«Του χρόνου, σ' αυτή την πίτα, δε θα έχουμε τη δραχμή. Θα έχουμε ένα ευρώ»... Με αυτή την «ευφυή» αναφορά, συνόδεψε χτες ο πρωθυπουργός το λόγο του, κατά την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια να «αποδείξει» τα αποτελέσματα του κυβερνητικού «έργου» και να δικαιολογήσει την άποψή του ότι «η Ελλάδα είναι πια στο κέντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων»...

Στη δήλωσή του, ο Κ. Σημίτης περιέλαβε, φυσικά, και αναφορές - μηνύματα προς το εσωκομματικό ακροατήριο, αφού δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην ανάγκη για «ενότητα» του ΠΑΣΟΚ, λίγες μέρες πριν από τη διεξαγωγή των εσωκομματικών εκλογών του Φεβρουαρίου σε νομαρχιακό επίπεδο. Οπως είπε με νόημα, «στο ΠΑΣΟΚ, από το 1974, γνωρίζουμε ότι όλα επιτυγχάνονται με ενότητα» και «ότι η ενότητα είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο για την επιτυχία μας». Συμπλήρωσε, δε, ότι είναι «σίγουρος» πως «και φέτος, το 2001, θα αντιμετωπίσουμε όλες τις προκλήσεις με επιτυχία και θα ανοίξει ο δρόμος για περισσότερη ανάπτυξη», εφόσον υπάρξει «πνεύμα ενότητας».

Κατά τον πρωθυπουργό, «υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν... για να προχωρήσει η χώρα μπροστά», όπως φυσικά εννοεί το «μπροστά» το ΠΑΣΟΚ. Αλλά, όπως διαβεβαίωσε ο πρωθυπουργός, «το ΠΑΣΟΚ έχει βαθιά συνείδηση του καθήκοντος και της αποστολής του»... Στο πλαίσιο της εκπλήρωσης αυτής της «αποστολής», ο Κ. Σημίτης δεν παρέλειψε να τονίσει ότι «υπάρχει πρόοδος» σαν αποτέλεσμα της εφαρμογής του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, διαβεβαίωσε ότι και οι όποιες «παραλείψεις» υπάρχουν θα αντιμετωπιστούν, ενώ δίνοντας το στίγμα της αντιλαϊκής αποφασιστικότητας διακήρυξε ότι το κόμμα του δεν πρόκειται να επιδείξει «δισταγμό» ή «αναβλητικότητα» στην εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής.

Εκείνο που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι, παρά την επίκληση της «ενότητας» σε όλους τους τόνους, ο κ. Σημίτης και ο κ. Πάγκαλος, όχι μόνο χειραψία, αλλά ούτε καν... ματιές δεν αντάλλαξαν κατά τη χτεσινή «τελετή» πριν τη συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ. Στη συνεδρίαση, δε, που συνεχιζόταν μέχρι αργά το βράδυ, επρόκειτο να συζητηθεί το θέμα των εσωκομματικών εκλογών του Φεβρουαρίου, αλλά και οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις.

Τα ευρήματα του τελευταίου γκάλοπ, που δείχνουν ότι ο Κ. Καραμανλής παραμένει κυρίαρχος στο εσωκομματικό παιχνίδι, επισείει η Ρηγίλλης, προκειμένου να ενισχύσει την άποψη ότι η πορεία προς το συνέδριο θα είναι «ανέφελη».

Το τρίτο μέρος του γκάλοπ που δημοσίευσε χτες το «Βήμα» εμφανίζει το 78,7% των ψηφοφόρων της ΝΔ να επιθυμεί το κόμμα τους να προχωρήσει ενωμένο και με τον ίδιο αρχηγό μέχρι τις επόμενες εκλογές, ενώ περίπου το ίδιο ποσοστό χαρακτηρίζει επιτυχημένη την ηγεσία του Κ. Καραμανλή. Επίσης το 63,8% θεωρεί ως κυριότερο πρόβλημα της ΝΔ «τα πολλά εσωκομματικά προβλήματα», ενώ το 71% εκτιμά ότι δεν πρέπει να τεθεί θέμα ηγεσίας στο συνέδριο. Ταυτόχρονα το 46% επιθυμεί να εκλέγεται ο πρόεδρος για συγκεκριμένη θητεία. Συνεργάτες του Κ. Καραμανλή δεν έκρυβαν την ικανοποίησή τους και επισήμαιναν ότι τα αποτελέσματα του γκάλοπ αποθαρρύνουν κάθε κίνηση αμφισβήτησης του προέδρου στο συνέδριο. Από την πλευρά των εσωκομματικών αντιπάλων δεν υπήρχε διάθεση αμφισβήτησης του γκάλοπ, αλλά επισήμαιναν ότι «με τα γκάλοπ δεν μπορείς να κάνεις πολιτική» και το ζήτημα είναι η προοπτική της εξουσίας, η οποία δεν μπορεί να διασφαλιστεί με την υπάρχουσα κατάσταση στο κόμμα.

Την ίδια στιγμή, η στάση απέναντι στο κόμμα του Δ. Αβραμόπουλου αποτελεί νέο εσωκομματικό «αγκάθι». Η ηγεσία της ΝΔ αποφεύγει να διευκρινίσει αν θεωρεί αντίπαλο ή σύμμαχο το υπό κατασκευή κόμμα, ενώ ταυτόχρονα κερδίζει έδαφος η άποψη σύμφωνα με την οποία το νέο κόμμα συμβάλλει στη διαμόρφωση μιας κεντροδεξιάς πλειοψηφίας, αποσπώντας ψήφους από το ΠΑΣΟΚ και γι' αυτό δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί εχθρικά. Την άποψη αυτή έχουν υιοθετήσει και ορισμένες εφημερίδες του χώρου και από αυτή τη σκοπιά είναι χαρακτηριστικό άρθρο του «Ελεύθερου Τύπου» στο οποίο τονίζονται τα εξής: «Σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, το κεντρώο κόμμα που θα ιδρύσουν ο κ. Αβραμόπουλος και οι συνεργάτες του θα στερήσει από το ΠΑΣΟΚ ένα σημαντικό μέρος των κεντροαριστερών εφεδρειών του, πιθανότατα και την προοπτική εξουσίας. Είναι πολύ πιο σημαντική για τις μελλοντικές εξελίξεις η ουσιαστική εξαφάνιση της κεντροαριστεράς πλειοψηφίας, από το ψαλίδισμα της ΝΔ στα γκάλοπ».

Η Ντ. Μπακογιάννη έχει εκφράσει διαφορετική άποψη τονίζοντας ότι το νέο κόμμα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως αντίπαλο κόμμα. Η πρώην υπουργός εκτιμά ότι σε διαφορετική περίπτωση χάνεται η προοπτική εξουσίας, με τη ζημιά που θα προκαλέσει το κόμμα Αβραμόπουλου.

***

Η μια άποψη στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ - που βασικός εκφραστής της αυτό το διάστημα είναι ο Α.Τσοχατζόπουλος - διατείνεται ότι το κόμμα Αβραμόπουλου αποτελεί τη βασική ύλη για τη συγκρότηση της λεγόμενης «κεντροδεξιάς», που, όπως εκτιμούν θα μπορέσει να απευθυνθεί σε ευρύτερα στρώματα από ό,τι η ΝΔ μόνη της και επομένως να αναρριχηθεί στην κυβερνητική εξουσία.

Κατά τους ίδιους παράγοντες, απέναντι σε αυτό το «κεντροδεξιό» σχήμα που διαμορφώνεται εν δυνάμει και μπορεί να πάρει (μετ)εκλογική έκφραση, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απαντήσει με την επιτάχυνση των διεργασιών για τη συγκρότηση της λεγόμενης «κεντροαριστεράς». Το οξύμωρο, εν προκειμένω, βρίσκεται στο γεγονός ότι ενώ υπέρμαχος της «κεντροαριστεράς» υπήρξε στο παρελθόν ο πρωθυπουργός, σήμερα ο πιο ένθερμος θιασώτης αυτής της αντίληψης, την οποία αρχικά λοιδόρησε, φαίνεται να είναι ο βασικός του αντίπαλος για τη διεκδίκηση της πρωθυπουργίας, Α.Τσοχατζόπουλος.

Ο τελευταίος, μάλιστα, που δηλώνει «δικαιωμένος» διότι «εγώ πρώτος» - όπως αναφέρει - μίλησε για τον «κίνδυνο Αβραμόπουλου», θεωρεί εαυτόν «προνομιακό» συνομιλητή εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, με εκείνες τις δυνάμεις που θα μπορούσαν να συναπαρτίσουν το «κεντροαριστερό» σχήμα. Συνεπώς, αν ο Τσοχατζόπουλος είναι ο «ιδανικότερος» να εγγυηθεί τη συνεύρεση του ΠΑΣΟΚ με τις υπόλοιπες δυνάμεις της «κεντροαριστεράς» και αν η «κεντροαριστερά» είναι το μοναδικό όχημα που εξασφαλίζει τη διατήρηση για το ΠΑΣΟΚ των πρωτοκλασάτων θώκων, τότε - όπως με νόημα σημειώνουν οι φίλοι του υπουργού Αμυνας - «ο Ακης είναι και ο "ιδανικότερος" ηγέτης για το ΠΑΣΟΚ» στο ανασυντιθέμενο πολιτικό σκηνικό...

***

Η παραπάνω προσέγγιση - με έντονα ξαναλέμε τα στοιχεία των «προσωπικών στρατηγικών» των φορέων της - δε μένει φυσικά αναπάντητη από εκείνους που κρατούν τα «κλειδιά» της κυβέρνησης και της Χαρ. Τρικούπη.

Η βασικότερη αιχμή που απευθύνουν στον Α.Τσοχατζόπουλο είναι ότι παρουσιάζει μια υστέρηση... 20 χρόνων στον τρόπο με τον οποίο εκτιμά τα κοινωνικά και πολιτικά πράγματα της χώρας. «Το 2001 δεν είναι 1981», λένε χαρακτηριστικά και συνεχίζουν ότι όποιος μιλά σήμερα για «κεντροαριστερά», θα πρέπει να λάβει υπόψη και τη σχετική ευρωπαϊκή εμπειρία καθώς και τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στην Ελλάδα, από τότε που ρίχτηκε για πρώτη φορά η «ιδέα της κεντροαριστεράς»:

Πρώτον, ότι το ΚΚΕ δεν είναι το κόμμα εκείνο που μπορεί το ΠΑΣΟΚ να το εντάξει στα «κεντροαριστερά» σχήματα, αλλά ούτε καν να το ακυρώσει πολιτικά και κοινωνικά μέσα από τη συγκρότηση ενός «κεντροαριστερού» εγχειρήματος, στο οποίο φυσικά το ΚΚΕ δε θα συμμετέχει.

Δεύτερον, ο ΣΥΝ, εκείνο δηλαδή το κομμάτι του που έχει τη σφραγίδα του κόμματος και θέτει τους δικούς του «όρους» για τη σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ, λένε ότι φέρεται σαν ένα κόμμα «γαλουχημένο από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα» (!) και μάλιστα «από εκείνα τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που βρίσκονται σε κόντρα με τα διαπλεκόμενα συμφέροντα που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ»! Συνεπώς, πώς θα υπάρξει συμπόρευση;

Τρίτον, εκτιμούν ότι τη στιγμή που επιχειρείται να αναβιώσει και να κυριαρχήσει στην πολιτική προπαγάνδα η θεωρία του «κέντρου», το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι παρόν στη διαφήμιση της ιδεοληψίας περί «άμβλυνσης των διαχωριστικών γραμμών "Αριστερά - Δεξιά"», γιατί αυτό του δίνει τη δυνατότητα να «παίζει» και προς τα Αριστερά και προς τα Δεξιά.

Αυτή είναι, καταλήγουν, και η τακτική που μπορεί να διασφαλίσει στο ΠΑΣΟΚ, ως κόμμα «χωνευτήρι», την πρωτοκαθεδρία στο σύστημα της πολιτικής εκπροσώπησης της ολιγαρχίας. Τελικά, υποστηρίζουν, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να είναι «ένα κόμμα που θα πηγαίνει με όλα», από το ΣΥΝ και τις παραφυάδες του, μέχρι τον Σουφλιά και τον Αβραμόπουλο ακόμα, που σημαίνει ότι η πολιτική που ακολουθεί θα προωθείται σταθερά (κάτι με το οποίο, βέβαια, ούτε ο Α.Τσοχατζόπουλος διαφωνεί), αλλά με μια «συγκρατημένη» φρασεολογία περί «κοινωνικής ευαισθησίας», που δε συνάδει με κορόνες περί «φιλελεύθερης πολιτικής» (σ.σ.: όπως την είχε αποκαλέσει ο Τσοχατζόπουλος προ καιρού σε συνέντευξή του) και συνακόλουθα «δε θα κλείνει τις πόρτες» σε κανένα αστικό πολιτικό μόρφωμα ή προσωπικότητα.

***

Το ερώτημα, όμως, είναι τι σημαίνουν όλα αυτά για τον ελληνικό λαό. Από αυτή τη σκοπιά, τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, πρέπει να θεωρείται ως «ένα το κρατούμενο» το εξής: Ούτε οι μεν ούτε οι δε, εντός του ΠΑΣΟΚ, θέτουν φυσικά ζήτημα αλλαγής πολιτικής. Αυτό δεν περνά καν από το μυαλό τους και δε θα μπορούσε, άλλωστε. Εκείνο που τους απασχολεί είναι το πώς ως κόμμα θα διατηρήσουν (ή ως άτομα θα αποκτήσουν) το «πάνω χέρι» στο πολιτικό σύστημα για την προώθηση της ίδιας και ολοένα εντεινόμενης αντιλαϊκής πολιτικής.

Με άλλα λόγια, η σοσιαλδημοκρατία και «οι δύο τακτικές της» (και στη χώρα μας), συνεχίζουν και στα νέα δεδομένα των αρχών του 21ου αιώνα, να έχουν την ίδια στόχευση όπως και στις αρχές του 20ού αιώνα: Την απρόσκοπτη εφαρμογή της πολιτικής της άρχουσας τάξης.

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το θέμα της τρομοκρατίας, η Αλέκα Παπαρήγα, κατά την αναχώρησή της για το Βελιγράδι, σημείωσε τα παρακάτω:

«Εμείς πιστεύουμε σε ένα νόμο και σε μια αρχή: Στην οργανωμένη δύναμη και αποφασιστικότητα των λαών, οι οποίοι είναι και οι μόνοι που μπορούν να τρομοκρατήσουν τους τρομοκράτες. Και για να το ξεκαθαρίσουμε: Τρομοκράτες είναι οι κυβερνήσεις που εξαπολύουν τον πόλεμο ή την ύπουλη ειρήνη. Τρομοκράτες είναι εκείνες οι κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν διαμορφώσει ένα δίκτυο κρατικών και παρακρατικών οργανώσεων, που εν πολλοίς εδράζεται στις μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες πραγματοποιούν τέτοιες δολοφονικές ενέργειες, όπου πάρα πολλές φορές το θύμα δεν μπορεί να προσδιορίσει τον σκοπό.

Νόμο στην Ελλάδα έχουμε και πρέπει να υπάρχει κάποιος νόμος οπωσδήποτε για την αντιμετώπιση εγκληματικών πράξεων. Δε ζούμε στο υπερπέραν και δεν είμαστε αντίθετοι με την ύπαρξη νόμων. Ο "τρομονόμος", όμως, όχι μόνο δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση των εγκληματικών ενεργειών μυστικών υπηρεσιών και άλλων, αλλά κυρίως θα στραφεί κατά των λαών. Επομένως, θα είναι αθωράκιστος ο ελληνικός λαός από τα σενάρια των μυστικών υπηρεσιών».

Επιστολή προς την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα απέστειλε, χτες, ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ Δημήτρης Τσοβόλας, με την οποία ζητεί να γίνει συνάντηση, είτε από κοινού είτε χωριστά, μελών της Πολιτικής Γραμματείας του κόμματός του, με μέλη των αντίστοιχων οργάνων του ΚΚΕ και του Συνασπισμού. Οπως τονίζεται στο σχετικό δελτίο Τύπου που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του ΔΗΚΚΙ, η συγκεκριμένη συνάντηση επιδιώκεται «προκειμένου να συζητήσουν το πλαίσιο και τα θέματα της κοινής δράσης της Αριστεράς στη χώρα μας, ώστε να συγκροτηθεί ένα ισχυρό, ένα ευρύ αντινεοφιλελεύθερο προοδευτικό, κοινωνικό μέτωπο, για την αντιμετώπιση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής».

Μεταξύ των άλλων θεμάτων, που προτείνει ο πρόεδρος του ΔΗΚΚΙ για συζήτηση και κοινή δράση, είναι η κάθοδος κοινών υποψηφίων στις Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές, καθώς και στα μαζικά κινήματα και η ενεργοποίηση των απροστάτευτων πολιτών, μέσα από τη διαμόρφωση κοινωνικού μετώπου.

Εξάλλου, επιστολή με το ίδιο περιεχόμενο, απέστειλε ο Δ. Τσοβόλας και στον πρόεδρο του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλο.