Υπενθυμίζεται ότι οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι διώκονται κατόπιν αγωγής της ΔΕΗ ΑΕ για πρόκληση οικονομικής «βλάβης» στην Επιχείρηση κατά τις κινητοποιήσεις τους τον περασμένο Μάη. Ενάντια στην ποινικοποίηση του δίκαιου αγώνα των κατοίκων για τη δημόσια υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της ανεργίας, μαζικοί φορείς της περιοχής καλούν τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία σε συγκέντρωση συμπαράστασης στους διωκόμενους κατοίκους την ημέρα της δίκης.

Το Σωματείο απαιτεί: «Να σταματήσουν οι διώξεις των αγωνιστών κατοίκων του Αγίου Δημητρίου - Ρυακίου. Αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος με ολοκληρωμένο σχέδιο από δημόσιο φορέα, που θα χρηματοδοτεί η ΔΕΗ και το κράτος, και που θα συμβάλει στην ανακούφιση της περιοχής από τη ρύπανση. Μία ΔΕΗ δημόσια ενταγμένη σε ενιαίο φορέα ενέργειας, αποκλειστικά δημόσιο».

Το ΠΑΜΕ Ενέργειας στην Κοζάνη με ανακοίνωσή του σημειώνει: «Κυβέρνηση και ΔΕΗ ΑΕ στις δίκαιες κινητοποιήσεις των κατοίκων και στα αιτήματά τους, αντέταξαν την κρατική τρομοκρατία και καταστολή, τις τρομοκρατικού χαρακτήρα μηνύσεις για να κάμψουν τη μαχητικότητα των κατοίκων και να εξοντώσουν οικονομικά τους επικεφαλής. Αυτή την πολιτική ουσιαστικά στηρίζει η πλειοψηφία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, αλλά και οι συμβιβασμένες ηγεσίες (ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ - ΣΑΔ) συμμετέχοντας στο σύμφωνο συνεργασίας και συνύπαρξης».

Το ΠΑΜΕ Ενέργειας καλεί τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής μας να αντισταθούν σε αυτές τις επιλογές, να συσπειρωθούν στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, να περάσουν τώρα στην ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, διεκδικώντας: Αμεσα 5.000 προσλήψεις στην περιοχή από τη ΔΕΗ ΑΕ. Μέτρα προστασίας και αποκατάστασης του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος. Να σταματήσουν άμεσα οι δικαστικές διώξεις των αγωνιζόμενων κατοίκων Αγίου Δημητρίου - Ρυακίου. Το ΠΑΜΕ παλεύει για ΔΕΗ 100% στο Δημόσιο, με αποκλειστικότητα σε παραγωγή, μεταφορά και διανομή, ενταγμένη σε Ενιαίο Κρατικό Φορέα Ενέργειας που μπορεί να δώσει ριζικές λύσεις στα προβλήματα σε όφελος των εργαζομένων και της τοπικής κοινωνίας.

Ποτέ δεν ήταν τόσο ασφυκτικά γεμάτο το σπιτάκι όπου «γεννήθηκε» η ΕΠΟ στους Αμπελόκηπους, όσο το περασμένο Σάββατο το απόγευμα, στο πολιτικό μνημόσυνο που έγινε για τον αγωνιστή Γιώργο Μαντά, που έφυγε τόσο απρόσμενα, στις 16 Νοέμβρη. Η εκδήλωση οργανώθηκε από την Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ, την ίδια μέρα που ήταν προγραμματισμένη η παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του - σε συγκινητική ατμόσφαιρα, με έντονη την παρουσία της νεολαίας.

Την εκδήλωση άνοιξε με την ομιλία του ο πρόεδρος του Συνδέσμου «Φίλοι του Μουσείου της ΕΠΟΝ» και αντιπρόεδρος της ΠΕΑΦΕ Φοίβος Τσέκερης, που αναφέρθηκε στην προσφορά του Γ. Μαντά στη λειτουργία του Συλλόγου αλλά και στους καθημερινούς λαϊκούς αγώνες. Από 16 χρονών Επονίτης, μαχητής του ΔΣΕ, ο Γ. Μαντάς είχε τιμηθεί με το μετάλλιο ανδρείας. Καταδικάστηκε σε ισόβια και έζησε 14 χρόνια στις φυλακές. Συνεχής ήταν η παρουσία του στους λαϊκούς αγώνες και τους αγώνες της Αντίστασης μέχρι το τέλος της ζωής του.

