγκέντρωσης προηγήθηκαν μηχανοκίνητες πορείες που ξεκίνησαν από Μαραθώνα, Νέα Μάκρη και Βαρνάβα και κατέληξαν στο χώρο μπροστά στην πύλη του ΧΥΤΑ.

Στους συγκεντρωμένους μίλησε εκ μέρους του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατ. Αττικής ο Ζαχαρίας Μιχάλης, ενώ στη συνέχεια ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα.

Τρεις ταυτόχρονες κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν στον Πειραιά, εκεί που οι κάτοικοι υποφέρουν από τις επιπτώσεις της επιχειρηματικής δράσης της ΟΛΠ ΑΕ (COSCO) γύρω και μέσα στο λιμάνι, αλλά και της πολιτικής των δημοτικών και της περιφερειακής αρχής.

Πειραϊκή

«Οχι άλλος εγκλεισμός» ήταν η απαίτηση που εκφράστηκε μαχητικά από σωματεία και φορείς σε Κερατσίνι - Δραπετσώνα, εκεί που οι κάτοικοι είναι σε μόνιμη καραντίνα εξαιτίας της μπόχας από τα καζάνια της «Oil One» και την επεξεργασία πετρελαιοειδών. Στη συγκέντρωση τα σωματεία και οι φορείς της περιοχής απαίτησαν, όπως και στο Πέραμα, να ανακληθούν οι άδειες των βιομηχανιών που ρυπαίνουν την περιοχή, να απομακρυνθούν οι εγκαταστάσεις από κατοικημένες περιοχές και να αποδοθεί το σύνολο των 640 στρεμμάτων στο λαό της περιοχής. Μίλησαν ο Νίκος Μπεάζογλου, πρώην δήμαρχος Δραπετσώνας, ο Μιχ. Κομνηνός, πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Τερψη-Χωρος», η Ελένη Κορδονέλλη, πρόεδρος της Ενωσης Γονέων, ο Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, και ο Δημήτρης Δημόπουλος, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου.

Η Νατάσσα Μποφίλιου στη συναυλία

«Η ανάπτυξή σας μας φέρνει ασφυξία, δεν αντέχουμε άλλο τη δυσοσμία»! Με το σύνθημα αυτό διαδήλωσαν στην Ελευσίνα κάτοικοι κι εργαζόμενοι στέλνοντας το μήνυμα ότι «δεν ανεχόμαστε να ζούμε καθημερινά με τη ρύπανση και τον κίνδυνο ενός βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης». Εκεί, στην καρδιά του Θριασίου, όπου η άναρχη βιομηχανική δραστηριότητα υποβαθμίζει χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο τη ζωή των εργαζομένων, η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε μπροστά στο δημαρχείο της Ελευσίνας και ακολούθησε πικετοφορία, με τους συγκεντρωμένους να απαιτούν μέτρα προστασίας από τη ρύπανση στην περιοχή, να αποδοθεί στο λαό η έκταση της πρώην ΠΥΡΚΑΛ και όχι στα ΕΛΠΕ για να επεκτείνουν κι άλλο τη δραστηριότητά τους, να μην κατασκευαστεί αγωγός καυσίμων. Επίσης να ενισχυθούν το Θριάσιο Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας της περιοχής. Στη συγκέντρωση χαιρετισμό απηύθυναν η Καίτη Νικολάου, μέλος του Σωματείου ΟΤΑ Ελευσίνας - Ασπροπύργου - Μάνδρας, και η Βιβή Γκίκα, πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Ελευσίνας. Παραβρέθηκε ο Κώστας Κώνστας, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Ελευσίνας.

Ελευσίνα

Παράλληλα, οι κάτοικοι απαίτησαν φθηνό ρεύμα για το λαό, χωρίς καμία διακοπή, καθώς και ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών στην παραγωγή Ενέργειας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματιών. Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Βάλσαμος Συρίγος, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής και γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων.

Πέραμα

Μέλη και φίλοι του Κόμματος και της ΚΝΕ βρέθηκαν εκεί από το πρωί της Παρασκευής και πραγματοποίησαν διάφορες εργασίες καθαρισμού και συντήρησης, σε έναν χώρο πλούσιας ομορφιάς αλλά διαχρονικά εγκαταλειμμένο. Με μπόλικη όρεξη και εθελοντική προσφορά συνέβαλαν στο καλλωπισμό του χώρου, επιδιώκοντας με αυτήν τη συμβολική κίνηση να δυναμώσει η συζήτηση για την ανάπλαση της συγκεκριμένης περιοχής, αλλά και όλων των μικρών και μεγαλύτερων πάρκων και πλατειών της Κοζάνης, κάτι που αποτελεί ανάγκη για το λαό της πόλης. Μετά από μια ολόκληρη μέρα κοπιαστικών εργασιών στο Πάρκο Ξενία, ακολούθησε μουσικό γλέντι.

Μια πολύμορφη δραστηριότητα, που κορυφώθηκε την Παρασκευή 5 Ιούνη, Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, ξεδίπλωσαν Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε όλη τη χώρα το προηγούμενο διάστημα. Με εξορμήσεις, περιοδείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, ανάρτηση πανό σε κεντρικά σημεία, αλλά και πρακτικές - συμβολικές παρεμβάσεις, όπως καθαρισμούς ελεύθερων χώρων ή άλλες πρωτότυπες πρωτοβουλίες, π.χ. ποδηλατοδρομίες και περιπάτους, ανέδειξαν τις λαϊκές διεκδικήσεις ενάντια στην εμπορευματοποίηση του φυσικού περιβάλλοντος. Στο επίκεντρο βρέθηκε η πάλη ενάντια στις «πράσινες» μπίζνες του κεφαλαίου, που με φιλοπεριβαλλοντικό τάχα μανδύα και με τις πλάτες όλων των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ φορτώνει νέα βάρη στην εργατική - λαϊκή οικογένεια, για να βρουν πεδία επιχειρηματικής δράσης οι μονοπωλιακοί όμιλοι. Μέσα από αυτήν τη δραστηριότητα αναδείχθηκε η διέξοδος για το λαό, ο ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, όπου κριτήριο της κοινωνικής παραγωγής θα είναι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι η καπιταλιστική κερδοφορία: Ο δρόμος της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού και της εργατικής εξουσίας. Ο δρόμος ανάπτυξης δηλαδή που μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη σχέση ανθρώπου και φύσης. Οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ σε όλη τη χώρα διακίνησαν μαζικά την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ για την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος (βλ. σελ. 27), προβάλλοντας μαχητικά τις διεκδικήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος για προστασία της ζωής και της υγείας του λαού.

Ξεχωριστό τόνο έδιναν επίσης τα μεγάφωνα, που εκτός από μουσική, μετέδιδαν τις θέσεις του ΚΚΕ για το Περιβάλλον, το κάλεσμα για συμπόρευση των εργαζομένων με το ταξικό εργατικό κίνημα, αλλά και τη στήριξη των κινητοποιήσεων που γίνονταν την ίδια ώρα από δεκάδες φορείς σε όλη την Αττική. Η παρέμβαση ολοκληρώθηκε με σύντομη ομιλία από την Κωνσταντίνα Τσιουπρά, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, που κάλεσε στον αγώνα για την ανατροπή αυτού του συστήματος για την προστασία του περιβάλλοντος και της ζωής μας.

Τέλος, αρκετοί ήταν αυτοί που επέλεξαν να προμηθευτούν βασικές εκδόσεις του ΚΚΕ που αφορούν τα ζητήματα του Περιβάλλοντος όπως «Πυρασφάλεια και δασοπροστασία», την πρόταση του Κόμματος για τα δάση και τους δασικούς χάρτες, τα υλικά από την εκδήλωση με θέμα «Νερό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα».

Ανάρτηση πανό στο δημαρχείο Ευόσμου

Το πρωί, οι ΤΟ Πιερίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ προχώρησαν σε εξόρμηση στον πεζόδρομο της Κατερίνης, αναδεικνύοντας τις θέσεις του Κόμματος ενάντια στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στα Πιέρια Ορη, στη θέση «Πέντε Πύργοι». Ενώ αντίστοιχη δράση πραγματοποίησαν και νωρίς το απόγευμα στο χωριό Κάτω Μηλιά.

Το απόγευμα παρεμβάσεις έγιναν στη Θεσσαλονίκη.

Για την ανάγκη λήψης άμεσων μέτρων για την προστασία και την αναβάθμιση του περιαστικού δάσους του Σέιχ Σου, έγιναν μαζικές εξορμήσεις στην πλατεία Αγίων Αναργύρων, στο Πυροβολείο στις Συκιές, στα φανάρια της Λεωφόρου Παπανικολάου στα Πεύκα, στα πάρκα Αγίας Βαρβάρας και Μαλακοπής, στις Σαράντα Εκκλησιές και στα πάρκα της Τριανδρίας.

Για τις εξελίξεις στο Παραλιακό Μέτωπο Καλαμαριάς και ενάντια στα σχέδια για παραχώρηση σε ιδιώτη επενδυτή της μαρίνας της Αρετσούς, οι Κομματικές Οργανώσεις της Καλαμαριάς έκαναν μαζικές εξορμήσεις στα πάρκα της Κρήνης και στην Πλαζ Αρετσούς. Ενώ το Σάββατο, στις 11 το πρωί, προγραμματίζουν παρέμβαση στον Πεζόδρομο.

Ενάντια στην καρκινογόνα καύση των απορριμμάτων που προωθούν κυβέρνηση και τσιμεντοβιομηχανία «ΤΙΤΑΝ» στο εργοστάσιό της στην Ευκαρπία, έγινε μαζική εξόρμηση στην πλατεία της Ευκαρπίας.

Τέλος, παρέμβαση έγινε και στον Λαγκαδά ενάντια στη χωροθέτηση της Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων Δυτικού Τομέα της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, που θα παράγει το απορριμματογενές καύσιμο RDF/SRF, το οποίο θα αποτελεί την πρώτη ύλη για τα καμίνια των τσιμεντοβιομηχανιών.

Κατερίνη

Ακολουθώντας αυτόν τον δρόμο, τον δρόμο υπηρέτησης των κερδών του κεφαλαίου, όλο το προηγούμενο διάστημα, προώθησαν και προωθούν τις φιλομονοπωλιακές κατευθύνσεις και Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενσωματώνοντάς τες σε εθνικούς νόμους, Προεδρικά Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις. Η ταξική προσήλωση των αστικών κομμάτων σ' αυτήν την πολιτική εξηγεί και τον ιδιαίτερα συμβολικό τρόπο με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ απέφυγε κατά την ψήφιση στη Βουλή να πάρει θέση στο αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο της ΝΔ, διαλέγοντας την τακτική του «στρίβειν διά της αποχωρήσεως».

Πραγματικά, στον τομέα, ειδικότερα, των Οδηγιών το έργο του πολιτικού προσωπικού του κεφαλαίου είναι αξιοθαύμαστο. Οπως επιχαίρει διαχρονικά η Γενική Γραμματεία Νομικών και Κοινοβουλευτικών Θεμάτων της Προεδρίας της Κυβέρνησης, τόσο επί ΣΥΡΙΖΑ όσο και επί ΝΔ - για να περιοριστούμε στην τρέχουσα περίοδο -, παραμένει «η Ελλάδα σταθερά στις πρώτες θέσεις στην Ευρώπη στην εναρμόνιση με το Δίκαιο της ΕΕ». Και καθόλου άδικο δεν έχει αφού την τελευταία δεκαετία (από 14.7.2010 έως και 6.3.2020) ενσωματώθηκαν 669 Οδηγίες, μαζί με τις τροποποιήσεις τους, πολλές και στον τομέα του Περιβάλλοντος. Μεταξύ των τελευταίων αυτών αξίζει να μνημονεύσουμε τις Οδηγίες: Για το περιβόητο εμπόριο των ρύπων, για την ποιότητα των νερών, που προωθεί την περαιτέρω εμπορευματοποίησή τους, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα, σύμφωνα με την οποία όλα «καλώς έχουν» σχετικά με τα καζάνια στο Πέραμα και άλλες περιπτώσεις σε ολόκληρη τη χώρα.

Για το θαλάσσιο περιβάλλον, που αφήνει το βασικό ρυπαντή του, το εφοπλιστικό κεφάλαιο, στο απυρόβλητο. Την Οδηγία για την «ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης», που αφήνει ορθάνοιχτη την πόρτα στην ασύδοτη δράση του κεφαλαίου, με εμβληματικό το παράδειγμα της Ολοκληρωμένης Μονάδας Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΟΕΔΑ) Φυλής και, τέλος, για τη διαχείριση των αποβλήτων, αντικείμενο στο οποίο δίνει ιδιαίτερο βάρος το ευρωενωσιακό κεφάλαιο καθώς πέρα από πεδίο άντλησης υψηλών κερδών των κατασκευαστικών ομίλων και όσων παράγουν τον απαιτούμενο εξοπλισμό, έχει αναδειχθεί την τελευταία δεκαετία από τα κοινοτικά όργανα, σε συνδυασμό με τα σχέδια της «κυκλικής οικονομίας», σε σημαντικό νέο πεδίο κερδοφόρας τοποθέτησης του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, με ένα λογαριασμό που πηγαίνει ολόκληρος στα λαϊκά στρώματα με πλήθος «οικονομικών εργαλείων».

Αυτή η αντιλαϊκή, φιλομονοπωλιακή «συγκατοίκηση» ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει αποκαλυπτική και συγκεκριμένη στην πράξη σε μια σειρά σημαντικών και πολυποίκιλων θεμάτων, που αφορούν στη διαχείριση των αποβλήτων.

• Προώθησε τις Συμπράξεις Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την κατασκευή Μονάδων Επεξεργασίας σύμμεικτων Αποβλήτων (ΜΕΑ), παραδίνοντας στη ΝΔ ολοκληρωμένες 5 σχετικές συμβάσεις.
• Συνέχισε το «θάψιμο» της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή τόσο σε επίπεδο σχεδιασμού όσο και σε επίπεδο χρηματοδότησης, προωθώντας κατά προτεραιότητα την επεξεργασία των σύμμεικτων για τα επόμενα 25 έως 27 χρόνια.
• Επανέφερε την καρκινογόνα καύση (i) με την προώθηση μέσω αφειδών αδειοδοτήσεων της παραγωγής και καύσης σκουπιδιών (RDF / SRF) αλλά, κατά περίπτωση, και επικίνδυνων αποβλήτων στις τσιμεντοβιομηχανίες και (ii) μέσω των μονάδων καύσης βιομάζας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, ελέω ΑΠΕ, ανά την επικράτεια.
• Υιοθέτησε, με τη σειρά του, την πολιτική ασυλίας του κεφαλαίου να ρυπαίνει με την ανεξέλεγκτη διάθεση των επικίνδυνων και μη βιομηχανικών αποβλήτων, στερεών και υγρών. Βάφτισε ταυτόχρονα «ιστορικά αποθηκευμένα» τους εκατοντάδες χιλιάδες τόνους βιομηχανικών αποβλήτων, που για χρόνια παραμένουν εκτεθειμένα στις οικείες βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
• Προχώρησε παραπέρα στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων.
• Εγκαινίασε νέα χαράτσια σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών, το «χαράτσι ταφής» ως «περιβαλλοντική εισφορά», που τροφοδοτεί το αδηφάγο «Πράσινο Ταμείο», θεμελίωσε νομικά το «πληρώνω όσο πετάω», που απαλλάσσει το κεφάλαιο από το συντριπτικό μέρος των ανταποδοτικών τελών που πληρώνει σήμερα, επέβαλε το χαράτσι της πλαστικής σακούλας, τροποποίησε επί το αντιλαϊκότερο την πολιτική τιμολόγησης της εισφοράς των δήμων προς τους οικείους Φορείς Διαχείρισης Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ).
• Δεν δίστασε, σε ειδικές περιπτώσεις, όπου δεν «έπιπτε ο λόγος του, να πίπτει η ράβδος», και όχι μόνο, των ΜΑΤ στον «διάλογο» με τον λαϊκό παράγοντα, κόντρα στις ακατάλληλες χωροθετήσεις με πολιτικά και ταξικά κατά κανόνα κριτήρια.
• Ειδικότερα στην Αττική ακολούθησε κατά γράμμα την πολιτική των προκατόχων του. Και με τη διοίκηση Δούρου στην πρώτη γραμμή, από κοινού με τη ΝΔ και τα κατά περίπτωση εξαπτέρυγά τους σε Περιφέρεια Αττικής και Ειδικό Διαβαθμιδικό Σύνδεσμο Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) έχει να επιδείξει μεταξύ άλλων:

-- Την παραπέρα διαιώνιση της χωματερής της Φυλής, αναγνωρισμένης και από τους ίδιους ως καρκινογόνας εστίας, χαρακτηρισμός που επιβεβαιώνεται άλλωστε και από τα ευρήματα μελέτης του ίδιου του ΕΔΣΝΑ, που κάλυπτε όλο το 2017. Και αυτό, σε συνδυασμό με τη συνέχιση της κατάπτυστης πολιτικής μαζικής ομηρίας μεγάλου μέρους των λαϊκών στρωμάτων του δήμου Φυλής με τα πάνω από 35 εκατ. ευρώ το χρόνο να τροφοδοτούν τον κορβανά της δημοτικής αρχής ως «αντισταθμιστικά» τέλη.

-- Την ολοκλήρωση της κατασκευής του παράνομου «Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων» (ΧΥΤΑ) Γραμματικού συναποφασίζοντας και την έναρξη της δοκιμαστικής του λειτουργίας.

-- Την παντελή έλλειψη κάθε έργου διαχείρισης αποβλήτων, με εξαίρεση φυσικά τα αλλεπάλληλα και επικίνδυνα «πανωσηκώματα» - επεκτάσεις της υπερκορεσμένης χωματερής Φυλής και τον ΧΥΤΑ Γραμματικού. Με την ανακύκλωση, από την άλλη, να παραμένει βαλτωμένη σε μονοψήφια ποσοστά.

-- Τη συναίνεση στην περιβαλλοντική αδειοδότηση δεκάδων πρόσθετων μονάδων «εναλλακτικής διαχείρισης» αποβλήτων, ανάμεσά τους και επικίνδυνων, στην ασφυκτιούσα από ρυπογόνες εγκαταστάσεις περιοχή του Θριασίου, αλλά, ταυτόχρονα, και την επί τέσσερα χρόνια συνεχιζόμενη ολιγωρία στην πλήρη αποκατάσταση, και μάλιστα με δημόσια δαπάνη, της τεράστιας περιβαλλοντικής ζημιάς, που προκάλεσε η πυρκαγιά σε μια τέτοια μονάδα (Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών - ΚΔΑΥ, στη Νέα Ζωή Ασπροπύργου) τον Ιούνη του 2015.

-- Και μέσα σε όλα αυτά, και σε πολλά άλλα ακόμη, την πλήρη απαξίωση της λειτουργίας του ΔΣ του ΕΔΣΝΑ, στο όνομα προφανώς της «δημοκρατίας», της «συμμετοχής» και της «διαφάνειας», με βασικές αποφάσεις να παίρνονται εν κρυπτώ και παραβύστω σε «κατεπείγουσες» συνεδριάσεις της υπό τον ΣΥΡΙΖΑ Εκτελεστικής Επιτροπής.

Εδωσε συνέχεια σε όλα τα παραπάνω προσθέτοντας και τις δικές της «πινελιές»:

• Εμπλούτισε την καύση των αποβλήτων υιοθετώντας και την αυτόνομη καύση τους σε μονάδες αποτέφρωσης. Παράλληλα, με το Ν.4643 (άρθ. 23) δίνει κατά «παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης» προκλητικά προνόμια και διευκολύνσεις στο κεφάλαιο για την ενεργειακή καύση μέρους των δημοτικών απορριμμάτων μέσω του «βιοαερίου που προέρχεται από την αναερόβια χώνευση του βιοαποικοδομήσιμου κλάσματος αποβλήτων».
• Εδωσε νέο αέρα στις ΣΔΙΤ των σύμμεικτων αποβλήτων, επαγγελλόμενη αρκετές δεκάδες ακόμη.
• Πρόσθεσε νέα εμπόδια στη μαζική ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή επιδιώκοντας τη μονόπλευρη προώθηση συγκεκριμένου συστήματος αμερικανικής προέλευσης, που στοχεύει στον «αφρό» μόνο των ανακυκλώσιμων υλικών και ανοίγοντας δρόμο προς την ενεργειακή ανάκτηση, με τον πρόσφατο αντιπεριβαλλοντικό νόμο, για το μεγαλύτερο μέρος των προδιαχωρισμένων ανακυκλώσιμων υλικών (χαρτί - χαρτόνι).
• Με τον ίδιο νόμο, σε σχέση πάντα με τη διαχείριση των αποβλήτων: Ενίσχυσε το βάρος της κυβερνητικής παρεμβατικής επιβολής, αφαίρεσε από τα Δημοτικά Συμβούλια την έγκριση των τοπικών σχεδίων διαχείρισης, παραδίνοντάς την στις Επιτροπές Ποιότητας Ζωής, ενίσχυσε τη δυνατότητα ιδιωτικοποίησης της αποκομιδής των απορριμμάτων, γενίκευσε το χαράτσι της πλαστικής σακούλας.
• Ειδικότερα στην Αττική, στην ίδια πάντα γραμμή της διαιώνισης των σκουπιδιών στη Φυλή, και σε συμφωνία με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ:

-- Προχώρησε σε νέα επέκταση - πανωσήκωμα 685.000 κ.μ.

-- Προετοιμάζει νέο ΧΥΤΑ στον παλιό χώρο των Ανω Λιοσίων 700.000 κ.μ. και συνεχίζει με ιδιαίτερο ζήλο τη διαδικασία, που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ, δημοπράτησης του 3ου ΧΥΤΑ στη Φυλή (8.000.000 κ.μ. κατ' ελάχιστον).

-- Προσθέτει νέα ΜΕΑ στη Φυλή, μεγάλων διαστάσεων, αυτή του Κεντρικού Τομέα Αθηνών.

-- Αυξάνει τη δυναμικότητα της ΟΕΔΑ Γραμματικού, ενώ ο ΧΥΤΑ Γραμματικού αναλαμβάνει το ρόλο της άμεσης εφεδρείας στο ορατό ενδεχόμενο που ο ΧΥΤΑ Φυλής θα πάψει να δέχεται απόβλητα.

Και σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντιπολίτευση, συνεχίζει την προσπάθειά του να φανεί «καλύτερος» διαχειριστής της κατάστασης για το μεγάλο κεφάλαιο. Απ' τη μία εγκαλεί τη ΝΔ πως καθυστερεί στην εφαρμογή των αντιλαϊκών «οικονομικών εργαλείων», που θέσπισε αυτός ως κυβέρνηση, δηλαδή στην παραπέρα φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, όπως της «περιβαλλοντικής εισφοράς», του νέου τρόπου τιμολόγησης της εισφοράς των δήμων προς τους οικείους ΦΟΔΣΑ και της «προσαρμογής των δημοτικών τελών τους με βάση το "πληρώνω όσο πετάω"». Από την άλλη, στη μόνιμη προσπάθειά του να «ωραιοποιήσει» την αστική πολιτική, προωθεί τον ανυπόστατο ισχυρισμό ότι με την «εφαρμογή της νέας τιμολογιακής πολιτικής», «δίδεται η δυνατότητα μείωσης των δημοτικών τελών», παρά το γεγονός ότι η επιβάρυνση των δήμων και των λαϊκών στρωμάτων αυξάνεται.

Η στρατηγική σύμπλευση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει πως η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται καταστρέφει το περιβάλλον και τη ζωή του εργαζόμενου ανθρώπου. Ο λόγος είναι απλός: Το κέρδος απαιτεί συνεχείς θυσίες και καμιά διαχείριση του καπιταλισμού δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες μας.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα εμπλουτίζουν όλο και περισσότερο την ατομική και συλλογική τους εμπειρία από την πολιτική και τις τακτικές του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού ενάντιά τους. Καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο πως το καπιταλιστικό σύστημα, με κάθε μορφή διαχείρισής του, είναι ασύμβατο με την ισόρροπη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και το περιβάλλον.

Αποκτούν όλο και μεγαλύτερη επίγνωση πως η στοχευμένη, οργανωμένη πάλη για την αποτροπή της καταστροφής του περιβάλλοντος, της υγείας τους, της ποιότητας ζωής τους πρέπει να στραφεί στον πραγματικό αντίπαλο, τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης. Το οργανωμένο κίνημα θα προετοιμάσει πιο αποφασιστικά την αντεπίθεσή του ενάντια στα σχέδια που απεργάζονται σε βάρος μας, αφού «δεύτερη ζωή δεν έχουμε για να χαρίσουμε αυτή», θύμα στα κέρδη του κεφαλαίου.

Για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα λίγων μόλις μηνών, η δημοτική αρχή εγκρίνει και θέτει σε εφαρμογή το δεύτερο, μετά την «ανάπλαση» της πλατείας Ομονοίας, έργο, χωρίς να τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες που επιβάλλουν νέο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό καθώς και έλεγχο και εγκρίσεις από τους ακόλουθους φορείς: Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεως (ΣΥΠΟΘΑ), Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής της Περιφέρειας, καθώς επίσης και φορείς και υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού. Ταυτόχρονα η μελέτη βιώσιμης κινητικότητας (ΣΒΑΚ), που ήδη εκπονείται για ολόκληρο τον δήμο Αθηναίων, αντικαθίσταται από μία επιμέρους και αποσπασματική συγκοινωνιακή μελέτη - αποτέλεσμα ερευνητικού προγράμματος του ΕΜΠ - ενώ αγνοούνται επιδεικτικά τα αποτελέσματα του πρόσφατου αρχιτεκτονικού διαγωνισμού «Ανάπλαση του κέντρου της Αθήνας» που διενήργησε το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών.

Η καθόλου τυχαία ανυπόγραφη «αρχιτεκτονική μελέτη» που συνοδεύει την πρόταση «Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας», πέραν της προχειρότητάς της, παραπέμπει περισσότερο σε «παραγγελία εργολάβου», παρά σε επιπέδου και με αξιώσεις πόνημα σύγχρονου Αστικού Σχεδιασμού για μια ιστορική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, όπως η Αθήνα. Οχι μόνο δεν δημιουργεί «μία από τις πιο όμορφες διαδρομές αστικού τοπίου στην Ευρώπη», αλλά αντιθέτως προσβάλλει την αρχιτεκτονική κοινότητα της χώρας και τους κατοίκους των Αθηνών με την αμφίβολη ποιότητά της, υποβιβάζοντας περαιτέρω την αισθητική της πρωτεύουσας στο όνομα φαρδύτερων πεζοδρομίων, με λευκές ζαρντινιέρες και πλαστικά κόκκινα κολονάκια και αδιάφορες δαπεδοστρώσεις αλλά και με ποδηλατόδρομους, αυτήν τη φορά για τους οποίους δεν γνωρίζουμε συγκεκριμένα ούτε από πού ξεκινούν, ούτε πού καταλήγουν.

Ερωτήματα επίσης δημιουργούνται ως προς το κατά πόσο οι αλλαγές εξυπηρετούν κυρίως τις ουσιαστικές ανάγκες των πεζών επισκεπτών, των εργαζομένων και των κατοίκων του κέντρου και όχι τις «ανάγκες» των επιχειρηματιών εστίασης, των ξενοδόχων κ.λπ., μετατρέποντας το κέντρο της Αθήνας σε ένα τεράστιο τουριστικό θέρετρο. Διακρίνουμε πάλι κάτι καθόλου καινούργιο τόσο στην περίπτωση της Ελλάδας όσο και αλλού: Τον σχεδιασμό του δημόσιου χώρου της πόλης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου. Ενας δημόσιος φορέας (δήμος Αθηναίων) αποφασίζει, σχεδιάζει και υλοποιεί την πλήρη ανατροπή της μορφής της πόλης, βάσει των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων, προκλητικά αδιαφορώντας όχι μόνο για τις ανάγκες των εργαζομένων και των κατοίκων της, αλλά και για τη συνολική αισθητική εικόνα μίας ιστορικής ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, όπως η Αθήνα, μετατρέποντάς την σε τουριστικό «προϊόν». Με αυτούς τους όρους είναι μάλλον εύκολο να προδιαγράψει κανείς την πορεία του «έργου». Νέες γενναιόδωρες «χορηγίες» επιχειρηματιών που έχουν συμφέροντα στην περιοχή (βλ. πρόσφατη «ανάπλαση» της πλατείας Ομονοίας), καθώς και νέες αναθέσεις σε ημέτερους μεγαλοεργολάβους, προσφιλείς πρακτικές, τόσο της σημερινής όσο και των προηγουμένων κυβερνήσεων, εγγυώνται την αποπεράτωσή του.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως η επίκληση της πανδημίας για την υλοποίηση του εν λόγω σχεδίου είναι προσχηματική, ώστε η εκτέλεσή του να μεθοδευτεί σκοπίμως εσπευσμένα, με όρους παντελούς έλλειψης λογοδοσίας και διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς των εργαζομένων και των κατοίκων του κέντρου και των επιστημονικών φορέων. Η διαδικασία fast track, με την οποία αυτό δρομολογείται, ταυτόχρονα με την παράλληλη απαξίωση των αρμόδιων φορέων, οδηγούν στη συναγωγή ασφαλών συμπερασμάτων ως προς τις πραγματικές προθέσεις της δημοτικής αρχής και ως προς τα συμφέροντα που μια τέτοια απόφαση πραγματικά υπηρετεί.

Η επικοινωνιακή καταιγίδα προβολής του σχεδίου της διοίκησης Μπακογιάννη στο δήμο της Αθήνας για το «Μεγάλο Περίπατο» παρουσιάζει ως στόχους αυτών των αλλαγών στο κέντρο της πόλης, τα λιγότερα διερχόμενα ΙΧ, τον περισσότερο ελεύθερο δημόσιο χώρο για περίπατο ή ποδήλατο μεταξύ ορισμένων εκ των σημαντικότερων αρχαιολογικών χώρων και μουσείων της Αθήνας. Ακούγοντας ο οποιοσδήποτε τέτοιους στόχους να τίθενται, είναι δύσκολο να διαφωνήσει.

Αν ήταν το κίνητρο η βελτίωση της ποιότητας ζωής των λαϊκών στρωμάτων της Αθήνας, η συζήτηση θα ξεκίναγε με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναβάθμισης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς της πρωτεύουσας, με πύκνωση του δικτύου των δρομολογίων, με αύξηση του προσωπικού και των οχημάτων, ώστε να μπορούσε ευκολότερα να υποκατασταθεί η χρήση των ΙΧ από τη χρήση των ΜΜΜ. Επίσης, θα συνδυαζόταν με ένα αντίστοιχο σχέδιο αύξησης του δημόσιου χώρου σε όλη την έκταση του δήμου, με δημιουργία νέων πλατειών, πάρκων, παιδικών χαρών και δεν θα είχαμε το «παράδοξο» η ίδια διοίκηση να έχει «παγώσει» ακόμα και δρομολογημένες απαλλοτριώσεις για να κερδηθεί δημόσιος χώρος ή να συνεχίζει την τεράστια συρρίκνωση του δικτύου των παιδικών χαρών που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία 15 χρόνια. Και επιπλέον, η πρόσβαση των λαϊκών στρωμάτων της πόλης στους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία, που τόσο προβάλλεται, θα αντιμετωπιζόταν ως δικαίωμα και όχι ως ένα πανάκριβο τουριστικό προϊόν.

Το σχέδιο για το «Μεγάλο Περίπατο» της Αθήνας, όπως προτάθηκε από τη διοίκηση Μπακογιάννη και ψηφίστηκε από τις παρατάξεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας, αποτελεί μια νέα εκδοχή παλιότερων σχεδίων που έχουν παρουσιαστεί για την αναμόρφωση του κέντρου της πρωτεύουσας. Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ριζικής αλλαγής στην παραγωγική δομή του κέντρου της Αθήνας, στην κατεύθυνση να γίνει ένα τεράστιο ενιαίο τουριστικό κέντρο για να προσελκύει ακόμα περισσότερα εκατομμύρια τουρίστες για αρκετούς μήνες το χρόνο. «Η Αθήνα γίνεται προορισμός», όπως δήλωσε ο δήμαρχος, και όχι μέρος διέλευσης.

Συνεπώς, ως τέτοιο σχέδιο πρέπει να κριθεί. Γιατί η στόχευση αυτών των αλλαγών καθορίζει και τις συνέπειές τους και στο αν τελικά θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι και οι επαγγελματίες που ζουν και δουλεύουν στην πόλη ή κυρίως το μεγάλο ξενοδοχειακό και εμπορικό κεφάλαιο, που έσπευσαν ήδη να αποθεώσουν την πρωτοβουλία της διοίκησης Μπακογιάννη.

Η εμπειρία από άλλες μεγάλες πόλεις καπιταλιστικών χωρών είναι σαφής για το προς τα πού θα πάνε τα πράγματα. Με ολόκληρες περιοχές να τουριστικοποιούνται πλήρως και με αύξηση των τιμών των ακινήτων, άρα και των ενοικίων και των δημοτικών τελών, μόνιμοι κάτοικοι «εκδιώκονται» από ολόκληρες γειτονιές, στις οποίες αλλάζει ριζικά η σύνθεση του πληθυσμού τους.

Η μεταφορά ακόμα περισσότερης εμπορικής κίνησης προς το κέντρο της πόλης στα μεγάλα εμπορικά κέντρα, θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των όρων δουλειάς για δεκάδες χιλιάδες επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στις γειτονιές της Αθήνας, αλλά και γειτονικών δήμων. Ενώ μικροί επαγγελματίες και έμποροι που θα παραμείνουν ανοιχτοί στο κέντρο της πόλης, θα έχουν να αντιμετωπίσουν έναν ακόμα πιο άνισο ανταγωνισμό από τα μεγαθήρια του κλάδου.

Οι αντιδράσεις επαγγελματιών σε παραδοσιακούς εμπορικούς δρόμους, όπως στην Αθηνάς ή στο Μοναστηράκι, είναι έντονες, καθώς βλέπουν ότι πάρα πολλοί από αυτούς απειλούνται με κλείσιμο, καθώς θα γίνει πιο δύσκολη έως αδύνατη η πρόσβαση του κόσμου.

Εμπειρικά στοιχεία που υπάρχουν, δείχνουν ότι σε γειτονιές που αυξήθηκε κατακόρυφα η τουριστική κίνηση, αυτοί που πήραν τη μερίδα του λέοντος ήταν οι αλυσίδες σούπερ μάρκετ και όχι τα μικρά εμπορικά καταστήματα. Ακόμα και ο κλάδος της εστίασης - διασκέδασης θα υποστεί αλλαγές.

Παράλληλα, εκατοντάδες μικρά επιστημονικά ή τεχνικά γραφεία θα αντιμετωπίσουν μια σημαντική αύξηση των εξόδων λειτουργίας τους, ενώ οι ιδιοκτήτες ταξί, ακόμα και αν δεν τους απαγορευτεί σε πρώτη φάση η πρόσβαση, θα χάνουν διαρκώς μερίδιο στο κομμάτι της μεταφοράς από τις αλυσίδες του κλάδου που θα έχουν συμφωνίες με τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.

Το επιχείρημα ότι θα «καλλωπιστεί» το κέντρο και θα φύγουν τα στέκια της εγκληματικότητας, διαψεύδεται από την ίδια την πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων. Οι πιάτσες διακίνησης ναρκωτικών, πορνείας, εγκληματικότητας δεν θα εξαλειφθούν, αφού δεν εξαλείφονται οι όροι ύπαρξής τους. Απλά «μετακομίζουν» σε κοντινές περιοχές. Το ίδιο και τα σημεία κυκλοφοριακής συμφόρησης, που η ίδια η μελέτη για το σχέδιο προβλέπει ότι θα μεταφερθούν προς παράπλευρους δρόμους, όπως η Πειραιώς, η Βασ. Σοφίας, η Αλεξάνδρας, η 3ης Σεπτεμβρίου κ.ά.

Η Αθήνα χρειάζεται σημαντικές παρεμβάσεις. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς. Αυτές οι παρεμβάσεις θα πρέπει να υπηρετούν τις ανάγκες και τους όρους ζωής των εργαζομένων, των κατοίκων, των επαγγελματιών του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας και όχι όσων προσδοκούν να βγάλουν κι άλλα υπερκέρδη αλλοιώνοντας τη φυσιογνωμία του και μετατρέποντάς το σε κλειστό κλαμπ μεγαλοξενοδόχων, μεγαλεμπόρων και επιχειρηματιών βραχυχρόνιων μισθώσεων.

Είναι αλήθεια ότι στον δήμο Αθηναίων υπάρχουν μεγάλη έλλειψη ελεύθερων χώρων, κυκλοφοριακή ρύπανση, εγκληματικότητα, εμπόριο ναρκωτικών και πορνείας. Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση επιλέγεται, όπως δηλώνει ο δήμαρχος Αθηναίων, «να μπει στον επιταχυντή λόγω κορονοϊού» η δημιουργία ...ενός περιπάτου γύρω από το ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας.

Παρουσιάζουν ως αναβάθμιση των ΜΜΜ την αύξηση της ταχύτητας κίνησης των λεωφορείων (από τη δημιουργία λεωφορειολωρίδων), ενώ δεν υπάρχει καμία δέσμευση από το κράτος και τον ΟΑΣΑ ούτε για πύκνωση του δικτύου των δρομολογίων, ούτε για αύξηση του αριθμού και ανανέωση του στόλου των οχημάτων, ούτε για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις αστικές συγκοινωνίες.

Η κυκλοφοριακή μελέτη του ΕΜΠ, που παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Αθηναίων, δεν συνοδεύεται από μελέτη εφαρμογής, ούτε εφαρμόζει κάποιο Ειδικό Χωρικό Σχέδιο για το κέντρο. Αυτό σημαίνει ότι, σήμερα, δεν γνωρίζουμε πόσο θα επιβαρύνουν οι πεζοδρομήσεις την κυκλοφορία στους γύρω δρόμους και στις ήδη πολύ επιβαρυμένες περιοχές του δήμου Αθηναίων.

Ηταν τόσο μεγάλη η βιασύνη τους να προχωρήσουν το σχέδιο, πριν επανέλθει από την πανδημία η συνήθης δραστηριότητα στο κέντρο, που δεν περίμεναν ούτε καν την ολοκλήρωση της μελέτης Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας, η οποία εκπονείται για το σύνολο του δήμου Αθηναίων.

Ακόμα και οι ποδηλατόδρομοι που παρουσίασαν για να κερδίσουν την αποδοχή του κοινού είναι «αδιέξοδοι». Δεν αποτελούν καν τμήμα ενός συνολικού δικτύου, που θα ενώνει περιοχές του κέντρου ώστε να εξυπηρετούν πραγματικά τις ανάγκες μετακίνησης κατοίκων και εργαζομένων που επιλέγουν αυτό το μέσο. Δηλαδή θα κατεβαίνεις στοιβαγμένος σε λεωφορείο ή μετρό για να κάνεις ποδήλατο... γύρω από το εμπορικό τρίγωνο μαζί με τους τουρίστες.

Οι επιπτώσεις στη δουλειά των οδηγών ταξί είναι σημαντικές, καθώς, ουσιαστικά, τους απαγορεύεται η πρόσβαση στο ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας. Επομένως, ακόμα και οι τουρίστες στις ξενοδοχειακές υποδομές θα μεταφέρονται από τις αλυσίδες του κλάδου που θα έχουν πρόσβαση, βάσει συμφωνίας, στα ξενοδοχεία.

Με τον «Μεγάλο Περίπατο» μπαίνει σε κλοιό το κέντρο της Αθήνας προκειμένου να «αποστειρωθεί», ώστε να παραδοθεί στην ανάπτυξη των μεγάλων τουριστικών επενδύσεων. Κατά συνέπεια, αποτελεί ένα ακόμα βήμα στην υλοποίηση του σχεδίου ριζικής αλλαγής στις οικονομικές δραστηριότητες, στην παραγωγική δομή του και στον εκτοπισμό των λαϊκών στρωμάτων που κατοικούν, ακόμα, στο κέντρο της Αθήνας. Το ιστορικό τρίγωνο των Αθηνών μετατρέπεται σε «προαύλιο» των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων άνω των 150 κλινών και των διεθνών αλυσίδων εμπορίου και διασκέδασης. Αλλωστε, γι' αυτό σπεύδουν να καταθέσουν το νέο χωροταξικό πολεοδομικό σχέδιο για την Αθήνα εντός του καλοκαιριού.

Η εμπειρία που υπάρχει από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις δείχνει ότι τέτοιες αναπλάσεις οδηγούν σε υψηλότερες αξίες ακινήτων, άρα υψηλότερα ενοίκια και στη συνέχεια υψηλότερα τέλη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι μόνιμοι κάτοικοι και οι μικροί επαγγελματίες του κέντρου θα αναγκαστούν να μετακομίσουν ή, αντίστοιχα, να κλείσουν.

Είναι χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις πόλεων όπως η Βαρκελώνη και η Βενετία, όπου, τα τελευταία χρόνια, γίνονταν διαδηλώσεις με συνθήματα «όχι άλλοι τουρίστες» από κατοίκους που δεν μπορούν να ζήσουν την πόλη τους.

Σε αυτό το σχέδιο καπιταλιστικής ανάπτυξης για το κέντρο της Αθήνας συμφωνούν ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ και γι' αυτό βρέθηκαν όλοι μαζί να στηρίζουν το σχέδιο Μπακογιάννη για τον «Μεγάλο Περίπατο».

Ομως, ο λαός της Αθήνας έχει τη δύναμη να προτάξει τις ανάγκες του στον αντίποδα των συμφερόντων των μεγάλων ομίλων. Μπορεί να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.

Την ίδια στιγμή, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνιστούν σε μια διελκυστίνδα για το ποιος είναι ο προστάτης και ποιος ο καταστροφέας των δασών, ενώ και οι δύο είναι απολύτως συνυπεύθυνοι για την καταστροφή των δασικών οικοσυστημάτων.

Φαινομενικά, τα δάση καταστρέφονται από πυρκαγιές, πλημμύρες, ασθένειες, καταπατήσεις, οικοπεδοποιήσεις και από εγκατάλειψη. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για διάφορες όψεις εφαρμογής της αστικής δασικής πολιτικής.

Ενας απ' τους πυλώνες της καπιταλιστικής ανάπτυξης ήταν η αξιοποίηση και της αυθαίρετης δόμησης στα κρατικά δάση, προκειμένου να στηριχθεί η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Οι δασικές πυρκαγιές από εμπρησμούς αποτέλεσαν για δεκαετίες βασικό εργαλείο αποχαρακτηρισμού και οικοπεδοποίησης, με ευθύνη των κυβερνήσεων που εξασφάλιζαν το κατάλληλο νομικό πλαίσιο. Αυτή η πολιτική υλοποιήθηκε και πέτυχε για το κατασκευαστικό κεφάλαιο στον Υμηττό, στην Πεντέλη, στην Πάρνηθα, στην Ανατολική Αττική, στη Χαλκιδική και την υπόλοιπη Ελλάδα. Μόνο στο Λεκανοπέδιο Αττικής υπάρχουν 300.000 αυθαίρετες οικοδομές (2015), ενώ για όλη την Ελλάδα ξεπερνούν το 1.000.000. Σ' αυτό το πλαίσιο υπολογίζεται ότι αν π.χ. δομηθεί το δάσος του Πεντελικού Ορους θα είχε οικονομικό αποτύπωμα ύψους πολλών δισ. ευρώ. Γι' αυτόν το λόγο, ακόμη και σήμερα 28 οικοδομικοί συνεταιρισμοί διεκδικούν περίπου 25.000 στρέμματα, που τα περισσότερα κάηκαν στις πυρκαγιές του 1995 και του 1998.

Σε κάθε ιστορική περίοδο, η δασική πολιτική των κυβερνήσεων της αστικής τάξης εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου, την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της επέκτασης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της χρήσης γης, στις εκάστοτε αναπτυξιακές προτεραιότητες του ελληνικού κεφαλαίου.

Στις σημερινές συνθήκες, οι προτεραιότητες της καπιταλιστικής ανάπτυξης «πιέζουν» ακόμα περισσότερο τα δάση και τα βουνά της Ελλάδας.

Τα δάση καταστρέφονται για να επενδύσουν οι «πράσινοι» επενδυτές σε ανεμογεννήτριες, που θα αποτελέσουν τα σύγχρονα «δασικά δένδρα» σε «βουνά και λαγκάδια» και αντί για οξυγόνο θα παράγουν πανάκριβο για το λαό ρεύμα.

Οι προστατευόμενες περιοχές, τα δασικά οικοσυστήματα, θα είναι το περιζήτητο κερδοφόρο «αντικείμενο του πόθου» για τουριστική εκμετάλλευση σε βουνά και παραλίες. Το περιβάλλον βρίσκεται εκεί, για να «απαντά» στην κυρίαρχη αντίληψη και την «επί ποινή αφανισμού» επιδίωξη του κεφαλαίου, που περιγράφεται με τρεις λέξεις: κέρδος, κέρδος, κέρδος!

Και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαγκωνίζονται για το ποιος θα υλοποιήσει αποτελεσματικότερα αυτήν την πολιτική προς όφελος του κεφαλαίου.

Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ στο περιβάλλον και τα δάση, μοιάζουν σαν «δυο σταγόνες νερό». Είναι η μια συνέχεια της άλλης. Υλοποιούν τις ανάγκες του κεφαλαίου και εξυπηρετούν διαχρονικά τη δράση του. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα:

-- Υλοποιούν τη στρατηγική της «πράσινης» ανάπτυξης, την Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ των διεθνών συμφωνιών και των «διαπραγματεύσεων» για την μετά το 2020 δασική στρατηγική της, με στόχο τη συνδυασμένη ένταξη των δασών στα μέτρα για τη γεωργία και την αγροτική ανάπτυξη, τη βιοποικιλότητα, το κλίμα, τη βιομηχανία, την επισιτιστική ασφάλεια, την κυκλική και βιώσιμη οικονομία.

-- Εξειδικεύουν και εφαρμόζουν τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις που αντιμετωπίζουν το περιβάλλον και τα δάση ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης. Αυτό αποδεικνύει χαρακτηριστικά και ο πρόσφατος νόμος για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που στοχεύει στην εξασφάλιση και διεύρυνση των πεδίων κερδοφορίας στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, τη διατήρηση της εφεύρεσης των «οικιστικών πυκνώσεων» και ο νόμος για τις ειδικές μορφές τουρισμού και την τουριστική ανάπτυξη.

-- Προωθούν και εμπλουτίζουν το νομικό πλαίσιο για το περιβάλλον, ακολουθώντας τις οδηγίες του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστική η κατ' απαίτηση του ΣΕΒ ενσωμάτωση της fast track αδειοδοτικής διαδικασίας που υποτάσσει ακόμα περισσότερο το περιβάλλον στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

-- Υλοποιούν την ίδια καταστροφική δασική πολιτική, διατηρώντας και προωθώντας το σύνολο του υφιστάμενου νομικού πλαισίου που εντείνει την εμπορευματοποίηση της δασικής γης, διαμορφώνοντας παράλληλα ευνοϊκό νομικό και οικονομικό πλαίσιο για επενδύσεις μέσα στα δάση.

-- Διατηρούν την ιδιοκτησιακή Βαβυλωνία στα δάση, που οδηγεί σε αποχαρακτηρισμούς, σε αναγνωρίσεις ανύπαρκτων δικαιωμάτων κυριότητας κυρίως γύρω από αστικά κέντρα και παραλιακές εκτάσεις. Ετσι εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα έχουν οικοπεδοποιηθεί, έχουν δημιουργηθεί οικισμοί, βίλες, τουριστικές επιχειρήσεις και αυθαίρετα.

-- Διευρύνουν τις ιδιωτικοποιήσεις των δασών, τις επιτρεπτές επεμβάσεις μέσω κυρίως της αλλαγής χρήσης τους, εξασφαλίζοντας το απαραίτητο γι' αυτό χωροταξικό και περιβαλλοντικό πλαίσιο. Είναι χαρακτηριστική η επιλογή ανάθεσης της διαχείρισης συμπλεγμάτων δασών, Εθνικών Δρυμών σε φορείς διαχείρισης, η εκχώρηση της εναέριας δασοπυρόσβεσης σε ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες, η εκτέλεση δασικών μελετών και δασοτεχνικών έργων από ιδιωτικές εταιρείες, η απαξίωση της δασικής υπηρεσίας που έχει την ευθύνη της προστασίας και διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων.

-- Υλοποιούν τους δασικούς χάρτες που αποτελούν κυρίαρχη ανάγκη του ΣΕΒ και των τραπεζών, για να διαμορφωθεί «καθαρό τοπίο» στα επενδυτικά σχέδια που περιμένουν. Η υλοποίηση τόσο των δασικών χαρτών όσο και του Κτηματολογίου επιδιώκουν να λυθούν τα όποια προβλήματα σε βάρος των μικροϊδιοκτητών γης αλλά και των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, διευκολύνοντας τη συγκέντρωση της γης σε λίγα χέρια.

-- Διατηρούν το διαχωρισμό της διαχείρισης και προστασίας των δασών από την αντιπυρική τους προστασία και την διάσπαση της πρόληψης από την καταστολή των δασικών πυρκαγιών που έχει αποτύχει, ενώ το κόστος αντιμετώπισης ανεβαίνει.

-- Με προκλητικό τρόπο, ενώ ισχυρίζονται ότι ο κίνδυνος δασικών πυρκαγιών έχει αυξηθεί λόγω κλιματικών μεταβολών και γι' αυτό είναι πιο καταστροφικές, δεν παίρνουν τα αναγκαία αυξημένα μέτρα, αποδεικνύοντας τελικά πως η επίκληση των κλιματικών μεταβολών αποτελεί πρόσχημα για την καταστροφική δασική πολιτική τους.

-- Διατηρούν την ανύπαρκτη ουσιαστικά χρηματοδότηση στον τομέα των Δασών (0,35% του προϋπολογισμού), που δεν αφήνει περιθώρια εφαρμογής των πλέον στοιχειωδών μέτρων προστασίας και διαχείρισης των δασών.

Σε ολόκληρο τον κόσμο, η καταστροφή άνω των 30 εκατομμυρίων στρεμμάτων δασών κάθε χρόνο δεν είναι τυχαία. Το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους οδηγεί σε ένταση της καταστροφής τους, γενικότερα του φυσικού περιβάλλοντος, ώστε να προκύψουν με το ελάχιστο κόστος για το κεφάλαιο πρώτες ύλες και γη για κερδοφόρες επενδύσεις.

Ο καπιταλισμός βασίζεται στην ολοένα μεγαλύτερη εκμετάλλευση του ανθρώπου και της φύσης. Οι «πράσινες» επενδύσεις, το περιβόητο «Green New Deal», δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια του κεφαλαίου, για να βρει διέξοδο στα πελώρια υπερσυσσωρευμένα κεφάλαιά του και προσπάθεια ενσωμάτωσης στις στρατηγικές επιλογές του, αξιοποιώντας την ευαισθησία εργατικών - λαϊκών στρωμάτων για την περιβαλλοντική υποβάθμιση.

Το κεφάλαιο δεν θέλει ούτε μπορεί να διασφαλίσει ισόρροπη σχέση ανάμεσα στη βιομηχανική δραστηριότητα και τη φύση. Οι «πράσινες» επενδύσεις έχουν ως κριτήριο να διασφαλίσουν κερδοφορία τα μονοπώλια, οδηγούν σε πανάκριβες λύσεις που φορτώνονται στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, όπως το πανάκριβο «πράσινο» ρεύμα και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Και, τέλος, ακόμα με το δικό τους κριτήριο οι «πράσινες» επενδύσεις είναι καταστρεπτικές για το ίδιο το περιβάλλον. Τα ρημαγμένα βουνά και δάση απ' τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά και η τεράστια ρύπανση απ' τις μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων φωτίζουν την πραγματικότητα.

Η καταστρεπτική επίδραση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής στο περιβάλλον χαρακτηρίζεται από τη ληστρική εκμετάλλευση όλων των φυσικών πόρων, του περιβάλλοντος και της βασικής παραγωγικής δύναμης, του εργαζόμενου ανθρώπου, και από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για την κατάκτηση ή αναδιανομή των αγορών, των πρώτων υλών και των δρόμων μεταφοράς τους.

Για να υπάρξει ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση δασών και περιβάλλοντος γενικότερα, απαιτείται ο δρόμος της εργατικής εξουσίας που θα εξασφαλίσει την ισόρροπη σχέση του εργαζόμενου ανθρώπου με τη φύση. Με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τα δάση, τη γη, τους φυσικούς πόρους, με κριτήριο της παραγωγής την ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών και όχι του ανταγωνισμού για το κέρδος από την εκμετάλλευσή τους. Με κεντρικά και επιστημονικά σχεδιασμένη οικονομία, εργατικό έλεγχο, με αξιοποίηση της επιστήμης και της τεχνολογίας, με πλήρη δικαιώματα σε όλους τους εργαζόμενους.

Βαδίζοντας σε αυτόν το δρόμο, θα πρέπει οι σημερινοί αγώνες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων ενάντια στην «πράσινη οικονομία» των καπιταλιστικών κερδών και της ΕΕ, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, το κράτος και την εξουσία του, που αποτελεί την αιτία όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων, χειροτέρευσης της ίδιας της ζωής.

Το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά για την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ. Καλεί το λαό να οργανώσει την πάλη του. Να αντισταθεί, να οργανώσει την αντεπίθεσή του απέναντι στην αστική πολιτική για το περιβάλλον, απέναντι στις «ποικιλόχρωμες» επενδύσεις των ομίλων που τσακίζουν τις ζωές των εργαζομένων.

Η νέα μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της «Elpedison» δεν είναι η μοναδική. Η πληθώρα ιδιωτικών επενδύσεων στον ενεργειακό τομέα τα τελευταία χρόνια δεν συνέβαλε στην επάρκεια φθηνής Ενέργειας για το λαό. Ενώ οι πετρελαϊκοί όμιλοι κερδοφορούν, περίπου το 50% του πληθυσμού δεν εξασφαλίζει ικανοποιητική θέρμανση, με την κατάσταση να είναι χειρότερη στους ανέργους και στις ψυχρότερες περιοχές της χώρας. Ταυτόχρονα, χιλιάδες νοικοκυριά δυσκολεύονται ή αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς ρεύματος, ενώ εντείνεται το κυνήγι για την πληρωμή των οφειλών τους. Εκεί οδηγεί η βαθιά αντιλαϊκή πολιτική της «απελευθέρωσης» της ηλεκτρικής ενέργειας στην ΕΕ, που υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών. Ωφελημένοι βγήκαν οι ιδιωτικοί όμιλοι, που διασφάλισαν θεαματική κερδοφορία, ενώ επιβαρύνθηκε η λαϊκή κατανάλωση και επιδεινώθηκε η θέση των εργαζομένων του κλάδου.

Παράλληλα εκτυλίσσεται μια υποκριτική επίκληση στην προστασία του περιβάλλοντος. Οι πραγματικοί στόχοι της ΕΕ για την «πράσινη Ενέργεια» αφορούν την επιτάχυνση της «απελευθέρωσης» της αγοράς, τον περιορισμό της εξάρτησης της ΕΕ από εισαγόμενα καύσιμα και τη στήριξη της ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων στις ΑΠΕ. Κερδισμένοι από την «απολιγνιτοποίηση» της ηλεκτροπαραγωγής θα είναι ελάχιστοι μονοπωλιακοί όμιλοι, που έχουν ήδη επενδύσει και προετοιμάζουν νέες επενδύσεις στην ηλεκτροπαραγωγή από φυσικό αέριο και ΑΠΕ, και θα επωφεληθούν από τη διάλυση της βαριάς βιομηχανίας λιγνιτικών σταθμών. Το κυβερνητικό σχέδιο θα φέρει εκτίναξη της ανεργίας, αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας, μεγάλη επιβάρυνση στα τιμολόγια οικιακής κατανάλωσης. Το φυσικό αέριο αξιοποιείται ως «μεταβατικό» καύσιμο από τους υδρογονάνθρακες προς τις ΑΠΕ. Η ηλεκτροπαραγωγή με αυτό σπαταλάει αντί να εξοικονομεί Ενέργεια, εξαιτίας του πολύ μικρότερου βαθμού απόδοσης σε σχέση με τη χρήση του για θέρμανση. Η αυξανόμενη συμμετοχή του στο ενεργειακό μείγμα της χώρας, στις σημερινές συνθήκες, αυξάνει την εξάρτηση από εξωτερικές ενεργειακές πηγές, ενώ παράλληλα εκθέτει ακόμα περισσότερο το λαό στους κινδύνους των αυξομειώσεων των τιμών των υδρογονανθράκων και της εμπλοκής της χώρας στους αιματηρούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Κριτήριο για την προώθηση του φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή είναι το χαμηλότερο κόστος και η γρήγορη απόσβεση του αρχικού κεφαλαίου της επένδυσης των επιχειρηματικών ομίλων. Αν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του ενδιαφέρονταν για το περιβάλλον, θα έδιναν βάρος αλλού, π.χ. στους μεγάλους υδροηλεκτρικούς σταθμούς, που ταυτόχρονα συμβάλλουν στην ύδρευση, στην άρδευση, στην αντιπλημμυρική προστασία. Τα ιλιγγιώδη ποσά για την αντιλαϊκή «πράσινη ανάπτυξη» της ΕΕ και την αντιμετώπιση της αστάθειας των ΑΠΕ, θα μπορούσαν να διατεθούν στην αξιοποίηση του εγχώριου λιγνίτη με σύγχρονη τεχνολογία, πιο φιλική στο περιβάλλον και υψηλότερης ενεργειακής απόδοσης. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν οι σχετικές δυνατότητες βελτίωσης. Εμποδίζονται από τα αρπακτικά της «καθαρότερης Ενέργειας», που επιθυμούν γρήγορα και μεγάλα κέρδη, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στα λαϊκά στρώματα και την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος.

Είναι λοιπόν προκλητική η νέα επένδυση 400 εκατ. ευρώ των ΕΛΠΕ, για μια νέα δραστηριότητα υψηλής όχλησης, ενώ ακόμα εκκρεμούν τα ελάχιστα μέτρα που συμφώνησαν με την κυβέρνηση τρεις μήνες πριν από τις ευρωεκλογές για την ατμοσφαιρική ρύπανση που προκαλεί στην περιοχή, και ενώ απουσιάζει ο ουσιαστικός έλεγχος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ακόμα και η μελέτη του ΑΠΘ, που συγχρηματοδοτήθηκε από τα ΕΛΠΕ, διαπιστώνει την αυξημένη συγκέντρωση τοξικών και καρκινογόνων παραγόντων κινδύνου. Η αέρια ρύπανση δεν περιορίζεται στην ενοχλητική δυσοσμία και τις μερκαπτάνες. Υπάρχει ο πολύ σοβαρότερος κίνδυνος του δυνητικά καρκινογόνου βενζολίου, που αποτελεί το 10% των αρωματικών υδρογονανθράκων που μετρήθηκαν.

