Με κινητοποιήσεις για την προάσπιση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, αλλά και την επίλυση των άμεσων και ζωτικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν προχώρησαν από χτες οι εργαζόμενοι του Λαϊκού Νοσοκομείου Αθήνας σε συνεργασία με την Ιατρική Υπηρεσία του νοσοκομείου.

Ετσι από χτες και σύμφωνα με την απόφαση της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων, στο νοσοκομείο θα αντιμετωπίζονται μόνο τα επείγοντα περιστατικά, ενώ θα πραγματοποιούνται καθημερινά στις 9 π.μ. ενημερωτικές συγκεντρώσεις των εργαζομένων. Επίσης, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις που έχει εξαγγείλει για την ερχόμενη Πέμπτη 10.5.2001 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ).

«ΟΧΙ στα ανάλγητα και νεοφιλελεύθερα μέτρα της κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό, την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη δραματική μείωση των συντάξεων», τονίζουν σε ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι του «Λαϊκού» και δηλώνουν ότι θα αντισταθούν σε τέτοιου είδους επικίνδυνες λογικές που απειλούν να σαρώσουν τις κατακτήσεις της τελευταίας πεντηκονταετίας. «Το κράτος ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση με την καταλήστευση των πόρων των ταμείων και την άρνησή του να πληρώσει τις οφειλές του και όχι εμείς οι εργαζόμενοι, που με συνέπεια καταβάλλαμε τις εισφορές μας» υπογραμμίζουν οι εργαζόμενοι και ζητούν τη διασφάλιση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης.

Αγωνίζονται επίσης για την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου, οι διάδρομοι του οποίου - με ευθύνη της διοίκησής του - γεμίζουν καθημερινά με ράντζα που καταρρακώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στα οποία καταλήγουν συνήθως οι πολίτες με τις λιγότερες οικονομικά και κοινωνικά δυνατότητες. Διαμαρτύρονται επίσης για τη δραματική μείωση του προσωπικού του νοσοκομείου που έχει σαν αποτέλεσμα να εργάζεται το βράδυ μια νοσηλεύτρια για 60 έως και 100 ασθενείς, με απρόβλεπτες συνέπειες για τους νοσηλευόμενους αλλά και για τους εργαζόμενους. Λόγω των ελλείψεων αυτών υπολειτουργούν επίσης ο αξονικός τομογράφος, ο ψηφιακός αγγειογράφος, παραμένουν κλειστά χειρουργικά τραπέζια, ενώ όλες οι μονάδες και τα τμήματα λειτουργούν με προσωπικό πολύ κάτω από τα όρια ασφαλείας.

Στα πλαίσια αυτά οι εργαζόμενοι ζητούν άμεση κάλυψη των μάχιμων κενών θέσεων με μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων, αλλά και άμεση καταβολή των δεδουλευμένων των εργαζομένων που τους οφείλονται από το Φλεβάρη μέχρι και σήμερα (νυχτερινά, αργίες, εξαιρέσιμα, υπερωρίες).

Παράλληλα λένε όχι στα ιδιωτικά απογευματινά ιατρεία μέσα στα δημόσια νοσοκομεία «που θα βάλουν ακόμη μεγαλύτερα εμπόδια στην πρόσβαση του πολίτη, που θα έχει λιγότερες και ακριβότερες επιλογές σε ένα κατ' επίφαση δημόσιο σύστημα Υγείας», αλλά και στην ιδιωτικοποίηση και σύσταση Ανωνύμων Εταιριών για την ανάθεση βοηθητικών, τεχνικών, διοικητικών υπηρεσιών, αλλά και της ασφάλειας των νοσοκομείων.

Ζητούν, τέλος:

• Να δοθούν τώρα πραγματικές αυξήσεις για τη δημόσια Υγεία και στους βασικούς μισθούς των εργαζομένων σ' αυτή.
• Να δοθεί το επίδομα των 100.000 δραχμών και στους εργαζόμενους στα νοσοκομεία.
• Να παραμείνει το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Λαϊκού νοσοκομείου στο υπουργείο Υγείας, ενταγμένο στο ΕΣΥ και να μην παραδοθεί στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
• Να συνδεθεί άμεσα η ανθυγιεινότητα και επικινδυνότητα των επαγγελμάτων, καθώς και η εργασία σε κυκλικά ωράρια με ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς για τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία με χαμηλότερα όρια ηλικίας από τα σημερινά και μεγαλύτερες συντάξεις. Προστασία της μητρότητας. Εδώ και τώρα εφαρμογή του 35ωρου.