Με έκδηλη συγκίνηση μίλησε η ιστορικός και φιλόλογος Βγένα Βαρθολομαίου παρουσιάζοντας το βιβλίο του Γ. Μαντά «Ο,τι θυμήθηκα από τη συμμετοχή μου στους αγώνες της γενιάς μου 1942 - 2004» (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»). Χαιρέτισαν, επίσης, εκπρόσωπος της Ενωσης Κυπρίων Φοιτητών ΕΔΟΝ και εκ μέρους του ΑΚΕΛ, ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Χρήστος Τσιντζιλώνης. Την εκδήλωση έκλεισε η η πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ Ελένη Μωραΐτου. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης, περιλάμβανε, ανάμεσα στα άλλα απαγγελίες νέων από κείμενα του Γ. Μαντά, τραγούδια κλπ.

Την υπόθεση του φόνου του Γεωργίου Γεριτσίδη, την 17η Νοέμβρη 1973, «ανοίγει» η κόρη του Ολγα Γεριτσίδου, με αφορμή στοιχεία που έχει στη διάθεσή της και τα οποία δείχνουν - όπως η ίδια ισχυρίζεται - πως πρόκειται για συγκαλυμμένη δολοφονία που δεν έχει σχέση με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Η επίσημη εκδοχή για το θάνατο του 48χρονου εφοριακού, εκείνη την ημέρα, είναι πως πυροβολήθηκε στο κεφάλι μέσα στο αυτοκίνητό του στην Πετρούπολη φυγαδεύοντας άτομα από το κέντρο της Αθήνας.

Η έρευνα της Ολγας Γεριτσίδου ξεκίνησε με αφορμή την εκταφή της σορού του πατέρα της το 2002. Διαπίστωσε από τα οστά της σορού ότι «ουδέποτε υπήρξε τραύμα από σφαίρα οποιουδήποτε μεγέθους, ενώ υπάρχει σαφής ένδειξη ότι υπέστη βασανισμό και ο θάνατος είναι εμφανές ότι προήλθε από τραύμα με αμβλύ αντικείμενο (πιθανότατα κλομπ) στη βάση του κρανίου με στόχο το βραδύ θάνατο του θύματος», όπως μας λέει.

Επιπλέον διαθέτει και άλλα στοιχεία που συνηγορούν σε αυτό. Συγκεκριμένα, όπως σημειώνει: «Το αυτοκίνητο στο οποίο επισήμως λέγεται ότι έλαβε χώρα ο τραυματισμός και η ακατάσχετη αιμορραγία που προκλήθηκε από αυτόν, δε φέρει κανένα ίχνος αίματος και ουδέποτε το έφερε. Η τρύπα από τη σφαίρα, η οποία φέρεται ότι είναι αυτή που τραυμάτισε θανάσιμα τον Γ. Γεριτσίδη, δεν ανταποκρίνεται στο διαμέτρημα της επισήμου εκδοχής ούτε και στην προβολή, σύμφωνα με την οποία θα έπρεπε να είχε προκαλέσει τραύμα εισόδου. Οι μάρτυρες, οι οποίοι καταθέτουν την επίσημη εκδοχή, παραθέτουν στοιχεία, επίσημα ή ανεπίσημα, που καταρρίπτουν την ίδια την επίσημη εκδοχή, δηλαδή, αναφέρουν καταστάσεις οι οποίες έρχονται σε αντίθεση η μία με την άλλη ή δεν υποστηρίζονται από φυσικά αποδεικτικά στοιχεία».