Επιπρόσθετα, είναι υπαρκτός και μεγάλος ο κίνδυνος βιομηχανικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης, αφού εντείνεται η απαράδεκτη γειτνίαση βιομηχανικών μονάδων και χώρων κατοικίας. Είναι συνειδητή κρατική πολιτική, που στηρίζει τα κέρδη των ομίλων σε βάρος της ζωής και της ασφάλειάς μας. Θυμίζουμε την έκρηξη στην «Πετρόλα» το 1992 με 14 νεκρούς και αρκετούς τραυματίες, την πολυήμερη πυρκαγιά στην «Jet Oil» στη Θεσσαλονίκη το 1987, η οποία απείλησε γειτονικές εγκαταστάσεις και απελευθέρωσε τοξικές ουσίες στην ατμόσφαιρα, κ.λπ. Αποτελούν εγκληματικά αποτελέσματα της παραγωγής, του χωροταξικού σχεδιασμού και της αναπτυξιακής πολιτικής με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος και όχι την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας. Ο κρατικός έλεγχος είναι τυπικός και ψευδεπίγραφος και την κρίσιμη στιγμή θα φανερωθεί η γύμνια του δήθεν αποτελεσματικού αστικού κράτους, την οποία καμία επίκληση στην ατομική ευθύνη των εργαζομένων και των κατοίκων δεν θα μπορεί να κρύψει.

Απέναντι σε αυτές τις εξελίξεις, οι εργαζόμενοι της περιοχής, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι νέες απαιτείται να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα για να παρθούν τώρα όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας των κατοίκων της περιοχής και των εργαζομένων σε αυτά τα εργοστάσια.

Οι μαζικές κινητοποιήσεις που οργανώθηκαν το προηγούμενο διάστημα μέσα από τις συσκέψεις και τον συντονισμό των μαζικών φορέων, των σωματείων, των συλλόγων της περιοχής, αποτέλεσαν μια δυναμική απάντηση, που ανέδειξε το πρόβλημα και τη διάθεση για οργάνωση του αγώνα ενάντια στην περιβαλλοντική ρύπανση και τη δυσοσμία. Αυτές οι κινητοποιήσεις είναι σήμερα πολύ πιο ώριμο να βαθύνουν στα αιτήματα, να βάλουν στο στόχαστρο τους πραγματικούς υπεύθυνους για την υποβάθμιση της ζωής μας και την επιβάρυνση της υγείας μας.

Σήμερα πολύ περισσότεροι μπορούν και πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο όλων αυτών που έχουν ευθύνη για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.

Για το ρόλο όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ), που δημιούργησαν το έδαφος για τη γειτνίαση ρυπογόνων βιομηχανικών εγκαταστάσεων και κατοικημένων περιοχών. Γιατί δεν πήραν κανένα απολύτως μέτρο για την αντιμετώπιση του προβλήματος και σήμερα, κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων, καλούν τάχα να παρθούν μέτρα (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ), σαν να μην κυβέρνησαν οι ίδιοι τα προηγούμενα χρόνια.

Για το ρόλο της Περιφερειακής Διοίκησης Τζιτζικώστα, που όχι απλά δεν έχει πάρει ούτε ένα ελάχιστο μέτρο μετά τα αποτελέσματα της έρευνας του ΑΠΘ, αλλά δεν βάζει ακόμα το θέμα για συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο, παρά τη δέσμευσή του εδώ και μήνες. Για το ρόλο των διοικήσεων στους δήμους Ευόσμου (Μανδαλιανός) και Δέλτα (Ιωαννίδης), που ούτε το ψήφισμα των φορέων υιοθέτησαν ούτε την επέκταση της «Elpedison» καταδίκασαν, ενώ την ίδια ώρα παζαρεύουν στις πλάτες της υγείας μας τι χορηγίες θα πάρουν από τα ΕΛΠΕ και την «Elpedison». Μάλιστα ο δήμαρχος Δέλτα έχει εκλεγεί με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ!

Αυτό που απαιτείται είναι να δυναμώσει σήμερα ο αγώνας που βάζει στο στόχαστρο την ανατροπή της πολιτικής αυτής που υπηρετεί τα συμφέροντα της υπηρέτησης της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Να δυναμώσει ο αγώνας για:

• Να παρθούν άμεσα μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής των κατοίκων της περιοχής και των ίδιων των εργαζομένων στην επιχείρηση.
• Να πραγματοποιηθεί επιδημιολογική έρευνα στους εργαζόμενους και τους κατοίκους της περιοχής. Να υποβληθούν στις ενδεδειγμένες εξετάσεις ώστε να διαπιστωθούν τυχόν επιπτώσεις στην υγεία τους. Ολες οι απαιτούμενες ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις να πραγματοποιηθούν σε δημόσια νοσηλευτική μονάδα, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση των εργαζομένων και των κατοίκων.
• Διακοπή λειτουργίας των εγκαταστάσεων μέχρι να ολοκληρωθούν τα αναγκαία μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας των κατοίκων και των εργαζομένων. Το δε κόστος της διακοπής λειτουργίας σε καμία περίπτωση να μην πέσει στις πλάτες των κατοίκων και των εργαζομένων, αλλά στην επιχείρηση, η οποία έχει κερδοφορία και είναι υπεύθυνη για τη ρύπανση στη βάση υλοποίησης των επιχειρηματικών της σχεδίων όλα αυτά τα χρόνια. Λέμε όχι στη δημιουργία της νέας μονάδας της «Elpedison».

Τέτοιες επενδύσεις αντιπροσωπεύουν μια οικονομική ανάπτυξη που προϋποθέτει τη μεγαλύτερη εξαθλίωση του λαού και ευθύνεται για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Για να υπάρξει διέξοδος προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, χρειάζεται η εργατική τάξη, ο λαός να πάρει στα χέρια του το τιμόνι της εξουσίας και τα κλειδιά της οικονομίας, κοινωνικοποιώντας τα μέσα παραγωγής, τη γη, καταργώντας τη σκλαβιά της μισθωτής εργασίας. Μέσα σε αυτό το ιδιοκτησιακό και πολιτικό καθεστώς της εργατικής εξουσίας, οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, οι πρώτες ύλες, τα μέσα παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική κρατική ιδιοκτησία. Ο ενεργειακός σχεδιασμός, μέρος του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού, θα μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή και να ικανοποιεί συνδυασμένα το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Θα κατοχυρώνει ότι το ενεργειακό προϊόν θα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα, με μέριμνα για τη βελτίωση του ενεργειακού μείγματος, τη συνδυασμένη αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων εγχώριων πηγών και τεχνολογικών λύσεων, με στόχο τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και την ισόρροπη παρέμβαση στο περιβάλλον. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, ο χωροταξικός σχεδιασμός, οι αποστάσεις μεταξύ βιομηχανικών μονάδων και κατοικημένων περιοχών, η λειτουργία και η οργάνωση των μονάδων παραγωγής θα συμβάλλουν στην εξάλειψη των πηγών κινδύνου. Το σύστημα Υγείας θα εστιάζει στην πρόληψη και στις ασφαλείς συνθήκες εργασίας.

Αυτές οι υποκριτικές δηλώσεις, που ενοχοποιούν γενικά και αόριστα την επίδραση του ανθρώπου στη φύση και τη βιομηχανική ανάπτυξη, προσπαθούν να συσκοτίσουν τον πραγματικό ένοχο, το καπιταλιστικό σύστημα, που θυσιάζει τις κοινωνικές ανάγκες και την προστασία του περιβάλλοντος στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο δρόμος ανάπτυξης με γνώμονα τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων υπονομεύει την ισόρροπη σχέση που μπορεί να υπάρξει ανάμεσα στην ανθρώπινη, βιομηχανική δραστηριότητα, από τη μια, και στη φύση, από την άλλη, προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

Η υποκρισία γίνεται ακόμη μεγαλύτερη όταν εμφανίζουν τον ένοχο ως σύγχρονο σωτήρα, με τις προτάσεις της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης, δήθεν για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Το μόνο που ενδιαφέρει τις αστικές κυβερνήσεις είναι να βρουν διέξοδο για κερδοφόρες επενδύσεις στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο και να δώσουν τη δυνατότητα σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους να εμπορευτούν τη διαχείριση περιβαλλοντικών προβλημάτων που γεννά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Γι' αυτό σήμερα φιλελεύθερες και σοσιαλδημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις προωθούν αποφασιστικά τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη.

Οι αστικές πολιτικές δυνάμεις στηρίζουν με κάθε τρόπο τα σχέδια των «πράσινων επενδυτών», που καταστρέφουν δάση και μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα σε ορεινούς όγκους για να εγκαταστήσουν θηριώδη αιολικά πάρκα. Επιβαρύνουν το λαό με το πανάκριβο πράσινο ρεύμα, τους πράσινους φόρους, την αγορά νέων «οικολογικών αυτοκινήτων». Κλείνουν τα μάτια μπροστά στην έκρηξη της ανεργίας, στην αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης και τη σπατάλη Ενέργειας απ' την αύξηση της ηλεκτροπαραγωγής από φυσικό αέριο, με τη γρήγορη εφαρμογή του σχεδίου απολιγνιτοποίησης της χώρας.

MotionTeam

Η ουσιαστική έλλειψη πολιτικής προστασίας δεν είναι τυχαία. Αποτυπώνει την πραγματικότητα του κέρδους, που δεν «αντέχει» ούτε καν τις εκάστοτε νομοθετικές δικλίδες προστασίας που απαιτούνται για να υπάρχει ασφάλεια των εγκαταστάσεων, κατάλληλη χωροθέτησή τους, επάρκεια των ελεύθερων χώρων. Γι' αυτό και η όποια πολιτική προστασία υφίσταται, στην καλύτερη περίπτωση, αντιμετωπίζεται ως ένα κάποιο δευτερεύον «πάρεργο», με συνέπεια πάντα αθώα θύματα. Τα αθώα θύματα από τις πλημμύρες, από τις πυρκαγιές, από τα ατυχήματα μεγάλης έκτασης, δεν βαραίνουν γενικά κι αφηρημένα τη φύση ή την τεχνολογία. Βαραίνουν το ίδιο το σύστημα, την εμπορευματοποίηση των πάντων, πρώτα και κύρια της ίδιας της ανθρώπινης ζωής.

RIZOSPASTIS

Η στήριξη στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια και στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ αναδεικνύει με ξεκάθαρο τρόπο το πραγματικό αντιδραστικό πρόσωπο που κρύβεται πίσω απ' τον «πράσινο μανδύα» και των ελληνικών κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ).

Η πρόσφατη πανδημία και η εκδήλωση της διεθνούς κρίσης στην καπιταλιστική οικονομία αποκάλυψαν επίσης το πραγματικό πρόσωπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας στα «λίκνα» του σύγχρονου καπιταλισμού, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Μιλάνο.

Αυτός ο νόμος, δεμένος με τις αντιδραστικές αλλαγές όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, προωθεί διαδικασίες ουσιαστικά αυτόματης αδειοδότησης χωρίς ούτε καν τους στοιχειώδεις ελέγχους για συμμόρφωση με το περιβάλλον, ενώ συστηματικά η αστική πολιτική κινείται σε μια γραμμή εκχώρησης δασών και παραλιών για κάθε είδους αξιοποίηση στους μεγάλους ομίλους.

Τόσο η ΝΔ σήμερα όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα, αλλά και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, υλοποιούν την ίδια πολιτική που αντιμετωπίζει στην ουσία τις διατάξεις για περιβαλλοντικό έλεγχο των επενδύσεων του κεφαλαίου ως «αναχρονισμούς» που βλάπτουν την ανάπτυξη.

Η στρατηγική σύμπλευση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτεται αν σκεφτεί κανείς πως:

-- «Χέρι χέρι» στηρίζουν την ευρωενωσιακή αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», δηλαδή την ασυδοσία του κεφαλαίου να ρυπαίνει.

-- Προωθούν την καρκινογόνο καύση των απορριμμάτων στη βιομηχανία.

-- Μεταφέρουν, με νέα «περιβαλλοντικά» χαράτσια, στις πλάτες των εργαζομένων ολοένα και μεγαλύτερα βάρη.

-- Είναι «συνδημιουργοί» του νομοθετικού πλαισίου που εκχωρεί στο μεγάλο κεφάλαιο θάλασσες και παραλίες, μετατρέποντάς τες σε πανάκριβα εμπορεύματα.

Διέξοδος για τους λαούς είναι ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, όπου κριτήριο της κοινωνικής παραγωγής θα είναι η διευρυμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Είναι ο δρόμος της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της παραγωγής, ο δρόμος της εργατικής εξουσίας.

Μόνο αυτό το πλαίσιο επιτρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές επιπτώσεις κάθε δραστηριότητας στο περιβάλλον και οι συνολικές ανάγκες του λαού.

Ο ενεργειακός σχεδιασμός, αξιοποιώντας κάθε τεχνολογία Ενέργειας, θα εξασφαλίζει φθηνή και επαρκή Ενέργεια με ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Η διαχείριση του νερού θα στοχεύει στη διασφάλιση φθηνού, άφθονου και υψηλής ποιότητας νερού για τις λαϊκές ανάγκες και όχι νερό - πανάκριβο εμπόρευμα για το λαό.

Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερη μέριμνα θα δοθεί στην ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων, βασικός όρος για την προστασία του περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων του, χάρη στην εξασφάλιση των βασικών γι' αυτό προϋποθέσεων, όπως ο κεντρικός σχεδιασμός και η κρατική ιδιοκτησία στη γη και στις τεχνικές υποδομές.

Μόνο ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός στον σοσιαλισμό μπορεί να διασφαλίσει την ισόρροπη σχέση ανθρώπου και φύσης, να συνυπολογίσει τις ανάγκες του εργαζόμενου ανθρώπου, τις δυνατότητες της κοινωνικής παραγωγής και την ανάγκη φιλολαϊκής διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος υλοποιώντας τις βέλτιστες λύσεις.

Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να συμπορευτούν με το ταξικό εργατικό κίνημα και να απαιτήσουν:

-- Κατάργηση όλου του δασοκτόνου νομικού πλαισίου που έχει οδηγήσει σε αποχαρακτηρισμούς, καταπατήσεις, εκχερσώσεις και γενικά αλλαγή της χρήσης και του χαρακτήρα των δασικών οικοσυστημάτων. Καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στα δασικά οικοσυστήματα. Οχι στην εμπορευματοποίηση των δασών, ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες.

-- Φτηνό, ποιοτικό νερό για το λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους. Οχι στην ιδιωτικοποίηση και στην εμπορευματοποίηση του νερού. Πλήρη σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο. Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της κοινοτικής Οδηγίας 2000 για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Αποκλειστικά κρατική, ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων. Αμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων εξασφάλισης επάρκειας και ορθολογικής διαχείρισης του νερού χωρίς ΣΔΙΤ, συμβάσεις παραχώρησης.

-- ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που συνεπάγεται αυτή, όχι στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης. Να σταματήσει η μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Να πληρώσει το κεφάλαιο με πρόσθετη φορολογία του. Η διαχείριση των απορριμμάτων να γίνει καθορίζοντας και ιεραρχώντας προτεραιότητες με κριτήριο την προστασία του περιβάλλοντος και της Υγείας και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου, και την απόλυτη διασφάλιση όλων των εργαζομένων, σε δημόσιους φορείς διαχείρισης των αποβλήτων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.

-- Κατάργηση του σημερινού νομοθετικού πλαισίου για τις ΑΠΕ και άμεση επανεξέταση των αδειοδοτήσεων και των ορίων εγκατάστασης αιολικών πάρκων με γνώμονα το σύνολο των κοινωνικών αναγκών, την προστασία της δασικής γης, των υπόγειων και των επιφανειακών υδάτων και την αξιοποίηση του συνόλου των εγχώριων ενεργειακών πηγών στο ενεργειακό μείγμα της χώρας. Κατάργηση των «πράσινων» φόρων και ειδικών τελών, φθηνό ρεύμα για τη λαϊκή οικογένεια, 7ωρη - 5ήμερη εργασία και αυστηρή τήρηση των κανόνων υγείας και ασφάλειας για τους εναερίτες και τους εργαζόμενους σε ύψος.

-- Για την πολιτική προστασία να εκπονηθεί ολοκληρωμένος, ουσιαστικός, επιστημονικός σχεδιασμός συνδυαστικής αποτίμησης για το σύνολο των κινδύνων, φυσικών και τεχνολογικών, με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους. Να ληφθούν τα αναγκαία άμεσα μέτρα πρόληψης εκδήλωσης καταστροφών και ελαχιστοποίησης των επιπτώσεών τους. Να εκπονηθεί ολοκληρωμένος σχεδιασμός αντιμετώπισης τεχνολογικών και φυσικών καταστροφών, εκπαίδευση και ενημέρωση του πληθυσμού, κρατική χρηματοδότηση για ανάπτυξη της έρευνας σε αυτήν την κατεύθυνση.

Ιούνης 2020

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ

Οι σύγχρονες επεξεργασίες του ΚΚΕ, που δημοσιεύονται μέσα απ' τις εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής», αποτελούν τη διαφορετική φωνή που ξεσκεπάζει τους μύθους της αστικής προπαγάνδας.

Περιλαμβάνει την εισηγητική ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, στην οποία αναπτύχθηκαν οι σχετικές θέσεις του Κόμματος, στο κέντρο των οποίων βρίσκεται η ανάγκη προστασίας της ζωής του λαού από τους κινδύνους που ελλοχεύουν από τις πυρκαγιές στις πόλεις, στους εργασιακούς χώρους, στα δάση, στις μεταφορές και στα άλλα δίκτυα. Περιλαμβάνονται ωστόσο και οι παρεμβάσεις των υπόλοιπων ομιλητών, που συνέβαλαν σημαντικά στον προβληματισμό γύρω από το σοβαρό θέμα της πυρασφάλειας και της δασοπροστασίας.

Πρόκειται για μια εκδήλωση που έδωσε συνέχεια σε σειρά αγωνιστικών παρεμβάσεων και πρωτοβουλιών της Οργάνωσης για τα ζητήματα της διαχείρισης του νερού και της αναβάθμισης των υποδομών ύδρευσης - αποχέτευσης, επεξεργασίας λυμάτων, αντιπλημμυρικής προστασίας, αποδεικνύοντας ότι στο καπιταλιστικό σύστημα - στο οποίο τα πάντα, ο αέρας, το νερό, η υγεία και η εργατική δύναμη του ανθρώπου, μετατρέπονται σε εμπορεύματα - όσες κυβερνήσεις κι αν αλλάξουν, οι λαϊκές ανάγκες θα θυσιάζονται στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους, εφόσον τα κλειδιά της οικονομίας τα κρατάνε στα χέρια τους οι μονοπωλιακοί όμιλοι, η άρχουσα τάξη των καπιταλιστών. Η έκδοση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την εισηγητική ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Αποδεικνύει ότι η σοσιαλιστική κοινωνία, οι σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής μπορούν να αξιοποιήσουν όλες τις μεγάλες δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας προς όφελος της κοινωνίας και για τη συνολική ευημερία της. Αποκαλύπτεται ο πραγματικός στόχος της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης, η δημιουργία δυνατοτήτων για νέες κερδοφόρες επενδύσεις του υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου, στον αντίποδα της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών. Παρουσιάζονται τα βιομηχανικά ατυχήματα μεγάλης έκτασης στον καπιταλιστικό κόσμο και οι αιτίες τους, που επιμελώς αποσιωπά η αστική προπαγάνδα.

Η έκδοση του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ«Οι δασικοί χάρτες και η ιδιοκτησία στα δάση. Η πρόταση του ΚΚΕ» ασχολείται με το ζήτημα των δασικών χαρτών που αξιοποιούνται από το κράτος, προκειμένου να αποτελέσουν εργαλείο επιτάχυνσης της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Διότι όταν ο δασικός χάρτης μιας περιοχής είναι οριστικός, ο χαρακτηρισμός μιας έκτασης που περιλαμβάνεται σε αυτόν διαμορφώνει καθαρό έδαφος στη γη πάνω στην οποία θα υλοποιηθεί με την επένδυση η κερδοφόρα διέξοδος των συσσωρευμένων κεφαλαίων.

Ετσι, η έκδοση αναδεικνύει πλευρές του ζητήματος και τη θέση του ΚΚΕ, από τη μεριά των συμφερόντων των εργαζομένων.

Οι παραπάνω εκδόσεις προσφέρονται από τη «Σύγχρονη Εποχή» στην ειδική τιμή των 10 ευρώ για λίγες μέρες, με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος.