ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Ανοιχτό το μέτωπο» στην Παιδεία

Ενα ακόμα μέτωπο ανοίγει η κυβέρνηση αυτό το διάστημα - πέρα από αυτό της Κοινωνικής Ασφάλισης - που, παρά την «ιδιαιτερότητά» του, συνδέεται άρρηκτα με τη συνολική επίθεση που εξαπολύεται. Είναι αυτό της προωθούμενης αντιδραστικής αναδιάρθρωσης της ανώτατης εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, με τη γνωστή Διακήρυξη της Μπολόνια, γνωστής ως το «εκπαιδευτικό Μάαστριχτ», προχωράει το σχεδιασμό της, τώρα με την κατάθεση και ψήφιση του νομοσχεδίου για τη δήθεν ανωτατοποίηση των ΤΕΙ και έπεται συνέχεια με τα νομοσχέδια για την «αξιολόγηση» της ποιότητας και τα μεταπτυχιακά.

Ο στόχος είναι προδιαγεγραμμένος. Το πολυεθνικό κεφάλαιο της Ευρώπης απαιτεί σήμερα ένα φτηνό, μισοκαταρτισμένο εργατικό δυναμικό και μια μικρή ελίτ πραγματικών επιστημόνων. Αυτό επιτυγχάνεται με την προώθηση μικρής διάρκειας προπτυχιακών σπουδών, που θα αντιστοιχούν σε μια μέσου τύπου επαγγελματική εκπαίδευση, υποταγμένη στις άμεσες ανάγκες της αγοράς και τη μετατόπιση της ουσιαστικής επιστημονικής γνώσης στους επόμενους κύκλους σπουδών, στα μεταπτυχιακά και το διδακτορικό, με αυστηρές επιλεκτικές διαδικασίες και με υψηλά δίδακτρα. Βαθύτερη επιδίωξη κυβέρνησης - κεφαλαίου η πλήρης υποταγή της ανώτατης εκπαίδευσης στις άμεσες ανάγκες της καπιταλιστικής αγοράς, η σταδιακή μετατροπή των ιδρυμάτων σε επιχειρήσεις που θα εστιάζουν το ενδιαφέρον τους αποκλειστικά στο πώς θα εξασφαλίσουν μεγαλύτερα έσοδα, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, του επιπέδου σπουδών και της επιστήμης.

Στη συνολική αυτή λογική αποσκοπεί και το «βάφτισμα» των ΤΕΙ σε ανώτατα ιδρύματα, τη στιγμή που οδηγούμαστε σε συνολική υποβάθμιση και σε πανεπιστήμια και σε ΤΕΙ. Σε αυτή την άκρως αντιδραστική εξέλιξη αντιδρά σημαντική μερίδα της πανεπιστημιακής κοινότητας, πρυτάνεις, καθηγητές, φοιτητές και σπουδαστές. Το προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκαν σημαντικές κινητοποιήσεις, ενώ από την πλευρά των πρυτάνεων των ΑΕΙ και μετά την άκαρπη χτεσινή συνάντηση με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, προετοιμάζουν νέες, αντιδρώντας στην υποβάθμιση των σχολών και ζητώντας η ένταξη των ΤΕΙ να γίνει με αξιολόγηση των τμημάτων και με ουσιαστική ενίσχυσή τους.

Το ΚΚΕ από πολύ νωρίς έχει αποκαλύψει τη λογική της κυβέρνησης που προχωράει μετά την αντιδραστική μεταρρύθμιση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και στην ανώτατη. Το πρόσφατο κείμενο «Θέσεις του ΚΚΕ για την Ανώτατη Εκπαίδευση», πρόταση του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του Κόμματος, αποτελεί άλλη μια συμβολή στην ενημέρωση και την οργάνωση του αναγκαίου συντονισμένου αγώνα που πρέπει να συνεχιστεί και να κλιμακωθεί. Το ΚΚΕ προβάλλει τη ριζικά διαφορετική του λογική για τη δημιουργία μιας δημόσιας και δωρεάν Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, όπου η επιστήμη θα είναι στην υπηρεσία της κοινωνικών αναγκών. Χαρακτηριστικά στο κείμενο σημειώνεται: «η βασικότερη προϋπόθεση ώστε η επιστήμη να κατακτήσει το ρόλο που της αξίζει μέσα στην κοινωνία, είναι στη θέση της ενίσχυσης της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας των λίγων που σήμερα υπηρετεί, να μπει η ανύψωση της υλικής και πνευματικής στάθμης του συνόλου του λαού, και κριτήριο την ανάπτυξή της, αντί για το κέρδος, να γίνει η γενική ευημερία. Με λίγα λόγια, είναι η αντικατάσταση της σημερινής πραγματικότητας από μια νέα πραγματικότητα, τη σοσιαλιστική». Το ΚΚΕ ανοίγει τη συζήτηση και οι πρώτες εξορμήσεις στα πανεπιστήμια και τις σχολές είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Το ενδιαφέρον είναι μεγάλο και μπορεί η πρόταση αυτή να ενισχύσει τον προβληματισμό όλης της κοινωνίας και τον προσανατολισμό των νέων αγώνων που απαιτούνται.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Απεργία - σταθμός στη λαϊκή αντεπίθεση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αυριανή απεργία δεν είναι μια «συνηθισμένη» αγωνιστική εκδήλωση, μια κινητοποίηση για εκτόνωση της λαϊκής αγανάκτησης. Κάποιοι από την κυβέρνηση ή από τους υποτακτικούς της στο συνδικαλιστικό κίνημα, μπορεί να της προσδίδουν διάσταση «μιας ντουφεκιάς» επειδή τους βολεύει. Επειδή φαντάζονται ότι τη λαϊκή οργή των ημερών, μπορούν να την καναλιζάρουν και να την αντικαταστήσουν με την... εκτόνωση. Ομως η καθολική, αγωνιστική συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία είναι ανάγκη όχι μόνο να παραλύσει τους μηχανισμούς της αντιασφαλιστικής, αντιλαϊκής επίθεσης. Οχι μόνο να κόψει κάθε διάθεση των κυβερνώντων να προχωρήσουν στην εξόντωση των εργαζομένων μέσω του ασφαλιστικού εκτρώματος. Οχι μόνο να προκαλέσει φόβο στους ταξικούς αντιπάλους των εργαζομένων.

Η λαϊκή οργή και η πάνδημη αγανάχτηση για τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αρχή για παραπέρα κλιμάκωση του αγώνα. Την αφετηρία για μια ορμητική αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος που όχι μόνο θα αναγκάσει την κυβέρνηση να πάρει πίσω τα μέτρα, αλλά και θα επιβάλει μέτρα και πολιτικές που να ανταποκρίνονται στοιχειωδώς στις σύγχρονες ανάγκες στην κοινωνική ασφάλιση και όχι μόνο.

Είναι επιτακτική όσο ποτέ η ανάγκη η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να χειραφετηθούν από αυταπάτες και να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Χρειάζεται, λοιπόν, πλατιά στρώματα της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων να συνειδητοποιήσουν ότι η μοιρολατρία και ο εφησυχασμός δεν προσφέρει λύσεις. Δεν κατευνάζει το τέρας του κεφαλαίου. Οι όποιες λύσεις μπορεί να αναζητηθούν μόνο στο δρόμο του αγώνα. Αυτός είναι ο διάλογος που «πρέπει» στους εργαζόμενους. Αυτό είναι το όπλο όλων όσοι θίγονται από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Γιατί, εκτός από όλα τα άλλα, αύριο θα είναι πολύ αργά. Για όλους μας...

Εξ-ασφαλιστείτε..!

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΙΤΕ παραιτηθεί είτε όχι ο Τάσος Γιαννίτσης, προφανώς, ουδόλως ενδιαφέρει κανέναν ασφαλισμένο σε αυτή τη χώρα. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να παραιτηθεί η κυβέρνηση από τις αντεργατικές προθέσεις της για το Ασφαλιστικό!

Οσο για τα σενάρια παραίτησης του υπουργού Εργασίας, το μόνο που δείχνουν είναι τη συνήθη προσπάθεια της κυβέρνησης να μεταφέρει το πολιτικό κόστος όπως μπορεί και να ξεγελάσει τους εργαζόμενους. Ξέρετε, είναι σαν ένα μπαλάκι που καίει το Ασφαλιστικό και προσπαθούν να το πετάξουν ο ένας στον άλλον.

Τώρα, για τον υφυπουργό Νίκο Φαρμάκη, που αισθάνεται λέει μόνος του στην υπόθεση του Ασφαλιστικού, να τον παρηγορήσουμε λίγο. Εχει στο πλευρό του τις ασφαλιστικές ιδιωτικές εταιρίες, που περιμένουν πώς και πώς να γίνουν πραγματικότητα τα όσα λέει η κυβέρνηση.

Α, και μια παράκληση προς την κυβέρνηση: Να τον ξαναστείλετε τον Χρήστο Πρωτόπαππα σε τηλεοπτική εκπομπή για το Ασφαλιστικό, κάνει πολύ καλή δουλιά. Είναι αποκαλυπτικός και ως προς το πού το πάει η κυβέρνηση αλλά και μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ξεφτίλα ενός στελέχους του ΠΑΣΟΚ και πρώην προέδρου της ΓΣΕΕ.

Στο μεταξύ, αυτός ο Αβραμόπουλος προσπαθεί κατά την προσφιλή του συνήθεια να εκφράζει θέσεις γενικώς και αορίστως για το Ασφαλιστικό, αλλά του ξέφυγε αυτή η «χρησιμοποίηση μεθόδων και πρακτικών της ελεύθερης αγοράς» που προτείνει για το θέμα. Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται «μετάφραση» η πρόταση του δημάρχου.

Μια φορά ο Σημίτης, είπαμε, κάνει ότι αδιαφορεί για τα τεκταινόμενα και χτες συναντήθηκε με τον Χρυσοχοΐδη για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας ενόψει του 2004! Κοιτάζει, βλέπετε, το μέλλον!

Το κακό είναι ότι το κοιτάζει και ο Ελληνας πολίτης αλλά το βλέπει μαύρο, κατάμαυρο!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε χαρίζεται η κοινωνική ασφάλιση

Ηταν αναμενόμενο βέβαια ότι η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές της θα ανασύρουν από το οπλοστάσιό τους κάθε διαθέσιμο μέσο για να κάμψουν τη λαϊκή οργή και αντίσταση για τα αντιασφαλιστικά μέτρα.

Μεταξύ άλλων, το επιχείρημα που χρησιμοποιείται κατά κόρον είναι ότι αν δεν παρθούν τώρα σκληρά και επώδυνα μέτρα, στο όχι μακρινό μέλλον θα ληφθούν νέα, ακόμα πιο σκληρά και εξοντωτικά, ενώ δε διστάζουν να κινδυνολογήσουν επισείοντας την απειλή «να μείνουν παντελώς άνευ συντάξεων σε λίγα χρόνια οι σημερινές γενιές» («Καθημερινή»).

Τι «ξεχνούν»; Τη ρίζα του κακού. Το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Το ποιοι φταίνε και ποιοι οφείλουν να πληρώσουν. Θεωρούν δεδομένη τη σημερινή κατάσταση και επιχειρούν να εκβιάσουν τους εργαζόμενους. Να τους πειθαναγκάσουν να σκύψουν, άλλη μια φορά το σβέρκο και να συνεχίσουν να πληρώνουν αγόγγυστα. Τα σχέδιά τους όμως δεν πρέπει να περάσουν γιατί τότε είναι που οι εργαζόμενοι θα μείνουν πραγματικά χωρίς συντάξεις ή στην καλύτερη περίπτωση θα είναι συντάξεις - βοηθήματα. Η κοινωνική ασφάλιση είναι κατάκτηση των εργαζομένων με αγώνες και αίμα και γι' αυτό θα την υπερασπιστούν με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Κύρια, με τον αγώνα και την οργανωμένη πάλη τους απέναντι στο αδηφάγο κεφάλαιο και τους λογής λογής πολιτικούς εκφραστές του.

Η καμπάνα χτυπά για όλους

Η διαβεβαίωση που σε κάθε ευκαιρία δίνει ο Τ. Γιαννίτσης, ότι «δεν τίθεται θέμα αλλαγής του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα», δεν έχει καμία πρακτική αξία. Κατ' αρχήν, η κυβέρνηση θα αποσαφηνίσει τους ακριβείς χειρισμούς της το επόμενο διάστημα και τότε θα φανεί ποιοι θα «αποχαρακτηριστούν» και ποιοι θα παραμείνουν στα βαρέα και ανθυγιεινά. Ομως ακόμα και τα επαγγέλματα που ενδέχεται να μην αποχαρακτηριστούν τώρα, είναι απολύτως βέβαιο - αφού σε ανύποπτο χρόνο η κυβέρνηση έχει διακηρύξει ως στόχο της την πλήρη κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών - ότι θα γίνει στο όχι μακρινό μέλλον. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση φροντίζει ακριβώς να διατυμπανίζει ότι δεν επιβαρύνει τους οικοδόμους, τους μεταλλωρύχους, τους οδοκαθαριστές, κ.ά., δείχνει ότι το μόνο που επιδιώκει, σ' αυτή τη φάση, είναι μάλλον να διασπάσει και να αποδυναμώσει το ενιαίο μέτωπο των εργαζομένων.

Δε θα τα καταφέρει όμως, γιατί όλοι καταλαβαίνουν ότι η καμπάνα κτυπά για τους πάντες.

Βραβεία εκμετάλλευσης

Εν μέσω της λαϊκής κατακραυγής, και ενώ οι εργαζόμενοι έχουν πιάσει μολύβι και χαρτί για να υπολογίσουν τα ψίχουλα που θα πάρουν για σύνταξη, αν και εφόσον καταφέρουν να επιζήσουν μέχρι την ηλικία που θα τη δικαιούνται, οι εμποροβιομήχανοι του ΕΒΕΑ μοιράζουν, λέει, βραβεία στους καλύτερους συναδέλφους τους. Για όσους δεν κατέχουν το άθλημα, ας ξέρουν ότι σ' αυτές τις κομπανίες «καλύτεροι» κατά τεκμήριο θεωρούνται όσοι βγάζουν περισσότερα δισεκατομμύρια μέσα σε μια και μόνο χρονιά. Οσοι δηλαδή, παρουσιάζουν αποδοτικούς δείκτες στον τομέα της εκμετάλλευσης εκείνων που η κοινωνία του κεφαλαίου και του ΕΒΕΑ τους αναγκάζει να επιβιώνουν με τα ψίχουλα.