«Τα ίδια τα στοιχεία - συμπληρώνει - δείχνουν πως στη νεκροτομή την οποία διατάχτηκε δεν υπάρχει καταχώριση του πορίσματος, ούτε κάποια άλλη ένδειξη ότι τελέστηκε η νεκροτομή. Η νεκροτομή διατάχτηκε (είναι καταγραμμένη ότι εκτελέστηκε) σε ημερομηνία κατόπιν της κηδείας και ενταφιασμού της σορού. Η καταχώριση της νεκροτομής στο νεκροτομείο είναι κενή και ο αριθμός πρωτοκόλλου αντιστοιχεί σε νεκροτομή γυναικός που έγινε σε άλλη ημέρα και ώρα. Δεν υπάρχει καταχώριση ή υπογραφή ιατροδικαστή».

Οπως λέει στο «Ρ» η Ο. Γεριτσίδου, «την εποχή λίγο πριν τη δολοφονία του, ο πατέρας μου εργαζόταν στην Εφορία Χημικών Επιχειρήσεων. Σε αυτή την Εφορία υπάγονταν επιχειρήσεις που είχαν να κάνουν με παραγωγή και έλεγχο ποτών και φαγητών, φαρμάκων, καλλυντικών και άλλων προϊόντων, τα οποία απαιτούν χημική και βιομηχανική επεξεργασία. Την ημέρα της δολοφονίας, το Σάββατο 17 Νοέμβρη 1973, είχε βγει προς επίσκεψη σε φαρμακοβιομηχανία λόγω ελέγχου. Το δρομολόγιο το οποίο επρόκειτο να ακολουθήσει και το οποίο ήταν γνωστό στην οικογένειά του δεν περνούσε από περιοχές όπου γίνονταν βιαιοπραγίες, αν και τα γραφεία της Εφορίας ήταν στο κέντρο της Αθήνας όπου την ημέρα εκείνη υπήρχαν ακροβολιστές». Και συμπληρώνει: «Ο πατέρας μου δε χρηματιζόταν, δεν εκβιαζόταν. Ηλεγχε και μελετούσε το αντικείμενο συγκεκριμένης πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίας και των εισαγωγών - εξαγωγών της, καθώς και τα συστατικά της τοξικότητας σχετικών ουσιών που χρησιμοποιούσε».

Με βάση την έρευνα και τα στοιχεία που έχει στη διάθεσή της η Ο. Γεριτσίδου, ισχυρίζεται το εξής: «Αυτό που μπορούμε να συμπεράνουμε είναι ότι υποψήφιοι για κίνητρο αρκετά υψηλό, ώστε να συντονίσουν συνεργούς σε διάφορες θέσεις και βαθμίδες της κρατικής μηχανής (από ιατροδικαστές και εισαγγελείς μέχρι προϊσταμένους δημοσίων υπαλλήλων και πολιτικούς) δεν μπορεί παρά να είναι στα πολύ υψηλά κοινωνικά στρώματα».

-- Ο Σύλλογος «ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΓΥΘΕΙΟΥ», η ΠΕΑΕΑ Λακωνίας και οι συγγενείς των θυμάτων, διοργανώνουν, αύριο Κυριακή 7 Δεκέμβρη 2008, μνημόσυνο για τους 41 πατριώτες που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές το Δεκέμβρη του 1943 στον κάμπο Μαυροβουνίου - Πασσαβά(Γυθείου).

Για τη συμμετοχή στο μνημόσυνο από την Αθήνα, οι διοργανωτές του, οργανώνουν διήμερη εκδρομή - προσκήνυμα με αναχώρηση πούλμαν σήμερα Σάββατο 6/12/08 ώρα 8 το πρωί, από την πλατεία Εθνικής Αντίστασης (Δημαρχείο Αθήνας).

-- H ΠΕΑΕΑ Πειραιά πραγματοποιεί, αύριο Κυριακή 7/12/08 ώρα 12 το μεσημέρι, στα γραφεία της ΠΕΜΕΝ (Μπουμπουλίνας 21), εκδήλωση - πολιτικό μνημόσυνο για τους αντιστασιακούς αγωνιστές - μέλη της.