Με αιτήματα για βασικά ζητήματα που αφορούν τους εργαζόμενους αλλά και για την προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της Πρόνοιας συμμετέχουν οι εργαζόμενοι του Εθνικού Οργανισμού Πρόνοιας (ΕΟΠ), αλλά και του Κέντρου Βρεφών «Η Μητέρα» στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα νοσοκομεία την Πέμπτη 10.5.2001.

Οι εργαζόμενοι των δυο φορέων της Πρόνοιας έχουν προκηρύξει για την Πέμπτη 24ωρη απεργία, ενώ θα συμμετάσχουν και στη συγκέντρωση στις 10 π.μ. στην πλατεία Μαβίλη και πορεία στα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας, που έχει εξαγγείλει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ).

Οι εργαζόμενοι του ΕΟΠ και του «Μητέρα» διεκδικούν:

• Ουσιαστική αύξηση των μισθών με την ενσωμάτωση επιδομάτων στους βασικούς μισθούς
• Διπλασιασμό του ωρομίσθιου για τον υπολογισμό αργιών, νυχτερινών και εξαιρέσιμων
• Τη διατήρηση του κοινωνικού χαρακτήρα της Πρόνοιας
• Αμεσες προσλήψεις προσωπικού για τη λειτουργία νέων δράσεων
• Τη διατήρηση του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης.

Συνέλευση πραγματοποιούν σήμερα οι εργαζόμενοι στον «Ευαγγελισμό», ώρα 11 π.μ,, στο Δώμα του νοσοκομείου, με θέματα τις απεργίες στις 10 και στις 17 του Μάη, το μισθολόγιο και την άμεση πρόσληψη προσωπικού.

Στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης θα τιμηθεί και η Παγκόσμια Μέρα της Νοσηλεύτριας, που θα γιορταστεί στις 12.5.2001. Επίσης, στο Δώμα του νοσοκομείου λειτουργεί έκθεση ζωγραφικής εργαζομένων στα παραϊατρικά επαγγέλματα.

«Οι εργαζόμενοι μπορούν με την κλιμάκωση των αγώνων τους, με την ενιαία δράση με τους αγρότες, τους ΕΒΕ, τη νεολαία, τις γυναίκες, να κατακτήσουν μια νίκη. Μ' αυτούς έχουν κοινά συμφέροντα ν' αγωνιστούν για νέα δικαιώματα», καλεί τους εργαζόμενους σε ανακοίνωσή της η ΕΣΑΚ Υγειονομικών.

Ηδη η ΝΔ, υπογραμμίζει η ΕΣΑΚ Υγειονομικών, με τους αντιασφαλιστικούς της νόμους, που ψήφισε όταν ήταν κυβέρνηση, αλλά και οι αντιδραστικοί νόμοι του ΠΑΣΟΚ για τις εργασιακές σχέσεις, τις φοροαπαλλαγές στην εργοδοσία, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις ανατροπές στην Υγεία και στην Κοινωνική Ασφάλιση, έστρωσαν το δρόμο για τη νέα αντιλαϊκή επίθεση.

«Οι εργαζόμενοι με την καθολική τους αγωνιστική στάση, με αποκορύφωμα την απεργιακή κινητοποίηση στις 26/4, ανάγκασαν την κυβέρνηση να ελιχθεί, υποκρινόμενη πως παγώνει τα μέτρα», επισημαίνει η ΕΣΑΚ και τονίζει ότι η κυβέρνηση επιδιώκει να ξεγελάσει τους εργαζόμενους και να δώσει άλλοθι στις ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να πάνε στον «κοινωνικό διάλογο».

«Κοινωνικός διάλογος, με καμία μορφή δεν μπορεί να υπάρξει. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα κοινό με την κυβέρνηση και τους εργοδότες. Δεν είναι εταίροι, αλλά αντίπαλοι», τονίζει η ΕΣΑΚ Υγειονομικών, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι ο επονομαζόμενος κοινωνικός διάλογος αποτελεί «τον λάκκο των λεόντων, αφού η κυβέρνηση δεν αρνείται τη γενικότερη αντιλαϊκή της πολιτική, αφού δεν αρνείται τα ήδη αρνητικά δεδομένα, που έχει δημιουργήσει με την πολιτική της σε βάρος του λαού».

«Η κατάσταση, επισημαίνει τέλος, για το εργατικό κίνημα θα 'ταν καλύτερη, αν οι ηγεσίες στη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά και στην ΠΟΕΔΗΝ, έγκαιρα είχαν ενημερώσει, είχαν οργανώσει την πάλη».

Την επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη στο μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης, δεν μπορούμε, και δεν πρέπει, να την αντιμετωπίζουμε αποσπασματικά, ξεκομμένη από το σύνολο της πολιτικής της κυβέρνησης, ούτε βεβαίως αποσπασμένη από τις αναδιαρθρώσεις στις εργασιακές σχέσεις, τον τομέα της Υγείας, της Πρόνοιας, της Εκπαίδευσης κλπ. Μπορεί το συγκεκριμένο μέτωπο να είναι αιχμή της πάλης του εργατικού κινήματος στη δοσμένη στιγμή. Και, βεβαίως, πρέπει όλα τα πυρά να σκοπεύουν στον ίδιο στόχο. Που σημαίνει, όχι μόνο να μην περάσουν τα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης, να μην καμφθεί η ανοδική πορεία του αγώνα, αλλά και να διευρυνθεί και να αναπτυχθεί η πάλη και με νέα τμήματα της εργατικής τάξης, η κοινή δράση με τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού σ' αυτή την κατεύθυνση, βήματα που ήδη γίνονται για την πανελλαδική απεργία στις 17 Μάη. Τα εμπόδια, για να μην παρθούν πίσω τα κεκτημένα, μόνο με έναν τέτοιο παλλαϊκό αγώνα μπορούν να ορθώνονται σε συνδυασμό με τις διεκδικήσεις στο μέτωπο της Ασφάλισης σύμφωνα με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, δηλαδή δημόσια, καθολική, υποχρεωτική, Κοινωνική Ασφάλιση για όλο το λαό.

Αλλά δεν μπορούμε να μη συνδέουμε την πάλη ενάντια στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, με τις αντιδραστικές «αναδιαρθρώσεις», που προηγήθηκαν, στις εργασιακές σχέσεις και την κατάργηση του σταθερού ημερήσιου εργάσιμου χρόνου, ή μ' αυτές στους τομείς Υγείας - Πρόνοιας. Ο πρώτος νόμος για τη διαπλοκή του ιδιωτικού κεφαλαίου με τον τομέα Υγείας έχει ψηφιστεί, ενώ ετοιμάζεται ο νόμος για την Πρωτοβάθμια Υγεία με βασικό μοχλό τον Οργανισμό Διαχείρισης Πόρων Υγείας, (ΟΔΙΠΥ), που θα συγκεντρώνει τους πόρους των ασφαλιστικών Ταμείων για τον κλάδο Υγείας και θα αγοράζει υπηρεσίες Υγείας από το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Ετσι, θα ανοίξει ο δρόμος, ώστε τους πόρους από την Κοινωνική Ασφάλιση, που έχουν σχέση με τον τομέα της Yγείας θα μπορεί να τους λυμαίνεται το κεφάλαιο. Η Kοινωνική Aσφάλιση συμπεριλαμβάνει τις συντάξεις, αλλά και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τις προνοιακές υπηρεσίες.

Το σύστημα Kοινωνικής Aσφάλισης επιδιώκεται να προσαρμοστεί στις νέες εργασιακές σχέσεις, της μερικής απασχόλησης με μερική ασφάλιση, ή στην απασχόληση λίγων ωρών για κάποιες μέρες της βδομάδας, συνήθως χωρίς ασφάλιση κλπ. Ενώ έχει θεσμοθετηθεί, στο όνομα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, η μείωση της εργοδοτικής ασφαλιστικής εισφοράς και στα προγράμματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας για νέους ανέργους, δεν υπάρχει καν ασφάλιση.

Επομένως, η επίθεση στο σύστημα Koινωνικής Aσφάλισης είναι ενταγμένη στη στρατηγικής σημασίας πολιτική για το μεγάλο κεφάλαιο, στην «εντός ΟΝΕ εποχή», προκειμένου να μπορεί το κεφάλαιο να δρα σε συνθήκες οξύτατου ανταγωνισμού, σε συνδυασμό με την επιδίωξη της λεγόμενης «πραγματικής σύγκλισης». Αλλωστε, στην προπαγανδιστική εκστρατεία των θιασωτών της ανατροπής του συστήματος Kοινωνικής Aσφάλισης, οι όροι «ανταγωνιστική οικονομία» και «πραγματική σύγκλιση» εμφανίζονται ως το άπαν για τη δήθεν σωτηρία του μέσω της κατεδάφισής του!

Δεν είναι τυχαίο ότι η έκθεση του διοικητή της Τράπεζας Ελλάδας είναι στοχοπροσηλωμένη στην υπόθεση «πορεία της οικονομίας εντός της ΟΝΕ», σε ανταγωνιστικό περιβάλλον, σε συνδυασμό με τη λεγόμενη «πραγματική σύγκλιση», δηλαδή την εξασφάλιση τέτοιων ρυθμών ανόδου του ΑΕΠ, ώστε να πλησιάσει και να φτάσει στο μέσο όρο του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Το βασικό συμπέρασμα είναι οι μεγάλες δυσκολίες, για την «πραγματική σύγκλιση», παρά τις εκτιμήσεις για μεγαλύτερους ρυθμούς ανόδου του ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας, σε σχέση με το μέσο όρο της ΕΕ, που απαιτούν συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής των διαβόητων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Που σημαίνει πιο γοργούς ρυθμούς επιβολής αυτών που μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, δηλαδή τομείς εργασιακών σχέσεων, Υγείας, Πρόνοιας, κλπ., ενώ ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην αναγκαιότητα «μεταρρύθμισης της Κοινωνικής Ασφάλισης», στα πλαίσια των κατευθύνσεων της κυβέρνησης, όπως διατυπώθηκαν από τα μέτρα Γιαννίτση.

Ανταγωνιστικό περιβάλλον, λοιπόν, και «πραγματική σύγκλιση». Τα επανέλαβε ο πρωθυπουργός στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας για το Ασφαλιστικό και τους κυβερνητικούς χειρισμούς. Τι σημαίνουν αυτά;

Οι δυνατότητες μιας καπιταλιστικής οικονομίας να αντεπεξέρχεται στον ανταγωνισμό, σημαίνει δυνατότητες απρόσκοπτης αναπαραγωγής του κεφαλαίου, συσσώρευσης με ολοένα και μεγαλύτερους ρυθμούς, δηλαδή μεγέθυνση των διαστάσεών του. Μόνο που αυτό σημαίνει ολοένα και μεγαλύτερη μάζα κερδών, δηλαδή ολοένα μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσης. Ολες οι «αναδιαρθρώσεις» αυτό το αποτέλεσμα φέρνουν. Είναι αυτό που τα επιτελεία των επιχειρηματιών, των αστικών κομμάτων και του κράτους, ονομάζουν στη δική τους οικονομική διάλεκτο «μείωση του εργασιακού κόστους», ή «απελευθέρωση της αγοράς εργασίας». Μέσω αυτής της διαδικασίας επιδιώκουν αυξημένους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, ανόδου του ΑΕΠ, για την κατάκτηση της λεγόμενης «πραγματικής σύγκλισης». Με δεδομένη τη δράση του νόμου της αντισόμετρης ανάπτυξης αυτός ο στόχος, μάλλον είναι ουτοπία. Η μόνη πραγματικότητα είναι η συνεχής ένταση της εκμετάλλευσης. Αυτή είναι η στρατηγική του κεφαλαίου εντός της ΕΕ, αλλά και στην Ελλάδα.

Σχετικά με την αναδιάρθρωση του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και τη σύνδεσή του με την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, πρέπει να αντιμετωπίσουμε την επίθεση σε συνάφεια με τις άλλες, που προηγήθηκαν και συνεχίζονται (ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποίηση Υγείας, Πρόνοιας κλπ.). Αφ' ενός, γιατί επιδιώκεται μείωση, και σε μερικές περιπτώσεις κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων με την πλήρη έννοια του όρου, (συντάξεις στο ύψος των αναγκών, πλήρη υγειονομική περίθαλψη και προνοιακές παροχές για ολόκληρη την εργατική τάξη), αφ' ετέρου γιατί οι πόροι των Ταμείων που προέρχονται από τις εισφορές των εργατών με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, (το επιδιώκει η κυβέρνηση, το προτείνει η ΝΔ), δίνονται στην ολιγαρχία ως κεφάλαιο. Ακόμη και οι προτάσεις για «κοινωνικό πόρο» από φορολογία ορισμένων προϊόντων ή των λεγόμενων υψηλών εισοδημάτων, αντί της φορολογίας των κερδών για να πληρώσει το κεφάλαιο, σημαίνει μετακύληση, με άλλο τρόπο, στις πλάτες του λαού, της χρηματοδότησης της Ασφάλισης. Θέλουν να αποπροσανατολίσουν από ένα βασικό στόχο διεκδίκησης στη χρηματοδότηση, για την οποία πρέπει να πληρώσει κυρίως η εργοδοσία, αλλά και το κράτος, ενώ η εισφορά των εργαζομένων πρέπει να μειώνεται. Κάθε εργατικό δικαίωμα, που έχει σχέση με τη ζωή και την ικανότητα του εργάτη για δουλιά, το οποίο αφαιρείται αντί να διευρύνεται σύμφωνα με τις ανάγκες του, μεγαλώνει και την εκμετάλλευση, αυξάνει τα κέρδη.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα, η εργατική τάξη τ' άλλα λαϊκά στρώματα δεν έχουν άλλη επιλογή από την ανάπτυξη μετωπικού κοινωνικοπολιτικού αγώνα ενάντια σ' αυτή την πολιτική έως την ανατροπή της. Ο απεγκλωβισμός λαϊκών δυνάμεων από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που, ως γνήσιοι εκφραστές των ταξικών συμφερόντων της ολιγαρχίας, επιδιώκουν να επιβάλουν αυτή την αντιδραστική πολιτική, ενισχύει αυτή την προοπτική. Ταυτόχρονα, χρειάζεται απομόνωση πολιτικών ηγεσιών όπως του ΣΥΝ. Γιατί, τη στιγμή κατά την οποία το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το ΠΑΜΕ δρώντας ενωτικά, με στόχους πάλης και σ' αυτό το μέτωπο, που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, τους επιτίθεται κατηγορώντας τα ως «διασπαστές», και ότι υπονομεύουν την ταξική ενότητα δράσης για διεκδίκηση δημόσιας καθολικής υποχρεωτικής Κοινωνικής Ασφάλισης. Καλεί σε ενότητα της εργατικής τάξης με τις θέσεις της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Η οποία, κάτω από την καθολική απόρριψη των μέτρων από τους εργάτες, συμφώνησε στις κινητοποιήσεις, αλλά είναι έτοιμη, μ' αυτές τις θέσεις, όπως λέει ο πρόεδρός της, για «το διάλογο», θέτοντας ως μοναδική προϋπόθεση τη χρηματοδότηση και από το κράτος. Ετσι δίνουν «χείρα βοηθείας» στην κυβέρνηση, αφού επιμένουν στο συμβιβασμό. Επιτίθεται, ταυτόχρονα, η ηγεσία του ΣΥΝ στο ΚΚΕ, γιατί επιμένει με την πολιτική και την ταχτική του να διεκδικεί η εργατική τάξη ασυμβίβαστα όλα όσα τής ανήκουν.

Η διέξοδος για την εργατική τάξη, τ' άλλα λαϊκά στρώματα, είναι στην ταξική πάλη ενάντια στην πολιτική των αναδιαρθρώσεων, στο λαϊκό κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης. Σ' αυτήν πρέπει να οδηγεί ο σημερινός αγώνας.

Την απόφαση για εξάωρη στάση εργασίας και πορεία στις 10.5.2001 έχει ανακοινώσει το Διοικητικό Συμβούλιο της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ).

Στις 10 πμ θα γίνει συγκέντρωση στην πλατεία Μαβίλη, και θα ακολουθήσει πορεία προς τα υπουργεία Οικονομικών και Υγείας.

• Στη χτεσινή προγραμματισμένη Γενική Συνέλευση της ΕΙΝΑΠ δεν υπήρξε απαρτία.

Ετσι σύμφωνα με το Καταστατικό της Ενωσης θα γίνει νέα Γενική Συνέλευση σε ένα μήνα για να προκηρυχτούν εκλογές στην Ενωση.

Κοινή σύσκεψη πραγματοποίησαν χτες πέντε ενώσεις υγειονομικών της χώρας, στην οποία αποφασίστηκε «επαγρύπνηση και κινητοποίηση», μαζί με όλους τους εργαζόμενους των άλλων κλάδων, για την προστασία των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους και την αποτροπή δυσμενών εξελίξεων στο ασφαλιστικό.

Συγκεκριμένα, με πρωτοβουλία του προέδρου του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου, Μ. Καλοκαιρινού, έγινε σύσκεψη στα γραφεία του Συλλόγου, στην οποία συμμετείχαν ο πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ Β. Λαοπόδης, του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου Δ. Βαγιωνά, της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας Χρ. Καραπάνου και της Πανελλήνιας Ενωσης Κτηνιάτρων Θ. Θεοδοσιάδη.

Στο επίκεντρο της συζήτησης ήταν το θέμα του ΤΣΑΥ, σχετικά με το οποίο τονίστηκε ότι και οι πέντε φορείς είναι αποφασισμένοι να αγωνιστούν με στόχο: Την καταβολή του κοινωνικού πόρου που χρωστά το κράτος στο Ταμείο και το οποίο έχει ανέλθει στα 52 δισ. δραχμές, τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ΤΣΑΥ με τριμερή χρηματοδότηση, τη διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της περίθαλψης, τη διασφάλιση των ορίων ηλικίας και του επιπέδου των συντάξεων και την κατοχύρωση του επιπέδου εξωνοσοκομειακής και νοσοκομειακής περίθαλψης. Τέλος, στη χτεσινή σύσκεψη αποφασίστηκε ότι και οι πέντε ενώσεις θα συμμετάσχουν στη γενική απεργία που έχουν προκηρύξει η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ για τις 17 του Μάη.

Σύσκεψη εκπροσώπων μαζικών φορέων για τα προβλήματα του συστήματος Υγείας διοργανώνει την Πέμπτη, το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.

Στη σύσκεψη, που θα γίνει στις 8 το βράδυ στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου, καλούνται να συμμετάσχουν εκπρόσωποι του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, των συνδικαλιστικών οργανώσεων των αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών κι εμπόρων, όλων των συλλόγων και των σωματείων των εργαζομένων, υπάλληλοι, γιατροί, νοσηλευτές στα νοσοκομεία και το ΙΚΑ. Στόχος της σύσκεψης είναι η ανάδειξη των προβλημάτων λειτουργίας των νοσοκομείων, του ΙΚΑ και άλλων υπηρεσιών υγείας και να σχεδιαστεί συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης για την προβολή και τη διεκδίκηση των λαϊκών αιτημάτων στην κατεύθυνση της ουσιαστικής αντιμετώπισης τους.

Σε ανακοίνωσή του σχετικά με την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει ο δημόσιος τομέας της Υγείας και την κυβερνητική επιχείρηση κατεδάφισης της Κοινωνικής Ασφάλισης το Εργατικό Κέντρο Λάρισας επισημαίνει: «Οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση στην Κοινωνική Ασφάλιση δεν αφορούν μόνο τις συντάξεις και τους όρους συνταξιοδότησης, καθώς τέτοιες αντιλαϊκές αλλαγές γίνονται και στους τομείς της Υγείας και της Πρόνοιας. Στόχος όλων αυτών των πολιτικών είναι η επιβάρυνση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, η διευκόλυνση των ιδιωτικών επιχειρήσεων ν' αναπτύξουν επενδυτικές δραστηριότητες και να εξασφαλίσουν μεγάλα κέρδη. Αντανάκλαση, ακριβώς, αυτής της πολιτικής είναι η άσχημη κατάσταση στο δημόσιο τομέα της υγείας και στο νομό μας, καθώς και τα οξυμένα προβλήματα στη λειτουργία του ΙΚΑ και άλλων ταμείων».